0 μέλη και 3 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Με αφορμη αυτην την απιστευτη ταλαιπωρια που στην ουσια ακομα δεν ξεκινησε θελω να καταληξω στο εξης συμπερασμα.Οσο τους κανουμε τη χαρη και δεχομαστε να μας συμπεριφερονται σαν νομαδες ειλωτες λυσσωντας να δουλεψουμε για ενα κομματι ψωμι το συστημα θα μας συνθλιβει.Δεχομαστε να τραβιομαστε σαν αστεγοι ταλαιπωροι οπου αυτοι γουσταρουν χανοντας την αξιοπρεπεια μας και προπαντων την ποιοτητα ζωης μας.Εχουν δε διαμορφωσει ετσι το νομικο πλαισιο ωστε να δρα εκβιαστικα και να σε σφιγγει σαν μεγγενη.Καμια κατανοηση καμια επιεικια.Ο κλαδος μας ειναι κλαδος της ξεφτιλας πλεον.Και το δεχομαστε σχεδον επικροτωντας τη βαρβαροτητα τους.Δεν ξερω για ποσους απο σας ισχυει αλλα η δικη μου ζωη εδω και 3 χρονια ειναι δουλεια 9 με 8 το βραδυ γτ πολυ απλα χωρις εξτρα εισοδημα πια δε βγαινω και μετα καναπες τηλεοραση και σοβαρα θεματα υγειας κυριως οφειλομενα σε υπερκοπωση και ψυχικη εξαντληση.Κοινωνικη και προσωπικη ζωη σχεδον μηδενικες.Ζω μονη και οσο εξακολουθω να τους κανω το χατιρι ετσι θα κυλησει η ζωη μου. Λεω οχι πια.Αν τη βγαλω φετος και δεν τους τριψω τα 800 ψωροευρω στη μουρη,τον Ιουνιο σκοπευω να δηλωσω μονο την περιοχη μου.Ασ μη σωσουν και με ξανακαλεσουν ποτε.Ετσι κι αλλιως πλεον αυτη η δουλεια δε μου προσφερει ευχαριστηση.Καλυτερα στο μπακαλικο της γειτονιας με χαμογελο και αξιοπρεπεια παρα κοροιδο και δυστυχης..