*

Αποστολέας Θέμα: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;  (Αναγνώστηκε 67546 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος MARKOS

  • Moderator
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 8048
  • Φύλο: Άντρας
  • Ο ΡΟΜΠΕΝ
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #28 στις: Οκτώβριος 27, 2019, 06:21:46 μμ »
οσο σε διαβάζω μαθαίνω  :)
εγω είμαι απ τους κείνους που απλως πιστεύω και ούτε μπαίνω στη βάσανο να μάθω τί λένε οι αλλες θρησκείες μιας και δεν θέλω να αλλάξω, ωστόσο σέβομαι τα πιστεύω καθενός.
Πάντως, τελικά το μαθημα των θρησκευτικών είναι ενδιαφέρον και δεν συμφωνώ στην υποβάθμιση του, η οποία εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο υποβάθμισης των ανθρωπιστικών σπουδων.
για γέλια και για κλάματα οι αποφάσεις  :P
Ο μαθητής κάνει τον δάσκαλο

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 14:27:59 »

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #29 στις: Οκτώβριος 27, 2019, 06:48:10 μμ »
απλως πιστεύω και ούτε μπαίνω στη βάσανο να μάθω τί λένε οι αλλες θρησκείες μιας και δεν θέλω να αλλάξω, ωστόσο σέβομαι τα πιστεύω καθενός.

Μα ο σκοπός δεν είναι να μπεις στη βάσανο να μάθεις, για να αλλάξεις θρησκεία, αλλά για να καταλάβεις πώς σκέπτονται όσοι έχουν διαφορετική θρησκεία, οι οποίοι πλέον δεν βρίσκονται και τόσο μακριά σου, αλλά πιθανώς στη διπλανή πόρτα. Με το να χώνουμε το κεφάλι στο χώμα σαν τη στρουθοκάμηλο, δεν κερδίζουμε κάτι.
Άλλωστε, και ο ίδιος ο Χριστός μεγάλωσε στην πολυεθνική περιοχή  της Γαλιλαίας κι αυτό επηρέασε την κοσμοθεωρία του. Δεν κλείστηκε στο καβούκι του.
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος MARKOS

  • Moderator
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 8048
  • Φύλο: Άντρας
  • Ο ΡΟΜΠΕΝ
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #30 στις: Οκτώβριος 28, 2019, 09:24:07 μμ »
apri μου, καταλαβαίνω αυτό που λες, μα το να καταλάβω πως σκέπτονται οι άλλοι μπορεις να το δεις σε πολλες καταστάσεις. Γνωρίζω βεβαια πως η θρησκεία επηρεάζει τον τρόπο σκέψης, αλλά πιστεύεις πως μεγαλώνοντας σε ένα "χ" θρησκευτικό περιβάλλον - ο καθένας μας ανα την υφήλιο- είναι εφικτό να αλλάξουμε τρόπο σκέψης μόνο επειδή μάθαμε τα του Ισλάμ, Βουδισμού, Βραχμανισμού κλπ ? Υπάρχουν θρησκείες που λένε πως η μόνη σωτηρία είναι να πιστεύεις στον θεό και να βοηθάς τον συνάνθρωπο σου κλπ  κλπ. Υπάρχουν και θρησκείες που λένε πως πρέπει να σκοτώσεις τον "άπιστο" αν θέλεις να πας στον παράδεισο ...και ενα κάρο άλλα παραδείγματα. Όλοι εχουμε τα ιδια προβλήματα, τις ιδιες ανησυχίες και δεν ξερω πώς θα βοηθήσει η θρησκεία σε αυτό, μιας και οι "κανόνες" ειναι αξιώματα.
Τωρα μου ρθαν στο νου, άκου να δεις, 1. Εικονομαχία 843 μ.Χ. και 2. Συνοδος Φερράρας- Φλωρεντίας για την Ενωση....(ο,τι θυμάμαι χαίρομαι  ;D ;D

*** δε μας παρατάς βρε Μάρκο? αφου δεν καταλαβαίνεις! με τέτοιους σα του λόγου σου πώς να πάμε μπροστά !! ;D ;D ;D
Ο μαθητής κάνει τον δάσκαλο

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #31 στις: Οκτώβριος 28, 2019, 09:48:32 μμ »
apri μου, καταλαβαίνω αυτό που λες, μα το να καταλάβω πως σκέπτονται οι άλλοι μπορεις να το δεις σε πολλες καταστάσεις. Γνωρίζω βεβαια πως η θρησκεία επηρεάζει τον τρόπο σκέψης, αλλά πιστεύεις πως μεγαλώνοντας σε ένα "χ" θρησκευτικό περιβάλλον - ο καθένας μας ανα την υφήλιο- είναι εφικτό να αλλάξουμε τρόπο σκέψης μόνο επειδή μάθαμε τα του Ισλάμ, Βουδισμού, Βραχμανισμού κλπ ?

Όχι. Πιστεύω ωστόσο ότι είναι καλύτερα οι άνθρωποι να έχουν μεταξύ τους μια μίνιμουμ επικοινωνία βασισμένη στην αλήθεια (και η αλήθεια προέρχεται από την έγκυρη γνώση), παρά να ζουν σε κλειστές ομάδες και να φαντάζονται διάφορα ο ένας για τον άλλον, κάτι που τους μετατρέπει και σε εύκολα θύματα προπαγάνδας ξένων συμφερόντων.

Κι επειδή θυμήθηκες ιστορικά γεγονότα, θα σου θυμίσω κι εγώ ότι οι Έλληνες της Πόλης, της Σμύρνης, της Αλεξάνδρειας επί χρόνια συμβίωναν ειρηνικά με τους μουσουλμάνους γείτονες τους, κρατώντας ο καθένας την ταυτότητα και τις παραδόσεις του. Και όσα έπαθαν στην Πόλη το '55 και στη Σμύρνη το '22 δεν τα έπαθαν από αυτούς τους γείτονές τους, αλλά από όσους ήρθαν από τα βάθη της Μ. Ασίας φανατισμένοι με ψέματα κατά των Ρωμιών από όσους είχαν το συμφέρον να τους χρησιμοποιήσουν.

