-
Από τη συζήτηση που διεξάγεται για την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα Θρησκευτικά φαίνεται πως βαδίζουμε σε γνωστά από το παρελθόν μονοπάτια....
Πολύ ωραία το θέτει ο Κωστής Παπαϊωάννου στο https://www.lifo.gr/articles/opinions/253885/oi-an-orthodoksies-toy-symvoylioy-epikrateias-stin-apofasi-gia-to-mathima-ton-thriskeytikon :
"....Πρόκειται για «απόφαση τζάκποτ». Ξεχαρβάλωμα του σχολείου σε 5 απλά βήματα για αρχάριους: 1. Τα θρησκευτικά γίνονται κατήχηση μόνο για ορθόδοξους. 2. Με απλή επίκληση λόγων συνείδησης η πλειονότητα απαλλάσσεται. 3. Αν βγαίνουν οι αριθμοί, συγκροτείται τμήμα ετερόδοξων και διδάσκεται άλλο ομολογιακό μάθημα. 4. Σχολείο á la carte: θέλεις παιδί μου να κάνεις θρησκευτικά; Αν ναι, ποια πίστη θα διδαχτείς; 5. Τον Ιούνιο διεξάγονται διαθρησκειακοί αγώνες πολεμικών τεχνών μεταξύ των ιεροδιδασκαλείων κάθε περιοχής...."
Όλοι έχουμε ζήσει τα "ξεμαλλιάσματα" - που ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχουν ατονήσει - μεταξύ των συναδέλφων της Γαλλικής και της Γερμανικής γλώσσας για το ποια γλώσσα θα επικρατήσει!
-
Μια ενδιαφέρουσα παρέμβαση, του πρώην Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Μιλτιάδη Κωνσταντίνου μου επισήμανε συνάδελφος με προσωπικό μήνυμα.
Πρόκειται για συνέντευξη του κ. Κωνσταντίνου στη εφημερίδα “free Sunday” στο https://freesunday.gr/sunentefxeis/item/31307-miltiadhs-kwnstantinoy-h-apofash-toy-ste-gia-ta-thrhskeytika-einai-oysiastika-apofash-katarghshs-toy-mathhmatos
Ο κ. Κωνσταντίνου επισημαίνει μεταξύ των άλλων πολύ ενδιαφέροντων και τα εξής:
« …Πώς θεωρείτε ότι θα εξελιχθεί η κατάσταση μετά την απόφαση του ΣτΕ;
Εκτιμώ ότι θα υπάρξει ένας μεγάλος αριθμός μαθητών ο οποίος θα ζητήσει απαλλαγή από τα Θρησκευτικά, όχι επειδή δεν είναι χριστιανοί, όχι επειδή προσβάλλεται η θρησκευτική τους ελευθερία, αλλά πολύ απλά για να γλιτώσουν μάθημα. Αν αυτό συμβεί, και η απόφαση του ΣτΕ αλλά και το υπουργείο Παιδείας είπαν ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα άλλο μάθημα και αυτό είναι άλλη μια ελληνική ιδιαιτερότητα. Δημιουργούμε ένα πρόβλημα χωρίς να έχουμε τις υποδομές για να το αντιμετωπίσουμε και μετά αναζητούμε τις υποδομές. Πόσους θα διορίσει το υπουργείο Παιδείας που θα αναλάβουν να κάνουν το εναλλακτικό μάθημα; Ή θα το αναλάβουν οι ίδιοι οι θεολόγοι, οι οποίοι θα κάνουν στα μισά παιδιά κατηχητικό μάθημα και στα άλλα μισά εναλλακτικό; Και με ποιες υποδομές θα γίνει το εναλλακτικό μάθημα; Τα σχολεία, είναι γνωστό, αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα χώρου. Πού θα βρεθούν αίθουσες για κάθε σχολείο, ώστε να λειτουργήσει το εναλλακτικό μάθημα; Αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί και, ως εκ τούτου, θεωρώ ότι τελικά δεν θα εφαρμοστεί η απόφαση του ΣτΕ, γιατί είναι αδύνατο να εφαρμοστεί. Είναι μια ιδεολογική απόφαση που δεν έχει να κάνει ούτε με τις αρχές της παιδαγωγικής επιστήμης ούτε με το Σύνταγμα. Γιατί δεν νομίζω ότι βρέθηκε κάτι στα νέα προγράμματα σπουδών που να προσβάλλει την ορθόδοξη πίστη.
Ωστόσο, υπάρχει και δεύτερο τεράστιο πρόβλημα. Αν αναγνωρίζουμε το δικαίωμα σε κάθε μαθητή να αποφασίζει ποιο μάθημα θέλει να παρακολουθήσει και ποιο όχι, χωρίς αιτιολόγηση, σε ένα σχολείο όπου φοιτούν αρκετοί μουσουλμάνοι μαθητές, αυτοί έχουν δικαίωμα να ζητήσουν απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών και να απαιτήσουν μάθημα ισλαμικής κατήχησης, από τη στιγμή που αναγνωρίζουμε ότι το μάθημα πρέπει να καλλιεργεί κάποια συγκεκριμένη πίστη και όχι να ενημερώνει τους μαθητές για τη θρησκεία. Κι ακόμα πιο πέρα, στην Τουρκία, όταν ο Ερντογάν έκανε το λάθος να καταργήσει το ουδετερόθρησκο σχολείο, βγήκε από το πρόγραμμα το μάθημα της Βιολογίας, καθώς διδάσκει τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου. Αναρωτιέμαι αν αυτοί που μάζεψαν υπογραφές κατά των νέων προγραμμάτων και βιβλίων των Θρησκευτικών –που ήταν λίγοι, αλλά έκαναν θόρυβο– δεν θα μαζέψουν υπογραφές και κατά του μαθήματος της Βιολογίας…»
-
Προφανή πρακτικά προβλήματα που προκύπτουν από μια επιπόλαιη και προβληματική ερμηνεία του Συντάγματος:
Γιατί το Σύνταγμα μιλά για καλλιέργεια θρησκευτικής συνείδησης (και όχι "χριστιανικής ορθόδοξης") και για επικρατούσα θρησκεία (και όχι για μοναδική θρησκεία). Αν μάλιστα συνδυάσεις και τις δυο διατάξεις μαζί, θα έπρεπε να προκύπτει ένα μάθημα θρησκευτικών με δεσπόζουσα την ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία ανάμεσα στις υπόλοιπες μεγάλες θρησκείες και όχι ένα μάθημα αυτιστικής λογικής.
Αν ερμηνεύαμε με την ίδια στενή οπτική και την καλλιέργεια της εθνικής συνείδησης, για την οποία επίσης μιλά το Σύνταγμα, τότε θα έπρεπε να διδάσκεται μόνο η γλώσσα, η λογοτεχνία και η ιστορία της Ελλάδας και να μη μαθαίνουμε τίποτα για τον υπόλοιπο κόσμο, τουλάχιστον με έγκυρο και εμπεριστατωμένο τρόπο και όχι ανεξέλεγκτα από το διαδίκτυο ή άλλες πηγές.
Εδώ ταιριάζουν οι στίχοι του Καβάφη:
"Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ’ υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·
διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
A, όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.
Aλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Aνεπαισθήτως μ’ έκλεισαν από τον κόσμον έξω."
-
Συμφωνώ με τον apri.
Δεν είναι ελπιδοφόρο να ερμηνεύουν οι δικαστικοί με αυτόν τον τρόπο το Σύνταγμα και να περιορίζουν το πεδίο γνώσεων λες και είμαστε θεοκρατικό κράτος.
Για να λέμε ξεκάθαρα τα πράγματα, το όλο ζήτημα είναι να μην χάσει την "πελατία" η Εκκλησία ;)
-
Για να λέμε ξεκάθαρα τα πράγματα, το όλο ζήτημα είναι να μην χάσει την "πελατία" η Εκκλησία ;)
Yπερβάλλων ζήλος είναι που δεν είναι καν σίγουρο ότι θα πετύχει το στόχο της διατήρησης "πελατείας" (αν είναι αυτός ο στόχος). Γιατί με τον στρουθοκαμηλισμό ποτέ δεν κερδίζεις τίποτα μακροπρόθεσμα.
Τη σημερινή εποχή, ένα παιδί, όσο μικρό κι αν είναι, θα βρει στην τάξη του άτομα διαφορετικής θρησκευτικής συνείδησης, ίσως και διαφορετικής εθνικής καταγωγής, θα συναντήσει στη χώρα του τουρίστες, μετανάστες, πρόσφυγες με διαφορετική κουλτούρα και τρόπο σκέψης, ενδεχομένως θα ταξιδέψει στο εξωτερικό με τους γονείς του, σίγουρα θα δει ξένες ταινίες στην τηλεόραση, θα μπει σε ξένα site και μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα ακούσει μέχρι και για προγράμματα γιόγκα στο γυμναστήριο της γειτονιάς....
Αν γνωρίζει μόνο το δικό του πολιτιστικό υπόβαθρο, κατά την επαφή του με το "διαφορετικό" στοιχείο, είναι σίγουρο πως κάποια πράγματα δεν θα τα καταλάβει, άλλα θα τα παρερμηνεύσει, θα υιοθετήσει ψέματα και στερεότυπα που θα ακούσει από εδώ και από εκεί, μπορεί να υιοθετήσει άκριτα ξένες συνήθειες, εν τέλει θα περιέλθει σε σύγχυση, αφού δεν θα έχει δίπλα του κάποιον ειδήμονα να του εξηγήσει και να εντάξει τις πληροφορίες σε ένα πλαίσιο.
Δεν είναι καλύτερο να έχει μάθει στο σχολείο για τις ταυτότητες των άλλων κάποια βασικά πράγματα, όσα μπορεί να αφομοιώσει ανάλογα με την ηλικία του; Δεν μιλάμε για βομβαρδισμό παιδιών δημοτικού με λεπτομέρειες π.χ για τις δογματικές διαφορές ορθοδόξων και προτεσταντών. Η σύγκριση είναι κάτι που θα γίνει σιγά-σιγά, όσο θα μεγαλώνει και θα μαθαίνει περισσότερα. Αλλά μέχρι να μεγαλώσει, να μην ξέρει τίποτα για τους άλλους και να βασίζεται στο ράδιο-αρβύλα; :-\
-
Μια ομάδα αδιόριστων θεολόγων σε δημόσια παρέμβασή της (βλέπε https://xenesglosses.eu/2019/10/theologoi-ekpaideftikoi-klados-pros-eksafanisi/ ) καλεί την ΠΕΘ «να διακρίνει εγκαίρως τον κίνδυνο να δοθεί το περίφημο «εναλλακτικό» μάθημα σε άλλες ειδικότητες, κάνοντας τη θέση των Θεολόγων ακόμα δυσχερέστερη».
Τι να πει κανείς….
«Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι» - πώς είναι δυνατόν ο ίδιος Θεολόγος π.χ. σε ένα γυμνάσιο να διδάσκει το ορθόδοξο μάθημα (… σύμφωνα με τις πρόσφατες αποφάσεις του «Συμβουλίου της Ορθοδοξίας (… συγνώμη της Επικρατείας ήθελα να γράψω)» και παράλληλα και το «εναλλακτικό»;
Θα τα τρελάνουμε τα παιδιά στο τέλος με τους Μουτζαχεντίν που μπλέξαμε….. Nομίζουν ότι βρίσκονται και δικάζουν στην Τεχεράνη και όχι στην Αθήνα !!!
ΣΗΜ: Δεν έχω τίποτα με τους αδιόριστους θεολόγους, αλλά πιστεύω πως στον ολισθηρό δρόμο που μας οδηγούν οι αποφάσεις του ΣτΕ δε «σώζονται με τίποτα», καθώς όπως έγραψα σε προηγούμενο μήνυμα:
«Στην ιστοσελίδα https://www.kairosnet.gr/ του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου (είναι μια από τις δύο ενώσεις των θεολόγων) διάβασα μια εμπεριστατωμένη ανάλυση του Επίκουρου Καθηγητή Θεολογίας του ΕΚΠΑ κ. Γιαγκάζογλου όπου μεταξύ άλλων αναφέρει τα εξής:
" Ωστόσο, η επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης σε συνδυασμό με τη σχετική απόφαση της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και την υπουργική απόφαση για την απάλειψη της αναγραφής του θρησκεύματος πρακτικά μπορεί να οδηγήσει κάθε μαθητή στην απλή επίκληση λόγων συνείδησης και έτσι πλέον το ΜτΘ καθίσταται de facto προαιρετικό για όλους άρα και για τους ορθόδοξους μαθητές. Άλλωστε από που θα τεκμαίρεται ότι κάποιος είναι ή δεν είναι ορθόδοξος; Και βάσει ποιας κανονιστικής διάταξης θα υποχρεώνεται κάποιος να παρακολουθεί το ορθόδοξο ή το καθολικό, ή το προτεσταντικό ή το ισλαμικό ή το εβραϊκό ομολογιακό (ισότιμο) μάθημα; ".
Μήπως θα οδηγηθούμε έτσι σε απολύσεις μονίμων θεολόγων;
Σκέφτομαι π.χ. το εξής:
Έχουμε ένα γυμνάσιο που έχει στην Α΄ Γυμνασίου 3 τμήματα από 25 μαθητές το καθένα.
Ας πούμε ότι το 1/3 των 75 μαθητών ζητά απαλλαγή από το μάθημα.
Οι εναπομείναντες μαθητές κατατάσσονται σε δύο τμήματα το Α1 και το Α2 και οι υπόλοιποι στο Α3. Άρα από τις 6 ώρες που είχε ο θεολόγος θα περιοριστεί στις 4. Αν αυτό συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια από ένα μόνο Γυμνάσιο με τρία τμήματα ανά τάξη ο θεολόγος "χάνει" έξι ώρες. Που θα οδηγήσει αυτό; Μήπως ξαναγυρίσουμε στον …. "ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟ";;»
-
Yπερβάλλων ζήλος είναι που δεν είναι καν σίγουρο ότι θα πετύχει το στόχο της διατήρησης "πελατείας" (αν είναι αυτός ο στόχος). Γιατί με τον στρουθοκαμηλισμό ποτέ δεν κερδίζεις τίποτα μακροπρόθεσμα.
Τη σημερινή εποχή, ένα παιδί, όσο μικρό κι αν είναι, θα βρει στην τάξη του άτομα διαφορετικής θρησκευτικής συνείδησης, ίσως και διαφορετικής εθνικής καταγωγής, θα συναντήσει στη χώρα του τουρίστες, μετανάστες, πρόσφυγες με διαφορετική κουλτούρα και τρόπο σκέψης, ενδεχομένως θα ταξιδέψει στο εξωτερικό με τους γονείς του, σίγουρα θα δει ξένες ταινίες στην τηλεόραση, θα μπει σε ξένα site και μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα ακούσει μέχρι και για προγράμματα γιόγκα στο γυμναστήριο της γειτονιάς....
Αν γνωρίζει μόνο το δικό του πολιτιστικό υπόβαθρο, κατά την επαφή του με το "διαφορετικό" στοιχείο, είναι σίγουρο πως κάποια πράγματα δεν θα τα καταλάβει, άλλα θα τα παρερμηνεύσει, θα υιοθετήσει ψέματα και στερεότυπα που θα ακούσει από εδώ και από εκεί, μπορεί να υιοθετήσει άκριτα ξένες συνήθειες, εν τέλει θα περιέλθει σε σύγχυση, αφού δεν θα έχει δίπλα του κάποιον ειδήμονα να του εξηγήσει και να εντάξει τις πληροφορίες σε ένα πλαίσιο.
Δεν είναι καλύτερο να έχει μάθει στο σχολείο για τις ταυτότητες των άλλων κάποια βασικά πράγματα, όσα μπορεί να αφομοιώσει ανάλογα με την ηλικία του; Δεν μιλάμε για βομβαρδισμό παιδιών δημοτικού με λεπτομέρειες π.χ για τις δογματικές διαφορές ορθοδόξων και προτεσταντών. Η σύγκριση είναι κάτι που θα γίνει σιγά-σιγά, όσο θα μεγαλώνει και θα μαθαίνει περισσότερα. Αλλά μέχρι να μεγαλώσει, να μην ξέρει τίποτα για τους άλλους και να βασίζεται στο ράδιο-αρβύλα; :-\
Γελάω λίγο με την όλη υπόθεση, γιατί ενώ θα μπορούσε να βγει ένα χρήσιμο κοινό μάθημα που θα βοηθήσει όλους, συνεχίζονται οι δογματικές ακροβασίες..
Στα παραπάνω λεγόμενά σου θυμήθηκα τον πάντα επίκαιρο στίχο:
Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion, too
Imagine all the people
Living life in peace
-
Γελάω λίγο με την όλη υπόθεση, γιατί ενώ θα μπορούσε να βγει ένα χρήσιμο κοινό μάθημα που θα βοηθήσει όλους, συνεχίζονται οι δογματικές ακροβασίες..
Δυστυχώς, δεν είναι για γέλια αλλά για κλάματα. :-X
Γιατί το πρόβλημα δεν είναι απλώς ότι γυρίζουμε σε ένα μοντέλο διδασκαλίας των Θρησκευτικών που ίσχυε μετά τον πόλεμο (ούτε καν στην εποχή που πηγαίναμε εμείς σχολείο και διδασκόμασταν Θρησκειολογία στη Β' Λυκείου), αλλά ότι αυτό γίνεται με απόφαση ανώτατου δικαστηρίου, το οποίο μπήκε στη διαδικασία να αποφασίσει για το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας ενός μαθήματος!
Κι αν κρίνω από όσα λέει ο κοσμήτορας στο άρθρο, αυτό δεν έγινε κατ' απαίτηση της Εκκλησίας (αφού είχε συνεργαστεί με τους θεολόγους στη συγγραφή των βιβλίων), αλλά για την ικανοποίηση κάποιων ακραίων πολιτών που λειτουργούν πλέον ως άτυποι ιεροεξεταστές: κρίνουν τα βιβλία των Θρησκευτικών, τα βιβλία της Ιστορίας, τα βιβλία της Γλώσσας κλπ.
Θυμάσαι το σάλο που είχαν ξεσηκώσει πριν από καιρό με τη Γραμματική του Δημοτικού, επειδή δεν ήξεραν τα γλωσσολογικά σύμβολα και νόμιζαν ότι καταργούνταν το "η" και το "ω"; Φαντάζεσαι να έπρεπε να αποφασίσει το ΣτΕ αν η Γραμματική θα διδάσκεται με βάση τις τελευταίες γλωσσολογικές θεωρίες ή αν πρέπει να γυρίσουμε σε γραμματικές του '40;
Δημιουργείται πολύ κακό προηγούμενο. :(
Στα παραπάνω λεγόμενά σου θυμήθηκα τον πάντα επίκαιρο στίχο:
Imagine there's no countries
It isn't hard to do
Nothing to kill or die for
And no religion, too
Imagine all the people
Living life in peace
Αλλά διαχρονικά μη ρεαλιστικό, γιατί δεν μπορεί να υπάρξουν άνθρωποι χωρίς ταυτότητα και χωρίς συμφέροντα. ::)
-
Ευχάριστο το γεγονός ότι ως τώρα στο νήμα αυτό κανείς δε βγήκε να υποστηρίξει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα Θρησκευτικά.
Φαίνεται πως όλοι πλέον διαπιστώνουμε το που μας οδηγεί αυτή και οι θερμοκέφαλοι μουτζαχεντίν που κραύγαζαν το προηγούμενο διάστημα έχουν καταπιεί τη γλώσσα τους ....
-
Σωστά μου υπενθύμισαν πως δεν πρόκειται για μία, αλλά για δύο αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, συγκεκριμένα πρόκειται για τις αποφάσεις 1749/2019 και 1750/2019 της Ολομέλειας του ΣτΕ.
Στην επίσημη ιστοσελίδα του ΣτΕ υπάρχει αναλυτική περίληψη.
-
Πολύ ενδιαφέρον το ενημερωτικό σημείωμα του αιρετού εκπροσώπου στο ΚΥΣΔΕ (Δευτεροβάθμια) κ. Νεκτάριου Κορδή με θέμα: «Αριθμός μονίμων εκπαιδευτικών και προσλήψεις αναπληρωτών την τρέχουσα σχολική χρονιά»
Αναλυτικά όλο το ενημερωτικό το βρήκα στο:
https://xenesglosses.eu/2019/10/https-xenesglosses-eu-2019-10-schetika-ton-arithmo-monimon-ekpaideftikon-kai-tis-proslipseis-anapliroton-tin-trechousa-scholiki-chronia/
Από τα στοιχεία φαίνεται πως οι μόνιμοι Θεολόγοι (ΠΕ01) είναι λίγο πάνω από 3.000 - μια χιλιάδα μπορεί άνετα να απολυθεί με την εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Εξάλλου όπως βλέπετε τα επεισόδια του σήριαλ "νόμος και τάξη" είναι καθημερινά...
Χίλιοι ακόμη αστυνομικοί ... δεν είναι κακή ιδέα!
-
ΤΥΧΕΡΟΙ ΟΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ!
Στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου της Θεσσαλονίκης μια ενδιαφέρουσα εκδήλωση.
Φαίνεται πως στο Βορρά ξέρουν να συζητούν όμορφα και πολιτισμένα….
ΘΕΜΑ: Δημόσιος χώρος και θρησκευτική εκπαίδευση. Το τέλος του Μαθήματος των Θρησκευτικών μετά την απόφαση του ΣτΕ;
Συζητούν:
-Γιώργος Σωτηρέλης, καθ. Νομικής ΕΚΠΑ, Πρόεδρος Ομίλου «Αριστόβουλος Μάνεσης»
-Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης, καθ. Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών & Ανατολικών Σπουδών ΠΑΜΑΚ
-Χρυσόστομος Σταμoύλης, καθ. Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ
-Παντελής Καλαϊτζίδης, Δρ. Θεολογίας, Διευθυντής Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου
- Γρηγόρης Μαυροκωστίδης, Θεολόγος, Διευθυντής 7ου Λυκείου Θεσσαλονίκης
Συντονίζουν:
-Ιφιγένεια Καμτσίδου, αν. καθ. Καθηγήτρια Νομικής ΑΠΘ
-Αγγελική Ζιάκα, αν. καθ. Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: Τετάρτη 23 Οκτωβρίου, ώρα 7:00 μμ
ΧΩΡΟΣ: Δημαρχείο Θεσσαλονίκης, αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου
ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ: Συσπείρωση Πανεπιστημιακών ΑΠΘ-ΠΑΜΑΚ
-
Μαθαίνω πως στο Α΄ Τμήμα της Διεύθυνσης Φυσικής Αγωγής του Υ.ΠΑΙ.Θ ετοιμάζονται για την εφαρμογή των αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας για τα Θρησκευτικά:
Θα χρειαστεί άφθονο αθλητικό υλικό (κυρίως μπάλες) για να απασχοληθούν τα παιδιά που θα ζητήσουν απαλλαγή από τα «νέα» Θρησκευτικά (…την κατήχηση μόνο για Ορθόδοξους) και θα πρέπει η αυξημένη δαπάνη που θα προκύψει να μπει στον Κρατικό Προϋπολογισμό του επόμενου έτους ……
-
Όλα δικά σου είναι αυτά;
-
Εχει χαθεί η μπάλα.
