0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Ωστόσο, αν θα έπρεπε να δώσω μια απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα της δεύτερης ενότητας έχω να πω το εξής. Αν κυριαρχούν οι προσωπικές και οι οικογενειακές μας ανάγκες , οι οποίες δεν ικανοποιούνται από την άσκηση του συγκεκριμένου επαγγέλματος και πολύ περισσότερο εμποδίζουν στην άσκηση του επαγγέλματος μας, είμαστε ελεύθεροι να επιλέξουμε μια άλλη επαγγελματική πορεία. Κανείς δεν μας υποχρεώνει να δουλεύουμε σε μια «κακοπληρωμένη» θέση εργασίας. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλα επαγγέλματα πιο προσοδοφόρα από αυτό του εκπαιδευτικού που μπορεί να σε απαλλάξουν από το άγχος για το αν θα σου φτάσουν τα λεφτά για να σπουδάσεις τα παιδιά σου, να αγοράσεις καινούργιο αμάξι, εξοχικό, κινητό κτλ
Αντίθετα θεωρώ και διαπιστώνω ότι βοηθάς στη «τερατογέννηση» και αναπαραγωγή επικίνδυνων ατόμων για το σύνολο της κοινωνίας. Συμβάλεις δηλαδή, στη δημιουργία ατόμων που θεωρούν μέσα από την ημιμάθεια που τους παρείχαν στο πλαίσιο του σχολείου ότι είναι ο κανόνας που μπορεί και οφείλει να αναπαραχθεί. Αφήνοντας δηλαδή, τον μαθητή του 10-12 ή κάτω από τη βάση να περάσει τις τάξεις και τελικά να μπει και στο πανεπιστήμιο του μαθαίνεις ή του περνάς την νοοτροπία πως όλα είναι ΟΚ.
dinos_ Μήπως θα μπορούσες να κάνεις μια προσπάθεια να μας εξηγήσεις τι περιεχόμενο δίνεις ή ποια κατά εσένα είναι τα χαρακτηριστικά σε αυτό που ορίζεις άνθρωπο-πολίτη και ο οποίος έχει τόση μεγάλη σημασία, πάντα κατά εσένα, έτσι ώστε να μην μετράει τίποτα άλλο?Γιατί πχ είναι πολλοί αυτοί που μιλούν για δημοκρατία αλλά κάθε φορά ο καθένας έχει διαφορετικά πράγματα στο μυαλό του και ουκ ολίγες φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας, εν ονόματι της δημοκρατίας έχουν γίνει τα μεγαλύτερα εγκλήματα.Και κάτι ακόμη, δηλαδή, από όλη τη παράγραφο μόνο η ορθογραφία και η εκφορά της λέξης "τερατογένεση" από το "τερατογενεσία" σε άγγιξε?
