0 μέλη και 6 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Μα ακριβώς, εγω δεν μιλάω για χρήμα. Για το πολιτισμικό κεφάλαιο μιλάω. Δεν είναι ταξικό να πεις ότι δεν το διαθέτουν όλοι. Είναι απλα η πραγματικότητα. Εξάλλου δεν είπα ποτέ ότι δεν θέλω για μαθητες μου παιδιά από οικογένειες χαμηλού επιπέδου. Αντίθετα θα έλεγα ότι μπορεί και να με κεντρίσει πιο πολύ η ενασχόληση μαζί τους γιατί νιώθω ότι τα βοηθάω. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θέλω για παρέα του παιδιού μου αυτόν που καπνίζει μπαφους και υποθέτω ούτε εσείς τον θέλετε απλώς για κάποιον λόγο θεωρείτε λάθος να το παραδεχτείτε δημόσια. @emmaki εσυ στο σχολείο αυτό που λες περνούσες ωραία; Χαιρόσουν που ειχες τέτοιους συμμαθητές; Δεν ένιωθες άσχημα; Εγω λυπόμουνα πολύ όταν κάποιοι πρότειναν να κάνουμε κοπάνα, όταν έκαναν φασαρία κ ενοχλούσαν καθηγητές κλπ. Κι είχα ξεκαθαρίσει ότι στο λύκειο δεν ήθελα να πάω στο σχολείο της γειτονιάς που ήταν από τα ζόρικα σχολεία. Κατ αρχας αν είχα πάει εκεί, στην α λυκείου θα είχαμε 2 μήνες κατάληψη (σύστημα Αρσενη…..). Εγω ωραία ένιωσα με ανθρώπους γύρω μου μόνο στο παν:μιο κ το μεταπτυχιακό. Και για να είμαι ειλικρινής, και τώρα ακόμα δεν μπορώ να επικοινωνήσω με ανθρώπους που δεν ειναι εκπαιδευτικοί ή δεν έχουμε κάποιο άλλο κοινό, ασχέτως των σπουδών τους. Και με το σόι του άντρα μου ας πούμε, δεν έχω τι να πω. Έχουμε τελείως άλλες προσλαμβάνουσες.
Όχι άνθρωπε μου δεν το αγνοω. Απλώς επιλέγω. Ο ενήλικας επιλέγει. Το παιδί δεν επιλέγει. Εξαναγκάζεται. Γιατί να πρέπει να μάθει τι συμβαίνει στη γειτονιά του; Γιατί να ξέρει για μαχαίρια, χασισια, χουλιγκανισμους και πορνοσαιτ σε 12 ή και νωρίτερα; Έχω δει 10χρονο στις κούνιες να φωνάζει σε άλλον «κατέβα από την τσουλήθρα γιατί θα σε γαμ….». Ε δεν είναι νορμαλ αυτό. Είναι κατάντια. Ποιος φυσιολογικός γονιός θέλει του παιδί του να συναναστρέφεται αυτήν την κατάντια;
Ούτε ο ενήλικας επιλέγει στην πραγματικότητα, πάντα κινείται μέσα στα πλαίσια και στις ευκαιρίες που ο κοινωνικός του περίγυρος του επιτρέπουν. Και φυσικά εξαναγκάζεται να ζει μέσα σε αυτά τα πλαίσια. Τι επιλογές και ευκαιρίες έχει ένας ενήλικας που ζει στην ζούγκλα της Αφρικής, σε σχέση με τις επιλογές και τις ευκαιρίες που έχει ένας ενήλικας που είναι στο περιβάλλον του Ομπάμα ή του βασιλιά Κάρολου της Αγγλίας;Η "φυσιολογική" συμπεριφορά της γειτονιάς σου ορίζεται από την μέση συμπεριφορά των γονέων της γειτονιάς σου. Αν αυτή η ακραία συμπεριφορά που περιγράφεις είναι ανεκτή από τους υπόλοιπους γονείς στην παιδική χαρά, τότε σε αυτή την γειτονιά που ζεις (και που θα ζήσει πολύ πιθανά και το παιδί σου) πρέπει τόσο να προσαρμοστείς όσο και να προετοιμάζεις το παιδί σου για αυτές τις κακοτοπιές. Και θα το προετοιμάσεις αν το πας σε ένα ελεγχόμενο περιβάλλον ποινών και αμοιβών όπως είναι το σχολείο, και όχι σε ένα ανεξέλεγκτο περιβάλλον γονέων και παιδιών όπως είναι μια παιδική χαρά.