Απαλλαγή απ το μάθημα? το καλυτερότερο του μαθητή!! Οχι πως δεν είναι Χ.Ο. γιατί αυτό πάει μαζι με τη γεννηση, το σταυρουδάκι που σου βάζουν, "μαρτύριο" λεγεται....
Σε μια ευρωπαική χώρα, δε θυμάμαι ποιά, μείωσαν ώρες απο τα Αρχαία Ελληνικά και οι μαθητές βγήκαν στους δρόμους. Εδω, γίνεται το αντίθετο.
Και δεν κατάλαβα? πρέπει να αντικατασταθεί ή να υπάρχει και ενα παράλληλο μαθημα? φευγα εσυ- έλα εσύ?
Για ποιές κουλτούρες μιλάμε? Ας μαθουμε πρώτα τη δική μας, ακόμα και τη θρησκεία μας και μετα ας δούμε και τις άλλες θρησκείες, και είναι ανάγκη αυτό να γίνει στο σχολείο? Μετα την αποφοίτηση δεν μπορούμε να ψαχτούμε?... Πολύ "προχώ" είμαστε όλοι, αλλά τελικά ημιμαθείς!
Εγω θα έλεγα το μάθημα των θρησκευτικών να λάβει ένα άλλο χαρακτήρα, π.χ. να υπάρχει ενα κεφάλαιο για τη συμβολή της Ορθοδοξίας στην παιδεία και την εκπαιδευση ξεκινώντας απο το Βυζάντιο, να υπάρχει ενα άλλο κεφάλαιο για το σχίσμα κλπ για το ιστορικό κομμάτι γενικά , ένα αλλο κεφ. για το Ισλάμ κλπ ενα άλλο για τη ψυχολογία της θρησκείας, ενα άλλο για τη βιοηθική κλπ κλπ
-
Τα Θρησκευτικά είναι απαραίτητα για πολλούς λόγους. Κυρίως γιατί είναι "ανθρωπιστικό" μάθημα. Να φέρω ένα παράδειγμα. Στην Ιστορία Β΄ Γυμνασίου οι μαθητές εκδήλωσαν μεγάλο ενδιαφέρον για την θρησκευτική στάση του Κωνσταντίνου και έκαναν ερωτήσεις. Μετά ήθελαν να μάθουν για τις αιρέσεις, αλλά τους είπα ότι με βάση τις οδηγίες που έχουμε οι αιρέσεις είναι εκτός ύλης και θα πρέπει να συζητήσουν το θέμα με τον θεολόγο (όταν έρθει, γιατί υπάρχει κενό). Άρα;
-
+φωνώ,
άρα, οι "σοφοί" σε υπουργείο και συμβούλιο να το λάβουν σοβαρα υπόψη τους. ψιλά γράμματα εν ονόματι της ..προόδου.
Βιαζόμαστε, βιαζόμαστε πάντα και τελικά καταστρέφουμε την εκπαίδευση/παιδεία.
ενα παράδειγμα: βγάλαν τα Λατινικά και έβαλαν κοινωνιολογία γιατι λέει (Γαβρογλου) είναι ενα μαθημα που αφορά όλους τους μαθητές! Και ετσι είναι. Τότε όμως θα έπρεπε να ηταν στα μαθηματα Γενικής παιδείας
-
+φωνώ,
άρα, οι "σοφοί" σε υπουργείο και συμβούλιο να το λάβουν σοβαρα υπόψη τους. ψιλά γράμματα εν ονόματι της ..προόδου.
Βιαζόμαστε, βιαζόμαστε πάντα και τελικά καταστρέφουμε την εκπαίδευση/παιδεία.
ενα παράδειγμα: βγάλαν τα Λατινικά και έβαλαν κοινωνιολογία γιατι λέει (Γαβρογλου) είναι ενα μαθημα που αφορά όλους τους μαθητές! Και ετσι είναι. Τότε όμως θα έπρεπε να ηταν στα μαθηματα Γενικής παιδείας
Έχεις απόλυτο δίκιο συνάδελφε. Όλες οι αλλαγές στην εκπαίδευση γίνονται πρόχειρα και χωρίς μελέτη.
Κάθε υπουργός παιδείας επιθυμεί διακαώς να αφήσει "ανεξίτηλο" το στίγμα του και να... περάσει στην "ιστορία" της εκπαιδευτικής πολιτικής.
Η Ελλάδα είναι η μόνη,υποτίθεται προηγμένη χώρα, στην οποία το εκπαιδευτικό σύστημα όλων των βαθμίδων, αλλάζει τουλάχιστον κάθε τέσσερα χρόνια.
-
Μόλις γύρισα από χώρα της βόρειας Ευρώπης με Erasmus +. Από "επαγγελματική" διαστροφή συζήτησα με καθηγητές που έκαναν μάθημα θρησκείας. "Υπάρχει τέτοιο μάθημα ρώτησα" ??? βεβαίως μου είπαν ένα έτος θρησκείες (κάτι σαν θρησκειολογία αλλά με αρκετή ανάλυση σε κάθε θρησκεία-διαπραγματεύονται τις 5 μεγάλες) και μετά άλλο ένα μάθημα "ηθική', με θέματα, θανατική ποινή, ομοφυλοφιλικές σχέσεις (πολύ προχωρημένοι) κ.λ.π. Και τα δύο μαθήματα υποχρεωτικά. Στο σχολείο παρατήρησα αρκετές κοπέλες με μαντίλα. "Κάνουν το μάθημα της θρησκείας αυτές" ρώτησα. Βεβαίως μου είπαν κοιτώντας με παράξενα... εννοείται, ούτε απαλλαγές ούτε τίποτα... η χώρα λέγεται Σουηδία
-
"Κάνουν το μάθημα της θρησκείας αυτές" ρώτησα. Βεβαίως μου είπαν κοιτώντας με παράξενα... εννοείται, ούτε απαλλαγές ούτε τίποτα... η χώρα λέγεται Σουηδία
Oι άνθρωποι είναι λογικοί και το μάθημα το αντιμετωπίζουν ως άλλο ένα μάθημα των ανθρωπιστικών επιστημών, το οποίο παρεμπιπτόντως μπορεί να είναι και πάρα πολύ ενδιαφέρον, μια που η θρησκεία συνδέεται άμεσα με την ιστορία, την τέχνη και γενικότερα τον πολιτισμό των χωρών. Μπορείς να το δεις από πολλές πλευρές, σαν αυτές που παρέθεσε και ο Μάρκος.
Σε εμάς πάλι βασιλεύει το παράλογο και συνεχίζουμε εμμονικά να το βλέπουμε ως μια αφορμή κατήχησης, όχι τόσο γιατί μας ενδιαφέρει η διαμόρφωση ισχυρότερης χριστιανικής συνείδησης (άλλωστε, η Εκκλησία, ως καθ' ύλην αρμόδια, προσφέρει κατήχηση μέσα από τα κατηχητικά σχολεία για όποιον ενδιαφέρεται), αλλά γιατί κατά παράδοξο τρόπο θεωρούμε ακόμα και σήμερα ότι, αν κάποιος δεν έχει χριστιανική ταυτότητα δημοσίως δηλωμένη (κι ας είναι και επιφανειακή), δεν θα αποκτήσει και ελληνική εθνική συνείδηση, λες και βρισκόμαστε ακόμα στην Τουρκοκρατία.
Και επειδή ταυτοχρόνως το παίζουμε και φιλελεύθεροι και δεν θέλουμε να κατηγορηθούμε για προσηλυτισμό, δίνουμε και δικαίωμα απαλλαγής σε όποιον δεν θέλει κατήχηση (τον βλέπουμε, βέβαια, με μισό μάτι), προσφέροντάς του μια επισήμως δικαιολογημένη ελεύθερη ώρα.
Δηλαδή, πού να τα πεις αυτά τα πράγματα σε άλλον Ευρωπαίο και να μη σε κοιτάξει περίεργα. ??? ::)
-
Ετσι είναι. Υπάρχουν πολλοί τρόποι που ακουμπάς το θρησκευτικό συναίσθημα. " Θρησκεία και λογοτεχνία" , " θρησκευτικά έθιμα και παραδόσεις " Εκκλησιαστική Γραμματολογια- γλωσσα, εποχές και συγγραφείς" κλπ κλπ
-
Ετσι είναι. Υπάρχουν πολλοί τρόποι που ακουμπάς το θρησκευτικό συναίσθημα. " Θρησκεία και λογοτεχνία" , " θρησκευτικά έθιμα και παραδόσεις " Εκκλησιαστική Γραμματολογια- γλωσσα, εποχές και συγγραφείς" κλπ κλπ
Συμφωνώ απολύτως. Η διαθεματική προσέγγιση(η οποία είναι απαραίτητη σε όλα τα μαθήματα), αφού έτσι οι μαθητές θα αποκτήσουν ολοκληρωμένη άποψη και κριτική σκέψη, είναι ο μόνος τρόπος να αναβαθμιστεί το μάθημα των θρησκευτικών και να γίνει ελκυστικό.
Δεν υπάρχει κανένας λόγος να είναι μάθημα κατήχησης και επιλογής.
-
Eξίσταμαι όταν βλέπω τέτοια "καμώματα" απο πλευρας πολιτικων. Σωστά ειπώθηκε πως από κόμπλεξ θέλουν να αφήσουν το αποτύπωμα τους, αντι να πάρουν σοβαρά το ρόλο τους στο υπ.παιδείας.
Αν μάθουμε ως ανθρωποι να σκεπτόμαστε ελεύθερα, δίχως στερεότυπα, αντιλήψεις,προκαταλήψεις κλπ και καταφέρουμε, αποδεσμευόμενοι απ όλα τούτα, να έχουμε "ανοιχτό" πνεύμα σε όλα, τότε, τα περί θρησκευτικής αντίληψης πάνε περίπατο.
Είμαι Χριστιανός Ορθόδοξος, αλλά σέβομαι και τον άλλον που πιστεύει "αλλού" αλλά και θέλω να μάθω τί είναι Χριστιανισμός.
Και σε τελική ανάλυση, τί θα πει "πιστεύει αλλού"? Απ όσο γνωρίζω ή καταλαβαίνω όλες οι θρησκείες έχουν κοινό παρανομαστή μόνο στο όνομα και στο τυπικό-τελετουργικό διαφέρουν, όπως λέει και το τραγούδι " εγώ Θεό, εσύ Αλλάχ αλλά και οι δυό μαςαχ και βαχ"...
πάρτε τωρα και ενα άσμα να αποφορτίσουμε την ατμόσφαιρα πολεμόχαρη φυλή μου:
https://www.youtube.com/watch?v=f2LB3J0UvZs
-
Απ όσο γνωρίζω ή καταλαβαίνω όλες οι θρησκείες έχουν κοινό παρανομαστή μόνο στο όνομα και στο τυπικό-τελετουργικό διαφέρουν, όπως λέει και το τραγούδι " εγώ Θεό, εσύ Αλλάχ αλλά και οι δυό μαςαχ και βαχ"...
E, όχι, αυτό δεν είναι ακριβές. Σίγουρα, υπάρχουν περισσότερα κοινά στοιχεία από ό,τι νομίζουν πολλοί, αλλά υπάρχουν και ουσιώδεις διαφορές -πέραν των τελετουργικών- για τον απλούστατο λόγο ότι κάθε θρησκεία βασίζεται στο πολιτιστικό υπόβαθρο κάθε περιοχής.
Ας πούμε, ο ινδουισμός είναι πολύ πιο μοιρολατρική θρησκεία σε σχέση με τον χριστιανισμό που αφήνει μεγάλο περιθώριο στο να αλλάξει κάποιος τη μοίρα του και τη μοίρα του διπλανού του προς το καλύτερο (ασχέτως του τι αποπνέουν κάποιοι κληρικοί βέβαια).
Ούτως ή άλλως όμως, θρησκευτική επίγνωση δεν σημαίνει και αποδοχή. Μπορείς να μάθεις για μια άλλη θρησκεία και να σέβεσαι όποιον πιστεύει σ' αυτήν, χωρίς να υιοθετήσεις τα πιστεύω της.
Το σημαντικό είναι, όπως είπες, να μάθουμε να σκεπτόμαστε χωρίς στερεότυπα και προκαταλήψεις. ::)
-
Ας πούμε, ο ινδουισμός είναι πολύ πιο μοιρολατρική θρησκεία σε σχέση με τον χριστιανισμό που αφήνει μεγάλο περιθώριο στο να αλλάξει κάποιος τη μοίρα του και τη μοίρα του διπλανού του προς το καλύτερο (ασχέτως του τι αποπνέουν κάποιοι κληρικοί βέβαια).
Εχεις δίκιο, εγω το σκεπτόμουν ως προς "τον πλησίον σου" (κατα τας γραφάς), ασχέτως αν εμείς θέλουμε και μοχθούμε και προσδοκούμε και μηχανορραφούμε και επιδιώκουμε να μειώσουμε, να ξοφλήσουμε, να κατηγορήσουμε, να συκοφαντήσουμε, να καταστρέψουμε, να αφανίσουμε τον διπλανό μας και ξοδεύουμε ενέργεια πάνω σε αυτό. ;D
και τί θα κερδίσουμε? !!
(σχήμα ασύνδετο) ;D
-
Εάν κάποιος γεννηθεί σήμερα στη Ρώμη κατά πάσα πιθανότητα θα 'ναι χριστιανός. Εάν γεννηθεί Τελ Αβίβ Εβραίος κι αν γεννηθεί Νέο Δελχί Ινδουιστής. Η θρησκεία είναι ζήτημα της γεωγραφίας. Καλό είναι, λοιπόν, το μάθημα να μετασχηματιστεί σε θρησκειολογία με τις αντίστοιχες κοινωνικοϊστορικές αναφορές στο φαινόμενο. Έτσι κι υποχρεωτικό μπορεί να 'ναι για όλους και θα συμβάλλει στην καλλιέργεια των παιδιών.
-
Εχεις δίκιο, εγω το σκεπτόμουν ως προς "τον πλησίον σου" (κατα τας γραφάς), ασχέτως αν εμείς θέλουμε και μοχθούμε και προσδοκούμε και μηχανορραφούμε και επιδιώκουμε να μειώσουμε, να ξοφλήσουμε, να κατηγορήσουμε, να συκοφαντήσουμε, να καταστρέψουμε, να αφανίσουμε τον διπλανό μας και ξοδεύουμε ενέργεια πάνω σε αυτό. ;D
και τί θα κερδίσουμε? !!
(σχήμα ασύνδετο) ;D
Ακόμα και ως προς τον "πλησίον" υπάρχουν διαφορές. Ο Χριστός λ.χ έδωσε πολύ πιο διευρυμένη έννοια στον "πλησίον" σε σχέση με την εβραϊκή Τορά, περιλαμβάνοντας και τον αλλόθρησκο, τον κοινωνικά στιγματισμένο, ακόμα και τον εχθρό.
Βέβαια, στην καθημερινή πρακτική κάθε άλλο παρά αγάπη προς τον πλησίον συναντάς -όπως τα λες είναι-, ιδιαιτέρα από όσους κάνουν μεγάλους σταυρούς και διακηρύσσουν πόσο πιστοί είναι.
Είναι οι ίδιοι τύποι που έρχονται στην εκκλησία το Μεγάλο Σάββατο δώδεκα παρά πέντε για να ανάψουν τη λαμπάδα και μόλις ακούν το "Χριστός ανέστη" στις δώδεκα τρέχουν αλαφιασμένοι να φάνε μαγειρίτσα, λες κι έχουν να φάνε από τα Χριστούγεννα...
Κατά τα άλλα, το μεγάλο πρόβλημα τους είναι μην τυχόν και το παιδί τους ακούσει και κάτι για τις άλλες θρησκείες. :P
-
Καλός ο Ζαγοραίος αλλά εδώ μιλάμε για άλλα πράγματα...
Να άλλος ένας πλούτος της Ορθοδοξίας, η Εκκλησιαστική Βυζαντινή Μουσική είμαστε ο μοναδικό λαός σε όλο τον κόσμο που έχει δική του μουσική και θα έπρεπε να διδάσκεται σε όλα τα σχολεία παράλληλα με το μάθημα των θρησκευτικών. Όλη η Ορθόδοξη διδασκαλία μέσα στην Εξόδιο Ακολουθία όπως την έγραψε ο Άγιος Ιωάννη ο Δαμασκηνός https://youtu.be/-gCQrIPxz54
-
οσο σε διαβάζω μαθαίνω :)
εγω είμαι απ τους κείνους που απλως πιστεύω και ούτε μπαίνω στη βάσανο να μάθω τί λένε οι αλλες θρησκείες μιας και δεν θέλω να αλλάξω, ωστόσο σέβομαι τα πιστεύω καθενός.
Πάντως, τελικά το μαθημα των θρησκευτικών είναι ενδιαφέρον και δεν συμφωνώ στην υποβάθμιση του, η οποία εντάσσεται στο γενικότερο πλαίσιο υποβάθμισης των ανθρωπιστικών σπουδων.
για γέλια και για κλάματα οι αποφάσεις :P
-
απλως πιστεύω και ούτε μπαίνω στη βάσανο να μάθω τί λένε οι αλλες θρησκείες μιας και δεν θέλω να αλλάξω, ωστόσο σέβομαι τα πιστεύω καθενός.
Μα ο σκοπός δεν είναι να μπεις στη βάσανο να μάθεις, για να αλλάξεις θρησκεία, αλλά για να καταλάβεις πώς σκέπτονται όσοι έχουν διαφορετική θρησκεία, οι οποίοι πλέον δεν βρίσκονται και τόσο μακριά σου, αλλά πιθανώς στη διπλανή πόρτα. Με το να χώνουμε το κεφάλι στο χώμα σαν τη στρουθοκάμηλο, δεν κερδίζουμε κάτι.
Άλλωστε, και ο ίδιος ο Χριστός μεγάλωσε στην πολυεθνική περιοχή της Γαλιλαίας κι αυτό επηρέασε την κοσμοθεωρία του. Δεν κλείστηκε στο καβούκι του.
-
apri μου, καταλαβαίνω αυτό που λες, μα το να καταλάβω πως σκέπτονται οι άλλοι μπορεις να το δεις σε πολλες καταστάσεις. Γνωρίζω βεβαια πως η θρησκεία επηρεάζει τον τρόπο σκέψης, αλλά πιστεύεις πως μεγαλώνοντας σε ένα "χ" θρησκευτικό περιβάλλον - ο καθένας μας ανα την υφήλιο- είναι εφικτό να αλλάξουμε τρόπο σκέψης μόνο επειδή μάθαμε τα του Ισλάμ, Βουδισμού, Βραχμανισμού κλπ ? Υπάρχουν θρησκείες που λένε πως η μόνη σωτηρία είναι να πιστεύεις στον θεό και να βοηθάς τον συνάνθρωπο σου κλπ κλπ. Υπάρχουν και θρησκείες που λένε πως πρέπει να σκοτώσεις τον "άπιστο" αν θέλεις να πας στον παράδεισο ...και ενα κάρο άλλα παραδείγματα. Όλοι εχουμε τα ιδια προβλήματα, τις ιδιες ανησυχίες και δεν ξερω πώς θα βοηθήσει η θρησκεία σε αυτό, μιας και οι "κανόνες" ειναι αξιώματα.
Τωρα μου ρθαν στο νου, άκου να δεις, 1. Εικονομαχία 843 μ.Χ. και 2. Συνοδος Φερράρας- Φλωρεντίας για την Ενωση....(ο,τι θυμάμαι χαίρομαι ;D ;D
*** δε μας παρατάς βρε Μάρκο? αφου δεν καταλαβαίνεις! με τέτοιους σα του λόγου σου πώς να πάμε μπροστά !! ;D ;D ;D
-
apri μου, καταλαβαίνω αυτό που λες, μα το να καταλάβω πως σκέπτονται οι άλλοι μπορεις να το δεις σε πολλες καταστάσεις. Γνωρίζω βεβαια πως η θρησκεία επηρεάζει τον τρόπο σκέψης, αλλά πιστεύεις πως μεγαλώνοντας σε ένα "χ" θρησκευτικό περιβάλλον - ο καθένας μας ανα την υφήλιο- είναι εφικτό να αλλάξουμε τρόπο σκέψης μόνο επειδή μάθαμε τα του Ισλάμ, Βουδισμού, Βραχμανισμού κλπ ?
Όχι. Πιστεύω ωστόσο ότι είναι καλύτερα οι άνθρωποι να έχουν μεταξύ τους μια μίνιμουμ επικοινωνία βασισμένη στην αλήθεια (και η αλήθεια προέρχεται από την έγκυρη γνώση), παρά να ζουν σε κλειστές ομάδες και να φαντάζονται διάφορα ο ένας για τον άλλον, κάτι που τους μετατρέπει και σε εύκολα θύματα προπαγάνδας ξένων συμφερόντων.
Κι επειδή θυμήθηκες ιστορικά γεγονότα, θα σου θυμίσω κι εγώ ότι οι Έλληνες της Πόλης, της Σμύρνης, της Αλεξάνδρειας επί χρόνια συμβίωναν ειρηνικά με τους μουσουλμάνους γείτονες τους, κρατώντας ο καθένας την ταυτότητα και τις παραδόσεις του. Και όσα έπαθαν στην Πόλη το '55 και στη Σμύρνη το '22 δεν τα έπαθαν από αυτούς τους γείτονές τους, αλλά από όσους ήρθαν από τα βάθη της Μ. Ασίας φανατισμένοι με ψέματα κατά των Ρωμιών από όσους είχαν το συμφέρον να τους χρησιμοποιήσουν.
Άλλωστε, γενικά, μια και θυμήθηκες την Εικονομαχία και τη Σύνοδο Φερράρας-Φλωρεντίας, τους ανθρώπους δεν τους χωρίζουν τόσο οι διαφορετικές οπτικές που έχουν για τον κόσμο, όσο το άτιμο το συμφέρον.
-
Οι κοσμοθεωρητικές αναζητήσεις είναι χρήσιμες, αλλά στο εκπαιδευτικό μας σύστημα έχουμε να λύσουμε - ως πολιτική ηγεσία και ευρύτερα ως εκπαιδευτική κοινότητα - το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών με βάση τις παρακάτω αποφάσεις του ΣτΕ:
Αναλυτική περίληψη των 1749 και 1750/2019 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας
27/09/2019
Πρόεδρος: Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος
Εισηγητής: Π. Μπραΐμη, Σύμβουλος
Με τις 1749 και 1750/2019 αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας ακυρώθηκαν οι 101470/Δ2/16.6.2017 (Β΄ 2104) και 99058/Δ2/13.6.2017 (Β΄ 2105) αποφάσεις του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, με τις οποίες καθορίσθηκαν τα προγράμματα σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών αφενός του δημοτικού και του γυμνασίου και αφετέρου του λυκείου. Ειδικότερα, σε σχέση με τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, η Ολομέλεια του Δικαστηρίου έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης και ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές.
