Ποια είναι τα όρια της προσωπικής ευθύνης ενός εκπαιδευτικού;

[TheOne]

dinos... δεν κατάλαβα το ειρωνικό σχόλιο περί "αυτοαξιολόγησης" (έτσι γράφεται, και όχι "αφτοαξιολόγηση")!
Εκτός κι αν είσαι οπαδός της αναρχίας μέσα στην αίθουσα του σχολείου! Όσοι κατάλαβαν, κατάλαβαν τι εννοούμε με όσα γράψαμε παραπάνω!
Τώρα, όσον αφορά την αυτοαξιολόγηση, αν έκανες τον κόπο και έκανες εσύ μια αυτοαξιολόγηση στον εαυτό σου, σίγουρα δεν θα ήθελες να ασχοληθείς με την εκπαίδευση! Πάντως εγώ δεν θα ήθελα να διδάσκει και να διορθώνει το παιδί μου ένας που γράφει σαν εσένα, και αμφιβάλλω πάρα πολύ αν έβγαλες καμιά σχολή!

Ούτε σε έχω ανάγκη, ούτε με έχεις, και βαρέθηκα να βλέπω διάφορα "γλειψίματα" από ορισμένα άτομα εδώ μέσα προκειμένου να αποσπάσουν από κάποιον μια πληροφορία! Έλεος πια! Όλοι θέλουν να γίνουν καθηγητές, ακόμα και οι άσχετοι τύπου ...dino! Και βεβαίως, δεν είπαμε να τελειώσεις Φιλόλογος, αλλά τη βασική γραφή της Ελληνικής γλώσσας θα' πρεπε τουλάχιστον να την ξέρεις!

Αυτά εις προσοχήν όλων που χρησιμοποιούν το forum για να ξυπνήσουμε και λίγο (όλοι μας!!!)

[PDE ads]

[mat]

.....Οι γονείς πολύ συχνά "κακομαθαίνουν" τα παιδιά τους. Όχι όμως γιατί εφαρμόζουν μια σύγχρονη παιδαγωγική μέθοδο. Κανείς τους δεν έχει διαβάσει ένα παιδαγωγικό βιβλίο για τα παιδιά τους. Οι πιο πολλοί, όμως, διαβάζουν το εγχειρίδιο χρήσης της σύγχρονης καφετιέρας που μόλις πήρανε, ώστε να την προσέξουν και να μην χαλάσει. (Η αναλογία είναι χαρακτηριστική. Πολλοί δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στην καφετιέρα από ότι στα παιδιά τους).
Εμείς όμως, οι Δάσκαλοι, έχουμε την ευθύνη για την εκπαίδευση των παιδιών, λιγότερο απέναντι στους γονείς και περισσότερο απέναντι τους ίδιους τους μαθητές μας.
Διαβάζουμε, παρατηρούμε, συζητάμε και τελικά διαμορφώνουμε καλύτερη άποψη τι είναι καλό και τι κακό και ανάλογα διαμορφώνουμε τη διδακτική μας μέθοδο και τη συμπεριφορά μας προς τους μαθητές μας.
Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει να με κατηγορήσει ένας γονιός ότι φταίω εγώ, επειδή δεν έκανα πράξη τις λανθασμένες υποδείξεις του (και με έχουν κατηγορήσει μέχρι τώρα γονείς στην καριέρα μου).
Με ενδιαφέρει όμως σε μερικά χρόνια, που οι μαθητές μου θα έχουν μεγαλώσει και θα έχουν συνειδητοποιήσει πολύ περισσότερα, να αναγνωρίζουν ότι:
α)προσπάθησα στο έργο μου (για όλους τους μαθητές μου)
β) η διδασκαλία μου ήταν αποτελεσματική (για τους περισσότερους μαθητές μου)
γ) τους επηρέασα θετικά σαν ανθρώπους για τη συνέχεια της ζωής τους (όσους κατάφερα να επηρεάσω).