Άλλωστε, γενικά, μια και θυμήθηκες την Εικονομαχία και τη Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας, τους ανθρώπους δεν τους χωρίζουν τόσο οι διαφορετικές οπτικές που έχουν για τον κόσμο, όσο το άτιμο το συμφέρον.
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 14:27:59 »

Αποσυνδεδεμένος lodo

  • Προχωρημένο μέλος
  • **
  • Μηνύματα: 184
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #32 στις: Οκτώβριος 29, 2019, 02:04:32 μμ »
Οι κοσμοθεωρητικές αναζητήσεις είναι χρήσιμες, αλλά στο εκπαιδευτικό μας σύστημα έχουμε να λύσουμε - ως πολιτική ηγεσία και ευρύτερα ως εκπαιδευτική κοινότητα - το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών με βάση τις παρακάτω αποφάσεις του ΣτΕ:


Αναλυτική περίληψη των 1749 και 1750/2019 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας
27/09/2019

Πρόεδρος: Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος
Εισηγητής: Π. Μπραΐμη, Σύμβουλος
 
Με τις 1749 και 1750/2019 αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας ακυρώθηκαν οι 101470/Δ2/16.6.2017 (Β΄ 2104) και 99058/Δ2/13.6.2017 (Β΄ 2105) αποφάσεις του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, με τις οποίες καθορίσθηκαν τα προγράμματα σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών αφενός του δημοτικού και του γυμνασίου και αφετέρου του λυκείου. Ειδικότερα, σε σχέση με τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, η Ολομέλεια του Δικαστηρίου έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης και ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές.

Και τούτο, διότι ως ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης, κατά το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος, νοείται, για την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών που ασπάζονται το δόγμα αυτό, η ανάπτυξη της ορθόδοξης θρησκευτικής συνείδησης, ενόψει του ότι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού χαρακτηρίζεται ως «επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα», αναγνωρίζεται δηλαδή από τον συνταγματικό νομοθέτη, με το άρθρο 3 παρ. 1 του Συντάγματος, ως η θρησκεία της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Στην ανάπτυξη, άλλωστε, θρησκευτικής συνείδησης των ελληνοπαίδων σύμφωνα με τις αρχές της ορθόδοξης χριστιανικής διδασκαλίας αποβλέπουν και οι γονείς τους, αντλώντας από το άρθρο 13 του Συντάγματος, το δικαίωμα, που κατοχυρώνεται ευθέως και από το άρθρο 2 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, να "εξασφαλίζουν" τη μόρφωση και την εκπαίδευση των τέκνων τους σύμφωνα με τις δικές τους θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Το κυριότερο μέσο, με το οποίο υπηρετείται ο ανωτέρω συνταγματικός σκοπός είναι η διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, το οποίο πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε, με σαφήνεια και πληρότητα, τα δόγματα, τις ηθικές αξίες και τις παραδόσεις της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, χωρίς να προκαλεί σύγχυση με τη διδασκαλία άλλων δογμάτων και θρησκειών. Πρέπει δηλαδή το μάθημα να διατηρεί ως προέχουσα και κύρια μέριμνα όχι την παροχή πληροφοριών ή την επεξεργασία γνώσεων ή την ανάπτυξη προβληματισμών ιστορικής, θρησκευτικής ή κοινωνιολογικής φύσεως (αντικείμενο άλλωστε και άλλων μαθημάτων), αλλά την καλλιέργεια των κατάλληλων προϋποθέσεων ώστε να μπορεί να μεταδοθεί το προεκτεθέν κατά το Σύνταγμα περιεχόμενό του. Η διδασκαλία αυτή είναι συμβατή με την απαραβίαστη θρησκευτική ελευθερία (άρθρο 13 παρ. 1 του Συντάγματος), διότι δεν συνιστά επιβολή πίστεως, αφού το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους μαθητές που ασπάζονται το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα.

Εξάλλου, οι ετερόδοξοι, αλλόθρησκοι ή άθεοι μαθητές έχουν δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα με την υποβολή σχετικής δήλωσης, η οποία θα μπορούσε να γίνει με μόνη την επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης, η δε Πολιτεία οφείλει, εφόσον συγκεντρώνεται ικανός αριθμός μαθητών που απαλλάσσονται, να προβλέψει τη διδασκαλία ισότιμου μαθήματος προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος «ελεύθερης ώρας».

Περαιτέρω, εφόσον διασφαλίζεται η ανωτέρω συνταγματική υποχρέωση του Κράτους για την ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης των μαθητών, η Πολιτεία δεν εμποδίζεται να περιλαμβάνει στα σχολικά προγράμματα και εκπαίδευση «θρησκειολογικού» χαρακτήρα με πληροφορίες και γνώσεις για άλλες θρησκείες και δόγματα. Εξάλλου, ενόψει του ότι ο νομοθέτης έχει ρητώς προβλέψει, για ετερόδοξους ή αλλόθρησκους μαθητές (ιδίως καθολικού δόγματος ή εβραϊκής θρησκείας ή μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης), τη δυνατότητα διδασκαλίας του οικείου δόγματος ή θρησκείας, το Κράτος δεν μπορεί, σύμφωνα με την αρχή της ισότητας, να στερήσει από τους μαθητές που ασπάζονται ορισμένο δόγμα ή θρησκεία το δικαίωμα, το οποίο αναγνωρίζει σε μαθητές που ανήκουν σε άλλα δόγματα ή θρησκείες, να διδάσκονται αποκλειστικά τα δόγματα της πίστεώς τους. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, κρίθηκε κατά πλειοψηφία ότι τα επίδικα προγράμματα σπουδών, όπως προκύπτει από τους σκοπούς και το περιεχόμενό τους, δεν αποβλέπουν στην ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των ορθόδοξων μαθητών, διότι τα μεν προγράμματα του δημοτικού και του γυμνασίου δεν περιέχουν ολοκληρωμένη -και διακριτή έναντι άλλων δογμάτων και θρησκειών- διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της ορθόδοξης εκκλησίας, το δε πρόγραμμα του λυκείου είναι αποσυνδεδεμένο από τη διδασκαλία αυτή. Αντιθέτως, δίδεται ιδιαίτερη έμφαση είτε στην προβολή στοιχείων κοινών με τη διδασκαλία άλλων δογμάτων και θρησκειών (δημοτικό-γυμνάσιο) είτε στη διδασκαλία διαφόρων ηθικών και κοινωνικών ζητημάτων, τα οποία είτε είναι αντικείμενο κυρίως άλλων μαθημάτων (δημοτικό-γυμνάσιο) είτε είναι άσχετα ή και αντίθετα με την ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία (λύκειο).