Και τούτο, διότι ως ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης, κατά το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος, νοείται, για την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών που ασπάζονται το δόγμα αυτό, η ανάπτυξη της ορθόδοξης θρησκευτικής συνείδησης, ενόψει του ότι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού χαρακτηρίζεται ως «επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα», αναγνωρίζεται δηλαδή από τον συνταγματικό νομοθέτη, με το άρθρο 3 παρ. 1 του Συντάγματος, ως η θρησκεία της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Στην ανάπτυξη, άλλωστε, θρησκευτικής συνείδησης των ελληνοπαίδων σύμφωνα με τις αρχές της ορθόδοξης χριστιανικής διδασκαλίας αποβλέπουν και οι γονείς τους, αντλώντας από το άρθρο 13 του Συντάγματος, το δικαίωμα, που κατοχυρώνεται ευθέως και από το άρθρο 2 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, να "εξασφαλίζουν" τη μόρφωση και την εκπαίδευση των τέκνων τους σύμφωνα με τις δικές τους θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Το κυριότερο μέσο, με το οποίο υπηρετείται ο ανωτέρω συνταγματικός σκοπός είναι η διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, το οποίο πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε, με σαφήνεια και πληρότητα, τα δόγματα, τις ηθικές αξίες και τις παραδόσεις της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, χωρίς να προκαλεί σύγχυση με τη διδασκαλία άλλων δογμάτων και θρησκειών. Πρέπει δηλαδή το μάθημα να διατηρεί ως προέχουσα και κύρια μέριμνα όχι την παροχή πληροφοριών ή την επεξεργασία γνώσεων ή την ανάπτυξη προβληματισμών ιστορικής, θρησκευτικής ή κοινωνιολογικής φύσεως (αντικείμενο άλλωστε και άλλων μαθημάτων), αλλά την καλλιέργεια των κατάλληλων προϋποθέσεων ώστε να μπορεί να μεταδοθεί το προεκτεθέν κατά το Σύνταγμα περιεχόμενό του. Η διδασκαλία αυτή είναι συμβατή με την απαραβίαστη θρησκευτική ελευθερία (άρθρο 13 παρ. 1 του Συντάγματος), διότι δεν συνιστά επιβολή πίστεως, αφού το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους μαθητές που ασπάζονται το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα.
Εξάλλου, οι ετερόδοξοι, αλλόθρησκοι ή άθεοι μαθητές έχουν δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα με την υποβολή σχετικής δήλωσης, η οποία θα μπορούσε να γίνει με μόνη την επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης, η δε Πολιτεία οφείλει, εφόσον συγκεντρώνεται ικανός αριθμός μαθητών που απαλλάσσονται, να προβλέψει τη διδασκαλία ισότιμου μαθήματος προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος «ελεύθερης ώρας».
Περαιτέρω, εφόσον διασφαλίζεται η ανωτέρω συνταγματική υποχρέωση του Κράτους για την ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης των μαθητών, η Πολιτεία δεν εμποδίζεται να περιλαμβάνει στα σχολικά προγράμματα και εκπαίδευση «θρησκειολογικού» χαρακτήρα με πληροφορίες και γνώσεις για άλλες θρησκείες και δόγματα. Εξάλλου, ενόψει του ότι ο νομοθέτης έχει ρητώς προβλέψει, για ετερόδοξους ή αλλόθρησκους μαθητές (ιδίως καθολικού δόγματος ή εβραϊκής θρησκείας ή μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης), τη δυνατότητα διδασκαλίας του οικείου δόγματος ή θρησκείας, το Κράτος δεν μπορεί, σύμφωνα με την αρχή της ισότητας, να στερήσει από τους μαθητές που ασπάζονται ορισμένο δόγμα ή θρησκεία το δικαίωμα, το οποίο αναγνωρίζει σε μαθητές που ανήκουν σε άλλα δόγματα ή θρησκείες, να διδάσκονται αποκλειστικά τα δόγματα της πίστεώς τους. Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, κρίθηκε κατά πλειοψηφία ότι τα επίδικα προγράμματα σπουδών, όπως προκύπτει από τους σκοπούς και το περιεχόμενό τους, δεν αποβλέπουν στην ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των ορθόδοξων μαθητών, διότι τα μεν προγράμματα του δημοτικού και του γυμνασίου δεν περιέχουν ολοκληρωμένη -και διακριτή έναντι άλλων δογμάτων και θρησκειών- διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της ορθόδοξης εκκλησίας, το δε πρόγραμμα του λυκείου είναι αποσυνδεδεμένο από τη διδασκαλία αυτή. Αντιθέτως, δίδεται ιδιαίτερη έμφαση είτε στην προβολή στοιχείων κοινών με τη διδασκαλία άλλων δογμάτων και θρησκειών (δημοτικό-γυμνάσιο) είτε στη διδασκαλία διαφόρων ηθικών και κοινωνικών ζητημάτων, τα οποία είτε είναι αντικείμενο κυρίως άλλων μαθημάτων (δημοτικό-γυμνάσιο) είτε είναι άσχετα ή και αντίθετα με την ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία (λύκειο).
Κατόπιν τούτων, κρίθηκε ότι τα επίδικα προγράμματα σπουδών έρχονται σε αντίθεση με τα άρθρα 16 παρ.2 και 13 παρ.1 του Συντάγματος, με το άρθρο 2 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ και με την αρχή της ισότητας (άρθρο 4 παρ. 1 του Συντάγματος, άρθρα 14 και 9 της ΕΣΔΑ).
Κατά την ειδικότερη γνώμη δύο Συμβούλων, ως "συμβάλλουσα" στην ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων μαθητών, οι οποίοι εισέρχονται στον σχολικό βίο με ήδη διαμορφωμένη συνείδηση περί του θείου, απότοκη των βιωμάτων τους από το οικογενειακό περιβάλλον, νοείται η αγωγή εκείνη που έχει ως αντικείμενο να εισαγάγει τους μαθητές και να τους εξοικειώσει με την έννοια του ιερού ως έγκυρης πρότασης νοηματοδότησης του βίου. Και δη, για την πλειοψηφία των Ελλήνων μαθητών που ασπάζονται το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα, όπως η πρόταση αυτή έχει διαμορφωθεί από τη χριστιανική ορθοδοξία και αναδειχθεί ιστορικά στην Ελλάδα ως το "επικρατέστερο" συλλογικό θρησκευτικό βίωμα, ενώ, για τους ετερόδοξους ή αλλόθρησκους μαθητές ο νομοθέτης, σύμφωνα με την αρχή της ισότητας, έχει ρητώς προβλέψει δυνατότητα διδασκαλίας του οικείου δόγματος ή θρησκείας. Ειδικότερα, για την πλειοψηφία των μαθητών η θρησκευτική αγωγή δεν είναι επιτρεπτό να μεταβάλλεται σε δογματική ομολογία πίστεως ή πολλώ μάλλον σε κατήχηση, από την άλλη, όμως, οφείλει να διατηρεί ως προέχουσα και κύρια μέριμνα όχι την παροχή πληροφοριών ή την επεξεργασία γνώσεων ή την ανάπτυξη προβληματισμών ιστορικής, θρησκευτικής ή κοινωνιολογικής φύσεως (αντικείμενο άλλωστε και άλλων μαθημάτων), αλλά την εμπέδωση και ενίσχυση της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης των μαθητών με τη διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Κατά τα λοιπά, είναι ασφαλώς ελεύθερη η Πολιτεία να επιλέγει και να καθορίζει κανονιστικά το περιεχόμενο της σχετικής κατά την εκάστοτε εκπαιδευτική πολιτική και τα πορίσματα της παιδαγωγικής επιστήμης, μη ελεγχόμενη δικαστικά στις επιλογές αυτές παρά μόνο ως προς την τήρηση των ανωτέρω συνταγματικών υποχρεώσεων.
Επίσης, κατά την ειδικότερη γνώμη ενός Συμβούλου, κατά το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ο συνταγματικός νομοθέτης, αναγνωρίζοντας την παιδεία ως βασική αποστολή του Κράτους, αποβλέπει σε ορισμένους σκοπούς, στους οποίους συγκαταλέγει την ανάπτυξη -και όχι διαμόρφωση- της θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών, οι οποίοι εισέρχονται στον σχολικό βίο με ήδη διαμορφωμένη συνείδηση περί του θείου, απότοκη των βιωμάτων τους από το οικογενειακό περιβάλλον. Συνεπώς, κατά το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ., το σχολικό πρόγραμμα πρέπει να περιλαμβάνει μάθημα, στο οποίο οι μαθητές ασκούνται στην κατανόηση και εμπέδωση των θρησκευτικών δογμάτων, τα οποία ήδη πρεσβεύουν, υπό την προϋπόθεση ότι δεν έχει μορφή κατηχήσεως, ώστε να μην διακυβεύεται η διάπλαση ελεύθερης προσωπικότητας, που επίσης αναγνωρίζεται, κατά την ίδια διάταξη, ως σκοπός της παιδείας. Έτσι, το σχολικό πρόγραμμα πρέπει να περιλαμβάνει τη διδασκαλία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού, ως θρησκεύματος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, καθώς και τη διδασκαλία άλλων δογμάτων της χριστιανικής πίστεως ή άλλων θρησκειών στην περίπτωση που η εκπαίδευση παρέχεται σε περιοχές όπου ευδιάκριτο τμήμα του ελληνικού πληθυσμού πρεσβεύει τα δόγματα αυτά ή τις άλλες θρησκείες, υπό την προϋπόθεση της μη υποχρεωτικής παρακολούθησης του μαθήματος αυτού από ετερόδοξους, αλλόθρησκους, μη θρησκευόμενους ή άθεους μαθητές. Μάθημα «θρησκειολογικού» περιεχομένου μπορεί να είναι χρήσιμο, πλην δεν οδηγεί στην ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης, την οποία το Σύνταγμα ρητώς επιβάλλει και, συνεπώς, δεν υποκαθιστά θεμιτώς τη διδασκαλία των θρησκευτικών δογμάτων που απαντώνται στην ελληνική επικράτεια.
Επί των θεμάτων αυτών διατυπώθηκαν τρεις μειοψηφούσες απόψεις:
α) Κατά την άποψη τεσσάρων Συμβούλων, από τις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1, 13 παρ. 1 και 16 παρ. 2 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με τα άρθρα 9 της ΕΣΔΑ και 2 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ συνάγεται ότι η μετάδοση γνώσεων ή πληροφοριών θρησκευτικού χαρακτήρα στην εκπαίδευση πρέπει να είναι αντικειμενική, κριτική και πλουραλιστική και να μην επιδιώκει κατηχητικό σκοπό, χωρίς ωστόσο να θίγεται η ελευθερία του κράτους να διαμορφώνει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ανάλογα με τις ανάγκες και τις παραδόσεις του ή σύμφωνα με τις αρχές της τυχόν επίσημης ή επικρατούσας θρησκείας, εφόσον, στην περίπτωση αυτή, προβλέπεται σύστημα απαλλαγής των μαθητών που δεν παραβιάζει τη θρησκευτική τους ελευθερία. Περαιτέρω, από τις διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με τα άρθρα 5 παρ. 1 και 13 παρ. 1 του Συντάγματος, αλλά και με την αναγνώριση, στο άρθρο 3 παρ. 1 του Συντάγματος, της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού ως επικρατούσας στην Ελλάδα, δηλαδή θρησκείας της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, συνάγεται ότι επιβάλλεται κατ’αρχήν, στο πλαίσιο της θρησκευτικής εκπαίδευσης των μαθητών, να δίνεται έμφαση στη διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, εναπόκειται δε στον νομοθέτη να καθορίσει το περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών ή άλλου ισότιμου μαθήματος, κατά τρόπο ώστε να εκπληρώνεται η ως άνω συνταγματική υποχρέωση και για τους μη ορθόδοξους Έλληνες, καθώς και να θεσπίσει σύστημα απαλλαγής από τη διδασκαλία των θρησκευτικών με τρόπο που να μην παραβιάζεται η θρησκευτική ελευθερία των μαθητών. Επίσης, εντός του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών επιβάλλεται να συμπεριλαμβάνονται θρησκειολογικά, φιλοσοφικά ή άλλα στοιχεία. Στο πλαίσιο αυτό, και δοθέντος ότι από τις ανωτέρω διατάξεις δεν παρέχεται δικαίωμα στους γονείς να αξιώνουν από το κράτος την οργάνωση διδασκαλίας με συγκεκριμένο περιεχόμενο, ο νομοθέτης διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια να διαμορφώσει το ειδικότερο περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών, λαμβάνοντας υπόψη και παιδαγωγικά κριτήρια. Επομένως, ο σχετικός δικαστικός έλεγχος είναι οριακός, ενώ εκφεύγουν του ακυρωτικού ελέγχου οι ουσιαστικές εκτιμήσεις και οι παιδαγωγικές επιλογές της Διοίκησης, οι οποίες στηρίζονται σε εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις.
β) Κατά την άποψη ενός Συμβούλου, το άρθρο 3 του Συντάγματος αναφέρεται απλώς στο πραγματικό γεγονός ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ασπάζεται το θρήσκευμα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, τέθηκε για λόγους ιστορικούς και έχει περιορισμένο κανονιστικό περιεχόμενο, ενώ δεν επηρεάζει την άσκηση του ατομικού δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας κατά το άρθρο 13 παρ. 1 του Συντάγματος, ούτε εισάγει προνομιακή μεταχείριση υπέρ των Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών κατά την άσκηση του δικαιώματος αυτού. Ομοίως, και η επίκληση της Αγίας Τριάδος στην προμετωπίδα του Συντάγματος τέθηκε για ιστορικούς λόγους και έχει περιορισμένη κανονιστική επιρροή. Περαιτέρω, κατά την έννοια του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ο όρος «θρησκευτική συνείδηση» παραπέμπει στον ταυτόσημο όρο του άρθρου 13 παρ. 1 Συντ., και όχι στον διαφορετικό όρο «επικρατούσα θρησκεία» του άρθρου 3 παρ. 1 Συντ., ενώ ως «ανάπτυξη» της θρησκευτικής συνείδησης νοείται η εξοικείωση των μαθητών με το θρησκευτικό φαινόμενο στην ιστορική του πορεία και στη σύγχρονη πραγματικότητα, με έμφαση πάντως στην παρουσίαση των δογμάτων και των αρχών της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, δηλαδή της επικρατούσας θρησκείας. Σημαίνει δε την εσωτερική και μη υποκείμενη σε εξωτερική χειραγώγηση στάση του μαθητή αναφορικά με το θείο, και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα του μαθητή, ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά του, να ασπάζεται ή όχι συγκεκριμένο θρήσκευμα, να αλλάξει θρήσκευμα ή να είναι άθρησκος. Ενόψει τούτων, από τον συνδυασμό των άρθρων 2 παρ.1, 5 παρ.1, 13 παρ.1 και 16 παρ. 2 του Συντάγματος και 2 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, συνάγεται ότι υποκείμενο του δικαιώματος της παιδείας και της εκπαίδευσης είναι τόσο οι Έλληνες, ήτοι οι κεκτημένοι την ελληνική ιθαγένεια, όσο και οι νομίμως ευρισκόμενοι στην Ελλάδα αλλοδαποί, στο πλαίσιο των υπαρχουσών εκπαιδευτικών δομών και των διατιθέμενων μέσων. Περαιτέρω, για τη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών και την επιλογή της διδακτέας ύλης, που αποτελούν αμιγώς κρατικές αρμοδιότητες, ο νομοθέτης διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια, η οποία οριοθετείται από τις προαναφερθείσες διατάξεις που καθορίζουν τους σκοπούς της εκπαίδευσης, μεταξύ των οποίων προέχων είναι η «διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων» πολιτών. Από αυτά παρέπεται ότι το Κράτος δεν επιτρέπεται να επιβάλλει συγκεκριμένη κοσμοθεωρία ως τη μόνη αποδεκτή ή αληθινή, αλλά οφείλει, τηρώντας την αρχή της ουδετερότητας και της αμεροληψίας, να δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε οι μαθητές να διαμορφώσουν ελεύθερα την προσωπικότητά τους και να επιλέξουν κριτικά την κοσμοαντίληψη της αρεσκείας τους. Ενόψει τούτων, ο νομοθέτης ουδόλως υποχρεούται να προσδώσει στο μάθημα των θρησκευτικών ομολογιακό χαρακτήρα, ενώ απαγορεύεται να προσδώσει κατηχητικό χαρακτήρα. Και ναι μεν προβλέπεται η δυνατότητα απαλλαγής του μαθητή, πλην η άσκηση της δυνατότητας αυτής αποτελεί έσχατο μέτρο, διότι, όταν ιδίως δεν προβλέπεται εναλλακτικό μάθημα, όπως στην Ελλάδα, ο μαθητής αποστερείται της θρησκευτικής εκπαίδευσης κατά παράβαση του άρθρου 16 παρ. 2 Συντ., ενώ η απαλλαγή δημιουργεί στεγανά μεταξύ των μαθητών και ενισχύει το αίσθημα του αποκλεισμού σε βάρος του ομαδικού πνεύματος, της ενσωμάτωσης στο σχολικό περιβάλλον και της κοινωνικοποίησης. Συνεπώς, ο νομοθέτης δύναται να προσδώσει στο μάθημα θρησκειολογικό περιεχόμενο, με την κατάλληλη έμφαση στην ιστορία, το ρόλο και τις αρχές της επικρατούσας θρησκείας, και να το εμπλουτίσει με στοιχεία λογοτεχνικά, κοινωνιολογικά, λαογραφικά, φιλοσοφικά και ιστορίας της Τέχνης, το περιεχόμενο δε αυτό ανταποκρίνεται πληρέστερα προς τις επιταγές του Συντάγματος και των διεθνών συμβάσεων. Η αντίθετη άποψη δεν ευρίσκει έρεισμα ούτε στην αρχή της ισότητας, διότι δεν υφίσταται ομοιότητα καταστάσεων σε σχέση με τους μαθητές της μουσουλμανικής μειονότητας, του καθολικού δόγματος και της εβραϊκής κοινότητας, που διέπονται από ειδικές διατάξεις ή διεθνείς συμβάσεις ή ανήκουν σε θρησκευτικές μειονότητες, για τις οποίες επιτρέπονται θετικές διακρίσεις.
γ) Τέλος, κατά την άποψη ενός Συμβούλου, το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. πρέπει να ερμηνευθεί συστηματικά σε συνδυασμό με τα άρθρα 13 παρ.1, 5 παρ.1, 2 παρ.1, 1 παρ.1-2. Εντός του ως άνω συνταγματικού πλαισίου, ο βασικός προσανατολισμός του άρθρου 16 παρ. 2 είναι η διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών που ενστερνίζονται την αντίληψη ότι είναι αφενός άτομα που ασκούν τα δικαιώματά τους μέσα σε ένα περιβάλλον ελευθερίας και ισότητας που συνιστούν θεμέλια της δημοκρατίας, και αφετέρου μέλη μιας ανοιχτής και πλουραλιστικής κοινωνίας που κατανοούν και σέβονται τα δικαιώματα των άλλων. Επί τη βάσει των ανωτέρω, το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. επιτάσσει θρησκειολογικό προσανατολισμό της θρησκευτικής εκπαίδευσης, δεδομένου ότι ως θρησκευτική συνείδηση νοείται το ενδιάθετο φρόνημα του ανθρώπου σχετικά με τη φυσική ή μεταφυσική θεώρηση του κόσμου σε αναφορά ιδίως με το «θείο», η δε θρησκειολογική εκπαίδευση δεν είναι αντίθετη προς το άρθρο 3 παρ. 1 Συντ. ούτε προς το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ. Ως εκ τούτου, δεν νοείται απαλλαγή μαθητών από τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών με αυτούς τους προσανατολισμούς, διότι τούτο θα αντέβαινε στις θεμελιώδεις αρχές του φιλελεύθερου και δημοκρατικού πολιτεύματος που επιτάσσουν ελεύθερη διαμόρφωση της συνείδησης των πολιτών, χωρίς κρατική επιβολή απόψεων και καταναγκασμούς, στο πλαίσιο μιας πολυφωνικής κοινωνίας.
-
Ως που θα φτάσει η ξενομανία και η αλλοτρίωση του Έλληνα? Μπορεί τα θρησκευτικά να έχουν καταργηθεί από όλες τις ευρωπαϊκές χωρες, ΗΠΑ Καναδά και Ιαπωνία αλλά σε πάρα πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και του Περσικού κόλπου είναι ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα απαραίτητα για την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
-
Αναλυτική περίληψη των 1749 και 1750/2019 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας
27/09/2019
Πρόεδρος: Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος
Εισηγητής: Π. Μπραΐμη, Σύμβουλος
Η διδασκαλία αυτή είναι συμβατή με την απαραβίαστη θρησκευτική ελευθερία (άρθρο 13 παρ. 1 του Συντάγματος), διότι δεν συνιστά επιβολή πίστεως, αφού το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους μαθητές που ασπάζονται το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα.
Εξάλλου, οι ετερόδοξοι, αλλόθρησκοι ή άθεοι μαθητές έχουν δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα με την υποβολή σχετικής δήλωσης, η οποία θα μπορούσε να γίνει με μόνη την επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης, η δε Πολιτεία οφείλει, εφόσον συγκεντρώνεται ικανός αριθμός μαθητών που απαλλάσσονται, να προβλέψει τη διδασκαλία ισότιμου μαθήματος προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος «ελεύθερης ώρας».
[/quote]
Αν ισχύσει η απόφαση του ΣτΕ, λίαν συντόμως, τα θρησκευτικά:
α) Θα γίνουν μάθημα επιλογής.
β) Όσοι μαθητές επιλέξουν να απαλλαγούν(μάλλον θα είναι αρκετοί), θα "κερδίσουν" ένα ευχάριστο διάλειμμα.
Οι συνάδελφοι Θεολόγοι, θεωρώ, ότι είναι αναγκαίο να αντιδράσουν δυναμικά, ώστε το μεγαλύτερο μέρος του μαθήματος να επικεντρώνεται στη συγκριτική θρησκειολογία και στα δόγματα όλων των θρησκειών, αρχίζοντας από το Χριστιανισμό, μελετώντας τη θρησκεία κυρίως από κοσμική άποψη. Μόνο έτσι θα συνδεθεί με το ιστορικό και σημερινό "γίγνεσθαι" και θα αποκτήσει ενδιαφέρον και για όσους πιστεύουν στο Χριστιανισμό ,αλλά και για εκείνους που δεν πιστεύουν.
-
Ως που θα φτάσει η ξενομανία και η αλλοτρίωση του Έλληνα? Μπορεί τα θρησκευτικά να έχουν καταργηθεί από όλες τις ευρωπαϊκές χωρες, ΗΠΑ Καναδά και Ιαπωνία αλλά σε πάρα πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και του Περσικού κόλπου είναι ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα απαραίτητα για την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Πες τα συνάδελφε! Πότε άραγε θα ξεπεράσουμε το σύνδρομο της αντιγραφής των εκπαιδευτικών συστημάτων "προηγμένων" χωρών;;;
-
Νομίζω πως ο/η ΡΕΑ/Τ έχει δίκιο που σε προηγούμενο μήνυμα γράφει:
«Αν ισχύσει η απόφαση του ΣτΕ, λίαν συντόμως, τα θρησκευτικά:
α) Θα γίνουν μάθημα επιλογής.