Συμφωνώ μαζί σου mavoglou. Να προσθέσω μόνο, πως για να σκεφτεί κανείς όσα λες  θα πρέπει να τον διακρίνει η ικανότητα να βλέπει τα πράγματα όσο πιο σφαιρικά γίνεται. Και προ πάντων να μην τον διακρίνει μια "κοινωνική αχρωματοψία".
Ανατριχιάζω κάθε φορά που οι άνθρωποι στυλώνουμε τα πόδια κάτω και παίρνουμε θέση από τη μια ή την άλλη πλευρά λες και η αλήθεια έχει μόνο μια διάσταση….και εν τέλει νομίζουμε ότι μόνον εμείς τη γνωρίζουμε ενώ, οι άλλοι όχι για αυτό και μόνον εμείς τάχα μπορούμε να την αναδείξουμε και να την επιβάλουμε.
Θυμήθηκα στην ταινία ο «Κύκλος των Χαμένων Ποιητών» τη σκηνή που ο δάσκαλος με τον πιο παραστατικό τρόπο δείχνει στους μαθητές του πως η αλήθεια δεν είναι μια και πως τα πράγματα τα βλέπουμε ανάλογα από την οπτική γωνία που βρισκόμαστε. Κι αυτό νομίζω πως ένας εκπαιδευτικός που έχει και μπορεί να θέσει όρια τόσο στον εαυτό του όσο και στη σχέση του με τους μαθητές του και στους ίδιους τους μαθητές του πρέπει να μη το ξεχνά ποτέ.

[mavoglou]

Συμφωνώ mat.

Αυτό που συνήθως συναντάμε στους μαθητές μας δεν είναι η διαφοροποίηση των οραμάτων τους, αλλά η έλλειψή τους.
Γι αυτό η ευθύνη μας είναι μεγάλη.

Και βέβαια δεν είναι ο σκοπός μας να φυτέψουμε τα δικά μας οράματα στα μυαλά τους, αλλά να τους βοηθήσουμε να ανακαλύψουν τα δικά τους, καθώς και να αποκτήσουν τη δύναμη να τα κάνουν πραγματικότητα.

[dinos_]

Και παλι συνφωνω με τη mat!Δε υπάρχει χηροτερο από κοινονηκή αχρωματοψηία.

Mavoglou με το σιμπάθιο, μου φενετε σα να <<γλιφεις>> τη mat.Δε τοχεις αναγκι πιστεψε με,εισαι πιο ορθογράφος απαυτη.

Theone σε προσοπηκές επιθεσεις δε απαντώ. Την αυτοαξηολόγηση μου την εκανα εγω στη σεληδα που κοιτας,η 1η καταχοριση.

[PDE ads]

[MATH]

Μόλις  έγινα μέλος του forum και μάλιστα με αφορμή μια σύνδεση που έδωσε ο Βασίλης , ικανός και καλός συνάδελφος ,  σε άλλο μαθηματικό φόρουμ.
 Το ερώτημα που έθεσε συνάδελφος στην αρχή είναι καλό  και σαφές. '' ... όρια κλπ''. Η λέξη όριο δηλώνει περιορισμό ακόμα και αν πρόκειται για άπειρο όριο. Λοιιπόν , δεν θα επεκταθώ.Η ανάλυση και οι απόψεις που διατυπώθηκαν στα προηγούμενα μηνύματα προσεγγίζουν πολύ καλά το θέμα και  απαντούν ικανοποιητικά στο αρχικό ερώτημα .Λοιπόν , θα μου επιτρέψετε δυο σκέψεις :
α)  Ο δάσκαλος έχει γενικά ευθύνη αλλά και ελευθερία στο έργο του.Μπορεί να ακολουθεί πιστά τις οδηγίες του ΠΙ και των βιβλίων , μπορεί όμως και επεκτείνεται , όταν κρίνει ότι με αυτό τον τρόπο θα προσφέρει περισσότερα.Ποτέ όμως δε θα πρέπει να αγνοεί τους γενικούς κανόνες για τη διδασκαλία , ούτε να προσφέρει λιγότερα από το ελάχιστο που ορίζουν οι κανονισμοί. Άλλωστε το δάσκαλο τον ενδιαφέρει πρωτίστως το '' πώς θα το διδάξω'' και μετά το '' τι θα διδάξω''. Το δεύτερο είναι ευθύνη κυρίως άλλων οργάνων.

