0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Οι δυο τελευταίες απαντήσεις ήταν οι πιο ενδιαφέρουσες σε όλη τη συζήτηση. Η γνώμη μου είναι πως είναι σωστές και οι δυο και ας είναι παράδοξο. Ένας φιλόλογος ΠΡΕΠΕΙ να έχει την άποψη που έχει η Έσπερος. Αυτή τη φλόγα, γιατί μέσω των δικών της μαθημάτων, διαμορφώνει ιδέες και πνεύμα και δεν παύει να είναι χρήσιμο σε καμία ηλικία το αντικείμενο που διδάσκει. Φτιάχνει τρόπο σκέψης και πλάθει ανθρώπους αν είναι σωστός. Στην ίδια κατηγορία ΠΡΕΠΕΙ να είναι και ένας δάσκαλος. Ένας μαθηματικός, ένας βιολόγος, ένας πληροφορικός μιλάει με λογική, αυτός δεν μπορεί να κάνει μάθημα σε μαθητή με ελλείψεις χρόνων... Μπορεί να κάνω λάθος, λέω απλά πως το βλέπω εγώ
Γιατί ως γνωστόν έτσι γίνεται και στην κοινωνία, σωστά; Σου λέει ας πούμε το "αφεντικό": "Σε διώχνω τώρα γιατί δε δουλεύεις, αλλά ΟΠΟΤΕ αποφασίσεις να δουλέψεις, έλα κι η θέση σου θα σε περιμένει". Στα 15 τι ακριβώς προτείνεις να γίνει; Ενισχυτική διδασκαλία που θα καλύψει 5-6 χαμένες σχολικές χρονιές; Δηλαδή αν το παιδί μάθει να διαβάζει (πολύ σημαντικό, δε λέω), θα μπορεί να παρακολουθήσει με μόνο αυτό τη Γ γυμνασίου (δε λέω πιο πάνω) κι έτσι δε θα δημιουργεί προβλήματα με τη συμπεριφορά του; Αυτή τη δουλειά μέχρι ένα σημείο κάνουν τα εσπερινά. Χωρίς συγκεκριμένη ύλη, προσαρμοσμένα στις ανάγκες των εκάστοτε μαθητών. Σε πρωινό αυτό είναι αδύνατο
Ωραία τα περί συμπερίληψης κι εξατομικευμένης διδασκαλίας, αλλά κακά τα ψέματα, δεν υπάρχει κανένας τρόπος να έχεις ταυτόχρονα ικανοποιημένο μέσα στην τάξη έναν μαθητή που αποφάσισε να ασχοληθεί μετά από 5 χρόνια κι έναν μαθητή που ήταν πάντα συνεπής και θέλει όσα προβλέπει η ύλη κι ακόμη παραπάνω.
Εχουμε συγκινηθεί όλοι με τους φοβερούς καθηγητές-παιδαγωγούς του φόρουμ.