Ανεξεσταστεος στα Αγγλικα σε Γυμνασιο

[giota8]

δεν ξερω. και γω την ιδια απορια εχω 
εχει τυχει να γυρισουν να μου πουν τα παιδια "Κυρια σιγουρα ειστε των Αγγλικων? εσεις ειστε...φυσιολογικη!". φαντασου τι εχουν δει τα ματια τους και τι εχουν ακουσει τ'αυτια τους!

[PDE ads]

[mpesg]

Μην πυροβολείτε τον πιανίστα
Εκπαιδευτικός. Λειτουργός; Επαγγελματίας; Τεμπέλης;

Μέσα σε μια αυλή ενός σχολείου βρίσκονται δεκάδες, εκατοντάδες παιδιά. Ένας γονιός εστιάζει το βλέμμα του στο παιδί του. Στο παιδί που μεγαλώνει, που αγαπάει, στο παιδί που έχει την ευθύνη της φροντίδας, της διαπαιδαγώγησης, της συνέχειάς του. Στο παιδί που θα φτιάξει , όπως ο ίδιος ελπίζει, ένα καλύτερο αύριο.  Σύμμαχοι του στην προσπάθεια αυτή είναι το ένστικτό του και οι γνώσεις του. Οι γνώσεις από τους δικούς του γονείς, από την ζωή του από τα σχολεία που έχει φοιτήσει από του δασκάλους του.

Δίπλα στον γονιό βρίσκεται ένας δάσκαλος. Το βλέμμα του εστιάζει σε - ένα ένα-  όλα τα παιδιά της αυλής. Στα παιδιά της τάξης του, στα παιδιά της διπλανής τάξης, στα παιδιά που είχε πέρυσι, του χρόνου… . ο γονιός του μιλάει, του λέει αυτά που έχει ακούσει χιλιάδες φορές, «δουλεύετε ελάχιστα παίρνετε πολλά λεφτά…» όμως δεν τον ακούει. Όχι εκείνη τη στιγμή το μυαλό του δεν βρίσκεται στα δικά του παιδιά που έχει αφήσει πολλά χιλιόμετρα πίσω στην πατρίδα ούτε στις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζει με τον ένα μισθουλάκο που παίρνει   ο οποίος δεν του φτάνει ούτε για τις μετακινήσεις από το ένα άκρο της Ελλάδας στο άλλο όπου τον στέλνει η υπηρεσία, (εδώ πρέπει να συμφωνήσω μαζί σας ότι δεν είναι όλοι οι εκπαιδευτικοί στην κατάσταση αυτή, δηλαδή ο μισθός είναι ίδιος αλλά μετανάστες δεν είναι όλοι. Γίνεται όμως μια γενναία προσπάθεια από το υπουργείο να είναι όλο και περισσότεροι). Το μυαλό του είναι στο αντικείμενο που θέλει να διδάξει, (πώς να διδάξει αυτό που πρέπει ώστε να το καταλάβουν όλα τα παιδιά) στο αν είναι σωστή η προετοιμασία του  , στα γραπτά που πρέπει να διορθώσει το απόγευμα (με ποια κριτήρια θα διορθώσει γραπτά μικρών παιδιών) στην συμπεριφορά των παιδιών, όλων των παιδιών, που έχει μπροστά του που έχει την ευθύνη τους. Την ευθύνη να μην χτυπήσουν, να μάθουν αυτά που πρέπει, να μάθουν να γίνουν σωστοί άνθρωποι…, να χτίσει μαζί με τον γονιό που έχει δίπλα του, μαζί με όλους τους γονείς ένα καλύτερο αύριο. Η δουλεία του δεν θα φανεί την άλλη μέρα, δεν θα φανεί τον επόμενο χρόνο, θα φανεί όταν θα είναι αργά για αλλαγές. Όταν στη θέση του γονιού και του ιδίου θα είναι οι μαθητές του.

