Παράλληλη στήριξη

[emmaki]

Εγώ στο παρελθόν έχω βρεθεί ως παράλληλη και σε 5 σχολεία και μόνιμα ήμουν σε 4 τις άλλες χρονιές. Καλά τα λέτε αλλά αν ο εκπαιδευτικός διαλύεται να πηγαίνει σαν μπαλάκι μέσα στην ίδια μέρα κάθε μέρα σε 2 και 3 σχολεία είναι φυσιολογικό να μη κάνει καλά τη δουλειά του απ' τη κούραση και μόνο και το άγχος να τρέξει να προλάβει. Με τα κενά του να μην είναι για να πάει τουαλέτα και να φάει αλλά να μετακινηθεί. Αν αυτό είναι καλύτερο παιδαγωγικα για τα παιδιά με αναπηρίες τι να πω... Τα παιδιά της γενικής θα έχουν μια μέρα μαζεμένα τα φιλολογικά και θετικά και τις άλλες μέρες θα είναι πιο ήρεμα να διαβάσουν να χαλαρώσουν δε καταλαβαίνω το πρόβλημα.

Επισης, να τονιστει οτι τα αυτιστικα ατομα χρειαζονται σταθεροτητα. Οι πολλες αλλαγες προσωπων μεσα στη μερα δεν τα βοηθανε. Πιθανοτατα, λοιπον, να εγινε η επιλογη να κρατιεται ενα προσωπο σταθερο (ο/η εκπαιδευτικος της ΠΣ) καθε μερα και να αλλαζουν οι εκπαιδευτικοι της γενικης.
Ολα ομως αυτα ειναι υποθεσεις

[PDE ads]

[Έσπερος]

Εγώ στο παρελθόν έχω βρεθεί ως παράλληλη και σε 5 σχολεία και μόνιμα ήμουν σε 4 τις άλλες χρονιές. Καλά τα λέτε αλλά αν ο εκπαιδευτικός διαλύεται να πηγαίνει σαν μπαλάκι μέσα στην ίδια μέρα κάθε μέρα σε 2 και 3 σχολεία είναι φυσιολογικό να μη κάνει καλά τη δουλειά του απ' τη κούραση και μόνο και το άγχος να τρέξει να προλάβει. Με τα κενά του να μην είναι για να πάει τουαλέτα και να φάει αλλά να μετακινηθεί. Αν αυτό είναι καλύτερο παιδαγωγικα για τα παιδιά με αναπηρίες τι να πω... Τα παιδιά της γενικής θα έχουν μια μέρα μαζεμένα τα φιλολογικά και θετικά και τις άλλες μέρες θα είναι πιο ήρεμα να διαβάσουν να χαλαρώσουν δε καταλαβαίνω το πρόβλημα.

Και οι καθηγητές της γενικής διαλυονται κάποιες φορές για να κάνουν μάθημα και περνούν τα κενά τους σε μετακινήσεις, αλλά αν επικαλεστεί ένας μαθηματικός πχ αυτό για να κάνει 2 συνεχόμενα δίωρα στο Γυμνάσιο συμπλήρωσης, αντί να πηγάινει για 1 ώρα κάθε μέρα (που είναι σκότωμα), κανένας δεν θα τον έπαιρνε στα σοβαρά.

[topsy]

Εγώ στο παρελθόν έχω βρεθεί ως παράλληλη και σε 5 σχολεία και μόνιμα ήμουν σε 4 τις άλλες χρονιές. Καλά τα λέτε αλλά αν ο εκπαιδευτικός διαλύεται να πηγαίνει σαν μπαλάκι μέσα στην ίδια μέρα κάθε μέρα σε 2 και 3 σχολεία είναι φυσιολογικό να μη κάνει καλά τη δουλειά του απ' τη κούραση και μόνο και το άγχος να τρέξει να προλάβει. Με τα κενά του να μην είναι για να πάει τουαλέτα και να φάει αλλά να μετακινηθεί. Αν αυτό είναι καλύτερο παιδαγωγικα για τα παιδιά με αναπηρίες τι να πω... Τα παιδιά της γενικής θα έχουν μια μέρα μαζεμένα τα φιλολογικά και θετικά και τις άλλες μέρες θα είναι πιο ήρεμα να διαβάσουν να χαλαρώσουν δε καταλαβαίνω το πρόβλημα.