β) Η οικονομική θέση του δασκάλου έχει προφανώς μεγάλη σχέση με το σύνολο και την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης σε ένα κράτος. Το ύψος των αποδοχών εκφράζει επιπλέον και την αντίληψη που τρέφει μια κοινωνία για το ρόλο και του έργου του δασκάλου.Στην πατρίδα μας η αμοιβή του δασκάλου είναι  απαράδεκτα χαμηλή , αλλά ,όπως είπα, αυτό αντικατοπτρίζει και το γενικότερο πολιτιστικό και ποτισμικό επίπεδο του λαού μας. Κανένας Έλληνας αυτή τη στιγμή δε θέλει  οικονομική αναβάθμιση του εκπαιδευτικού  , όλοι όμως θέλουν καλύτερη εκπαίδευση ! ΑΥτή η τρομερή αντίθεση καθιστά έκδηλη τη σύγχιση που κυριαρχεί στο νου των πολιτών αλλά εκφράζει και την ισοπέδωση στις αξίες.
γ) Όταν ο δάσκαλος μπαίνει στην τάξη , ξεχνάει τις αποδοχές του ! Είναι δάσκαλος και αυτό τα λέει όλα.Την ώρα της διδασκαλίας προσπαθεί να γίνει αυτό που θα ήθελε να είναι : τέλειος ! Η διδασκαλία συναρπάζει ! Το μόνο που θέλει είναι να υπάρχουν δυο μαθητές που να του βάλουν στο νου ... φωτιά με λίγες καλές ερωτήσεις ή με το ενδιαφέρον τους. Ο άνθρωπος διδάσκεται μόνο με την ψυχή(Pestallozi) και ο σημερινός δάσκαλος παλεύει να δώσει αυτό που έχει στην ψυχή του . Τα λίγα χρήματα που παίρνει το συνειδητοποιεί όταν κάνει συγκρίσεις ή όταν τον φέρνουν προκλητικά μπροστά σε άλλους υψηλόμισθους .
δ) Προσωπικά πιστεύω ότι ο εκπαιδευτικός δεν παράγει έργο μόνο όταν αμοίβεται υψηλά. Παράγει έργο όταν ξέρει ότι το έργο του έχει αξία και απολαμβάνει της αναγνώρισης της κοινωνίας. Σήμερα το έργο του δασκάλου στην Ελλάδα δεν το αναγνωρίζουν. Η πλειοψηφία πιστεύει ότι το  σχολείο  χρειάζεται  μόνο για να δώσει το απολυτήριο και το Πανεπιστήμιο  χρειάζεται μόνο για να πάρει το πτυχίο ! Μου έλεγε το χειμώνα ένας καθηγητής στο Πολυτεχνείο ( ΕΜΠ) ότι αν βγει ανακοίνωση να περάσουν όσοι θέλουν να πάρουν το πτυχίο , χωρίς να έχουν διδαχθεί τα μαθήματα , θα επικρατούσε συνωστισμός. Αυτό δείχνει ότι  υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με το μορφωτικό επίπεδο τόσο της οικογένειας , όσο και την χώρας συνολικά . Η φιλομάθεια έχει αντικατασταθεί από την έννοια της εξαγοράς και της οφελιμότητας.
  Τα έχω γράψει πολλές φορές και αλλού. Παιδεία μπορεί να γίνει αν το θελήσουμε ως λαός.Αυτή τη στιγμή ο λαός δεν ξέρει τι είναι παιδεία και αυτοί που ξέρουν  ή που έχουν τη θέση για να την αναβαθμίσουν ,  δε θέλουν.Ο ρόλος του εκπαιδευτικού αυτή είναι σήμερα ρόλος κομπάρσου. Δεν τον ακούει κανείς - κυριολεκτώ.Ούτε τον ρωτάει ούτε ενδιαφέρεται.Το Σεπτέμβριο θα διδάξει νέα βιβλία που δεν τα έχει δει ποτέ.Η πατρίδα κρίνει ότι με δυο μέρες σεμινάριο θα τον κάνει πανέτοιμο. Και όμως αυτός ο ''κακός δάσκαλος'' , όπως αρέσκεται να τον αποκαλεί ο λαός , θα βρει το κουράγιο και θα σταθεί με αξιοπρέπεια απένταντι στους μαθητές του.Για πολλούς και διάφορους λόγους. Όμως , όσο καλά και να σταθεί , δε θα είναι ποτέ ο δάσκαλος που έχουμε στο μυαλό μας : με το χαμόγελο , τη σοφία , με την ευπρέπεια και  τη διάθεση να αφήσει το γραφείο του και να περπατήσει στην αυλή με τα παιδιά. Διότι στο πίσω μέρος του κεφαλιού του κάτι θα τον βασανίζει : το γεγονός ότι είναι μόνος και εγκατελειμένος .Από γονείς , φορείς  και πολιτεία.Και έτσι δε θα μπορέσει  ποτέ να σκεφτεί ότι ο πιο δυνατός του σύμμαχος σε αυτό τον μοναχικό δρόμο είναι ο μαθητής.
 Αλλά μήπως και ο μαθητής  τον εγκαταλείψει κάποια στιγμή για να προστρέξει και αυτός στον παντοδύναμο κατήφορο  που δεσπόζει στη χώρα ;
Μ ΑΤΗ  

[MATH]

....  δεν είναι ο σκοπός μας να φυτέψουμε τα δικά μας οράματα στα μυαλά τους, αλλά να τους βοηθήσουμε να ανακαλύψουν τα δικά τους, καθώς και να αποκτήσουν τη δύναμη να τα κάνουν πραγματικότητα.