Κατόπιν τούτων, κρίθηκε ότι τα επίδικα προγράμματα σπουδών έρχονται σε αντίθεση με τα άρθρα 16 παρ.2 και 13 παρ.1 του Συντάγματος, με το άρθρο 2 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και με την αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος, άρθρα 14 και 9 της ΕΣΔΑ).
Κατά την ειδικότερη γνώμη δύο Συμβούλων, ως "συμβάλλουσα" στην ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων μαθητών, οι οποίοι εισέρχονται στον σχολικό βίο με ήδη διαμορφωμένη συνείδηση περί του θείου, απότοκη των βιωμάτων τους από το οικογενειακό περιβάλλον, νοείται η αγωγή εκείνη που έχει ως αντικείμενο να εισαγάγει τους μαθητές και να τους εξοικειώσει με την έννοια του ιερού ως έγκυρης πρότασης νοηματοδότησης του βίου. Και δη, για την πλειοψηφία των Ελλήνων μαθητών που ασπάζονται το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα, όπως η πρόταση αυτή έχει διαμορφωθεί από τη χριστιανική ορθοδοξία και αναδειχθεί ιστορικά στην Ελλάδα ως το "επικρατέστερο" συλλογικό θρησκευτικό βίωμα, ενώ, για τους ετερόδοξους ή αλλόθρησκους μαθητές ο νομοθέτης, σύμφωνα με την αρχή της ισότητας, έχει ρητώς προβλέψει δυνατότητα διδασκαλίας του οικείου δόγματος ή θρησκείας. Ειδικότερα, για την πλειοψηφία των μαθητών η θρησκευτική αγωγή δεν είναι επιτρεπτό να μεταβάλλεται σε δογματική ομολογία πίστεως ή πολλώ μάλλον σε κατήχηση, από την άλλη, όμως, οφείλει να διατηρεί ως προέχουσα και κύρια μέριμνα όχι την παροχή πληροφοριών ή την επεξεργασία γνώσεων ή την ανάπτυξη προβληματισμών ιστορικής, θρησκευτικής ή κοινωνιολογικής φύσεως (αντικείμενο άλλωστε και άλλων μαθημάτων), αλλά την εμπέδωση και ενίσχυση της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης των μαθητών με τη διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Κατά τα λοιπά, είναι ασφαλώς ελεύθερη η Πολιτεία να επιλέγει και να καθορίζει κανονιστικά το περιεχόμενο της σχετικής κατά την εκάστοτε εκπαιδευτική πολιτική και τα πορίσματα της παιδαγωγικής επιστήμης, μη ελεγχόμενη δικαστικά στις επιλογές αυτές παρά μόνο ως προς την τήρηση των ανωτέρω συνταγματικών υποχρεώσεων.
Επίσης, κατά την ειδικότερη γνώμη ενός Συμβούλου, κατά το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ο συνταγματικός νομοθέτης, αναγνωρίζοντας την παιδεία ως βασική αποστολή του Κράτους, αποβλέπει σε ορισμένους σκοπούς, στους οποίους συγκαταλέγει την ανάπτυξη -και όχι διαμόρφωση- της θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών, οι οποίοι εισέρχονται στον σχολικό βίο με ήδη διαμορφωμένη συνείδηση περί του θείου, απότοκη των βιωμάτων τους από το οικογενειακό περιβάλλον. Συνεπώς, κατά το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ., το σχολικό πρόγραμμα πρέπει να περιλαμβάνει μάθημα, στο οποίο οι μαθητές ασκούνται στην κατανόηση και εμπέδωση των θρησκευτικών δογμάτων, τα οποία ήδη πρεσβεύουν, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχει μορφή κατηχήσεως, ώστε να μην διακυβεύεται η διάπλαση ελεύθερης προσωπικότητας, που επίσης αναγνωρίζεται, κατά την ίδια διάταξη, ως σκοπός της παιδείας. Έτσι, το σχολικό πρόγραμμα πρέπει να περιλαμβάνει τη διδασκαλία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού, ως θρησκεύματος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, καθώς και τη διδασκαλία άλλων δογμάτων της χριστιανικής πίστεως ή άλλων θρησκειών στην περίπτωση που η εκπαίδευση παρέχεται σε περιοχές όπου ευδιάκριτο τμήμα του ελληνικού πληθυσμού πρεσβεύει τα δόγματα αυτά ή τις άλλες θρησκείες, υπό την προϋπόθεση της μη υποχρεωτικής παρακολούθησης του μαθήματος αυτού από ετερόδοξους, αλλόθρησκους, μη θρησκευόμενους ή άθεους μαθητές. Μάθημα «θρησκειολογικού» περιεχομένου μπορεί να είναι χρήσιμο, πλην δεν οδηγεί στην ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης, την οποία το Σύνταγμα ρητώς επιβάλλει και, συνεπώς, δεν υποκαθιστά θεμιτώς τη διδασκαλία των θρησκευτικών δογμάτων που απαντώνται στην ελληνική επικράτεια.