Δεν είναι έτσι. Στην παιδική χαρά επιλέγω τις ώρες ανάλογα με τον κόσμο που κυκλοφορεί, επιλέγω τους γνωστούς γονείς για να βρει τα παιδιά τους να παίξει, είμαι δίπλα για να βοηθήσω αν χοντρύνει η κατάσταση (εντωμεταξύ εγω είμαι και ο τυποσ της μαμάς που αν δει παιδί με πατατάκια ή γλειφιτζουρι θα ψάχνει τρόπο να απομακρύνει το παιδί της από αυτήν την εικόνα) και τέλος πάντων πάω μια δυο ώρες τη μέρα όποτε πάω. Το παιδάκι που έβριζε δεν είναι ο κανόνας αυτή τη στιγμή στην περιοχή μας, σ αυτήν την ηλικια. Όμως σε κάποιο σχολείο πάει και κάποια παιδιά τον έχουν συμμαθητή. Και μέχρι να πάει δημοτικό ο γιος μου, μπορεί να υπάρχουν κι αλλα παιδιά με τετοια γλώσσα. Πώς είναι ελεγχόμενο το περιβάλλον του σχολείου; Ελεγχόμενο είναι μόνο το σπίτι και οι επιλεγμένες από την οικογένεια παρέες. Ούτε ο καθηγητής δεν μπορεί να ελέγξει στο σχολείο. Εννοώ είναι πέρα από τις δυνατότητες τιυ. Μα σε τι σχολεία είστε, θα επαναλάβω, και τα βλέπετε όλα ρόδινα;
Δεν είναι έτσι. Στηνπαιδική χαρά επιλέγω τις ώρες ανάλογα με τον κόσμο που κυκλοφορεί, επιλέγω τους γνωστούς γονείς για να βρει τα παιδιά τους να παίξει, είμαι δίπλα για να βοηθήσω αν χοντρύνει η κατάσταση (εντωμεταξύ εγω είμαι και ο τυποσ της μαμάς που αν δει παιδί με πατατάκια ή γλειφιτζουρι θα ψάχνει τρόπο να απομακρύνει το παιδί της από αυτήν την εικόνα) και τέλος πάντων πάω μια δυο ώρες τη μέρα όποτε πάω. Το παιδάκι που έβριζε δεν είναι ο κανόνας αυτή τη στιγμή στην περιοχή μας, σ αυτήν την ηλικια. Όμως σε κάποιο σχολείο πάει και κάποια παιδιά τον έχουν συμμαθητή. Και μέχρι να πάει δημοτικό ο γιος μου, μπορεί να υπάρχουν κι αλλα παιδιά με τετοια γλώσσα.
Κατσε ρε κοριτσι!!!!Αυτο εσυ το θεωρεις φυσιολογικη συμπεριφορα; Πιστεψε με, αν το θεωρεις, αναθεωρησε αμεσα! Το μονο που πετυχαινεις ειναι η περιθωριοποιηση του παιδιου σου!!!!! Γιατι το παιδι δεν θα παθει τιποτα αν φαει γλυκο ή πατατακι, θα παθει ομως αν αρχισει να θεωρει οτι οι συμπεριφορες και οι συνηθειες των αλλων, των πολλών αλλων, ειναι τραγικα εσφαλμενες!Και αποτραβηξου λιγο! Μην εισαι διπλα του συνεχεια! Αστον ελευθερο να μαθρι μονος του να τα βγαζει περα! Εσυ πρεπει να εισαι πισω του να τον στηριζρις, οχι διπλα του ως δεκανικι!Επισης, θα φτασεις να εχεις εναν εφηβο που στην προσπαθεια του να ενταχθει σε ομαδες συνομηλικων (γιατι δεν μπορει να ειναι μονος του, και με την ελιτιστικη συμπεριφορα σου αυτο τελικα πετυχαινεις), θα αρχισει να σου λεει ψεματα (γιατι θα κανει πραγματα που εσυ δεν θα τα επιτρεπεις) και ταυτοχρονα θα αισθανεται και τυψεις γιατι αναγκαζεται να σου λεει ψεματα! Τρελλη συγκρουση για ενα παιδι!Προσεχε γιατι σε περιμενει μεγαλη εκπληξη/απογοητευση/πατατρακ σε λιγα χρονια!