β) Όσοι μαθητές επιλέξουν να απαλλαγούν(μάλλον θα είναι αρκετοί), θα "κερδίσουν" ένα ευχάριστο διάλειμμα».
Θα πρέπει εδώ να λάβουμε υπόψη μας και το εξής:
Στις 19 Σεπτεμβρίου 2019 ανακοινώθηκαν οι αποφάσεις της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Νίκης Κεραμέως για την απαλοιφή του Θρησκεύματος και της Ιθαγένειας από τους Απολυτήριους Τίτλους Γυμνασίων, ΓΕΛ, Μουσικών Γυμνασίων - ΓΕΛ, Καλλιτεχνικών Γυμνασίων - ΓΕΛ και Γυμνασίων - ΓΕΛ Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης.
Στην Ελλάδα - σε αντίθεση με την … Τεχεράνη – κανείς δεν είναι υποχρεωμένος πλέον να δηλώνει σε τι Θεό πιστεύει.
Ως εκ τούτου, μπορεί να ζητήσει απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών χωρίς να αναφέρει κάποιο συγκεκριμένο λόγο …
-
Ως που θα φτάσει η ξενομανία και η αλλοτρίωση του Έλληνα? Μπορεί τα θρησκευτικά να έχουν καταργηθεί από όλες τις ευρωπαϊκές χωρες, ΗΠΑ Καναδά και Ιαπωνία αλλά σε πάρα πολλές χώρες της Μέσης Ανατολής και του Περσικού κόλπου είναι ένα από τα σημαντικότερα μαθήματα απαραίτητα για την εισαγωγή στη τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Θα σου απαντήσω όσο πιο απλά γίνεται μήπως και το καταλάβεις, γιατί φαίνεται ότι έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου, αφού θεωρείς ότι πετάς εξυπνάδες, χωρίς να γνωρίζεις το αντικείμενο:
Ψάξε και βρες πληροφορίες για τη θρησκευτική εκπαίδευση σε ολόκληρο τον κοσμο.
-
Απόφαση βόμβα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το μάθημα των Θρησκευτικών
31.10.2019 | 14:06NEWSIT NEWSROOM
Με απόφασή του που εκδόθηκε σήμερα Πέμπτη 31 Οκτωβρίου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου φέρνει τα πάνω κάτω ως προς τη δυνατότητα απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία. Με την απόφασή του το δικαστήριο κρίνει ότι έχει παραβιαστεί το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου για το δικαίωμα στην εκπαίδευση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Αναλυτικότερα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέτασε τις προσφυγές δύο οικογενειών από τη Μήλο και τη Σίφνο οι οποίες επιθυμούσαν τα παιδιά τους να απαλλαγούν από το μάθημα των θρησκευτικών. Αυτό δεν είχε καταστεί δυνατόν αφού σύμφωνα με εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας έπρεπε να υποβληθεί υπεύθυνη δήλωση ότι τα παιδιά δεν είναι Ορθόδοξα. Όπως είπε στο newsit.gr ο συνήγορος των οικογενειών Βασίλης Σωτηρόπουλος, οι γονείς προσέβαλαν τις υπουργικές αποφάσεις αρχικά στο ΣτΕ, λόγω συνεχόμενων αναβολών όμως προσέφυγαν και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Το κράτος καλείται να αποζημιώσει τις οικογένειες
«Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η Ελλάδα παραβίασε το δικαίωμα των μαθητών για ουδέτερη θρησκευτική εκπαίδευση, επιβάλλοντας στους γονείς το βάρος της υπεύθυνης δήλωσης. Το Δικαστήριο αποφάσισε ότι το κράτος παραβίασε το ανθρώπινο δικαίωμα των παιδιών και επέβαλλε στο ελληνικό κράτος να πληρώσει 8.000 ευρώ σε κάθε οικογένεια ως αποζημίωση» εξήγησε στο newsit.gr ο κ. Σωτηρόπουλος.
Όπως αναφέρει η γραμματεία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου οι προσφεύγοντες γονείς ισχυρίστηκαν ότι εάν ήθελαν να απαλλαγούν οι κόρες τους από το μάθημα των θρησκευτικών έπρεπε να δηλώσουν ότι δεν ήταν Χριστιανές Ορθόδοξοι. Περαιτέρω, προσέφυγαν διότι ο διευθυντής του σχολείου θα έπρεπε να διακριβώσει εάν οι δηλώσεις ήταν αληθείς, ενώ οι δηλώσεις αυτές θα τηρούνταν και στα σχολικά αρχεία. Οι οικογένειες επικαλέστηκαν ιδίως το άρθρο 9 για την ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας καθώς και το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου για το δικαίωμα στην εκπαίδευση.
Οι προσφυγές υποβλήθηκαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στις 5 και στις 8 Ιανουαρίου 2018 αντίστοιχα και η απόφαση εκδόθηκε σήμερα Πέμπτη από τμήμα επτά δικαστών ένας εκ των οποίων είναι Έλληνας.
Διορία τριών μηνών μέχρι την υλοποίηση της απόφασης
Πάντως προς το παρόν δεν μπορεί να υπάρξει απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών βάσει της συγκεκριμένης απόφασης, αφού το ελληνικό κράτος έχει διορία τριών μηνών ώστε να προσφύγει σε ανώτερο βαθμό του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Συγκεκριμένα εντός διαστήματος τριών μηνών από την έκδοση της σημερινής απόφασης, κάθε ενδιαφερόμενος διάδικος μπορεί να ζητήσει την παραπομπή της στο Τμήμα Μείζονος Συνθέσεως. Εάν υποβληθεί τέτοια αίτηση, μια σύνθεση από πέντε δικαστές θα αποφασίσει εάν η υπόθεση θα πρέπει να παραπεμφθεί για περαιτέρω εξέταση. Σε αυτή την περίπτωση, η υπόθεση θα δικαστεί με ακροαματική διαδικασία στο Τμήμα Μείζονος Συνθέσεως και θα εκδοθεί τελική απόφαση. Εάν απορριφθεί το αίτημα, η απόφαση του Τμήματος θα κηρυχθεί τελική την ίδια ημέρα και θα διαβιβαστεί στην Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εποπτεία της εκτέλεσής της.
Όπως επισημαίνει πάντως ο κ. Σωτηρόπουλος η απόφαση αυτή έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενη αντίστοιχη απόφαση της Αρχής Προστασίας για τα Προσωπικά Δεδομένα.
Ρεπορτάζ: Μάριος Αραβαντινός
-
Οι κοσμοθεωρητικές αναζητήσεις είναι χρήσιμες, αλλά στο εκπαιδευτικό μας σύστημα έχουμε να λύσουμε - ως πολιτική ηγεσία και ευρύτερα ως εκπαιδευτική κοινότητα - το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών με βάση τις παρακάτω αποφάσεις του ΣτΕ:
Διαβάζοντας την απόφαση, μου έκανε εντύπωση η βάση πάνω στην οποία στηρίζει την επιχειρηματολογία της η πλειοψηφούσα άποψη:
"ως ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης, κατά το άρθρο 16 παρ. 2 του Συντάγματος, νοείται, για την πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών που ασπάζονται το δόγμα αυτό, η ανάπτυξη της ορθόδοξης θρησκευτικής συνείδησης, ενόψει του ότι η θρησκεία της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού χαρακτηρίζεται ως «επικρατούσα θρησκεία στην Ελλάδα», αναγνωρίζεται δηλαδή από τον συνταγματικό νομοθέτη, με το άρθρο 3 παρ. 1 του Συντάγματος, ως η θρησκεία της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού"
Πρώτον, νομίζω ότι είναι τουλάχιστον πρωτοφανές ότι ερμηνεύουν συνταγματική διάταξη με βάση του πώς την εννοεί - κατά τη γνώμη τους- η πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών.
Επίκληση στη γνώμη της πλειοψηφίας του λαού κάνουν οι πολιτικοί. Τα δικαστικά όργανα δεν είθισται να ερμηνεύουν τους νόμους και δη το Σύνταγμα με βάση τη γνώμη των πολιτών.
Δηλαδή, στις περικοπές των μισθών και των συντάξεων λάμβαναν υπ' όψιν τη γνώμη της πλειοψηφίας που έκρινε τις διατάξεις αντισυνταγματικές;
Δεύτερον, η σύνδεση του άρθρου 3 περί επικρατούσας θρησκείας με την ερμηνεία που δίνει η πλειοψηφία στη "θρησκευτική συνείδηση" είναι ένα λογικό άλμα. Πόθεν προκύπτει αβίαστα ότι όποιος ασπάζεται την επικρατούσα θρησκεία δίνει αυτήν την ερμηνεία στην καλλιέργεια της θρησκευτικής συνείδησης;
Είναι άλλο να υποστηρίξει κάποιος ότι καλό είναι να λαμβάνεται υπ' όψιν το άρθρο 3 στην καλλιέργεια της θρησκευτικής συνείδησης και άλλο να λέει ότι το είδος της θρησκευτικής συνείδησης ερμηνεύεται μόνο με το άρθρο 3.
Και γιατί να μη ληφθεί υπ' όψιν λ.χ το άρθρο 13 (Η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις καθενός) και το άρθρο 2 (Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις), με βάση τα οποία κάποιος δικαιούται να καλλιεργήσει τη θρησκευτική του συνείδηση, ανεξάρτητα από τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις; Η προαιρετική παροχή εναλλακτικού μαθήματος δεν καλύπτει την υποχρέωση του κράτους να παράσχει θρησκευτική παιδεία σε όλους τους μαθητές. ::)
Και εν τέλει, αναρωτιέμαι: Δηλ. όλα αυτά τα χρόνια (πάνω από είκοσι) που το μάθημα δεν ήταν κατηχητικό και στη Β' Λυκείου ήταν θρησκειολογικό, παραβιαζόταν το σύνταγμα κατά την άποψη των δικαστών; Και γιατί κάθονταν με σταυρωμένα χέρια; ::)
-
" Ειδικότερα, σε σχέση με τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, η Ολομέλεια του Δικαστηρίου έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης και ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές."
[απόσπασμα από την απόφαση του Στε]
Το γεγονός ότι το μάθημα των θρησκευτικών απευθύνεται αποκλειστικά σε "κάποιους", έστω και αν είναι η πλειοψηφία, είναι πρόβλημα: πρόκειται για ένα μάθημα, όπως όλα τα υπόλοιπα μαθήματα.
Η πολιτεία θα έπρεπε ήδη να έχει φροντίσει, ώστε το περιεχόμενο του μαθήματος να απευθύνεται σε όλους τους μαθητές. Αποκλειστικότητα στην εκπαίδευση δεν είναι δυνατόν να υπάρχει.
Το ρόλο της αποκλειστικότητας του Ορθόδοξου χριστιανικού δόγματος επιτελεί η ορθόδοξη χριστιανική εκκλησία και σ' αυτή μπορούν να προσέρχονται οι μαθητές που ασπάζονται το ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα.
Οι ρόλοι πολιτείας και κράτους, δεν επιτρέπεται να ταυτίζονται και να συγχέονται, αφού η ιστορική περίοδος της Οθωμανικής κυριαρχίας έχει παρέλθει. Η Ελλάδα αποτελεί επισήμως εθνικό κράτος και σε όλους τους Έλληνες πολίτες αναγνωρίζονται όλα τα δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη που απορρέουν από το σύνταγμα.
Υ.Γ Οι "θρησκευτικές κοινότητες" δεν είναι πλέον απαραίτητες, όπως κατά την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
-
Η πολιτεία θα έπρεπε ήδη να έχει φροντίσει, ώστε το περιεχόμενο του μαθήματος να απευθύνεται σε όλους τους μαθητές.
H πολιτεία σκέφτεται κουτοπόνηρα. Προσφέρει ένα υποχρεωτικό κατηχητικό μάθημα που πιστεύει ότι θα ικανοποιήσει πολλούς και δίνει και μια ελεύθερη ώρα δώρο σε όσους πιστεύει ότι θα γκρίνιαζαν.
Αλήθεια, τι θα γινόταν αν κάποιος ετερόδοξος, αλλόθρησκος ή άθεος προσέφευγε δικαστικά για τη μη υποχρεωτική παροχή θρησκευτικής παιδείας στη δική του κατηγορία (λόγω έλλειψης συγκέντρωσης ικανοποιητικού αριθμού μαθητών);
Φαντάζεσαι να προέκυπτε η υποχρεωτική παροχή εναλλακτικού θρησκειολογικού μαθήματος; Tότε να έβλεπα πού θα έβρισκε το κράτος αίθουσες και πόσοι θα έμεναν στο κατηχητικό μάθημα....
Υ.Γ Οι "θρησκευτικές κοινότητες" δεν είναι πλέον απαραίτητες, όπως κατά την περίοδο της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Συμφωνώ ότι τότε είχε σημαντικό ρόλο η θρησκευτική ταυτότητα για την καλλιέργεια εθνικής συνείδησης, γιατί πέραν της κοινής θρησκείας δεν υπήρχε άλλο ισχυρό ενοποιητικό στοιχείο. Ούτε υπήρχε ενιαία γλωσσική μορφή όπως σήμερα (μόνο τοπικές διάλεκτοι) ούτε ενιαίο εκπαιδευτικό σύστημα που να δημιουργεί σαφή αίσθηση κοινής ιστορίας σε όλους. Σήμερα όμως η εθνική συνείδηση δεν στηρίζεται αποκλειστικά στην κοινή θρησκεία.
Το δε κωμικοτραγικό είναι ότι επί 400 χρόνια οι Έλληνες έζησαν με τους Τούρκους επικυρίαρχους και δεν αφομοιώθηκαν πολιτιστικά ούτε θρησκευτικά. Και τώρα που υποτίθεται είμαστε ελεύθερο κράτος, κάποιοι φοβούνται ότι θα χάσουν την ταυτότητα τους, αν μάθουν πέντε πράγματα για άλλες θρησκείες ή επειδή συμβιώνουν με κάποιες χιλιάδες μετανάστες-πρόσφυγες. Αυτό λέγεται έλλειψη εθνικής αυτοπεποίθησης.
Και ξεχνούν ότι στην κλασική Αθήνα οι ντόπιοι ήταν περί τις 40.000, ενώ μέτοικοι και δούλοι ξεπερνούσαν τις 100.000 (κάποιοι μιλάνε και για 300.000) και ήταν στην πλειοψηφία τους πάλι ασιατικής καταγωγής (Λυδοί, Φρύγες, Παφλαγόνες, Σκύθες κλπ). Και κατά γενική ομολογία, οι αρχαίοι Αθηναίοι πολιτιστικά δεν τα πήγαν και άσχημα στον χρυσό αιώνα του Περικλή ούτε αφομοιώθηκαν από κανέναν ξένο. ::)
-
Όταν ζητάς απαλλαγή από ένα μάθημα πρέπει να έχει αιτιολογήσει τουλάχιστον βαθιά μέσα του τους λόγους,
Κατά τα λοιπά καλα ξεμπερδέματα γιατί δεν αποκλείεται σε λίγο να ηχήσουν οι καμπάνες και για άλλα μαθήματα.
Διαβάστε με προσοχή το σημερινό δημοσίευμα.
31 Οκτωβρίου 2019, 15:06
Καταδίκη της Ελλάδας για το σύστημα απαλλαγής από τα Θρησκευτικά
Tο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θεωρεί ότι το σύστημα για την εξαίρεση μαθητών από το υποχρεωτικό μάθημα των θρησκευτικών παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση, καθώς οι γονείς απαιτείται να υποβάλλουν επίσημη δήλωση, στην οποία θα αναφέρουν ότι τα παιδιά τους δεν είναι ορθόδοξα
https://www.in.gr/2019/10/31/greece/katadiki-tis-elladas-gia-systima-apallagis-apo-ta-thriskeytika/
-
H πολιτεία σκέφτεται κουτοπόνηρα. Προσφέρει ένα υποχρεωτικό κατηχητικό μάθημα που πιστεύει ότι θα ικανοποιήσει πολλούς και δίνει και μια ελεύθερη ώρα δώρο σε όσους πιστεύει ότι θα γκρίνιαζαν.
Αλήθεια, τι θα γινόταν αν κάποιος ετερόδοξος, αλλόθρησκος ή άθεος προσέφευγε δικαστικά για τη μη υποχρεωτική παροχή θρησκευτικής παιδείας στη δική του κατηγορία (λόγω έλλειψης συγκέντρωσης ικανοποιητικού αριθμού μαθητών);
Φαντάζεσαι να προέκυπτε η υποχρεωτική παροχή εναλλακτικού θρησκειολογικού μαθήματος; Tότε να έβλεπα πού θα έβρισκε το κράτος αίθουσες και πόσοι θα έμεναν στο κατηχητικό μάθημα....
Συμφωνώ ότι τότε είχε σημαντικό ρόλο η θρησκευτική ταυτότητα για την καλλιέργεια εθνικής συνείδησης, γιατί πέραν της κοινής θρησκείας δεν υπήρχε άλλο ισχυρό ενοποιητικό στοιχείο. Ούτε υπήρχε ενιαία γλωσσική μορφή όπως σήμερα (μόνο τοπικές διάλεκτοι) ούτε ενιαίο εκπαιδευτικό σύστημα που να δημιουργεί σαφή αίσθηση κοινής ιστορίας σε όλους. Σήμερα όμως η εθνική συνείδηση δεν στηρίζεται αποκλειστικά στην κοινή θρησκεία.
Το δε κωμικοτραγικό είναι ότι επί 400 χρόνια οι Έλληνες έζησαν με τους Τούρκους επικυρίαρχους και δεν αφομοιώθηκαν πολιτιστικά ούτε θρησκευτικά. Και τώρα που υποτίθεται είμαστε ελεύθερο κράτος, κάποιοι φοβούνται ότι θα χάσουν την ταυτότητα τους, αν μάθουν πέντε πράγματα για άλλες θρησκείες ή επειδή συμβιώνουν με κάποιες χιλιάδες μετανάστες-πρόσφυγες. Αυτό λέγεται έλλειψη εθνικής αυτοπεποίθησης.
Και ξεχνούν ότι στην κλασική Αθήνα οι ντόπιοι ήταν περί τις 40.000, ενώ μέτοικοι και δούλοι ξεπερνούσαν τις 100.000 (κάποιοι μιλάνε και για 300.000) και ήταν στην πλειοψηφία τους πάλι ασιατικής καταγωγής (Λυδοί, Φρύγες, Παφλαγόνες, Σκύθες κλπ). Και κατά γενική ομολογία, οι αρχαίοι Αθηναίοι πολιτιστικά δεν τα πήγαν και άσχημα στον χρυσό αιώνα του Περικλή ούτε αφομοιώθηκαν από κανέναν ξένο. ::)
Συμφωνώ απολύτως :η αρχαία Αθήνα, αποτελεί ακόμα ένα ακόμα παράδειγμα μη αφομοίωσης , με ξένους ακόμα και ασιατικής καταγωγής. Το μαρτυρούν, εκτός από τα μνημεία της κλασσικής περιόδου, τα μεγαλειώδη κείμενα που αποτελούν την αρχαία ελληνική γραμματεία.
Και εγώ επίσης θα ήθελα να επιβαλλόταν με δικαστική απόφαση η επιλογή αναλόγου μαθήματος, το οποίο θα καλύπτει διαφορετικά θρησκευτικά δόγματα, να δω τί ακριβώς θα έπραττε το υπουργείο παιδείας.
-
Όταν ζητάς απαλλαγή από ένα μάθημα πρέπει να έχει αιτιολογήσει τουλάχιστον βαθιά μέσα του τους λόγους,
Κατά τα λοιπά καλα ξεμπερδέματα γιατί δεν αποκλείεται σε λίγο να ηχήσουν οι καμπάνες και για άλλα μαθήματα.
Διαβάστε με προσοχή το σημερινό δημοσίευμα.
31 Οκτωβρίου 2019, 15:06
Καταδίκη της Ελλάδας για το σύστημα απαλλαγής από τα Θρησκευτικά
Tο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θεωρεί ότι το σύστημα για την εξαίρεση μαθητών από το υποχρεωτικό μάθημα των θρησκευτικών παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση, καθώς οι γονείς απαιτείται να υποβάλλουν επίσημη δήλωση, στην οποία θα αναφέρουν ότι τα παιδιά τους δεν είναι ορθόδοξα
https://www.in.gr/2019/10/31/greece/katadiki-tis-elladas-gia-systima-apallagis-apo-ta-thriskeytika/
Βεβαίως και αποτελεί υπαρκτό κίνδυνο,οι μαθητές να επιλέγουν για Χ λόγους, ποιό προτιμούν από τα υποχρεωτικά μαθήματα και ποιό όχι. Δεν είναι διόλου δύσκολο να "ανοίξει ο ασκός το Αιόλου".
Ομολογουμένως, καθόλου άσχημα για την εκάστοτε κυβέρνηση, αφού θα μειώνονται συνεχώς τα οργανικά και τα λειτουργικά κενά στην πρωτοβάθμια και ακόμα χειρότερα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
-
Βεβαίως και αποτελεί υπαρκτό κίνδυνο,οι μαθητές να επιλέγουν για Χ λόγους, ποιό προτιμούν από τα υποχρεωτικά μαθήματα και ποιό όχι. Δεν είναι διόλου δύσκολο να "ανοίξει ο ασκός το Αιόλου".
Ομολογουμένως, καθόλου άσχημα για την εκάστοτε κυβέρνηση, αφού θα μειώνονται συνεχώς τα οργανικά και τα λειτουργικά κενά στην πρωτοβάθμια και ακόμα χειρότερα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση.
Μόνο την μείωση των οργανικών κενών φοβάστε; Την πλήρη απαξίωση που επικρατεί και θα επεκταθεί ακόμα περισσότερο αρκετών μαθημάτων και των διδασκόντων δεν την παρατηρείτε; Η διδασκαλία των ξενών γλωσσών ήταν η αρχή, ακολούθησαν τα θρησκευτικά και έπεται συνέχεια...........
-
Μόνο την μείωση των οργανικών κενών φοβάστε; Την πλήρη απαξίωση που επικρατεί και θα επεκταθεί ακόμα περισσότερο αρκετών μαθημάτων και των διδασκόντων δεν την παρατηρείτε; Η διδασκαλία των ξενών γλωσσών ήταν η αρχή, ακολούθησαν τα θρησκευτικά και έπεται συνέχεια...........
Ήδη έχουν απαξιωθεί και άλλα μαθήματα.
Για παράδειγμα ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ του ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ, "ξεπετιέται" μέσα στο πρώτο δίμηνο και ακολουθεί η "καρατόμηση" της ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ του ΣΟΦΟΚΛΗ! στη Β' λυκείου.
Τα λατινικά οι φοιτητές των φιλοσοφικών θα τα γνωρίζουν πλέον στο πρώτο εξάμηνο, αφού "βαπτίστηκαν" μάθημα επιλογής.