Επί των θεμάτων αυτών διατυπώθηκαν τρεις μειοψηφούσες απόψεις:

α) Κατά την άποψη τεσσάρων Συμβούλων, από τις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1, 13 παρ. 1 και 16 παρ. 2 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με τα άρθρα 9 της ΕΣΔΑ και 2 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ συνάγεται ότι η μετάδοση γνώσεων ή πληροφοριών θρησκευτικού χαρακτήρα στην εκπαίδευση πρέπει να είναι αντικειμενική, κριτική και πλουραλιστική και να μην επιδιώκει κατηχητικό σκοπό, χωρίς ωστόσο να θίγεται η ελευθερία του κράτους να διαμορφώνει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ανάλογα με τις ανάγκες και τις παραδόσεις του ή σύμφωνα με τις αρχές της τυχόν επίσημης ή επικρατούσας θρησκείας, εφόσον, στην περίπτωση αυτή, προβλέπεται σύστημα απαλλαγής των μαθητών που δεν παραβιάζει τη θρησκευτική τους ελευθερία. Περαιτέρω, από τις διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με τα άρθρα 5 παρ. 1 και 13 παρ. 1 του Συντάγματος, αλλά και με την αναγνώριση, στο άρθρο 3 παρ. 1 του Συντάγματος, της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού ως επικρατούσας στην Ελλάδα, δηλαδή θρησκείας της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, συνάγεται ότι επιβάλλεται κατ’αρχήν, στο πλαίσιο της θρησκευτικής εκπαίδευσης των μαθητών, να δίνεται έμφαση στη διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, εναπόκειται δε στον νομοθέτη να καθορίσει το περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών ή άλλου ισότιμου μαθήματος, κατά τρόπο ώστε να εκπληρώνεται η ως άνω συνταγματική υποχρέωση και για τους μη ορθόδοξους Έλληνες, καθώς και να θεσπίσει σύστημα απαλλαγής από τη διδασκαλία των θρησκευτικών με τρόπο που να μην παραβιάζεται η θρησκευτική ελευθερία των μαθητών. Επίσης, εντός του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών επιβάλλεται να συμπεριλαμβάνονται θρησκειολογικά, φιλοσοφικά ή άλλα στοιχεία. Στο πλαίσιο αυτό, και δοθέντος ότι από τις ανωτέρω διατάξεις δεν παρέχεται δικαίωμα στους γονείς να αξιώνουν από το κράτος την οργάνωση διδασκαλίας με συγκεκριμένο περιεχόμενο, ο νομοθέτης διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια να διαμορφώσει το ειδικότερο περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών, λαμβάνοντας υπόψη και παιδαγωγικά κριτήρια. Επομένως, ο σχετικός δικαστικός έλεγχος είναι οριακός, ενώ εκφεύγουν του ακυρωτικού ελέγχου οι ουσιαστικές εκτιμήσεις και οι παιδαγωγικές επιλογές της Διοίκησης, οι οποίες στηρίζονται σε εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις.
β) Κατά την άποψη ενός Συμβούλου, το άρθρο 3 του Συντάγματος αναφέρεται απλώς στο πραγματικό γεγονός ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ασπάζεται το θρήσκευμα της  Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, τέθηκε για λόγους ιστορικούς και έχει περιορισμένο κανονιστικό περιεχόμενο, ενώ δεν επηρεάζει την άσκηση του ατομικού δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας κατά το άρθρο 13 παρ. 1 του Συντάγματος, ούτε εισάγει προνομιακή μεταχείριση υπέρ των Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών κατά την άσκηση του δικαιώματος αυτού. Ομοίως, και η επίκληση της Αγίας Τριάδος στην προμετωπίδα του Συντάγματος τέθηκε για ιστορικούς λόγους και έχει περιορισμένη κανονιστική επιρροή. Περαιτέρω, κατά την έννοια του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ο όρος «θρησκευτική συνείδηση» παραπέμπει στον ταυτόσημο όρο του άρθρου 13 παρ. 1 Συντ., και όχι στον διαφορετικό όρο «επικρατούσα θρησκεία» του άρθρου 3 παρ. 1 Συντ., ενώ ως «ανάπτυξη» της θρησκευτικής συνείδησης νοείται η εξοικείωση των μαθητών με το θρησκευτικό φαινόμενο στην ιστορική του πορεία και στη σύγχρονη πραγματικότητα, με έμφαση πάντως στην παρουσίαση των δογμάτων και των αρχών της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, δηλαδή της επικρατούσας θρησκείας. Σημαίνει δε την εσωτερική και μη υποκείμενη σε εξωτερική χειραγώγηση στάση του μαθητή αναφορικά με το θείο, και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα του μαθητή, ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά του, να ασπάζεται ή όχι συγκεκριμένο θρήσκευμα, να αλλάξει θρήσκευμα ή να είναι άθρησκος. Ενόψει τούτων, από τον συνδυασμό των άρθρων 2 παρ.1, 5 παρ.1, 13 παρ.1 και 16 παρ. 2 του Συντάγματος και 2 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, συνάγεται ότι υποκείμενο του δικαιώματος της παιδείας και της εκπαίδευσης είναι τόσο οι Έλληνες, ήτοι οι κεκτημένοι την ελληνική ιθαγένεια, όσο και οι νομίμως ευρισκόμενοι στην Ελλάδα αλλοδαποί, στο πλαίσιο των υπαρχουσών εκπαιδευτικών δομών και των διατιθέμενων μέσων. Περαιτέρω, για τη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών και την επιλογή της διδακτέας ύλης, που αποτελούν αμιγώς κρατικές αρμοδιότητες, ο νομοθέτης διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια, η οποία οριοθετείται από τις προαναφερθείσες διατάξεις που καθορίζουν τους σκοπούς της εκπαίδευσης, μεταξύ των οποίων προέχων είναι η «διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων» πολιτών. Από αυτά παρέπεται ότι το Κράτος δεν επιτρέπεται να επιβάλλει συγκεκριμένη κοσμοθεωρία ως τη μόνη αποδεκτή ή αληθινή, αλλά οφείλει, τηρώντας την αρχή της ουδετερότητας και της αμεροληψίας, να δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε οι μαθητές να διαμορφώσουν ελεύθερα την προσωπικότητά τους και να επιλέξουν κριτικά την κοσμοαντίληψη της αρεσκείας τους. Ενόψει τούτων, ο νομοθέτης ουδόλως υποχρεούται να προσδώσει στο μάθημα των θρησκευτικών ομολογιακό χαρακτήρα, ενώ απαγορεύεται να προσδώσει κατηχητικό χαρακτήρα. Και ναι μεν προβλέπεται η δυνατότητα απαλλαγής του μαθητή, πλην η άσκηση της δυνατότητας αυτής αποτελεί έσχατο μέτρο, διότι, όταν ιδίως δεν προβλέπεται εναλλακτικό μάθημα, όπως στην Ελλάδα, ο μαθητής αποστερείται της θρησκευτικής εκπαίδευσης κατά παράβαση του άρθρου 16 παρ. 2 Συντ., ενώ η απαλλαγή δημιουργεί στεγανά μεταξύ των μαθητών και ενισχύει το αίσθημα του αποκλεισμού σε βάρος του ομαδικού πνεύματος, της ενσωμάτωσης στο σχολικό περιβάλλον και της κοινωνικοποίησης. Συνεπώς, ο νομοθέτης δύναται να προσδώσει στο μάθημα θρησκειολογικό περιεχόμενο, με την κατάλληλη έμφαση στην ιστορία, το ρόλο και τις αρχές της επικρατούσας θρησκείας, και να το εμπλουτίσει με στοιχεία λογοτεχνικά, κοινωνιολογικά, λαογραφικά, φιλοσοφικά και ιστορίας της Τέχνης, το περιεχόμενο δε αυτό ανταποκρίνεται πληρέστερα προς τις επιταγές του Συντάγματος και των διεθνών συμβάσεων. Η αντίθετη άποψη δεν ευρίσκει έρεισμα ούτε στην αρχή της ισότητας, διότι δεν υφίσταται ομοιότητα καταστάσεων σε σχέση με τους μαθητές της μουσουλμανικής μειονότητας, του καθολικού δόγματος και της εβραϊκής κοινότητας, που διέπονται από ειδικές διατάξεις ή διεθνείς συμβάσεις ή ανήκουν σε θρησκευτικές μειονότητες, για τις οποίες επιτρέπονται θετικές διακρίσεις.
γ) Τέλος, κατά την άποψη ενός Συμβούλου, το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. πρέπει να ερμηνευθεί συστηματικά σε συνδυασμό με τα άρθρα 13 παρ.1, 5 παρ.1, 2 παρ.1, 1 παρ.1-2. Εντός του ως άνω συνταγματικού πλαισίου, ο βασικός προσανατολισμός του άρθρου 16 παρ. 2 είναι η διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών που ενστερνίζονται την αντίληψη ότι είναι αφενός άτομα που ασκούν τα δικαιώματά τους μέσα σε ένα περιβάλλον ελευθερίας και ισότητας που συνιστούν θεμέλια της δημοκρατίας, και αφετέρου μέλη μιας ανοιχτής και πλουραλιστικής κοινωνίας που κατανοούν και σέβονται τα δικαιώματα των άλλων. Επί τη βάσει των ανωτέρω, το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. επιτάσσει θρησκειολογικό προσανατολισμό της θρησκευτικής εκπαίδευσης, δεδομένου ότι ως θρησκευτική συνείδηση νοείται το ενδιάθετο φρόνημα του ανθρώπου σχετικά με τη φυσική ή μεταφυσική θεώρηση του κόσμου σε αναφορά ιδίως με το «θείο», η δε θρησκειολογική εκπαίδευση δεν είναι αντίθετη προς το άρθρο 3 παρ. 1 Συντ. ούτε προς το άρθρο 9  της ΕΣΔΑ. Ως εκ τούτου, δεν νοείται απαλλαγή μαθητών από τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών με αυτούς τους προσανατολισμούς, διότι τούτο θα αντέβαινε στις θεμελιώδεις αρχές του φιλελεύθερου και δημοκρατικού πολιτεύματος που επιτάσσουν ελεύθερη διαμόρφωση της συνείδησης των πολιτών, χωρίς κρατική επιβολή απόψεων και καταναγκασμούς, στο πλαίσιο μιας πολυφωνικής κοινωνίας.