 Αυτές οι σκέψεις και θέσεις είναι συγκινητικές και συγκλονιστικές .!
 Μακάρι να μπορούσαν να γραφούν σε μια  καλλιτεχνική αφίσα στην είσοδο  κάθε σχολείου.Θα μπορούσαν να αποτελούν κάλλιστα το                     Πρώτο Αξίωμα του Εκπαιδευτικού.
 Εύγε !
                        MATH

[happiness]

Άλλωστε το δάσκαλο τον ενδιαφέρει πρωτίστως το '' πώς θα το διδάξω'' και μετά το '' τι θα διδάξω''. Το δεύτερο είναι ευθύνη κυρίως άλλων οργάνων.

Διαφωνώ κάθετα (και οριζόντια)!
Προσωπικά δεν έχω σκοπό να διδάξω τους μαθητές μου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι η γη είναι επίπεδη. Το "τι" διδάσκουμε είναι ευθύνη πρώτιστα δική μας και όχι των "άλλων οργάνων". Δουλειά αυτών των οργάνων είναι να κάνουν προτάσεις. Την τελική έγκριση θα πρέπει να την δίνουμε εμείς. Και παρόλο που αυτή την στιγμή το να ακούγεται η γνώμη των εκπαιδευτικών δεν είναι θεσμοθετημένο όπως πρέπει, αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς δεν έχουμε υποχρέωση να κρίνουμε το περιεχόμενο της διδασκαλίας μας (διότι δεν είναι όλα τα αμφιλεγόμενα ζητήματα τόσο προφανή όσο το σχήμα της γης) και να αντιδράμε αναλόγως (ακόμα και με άρνηση να διδάξουμε αυτό που μας "πασάρεται")

[mat]

Εγώ πάλι θα διαφωνήσω μαζί σου happiness γιατί ο ρόλος και η θέση του εκπαιδευτικού μέσα στην κοινωνία δεν είναι κάτι που το προσδιορίζει και το αποφασίζει από μόνος του. Ούτε και του έχει αποδοθεί από την κοινωνία εκείνη η εξουσία που τον νομιμοποιεί να αποφασίζει εκείνος από μόνος τους για το ποια αλήθεια κρίνει ότι πρέπει να διδαχθούν οι μαθητές του.
Μήπως μπερδεύεις λίγο τα πράγματα? Όταν η/ο ΜΑΤΗ αναφέρεται στην ευθύνη  «άλλων οργάνων» σκέφτηκες ότι μπορεί να έχει κατά νου την κοινωνία και την πολιτεία ή τον λαό όπως αναφέρει κάπου στο σχόλιο του? Αυτή είναι άλλωστε και οι μόνοι φορείς που νομιμοποιούνται να αποφασίσουν για τα θέματα εκπαίδευσης και όχι το άτομο  που επιλέγουν για να  αναλάβει τον συγκεκριμένο ρόλο.
Μήπως είναι άλλο έχω άποψη και άλλο αποφασίζω εγώ αντί των άλλων? Μήπως έργο του εκπαιδευτικού δεν είναι  παρά να διδάξει τους μαθητές του τη μέθοδο που θα ανακαλύψουν  τη γνώση και θα φτάσουν σε εκείνο το επίπεδο ελευθερίας σκέψης ώστε να αποφασίσουν εκείνοι ποια αλήθεια θα υιοθετήσουν?
Ο εκπαιδευτικός δεν είναι ο Μεσσίας της Γνώσης και της Αλήθειας.
Ο εκπαιδευτικός οφείλει να συμμετέχει και συμμετέχει στη διαμόρφωση του εκπαιδευτικού συστήματος και του περιεχομένου της εκπαίδευσης  ως μέλος ενός ευρύτερου οργανωμένου κοινωνικού συνόλου.

[MATH]

 Αγαπητέ συνάδελφε χαίρομαι που διαφωνείς , γιατί έτσι θα το ψάξουμε καλύτερα.