Βαριά λέξη η ευθύνη. Η κοινωνία του αναγνωρίζει ότι έχει φοιτήσει σε κάποιο (απαξιωμένο) πανεπιστήμιο και ότι πρέπει να έχει τα κατάλληλα εφόδια όμως…, οι γονείς ερμηνεύουν την λέξη ευθύνη με διάφορους τρόπους,  η  ηγεσία κλαίει με κροκοδείλια δάκρυα για αυτόν και στην πράξη τον αντιμετωπίζει και αυτή παρασυρμένη από τον κόσμο (στους καιρούς που ζούμε το διαιρώ και βασίλευε είναι ο κανόνας με τις λιγότερες μάλιστα εξαιρέσεις) σαν ένα προνομιούχο υπάλληλο, του αφαιρεί χρήματα, τον στέλνει χωρίς να υπάρχει λόγος   στην άλλη άκρη της Ελλάδας, τον στέλνει στον πόλεμο χωρίς (φέτος τα στοιχειώδη) εφόδια (βιβλία κ.α), η οικογένειά του του ζητάει ευθύνες για παραμέληση, και η τσέπη τρύπια. Η παραπαιδεία έχει χρήματα, ο κόσμος την εμπιστεύεται περισσότερο και η ηγεσία (πίσω από τα ψεύτικα λόγια και τις υποσχέσεις) κάνει ότι μπορεί για να την ενισχύσει  .

Βαριά λέξη η ευθύνη….

Σε κάποιο μπαρ της άγριας δύσης ο γνωστός καυγάς είναι έτοιμος να αρχίσει. Ο πιανίστας που έχει αναλάβει το δύσκολο έργο της ψυχαγωγία στη γωνιά του χτυπάει με δύναμη τα πλήκτρα. Από πάνω η ταμπέλα γράφει: «μην πυροβολείτε τον πιανίστα»

Ηλίας Νάκας
Δάσκαλος
Σκαρλάτου Σούτσου 9 Λάρισα


    Συμφωνώ μαζί σας ότι στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει το χάος όμως νομίζω ότι θα έπρεπε να παλεύουμε όλοι μαζί για να σωθούμε και όχι για να βουλιάζει ο ένας τον άλλον. Πιστέψτε με και στον ιδιωτικό τομέα υπάρχουν μισθοί πολύ μεγαλύτεροι από αυτόν του εκπαιδευτικού για συγκρίνουμε βέβαια μισθούς υπαλλήλων)

  Η οποία φυσικά γίνεται σε ώρες εκτός σχολείου και δεν τη βλέπει κανένας πέρα από (αν είναι τυχερός και δεν τους έχει μακριά) την οικογένειά του
  Δεν ξέρω πόσοι αντιληφθήκατε τι έγινε με τις αποσπάσεις που πέρα από το αλαλούμ, καταφέρανε το… αδιανόητο! Άνθρωποι με οικογένειες ,υποχρεώσεις ίσως και με προβλήματα υγείας να ξενιτευτούν και άνθρωποι χωρίς όλα αυτά να δουλεύουν κοντά στον τόπο τους! (Έτσι σίγουρα  το κράτος στηρίζει την οικογένεια!)
  Για το αν και ποια ιδιωτικά σχολεία έχουν φέτος  βιβλία μόνο εικασίες μπορώ να κάνω, μια ματιά όμως στα μεγάλα ιδιωτικά που στέλνουν (με τα χρήματα που εμείς τους πληρώνουμε) οι πολιτικοί τα παιδιά τους θα σας πει, νομίζω πολλά.

 

[syrrahm]

ετσι ακριβως, αλλα μου κανει φοβερη εντυπωση γιατι να υπαρχει τοσο προβληματικος κοσμος στον κλαδο μας, αφου θεωρω οτι οικονομικα ειμαστε προνομιουχοι ...

Έτσι, ε ... ? 

[daffodils]

