εχει ξεφυγει η κατάσταση

[kyra_daskala]

............
Κάποια στιγμή πάτησε κι εκείνος το κουμπί για στάση. Όταν άνοιξε η πόρτα έσκυψε αστραπιαία στον επιβάτη που τόλμησε να μιλήσει, τον έφτυσε κατάμουτρα, πήδηξε έξω από το λεωφορείο και πριν εξαφανιστεί τέντωσε θριαμβευτικά τον μέσο του δεξιού του χεριού προς το παράθυρο που καθόταν ο αποδέκτης της γιγαντιαίας ροχάλας.

........

Ντράπηκα τόσο πολύ, που βούρκωσα! 
 

[PDE ads]

[anastasia86]

............
Κάποια στιγμή πάτησε κι εκείνος το κουμπί για στάση. Όταν άνοιξε η πόρτα έσκυψε αστραπιαία στον επιβάτη που τόλμησε να μιλήσει, τον έφτυσε κατάμουτρα, πήδηξε έξω από το λεωφορείο και πριν εξαφανιστεί τέντωσε θριαμβευτικά τον μέσο του δεξιού του χεριού προς το παράθυρο που καθόταν ο αποδέκτης της γιγαντιαίας ροχάλας.

........

Ντράπηκα τόσο πολύ, που βούρκωσα! 
 

Ντροπή ρε παιδιά!! Δεν βρέθηκε κάποιος να του δώσει μια σφαλιάρα του κ@λόπαιδου;!!! Να δεις πως του φεύγει η μαγκιά σε δευτερόλεπτα!! Αι σιχτίρ πια έχουν ξεφύγει τελείως!!

[podiki]

Αυτό ειναι το χειρότερο ότι τα ανεχόμαστε , η Αθήνα έχει γίνει τόσο αδιάφορη και βρώμικη που αυτά τα άτομα πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο .ΑΙΣΧΟΣ

[Αναστασια 76]

............
Κάποια στιγμή πάτησε κι εκείνος το κουμπί για στάση. Όταν άνοιξε η πόρτα έσκυψε αστραπιαία στον επιβάτη που τόλμησε να μιλήσει, τον έφτυσε κατάμουτρα, πήδηξε έξω από το λεωφορείο και πριν εξαφανιστεί τέντωσε θριαμβευτικά τον μέσο του δεξιού του χεριού προς το παράθυρο που καθόταν ο αποδέκτης της γιγαντιαίας ροχάλας.

........

Ντράπηκα τόσο πολύ, που βούρκωσα! 
 

Ντροπή ρε παιδιά!! Δεν βρέθηκε κάποιος να του δώσει μια σφαλιάρα του κ@λόπαιδου;!!! Να δεις πως του φεύγει η μαγκιά σε δευτερόλεπτα!! Αι σιχτίρ πια έχουν ξεφύγει τελείως!!

την σφαλιαρα πρεπει πρωτα να την ριξουμε στους γονεις αυτου του εφηβου,που μαλλον δεν ξερουν να μεγαλωνουν παιδια,και μετα σἀυτο....ντροπη του-τους...κατι τετοια ατομα οταν μεγαλωσουν ειναι αυτα που ψεκαζουν την ιστορια αυτου του δυσμοιρου τοπου,βλεπε γλεζο

[PDE ads]

[marvac]

Αυτή η γενιά πολλών κακομαθημένων μοσχαναθρεμμένων 16ρηδων του σήμερα είναι τραγική και θα σπάσει ΔΥΣΤΥΧΩΣ τα μούτρα της ΠΟΛΥ ΣΥΝΤΟΜΑ.

[podiki]

Κάποιοι απ αυτούς μπορεί να γίνουν και Υπουργοι ,όπως η Διαμαντοπούλου για παράδειγμα .

[Landau]

Ωραία δακρύβρεχτη ιστοριούλα, που μπορεί να περιέχει γενικότερες αλήθειες.. αλλά ποιος είπε ότι είναι 100% αληθινή και όχι φτιαχτή για διδακτικούς λόγους;

[anastasia86]

Ωραία δακρύβρεχτη ιστοριούλα, που μπορεί να περιέχει γενικότερες αλήθειες.. αλλά ποιος είπε ότι είναι 100% αληθινή και όχι φτιαχτή για διδακτικούς λόγους;

Δεν έχεις άδικο, ίσως και να είναι φτιαχτή.. Αλλά με τόσα που βλέπουμε γύρω μας εμένα δε μου φαίνεται διόλου απίθανο να έχει συμβεί πραγματικά.