Για τους καθηγητες ξενων γλωσσων στην αθμια αυτο που περιγραφεις ειναι η καθημερινοτητα τους εδω και πάρα πολλά χρόνια χωρις καμια προοπτικη αλλαγης εως την συνταξη (5 εως 7 σχολεια στην περιπτωση που συστεγαζονται, με παράλληλες μετακινησεις μεσα στην ιδια μερα). Οταν υπηρχαν τα δημοτικά που τελειωναν στο 7ωρο, πήγαινα σε 3 σχολεια την ιδια μερα

[ppil]

Στην περιοχή μου, τα πράγματα είναι σχετικά απλά: πρόκειται για μετακινήσεις μεταξύ δύο σχολείων, εντός πόλης, με άριστη συγκοινωνιακή κάλυψη και ελάχιστη χιλιομετρική απόσταση. Δεν θα τολμούσα, λοιπόν, να μιλήσω για "πολυδιάσπαση", τουλάχιστον όχι με τον τρόπο που περιγράφηκε από συναδέλφους που έχουν περάσει από πέντε σχολεία τη μέρα. Στο Γυμνάσιο πάντοτε επιχειρούσαμε να διευκολύνουμε την παράλληλη, κυρίως επειδή τέτοιες εγγραφές αποτελούν σπάνιες καταστάσεις, που φτάνουν ακριβώς επειδή δεν θα χρειαστεί να "μοιραστούν" την υποστήριξή τους, αλλά θα τύχουν χειρισμών αντάξιων της σύγχρονης διεθνούς βιβλιογραφίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.Το Γυμνάσιο άλλωστε προσφέρει μεγαλύτερα περιθώρια ελιγμών και η όποια υποχώρηση στο επίπεδο της ωρολογιακής τάξης δεν επιφέρει σοβαρή ρωγμή στο συνολικό παιδαγωγικό πλαίσιο.

Το Γενικό Λύκειο, όμως, είναι μια άλλη συζήτηση. Εκεί η ίδια διευθέτηση φαντάζει όχι απλώς δυσλειτουργική, αλλά παιδαγωγικά εχθρική για τους υπόλοιπους μαθητές (εχθρότητα που γυρίζει μπούμερανγκ στον μαθητή επίσης, αφού όλοι δυσανασχετούν μαζί του χωρίς να φταίει).
Οι σκέψεις που κάνω, για να είμαι ειλικρινής, είναι οι εξής:
Πρόκειται για μια μη υποχρεωτική βαθμίδα με σκοπό τη φοίτηση σε πανεπιστήμιο, με εξεταστικό χαρακτήρα και γνωστικές απαιτήσεις ασύμβατες με το προφίλ του μαθητή. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η παράλληλη στήριξη χρησιμοποιείται ως λύση ανάγκης σε περιβάλλοντα που δεν είναι σχεδιασμένα για αυτούς τους μαθητές και άρα καταλήγει να είναι μια τεχνητή ένταξη, όχι ουσιαστική. Και ενώ οφείλουμε να εξασφαλίσουμε το δικαίωμα στη στήριξη, είναι εύλογο να αναρωτηθούμε πότε αποφασίστηκε πως αυτό το δικαίωμα υπερτερεί εκείνου των υπολοίπων μαθητών στη στοιχειώδη παιδαγωγική ισορροπία. Αν η συμπερίληψη σημαίνει την απόλυτη προσαρμογή όλων στις ανάγκες του ενός, τότε δεν μιλάμε πια για ένταξη αλλά για προνομιούχα εξαίρεση.

[PDE ads]

[leon.]

Η αλήθεια είναι πως για το λύκειο τα πράγματα είναι διαφορετικά σε σχέση με το γυμνάσιο κι οι διευκολύνσεις πρέπει να γίνουνται ακόμη πιο προσεχτικά. Πάντως το κάθε παιδί έχει την αξία του. Και τα παιδιά που χρειάζουνται καθηγητές ειδικής αγωγής δεν είναι λιγότερο, αλλά ούτε και περσότερο, σημαντικά απ' όλα τ' άλλα τα παιδιά.