 Αν είσαι μαθηματικός , όπως εγώ , τότε το πράγμα είναι απλό. Για να φτιάξεις ένα μαθητή με καλή σκέψη, πάνω κάτω θα του διδάξεις τα ίδια πράγματα : βασική άλγεβρα ,  γεωμετρία , αναλυτική , ανάλυση κλπ. Ίσως με διαφορετική σειρά αλλά αυτά θα είναι. Το μόνο σημείο στο οποίο θα διαφέρεις τελικά με έναν άλλο συνάδελφο θα είναι ο τρόπος προσσέγγισης των εννοιών και το πώς θα κάνεις το μαθητή να κατακτήσει τη μαθηματική σκέψη.Βλέπεις λοιπόν πάλι ότι το βασικό είναι το πώς θα διδάξεις και όχι το τι. Αν νομίζεις ότι αυτά που περιέχονται στα σχολικά βιβλία - τα μαθηματικά εννοώ - είναι λάθος , τότε μπορείς  όλα αυτά τα λάθη να τα δημοσιεύσεις ή να τα πεις σε ένα μαθηματικό συνέδριο και να είσαι σίγουρος ότι οι συνάδελφοι ι θα σε ακούσουν. Διότι προφανώς κανένας καθηγητής δε θα πάει να διδάξει το λάθος , ακόμα και αν του βάλουν το πιστόλι στο κεφάλι!
 Αν είσαι άλλης ειδικότητας - ζητώ συγνώμη διότι είμαι νέος στο φόρουμ και δεν έκλεισα μέρα , οπότε δε γνωρίζω τι είναι τα μέλη -  τότε σκέψου τι έχει να γίνει αν στην τρίτη Λυκείου ο καθένας διδάσκει ό,τι αυτός νομίζει χρήσιμο ! Πρώτα πρώτα θα τον καταγγείλλουν οι μαθητές διότι τους φράζει  το μέλλον. Οι γονείς το ίδιο αλλά και οι συνάδελφοι επίσης. Αλλά ούτε και στην Α΄γυμνασίου μπορεί να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει. Φαντάσου το φιλόλογο να θέλει να διδάξει την αρχαία ελληνική μόνο μέσα από τη βίβλο.
 Λοιπόν , καταλαβαίνω το σκεπτικό του μηνύματός σου ,  ακόμα και αν ξεκίνησα με αυτόν τον .. άγριο τρόπο να διατυπώνω τις αντιρρήσεις μου. Συγνώμη.Θέλεις φυσικά να τονίσεις και να στηρίξεις την αυτοδυναμία του δασκάλου στο έργο του  και την άρση κάθε προσταγής από τα πάνω για το τι θα πει. Δε θέλεις λογοκρισία και ευθυγράμμιση , ειδικά με πράγματα που αντιπαλεύεις. Σε αυτό είμαι μαζί σου. Όμως , στο πρώτο μου μήνυμα , δεν υποστήριξα πουθενά ότι ο καθηγητής - δάσκαλος θα λέει υποχρεωτικά αυτά που αναφέρουν τα σχολικά βιβλία και μόνο. ΑΥτό δεν έγινε ποτέ ακόμα και στα πιο σκληρά τυρανικά καθεστώτα !Πάντα υπάρχουν οι δάσκαλοι , λίγοι έστω ,  που το έργο τους δεν το θέτουν στην υπηρεσία των κοινωνικών συστημάτων αλλά στην υπηρεσία της ανθρωπότητας. Θέλεις να είσαι ένας από αυτούς και μαζί σου να προσμετράς και μένα. Αυτό που είπα ,

Άλλωστε το δάσκαλο τον ενδιαφέρει πρωτίστως το '' πώς θα το διδάξω'' και μετά το '' τι θα διδάξω''. Το δεύτερο είναι ευθύνη κυρίως άλλων οργάνων.