Αγαπητοί συνάδελφοι, άσχημες εμπειρίες έχουμε όλοι μας. Ακόμη και από τους ίδιους τους εαυτούς μας. Πόσες φορές δεν έχετε πέσει στο κρεβάτι και το μυαλό σας βασανίζετε από σκέψεις: γιατί το έκανα έτσι, μήπως μίλησα απότομα στον τάδε, μήπως αδίκησα το δείνα? 'Οσοι είμαστε γονείς ξέρουμε ότι το ίδιο μας συμβαίνει με τα παιδιά μας. Υποφέρουμε από τύψεις επειδή δε χειριστήκαμε μια δύσκολη στιγμή με το σωστό τρόπο. Ωω ναι γίνονται και λάθη. Τα οποία όμως δεν πρέπει να πληγώνουν τα παιδιά. 'Ολα τα παιδιά. Γιατί όλα δικά μας είναι. Σε κάθε παιδί που μιλώ βλέπω τα δικά μου σε κάποια χρόνια. Και χαίρομαι με τις καλές περιπτώσεις ελπίζοντας να ακούω και εγώ καλά λόγια από τους δασκάλους τους. Απεύχομαι το αντίθετο, αν και με πληγώνει, ελπίζοντας ότι σε παρόμοια περίπτωση κάποιος θα ψάξει κάτω από την επιφάνεια και για τα δικά μου παιδιά. Η αλήθεια είναι ότι οι 'προβληματικές' περιπτώσεις έχουν περισσότερο την ανάγκη μας. Ειλικρινά όμως σκεφτείτε: είναι πάντοτε εφικτό να βοηθήσουμε το 100% των περιπτώσεων? 'Οσο κι αν προσπαθήσουμε? Και πιο είναι το όριο για να σταματήσουμε την προσπάθεια?
Το σημαντικό είναι να μην ξεχνάμε ότι είμαστε δάσκαλοι και όχι κινητές εγκυκλοπαίδειες. Πολλές φορές οι γνώση είναι δευτερεύουσας σημασίας. Και μη μου πείτε ότι ονειροβατώ. 'Εχω δουλέψει σε σκληρές περιοχές του κέντρου της Αθήνας, είδα την πραγματικότητα κατάματα δουλεύοντας και σε εσπερινό. Είδα όμως και το σεβασμό στα μάτια και στα λόγια των παιδιών. Τα άκουσα να μου λένε: μη στενοχωριέστε κυρία ο... είναι χαμένη υπόθεση. 'Η να μου μεταφράζουν από τα αλβανικά:'Τον έβρισε κυρία γιατί εσείς είστε καλή δε σας αξίζει'. 'Οσον αφορά το μάθημα: έχω μείνει πίσω στην ύλη, έχω δουλέψει με δικό μου υλικό, έχω κάνει πολλές αλχημείες, ενίοτε εν γνώσει της σχολικής συμβούλου.
Το σχολείο δεν είναι μόνο χώρος μάθησης, είναι η προετοιμασία για τη ζωή. Και για να επιστρέψω στο θέμα μας (μη βαράς MARKOS) δε χαιδεύουμε τα παιδιά στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ούτε τους τιμωρούμε. Τους δείχνουμε το δρόμο. Καμμιά φορά βάζοντας και εμπόδια. Αρκεί να γίνει κατανοητό και από τις 2 πλευρές και να έχει προηγηθεί κάποιου είδους προσέγγιση.
Συγγνώμη για το μακροσκελές μήνυμά μου. Ελπίζω να αποτύπωσα όλα όσα πράγματι αισθάνομαι.

[PDE ads]

[kostakis7]

πάντως εγώ αν έμενα στα αγγλικά και είχα την ίδια καθηγήτρια αγγλικών την επόμενη χρονιά, κάθε μέρα θα έκλαιγε..

[daffodils]

πάντως εγώ αν έμενα στα αγγλικά και είχα την ίδια καθηγήτρια αγγλικών την επόμενη χρονιά, κάθε μέρα θα έκλαιγε..

Και ιδού τα αποτελάσματα της απαξίωσης του μαθήματός μας

[new_pe06]

πάντως εγώ αν έμενα στα αγγλικά και είχα την ίδια καθηγήτρια αγγλικών την επόμενη χρονιά, κάθε μέρα θα έκλαιγε..

χαχαχαχα τι ακούμε εδώ μέσα.  Μήπως θα της έσκαγες και τα λάστιχα του αυτοκινήτου;

[sofiagexa]

πάντως εγώ αν έμενα στα αγγλικά και είχα την ίδια καθηγήτρια αγγλικών την επόμενη χρονιά, κάθε μέρα θα έκλαιγε..

