0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Και άλλα καθημερινά γεγονότα...https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/280206_katalipsi-se-sholeio-zitoyn-ti-monimi-apoboli-symmathiti-toys-me-mathisiakes
Ας παραθέσω και την συνέχειαhttps://goo.gl/59358N
Υπάρχουν καλοί και κακοί γονείς, υπάρχουν καλοί και κακοί μόνιμοι, υπάρχουν καλοί και κακοί αναπληρωτές. Το τσουβάλιασμα δεν εξυπηρετεί κανένα και σίγουρα δε λύνει κανένα πρόβλημα. Οι αναπληρωτές δεν είναι καθόλου ανύπαρκτοι. Δε μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό σου. Η εργασιακή ανασφάλεια και οι αλλαγές σχολείων μπορεί να μην επιτρέπουν σε έναν αναπληρωτή να δείξει όλο το εύρος των ικανοτήτων που μπορεί να έχει. Ανύπαρκτο πάντως δεν τον κάνουν σε καμία περίπτωση.
Τ
Πριν καποιες μερες, σε αξιολογηση στο ΚΕΣΥ, πιτσιρικι 10 χρονων (Δ δημοτικου) ειπε σε συναδελφο «Θα φας μια σφαλιαρα που θα ειναι πολη δικη σου», «Εισαι ηλιθια», και το αποκορυφωμα, κατεβασε το παντελονι και εσωρουχο του και της ειπε «παρ’ τα!»!!!!! Δεν εχει νοητικο θεμα, εχει θεμα συμπεριφορας στο σχολειο και μια μητερα που λεει οτι για ολα φταιει το σχολειο
Για φαντάσου μετά τι συμβαίνει σε εκείνο το σπίτι, και τί βλέπει εκείνο το παιδί απ την μάνα του, αλλά για να κατεβάζει το παντελόνι και εσώρουχο με τόση ευκολία 10 χρονών παιδάκι, και να λέει "πάρτα", άραγε πόσες φορές το είδε να συμβαίνει .... όλα ξεκινούν απο το σπίτι απ τους γονείς, όπως ξεχωρίζουν τα παιδιά που προέρχονται απο καλές οικογένειες, έτσι ξεχωρίζουν και εκείνα που πρέρχονται απ σκορποχώρια
«Το θέμα είναι αρμοδιότητας της Δευτεροβάθμιας Ανατολικής Θεσσαλονίκης. Όταν ο μαθητής ήταν στην πρωτοβάθμια δεν είχε δημιουργηθεί τέτοιο θέμα, γιατί η ίδια η διευθύντρια Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Θεσσαλονίκης είχε ενδιαφερθεί προσωπικά για το παιδί, έκανε παρέμβαση πολύ ενεργητική και στο σχολείο που φοιτούσε, μιλούσε με τους Συλλόγους. Και τώρα όμως θα βρούμε την καλύτερη λύση για τον μαθητή», επισήμανε ο κ.Ανανιάδης.
Aπο οτι φαινεται στο σχολειο γινονται χειροτερα...Δυστυχως και οι γονεις και οι εκπαιδευτικοι (του βαζω 20 και τελειωνω) το βλεπουν σαν παρκινγκ το σχολειο...
Έχω δει και και το φαινόμενο, γονέας να απειλεί εκπαιδευτικό ότι θα του κάνει αναφορά, διότι έβαλε στο παιδί του, βαθμό πρώτου τετραμήνου 17! Κάτι τέτοια βλέπουν οι σύμβουλοι και τραβούν τα μαλλιά τους.
Ναι, αρχίζαμε οχτώ και τέταρτο μέχρι μια κι εικοσπέντε. Και κάποιες φορές (δε θυμούμαι αν ήταν μια ή περσότερες) έφτανε δυο και δέκα. Πολλές ώρες και πολλά μαθήματα.