αναφέρεται στο γεγονός ότι δεν μπορεί ο καθένας να επιλέγει όποια διδακτέα ύλη θέλει , διότι έτσι χάνεται και η αρχή της ισοδύναμης εκπαίδευσης , με το σκεπτικό ότι πολλοί μαθητές κινδυνεύουν να μην μάθουν ούτε τα στοιχειώδη. Μην φαντάζεσαι μόνο τον καλό δάσκαλο αλλά σκέψου και αυτόν που έμαθε δυο πραγματάκια και έχει 20 χρόνια να μπει σε βιβλιοπωλείο! Αυτός τι παιδεία θα προσφέρει υιοθετώντας ένας δικό του τρόπο οικοδόμησης των γνώσεων διδάσκοντας ό,τι του αρέσει ;
 Επειδή ήξερα ότι κάποιος θα διαφωνήσει - κατάλαβα ότι εδώ μιλάνε καλά μυαλά και ανήσυχοι εκαπιδευτικοί - είχα βάλει τη φράση ''... κυρίως ''. Δεν το έβαλα τυχαία για να γεμίσω τη γραμμή .Ήθελα να τονίσω τούτο : ο δάσκαλος είναι ελεύθερος ( το τόνισα και αυτό αλλά μάλλον το ξέχασες) να προσθέσει ή να αφαιρέσει απόψεις πάνω σε σοβαρά ζητήματα, κυρίως στην ιστορία  ή τη λογοτεχνία , αλλά και παντού. Το βασικό έργο του όμως δεν είναι το τι θα διδάξει !. ΑΝ ο δάσκαλος φτάσει στο σημείο να απορρίψει συνολικά το σχολικό βιβλίο και την ουσία του περιεχομένου του , τότε και το βιβλίο έχει αποτύχει και ο ίδιος ! Ο δάσκαλος ζωντανεύει το βιβλίο και εδώ ακριβώς  συμπυκνώνεται η μαεστρία του : Το πώς θα κάνει το σχολικό εγχειρίδιο 10 φορές καλύτερο από ότι είναι , ακόμα και αν πράγματι δεν είναι τόσο καλό , όσο πρέπει.
 Τέλος να πω και και αυτό: Δεν πιστεύω ότι σε αυτή τη χώρα όλοι είναι ανίκανοι να επιλέξουν για κάθε τάξη και το κάθε  μάθημα ένα βασικό όγκο διδακτέας ύλης. Αυτό υποτιμά το ρόλο μας ως δάσκαλου. Δεν γίνεται να μην ξέρει κανένας  στο ΠΙ , κανένας σχολικός σύμβουλος ή κανένας παράγοντας της εκπαίδευσης πχ την σημασία της Αντιγόνης για την αγωγή του εφήβου και να διδάσκεται τυχαία. Πώς να νομιμοποιηθώ λοιπόν εγώ και αντί για την Αντιγόνη να διδάξω τη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη , ακόμα και αν πρόκειται για σπουδαίο έργο ;
  Λοιπόν , έχουμε όλοι να προσφέρουμε πολύ σημαντικό έργο σε πολλά επίπεδα. Και στον τρόπο μεταλαμπάδευσης της γνώσης αλλά και στη διαμόρφωση της διδακτέας ύλης. Ευτυχώς έχουμε Δημοκρατία - έστω αυτή  που έχουμε - και μιλάμε στους μαθητές για όλα: Για βασιλιάδες  , για τυράννους , για ανθρωπιστές , για επιστήμονες , για επιστήμη , για όλα.Κανένας δε διώκεται για τις απόψεις του. Το βασικό πρόβλημα δεν είναι ότι διδάσκουμε άχρηστα πράγματα - υπάρχουν και τέτοια  που όμως  ο εκπαιδευτικός ή δεν τα τονίζει ή τα προσπερνά - αλλά ότι διδάσκουμε πολλά , σε λάθος χρόνο , με λάθος τρόπο , με ξεπερασμένες μεθόδους , σε λάθος παιδιά ίσως , με σίγουρα λάθος προοπτική και πολλά άλλα που τα ξέρεις μόνος σου . Πρόβλημα είναι οι εξαθλιωμένοι οικονομικά εκπαιδευτικοί , η κοινωνία που περιφρονεί  κάθε τι που δεν το πληρώνει από την τσέπη του , συνεπώς και τη δημόσια παιδεία , ο μαθητής που δεν βλέπει το μέλλον του να βελτιώνεται αποκτώντας γνώση και ακαδημαϊκούς τίτλους , η ανεργία , οι κοινωνικές προκλήσεις και ανισότητες , η ξενοφοβία και ο τρομερός ρατσισμός στον οποίο οδήγησε το κράτος τους πολίτες με την πολιτική του στους μετανάστες κλπ.
  Μακάρι ο εχθρός μου αυτή τη στιγμή να ήταν κάποιος που θα μου έλεγε να διδάξω ότι ο Καραϊσκάκης ήταν Άραβας! Το πρόβλημά μου είναι ότι ελάχιστοι θέλουν να μάθουν  και κυρίως ότι οι περισσότεροι δεν αφήνουν ούτε αυτούς τους λίγους ,που θέλουν , να μάθουν.
  Το πρόβλημά μου είναι ότι η παιδεία στη χώρα μας είναι ένα μεγάλο πρόβλημα που η κοινωνία και οι άνθρωποί της δεν θέλουν να το λύσουν. Μέρος αυτού του προβλήματος είμαι και γω , γι αυτό όσα γράφω είναι μάλλον προβληματικά και όχι  ίσως γόνιμοι προβληματισμοί που θα βοηθούσαν σε κάτι.
                                             Math