Αποσυνδεδεμένος CBK

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 378
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #33 στις: Οκτώβριος 29, 2019, 05:54:50 μμ »
Ως που θα φτάσει η ξενομανία και η αλλοτρίωση του Έλληνα? Μπορεί τα θρησκευτικά να έχουν καταργηθεί από όλες τις ευρωπαϊκές χωρες, ΗΠΑ Καναδά και Ιαπωνία αλλά σε πάρα πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και του Περσικού κόλπου είναι ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα απαραίτητα για την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Αποσυνδεδεμένος ΡΕΑ.Τ

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2226
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #34 στις: Οκτώβριος 29, 2019, 07:22:25 μμ »
Αναλυτική περίληψη των 1749 και 1750/2019 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας
27/09/2019

Πρόεδρος: Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος
Εισηγητής: Π. Μπραΐμη, Σύμβουλος
 Η διδασκαλία αυτή είναι συμβατή με την απαραβίαστη θρησκευτική ελευθερία (άρθρο 13 παρ. 1 του Συντάγματος), διότι δεν συνιστά επιβολή πίστεως, αφού το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους μαθητές που ασπάζονται το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα.

Εξάλλου, οι ετερόδοξοι, αλλόθρησκοι ή άθεοι μαθητές έχουν δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα με την υποβολή σχετικής δήλωσης, η οποία θα μπορούσε να γίνει με μόνη την επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης, η δε Πολιτεία οφείλει, εφόσον συγκεντρώνεται ικανός αριθμός μαθητών που απαλλάσσονται, να προβλέψει τη διδασκαλία ισότιμου μαθήματος προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος «ελεύθερης ώρας».

[/quote]

Αν ισχύσει η απόφαση του ΣτΕ, λίαν συντόμως, τα θρησκευτικά:
α) Θα γίνουν μάθημα επιλογής.
β) Όσοι μαθητές επιλέξουν να απαλλαγούν(μάλλον θα είναι αρκετοί), θα "κερδίσουν" ένα ευχάριστο διάλειμμα.