Ακόμη και να το έκανες, πρέπει να σταματήσει πια αυτή η ''τρομοκρατία'' των καθηγητών τόσο από τα παιδιά, αλλά κυρίως από τους γονείς. Θεωρώ απαράδεκτο να λέγεται κάτι τέτοιο..πόσο μάλλον να γίνεται..και τα ίδια λένε και οι γονείς στα παιδιά ''ποιά σε πείραξε;;; Η Αγγλικού;;; Θα δεις τι θα πάθει!''...Δεν ξέρω αν η κατάσταση είναι για να γελάμε ή για να κλαίμε..Στην τελική ο γονιός φέρνει το παιδί του στο σχολείο για να μάθει 5 πράγματα...αν δεν θέλει να ακούει την πραγματική μας άποψη για τις επιδόσεις και τις δυνατότητες του παιδιού του..τότε πραγματικά δεν ξέρω γιατί τα παιδιά πάνε σχολείο.
Προσωπικά πάντως δεν φοβάμαι κανέναν και δεν θα επέτρεπα σε κανέναν μαθητή μου να βγάλει τέτοια συμπεριφορά..προσεγγίζοντας τον φιλικά θα προσπαθούσα να τον επανεντάξω στο μάθημα, όσο και αν αντιστεκόταν. Αυτή δεν είναι η δουλειά μας, άλλωστε;

[new_pe06]

πάντως εγώ αν έμενα στα αγγλικά και είχα την ίδια καθηγήτρια αγγλικών την επόμενη χρονιά, κάθε μέρα θα έκλαιγε..

Και ιδού τα αποτελάσματα της απαξίωσης του μαθήματός μας

Δεν έχει να κάνει αυτό με απαξίωση του μαθήματος. Έχει να κάνει με μετάθεση ευθυνών ( ο μαθητής δεν μπορεί να δεχτεί οτι πρέπει να προσπαθήσει για να μάθει, νοιώθει ότι πρέπει να του χαριστεί η προαγωγή (συμφωνώ με την sofiagexa οτι και οι γονείς παίζουν τον ρόλο τους σε αυτή την αίσθηση που έχουν τα παιδιά τους οτι όλοι πρέπει να τους χαιδεύουν) και αν δεν γίνει αυτό φυσικά φταίει ο καθηγητής που δεν του την χάρισε).
Αλλά επίσης δείχνει και την αίσθηση των μαθητών οτι το σχολείο δεν είναι ένα μέρος που πάνε για να μάθουν κάτι και να κάνουν φίλους αλλά ένα μέρος που πάνε για να αποδείξουν την δική τους δύναμη απέναντι στην 'εξουσία' (βλέπε καθηγητές). Στο σχολείο τους παίρνει άλλωστε, ας κουνηθούν όμως στον καθηγητή του φροντιστηρίου.

[daffodils]

πάντως εγώ αν έμενα στα αγγλικά και είχα την ίδια καθηγήτρια αγγλικών την επόμενη χρονιά, κάθε μέρα θα έκλαιγε..

Και ιδού τα αποτελάσματα της απαξίωσης του μαθήματός μας

Δεν έχει να κάνει αυτό με απαξίωση του μαθήματος. Έχει να κάνει με μετάθεση ευθυνών ( ο μαθητής δεν μπορεί να δεχτεί οτι πρέπει να προσπαθήσει για να μάθει, νοιώθει ότι πρέπει να του χαριστεί η προαγωγή (συμφωνώ με την sofiagexa οτι και οι γονείς παίζουν τον ρόλο τους σε αυτή την αίσθηση που έχουν τα παιδιά τους οτι όλοι πρέπει να τους χαιδεύουν) και αν δεν γίνει αυτό φυσικά φταίει ο καθηγητής που δεν του την χάρισε).
Αλλά επίσης δείχνει και την αίσθηση των μαθητών οτι το σχολείο δεν είναι ένα μέρος που πάνε για να μάθουν κάτι και να κάνουν φίλους αλλά ένα μέρος που πάνε για να αποδείξουν την δική τους δύναμη απέναντι στην 'εξουσία' (βλέπε καθηγητές). Στο σχολείο τους παίρνει άλλωστε, ας κουνηθούν όμως στον καθηγητή του φροντιστηρίου.