[mavoglou]

Είναι πολύ καλό ένας δάσκαλος να έχει ενθουσιασμό. Πολλές φορές αυτός ο ενθουσιασμός τον βοηθάει να είναι ουσιαστικός και μεταδοτικός στο έργο του, του δίνει τα ψυχικά αποθέματα δύναμης να μπορέσει να σταθεί στο δύσκολο σχολικό περιβάλλον, τον βοηθάει να γίνεται μαγνήτης για τους μαθητές του και οι στόχοι του μαθήματος να κατακτώνται πιο εύκολα, πολλές φορές από κεκτημένη ταχύτητα.
Χρειαζόμαστε δασκάλους ενθουσιώδεις που θα δίνουν πνοή στο σχολείο, θα δίνουν χρώμα και γεύση.
Χρειαζόμαστε δασκάλους που από τη στιγμή που θα περάσουν το κατώφλι του σχολείου θα σκέφτονται μόνο το σχολείο (όχι μόνο σαν κτίριο, αλλά και ότι περιέχεται σε αυτό, έμψυχο και άψυχο) και τους τρόπους που θα αλληλεπιδράσουν με αυτό.

Χρειαζόμαστε δασκάλους που θα είναι σε εγρήγορση, θα εισάγουν τα ζητήματα της κοινωνίας στο σχολείο και τα ζητήματα του σχολείου στην κοινωνία.

Happiness: διακρίνω ότι έχεις αυτό τον ενθουσιασμό. καλλιέργησέ τον. Μην τον αφήσεις.

Μπορεί όμως ο ενθουσιασμός να μας τυφλώσει, όταν δεν ακολουθούμε ένα πλαίσιο.

Το πλαίσιο αυτό μπορεί να ακούγεται ότι είναι τείχη, αλλά αν το παρατηρήσεις θα δεις ότι είναι τόσο ευρύ που περισσότερο δίνει σταθερότητα στην σχολική πόλη.

Για να σου δώσω μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα.

1ο παράδειγμα. Ας προσεγγίσουμε το μάθημα της Ιστορίας της Στ΄ Δημοτικού (που πια είναι το πιο διάσημο βιβλίο του σχολείου). Πολλά έχουμε ακούσει και διαβάσει για το βιβλίο τού μαθήματος. Ο δάσκαλος, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών, είναι υποχρεωμένος να διδάξει την Μικρασιατική Καταστροφή. Το βιβλίο δίνει μια προσέγγιση, που για πάρα πολλούς είναι ελλιπής ή ακόμα και κατευθυνόμενη (Ζουράρις Κ., ΒΕΒΗΛΑ ΚΙΒΔΗΛΑ ΣΚΥΒΑΛΑ, Αρμός, 2007).
Ο δάσκαλος δεν έχει το δικαίωμα να μην διδάξει τη Μικρασιατική Καταστροφή. Έχει όμως δικαίωμα να χρησιμοποιήσει άλλες ιστορικές πηγές στο μάθημά του, άλλα βιβλία, ακόμα και να γράψει τις δικές του σημειώσεις.

2ο παράδειγμα. happiness επειδή έχεις ειδικότητα  ΠΕ19 ένα παράδειγμα από την Πληροφορική.
Στη Γ Γυμνασίου το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών αναφέρει ως αντικείμενο διδασκαλίας την αλγοριθμική σκέψη και τον προγραμματισμό τις 14 πρώτες διδακτικές ώρες του σχολικού έτους. Υπάρχουν συνάδελφοι που από "άποψη" δεν διδάσκουν στην Γ Γυμνασίου τα προβλεπόμενα, αλλά επιλέγουν να διδάξουν οτιδήποτε άλλο π.χ. Word!
Οι αιτιολογίες που συχνά δίνουν είναι ότι δεν τους αρέσει η προσέγγιση του βιβλίου ή η συγκεκριμένη γλώσσα προγραμματισμού που παρουσιάζεται.
Ο καθηγητής πληροφορικής δεν είναι υποχρεωμένος στη Γ Γυμνασίου να ακολουθήσει συγκεκριμένη γλώσσα προγραμματισμού (π.χ. τη Logo στο νέο σχολικό βιβλίο).
Είναι όμως υποχρεωμένος να διδάξει μία γλώσσα προγραμματισμού. Αν επιλέξει αυτή να είναι η Python ή Javascript ή Lego Mindstorms NXT, έχει δικαίωμα να το κάνει. Το Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών του δίνει αυτή τη δυνατότητα. Έχει τη δυνατότητα να φτιάξει τις δικές του σημειώσεις και να τις μοιράσει στους μαθητές του. Ακόμα και αν η προσπάθειά του δεν στεφθεί με την επιτυχία που περίμενε, (αλήθεια πόσοι εκπαιδευτικοί κάνουν αυτοαξιολόγηση στις διδακτικές τους προσεγγίσεις και αναγνωρίζουν τις αδυναμίες στη μέθοδο που ακολούθησαν;) τα συμπεράσματα που θα βγάλει είναι σημαντικά και ο κόπος του δεν ήταν χαμένος.