[mardz]

εχει γεμισει το διαδικτυο οπως και τα βιβλια με μυθους και ιστοριες
να και μια που μου εστειλαν :

Είπα να σας μιλήσω, επειδή δεν υπάρχουν άλλοι ικανότεροι από εσάς

    * Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη, αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.
    * Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21, αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.
    * Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.

Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα Τι να λένε σε σένα; Σε εσένα που βιάζεσαι να φύγεις, να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.
Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά.
Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο και σε δεκαπέντε µέρες φεύγω γι αλλού, σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία ή και περισσότερα χρόνια, θα σου µιλήσω σταράτα, για να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου.
Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις, οι µαθητές που δίδαξα φέτος στην συντριπτική τους πλειονότητα µε σεβάστηκαν, αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος.
Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητές δε µε σεβάστηκαν, µε προσέβαλαν κατ' επανάληψη, με έργα, µε λόγια, µε ύβρεις, δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος που µε σόκαρε, που µε έβαλε σε µελαγχολικές σκέψεις...
Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο, πως εκτός του γνωστικού ελλείµµατος το συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικά και στο ηθικοπλαστικό του έργο, στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων.
Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας, των δασκάλων σας και των γονιών σας.
Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµε πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση, πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα, θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν, θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας, θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση, θα σας γεράσουν πρόωρα.
Αν όµως θέλετε µια συµβουλή από ένα δάσκαλο, σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη, που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν, για να καταλάβει τότε πως η µόρφωση, η καλλιέργεια ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη... Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο και έµαθε πέντε κολλυβογράµµατα, για να µας πει την ιστορία του βίου του, το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών.
Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από τον στρατηγό Μακρυγιάννη να ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε, το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας, τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.
Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από τον µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρβανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη. Ήταν κι αυτός αθυρόστοµος σαν κι εσάς, αλλά είχε αυτό που µάθαµε σαν µπέσα. Ήταν πάνω απ' όλα µπεσαλής.
Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς. Υπευθυνότητα, µπέσα, τσίπα. Να αναλαµβάνετε τις ευθύνες σας, να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συµφέρον, να µισείτε το ψέµα και την ευθυνοφοβία.
Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του, ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου, του Νικηταρά. Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης, συνέβαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του κι έπειτα φυλακίστηκε, για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά, σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος και εγκαταλειµµένος από όλους. Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει από την κυβέρνηση µια πλούσια σύνταξη, απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείβει πολύ καλά, λέγοντας ψέµατα, για να µην προσβάλει την πατρίδα του.
Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγµα του Νικηταρά. Αλλά νοµίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα, μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόµο της αξιοπρέπειας, να προσπαθήσετε τίµια και µε αγωνιστικότητα για εσάς και για το µέλλον της οικογένειας που αύριο θα κάνετε.
Ξέρω, καταλαβαίνω, αντιλαµβάνοµαι πως σας προτείνω µια διαδροµή ζωής δύσκολη και απαιτητική, όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόµος των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών, της εποχής στην οποία µεγαλώνετε. Όµως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της, περιµένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά και µε επιτυχία τη σηµαία του αγώνα και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους σε καλύτερες µέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.
Κι όταν βλέπω την εποχή µας να µαραζώνει χωµένη στην αλλοτρίωση, να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία, να µουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας, μόνο σε εσάς ελπίζω. Στην ειλικρινή σας διάθεση να αγωνιστείτε, να αντισταθείτε, να πολεµήσετε, να νικήσετε.
Μη µας απογοητεύσετε..."

[Stavroula.V.]

εχει γεμισει το διαδικτυο οπως και τα βιβλια με μυθους και ιστοριες
να και μια που μου εστειλαν :

Είπα να σας μιλήσω, επειδή δεν υπάρχουν άλλοι ικανότεροι από εσάς

    * Σκέφτηκα να σου µιλήσω για τον Καραϊσκάκη, αλλά το µυαλό σου θα πάει στο γήπεδο.
    * Σκέφτηκα να σου µιλήσω για το 21, αλλά ο νους σου θα πάει στην Ορίτζιναλ.
    * Συλλογίστηκα πολύ, για να καταλήξω αν αξίζει να σε ταλαιπωρήσω για κάτι τόσο µακρινό, τόσο ξένο.

