0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Ελπίζω να καταλαβαίνεις -ίσως δεν ήταν ξεκάθαρο από το συγκεκριμένο μήνυμα- ότι δεν έχω πρόθεση να τσουβαλιάσω κανένα ούτε να βγάλω κανέναν άχρηστο για να εξυψώσω κάποιον άλλο και σίγουρα όχι τον εαυτό μου. Δεν μπορώ όμως να κάνω και το αντίθετο: να κάνω ότι δεν βλέπω τις αδυναμίες κάποιων συναδέλφων, ελπίζοντας ότι θα κάνουν κι αυτοί ότι δεν βλέπουν τις δικές μου, που σίγουρα έχω. Μακάρι να τις δουν, να μου το πουν και να τις διορθώσω. Το πρόβλημα παραμένει: οι καθηγητές έχουμε απαξιωθεί εντελώς στα μάτια των υπολοίπων συνολικά. Προφανώς υπάρχουν εξαίρετοι, μέτριοι και κακοί συνάδελφοι, όπως και σε όλους τους κλάδους. Όμως, αυτό που μένει -και τελικά πιέζει και τις αμοιβές μας προς τα κάτω-, είναι οι κακοί συνάδελφοι. Θα μου πεις πώς ξέρω εγώ -και ο καθένας μας- ότι δεν είμαι ένας από αυτούς; Με συνεχή αυτοκριτική και προσπάθεια για βελτίωση μέσα και έξω από την τάξη. Α, και με το να αναγνωρίζω τα λάθη μου και να προσπαθώ να τα διορθώσω. Δε μπορώ όμως να κάνω ότι δεν βλέπω τι γίνεται γύρω μου.Και επιμένω: το δύσκολο είναι να δούμε πώς θα λύσουμε το πρόβλημα. Αν δεν μάθουμε να βοηθάμε ο ένας τον άλλο να γίνεται καλύτερος καθημερινά, εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο τρόπο.
Το μόνο σημείο που διαφωνώ με την Isla είναι το ότι αντιλαμβάνομαι το σχολείο ως σύνολο και θεωρώ ότι πρέπει οι εκπαιδευτικοί μιας μονάδας να λειτουργούν ως ομάδα.
Ναι, νομίζω κι εγώ ότι το ίδιο λέμε
Ειδα μια αγγελια προχτες, οπου κυρια σε βορειο προαστιο, προσεφερε 100ευρω το μηνα για 5 ωρες Αγγλικα τη βδομαδα, σε 2 παιδια δημοτικου διαφορετικων επιπεδων.Σκεφτηκα να την παρω τηλ. να της τα πω ενα χερακι, αλλα εδωσα τοπο στην οργη.Για το πως μας βλεπουν οι, στις περισσοτερες περιπτωσεις απαιδευτοι γονεις που ζητουν καθηγητη,αλλα ουτε καν ζητουν να δουν πτυχιο, αφου το σημαντικο γι' αυτους ειναι οχι το να εχουν καθηγητη, αλλα το να πληρωνουν φτηνα, φταιμε πρωτα απο ολα εμεις!Οσο για τα στραβα, φυσικα και πρεπει να τα λεμε, η σωστα δοσμενη κριτικη μας βοηθαει ολους να βελτιωνομαστε και να μαθαινουμε-κανεις τελειος κι αλανθαστος δεν υπαρχει,after all!
Εκεί ακριβώς την πέτυχα,ναι!! Κι άσε,το ξερω,πρέπει να έχεις τα μάτια σου όχι 14,114 και πάλι λίγα είναι! είχα μάθημα Μαρούσι πριν 2-3 χρόνια,μου κλαίγονταν διαρκώς κι ανέβαλλαν να με πληρώσουν,ενώ λεφτά ξεκάθαρα υπήρχαν-σπίτι μεζονέτα,ακριβά αυτοκίνητα και οι δυο γονείς,κάθε μέρα και κατι νέο κι ακριβό στο σπίτι.Δεν τους κρίνω,εννοείται,να χαίρονται τα λεφτά τους,έτσι πρέπει,αλλά να σέβονται πρώτα τις υποχρεώσεις τους κι όχι να κάνουν κουτοπονηριές είσαι βάρος του άλλου. Και δυστυχώς,ειδικά τα τελευταία χρόνια αυτή η νοοτροπία της κουτοπονηριάς όλο και κερδίζει έδαφος.
Όλα είναι θέμα παιδείας.Θυμάμαι με αγάπη ένα ιδιαίτερο που είχα σε μία περιοχή εκτός πόλεως.Απίστευτη ταλαιπωρία να μεταβώ στο μάθημα αλλά οι άνθρωποι ήταν αξιόλογοι.Σεβασμός, πλήρωναν κανονικά και η μητέρα έτρεχε να σου φέρει τον καφέ μαζί με το γλυκό και τα χρήματα αν και δεν είχες ζητήσει τίποτα.Ο μαθητής να διαβάζει και να προσέχει.Όταν είχα το μάθημα αυτό η απόσταση αυτή μου φαινόταν αστεία αν και ήταν πολύ μακριά.Αχχχ αυτό απουσιάζει σήμερα απο όλους.Η παιδεία και η αγωγή.
μάθε την παραμύθα, πες τους 'επειδή δεν έχω άλλη πηγή εισοδήματος, πληρώνομαι με το μάθημα' και τελειώνει εκεί το θέμα. Αν ακούσεις θα τα βρούμε, αν τα βρούμε κτλ κάντην να με ελαφρά.
Αυτό λέω πλέον πάντα,έπαθα κι έμαθα,Χεχε!!!Κι επίσης είχα ένα τέτοιο μάθημα,μέχρι φέτος,σταμάτησε λόγω τρίτης λυκείου τώρα κι έχω στενοχωρηθεί λίγο. Πήγαινα για μάθημα και με περίμεναν με καφέ,γλυκό και συχνά πυκνά έφευγα με ταπεράκια με κουλουράκια και τυρόπιτες-η γιαγιά του νεαρού έφτιαχνε διαρκώς πράγματα- η φρούτα και λαχανικά από τον κήπο τους,μπαμπάς και παππούς είχαν χόμπι την κηπουρική!!:) Τέτοια μαθήματα,τέτοιοι άνθρωποι,πιστεύω μας δίνουν ζωή,ανάσα κι ενέργεια θετική που έχουμε τόσο μεγάλη ανάγκη.