Οι συνάδελφοι φυσικοί και μαθηματικοί έχουν τα ίδια προβλήματα.
-
Ήδη έχουν απαξιωθεί και άλλα μαθήματα.
Για παράδειγμα ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ του ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ, "ξεπετιέται" μέσα στο πρώτο δίμηνο και ακολουθεί η "καρατόμηση" της ΑΝΤΙΓΟΝΗΣ του ΣΟΦΟΚΛΗ! στη Β' λυκείου.
Τα λατινικά οι φοιτητές των φιλοσοφικών θα τα "γνωρίζουν" πλέον το πρώτο εξάμηνο, αφού βαπτίστηκαν μάθημα επιλογής.
Οι συνάδελφοι φυσικοί και μαθηματικοί έχουν τα ίδια προβλήματα.
Οι εταιρίες πληροφορικής ψάχνουν κόσμο για 1000 και 1200 ευρώ πρώτο μισθό. Η κατασκευή ανεβαινει. Μην χαθεί άλλη γενιά περιμένοντας να πάνε αναπληρωτές για 3 και 60. Ας καταργηθούν να σωθουν τα παιδιά. Πληροφορική, μαθηματικά, επιστήμες και καλά αγγλικά. Με επιτάφιους, dum Spiro spera και προφήτες δεν έχει μπακαγιοκο.
-
Οι εταιρίες πληροφορικής ψάχνουν κόσμο για 1000 και 1200 ευρώ πρώτο μισθό. Η κατασκευή ανεβαινει. Μην χαθεί άλλη γενιά περιμένοντας να πάνε αναπληρωτές για 3 και 60. Ας καταργηθούν να σωθουν τα παιδιά. Πληροφορική, μαθηματικά, επιστήμες και καλά αγγλικά. Με επιτάφιους, dum Spiro spera και προφήτες δεν έχει μπακαγιοκο.
Η λέξη ντροπή είναι λίγη για αυτά που τολμάς να γράφεις!
-
Οι εταιρίες πληροφορικής ψάχνουν κόσμο για 1000 και 1200 ευρώ πρώτο μισθό. Η κατασκευή ανεβαινει. Μην χαθεί άλλη γενιά περιμένοντας να πάνε αναπληρωτές για 3 και 60. Ας καταργηθούν να σωθουν τα παιδιά. Πληροφορική, μαθηματικά, επιστήμες και καλά αγγλικά. Με επιτάφιους, dum Spiro spera και προφήτες δεν έχει μπακαγιοκο.
Ρεαλιστική προσέγγιση μεν, υπάρχει όμως η κλίση και τα ενδιαφέροντα του σημερινού μαθητή και αυριανού πολίτη δε. Μόνο το κυνήγι του χρήματος, δημιουργεί στρεβλώσεις και ανθρώπους/πολίτες, αδίστακτους προκειμένου να το αποκτήσουν.
-
Το χρήμα σε αυτή την περίπτωση είναι φυσικό επακόλουθο το ότι κινείσαι στον στίβο της εποχής σου. Αν ο Περικλής μιλούσε με τον τρόπο των ομηρικών ηρώων θα έτρωγε λεμονοκουπες κατά τον επιτάφιο. Αν ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς μιλούσε σαν τον προφήτη Ιεζεκιήλ θα κέρδιζε ο Βαρλαάμ. Αν ο Bill Gates διάβαζε θρησκευτικα, θα γινόταν μητροπολίτης.
-
Από την επίσημη ιστοσελίδα του European Court of Human Rights
Judgment concerning Greece
31/10/2019
In the case of Papageorgiou and Others v. Greece, the Court has found a violation of Article 2 of Protocol No.1 (right to education), interpreted in the light of Article 9 (freedom of thought, conscience and religion).
The case concerned compulsory religious education in Greek schools for all primary and secondary pupils, under the Constitution and other legislative instruments. The applicant parents complained that if they had wanted to have their daughters exempted from religious education, they would have had to declare that they were not Orthodox Christians.
The Court stressed that the authorities did not have the right to oblige individuals to reveal their beliefs. However, the current system in Greece for exempting children from religious education classes required parents to submit a solemn declaration saying that their children were not Orthodox Christians.
-
>:(
Το χρήμα σε αυτή την περίπτωση είναι φυσικό επακόλουθο το ότι κινείσαι στον στίβο της εποχής σου. Αν ο Περικλής μιλούσε με τον τρόπο των ομηρικών ηρώων θα έτρωγε λεμονοκουπες κατά τον επιτάφιο. Αν ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς μιλούσε σαν τον προφήτη Ιεζεκιήλ θα κέρδιζε ο Βαρλαάμ. Αν ο Bill Gates διάβαζε θρησκευτικα, θα γινόταν μητροπολίτης.
Μπορείς κάλλιστα ζώντας στην εποχή σου να μελετάς, ας πούμε, την πολιτεία του Πλάτωνα.
Δεν "επιστρέφεις" πίσω στο χρόνο, ούτε οπισθοδρομεις.
Αντιθέτως, κατανοείς το σύγχρονο γίγνεσθαι και είσαι ικανός να αντισταθείς, για παράδειγμα, στη σημερινή παρακμή του πολιτικού συστήματος και να μην το υπηρετείς λόγω ελλείψεως κριτικής σκέψης.
Χρήμα επίσης, μπορείς να αποκτήσεις και με αθέμιτους τρόπους. Κινείσαι στην εποχή σου σε αυτή την περίπτωση;
-
Σπουδάζω ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ στο ΕΚΠΑ και έχει πολύ ενδιαφέροντα μαθήματα που δεν επιτρέπουν, κατά τη γνώμη μου, την απαλλαγή των αλλόθρησκων αφού θα μπορούσαμε να μάθουμε, όλοι μας ανεξαιρέτως, ενδιαφέροντα πράγματα για όλες τις βασικές θρησκείες. Σας παραθέτω μερικά: Εισαγωγή στη Θρησκειολογία, Διαθρησκειακός Διάλογος, Ιστορία Θρησκειών -Ισλάμ/Βουδισμός/Ινδουισμός, Κινέζικα και Ιαπωνικά θρησκεύματα, Εισαγωγή στη Βιοηθική, Βιοηθική των θρησκειών, κ.ά. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το υπουργείο θα πρέπει να επανεξετάσει την απόφαση σχετικά με το μάθημα των θρησκευτικών.
-
Σπουδάζω ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ στο ΕΚΠΑ και έχει πολύ ενδιαφέροντα μαθήματα που δεν επιτρέπουν, κατά τη γνώμη μου, την απαλλαγή των αλλόθρησκων αφού θα μπορούσαμε να μάθουμε, όλοι μας ανεξαιρέτως, ενδιαφέροντα πράγματα για όλες τις βασικές θρησκείες. Σας παραθέτω μερικά: Εισαγωγή στη Θρησκειολογία, Διαθρησκειακός Διάλογος, Ιστορία Θρησκειών -Ισλάμ/Βουδισμός/Ινδουισμός, Κινέζικα και Ιαπωνικά θρησκεύματα, Εισαγωγή στη Βιοηθική, Βιοηθική των θρησκειών, κ.ά. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το υπουργείο θα πρέπει να επανεξετάσει την απόφαση σχετικά με το μάθημα των θρησκευτικών.
Κατά τη γνώμη μου, αυτή είναι η ορθή προσέγγιση του μαθήματος, η οποία θα "ακυρώνει" την απαλλαγή των μαθητών.
Το θέμα βέβαια, είναι να συμφωνήσουν οι θεολόγοι και να υπάρξει ενιαία γραμμή, ώστε να ξεπεραστούν οι "αγκυλώσεις" τόσων χρόνων.
-
Το θέμα βέβαια, είναι να συμφωνήσουν οι θεολόγοι και να υπάρξει ενιαία γραμμή, ώστε να ξεπεραστούν οι "αγκυλώσεις" τόσων χρόνων.
Πριν από αυτό το στάδιο, νομίζω ότι προηγείται κάποιο άλλο πιο βασικό: Να γίνει κοινώς αποδεκτό ότι για το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας των Θρησκευτικών αρμόδιοι να αποφασίζουν είναι οι θεολόγοι και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και όχι η δικαιοσύνη και η πολιτική.
Στην παρούσα φάση βιώνουμε το παράδοξο να έχει αποφασίσει η δικαιοσύνη και οι θεολόγοι να σιωπούν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων από τον πανεπιστημιακό χώρο.
Αυτό σημαίνει ότι είτε συμφωνούν είτε βολεύονται. Γιατί, κακά τα ψέματα, ένα κατηχητικό μάθημα έχει πολύ λιγότερες γνωστικές απαιτήσεις από οποιοδήποτε μάθημα θρησκειολογίας ή κοινωνικής θεολογίας, η δε δυνατότητα απαλλαγής προσφέρει ένα πιο ομοιογενές και άρα πιο εύκολο ακροατήριο.
Το ότι το μάθημα υποβαθμίζεται (γιατί περιορίζεται η ύλη του και γίνεται ουσιαστικά προαιρετικό), το ότι δεν προσφέρεται θρησκευτική παιδεία σε όλους τους μαθητές ουδόλως τους απασχολεί. :-X
Επίσης, δύσκολα θα υπάρξει αντίδραση από την πλευρά των μαθητών που είναι αλλόθρησκοι ή άθεοι, γιατί το δέλεαρ της ελεύθερης ώρας είναι πολύ σημαντικό. Άσε που ειδικά όσοι είναι άθεοι σπανίως αντιλαμβάνονται την ανάγκη να ενημερωθούν για τα θρησκευτικά ζητήματα και προτιμούν να τα σνομπάρουν.
Όλη αυτή η κατάσταση όμως με μια λέξη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως οπισθοδρόμηση. :-X
-
Πριν από αυτό το στάδιο, νομίζω ότι προηγείται κάποιο άλλο πιο βασικό: Να γίνει κοινώς αποδεκτό ότι για το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας των Θρησκευτικών αρμόδιοι να αποφασίζουν είναι οι θεολόγοι και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και όχι η δικαιοσύνη και η πολιτική.
Στην παρούσα φάση βιώνουμε το παράδοξο να έχει αποφασίσει η δικαιοσύνη και οι θεολόγοι να σιωπούν, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων από τον πανεπιστημιακό χώρο.
Αυτό σημαίνει ότι είτε συμφωνούν είτε βολεύονται. Γιατί, κακά τα ψέματα, ένα κατηχητικό μάθημα έχει πολύ λιγότερες γνωστικές απαιτήσεις από οποιοδήποτε μάθημα θρησκειολογίας ή κοινωνικής θεολογίας, η δε δυνατότητα απαλλαγής προσφέρει ένα πιο ομοιογενές και άρα πιο εύκολο ακροατήριο.
Το ότι το μάθημα υποβαθμίζεται (γιατί περιορίζεται η ύλη του και γίνεται ουσιαστικά προαιρετικό), το ότι δεν προσφέρεται θρησκευτική παιδεία σε όλους τους μαθητές ουδόλως τους απασχολεί. :-X
Επίσης, δύσκολα θα υπάρξει αντίδραση από την πλευρά των μαθητών που είναι αλλόθρησκοι ή άθεοι, γιατί το δέλεαρ της ελεύθερης ώρας είναι πολύ σημαντικό. Άσε που ειδικά όσοι είναι άθεοι σπανίως αντιλαμβάνονται την ανάγκη να ενημερωθούν για τα θρησκευτικά ζητήματα και προτιμούν να τα σνομπάρουν.
Όλη αυτή η κατάσταση όμως με μια λέξη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως οπισθοδρόμηση. :-X
Έχεις απόλυτο δίκιο, σχετικά με τα προβλήματα που δημιουργούνται από τη στάση σχεδόν όλων των εμπλεκομένων με το μάθημα των θρησκευτικών. Είναι δύσκολο να ξεπεραστούν και το αντιλαμβανόμαστε.
Να προσθέσω, ότι εκτός από τη δικαιοσύνη και την πολιτική εξουσία, αποφασίζει και η ηγεσία της εκκλησίας για το περιεχόμενο ενός μαθήματος. Αυτό και αν είναι παράδοξο... :(
-
Να προσθέσω, ότι εκτός από τη δικαιοσύνη και την πολιτική εξουσία, αποφασίζει και η ηγεσία της εκκλησίας για το περιεχόμενο ενός μαθήματος. Αυτό και αν είναι παράδοξο... :(
Εμένα δεν με πειράζει επί της αρχής να λαμβάνεται υπ' όψιν η άποψη των εκπροσώπων κάθε θρησκεύματος σε ό,τι αφορά την παρουσίαση της θρησκείας τους. Δεν συμφωνώ με το να καθορίζουν συνολικά το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος, γιατί εκεί ξεφεύγουν από τα όρια της αρμοδιότητάς τους.
Έχω την εντύπωση πάντως ότι στη δεδομένη στιγμή ό,τι έγινε δεν οφειλόταν σε παρέμβαση της Εκκλησίας.
-
Κάποια πράγματα επιγραμματικά για το θέμα,γιατί η ανάλυσή τους απαιτεί περισσότερο χρόνο.Τα σημειώνω εδώ μόνο και μόνο επειδή εκτιμώ το ειλικρινές ενδιαφέρον κάποιων συναδέλφων,που έχουν ήδη αναφέρει κάποια αποσπασματικά στοιχεία.Η πραγματικότητα,λοιπόν,συνοψίζοντας έχει ως εξής:
1.Το ΣτΕ ήταν αναμενόμενο να βγάλει αντισυνταγματικά τα νέα προγράμματα,από τη στιγμή που κάποια σχολεία είχαν ομολογιακό μάθημα για τους μαθητές τους,έστω και αν αυτά είναι π.χ. ιδιωτικά.'Η υπάγονται όλα τα σχολεία της ελληνικής επικράτειας στο Υπουργείο Παιδείας ή εφαρμόζεται η συνταγματική αρχή της ισότητας και σε όσους ορθόδοξους επιθυμούν ομολογιακό μάθημα.
2.Το ίδιο αναμενόμενη ήταν και η χθεσινή απόφαση για την εγκύκλιο Λοβέρδου σχετικά με τις απαλλαγές.Δεν ασχολήθηκε καθόλου με το περιεχόμενο του μαθήματος.Επομένως,η εκπόνηση νέων προγραμμάτων με την επίκληση της κατοχύρωσης της υποχρεωτικότητας του μαθήματος,αίρεται.Κάποιος γονέας έχει το δικαίωμα να ζητήσει την εξαίρεση του παιδιού του από ένα μάθημα θρησκευτικών ή φιλοσοφίας,οποιοδήποτε περιεχόμενο και αν έχει αυτό.
3.Μία κάποια λύση, που θα επέφερε λίγη ηρεμία στα δύο στρατόπεδα θεολόγων και στο μάθημα, θα ήταν να υπάρχουν δύο μαθήματα θρησκευτικών.Το ένα ομολογιακό, το άλλο πολιτιστικό-θρησκειολογικό και οι μαθητές να επιλέγουν.Επίσης οι θεολόγοι θα επιλέξουν ποιο μάθημα θα διδάσκουν.
4.Το ΜτΘ είναι ο εύκολος στόχος.Σήμερα η ανθρωπιστική παιδεία υποβαθμίζεται εσκεμμένα και η απαξίωση του σχολείου θίγει όλες τις ειδικότητες.Ακόμα και ο "συνάδελφος" παραπάνω,ο οποίος αναπαράγει όλη την υλιστική προπαγάνδα που μας ταϊζουν και ο οποίος νιώθει ίσως ότι είναι καβάλα στο άλογο επειδή υπηρετεί την τεχνοκρατική εκπαίδευση,ο ίδιος σε λίγα χρόνια θα παραπονιέται που οι μαθητές του δεν θα του δίνουν καμία σημασία.
-
3.Μία κάποια λύση, που θα επέφερε λίγη ηρεμία στα δύο στρατόπεδα θεολόγων και στο μάθημα, θα ήταν να υπάρχουν δύο μαθήματα θρησκευτικών.Το ένα ομολογιακό, το άλλο πολιτιστικό-θρησκειολογικό και οι μαθητές να επιλέγουν.Επίσης οι θεολόγοι θα επιλέξουν ποιο μάθημα θα διδάσκουν.
Αυτό όμως προϋποθέτει: α) αίθουσες διδασκαλίας και β) αύξηση του αριθμού των θεολόγων.
Πόσο πιθανό είναι να καλυφθούν αυτές οι δυο προϋποθέσεις;
Επίσης, δεν ξέρω αν θα επέφερε ηρεμία μια τέτοια απόφαση. Γιατί ναι μεν δεν θα υπήρχε πρόβλημα για όσους αλλόδοξους/αλλόθρησκους/άθεους προτιμούσαν το πολιτιστικό-θρησκειολογικό μάθημα, αλλά θα προέκυπτε δίλημμα για τους χριστιανούς μαθητές ποιο από τα δυο μαθήματα να επιλέξουν. Και σ' αυτό το δίλημμα πολύ φοβάμαι ότι δεν θα απαντούσαν κατά την κρίση τους ελεύθερα, αλλά υπό κοινωνική πίεση, ειδικά στην επαρχία. Αν πάλι δεν τους δινόταν εκ του νόμου η δυνατότητα να επιλέξουν, θα προέκυπτε θέμα ισότητας.
-
Αυτό όμως προϋποθέτει: α) αίθουσες διδασκαλίας και β) αύξηση του αριθμού των θεολόγων.
Πόσο πιθανό είναι να καλυφθούν αυτές οι δυο προϋποθέσεις;
Επίσης, δεν ξέρω αν θα επέφερε ηρεμία μια τέτοια απόφαση. Γιατί ναι μεν δεν θα υπήρχε πρόβλημα για όσους αλλόδοξους/αλλόθρησκους/άθεους προτιμούσαν το πολιτιστικό-θρησκειολογικό μάθημα, αλλά θα προέκυπτε δίλημμα για τους χριστιανούς μαθητές ποιο από τα δυο μαθήματα να επιλέξουν. Και σ' αυτό το δίλημμα πολύ φοβάμαι ότι δεν θα απαντούσαν κατά την κρίση τους ελεύθερα, αλλά υπό κοινωνική πίεση, ειδικά στην επαρχία. Αν πάλι δεν τους δινόταν εκ του νόμου η δυνατότητα να επιλέξουν, θα προέκυπτε θέμα ισότητας.
Λύση στα πρακτικά ζητήματα βρίσκεται.Αύξηση του αριθμού των θεολόγων δεν απαιτείται.Θα είναι περισσότεροι βέβαια αυτοί που θα τρέχουν σε πολλά σχολεία.Από τη στιγμή όμως που προέκυψαν αντιρρήσεις ως προς το περιεχόμενο του μαθήματος,καταλαβαίνουν όλοι ότι δεν γίνεται αλλιώς.Ως προς το αν θα επέλεγαν ελεύθερα ή όχι,αυτό αποτελεί εικασία.Αλλος θα έλεγε ότι σε ένα αστικό περιβάλλον,το παιδί θα επηρεάζεται από το αθεϊστικό κλίμα κ.ο.κ..Μιλάμε για νέο σύστημα και διασφάλιση του δικαιώματος επιλογής από το κράτος.
-
Να κάτσουν να στρωθούν να βγάλουν ένα δια-θεματικό βιβλίο για τα θρησκευτικά να τελειώσει η ιστορία.
Βρήκαν τωρα να ασχοληθούν και τους φταίει το μάθημα!!
*διαθεματικό = Η θρησκεία στην Αραβική Λογοτεχνία,στην Ελληνική Λογοτεχνία, σύνδεση κοινωνιολογική, Ιστορική, εκπαιδευτική κλπ κλπ και πάντως όχι συγκριτική. επιδράσεις των θρησκειών στον πολιτισμό (γραμματα, τέχνες )
*Όλα τα ΄χει η Μαργιωρή,...
-
@MARKOS
Η απόφαση του ΣτΕ δυστυχώς ή ευτυχώς είναι δεσμευτική και τελεσίδικη.Δημιουργεί νέα δεδομένα,εξ ου και το αδιέξοδο.
-
Οι εταιρίες πληροφορικής ψάχνουν κόσμο για 1000 και 1200 ευρώ πρώτο μισθό. Η κατασκευή ανεβαινει. Μην χαθεί άλλη γενιά περιμένοντας να πάνε αναπληρωτές για 3 και 60. Ας καταργηθούν να σωθουν τα παιδιά. Πληροφορική, μαθηματικά, επιστήμες και καλά αγγλικά. Με επιτάφιους, dum Spiro spera και προφήτες δεν έχει μπακαγιοκο.
Αν καταργηθούν οι ανθρωπιστικές επιστήμες, θα είναι η καταδίκη όλης της κοινωνίας.
Οι θετικές επιστήμες μπορεί να διασφαλίζουν την παραγωγή χρήματος, αλλά χωρίς τις ανθρωπιστικές επιστήμες το χρήμα παράγεται, διανέμεται και χρησιμοποιείται χωρίς καμία ηθική, καμία δικαιοσύνη, καμία ανθρωπιά.
Άρα, με γνώμονα μόνο το κέρδος, θα οδεύσουμε σε μια κοινωνία ζούγκλα, κάτι που ήδη βλέπουμε τις τελευταίες δεκαετίες που οι ανθρωπιστικές επιστήμες υποβαθμίζονται και οι θετικές θεοποιούνται.
-
Λύση στα πρακτικά ζητήματα βρίσκεται.Αύξηση του αριθμού των θεολόγων δεν απαιτείται.Θα είναι περισσότεροι βέβαια αυτοί που θα τρέχουν σε πολλά σχολεία.Από τη στιγμή όμως που προέκυψαν αντιρρήσεις ως προς το περιεχόμενο του μαθήματος,καταλαβαίνουν όλοι ότι δεν γίνεται αλλιώς.Ως προς το αν θα επέλεγαν ελεύθερα ή όχι,αυτό αποτελεί εικασία.Αλλος θα έλεγε ότι σε ένα αστικό περιβάλλον,το παιδί θα επηρεάζεται από το αθεϊστικό κλίμα κ.ο.κ..Μιλάμε για νέο σύστημα και διασφάλιση του δικαιώματος επιλογής από το κράτος.
Μακάρι να είναι πιο απλά τα πράγματα. Το θέμα είναι να υπάρξει κάποια διορθωτική κίνηση, αλλά η απόφαση του ΣτΕ είναι πολύ δεσμευτική και δεν ξέρω τι περιθώρια αφήνει κι αν είναι αμετάκλητη.
-
Εμένα δεν με πειράζει επί της αρχής να λαμβάνεται υπ' όψιν η άποψη των εκπροσώπων κάθε θρησκεύματος σε ό,τι αφορά την παρουσίαση της θρησκείας τους. Δεν συμφωνώ με το να καθορίζουν συνολικά το περιεχόμενο και τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος, γιατί εκεί ξεφεύγουν από τα όρια της αρμοδιότητάς τους.
Έχω την εντύπωση πάντως ότι στη δεδομένη στιγμή ό,τι έγινε δεν οφειλόταν σε παρέμβαση της Εκκλησίας.