Σίγουρα η νοοτροπία είναι γενικότερη, όμως μίλησε συγκεκριμένα για τα αγγλικά

[aphrodite]

Θεωρώ ότι το «πρόβλημα» προκύπτει γιατί ούτως ή άλλως υπάρχει σύγχυση στο σύστημα παιδείας που θέλουμε να παρέχουμε στους μαθητές του ελληνικού δημόσιου σχολείου. Στην προκειμένη περίπτωση έχεις το ρόλο της εξετάστριας και αν μπορούσες να έχεις όλες τις εγγυήσεις ότι ο μαθητής αυτός λάμβανε όλες τις σωστές πληροφορίες στα προηγούμενα χρόνια της εκπαίδευσής του, τότε-νομίζω-ότι τόσο εσύ όσο και όλοι μας θα ήμασταν σίγουροι ότι δεν πληρεί τις προϋποθέσεις για να προαχθεί κι έτσι θα επαναλάμβανε την τάξη. Δεν είμαστε όμως σίγουροι γι' αυτό και αυτό είναι γεγονός!
Επί της ουσίας, προσωπικά θα περνούσα τον μαθητή και θα ξεκινούσα από το μηδέν μαζί του (στη Β' Γυμνασίου-άλλωστε, δεν νομίζω να είναι ο μόνος της τάξης που δεν ξέρει αγγλικά). Θα ανακοίνωνα από την πρώτη μέρα τον τρόπο δουλειάς μου και τις απαιτήσεις μου=καθήκοντά των μαθητών και θα δούλευα εντατικά όλη τη χρονιά. Το πιο σημαντικό, κυρίως στους αδύναμους μαθητές, είναι να υπάρχει στενή παρακολούθηση! Στο τέλος της χρονιάς που θα είχα και πάλι το ρόλο της εξετάστριας αποκλειστικά, θα μπορούσα να πάρω αποφάσεις με περισσότερη σιγουριά εφόσον πλέον θα γνώριζα τη δουλειά-προσπάθεια-απόδοση του κάθε μαθητή.

[mpesg]

ετσι ακριβως, αλλα μου κανει φοβερη εντυπωση γιατι να υπαρχει τοσο προβληματικος κοσμος στον κλαδο μας, αφου θεωρω οτι οικονομικα ειμαστε προνομιουχοι ...

Έτσι, ε ... ? 

ειναι κοινο μυστικο, οι περισσοτεροι των αγγλικων ακομα και αν δεν θελουν να κανουν ιδιαιτερα τους κυνηγουν οι συναδελφοι τους αλλων ειδικοτητων για να κανουν μαθημα στα παιδια τους

[daffodils]

ετσι ακριβως, αλλα μου κανει φοβερη εντυπωση γιατι να υπαρχει τοσο προβληματικος κοσμος στον κλαδο μας, αφου θεωρω οτι οικονομικα ειμαστε προνομιουχοι ...

Έτσι, ε ... ? 

ειναι κοινο μυστικο, οι περισσοτεροι των αγγλικων ακομα και αν δεν θελουν να κανουν ιδιαιτερα τους κυνηγουν οι συναδελφοι τους αλλων ειδικοτητων για να κανουν μαθημα στα παιδια τους

Νομίζω ότι δε διαφωνώ πλήρως μαζί σου, όμως θα ήθελα να το θέσω κάπως διαφορετικά: είμαστε προνομιούχος κλάδος επειδή αν έχεις όρεξη, ανάγκη και το 'κυνηγήσεις' οι πιθανότητες να μείνεις χωρίς δουλειά είναι ελάχιστες σε σχέση με άλλους κλάδους. Μην ξεχνάμε όμως τη ζημιά που κάνουν τα proficiency    .

[mpesg]

ετσι ακριβως, αλλα μου κανει φοβερη εντυπωση γιατι να υπαρχει τοσο προβληματικος κοσμος στον κλαδο μας, αφου θεωρω οτι οικονομικα ειμαστε προνομιουχοι ...

Έτσι, ε ... ? 

ειναι κοινο μυστικο, οι περισσοτεροι των αγγλικων ακομα και αν δεν θελουν να κανουν ιδιαιτερα τους κυνηγουν οι συναδελφοι τους αλλων ειδικοτητων για να κανουν μαθημα στα παιδια τους

Νομίζω ότι δε διαφωνώ πλήρως μαζί σου, όμως θα ήθελα να το θέσω κάπως διαφορετικά: είμαστε προνομιούχος κλάδος επειδή αν έχεις όρεξη, ανάγκη και το 'κυνηγήσεις' οι πιθανότητες να μείνεις χωρίς δουλειά είναι ελάχιστες σε σχέση με άλλους κλάδους. Μην ξεχνάμε όμως τη ζημιά που κάνουν τα proficiency    .

++++++++++++++++++