[erietta]

Γιατί αναρωτιόμαστε και δεν μπαίνει κάποιος στον κόπο να φωνάξει τον σύμβουλο ειδικής αγωγής; Να απαντήσω η ίδια. Γιατί οι διευθυντές δεν θέλουν τους συμβούλους μες στα πόδια τους.

[Nik11]

σωστό 

[erietta]

Με την ευκαιρία να επισημάνω ότι τα πολλά φιλολογικά μαθήματα είναι πολύ πιο ξεκούραστα για τα παιδιά σε σχέση με το συνεχόμενο Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, ναι, αυτό επειδή είμαι φιλόλογος μού φάινεται ζόρικο....
Εγώ θεωρώ από αυτά που διαβάζω ότι το παιδί βρίσκεται χαριστικά στο Λύκειο, δεν μπορεί να ανταποκριθεί σε αυτό.
Και όλη αυτή η διαδικασία γίνεται για να πάρει το παιδί απολυτήριο και ίσως να μπει στο Πανεπιστήμιο με το 5%;
Οκ, δύσκολη περίπτωση, αλλά πρέπει να προστατεύονται τα δικαιώματα του παιδιού για να αποτραπούν περιπτώσεις όπως να προσφύγουν οι γονείς σε Συνήγορο του παιδιού, του πολίτη, κλπ., όπως έχει συμβεί σε κάποια σχολεία. Και τότε όλοι τρέχουν....
Αν το πρόγραμμα ρυθμίζεται με τέτοιο τρόπο ώστε να προστατεύονται τα δικαιώματα του παιδιού, τότε ο διευθυντής είναι καλυμμένος.
Αν οι άλλοι γονείς έχουν πρόβλημα (που προφανώς έχουν) τα παράπονα πρώτα στον διευθυντή και μετά στην σύμβουλο (ιεραρχικά, όπως μας λένε). Εγώ, αν ήμουν διευθύντρια (που δεν είμαι και δεν σκοπεύω να γίνω), θα κάλυπτα τα δικαιώματα του παιδιού με αναπηρία....

[leon.]

Αν οι άλλοι γονείς έχουν πρόβλημα (που προφανώς έχουν) τα παράπονα πρώτα στον διευθυντή και μετά στην σύμβουλο (ιεραρχικά, όπως μας λένε).

Για τους γονείς δεν τίθεται ζήτημα ιεραρχίας. Όπου θέλουν πάνε και καταγγέλλουν ό,τι θεωρούν άδικο.

[ppil]

@erietta
Έχεις καταλάβει ακριβώς την κατάσταση. Στο ΓΕΛ θα αναγκαστούν πάντως να καλέσουν τον σύμβουλο ειδικής αγωγής πολύ σύντομα γιατί οι γονείς  ετοιμάζουν αναφορά. Ως προς τον μαθητή, η εικόνα που μεταφέρεται είναι πως δεν έχει απλώς δυσκολίες, αλλά δεν αντιλαμβάνεται καν τι διαδραματίζεται στην τάξη. Φοβάμαι ότι μιλάμε για κάτι πολύ διαφορετικό από ένταξη. Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες θέλουν την αρχική του πρόθεση να ήταν η αποχώρηση μετά το Γυμνάσιο και τη φοίτηση στο Λύκειο να προτείνεται ή και να ενισχύεται από πλευράς παράλληλης στήριξης. Αν ισχύει αυτό, η συζήτηση μεταφέρεται σε ένα εντελώς διαφορετικό επίπεδο που δεν είναι της παρούσης και δεν είναι δυνατόν να να τεκμηριωθεί επισήμως.

Το δίωρο Γλώσσας, συνεχόμενο με δίωρο Αρχαίων και καπάκι μια ώρα Λογοτεχνία μου φαίνεται το ίδιο δύσκολο με δίωρο Μαθηματικών, καπάκι με Χημεία και μετά ακριβώς Φυσική. Σε κάθε περίπτωση όμως, εγώ κρίνω πως οι γονείς εδώ έχουν δίκιο. Ο διευθυντής είναι μεν καλυμμένος από πλευράς προστασίας των δικαιωμάτων των παιδιών με μαθησιακές ανάγκες, αλλά δεν είναι καλυμμένος από παραπονα μαθητών. Επίσης εμείς είναι που υποχρεωνόμαστε να αναφερόμαστε ιεραρχικά, όχι οι γονείς. Οι ίδιοι μπορούν να στείλουν την αναφορά όπου θέλουν, μπορούν να κινηθούν ταχύτερα και πιο οριζόντια, χωρίς διοικητικά φίλτρα.