Όχι. Δεν νομίζω ότι είχε σχέση η εκκλησία τη δεδομένη χρονική στιγμή.
Τελικά όμως η άποψη της εκκλησίας μάλλον καθορίζει το περιεχόμενο του μαθήματος, τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό.
Ο μη διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας, έχει δημιουργήσει χρόνιες παθογένειες: μια εξ αυτών αποτελεί και το πεδίο ελέγχου του εν λόγω μαθήματος.
-
Θρησκευτικά: Αλλαγές στο μάθημα μετά την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου
https://www.newsit.gr/ellada/thriskeytika-allages-sto-mathima-meta-tin-apofasi-tou-eyropaikou-dikastiriou/2906359/
Ξαναδιαβάζοντας την απόφαση του ΣτΕ βλέπω ότι γράφει: ''Περαιτέρω, εφόσον διασφαλίζεται η ανωτέρω συνταγματική υποχρέωση του Κράτους για την ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης των μαθητών, η Πολιτεία δεν εμποδίζεται να περιλαμβάνει στα σχολικά προγράμματα και εκπαίδευση «θρησκειολογικού» χαρακτήρα με πληροφορίες και γνώσεις για άλλες θρησκείες και δόγματα.''
Άρα, υπάρχει περιθώριο να προσφερθεί ως εναλλακτικό κάποιο μάθημα θρησκειολογίας. Αν μάλιστα το προσφέρουν σε όλους τους μαθητές και όχι μόνο σε μη χριστιανούς, θα λυθεί και το πρόβλημα με την αποκάλυψη των θρησκευτικών πεποιθήσεων στις απαλλαγές. Θα μπορεί δηλ ένας μαθητής να το παρακολούθησει χωρίς αυτό να σημαίνει αυτομάτως ότι δεν είναι χριστιανός και χωρίς να χρειάζεται να δηλώσει τι ακριβώς πιστεύει. Γιατί η αλήθεια είναι ότι ακόμα κι αν βάλουν ως όρο απαλλαγής την επίκληση γενικά προσωπικών λόγων, πάλι θα υπάρχει πρόβλημα, ειδικά στην επαρχία.
-
Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος: Η πρόταση του για το μάθημα των Θρησκευτικών
By GP On Ιαν 14, 2016 73 0
Μια συγκεκριμένη πρόταση σχετικά με τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία κατέθεσε στη χθεσινή έκτακτη απογευματινή συνεδρίαση της ΔΙΣ ο εισηγητής Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος. Εκτός των μελών της ΔΙΣ, στην απογευματινή συνεδρίαση παρίσταντο ο μητροπολίτης Καισαριανής Δανιήλ, πρόεδρος της Συνοδικής Επιτροπής Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως και Επιμορφώσεως του Εφημεριακού Κλήρου, οι κοσμήτορες των Θεολογικών Σχολών Αθηνών και Θεσσαλονίκης και οι δύο πρόεδροι των Δ.Σ. της ΠΕΘ (Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων) και του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου ΚΑΙΡΟΣ. Η πρόταση αναμένεται να συζητηθεί στη σημερινη΄συνεδρίαση οπότε και θα ληφθούν οι οριστικές αποφάσεις.
Συγκεκριμένα ο Μητροπολίτης καταρχάς ξεκαθάρισε πως η Εκκλησία έχει το δικαίωμα να εμπλέκεται στο θέμα των σχολικών βιβλίων και δη των Θρησκευτικών, κόντρα στους επικριτές της, με βάση το άρθρο 2 του Νόμου 590/1977 «Περί του Καταστατικού Χάρτου της Εκκλησίας της Ελλάδος» που αναφέρει ότι «η Εκκλησία της Ελλάδος συνεργάζεται μετά της Πολιτείας, προκειμένου περί θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος, ως τα της χριστιανικής αγωγής της νεότητος…»
Έκανε μια ιστορική αναδρομή στο πως έχει χειρισθεί το θέμα η ΔΙΣ και η Ιεραρχία και κατόπιν μπήκε στην ουσία λέγοντας πως πρέπει να επισημανθεί ότι χαρακτηρίζεται «μάθημα Θρησκευτικών» και όχι «μάθημα Εκκλησιαστικών». “Από την φύση του το μάθημα αυτό είναι γνωσιολογικό, εξ ού και χαρακτηρίζεται «μάθημα», και μάλιστα «θρησκευτικών», που σημαίνει ότι δεν αναφέρεται στην κατήχηση της Εκκλησίας. Το λέγω αυτό, γιατί εμείς οι θεολόγοι γνωρίζουμε ότι υφίσταται διαφορά μεταξύ θρησκείας και Εκκλησίας. Η Εκκλησία δεν μπορεί να ταυτισθή με τον όρο θρησκεία, γιατί έχει διαφορετικούς σκοπούς, ενδιαφέροντα και μεθοδολογία.Επομένως, όπως διδάσκεται σήμερα το μάθημα των Θρησκευτικών, δεν είναι κατήχηση της Εκκλησίας, δεν ταυτίζεται με ένα κατηχητικό μάθημα, χωρίς όμως να αποδεσμεύεται από την ζωή της Εκκλησίας” τόνισε.
Στάθηκε στις δικαστικές αποφάσεις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Διοικητικού Εφετείου Χανίων σχετικά και με τους λόγους για την απαλλαγή από το μάθημα σημειώνοντας πως δεν μπορεί να είναι λογοι συνειδήσεως αλλά μόνο: “οι ορθόδοξοι μαθητές δεν μπορούν να απαλλαγούν από το μάθημα των Θρησκευτικών όσους λόγους και αν επικαλεσθούν∙ και επιτρέπεται να απαλ-λάσσωνται από το μάθημα των Θρησκευτικών μόνον οι άθρησκοι, οι αλλό-θρησκοι ή ετερόδοξοι μαθητές, μόνον με τις αυστηρώς προδιαγραφόμενες προϋποθέσεις”.
roula_manika
Συνάμα επέκρινε το προτεινόμενο νέο Πρόγραμμα Σπουδών το οποίο όπως είπε είτε “χαρακτηρίζεται ως θρησκειολογικό, που μεταβάλλει τον χαρακτήρα της Παιδείας, αντίθετα με ό,τι επιτάσσει το Σύνταγμα, οι αποφάσεις των Δικαστηρίων και ο Καταστατικός Χάρτης της Εκκλησίας της Ελλάδος ή είναι το πλέον κατάλληλο για τις σύγχρονες συνθήκες ζωής” είτε επίσης εσφαλμένως ως κατηχητικό-ομολογιακό μιας και ο όρος ομολογιακό μάθημα δεν εκφράζει την Ορθόδοξη Παράδοση, αλλά παραπέμπει στην δυτική θρησκευτική παράδοση κατηγορώντας επιπλέον τους κατά καιρούς επικριτές για επιχειρηματολογία χωρίς τεκμήρια.
Σημείωσε δε πως “τα ισχύοντα βιβλία υπερβαίνουν τον κατηχητικό-ομολογιακό χαρακτήρα και θα μπορούσαν να τα παρακολουθήσουν και μαθητές που διαπνέονται από αθεϊστικές απόψεις για να πληροφορηθούν τα θρησκευτικά γνωστικά αντικείμενα, αλλά και μαθητές που ανήκουν σε άλλα Θρησκεύματα, για να πληροφορηθούν το πολιτιστικό επίπεδο της Χώρας που ζούν’.
Ο Θρησκευτικός γραμματισμός
Σύμφωνα με τον εισηγητή η βασική αρχή που εμπνέει το προτεινόμενο Νέο Πρόγραμμα είναι ο λεγόμενος «θρησκευτικός γραμματισμός». Σημειώνεται ότι «στήν νέα θεώρηση του Μ.τ.Θ. προβάλλεται με έμφαση το αίτημα του θρησκευτικού γραμματισμού ως μία καίρια διάσταση της θρησκευτικής αγωγής, η οποία συμβάλλει στην διαμόρφωση πολιτών με θρησκευτική αυτοσυνειδησία και δεκτικότητα στον διάλογο με το διαφορετικό».
Και εξηγεί τι σημαίνει ο όρος «Θρησκευτικός γραμματισμός»… Ο όρος «γραμματισμός», όπως σημειώνεται στην Φιλοσοφία του Νέου Προγράμ-ματος Σπουδών των Θρησκευτικών, είναι απόδοση στα ελληνικά του αγγλικού όρου «literacy», που μεταφράζεται «ως εγγραμματισμός ή/καί εγγραμμα-τοσύνη». Μέ την χρήση αυτή του όρου σκιαγραφείται «η δεξιότητα του μαθητή να επικοινωνεί με ποικίλα περιβάλλοντα, όχι αποκλειστικά με λεκτικά μηνύματα, αλλά και με μη γλωσικά κείμενα».
«Συνεπώς, ο θρησκευτικός γραμματισμός είναι κάτι περισσότερο από το να γνωρίζει κάποιος για την θρησκεία του άλλου, αν και αυτό θεωρείται σημαντικό βήμα. Το σπουδαίο είναι να μάθει να σέβεται τη θρησκεία των άλλων και να αντιλαμβάνεται τη συνεισφορά τους στην κοινωνική ζωή».
Έτσι, το προτεινόμενο Νέο Πρόγραμμα Σπουδών για το Λύκειο «ακολουθεί τη φιλοσοφία και τις αρχές του γραμματισμού έτσι όπως αποτυπώθηκαν στο Π.Σ. (Πρόγραμμα Σπουδών) Θρησκευτικών που δημοσιεύτηκε το 2011 και εφαρμόσθηκε «πιλοτικά» σε εξήντα οκτώ (68) Γυμνάσια στην Επικράτεια» για μια τριετία (2011-2014).
Κατόπιν ασκεί κριτική στην Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων και σχολιάζει ειδικά: “Μπορεί η Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων να επιμένη στο ότι το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών είναι πρόγραμμα διαδικασίας, το οποίο προσαρμόζεται στο επίπεδο κάθε τάξης, ωστόσο οι τιθέμενοι εκπαιδευτικοί σκοποί και στόχοι αφορούν κριτικές αποτιμήσεις φαινομένων, θρησκειών, ιδεολογιών και ακριβή γνώση επιμέρους θεμάτων. Άρα ο διδάσκων δεν μπορεί να μήν υπηρετήση τους παραπάνω στόχους, οι οποίοι για τους παραπάνω λόγους παραμένουν αναπόφευκτα ανολοκλήρωτοι”.
Δεν αρνείται την πολυθρησκευτικότητα & την πολυπολιτισμικότητα
Ο Μητροπολίτης πάντως δεν αρνείται την πολυθρησκευτικότητα και την πολυπολιτισμικότητα απλα΄ζητάει τάξη! Συγκεκριμένα αναφέρει: “Το πρόβλημα δεν είναι η εισαγωγή της πολυθρησκευτικότητας και της πολυπολιτισμικότητας στο πρόγραμμα εν είδει ενός θρησκευτικού εγγραμ-ματισμού. Το πρόβλημα είναι ότι συσσωρεύονται όλα μαζί ανοργάνωτα και άτακτα, χωρίς καμιά άλλη λογική εκτός από την υποτιθέμενη θεματική αντιμετώπιση θρησκευτικών φαινομένων που αρμόζει στην ηλικία και τα ενδιαφέροντα των παιδιών. Μιά ιστορική θρησκειολογία θα ήταν ωφελιμότερη, εν προκειμένω θα ήταν ασύγκριτα προτιμότερη, διότι δεν θα σύγκρινε τα πάντα με τα πάντα, αλλά αντ’ αυτού θα προσέγγιζε μεθοδικά κάθε θρησκεία.
Εφ’ όσον είναι αίτημα των καιρών η εισαγωγή της πολυθρησκευτικότητας και της πολυπολιτισμικότητας, κανείς δεν αρνείται την υλοποίηση του αιτήματος. Ωστόσο, με παιδαγωγικά εύληπτο τρόπο και λογική και ιστορική συγκρότηση των γεγονότων”
Η πρόταση
Εν κατακλείδι ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου καταθέτει και συγκεκριμένη πρόταση. “Η βάση της προτάσεως είναι ότι σε κάθε βιβλίο κάθε τάξεως του ισχύοντος Προγράμματος Σπουδών, από τις περίπου 30 ενότητες οι έξι από αυτές ήτοι ποσοστό 20% να αφιερώνωνται στα άλλα Θρησκεύματα και τις άλλες Ομολογίες σε σχέση με την θεματολογία τους” αναφέρει και συμπληρώνει.”Αυτό, όμως, θα γίνεται προς το τέλος του βιβλίου, αφού προηγουμένως οι μαθητές, των οποίων η πλειοψηφία ανήκει στην Ορθόδοξη Εκκλησία, θα αποκτούν βάσεις και μετά θα έχουν την δυνατότητα να επεκτείνωνται σε άλλους θρησκευτικούς χώρους. Ακόμη, αυτό θα βοηθήση και τους μαθητές άλλων Θρησκευμάτων να αποκτούν γνώση του πολιτισμού της χώρας στην οποία διαβιούν, αφού μάλιστα αυτή η χώρα δεν τους περιφρονεί, διότι διδάσκονται και τα δικά τους θρησκεύματα στο μάθημα των Θρησκευτικών”.
ΜΕ ΒΡΙΣΚΕΙ ΑΠΟΛΥΤΑ ΣΥΜΦΩΝΟ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΟΥ ΙΕΡΟΘΕΟΥ ΕΝΟΣ ΠΟΛΥΓΡΑΦΟΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ ΙΕΡΑΡΧΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΛΛΑ ΣΥΜΦΩΝΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΤΑΓΕΣ ΤΟΥ ΣΤΕ (Να προηγείται η διαδασκαλία της Ορθόδοξης Χριστιανικής Πίστης, αλλά να υπάρχει και η διαδασκαλία των μεγαλύτερων θρησκειών σε ιδιαίτερες διδακτικές ενότητες)
agioritikovima
-
είναι αυτό που γράφω πιο πάνω για τη Σουηδία απ' όπου μόλις γύρισα με πρόγραμμα Erasmus + και συζήτησα με καθηγητή που έκανε μάθημα "θρησκείες" και "ηθική". Στο μεν πρώτο παρουσιάζονται όλες οι θρησκείες, δόγματά τους κλ.π., για να είμαι πιπ συγκεκριμένος κυρίως οι πέντε μεγάλες, και στο δεύτερο αναλύονται διάφορα ζητήματα, π.χ. θανατική ποινή, ευθανασία κλπ. Τα κορίτσια με την μαντήλα που είδα στους διαδρόμους του σχολείου και ρώτησα αν παρακολουθούν τα μαθήματα αυτά μου είπαν "ναι αφού είναι υποχρεωτικά". Νομίζω αυτή είναι΄η λύση που από καιρό έπρεπε να δοθεί... ούτε απαλλαγές ούτε τίποτα. Σχετικά με την ορθόδοξη κατήχηση στα παιδιά που επιθυμούν, ας αναλάβει τις ευθύνες της και η εκκλησία εν τέλει και ας δουλέψουν επιτέλους οι ενορίες...
-
Δήλωση της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων με αφορμή την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Με αφορμή την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για τον ειδικότερο τρόπο απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών, σημειώνεται ότι το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων – σε συμμόρφωση και με την υπ’ αριθ. 1749/2019 πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας – δρομολογεί την τροποποίηση των κείμενων ρυθμίσεων.
Η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, κα Νίκη Κεραμέως, δήλωσε σχετικά:
«Το Υπουργείο θα επεξεργαστεί και θα αντιμετωπίσει, με τρόπο συνεκτικό, όλα τα ζητήματα που εγείρονται από τις πρόσφατες σχετικές αποφάσεις των Δικαστηρίων. Στο πλαίσιο αυτό, αυτονοήτως θα τροποποιηθούν και οι ρυθμίσεις που αφορούν στο πρόγραμμα σπουδών των Θρησκευτικών και στον τρόπο απαλλαγής από το μάθημα σύμφωνα το εθνικό και ενωσιακό δίκαιο καθώς και με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».
Πηγή: Fresh education
Συνεχίζεται η προσπάθεια να βρεθεί "ο τρόπος απαλλαγής από το μάθημα". Θεωρώ ότι θα ήταν περισσότερο εποικοδομητικό για την εκπαίδευση, η αναμόρφωση του
περιεχομένου, του τρόπου διδασκαλίας και του τίτλου του μαθήματος. Η κ. Κεραμεως αναζητά την εύκολη λύση.
-
είναι αυτό που γράφω πιο πάνω για τη Σουηδία απ' όπου μόλις γύρισα με πρόγραμμα Erasmus + και συζήτησα με καθηγητή που έκανε μάθημα "θρησκείες" και "ηθική". Στο μεν πρώτο παρουσιάζονται όλες οι θρησκείες, δόγματά τους κλ.π., για να είμαι πιπ συγκεκριμένος κυρίως οι πέντε μεγάλες, και στο δεύτερο αναλύονται διάφορα ζητήματα, π.χ. θανατική ποινή, ευθανασία κλπ. Τα κορίτσια με την μαντήλα που είδα στους διαδρόμους του σχολείου και ρώτησα αν παρακολουθούν τα μαθήματα αυτά μου είπαν "ναι αφού είναι υποχρεωτικά". Νομίζω αυτή είναι΄η λύση που από καιρό έπρεπε να δοθεί... ούτε απαλλαγές ούτε τίποτα. Σχετικά με την ορθόδοξη κατήχηση στα παιδιά που επιθυμούν, ας αναλάβει τις ευθύνες της και η εκκλησία εν τέλει και ας δουλέψουν επιτέλους οι ενορίες...
Η Σουηδία θεωρεί ότι το μάθημα της θρησκειολογίας και η σύνδεση της βιοθεωριας των θρησκειών με τον κόσμο,
τα σύγχρονα και διαχρονικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο άνθρωπος και τη φιλοσοφία είναι απαραίτητη. Δηλαδή το προφανές. Η Ελλάδα, όπως πάντα, προτιμά να στερήσει από τους μαθητές ένα τόσο ενδιαφέρον μάθημα, για να μη δυσαρεστήσει τους νυν και αεί ψηφοφόρους.
Η αντικατάσταση της ενορίας από το σχολείο (πχ εκκλησιασμός), ικανοποιεί το γνωστό "μέσο" Έλληνα.
-
"Άρα, υπάρχει περιθώριο να προσφερθεί ως εναλλακτικό κάποιο μάθημα θρησκειολογίας. Αν μάλιστα το προσφέρουν σε όλους τους μαθητές και όχι μόνο σε μη χριστιανούς, θα λυθεί και το πρόβλημα με την αποκάλυψη των θρησκευτικών πεποιθήσεων στις απαλλαγές..."
@Apri
Είναι προφανές ότι υπάρχουν τρόποι να μη "χαθεί" το μάθημα και να αναβαθμιστεί. Απλούστατα δεν επιθυμεί το υπουργείο παιδείας να αλλάξει τίποτα. Το έχεις ήδη γράψει σε προηγούμενο μήνυμα: οπισθοδρόμηση.
-
Απλούστατα δεν επιθυμεί το υπουργείο παιδείας να αλλάξει τίποτα. Το έχεις ήδη γράψει σε προηγούμενο μήνυμα: οπισθοδρόμηση.
Ναι, αλλά έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, τουλάχιστον δεν θα είναι δεμένα τα χέρια οποιασδήποτε μελλοντικής κυβέρνησης να κινηθεί διαφορετικά. Κάτι είναι κι αυτό.
-
είναι αυτό που γράφω πιο πάνω για τη Σουηδία απ' όπου μόλις γύρισα με πρόγραμμα Erasmus + και συζήτησα με καθηγητή που έκανε μάθημα "θρησκείες" και "ηθική". Στο μεν πρώτο παρουσιάζονται όλες οι θρησκείες, δόγματά τους κλ.π., για να είμαι πιπ συγκεκριμένος κυρίως οι πέντε μεγάλες, και στο δεύτερο αναλύονται διάφορα ζητήματα, π.χ. θανατική ποινή, ευθανασία κλπ. Τα κορίτσια με την μαντήλα που είδα στους διαδρόμους του σχολείου και ρώτησα αν παρακολουθούν τα μαθήματα αυτά μου είπαν "ναι αφού είναι υποχρεωτικά". Νομίζω αυτή είναι΄η λύση που από καιρό έπρεπε να δοθεί... ούτε απαλλαγές ούτε τίποτα. Σχετικά με την ορθόδοξη κατήχηση στα παιδιά που επιθυμούν, ας αναλάβει τις ευθύνες της και η εκκλησία εν τέλει και ας δουλέψουν επιτέλους οι ενορίες...
Το μάθημα αυτό φυσικά δεν διδάσκεται από θεολόγους αλλά από οποιοδηποτε καθηγητή ανθρωπιστικών. Σε ένα τέτοιο μάθημα ίσως πλέον κατάλληλοι να ήταν πτυχιούχοι φιλοσοφικής.
-
Το μάθημα αυτό φυσικά δεν διδάσκεται από θεολόγους αλλά από οποιοδηποτε καθηγητή ανθρωπιστικών. Σε ένα τέτοιο μάθημα ίσως πλέον κατάλληλοι να ήταν πτυχιούχοι φιλοσοφικής.
Και οι συναδερφοι θεολογοι τι θα γίνουν;
-
Ναι, αλλά έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, τουλάχιστον δεν θα είναι δεμένα τα χέρια οποιαδήποτε μελλοντικής κυβέρνησης να κινηθεί διαφορετικά. Κάτι είναι κι αυτό.
Μακάρι να είναι έτσι. Η ιστορία όμως δείχνει, ότι ακόμα και κάποιοι υπουργοί παιδείας, οι οποίοι προσπάθησαν να ξεκαθαρίσουν το ρόλο της εκκλησίας στην εκπαιδευτική και εν γένει στην πολιτική ζωή του ελληνικού κράτους, παρά την υποτιθέμενη στήριξη της όποιας κυβέρνησης ,απέτυχαν πανηγυρικώς. Το μόνο κέρδος ,κατά τη γνώμη μου, είναι ότι οι θεολόγοι(βεβαίως όχι όλοι), κατανοούν την αναγκαιότητα ουσιαστικών αλλαγών στο συγκεκριμένο μάθημα.
-
Το μάθημα αυτό φυσικά δεν διδάσκεται από θεολόγους αλλά από οποιοδηποτε καθηγητή ανθρωπιστικών. Σε ένα τέτοιο μάθημα ίσως πλέον κατάλληλοι να ήταν πτυχιούχοι φιλοσοφικής.
παράθεση από themfanton:"Σπουδάζω ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ στο ΕΚΠΑ και έχει πολύ ενδιαφέροντα μαθήματα που δεν επιτρέπουν, κατά τη γνώμη μου, την απαλλαγή των αλλόθρησκων αφού θα μπορούσαμε να μάθουμε, όλοι μας ανεξαιρέτως, ενδιαφέροντα πράγματα για όλες τις βασικές θρησκείες. Σας παραθέτω μερικά: Εισαγωγή στη Θρησκειολογία, Διαθρησκειακός Διάλογος, Ιστορία Θρησκειών -Ισλάμ/Βουδισμός/Ινδουισμός, Κινέζικα και Ιαπωνικά θρησκεύματα, Εισαγωγή στη Βιοηθική, Βιοηθική των θρησκειών, κ.ά. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το υπουργείο θα πρέπει να επανεξετάσει την απόφαση σχετικά με το μάθημα των θρησκευτικών."