Παράθεση από: mavoglou στις Ιουνίου 27, 2007, 11:54:33 pm(Παρατήρηση: σήμερα ένας μαθητής Γυμνασίου για να μείνει μετεξεταστέος για το Σεπτέμβριο πρέπει να μην έχει ασχοληθεί στο ελάχιστο με ένα μάθημα.)Κάνουμε ή όχι κακό αν τελικά μάθουμε τους μαθητές μας να μην προσπαθούν και συνάμα να μην έχει καμία επίπτωση η καθολική αδιαφορία τους. Σαν γενική στάση ζωής έχω υιοθετήσει την άποψη που προτάσσει την πρόληψη έναντι των κυρώσεων προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι όποιες παρεκκλίσεις. Με την προϋπόθεση όμως ότι υπάρχει ένα πλαίσιο και ξεκάθαροι κανόνες όπου η παραβίαση των τελευταίων θα επιφέρει κυρώσεις. Στο σχολείο λοιπόν που είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας, όταν δεν υπάρχει αυτό το πλαίσιο και οι κανόνες που καθορίζουν τον ρόλο, τη θέση και τις υποχρεώσεις του καθενός είμαι σίγουρη ότι δεν βοηθάς καθόλου τους μαθητές σου όταν τους μαθαίνεις πώς να τη γλυτώνουν.Αντίθετα θεωρώ και διαπιστώνω ότι βοηθάς στη «τερατογέννηση» και αναπαραγωγή επικίνδυνων ατόμων για το σύνολο της κοινωνίας. Συμβάλεις δηλαδή, στη δημιουργία ατόμων που θεωρούν μέσα από την ημιμάθεια που τους παρείχαν στο πλαίσιο του σχολείου ότι είναι ο κανόνας που μπορεί και οφείλει να αναπαραχθεί. Αφήνοντας δηλαδή, τον μαθητή του 10-12 ή κάτω από τη βάση να περάσει τις τάξεις και τελικά να μπει και στο πανεπιστήμιο του μαθαίνεις ή του περνάς την νοοτροπία πως όλα είναι ΟΚ. Και έξυπνος είναι, αφού δεν ήταν «βλάκας» να καταβάλει κόπο όπως οι «σπασίκλες» και ικανός να διαπρέψει με την ημιμάθεια του αφού, μπήκε και στο πανεπιστήμιο και οφείλει και μπορεί αύριο ως πτυχιούχος να διεκδικήσει μια θέση εκπαιδευτικού για να αναπαράγει το « κυρίαρχο είδος» του.Αν αγαπάς και σέβεσαι τον εαυτό σου κατ' επέκταση και τα παιδιά - μαθητές σου και δεν τα αντιμετωπίζεις όχι ως τα καημένα τα "παιδάκια" νομίζω ότι οφείλεις να τους μάθεις πως και κανόνες υπάρχουν και επιπτώσεις από την παραβίασή τους. Φοβάμαι πως υιοθετώντας την άποψη τα "παιδάκια" δεν κάνεις τίποτα άλλο παρά να προσπαθείς να συγκαλύψεις την δική σου ανεπάρκεια και μειονεξία ως εκπαιδευτικός.
(Παρατήρηση: σήμερα ένας μαθητής Γυμνασίου για να μείνει μετεξεταστέος για το Σεπτέμβριο πρέπει να μην έχει ασχοληθεί στο ελάχιστο με ένα μάθημα.)Κάνουμε ή όχι κακό αν τελικά μάθουμε τους μαθητές μας να μην προσπαθούν και συνάμα να μην έχει καμία επίπτωση η καθολική αδιαφορία τους.
Enigma, είναι άλλο η θεωρία που διαβάζεις στα βιβλία και άλλο η πράξη. Άσε που διαβάζοντας μόνο λοχεύει ο κίνδυνος να παρερμηνεύεις ή να διαστρεβλώνεις αυτά που διαβάζεις. Αν ήμουν ένας 15χρονος/η που είχα μείνει αδιάφορος/η όλη τη χρονιά σε σημείο να μείνω, με συγχωρείς που θα στο πω κάπως χύμα αλλά χε@@@ για τις κουβεντούλες που θα μου έκανε ή έλεγε ο κάθε δήθεν ευαισθητοποιημένος καθηγητής που τάχα μου με καταλαβαίνει ή που θέλει να με φέρει στον ίσιο δρόμο. Και ξέρει γιατί? Γιατί αν με καταλάβαινε αυτός και οι υπόλοιποι θα είχαν με άλλους τρόπους φροντίσει να μη φτάσω εκεί.
Παρότι, το θέμα μας δεν είναι ούτε να αλληλο-αξιολογηθούμε, ούτε να αυτοπροβληθούμε και πολύ περισσότερο να αποποιηθούμε ή να απολογηθούμε για την πραγματικότητα που ζούμε ή εργαζόμαστε.
dino σου ξεφυγε και μερικές λέξεις τις έγραψες σωστά.Πρόσεξε το λίγο...