Δύο αιώνες πίσω κάποια γεγονότα Τι να λένε σε σένα; Σε εσένα που βιάζεσαι να φύγεις, να πας για τσιγάρο, για καφέ ή για κάτι άλλο.
Θα σου µιλήσω λοιπόν προσωπικά.
Εγώ ο δάσκαλος που δούλεψα ένα χρόνο σε αυτό το σχολείο και σε δεκαπέντε µέρες φεύγω γι αλλού, σε εσένα που είσαι εδώ ένα, δύο, τρία ή και περισσότερα χρόνια, θα σου µιλήσω σταράτα, για να σου εκφράσω δυο σκέψεις µου.
Οι µαθητές που συνάντησα µέσα στις τάξεις, οι µαθητές που δίδαξα φέτος στην συντριπτική τους πλειονότητα µε σεβάστηκαν, αν και δεν ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του µαθήµατος.
Πολλοί όµως από τους υπόλοιπους µαθητές δε µε σεβάστηκαν, µε προσέβαλαν κατ' επανάληψη, με έργα, µε λόγια, µε ύβρεις, δείχνοντας ένα χαρακτήρα και ένα ήθος που µε σόκαρε, που µε έβαλε σε µελαγχολικές σκέψεις...
Αυτό το φαινόµενο αποδεικνύει πως κάτι σάπιο υπάρχει σε αυτό το σχολείο, πως εκτός του γνωστικού ελλείµµατος το συγκεκριµένο σχολείο χωλαίνει δραµατικά και στο ηθικοπλαστικό του έργο, στη διαµόρφωση δηλαδή των µαθητικών ψυχών και πνευµάτων.
Και η ευθύνη για αυτήν την αποτυχία είναι ευθύνη αποκλειστικά δική µας, των δασκάλων σας και των γονιών σας.
Δεν έχουµε κατορθώσει να σας δείξουµε πως χωρίς αρχές η ζωή σας αύριο θα είναι µια κόλαση, πως χωρίς όνειρα και στόχους θα χρειαστείτε υποκατάστατα, θα καταφύγετε πιθανόν σε επιλογές που θα σας ξεφτιλίσουν, θα σας κάνουν να σιχαίνεστε τον εαυτό σας, θα σας γεµίσουν τη ζωή πλήξη και κούραση, θα σας γεράσουν πρόωρα.
Αν όµως θέλετε µια συµβουλή από ένα δάσκαλο, σκεφτείτε το παράδειγµα του Μακρυγιάννη, που έφτασε αγράµµατος µέχρι τα πενήντα σχεδόν, για να καταλάβει τότε πως η µόρφωση, η καλλιέργεια ήταν το όπλο που έλειπε από την προσωπική του θήκη... Και κάθισε µε πολλή δυσκολία και χωρίς δάσκαλο και έµαθε πέντε κολλυβογράµµατα, για να µας πει την ιστορία του βίου του, το παραµύθι της επανάστασης των υπόδουλων Ρωµιών.
Αυτό το παράδειγµα είναι για σένα το πιο κατάλληλο και µπορείς τριάντα χρόνια νωρίτερα από τον στρατηγό Μακρυγιάννη να ακολουθήσεις το δρόµο που εκείνος έδειξε, το µονοπάτι της καλλιέργειας, το δρόµο της παιδείας, τη λεωφόρο της προσωπικής σου προκοπής.
Δεν είστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από τον µπάσταρδο γιο της καλογριάς, τον Αρβανίτη Γιώργη Καραϊσκάκη. Ήταν κι αυτός αθυρόστοµος σαν κι εσάς, αλλά είχε αυτό που µάθαµε σαν µπέσα. Ήταν πάνω απ' όλα µπεσαλής.
Αυτό θα 'θελα να έχετε κι εσείς. Υπευθυνότητα, µπέσα, τσίπα. Να αναλαµβάνετε τις ευθύνες σας, να απεχθάνεστε την υποκρισία, να σιχαίνεστε το συµφέρον, να µισείτε το ψέµα και την ευθυνοφοβία.
Η αγάπη για τον τόπο του, η λατρεία για την πατρίδα του, ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταµατελόπουλου, του Νικηταρά. Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης, συνέβαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του κι έπειτα φυλακίστηκε, για να χαθεί σ' ένα στενοσόκακο του Πειραιά, σχεδόν τυφλωµένος, πάµπτωχος και εγκαταλειµµένος από όλους. Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα κι όταν οι γύρω του τον παρακινούσαν να απαιτήσει από την κυβέρνηση µια πλούσια σύνταξη, απαντούσε πως η πατρίδα τον αµείβει πολύ καλά, λέγοντας ψέµατα, για να µην προσβάλει την πατρίδα του.
Είναι δύσκολο, το κατανοώ, το παράδειγµα του Νικηταρά. Αλλά νοµίζω πως κι εσείς είστε ικανοί για τα δύσκολα, μπορείτε να ακολουθήσετε το δρόµο της αξιοπρέπειας, να προσπαθήσετε τίµια και µε αγωνιστικότητα για εσάς και για το µέλλον της οικογένειας που αύριο θα κάνετε.
Ξέρω, καταλαβαίνω, αντιλαµβάνοµαι πως σας προτείνω µια διαδροµή ζωής δύσκολη και απαιτητική, όταν δίπλα σας κυριαρχεί ο εύκολος δρόµος των γονιών, των δασκάλων, των πολιτικών, της εποχής στην οποία µεγαλώνετε. Όµως κάθε εποχή ελπίζει στους νέους της, περιµένει από αυτούς να σηκώσουν ψηλά και µε επιτυχία τη σηµαία του αγώνα και να οδηγήσουν την πατρίδα τους, τον τόπο τους σε καλύτερες µέρες, σε πιο φωτεινές σελίδες.
Κι όταν βλέπω την εποχή µας να µαραζώνει χωµένη στην αλλοτρίωση, να ξεψυχά από την τηλεοπτική ανία, να µουχλιάζει από το κυνήγι της ευκολίας, μόνο σε εσάς ελπίζω. Στην ειλικρινή σας διάθεση να αγωνιστείτε, να αντισταθείτε, να πολεµήσετε, να νικήσετε.
Μη µας απογοητεύσετε..."