Οι συνάδελφοι Θεολόγοι, θεωρώ, ότι είναι αναγκαίο να αντιδράσουν δυναμικά, ώστε το μεγαλύτερο μέρος του μαθήματος να επικεντρώνεται στη συγκριτική θρησκειολογία και στα δόγματα όλων των θρησκειών, αρχίζοντας από το Χριστιανισμό, μελετώντας τη θρησκεία κυρίως από κοσμική άποψη. Μόνο έτσι θα συνδεθεί με το ιστορικό και  σημερινό "γίγνεσθαι" και θα αποκτήσει ενδιαφέρον και για όσους πιστεύουν στο Χριστιανισμό ,αλλά και για εκείνους που δεν πιστεύουν.
« Τελευταία τροποποίηση: Οκτώβριος 30, 2019, 07:31:37 μμ από ΡΕΑ.Τ »

Αποσυνδεδεμένος ΡΕΑ.Τ

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2226
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #35 στις: Οκτώβριος 30, 2019, 12:13:16 μμ »
Ως που θα φτάσει η ξενομανία και η αλλοτρίωση του Έλληνα? Μπορεί τα θρησκευτικά να έχουν καταργηθεί από όλες τις ευρωπαϊκές χωρες, ΗΠΑ Καναδά και Ιαπωνία αλλά σε πάρα πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και του Περσικού κόλπου είναι ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα απαραίτητα για την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Πες τα συνάδελφε! Πότε άραγε θα ξεπεράσουμε το σύνδρομο της αντιγραφής των εκπαιδευτικών συστημάτων "προηγμένων" χωρών;;;
« Τελευταία τροποποίηση: Οκτώβριος 30, 2019, 12:45:26 μμ από ΡΕΑ.Τ »

Αποσυνδεδεμένος lodo

  • Προχωρημένο μέλος
  • **
  • Μηνύματα: 184
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #36 στις: Οκτώβριος 30, 2019, 10:33:40 μμ »
Νομίζω πως ο/η ΡΕΑ/Τ έχει δίκιο που σε προηγούμενο μήνυμα γράφει:

«Αν ισχύσει η απόφαση του ΣτΕ, λίαν συντόμως, τα θρησκευτικά:
α) Θα γίνουν μάθημα επιλογής.
β) Όσοι μαθητές επιλέξουν να απαλλαγούν(μάλλον θα είναι αρκετοί), θα "κερδίσουν" ένα ευχάριστο διάλειμμα».

Θα πρέπει εδώ να λάβουμε υπόψη μας και το εξής:
Στις 19 Σεπτεμβρίου 2019 ανακοινώθηκαν οι αποφάσεις της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Νίκης Κεραμέως για την απαλοιφή του Θρησκεύματος και της Ιθαγένειας από τους Απολυτήριους Τίτλους Γυμνασίων, ΓΕΛ, Μουσικών Γυμνασίων - ΓΕΛ, Καλλιτεχνικών Γυμνασίων - ΓΕΛ και Γυμνασίων - ΓΕΛ Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης.

Στην Ελλάδα - σε αντίθεση με την … Τεχεράνη – κανείς δεν είναι υποχρεωμένος πλέον να δηλώνει σε τι Θεό πιστεύει.
Ως εκ τούτου, μπορεί να ζητήσει απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών χωρίς να αναφέρει κάποιο συγκεκριμένο λόγο …

Αποσυνδεδεμένος rublev

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1251
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #37 στις: Οκτώβριος 31, 2019, 10:50:16 πμ »
Ως που θα φτάσει η ξενομανία και η αλλοτρίωση του Έλληνα? Μπορεί τα θρησκευτικά να έχουν καταργηθεί από όλες τις ευρωπαϊκές χωρες, ΗΠΑ Καναδά και Ιαπωνία αλλά σε πάρα πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και του Περσικού κόλπου είναι ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα απαραίτητα για την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Θα σου απαντήσω όσο πιο απλά γίνεται μήπως και το καταλάβεις, γιατί φαίνεται ότι έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου, αφού θεωρείς ότι πετάς εξυπνάδες, χωρίς να γνωρίζεις το αντικείμενο:
Ψάξε και βρες πληροφορίες για τη θρησκευτική εκπαίδευση σε ολόκληρο τον κοσμο.

Αποσυνδεδεμένος ΡΕΑ.Τ

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2226
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #38 στις: Οκτώβριος 31, 2019, 02:59:06 μμ »
Απόφαση βόμβα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το μάθημα των Θρησκευτικών
31.10.2019 | 14:06NEWSIT
NEWSROOM

Με απόφασή του που εκδόθηκε σήμερα Πέμπτη 31 Οκτωβρίου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου φέρνει τα πάνω κάτω ως προς τη δυνατότητα απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία. Με την απόφασή του το δικαστήριο κρίνει ότι έχει παραβιαστεί το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου για το δικαίωμα στην εκπαίδευση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.

 

Αναλυτικότερα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέτασε τις προσφυγές δύο οικογενειών από τη Μήλο και τη Σίφνο οι οποίες επιθυμούσαν τα παιδιά τους να απαλλαγούν από το μάθημα των θρησκευτικών. Αυτό δεν είχε καταστεί δυνατόν αφού σύμφωνα με εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας έπρεπε να υποβληθεί υπεύθυνη δήλωση ότι τα παιδιά δεν είναι Ορθόδοξα. Όπως είπε στο newsit.gr ο συνήγορος των οικογενειών Βασίλης Σωτηρόπουλος, οι γονείς προσέβαλαν τις υπουργικές αποφάσεις αρχικά στο ΣτΕ, λόγω συνεχόμενων αναβολών όμως προσέφυγαν και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Το κράτος καλείται να αποζημιώσει τις οικογένειες
«Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η Ελλάδα παραβίασε το δικαίωμα των μαθητών για ουδέτερη θρησκευτική εκπαίδευση, επιβάλλοντας στους γονείς το βάρος της υπεύθυνης δήλωσης. Το Δικαστήριο αποφάσισε ότι το κράτος παραβίασε το ανθρώπινο δικαίωμα των παιδιών και επέβαλλε στο ελληνικό κράτος να πληρώσει 8.000 ευρώ σε κάθε οικογένεια ως αποζημίωση» εξήγησε στο newsit.gr ο κ. Σωτηρόπουλος.