Το παιδι που διαβαζει λογοτεχνία κ ακούει ψαγμένη μουσική θέλει να έχει συμμαθητές που ακούνε τραπ; Θέλει να ενταχθεί σε αυτήν την παρέα; Δεν νομίζω. Και γιατί να θέλει; Το σχολείο όμως, οι εκπαιδευτικοί, για να είναι ήσυχοι ότι έκαναν το καθήκον τους, θα εφαρμόσουν τα διαφορα «ευφυή» με τις καταναγκαστικές αλλαγές θέσεων ή τις ομαδικές εργασίες για να του το επιβάλουν. Ωραία κοινωνικοποιηση.
@leminpies ενταξει δεν εξισώνω τα γλειφιτζούρια με την παραβατικότητα, αλλά: το δικό μου παιδί σοκοφρετα, καραμέλα κι γλειφιτζούρι είδε στο σχολείο. Γιατί υπάρχει μεν σύσταση για υγιεινά κεράσματα αλλά όχι απαγόρευση, και ο μόνος περιορισμός είναι να είναι συσκευασμένα για να μπουν στην τσάντα. Αρχικά τα έβρισκα πριν τα δει και τα έτρωγα εγω, όμως κάποια στιγμή κατάλαβε ότι σε γιορτές κ γενέθλια υπάρχει κέρασμα και τα ζητάει, Έτσι λοιπόν το σχολείο μου δημιούργησε ένα πρόβλημα που δεν είχα πριν βρεθεί σ αυτόν τον χώρο.
Είμαι ενάντια στις αλλαγές θέσεων, εκτός και αν η συνύπαρξη δύο μαθητών στο ίδιο θρανίο στην τάξη εμποδίζει την ομαλή λειτουργία της τάξης (λόγω φασαρίας). Όμως είμαι υπέρ των υποχρεωτικών ομάδων εργασίας, γιατί μιλάμε για εργασία και όχι για παρέα. Ο μαθητής θα κληθεί όταν μεγαλώσει να δουλέψει με τον οποιοδήποτε, δεν θα εργάζεται μόνο παρέα με τα φιλαράκια του.
Δεν νομίζω να είναι πρόβλημα σε μια γιορτή ή γενέθλια να φάει ένα πατατάκι (το οποίο παραδέχεσαι ότι το τρως και εσύ). Είσαι υπερβολική. Η κατάχρηση είναι το πρόβλημα, όχι η γνωριμία με πράγματα που ενδεχομένως είναι βλαβερά στην κατάχρησή τους.
Στην αλλαγή θέσης συμφωνώ απόλυτα. Είχε ξαναγίνει συζήτηση εδώ. Στις ομάδες δεν συμφωνώ. Δεν μιλάμε για ομοιογενή ομάδα σε χώρο εργασίας ενηλίκων. Είναι μεγάλο βάρος να πρέπει να διαχειριστεί ένα παιδί τη λουφα των άλλων. Ή το ότι ίσως θέλουν να κάνουν απλα copy paste. Γιατί να φέρνουμε τα παιδιά σε δύσκολη θέση;
Γιατί θα το βιώσουν (σε χειρότερη μορφή) όταν θα μεγαλώσουν. Στους χώρους εργασίας με τις "ομοιογενείς ομάδες" πάντα κάποιοι λουφάρουν , κάποιοι δουλεύουν, και η αδικία του εργοδότη που κατά κανόνα πληρώνει τους εργαζόμενους με το ίδιο ποσό (ή πληρώνει με μεγαλύτερο ποσό τους ευνοούμενούς του) είναι πολύ μεγαλύτερη από την ενδεχόμενη αδικία του εκπαιδευτικού όταν θα βαθμολογήσει τους μαθητές με τον ίδιο βαθμό στην ομάδα εργασίας.