Καταρχήν να πω ότι το κείμενο κατά τη γνώμη μου λέει πολλές αλήθειες ηθελημένα και ΜΙΑ αθελα...οι σημερινοί ενήλικες, αφου τα έκαναν σκ@τ@ με των ωχαδερφισμό, την αδιαφορία, το προσωπικό βόλεμα και με μια κουβέντα την ιδιώτευση, ακολουθούν το ίδιο μοντελάκι συμπεριφοράς και μπροστα στην καταστροφή  καλούν τους νεότερους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα... Ε όχι!!!

[mardz]

Καταρχήν να πω ότι το κείμενο κατά τη γνώμη μου λέει πολλές αλήθειες ηθελημένα και ΜΙΑ αθελα...οι σημερινοί ενήλικες, αφου τα έκαναν σκ@τ@ με των ωχαδερφισμό, την αδιαφορία, το προσωπικό βόλεμα και με μια κουβέντα την ιδιώτευση, ακολουθούν το ίδιο μοντελάκι συμπεριφοράς και μπροστα στην καταστροφή  καλούν τους νεότερους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα... Ε όχι!!!

να σου πω και εμενα κατι τετοια περνουν απο το μυαλο μου ...
ας πουμε στην ιστορια με το λεοφορειο θα μπορουσε αυτος που εφαγε το φτυσιμο να ειναι ψηφοφορος της υπουργου που θα θελαμε ολοι μας (καλα γινομαι υπερβολικος , εστω μερικοι απο εμας) να φτυσουμε αν την ειχαμε μπροστα μας .
μπορει να ηταν απο αυτους περναει ωρες βλεποντας ποδοσφαιρο και να παιζει λοτο και ταβλι χωρις να σκεφτει πολιτικα γιατι και ο πατερας του απο την εποχη του βενιζελου ηταν κεντρωος και δημοσιος υπαλληλος. κτλ κτλ
σιγουρα δε φταιμε ολοι μας , αλλα σιγουρα φταινε πολλοι ,
και αυτα σκεφτηκε ο νεαρος που εφτυσε ;
το πιθανοτερο οχι ,

τελος παντων σιγουρα ειναι μια εποχη κρισης
μενει απο τις ενεργειες μας να κριθουμε ολοι μας

[vassiliki K.]

Γεια σας, απο χθες διαβαζω το θεμα σας και πραγματικα τα διαβασα ολα γιατι εδω και αρκετες μερες προβληματιζομαι πανω στις σχεσεις μου με τα παιδια μιας και διδασκω σε γυμνασιο και αντιμετωπιζω καποια ελαφρα ευτυχως προβληματα συμπεριφορας. Οχι αναιδεια σε μεγαλο βαθμο, αλλα πιο πολυ περιστατικα που στοχο εχουν να διαταραξουν το μαθημα.

[rorygr]

λυπηρα τα οσα περιγραφεις

[change73]

O άντρας μου,που είναι επιτηρητής,έφερε σπίτι κομμάτι από αρχή υγείας που έγραφε απαντήσεις σε κλειστού τύπου θέματα προφανώς για να τις δει ο επόμενος!Προσωπικά έχω δεχτεί πρόταση να στείλω απαντήσεις σε κινητό που θα είχε αφεθεί σε τουαλέτα!Δεν έχουν το θεό τους!