Όπως αναφέρει η γραμματεία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου οι προσφεύγοντες γονείς ισχυρίστηκαν ότι εάν ήθελαν να απαλλαγούν οι κόρες τους από το μάθημα των θρησκευτικών έπρεπε να δηλώσουν ότι δεν ήταν Χριστιανές Ορθόδοξοι. Περαιτέρω, προσέφυγαν διότι ο διευθυντής του σχολείου θα έπρεπε να διακριβώσει εάν οι δηλώσεις ήταν αληθείς, ενώ οι δηλώσεις αυτές θα τηρούνταν και στα σχολικά αρχεία. Οι οικογένειες επικαλέστηκαν ιδίως το άρθρο 9 για την ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας καθώς και το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου για το δικαίωμα στην εκπαίδευση.

Οι προσφυγές υποβλήθηκαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στις 5 και στις 8 Ιανουαρίου 2018 αντίστοιχα και η απόφαση εκδόθηκε σήμερα Πέμπτη από τμήμα επτά δικαστών ένας εκ των οποίων είναι Έλληνας.

Διορία τριών μηνών μέχρι την υλοποίηση της απόφασης
Πάντως προς το παρόν δεν μπορεί να υπάρξει απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών βάσει της συγκεκριμένης απόφασης, αφού το ελληνικό κράτος έχει διορία τριών μηνών ώστε να προσφύγει σε ανώτερο βαθμό του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.

Συγκεκριμένα εντός διαστήματος τριών μηνών από την έκδοση της σημερινής απόφασης, κάθε ενδιαφερόμενος διάδικος μπορεί να ζητήσει την παραπομπή της στο Τμήμα Μείζονος Συνθέσεως. Εάν υποβληθεί τέτοια αίτηση, μια σύνθεση από πέντε δικαστές θα αποφασίσει εάν η υπόθεση θα πρέπει να παραπεμφθεί για περαιτέρω εξέταση. Σε αυτή την περίπτωση, η υπόθεση θα δικαστεί με ακροαματική διαδικασία στο Τμήμα Μείζονος Συνθέσεως και θα εκδοθεί τελική απόφαση. Εάν απορριφθεί το αίτημα, η απόφαση του Τμήματος θα κηρυχθεί τελική την ίδια ημέρα και θα διαβιβαστεί στην Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εποπτεία της εκτέλεσής της.

Όπως επισημαίνει πάντως ο κ. Σωτηρόπουλος η απόφαση αυτή έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενη αντίστοιχη απόφαση της Αρχής Προστασίας για τα Προσωπικά Δεδομένα.



Ρεπορτάζ: Μάριος Αραβαντινός



« Τελευταία τροποποίηση: Οκτώβριος 31, 2019, 03:00:43 μμ από ΡΕΑ.Τ »

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #39 στις: Οκτώβριος 31, 2019, 03:17:25 μμ »
Οι κοσμοθεωρητικές αναζητήσεις είναι χρήσιμες, αλλά στο εκπαιδευτικό μας σύστημα έχουμε να λύσουμε - ως πολιτική ηγεσία και ευρύτερα ως εκπαιδευτική κοινότητα - το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών με βάση τις παρακάτω αποφάσεις του ΣτΕ:

Διαβάζοντας την απόφαση, μου έκανε εντύπωση η βάση πάνω στην οποία στηρίζει την επιχειρηματολογία της η πλειοψηφούσα άποψη:
"ως ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης, κατά το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος, νοείται, για την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών που ασπάζονται το δόγμα αυτό, η ανάπτυξη της ορθόδοξης θρησκευτικής συνείδησης, ενόψει του ότι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού χαρακτηρίζεται ως «επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα», αναγνωρίζεται δηλαδή από τον συνταγματικό νομοθέτη, με το άρθρο 3 παρ. 1 του Συντάγματος, ως η θρησκεία της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού"


Πρώτον, νομίζω ότι είναι τουλάχιστον πρωτοφανές ότι ερμηνεύουν συνταγματική διάταξη με βάση του πώς την εννοεί - κατά τη γνώμη τους- η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.
Επίκληση στη γνώμη της πλειοψηφίας του λαού κάνουν οι πολιτικοί. Τα δικαστικά όργανα δεν είθισται  να ερμηνεύουν τους νόμους και δη το Σύνταγμα με βάση τη γνώμη των πολιτών.
Δηλαδή, στις περικοπές των μισθών και των συντάξεων λάμβαναν υπ' όψιν τη γνώμη της πλειοψηφίας που έκρινε τις διατάξεις αντισυνταγματικές;

Δεύτερον, η σύνδεση του άρθρου 3 περί επικρατούσας θρησκείας με την ερμηνεία που δίνει η πλειοψηφία στη "θρησκευτική συνείδηση" είναι ένα λογικό άλμα. Πόθεν προκύπτει αβίαστα ότι όποιος ασπάζεται την επικρατούσα θρησκεία δίνει αυτήν την ερμηνεία στην καλλιέργεια της θρησκευτικής συνείδησης;
Είναι άλλο να υποστηρίξει κάποιος ότι καλό είναι να λαμβάνεται υπ' όψιν το άρθρο 3 στην καλλιέργεια της θρησκευτικής συνείδησης και άλλο να λέει ότι το είδος της θρησκευτικής συνείδησης ερμηνεύεται μόνο με το άρθρο 3. 
Και γιατί να μη ληφθεί υπ' όψιν λ.χ το άρθρο 13 (Η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις καθενός) και το άρθρο 2 (Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις), με βάση τα οποία κάποιος δικαιούται να καλλιεργήσει τη θρησκευτική του συνείδηση, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις; Η προαιρετική παροχή εναλλακτικού μαθήματος δεν καλύπτει την υποχρέωση του κράτους να παράσχει θρησκευτική παιδεία σε όλους τους μαθητές. ::)


Και εν τέλει, αναρωτιέμαι: Δηλ. όλα αυτά τα χρόνια (πάνω από είκοσι) που το μάθημα δεν ήταν κατηχητικό και στη Β' Λυκείου ήταν θρησκειολογικό, παραβιαζόταν το σύνταγμα κατά την άποψη των δικαστών; Και γιατί κάθονταν με σταυρωμένα χέρια; ::)






« Τελευταία τροποποίηση: Οκτώβριος 31, 2019, 03:36:19 μμ από apri »
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος ΡΕΑ.Τ

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 2226
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #40 στις: Οκτώβριος 31, 2019, 04:11:51 μμ »
" Ειδικότερα, σε σχέση με τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, η Ολομέλεια του Δικαστηρίου έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης και ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές."