Αν ο καθηγητής στο Γυμνάσιο ή Λύκειο θέλει να διδάξει "οτιδήποτε" η πολιτεία του δίνει το δικαίωμα μέσα από Περιβαλλοντικές ομάδες, ομάδες Αγωγής Υγείας ή ακόμα και Πολιτιστικές ομάδες.
Αν, όπως αναφέρει ο ΜΑΤΗ, ένας εκπαιδευτικός θέλει να διδάξει Λυσιστράτη του Αριστοφάνη, έχει το δικαίωμα, δημιουργώντας μια ομάδα εργασίας από μαθητές που το επιθυμούν, και "διδάσκοντας" τη Λυσιστράτη μετά το πέρας του σχολικού ωραρίου, και μάλιστα για αυτή του την πρωτοβουλία να πληρώνεται με υπερωριακή αμοιβή ή να συμπληρώνει το ωράριό του.

Δυνατότητες υπάρχουν πολλές. Τις εκμεταλλευόμαστε;

[dinos_]

Δυνατότητες υπάρχουν πολλές. Τις εκμεταλλευόμαστε;

Χμ,εδώ είναι το ζουμι της ειπόθεσης.Εγω μπορω να δηοριστω καθιγητης π.20 και να γηνω και προησταμενος (αυρηο-μεθαυρηο) αλλα δε το ηξερα,το ηξερα?Δε μου τοπαν στη σχολη,τομαθα στο φορουμ.Σαματι ξεραν οι αυτοματηστες όταν μπηκαν στη σχολη ότι θα γηνουνε καθιγητες?μετα το καταλαβανε ότι υπαρχουνε παραθιρακια και τα γκρεμησανε και φτηαξανε πορτες και αυρηο-μεθαυρηο γκρεμηζουμε και αυτές και το αφινουμε ανοικτο, εθριο που λενε!Γιατι ξερανε όταν μπενανε στο Πολιτεχνειο ότι θα γηνουνε καθιγητες?Μετα όμως μπηκανε μεσα και τωρα ψαχνουνε να παρουνε και 20 διαφορετηκα επιδοματα.Γιατι ηξερε η αποφιτος οδοντοτεχνιτρια ότι θα δηοριστει καθιγητρια να δηδασκει νοσολογια?Δε το ηξερε,μετα εμαθε τις δυνατοτητες και τις εκμεταλευτηκε!
Μαυτα και μεκεινα ο μονημος δασκαλακος κτιπαει 3 μησθους (και κλεγετε κιολας γιατι δε μπορει ναγορασει τρητο εξοχηκο η να παει να εγχειρησει τη κρεατοεληα του στην Αγγληα)

[mat]

Δοκιμάζουμε την υπομονή μας, γιατί ένας εκπαιδευτικός χρειάζεται πολύ υπομονή.
.....
 

Για πόσο ακόμη? Δεν υπάρχουν όρια άραγε στην υπομονή ενός εκπαιδευτικού?

[dinos_]

Δεν υπάρχουν όρια άραγε στην υπομονή ενός εκπαιδευτικού?

Χμ υπαρχουν ορεια,γιαυτο διαφερει η θεορηα από τη πραξη mat.Εδώ βεβεως δεν είναι αιθουσα και γω ασφαλως και δεν ειμαι μαθιτης σου,αφού εσυ δεν εισαι καν (όχι ακομη) καθιγητρια.Συγκρατισου να βγαλεις τον ειστρο σου από Δεκεβρη στα ερμα τα πεδακια. 

[mavoglou]

Δοκιμάζουμε την υπομονή μας, γιατί ένας εκπαιδευτικός χρειάζεται πολύ υπομονή.
.....
 

Για πόσο ακόμη? Δεν υπάρχουν όρια άραγε στην υπομονή ενός εκπαιδευτικού?

Τα ξεπεράσαμε τα όρια, τα ξεπεράσαμε, και βλέπω να έρχονται καταιγίδες...