ΥΓ:  leon. γράφαμε ταυτόχρονα το ίδιο πράγμα

[erietta]

Ο διευθυντής θα μπορούσε να φερθεί έξυπνα και να προλάβει τις αναφορές, ζητώντας ο ίδιος πρώτα την παρέμβαση του συμβούλου ειδικής αγωγής, δηλαδή να του πετάξει το μπαλάκι των ευθυνών. Αν ήμουν διευθύντρια, δεν θα καθόμουν να περιμένω τις αναφορές να έρχονται. Το έχω δει να γίνεται σε συναδέρφους μου και το θεωρώ απαράδεκτο...
Φυσικά, παίζει μεγάλο ρόλο το τι γράφει η γνωμάτευση του ΚΕΔΑΣΥ... συνήθως τέτοιες διαγνώσεις έχουν μόνιμη ισχύ.
Πιθανότατα οι γονείς κατάλαβαν ότι το παιδί έχει το δικαίωμα του 5% και γι' αυτό πάνε το παιδί με το ζόρι να πάρει το απολυτήριο. Αν η περιοχή είχε ΕΝΕΓΥΥΛ θα ήταν αλλιώς τα πράγματα. Προφανώς δεν έχει;

[ppil]

Αρχικά στο νήμα προσπάθησα να δω και άλλες απόψεις, εκτός από αυτή που μου φαινόταν αυτονόητη.Η τεχνητή σχολική συμμετοχή ενός μαθητή σε περιβάλλον που δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να είναι αποτελεσματική, μου φαίνεται εκτός πλαισίου. Απέφυγα να μιλήσω για το ότι ο διευθυντής δεν έδειξε την απαιτούμενη οξυδέρκεια ώστε να μη χωρίσει τόσο ακραία τα μαθήματα σε θετικά και θεωρητικά πακέτα, δεν μεταβίβασε την ευθύνη με θεσμικό τρόπο μέσω του συμβούλου ειδικής αγωγής, έδειξε και έλλειψη διορατικότητας στην αρχική προσέγγιση κάποιων γονέων, ίσως επειδή ήταν ήπια. Ο μαθητής δεν θα συνεχίσει για σπουδές, απλά η οικογένεια βρήκε ένα τρόπος να μην είναι σπίτι στο κινητό και να βρίσκεται σε φροντισμένο περιβάλλον με "ιδιωτική" φύλαξη, μόνο που αυτό είναι το καλύτερο ΓΕΛ της περιοχής, ούτε ΕΠΑΛ, ούτε ΕΝΕΕΓΥΛ. Καταλήγω στο αρχικό μου συμπέρασμα, πως ήταν μια λογική "βολέματος" εκπαιδευτικών και μόνο.

[Slayer]

Οι εκπαιδευτικοί παράλληλης στήριξης είναι αναπληρωτές με πιθανότητες να τοποθετηθούν την επόμενη χρονιά στο ίδιο σχολείο απειροελάχιστες. Δε γίνεται να ενισχύσει η παράλληλη στήριξη τη συνέχιση των μαθητών με σκοπό να "βολευτούν" αφού όπως είπαμε είναι ελάχιστες οι πιθανότητες. Το μόνο που αναφέρεται στις τελικές αξιολογήσεις είναι αν προτείνεται να συνεχιστεί η παράλληλη στήριξη την οποία όμως οι μαθητές ήδη την έχουν και για επόμενα χρόνια απ' τις αξιολογήσεις τους στα κεδασυ. Επίσης, οι γονείς αποφασίζουν αν το παιδί τους θα πάει σε ΓΕΛ ενεεγυλ κλπ.