[απόσπασμα από την απόφαση του Στε]

Το γεγονός ότι το μάθημα των θρησκευτικών απευθύνεται αποκλειστικά σε "κάποιους", έστω και αν είναι η πλειοψηφία, είναι πρόβλημα: πρόκειται για ένα μάθημα, όπως όλα τα υπόλοιπα μαθήματα.
Η πολιτεία θα έπρεπε ήδη να έχει φροντίσει, ώστε το περιεχόμενο του μαθήματος να απευθύνεται σε όλους τους μαθητές. Αποκλειστικότητα στην εκπαίδευση δεν είναι δυνατόν να υπάρχει.
Το ρόλο της αποκλειστικότητας του Ορθόδοξου χριστιανικού δόγματος επιτελεί η ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία και σ' αυτή μπορούν να προσέρχονται οι μαθητές που ασπάζονται το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα.
Οι ρόλοι πολιτείας και κράτους, δεν επιτρέπεται να ταυτίζονται και να συγχέονται, αφού η ιστορική περίοδος της Οθωμανικής κυριαρχίας έχει παρέλθει. Η Ελλάδα αποτελεί επισήμως εθνικό κράτος και σε όλους τους Έλληνες πολίτες αναγνωρίζονται όλα τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη που απορρέουν από το σύνταγμα.
Υ.Γ Οι "θρησκευτικές κοινότητες" δεν είναι πλέον απαραίτητες, όπως κατά την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
« Τελευταία τροποποίηση: Οκτώβριος 31, 2019, 04:15:12 μμ από ΡΕΑ.Τ »

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
« Απάντηση #41 στις: Οκτώβριος 31, 2019, 04:35:22 μμ »
Η πολιτεία θα έπρεπε ήδη να έχει φροντίσει, ώστε το περιεχόμενο του μαθήματος να απευθύνεται σε όλους τους μαθητές.


H πολιτεία σκέφτεται κουτοπόνηρα. Προσφέρει ένα υποχρεωτικό κατηχητικό μάθημα που πιστεύει ότι θα ικανοποιήσει πολλούς και δίνει και μια ελεύθερη ώρα δώρο σε όσους πιστεύει ότι θα γκρίνιαζαν.

Αλήθεια, τι θα γινόταν αν κάποιος ετερόδοξος, αλλόθρησκος ή άθεος προσέφευγε δικαστικά για τη μη υποχρεωτική παροχή θρησκευτικής παιδείας στη δική του κατηγορία (λόγω έλλειψης συγκέντρωσης ικανοποιητικού αριθμού μαθητών);
Φαντάζεσαι να προέκυπτε η υποχρεωτική παροχή εναλλακτικού θρησκειολογικού μαθήματος; Tότε να έβλεπα πού θα έβρισκε το κράτος αίθουσες και πόσοι θα έμεναν στο κατηχητικό μάθημα....


Υ.Γ Οι "θρησκευτικές κοινότητες" δεν είναι πλέον απαραίτητες, όπως κατά την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.


Συμφωνώ ότι τότε είχε σημαντικό ρόλο η θρησκευτική ταυτότητα για την καλλιέργεια εθνικής συνείδησης, γιατί πέραν της κοινής θρησκείας δεν υπήρχε άλλο ισχυρό ενοποιητικό στοιχείο. Ούτε υπήρχε ενιαία γλωσσική μορφή όπως σήμερα (μόνο τοπικές διάλεκτοι) ούτε ενιαίο εκπαιδευτικό σύστημα που να δημιουργεί σαφή αίσθηση κοινής ιστορίας σε όλους. Σήμερα όμως η εθνική συνείδηση δεν στηρίζεται αποκλειστικά στην κοινή θρησκεία.

Το δε κωμικοτραγικό είναι ότι επί 400 χρόνια οι Έλληνες έζησαν με τους Τούρκους επικυρίαρχους και δεν αφομοιώθηκαν πολιτιστικά ούτε θρησκευτικά. Και τώρα που υποτίθεται είμαστε ελεύθερο κράτος, κάποιοι φοβούνται ότι θα χάσουν την ταυτότητα τους, αν μάθουν πέντε πράγματα για άλλες θρησκείες ή επειδή συμβιώνουν με κάποιες χιλιάδες μετανάστες-πρόσφυγες. Αυτό λέγεται έλλειψη εθνικής αυτοπεποίθησης.
Και ξεχνούν ότι στην κλασική Αθήνα οι ντόπιοι ήταν περί τις 40.000, ενώ μέτοικοι και δούλοι ξεπερνούσαν τις 100.000 (κάποιοι μιλάνε και για 300.000) και ήταν στην πλειοψηφία τους πάλι ασιατικής καταγωγής (Λυδοί, Φρύγες, Παφλαγόνες, Σκύθες κλπ). Και κατά γενική ομολογία, οι αρχαίοι Αθηναίοι πολιτιστικά δεν τα πήγαν και άσχημα στον χρυσό αιώνα του Περικλή ούτε αφομοιώθηκαν από κανέναν ξένο.  ::)


« Τελευταία τροποποίηση: Οκτώβριος 31, 2019, 04:44:03 μμ από apri »
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

 

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32277
  • Τελευταία: ΤΣΕΦΙ
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1158523
  • Σύνολο θεμάτων: 19198
  • Σε σύνδεση σήμερα: 575
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 20
Επισκέπτες: 506
Σύνολο: 526

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.103 δευτερόλεπτα. 35 ερωτήματα.