Πιστεύω ότι ανέτως διδάσκεται από θεολόγους και όχι κατηχητές. Ορισμένα κοινά πεδία με τη φιλοσοφία ή την ιστορία ,προσεγγίζουν τη διαθεματικότητα ανάμεσα στα γνωστικά αντικείμενα,το οποίο είναι το ζητούμενο στη σύγχρονη εκπαίδευση.
-
.
-
Τι θα γίνει με το ζήτημα της απαλλαγής των μαθητών από τα Θρησκευτικά; Και τι θα γίνει με τη διδασκαλία τους;
Του Νίκου Μάστορα
Πηγή: Alfavita
Μάλιστα οι αποφάσεις (τόσο του Α.Λοβέρδου όσο και του Κ.Γαβρόγλου) διαπίστωναν ότι σε πολλές περιπτώσεις γινόταν «κατάχρηση του δικαιώματος απαλλαγής από τα Θρησκευτικά για λόγους που δεν συνδέονται με την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης», και μετέτρεπε τους διευθυντές των σχολείεων σε...ντετέκτιβ πίστης!
«Εφιστάται η προσοχή στους Διευθυντές των σχολικών μονάδων να ελέγχουν την τεκμηρίωση των προβαλλόμενων λόγων, επισημαίνοντας σε κάθε ενδιαφερόμενο τη σοβαρότητα των σχετικών Υπεύθυνων Δηλώσεων και κατόπιν να προβαίνουν στη χορήγηση νόμιμης απαλλαγής του μαθητή, πάντοτε εντός των προβλεπόμενων χρονικών ορίων», ανέφεραν. Με αυτό τον τρόπο όμως προέκυψαν νέες αναστατώσεις, όπως λχ στο Λύκειο Γέρακα όπου ο διευθυντής απέρριψε αίτηση γονέων μαθητή της Α Λυκείου να μην παρακολουθεί το μάθημα, επειδή στην αίτηση δεν είχαν αναγράψει αν είναι η όχι χριστιανός ορθόδοξος.
Η Νίκη Κεραμέως τόνισε αμέσως ότι «το υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων θα μελετήσει τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας προκειμένου ακολούθως να επανεξετάσει εξ’ αρχής το σχετικό κανονιστικό πλαίσιο, προβαίνοντας στις ενδεδειγμένες ενέργειες για την αναμόρφωση του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών και για την τροποποίηση της δήλωσης απαλλαγής από αυτό. Γνώμονάς μας, να διασφαλιστεί η συμβατότητα των σχετικών ρυθμίσεων με τις συνταγματικές επιταγές», ενώ ο Κώστας Γαβρόγλου, ανέφερε ότι η απόφαση του ΣτΕ καταργεί τη συνειδητή προσπάθεια χιλιάδων Θεολόγων να κατακτήσουν στη συνείδηση των συναδέλφων τους αλλά και των μαθητών όπως και στην καθημερινή παιδαγωγική πράξη την πραγματική επιστημονική και παιδαγωγική ισοτιμία του μαθήματος των Θρησκευτικών με τα άλλα μαθήματα του ωρολογίου προγράμματος και ότι το μάθημα των Θρησκευτικών με τον τρόπο αυτόν επιστρέφει στη μορφή της κατήχησης.
Αντίθετα, η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων ζήτησε «την άμεση απόσυρση των παράνομων-αντισυνταγματικών, αντιπαιδαγωγικών και αντιχριστιανικών Θρησκευτικών (Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών και των βιβλίων-φακέλων του μαθήματος) που εισήγαγε η προηγούμενη πολιτική ηγεσία (Φίλης-Γαβρόγλου) στα σχολεία με σκοπό την πνευματική διάβρωση και προσηλυτισμό των ορθόδοξων μαθητών στην πολυθρησκεία. Η επιστροφή του σχολείου στην ορθόδοξη κανονικότητα μετά και τις αποφάσεις του ΣτΕ είναι πλέον μονόδρομος για το υπουργείο Παιδείας και νομίζω και παλλαϊκή απαίτηση. Το υπουργείο Παιδείας, όπως έσπευσε άμεσα να εφαρμόσει την απόφαση της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για την αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στους τίτλους σπουδών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, οφείλει το ίδιο να πράξει για την απόφαση του ανωτάτου δικαστηρίου της χώρας του ΣτΕ για το μάθημα των Θρησκευτικών.
Συμβαίνει δηλαδή το εξής παράδοξο: από τη μια πλευρά το ανώτατο ελληνικό Συνταγματικό δικαστήριο έκρινε ότι τα Θρησκευτικά πρέπει να αναπτύσσουν την εθνική και θρησκευτική συνείδηση των Ελλήνων, από την άλλη το ίδιο δικαστήριο σύμφωνα με τους κανόνες της λογικής, θα πρέπει να εκδώσει απόφαση ανάλογη του ΕΔΔΑ και να αποφασίσει ότι όποιος δε θέλει να διδαχθεί Θρησκευτικά, θα μπορεί να το κάνει με απλή δήλωση. Εκτός κι αν το μάθημα γίνει προαιρετικό, όπως έχουν ζητήσει αρκετοί βουλευτές ιδίως του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αντιδρούν έντονα, όπως είναι επόμενο, εκκλησία και ορισμένοι θεολόγοι.
Παρέθεσα αποσπάσματα από το άρθρο του Ν.Μάστορα.
Ουδέν σχόλιον!
-
Αυτά τα τραγελαφικά συμβαίνουν όταν κάποιοι προσπαθούν να πατήσουν ταυτόχρονα σε δύο βάρκες, και του υπερσυντηρητισμού και του φιλελευθερισμού. Καλά ξεμπερδέματα...
Όσο για τα παιδιά, δυστυχώς θα πρέπει να αναζητήσουν τη γνώση μόνα τους.
-
Στην εποχή μου (ως μαθητής) που το μάθημα ήταν το κλασικό κατηχητικό, όπως θα λέγαμε, σχεδόν κανένας δεν έπαιρνε απαλλαγή γιατί απλά δεν καιγόταν να ασχοληθεί με τη διαδικασία.. μάθημα είναι θα περάσει στην τελική. Ακόμα κι εγώ - ως δηλωμένος αθεϊστής στην καθηγήτρια του λυκείου, όπως θυμάμαι - δεν σκέφτηκα καν να πάρω απαλλαγή, αντίθετα ορισμένες φορές συμμετείχα περισσότερο και από άλλους συμμαθητές που υποτίθεται πίστευαν. Τώρα ξαφνικά ξέσπασε κύμα έντονης ανάγκης για απαλλαγή; Υπάρχουν επίσημα στατιστικά στοιχεία για τον αριθμό όσων πήραν απαλλαγή;
Γιατί τα λέω και θυμάμαι όλα αυτά; Επειδή σκέφτομαι τώρα το εξής: είτε να άφηναν το μάθημα όπως ήταν, είτε "ξήλωμα" και εντελώς νέο μάθημα από την αρχή (μετά από αρκετή διαβούλευση με ειδικούς και προετοιμασία), ώστε το μάθημα να είναι υποχρεωτικό και να μην προβλέπεται καμία απαλλαγή.
Τώρα απλά έχει καταντήσει ανέκδοτο το ζήτημα.. από τη μία οι προηγούμενοι που δεν άλλαξαν τίποτα τελικά στο μάθημα (έστω και με έναν νόμο και ένα άρθρο ;D ) και από την άλλη οι τωρινοί που θέλουν να κρατήσουν τον κατηχητικό ρόλο του μαθήματος (πατρίς θρησκεία οικογένεια φάση) αλλά έχουν μπλέξει με αποφάσεις δικαστηρίων και χάσανε τη μπάλα τελείως (όχι ότι θα τη βρίσκανε δηλαδή). Γελοιότητες από όλες τις πλευρές.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι για ένα σχολικό μάθημα ΔΕΝ θα πρέπει να έχει κανέναν λόγο καμία εκκλησία κανενός δόγματος. Υπεύθυνοι είναι μόνο το υπουργείο και τα αντίστοιχα όργανα, όπου φυσικά πρέπει να προσκαλούνται να καταθέσουν την άποψή τους και οι ειδικοί σε κάθε μάθημα (π.χ. θεολόγοι).
-
Στην παρούσα φάση πάντως την πιο σκληροπυρηνική στάση δεν την κρατάει η Εκκλησία αλλά η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, η οποία πέραν του ότι πρέπει να μας εξηγήσει πώς είναι δυνατόν κάποιος να προσηλυτιστεί στην ''πολυθρησκεία'' (!), προσεχώς θα δει το μάθημά της να γίνεται de facto προαιρετικό μέσω της διευκόλυνσης των απαλλαγών , που απαιτεί το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Πρόσεχε τι εύχεσαι, λένε.... ::)
-
Η ΠΕΘ ας κρατάει όποια στάση νομίζει, θα κριθεί από την κοινωνία, άλλωστε συμβουλευτική θα είναι η άποψή τους. Αντίθετα η όποια στάση της Εκκλησίας Α.Ε. είναι περισσότερο επικίνδυνη, επειδή έχει ακόμα τη δύναμη να επηρεάζει κυβερνήσεις και καταστάσεις, ειδικά την τωρινή. Μην καταντήσουμε σαν τις ΗΠΑ, και δούμε και καμία εμπλοκή και στη διδασκαλία της Βιολογίας με θεωρίες δημιουργισμού και άλλα τέτοια ωραία ::)
-
το μάθημα πρέπει να εκσυγχρονιστεί για πολλούς λόγους όχι μόνο περιεχομένου αλλά και διδακτικής....ο καθηγητης Γιαγκάζογλου έλεγε ότι οι σύμβουλοι των άλλων γνωστικών αντικειμένων στο ΙΕΠ κυρίως φιλολογικών τον επαινούσαν κι έλεγαν μακάρι και στα δικά μας μαθήματα οι αλλαγές αυτές ….δυστυχώς πρόβλημα έχουν και οι άθεοι που οχυρώνονται σε ένα στείρο αθεϊσμό και αν μελετήσουν κάτι σχετικό με Χριστιανισμό ή τη θρησκεία νομίζουν ότι θα μαγαριστούν....είναι έλλειμμα παιδείας και κουλτούρας γενικά...
-
Μην καταντήσουμε σαν τις ΗΠΑ, και δούμε και καμία εμπλοκή και στη διδασκαλία της Βιολογίας με θεωρίες δημιουργισμού και άλλα τέτοια ωραία ::)
Πω πω. . Τώρα τι μου θύμισες.... Ήμουν γυμνάσιο και πήγαινα ακόμα στο Κατηχητικό της εκκλησίας, που πλέον περιελάμβανε μόνο κήρυγμα. Σε ένα από τα τελευταία μαθήματα μαλώσα με την κατηχήτρια γιατί αυτή επέμενε ότι η θεωρία της εξέλιξης ήταν αιρετική, εγώ ότι ήταν απολύτως συμβατή με τη βιβλική εκδοχή αφού αναφέρεται ότι ο Θεός έπλασε τον κόσμο ''καλώς λίαν'', άρα εξελίξιμο και όχι τέλειο.
Στο τέλος, είδε κι απείδε, μου έδωσε να διαβάσω στο σπίτι ένα βιβλίο, για να συνετιστώ. Κάπου εκεί χώρισαν οι δρόμοι μας και δεν με ξαναείδε.... :P
-
Πω πω. . Τώρα τι μου θύμισες.... Ήμουν γυμνάσιο και πήγαινα ακόμα στο Κατηχητικό της εκκλησίας, που πλέον περιελάμβανε μόνο κήρυγμα. Σε ένα από τα τελευταία μαθήματα μαλώσα με την κατηχήτρια γιατί αυτή επέμενε ότι η θεωρία της εξέλιξης ήταν αιρετική, εγώ ότι ήταν απολύτως συμβατή με τη βιβλική εκδοχή αφού αναφέρεται ότι ο Θεός έπλασε τον κόσμο ''καλώς λίαν'', άρα εξελίξιμο και όχι τέλειο.
Στο τέλος, είδε κι απείδε, μου έδωσε να διαβάσω στο σπίτι ένα βιβλίο, για να συνετιστώ. Κάπου εκεί χώρισαν οι δρόμοι μας και δεν με ξαναείδε.... :P
υπαρχουν και κατηχητικά που κάνουν ουσιαστική δουλειά με κληρικούς στην επαρχία, όπου τα παιδιά δεν έχουν πολλές διασκεδάσεις και εναλλακτικές ψυχαγωγίες, όπου αντί να ξημεροβραδιάζονται στα κινητα και τα laptop παίζουν επιτραπέζια, βλέπουν ταινίες, έχουν λέσχες ανάγνωσης, κάνουν περιβαλλοντικά προγράμματα ..δυστυχώς το κατηχητικό της δεκαετίας 50-60 με Ζωη Σωτηρ έκανε τη ζημιά ...
-
Δεν αμφιβάλλω. Και να σου πω την αλήθεια, στο δημοτικό καλά περνούσαμε. Μπορεί να μην πολυπροσέχαμε το κήρυγμα, αλλά μαθαίναμε παραδοσιακούς χορούς, τραγούδια, παίζαμε παιχνίδια κλπ.
Στο γυμνάσιο σκούρηναν τα πράγματα, γιατί το μενού είχε μόνο κατήχηση. Κι αυτό έχει νόημα, μόνο αν πετύχεις κανένα φωτεινό μυαλό που θα σε κάνει να σκεφτείς κάποια πράγματα, αλλιώς είναι μαύρη η νύχτα στα βουνά και πλύση εγκεφάλου.
-
Αχχ τα κατηχητικά....πήγα για χρόνια. Μόνη πίκρα που μου δίδαξαν σκάκι και το ξέχασα. Έλεος.
Όσα έμαθα στα κατηχητικά μα τω θεώ θα τα πετουσα στον κάλαθο των αχρήτων το 2015.
Όσο για τα θρησκευτικά...δεν ξέρω τίποτα. Παπαγαλία και 20 μόνο. Άραγε εσείς που μιλάτε, γνωρίζετε τα 7 μυστήρια της εκκλησίας ονομαστικα?Και το τί συμβολίζουν? Εδώ σας θέλω. Κόψτε κάτι και κυρίως τις θεωρίες που αν τα πάρω θα σας πω και γω χίλιες. Αυτό είναι το θέμα?
Εγώ άλλο σκέφτομαι. Τα θρησκευτικά διδάχτηκαν ποτέ ορθά για να περιλαμβάνουν και όσους δεν ανήκουν στους κόλπους τους,πέρα απο τους ήδη μετέχοντες? Ας αρχίσουμε από το μηδέν και μετά θα δούμε και τους άλλους.
Πού ζείτε? Σε χώρα που έλυσε τα του οίκου της και κοιτά τα των άλλων? Καλημέρα και είναι νύχτα.
https://www.greekaffair.gr/poia-einai-ta-7-mystiria-tis-ekklisias-kai-ti-symvolizoyn/
-
Αχχ τα κατηχητικά....πήγα για χρόνια. Μόνη πίκρα που μου δίδαξαν σκάκι και το ξέχασα. Έλεος.
Όσο για τα θρησκευτικά...δεν ξέρω τίποτα. Παπαγαλία και 20 μόνο. Άραγε εσείς που μιλάτε, γνωρίζετε τα 7 μυστήρια της εκκλησίας ονομαστικα?Και το τί συμβολίζουν? Εδώ σας θέλω. Κόψτε κάτι και κυρίως τις θεωρίες που αν τα πάρω θα σας πω και γω χίλιες. Αυτό είναι το θέμα?
Εγώ άλλο σκέφτομαι. Τα θρησκευτικά διδάχτηκαν ποτέ ορθά για να περιλαμβάνουν και όσους δεν ανήκουν στους κόλπους τους,πέρα απο τους ήδη μετέχοντες? Ας αρχίσουμε από το μηδέν και μετά θα δούμε και τους άλλους.
Πού ζείτε? Σε χώρα που έλυσε τα του οίκου της και κοιτά τα των άλλων? Καλημέρα και είναι νύχτα.
απλά και οι άθεοι πρέπει να εγκαταλείψουν τους ζηλωτισμούς τους και να δουν τη θρησκεία, τον Χριστιανισμό και ειδικά την ορθόδοξη παράδοση ως πολιτισμικο δημιούργημα...δηλαδή επειδή εσύ είσαι άθεος δεν διαβάζεις πχ. του Παπαδιαμάντη τα Χριστουγεννιάτικα ή Πασχαλινά του διηγηματα! έλεος!
-
απλά και οι άθεοι πρέπει να εγκαταλείψουν τους ζηλωτισμούς τους και να δουν τη θρησκεία, τον Χριστιανισμό και ειδικά την ορθόδοξη παράδοση ως πολιτισμικο δημιούργημα...δηλαδή επειδή εσύ είσαι άθεος δεν διαβάζεις πχ. του Παπαδιαμάντη τα Χριστουγεννιάτικα ή Πασχαλινά του διηγηματα! έλεος!
Σαφώς. Αλλά κάπως έτσι, ως πολιτισμικό δημιούργημα, πρέπει να δουν και οι ορθόδοξοι χριστιανοί τις άλλες θρησκείες και όχι ως τον κακό Βελζεβούλ που θα τους κάνει να αλλοτριωθούν.
Υπερβολή διακατέχει και τις δυο πλευρές. Γι' αυτό και γίνονται όσα γίνονται.
Αν υπήρχε περισσότερη ειλικρίνεια, θα διαπίστωναν όλοι ότι ούτε οι άθεοι έγιναν πιστοί παρακολουθώντας μαθήματα Θρησκευτικών ούτε και οι χριστιανοί άλλαξαν θρήσκευμα μαθαίνοντας για τις άλλες θρησκείες (και στο παρελθόν διδάσκονταν στη Β' Λυκείου για τις μεγάλες θρησκείες).
Επίσης, αν είχαν περισσότερη ειλικρίνεια όλοι αυτοί που διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους ότι θα διαβρωθούν πνευματικά τα παιδιά με μη κατηχητικό μάθημα, θα παραδέχονταν ότι εδώ και πολλά πολλά χρόνια το μάθημα των Θρησκευτικών αντιμετωπίζεται ως δευτέρας κατηγορίας από τους μαθητές. Η πλειοψηφία δεν τα διαβάζει καν, γιατί είναι βαρετά. Απλά αδιαφορεί.
Εγώ θυμάμαι ότι στην τάξη μου κανείς δεν διάβαζε (αν και όλοι προάγονταν) και ανήκα σε μια μικρή μειοψηφία που ήξερε τι μάθημα είχαμε, επειδή του έριχνα μια γρήγορη ματιά στο προηγούμενο διάλειμμα, όχι στο σπίτι.
Μάλιστα, μια χρονιά που θα γίνονταν εκλογές και το σχολείο θα ήταν εκλογικό κέντρο, αποφάσισε την παραμονή να μας βάλει διαγώνισμα ο θεολόγος και όταν διαμαρτυρηθήκαμε, μας είπε "Γιατί, αν σας έβαζα άλλη μέρα, θα είχατε διαβάσει;". Και τι να του απαντήσεις; Ότι δεν είχε δίκιο; 8)
-
Άνετα τα θρησκευτικά θα μπορούσαν να είναι ένα μικρό μερος, κάποια κεφάλαια δηλαδή, σε ένα υποχρεωτικό μάθημα φιλοσοφίας. Με εντελώς ουδέτερη και κριτική αντιμετώπιση των διαφόρων θρησκευτικών ρευμάτων.
-
Δεν είναι δυνατόν η φιλοσοφία να μη διδάσκεται παρά μόνο στη Β λυκείου και τα θρησκευτικά να διδάσκονται σε όλες τις τάξεις. Ούτε στα μοναστήρια του μεσαίωνα.
-
Νομίζω ότι θα πρέπει να ληφθεί υπ' όψιν η πνευματική ωριμότητα των μαθητών σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης.
Ας πούμε, κατά τη γνώμη μου, στο Δημοτικό θα έπρεπε να διδάσκονται οι μαθητές τις βασικές αρχές του χριστιανισμού, αφού είναι η επικρατούσα θρησκεία, με δικαίωμα απαλλαγής στους αλλόθρησκους. Κάτι άλλο φοβάμαι πως θα τους δημιουργούσε σύγχυση στην ηλικία τους.
Στο Γυμνάσιο θα έβαζα Θρησκειολογία χωρίς απαλλαγή, ώστε να μάθουν όλοι τις αρχές των μεγάλων θρησκειών.
Και στο Λύκειο θα προτιμούσα να υπάρχουν -πάλι χωρίς απαλλαγή- μαθήματα Βιοηθικής, Συγκριτικής Θρησκευτικής Λογοτεχνίας κλπ
-
Νομίζω ότι θα πρέπει να ληφθεί υπ' όψιν η πνευματική ωριμότητα των μαθητών σε κάθε βαθμίδα εκπαίδευσης.
Ας πούμε, κατά τη γνώμη μου, στο Δημοτικό θα έπρεπε να διδάσκονται οι μαθητές τις βασικές αρχές του χριστιανισμού, αφού είναι η επικρατούσα θρησκεία, με δικαίωμα απαλλαγής στους αλλόθρησκους. Κάτι άλλο φοβάμαι πως θα τους δημιουργούσε σύγχυση στην ηλικία τους.
Στο Γυμνάσιο θα έβαζα Θρησκειολογία χωρίς απαλλαγή, ώστε να μάθουν όλοι τις αρχές των μεγάλων θρησκειών.
Και στο Λύκειο θα προτιμούσα να υπάρχουν -πάλι χωρίς απαλλαγή- μαθήματα Βιοηθικής, Συγκριτικής Θρησκευτικής Λογοτεχνίας κλπ
Ας μαθαίνουν και οι αλλόθρησκοι και οι άθεοι για το Χριστιανισμό δεν είναι κακό ούτε κατήχηση...γνωσιολογικό πολιτισμικό μάθημα ειναι
-
Όχι, δεν είναι κακό και κάποιοι το δέχονται ήδη.
Δυστυχώς, όμως, όπως υπάρχουν χριστιανοί γονείς που εκλαμβάνουν τη διδασκαλία άλλων θρησκειών ως προσηλυτισμό, έτσι υπάρχουν και αλλόθρησκοί που νιώθουν το ίδιο για τα μαθήματα χριστιανισμού. Κι επειδή σε επίπεδο Δημοτικού, μιλάμε και για μικρές ηλικίες που δεν έχουν αναπτύξει και πολύ την κρίση τους ακόμα, μπορεί να γίνει αποδεκτή μια τέτοια κατηγορία.
Άρα, για να μην παραβιαστούν ανθρώπινα δικαιώματα και τρώμε καταδίκες από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια, καλύτερα να δίνουν απαλλαγές σε όσους θέλουν.
Στις άλλες βαθμίδες, εφόσον το αντικείμενο είναι πιο διευρυμένο, κανονικά δεν θα υπήρχε λόγος απαλλαγής.