Το προφίλ του μαθητή δε το γνωρίζουμε και δε μπορούμε να κρίνουμε τι τον βοηθάει καλύτερα. Μπορεί να χρειάζεται υποστήριξη όλη μέρα μπορεί μόνο κάποιες ώρες μέσα στη μέρα. Σκοπός είναι η εξατομικευμένη υποστήριξη του και να συμπεριληφθεί στο σχολικό πλαίσιο είτε εντός είτε εκτός τάξης. Μπορεί να μην μπορεί να παρακολουθήσει κάποια μαθήματα αλλά με την υποστήριξη της παράλληλης να μπορεί ενταχθεί σε παρέες στα διαλείμματα. Σκοπός είναι η ισότιμη πρόσβαση.

Για τους συναδέλφους που πάνε σε πολλά σχολεία και ταλαιπωρούνται καθημερινώς έχω ενσυναίσθηση και θα ήθελα να μη ταλαιπωρούνται. Αν μου ανέφεραν το πρόβλημα τους αυτό, φυσικά και θα τους έπαιρνα στα σοβαρά και αν είχα θέση ευθύνης θα προσπαθούσα να τους διευκολύνω όπως αρμόζει στη λογική τη δική μου. Τη λογική ότι επειδή ταλαιπωρούνται κάποιοι ήδη θα πρέπει να ταλαιπωρηθουν κι άλλοι δε ξέρω πώς να τη χαρακτηρίσω, πάντως δεν είναι λογική λύσης προβλήματος. Πολλά σχολεία κλείνουν, μαθητές μειώνονται, όλοι κάποια στιγμή ίσως μετακινηθούμε. Εύχομαι τότε να μη συμπεριφερθούν σε κανέναν μας ανάλογα με τέτοιες απόψεις.

[Έσπερος]

Να ρωτήσω κάτι για την επίκληση στο συμφέρον του παιδιού.
Ο μαθητής έχει κάλυψη 100% σε ωράριο 35 ωρών;Υποθέτω όχι, αφού οι εκπαιδευτικοί μετακινούνται και σε άλλα σχολεία.
Οπότε η παρουσία παράλληλης στήριξης, σε τι ακριβώς συνίσταται; πχ έχει 2 φορές την εβδομάδα από 7 ώρες την φιλόλογο και άλλες 2 από 7 ώρες μαθηματικό; Και μια μέρα μένει ακάλυπτη τελείως; Αυτό είναι προς το συμφέρον του μαθητή; Προφανώς όχι. Καταλαβαίνω ότι δεν μπορούν να δοθούν πολλές πληροφορίες και καταλαβαίνω ότι αν η μετακίνηση εκπαιδευτικών σε πολλά σχολεία είναι σουρεαλιστική (παρόλο που πολλοί επιμένουν φανατικά σε αυτήν την εναλλακτική έναντι της β ανάθεσης σε μία σχολική μονάδα), ακόμα πιο σουρεαλιστική είναι η έννοια της παράλληλης στήριξης που δεν καλύπτει όλο το ωράριο του μαθητή, πόσο μάλλον αν η παράλληλη δεν είναι καν στο σχολείο όλες τις μέρες. Οπότε δεν μπορούμε να βρούμε κάποια λογική βάση σε όλο αυτό, ούτε μπορούμε επιλεκτικά να επικαλούμαστε το συμφέρον του παιδιού όταν αυτό συμπίπτει με το βόλεμα του εκπαιδευτικού.

Δεν είμαι της λογικής ότι αν ταλαιπωρείται ο ένας, δεν πειράζει αν ταλαιπωρηθεί και ο άλλος, όμως υπάρχει μια τάση σε νέους εκπαιδευτικούς των τελευταίων ετών, να κοιτάνε γενικά πώς δεν κοπιάσουν καθόλου και ιδίως να εκμεταλλεύονται τυχόν ιδιαίτερη φύση των καθηκόντων τους. Αν λοιπόν μια οποιαδήποτε άλλη ειδικότητα ζητούσε να μαζέψει τις ώρες της σε μια μέρα για να μην μετακινηθεί, κανένας δεν θα το δεχόταν γιατί θα ήταν αντιπαιδαγωγικό. Οπότε εδώ βλέπω μια σαφώς άνιση αντιμετώπιση. Οι συνθήκες είναι αυτές που είναι και αν θέλουμε να αλλάξουν, τις αλλάζουμε ως ενεργοί πολίτες μέσω των οδών που έχουμε (σωματείων, εκλογών κλπ). Δεν κοιτάμε να βρούμε παραθυράκια ρίχνοντας όλους τους άλλους.