Δηλαδή στο δημόσιο τομέα, με τις "ομοιογενείς ομάδες" εργαζομένων, μήπως παίρνει μεγαλύτερο μισθό ο καλύτερος εργαζόμενος; Όχι, το κομματόσκυλο θα πάρει τον μεγαλύτερο μισθό. Ακόμα και στο δημόσιο σχολείο όλοι οι καθηγητές είναι άραγε το ίδιο καλοί στην δουλειά τους; Φυσικά και δεν είναι, αλλά τον ίδιο μισθό παίρνουν όλοι, γιατί αντικειμενικός και κοινά αποδεκτός τρόπος αξιολόγησης των καθηγητών δύσκολα μπορεί να βρεθεί.Ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα, με τις "ομοιογενείς ομάδες" εργαζομένων, τον μεγαλύτερο μισθό τον παίρνει άραγε αυτός που δεν λουφάρει ή μήπως τον παίρνει το βύσμα και ο ρουφιάνος του αφεντικού;
@emmaki δεν καταλαβαίνεις τι λέω. Εξηγω ότι ένα παιδί με κάποια ενδιαφέροντα διαφορετικά από των πολλων, στονσχολειο θα δυσκολευτεί να βρει παρέες. Αυτό δεν είναι δικό του πρόβλημα. Είναι πρόβλημα ακριβώς των πολλών και της μαζικής κουλτούρας. Αν σαν κοινωνία υπήρχε υψηλότερο επίπεδο, δεν θα υπήρχε αυτό το πρόβλημα. Αν ήταν επιθυμητό ο λαός να διαβάζει βιβλία, να ακούει κλασική μουσική, να μπορεί να αθληθεί δωρεάν και να γνωρίσει άλλα αθλήματα πλην της μπάλας, να μπορεί να πάει στο θέατρο κλπ, το συνολικό επίπεδο θα ήταν ανεβασμένο. Άρα δεν θα υπήρχε τέτοιο πρόβλημα. Αυτό ακριβώς με ενοχλεί. Στην ενήλικη ζωή του ο καθένας θα βρει ανάλογες παρέες. Στο σχολείο θα βρει δύσκολα. Δεν καταλαβαίνω τι δεν καταλαβαίνετε σε όλο αυτό. Επίσης η επιθυμία του παιδιού δεν υπάρχει πουθενά στη σκέψη σας. Το παθδι που διαβαζει λογοτεχνία κ ακούει ψαγμένη μουσική θέλει να έχει συμμαθητές που ακούνε τραπ; Θέλει να ενταχθεί σε αυτήν την παρέα; Δεν νομίζω. Και γιατί να θέλει; Το σχολείο όμως, οι εκπαιδευτικοί, για να είναι ήσυχοι ότι έκαναν το καθήκον τους, θα εφαρμόσουν τα διαφορα «ευφυή» με τις καταναγκαστικές αλλαγές θέσεων ή τις ομαδικές εργασίες για να του το επιβάλουν. Ωραία κοινωνικοποιηση. @leminpies ενταξει δεν εξισώνω τα γλειφιτζούρια με την παραβατικότητα, αλλά: το δικό μου παιδί σοκοφρετα, καραμέλα κι γλειφιτζούρι είδε στο σχολείο. Γιατί υπάρχει μεν σύσταση για υγιεινά κεράσματα αλλά όχι απαγόρευση, και ο μόνος περιορισμός είναι να είναι συσκευασμένα για να μπουν στην τσάντα. Αρχικά τα έβρισκα πριν τα δει και τα έτρωγα εγω, όμως κάποια στιγμή κατάλαβε ότι σε γιορτές κ γενέθλια υπάρχει κέρασμα και τα ζητάει, Έτσι λοιπόν το σχολείο μου δημιούργησε ένα πρόβλημα που δεν είχα πριν βρεθεί σ αυτόν τον χώρο.
Ως μεγάλοι όμως θα έχουν την ωριμότητα να το χειριστούν. Εγω ας πούμε που δεν θέλω να τσακώνομαι, προτιμώ να τα κάνω εγω να είναι κιόλας όπως θέλω κι ας μην κάνει τίποτα ο άλλος. Όμως είναι επιλογή μου. Το σχολείο γιατί να αναγκάσει ένα παιδί να τσακωθεί με τους συμμαθητές του;