Κολλημένοι γονείς όμως βρίσκονται πάντα.
Βέβαια, τίποτα από τα παραπάνω δεν πρόκειται να γίνει στην παρούσα φάση.
-
Στην εποχή μου (ως μαθητής) που το μάθημα ήταν το κλασικό κατηχητικό, όπως θα λέγαμε, σχεδόν κανένας δεν έπαιρνε απαλλαγή γιατί απλά δεν καιγόταν να ασχοληθεί με τη διαδικασία.. μάθημα είναι θα περάσει στην τελική. Ακόμα κι εγώ - ως δηλωμένος αθεϊστής στην καθηγήτρια του λυκείου, όπως θυμάμαι - δεν σκέφτηκα καν να πάρω απαλλαγή, αντίθετα ορισμένες φορές συμμετείχα περισσότερο και από άλλους συμμαθητές που υποτίθεται πίστευαν. Τώρα ξαφνικά ξέσπασε κύμα έντονης ανάγκης για απαλλαγή; Υπάρχουν επίσημα στατιστικά στοιχεία για τον αριθμό όσων πήραν απαλλαγή;
Γιατί τα λέω και θυμάμαι όλα αυτά; Επειδή σκέφτομαι τώρα το εξής: είτε να άφηναν το μάθημα όπως ήταν, είτε "ξήλωμα" και εντελώς νέο μάθημα από την αρχή (μετά από αρκετή διαβούλευση με ειδικούς και προετοιμασία), ώστε το μάθημα να είναι υποχρεωτικό και να μην προβλέπεται καμία απαλλαγή.
Τώρα απλά έχει καταντήσει ανέκδοτο το ζήτημα.. από τη μία οι προηγούμενοι που δεν άλλαξαν τίποτα τελικά στο μάθημα (έστω και με έναν νόμο και ένα άρθρο ;D ) και από την άλλη οι τωρινοί που θέλουν να κρατήσουν τον κατηχητικό ρόλο του μαθήματος (πατρίς θρησκεία οικογένεια φάση) αλλά έχουν μπλέξει με αποφάσεις δικαστηρίων και χάσανε τη μπάλα τελείως (όχι ότι θα τη βρίσκανε δηλαδή). Γελοιότητες από όλες τις πλευρές.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι για ένα σχολικό μάθημα ΔΕΝ θα πρέπει να έχει κανέναν λόγο καμία εκκλησία κανενός δόγματος. Υπεύθυνοι είναι μόνο το υπουργείο και τα αντίστοιχα όργανα, όπου φυσικά πρέπει να προσκαλούνται να καταθέσουν την άποψή τους και οι ειδικοί σε κάθε μάθημα (π.χ. θεολόγοι).
Είναι ακριβώς όπως γράφεις τα πράγματα. Το ίδιο και εγώ έκανα: ένα μάθημα είναι και τίποτα παραπάνω. Η κατάσταση είναι τουλάχιστον γελοία και εννοείται ότι η εκκλησία δεν έχει κανένα λόγο στην απόφαση σχετικά με την επιλογή περιεχομένου και διδασκαλίας ενός μαθήματος: υπάρχει το κατηχητικό της ενορίας για όσους μαθητές πιστεύουν και ενδιαφέρονται παραπάνω.
Η άποψη κάποιων θεολόγων δεν αντιπροσωπεύει το σύνολο και εμποδίζει την αναβάθμιση και τον εξορθολογισμό του μαθήματος.
-
@, CBK
Συμφωνώ(εννοείται!) να διδάσκεται η φιλοσοφία, όχι βέβαια "κακήν κακώς" όπως σήμερα.
Αν το μάθημα των θρησκευτικών μετατραπεί σε μάθημα θρησκειολογίας με φιλοσοφικές προεκτάσεις, θα γίνει ενδιαφέρον και θα μυήσει τους μαθητές σε ζητήματα που απασχολούν το σύγχρονο άνθρωπο και τους ίδιους.
Οι συνάδελφοι θεολόγοι θεωρώ ότι μπορούν και θέλουν να υποστηρίξουν ένα μάθημα που δε θα απωθεί τους μαθητές, ούτε θα το θεωρούν κατώτερο όπως γίνεται μέχρι σήμερα.
Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι προέρχονται από τη θεωρητική κατεύθυνση.
-
συνάντηση με έναν τέτοιο χριστιανισμό Χρ. Γιανναράς: Περιμένοντας την Ανάσταση (1985, ET1)
https://www.youtube.com/watch?v=4mES3RKxP7A
Περιμένοντας την Ανάσταση - Νικηφόρος Βρεττάκος 1
https://www.youtube.com/watch?v=C8U_PbeS7yY
Χρ. Γιανναράς για Επιστήμη-Μεταφυσική
https://www.youtube.com/watch?v=TcHzEAyZ3so
-
συνάντηση με έναν τέτοιο χριστιανισμό Χρ. Γιανναράς: Περιμένοντας την Ανάσταση (1985, ET1)
https://www.youtube.com/watch?v=4mES3RKxP7A
Περιμένοντας την Ανάσταση - Νικηφόρος Βρεττάκος 1
https://www.youtube.com/watch?v=C8U_PbeS7yY
Χρ. Γιανναράς για Επιστήμη-Μεταφυσική
https://www.youtube.com/watch?v=TcHzEAyZ3so
Και ο Γιανναράς προσπαθεί να "εξηγήσει" μεταφυσικά ερωτήματα που αφορούν στη θρησκεία στα οποία δεν είναι δυνατόν να δοθούν απαντήσεις μέσω της περιορισμένης ανθρώπινης εμπειρίας.
Παρότι αρχικά σπούδασε θεολογία, ξέφυγε από τα στερεότυπα και τις δογματικές αρχές του χριστιανισμού, κάτι το οποίο προφανέστατα δεν το έχει καταφέρει η πανελλήνια ένωση θεολόγων, με αποτέλεσμα να αρνείται να γίνεται διάλογος στο μάθημα των θρησκευτικών. Προτιμά να μεταφέρει αυτούσια τις απόψεις της εκκλησίας, γιατί είναι πιο εύκολο και ανώδυνο από την αμφισβήτηση και τη διαφορετική άποψη στα θρησκευτικά και εν γένει φιλοσοφικά ζητήματα.
-
Και ο Γιανναράς προσπαθεί να "εξηγήσει" μεταφυσικά ερωτήματα που αφορούν στη θρησκεία στα οποία δεν είναι δυνατόν να δοθούν απαντήσεις μέσω της περιορισμένης ανθρώπινης εμπειρίας Παρότι αρχικά σπούδασε θεολογία, ξέφυγε από τα στερεότυπα και τις δογματικές αρχές του χριστιανισμού, κάτι το οποίο προφανέστατα δεν το έχει καταφέρει η πανελλήνια ένωση θεολόγων, με αποτέλεσμα να αρνείται να γίνεται διάλογος στο μάθημα των θρησκευτικών. Προτιμά να μεταφέρει αυτούσια τις απόψεις της εκκλησίας, γιατί είναι πιο εύκολο και ανώδυνο από την αμφισβήτηση και τη διαφορετική άποψη στα θρησκευτικά και εν γένει φιλοσοφικά ζητήματα.
Yπάρχουν και άλλοι που ξεφεύγουν από τα στερεότυπα, ακόμα και στον χώρο της Εκκλησίας. Π.χ ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος. Πριν από καιρό, έδινε μια εφημερίδα δυο βιβλία του και αποφάσισα να τα πάρω: το ένα παρουσίαζε όλες τις μεγάλες θρησκείες και το άλλο ειδικά το Ισλάμ. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η διακριτικότητα και ο σεβασμός με τον οποίο παρουσίαζε τις άλλες θρησκείες. Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν θα κρατιόμουν να μη σχολιάσω κάποια στοιχεία που βρίσκω αρνητικά. Πρέπει να είναι πολύ αξιόλογος άνθρωπος.
Το κακό είναι όμως ότι με έναν περίεργο τρόπο πάντα περισσότερο θόρυβο κάνουν οι σκοταδιστές. Και πάντα βρίσκουν τρόπο να επιβάλουν τις απόψεις τους, εκμεταλλευόμενοι την άγνοια των ανθρώπων.
Είναι κρίμα. :(
-
Ο Γιανναράς μπορεί να «φιλοσοφεί» όπως γράφτηκε προηγουμένως, αλλά ο Άγιος Πειραιώς (ο κατά κόσμον Σεραφείμ Μεντζελόπουλος, μπορείτε να τον απολαύσετε στο https://www.youtube.com/watch?v=R_6kP-8qozo ) μαθαίνω πως έχει τα νεύρα του με την εξέλιξη που φαίνεται να παίρνει το θέμα.
Οι «παροικούντες την Ιερουσαλήμ», δηλαδή οι διαμένοντες στην Α΄ Αρχιερατική Περιφέρεια της Ιεράς Μητροπόλεως Πειραιά, γινόμαστε καθημερινά δέκτες της «γκρίνιας»...
Οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Ορθοδοξίας (συγνώμη … της Επικρατείας εννοούσα) για τα Θρησκευτικά (…..εισηγήτρια στη συγκεκριμένη υπόθεση ήταν γνωστό «πνευματικό τέκνο» του Άγιου Πειραιώς….) μπορεί να τον χαροποίησαν, καθώς διώχνει τα «μιάσματα» και θέτει σα στόχο την «ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης» καθορίζοντας ξεκάθαρα «ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές» όμως τι γίνεται τώρα
Α) με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σύμφωνα με την οποία «το σύστημα για την εξαίρεση μαθητών από το υποχρεωτικό μάθημα των θρησκευτικών παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση, καθώς οι γονείς απαιτείται να υποβάλλουν επίσημη δήλωση, στην οποία θα αναφέρουν ότι τα παιδιά τους δεν είναι ορθόδοξα».
Β) με την απαλοιφή του θρησκεύματος από το myschool και τα απολυτήρια που αναγκαστικά θέσπισε η κ. Κεραμέως (… ο κ. Φίλης και ο κ. Γαβρόγλου δεν το τόλμησαν καν!) ;
Τι φοβάται ο Άγιος Πειραιώς;
Αν αρχίσει και «ξηλώνεται το πουλόβερ», αν αρχίσουν οι αλλόθρησκοι, οι άθεοι, οι ετερόδοξοι, οι αδιάφοροι, οι τεμπέληδες, οι …. να απαλλάσσονται σωρηδόν από το μάθημα των Θρησκευτικών μήπως γίνουμε «Πορτογαλία»;
Στην Πορτογαλία το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας αποφάσισε τελικά ότι δε θα δηλώνει αυτός που δε θέλει να συμμετέχει στο μάθημα των Θρησκευτικών, αλλά αυτός που θέλει να συμμετέχει.
Αν φτάσουμε στο σημείο αυτό και στην Ελλάδα, για να δούμε μετά πόσα τμήματα Θρησκευτικών θα συγκροτούνται στα σχολεία κατόπιν ειδικής αίτησης των γονέων και κηδεμόνων, καθώς προφανώς η Πολιτεία θα βάλει κάποιο όριο μαθητών για τη συγκρότηση τμημάτων – δε νομίζω να πληρώνει για να γίνονται «ιδιαίτερα» μαθήματα θρησκευτικών σε τμήματα των 5 και των 10 μαθητών….
-
Yπάρχουν και άλλοι που ξεφεύγουν από τα στερεότυπα, ακόμα και στον χώρο της Εκκλησίας. Π.χ ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος. Πριν από καιρό, έδινε μια εφημερίδα δυο βιβλία του και αποφάσισα να τα πάρω: το ένα παρουσίαζε όλες τις μεγάλες θρησκείες και το άλλο ειδικά το Ισλάμ. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η διακριτικότητα και ο σεβασμός με τον οποίο παρουσίαζε τις άλλες θρησκείες. Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν θα κρατιόμουν να μη σχολιάσω κάποια στοιχεία που βρίσκω αρνητικά. Πρέπει να είναι πολύ αξιόλογος άνθρωπος.
Το κακό είναι όμως ότι με έναν περίεργο τρόπο πάντα περισσότερο θόρυβο κάνουν οι σκοταδιστές. Και πάντα βρίσκουν τρόπο να επιβάλουν τις απόψεις τους, εκμεταλλευόμενοι την άγνοια των ανθρώπων.
Είναι κρίμα. :(
Απάντησες: οι σκοταδιστές επικρατούν ακριβώς λόγω άγνοιας του ¨μέσου¨και κάτω Έλληνα, ο οποίος είναι και το στήριγμα της επίσημης εκκλησίας με "φωτεινές" πάντα εξαιρέσεις. Δεν αρκούν όμως για να "ξυπνήσει" η μάζα και έτσι η ιστορία συνεχίζεται, αφού η πολιτική εξουσία είναι ανύπαρκτη και ανίσχυρη. Δε τολμά να έρθει σε ρήξη με την εκκλησία, γιατί η μάζα ψηφίζει. Στην τελική, η πολιτεία δεν επιθυμεί να την αφυπνίσει, φοβούμενη μήπως κινδυνεύσει και η δική της εξουσία.
-
Οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Ορθοδοξίας (συγνώμη … της Επικρατείας εννοούσα) για τα Θρησκευτικά (…..εισηγήτρια στη συγκεκριμένη υπόθεση ήταν γνωστό «πνευματικό τέκνο» του Άγιου Πειραιώς….) μπορεί να τον χαροποίησαν, καθώς διώχνει τα «μιάσματα» και θέτει σα στόχο την «ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης» καθορίζοντας ξεκάθαρα «ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές» όμως τι γίνεται τώρα
Α) με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σύμφωνα με την οποία «το σύστημα για την εξαίρεση μαθητών από το υποχρεωτικό μάθημα των θρησκευτικών παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση, καθώς οι γονείς απαιτείται να υποβάλλουν επίσημη δήλωση, στην οποία θα αναφέρουν ότι τα παιδιά τους δεν είναι ορθόδοξα».
Β) με την απαλοιφή του θρησκεύματος από το myschool και τα απολυτήρια που αναγκαστικά θέσπισε η κ. Κεραμέως (… ο κ. Φίλης και ο κ. Γαβρόγλου δεν το τόλμησαν καν!) ;
Τι φοβάται ο Άγιος Πειραιώς;
Αν αρχίσει και «ξηλώνεται το πουλόβερ», αν αρχίσουν οι αλλόθρησκοι, οι άθεοι, οι ετερόδοξοι, οι αδιάφοροι, οι τεμπέληδες, οι …. να απαλλάσσονται σωρηδόν από το μάθημα των Θρησκευτικών μήπως γίνουμε «Πορτογαλία»;
Ε ναι... Επόμενο είναι. Προσπαθούν να εφαρμόσουν μια θρησκευτική πολιτική, που σε κάποια σημεία παραβιάζει ανθρώπινα δικαιώματα. Και μπορεί το ΣτΕ να ακροβατεί, για να τα δικαιολογήσει, αλλά το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο δεν έχει διάθεση να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα.
Έχουμε να δούμε πολλά... 8)
-
Yπάρχουν και άλλοι που ξεφεύγουν από τα στερεότυπα, ακόμα και στον χώρο της Εκκλησίας. Π.χ ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος. Πριν από καιρό, έδινε μια εφημερίδα δυο βιβλία του και αποφάσισα να τα πάρω: το ένα παρουσίαζε όλες τις μεγάλες θρησκείες και το άλλο ειδικά το Ισλάμ. Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η διακριτικότητα και ο σεβασμός με τον οποίο παρουσίαζε τις άλλες θρησκείες. Εγώ, για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω αν θα κρατιόμουν να μη σχολιάσω κάποια στοιχεία που βρίσκω αρνητικά. Πρέπει να είναι πολύ αξιόλογος άνθρωπος.
Το κακό είναι όμως ότι με έναν περίεργο τρόπο πάντα περισσότερο θόρυβο κάνουν οι σκοταδιστές. Και πάντα βρίσκουν τρόπο να επιβάλουν τις απόψεις τους, εκμεταλλευόμενοι την άγνοια των ανθρώπων.
Είναι κρίμα. :(
Ο αρχιεπίσκοπος Αναστάσιος είναι μια λαμπρή εξαίρεση. Φαίνεται ο άνθρωπος και από τον τρόπο που μιλάει, αλλά και όσοι τον έχουν γνωρίσει από κοντά έχουν να λένε τα καλύτερα, από όσο μπορώ και γνωρίζω.
-
Για να μην παρεξηγηθώ ….
Δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 3567/τεύχος Β’/24-09-2019 η απόφαση της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Νίκης Κεραμέως με θέμα: «Απαλοιφή των πεδίων «ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ» και «ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ» στους τίτλους του Γενικού Λυκείου». Σε άλλα ΦΕΚ έχουν δημοσιευτεί και αντίστοιχες αποφάσεις για τους υπόλοιπους τύπους σχολείων της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
Προφανώς δεν μπήκε ο «δαίμονας μέσα της» ούτε η κ. Κεραμέως μεταβλήθηκε σε «διώκτη της Ορθοδοξίας», όπως θα έλεγε και ο Άγιος Πειραιώς.
Απλά αναγκάστηκε να εφαρμόσει την 28/2019 απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, αφού νομοθετεί στην Αθήνα και όχι στην Τεχεράνη….
ΤΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ Η ΑΡΧΗ
Αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα η απόφαση 28/2019 με την οποία κρίθηκε ότι η αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στα στοιχεία που τηρούνται στο σχολείο, στους τίτλους και πιστοποιητικά σπουδών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στο πληροφοριακό σύστημα «myschool» είναι παράνομη.
Σύμφωνα με το σκεπτικό της Αρχής, η αναγραφή του θρησκεύματος στο Ατομικό Δελτίο Μαθητή και στο Μητρώο Μαθητή καθώς και στους απολυτήριους τίτλους και στους λοιπούς τίτλους και αποδεικτικά σπουδών των μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης παραβιάζει την αρχή της αναγκαιότητας και αναλογικότητας.
Διότι σκοπός της σχετικής επεξεργασίας είναι αποκλειστικά αφενός η παρακολούθηση της φοίτησης και αφετέρου η επίσημη βεβαίωση για τις επιδόσεις και την επιτυχή περάτωση των σπουδών του μαθητή στον αντίστοιχο εκπαιδευτικό κύκλο.
Ενόψει του σκοπού αυτού, η αναγραφή του θρησκεύματος του μαθητή στα στοιχεία που τηρούνται στο σχολείο καθώς και σε ιδιαίτερο πεδίο επί του απολυτήριου τίτλου και των λοιπών τίτλων και αποδεικτικών σπουδών και η συνακόλουθη καταχώρισή του στο αντίστοιχο αρχείο που τηρεί το σχολείο (αρχείο τίτλων), αλλά και μόνη η αποτύπωση πεδίου για τη δήλωση του θρησκεύματος στα σχετικά έντυπα, υπερβαίνουν τον σκοπό της επεξεργασίας και, ως εκ τούτου, δεν είναι νόμιμες.
Γιατί το θρήσκευμα δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την επίδοση του μαθητή, ούτε με την διαγωγή του, που και αυτή βεβαιώνεται στον τίτλο.
Πολύ περισσότερο που ο απολυτήριος τίτλος χρησιμοποιείται από τον κάτοχό του ως τυπικό προσόν για ποικίλες χρήσεις εκτός σχολείου (π.χ. για συμμετοχή σε διαδικασίες επιλογής προς πρόσληψη εργαζομένων).
Στην τελευταία αυτή περίπτωση, η αναγραφή του θρησκεύματος στο απολυτήριο – όπως άλλωστε και η μη συμπλήρωση του σχετικού πεδίου εάν υπάρχει – θα μπορούσε επιπλέον να εκθέσει τον κάτοχο του απολυτηρίου σε διακρίσεις με βάση τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, σύμφωνα με την παράγραφο 1 του άρθρου 13 του Συντάγματος.
Κατά συνέπεια, η αναγραφή του θρησκεύματος τόσο ως προαιρετική, όσο και πολύ περισσότερο ως υποχρεωτική στους απολυτήριους τίτλους σπουδών και η εμφάνιση σχετικού πεδίου στα σχετικά έντυπα δεν είναι νόμιμη, διότι αντιβαίνει προς τη θεμελιώδη αρχή της αναγκαιότητας και προς την αρχή της ελαχιστοποίησης της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (άρθρο 4 παρ. 1 (β’) ν. 2472/1997 και 5 παρ. 1 (γ) και 25 παρ. 2 του ΓΚΠΔ).
Με την απόφασή της η Αρχή έκρινε ότι:
α) η αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στα στοιχεία που τηρούνται στο σχολείο, στους τίτλους και πιστοποιητικά σπουδών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στο πληροφοριακό σύστημα «myschool» καθώς και η ύπαρξη αντίστοιχων πεδίων στα σχετικά έντυπα, ανεξαρτήτως αν είναι προαιρετική η συμπλήρωσή τους και
β) η δήλωση ότι ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και εξ αυτού επικαλείται λόγους θρησκευτικής συνείδησης για την απαλλαγή του από το μάθημα των Θρησκευτικών, δεν είναι νόμιμες για τους λόγους που αναφέρονται στο σκεπτικό της παρούσας
Στο πλαίσιο αυτό η Αρχή καλεί το Υπουργείο Παιδείας, ως υπεύθυνο επεξεργασίας,
α) να απόσχει από τις ως άνω μη σύννομες πράξεις επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων των μαθητών,
β) να μεριμνήσει για την άμεση τροποποίηση των σχετικών ρυθμίσεων και να λάβει κάθε αναγκαίο μέτρο προκειμένου να μην αναγράφεται πλέον το θρήσκευμα και η ιθαγένεια στα στοιχεία που τηρούνται στο σχολείο και στους τίτλους και πιστοποιητικά σπουδών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καθώς και στο πληροφοριακό σύστημα «myschool» και
γ) να εκδώσει κάθε αναγκαία οδηγία προς τις οικείες εκπαιδευτικές αρχές και τους διευθυντές των σχολείων ώστε, εφεξής, για την απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών να μην απαιτείται η δήλωση ότι ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος, αλλά το δικαίωμα αυτό να ασκείται (από τον ίδιο τον μαθητή αν είναι ενήλικος ή από τους γονείς του αν είναι ανήλικος), κατ’ επίκληση αποκλειστικά και μόνον λόγων συνείδησης.
-
H ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΣΕ ολο της το μεγαλειο όπου θέλουμε αποκαλυπτουμε την θρησκευτικη μας ταυτοτητα όπου θέλουμε όχι
ο ΣτΕ το απασχόλησε η περίπτωση έφεδρου ανθυπολοχαγού που υπηρέτησε τη θητεία του και το 2003 κλήθηκε για μετεκπαίδευση. Εκείνος κατέθεσε αίτηση και ζήτησε να εκπληρώσει εναλλακτική πολιτική κοινωνική υπηρεσία ως αντιρρησίας συνειδήσεως, προσκομίζοντας παράλληλα πιστοποιητικό της Κεντρικής Εκκλησίας των Χριστιανών Μαρτύρων του Ιεχωβά Ελλάδος, το οποίο ανέφερε ότι από το 2003 ανήκει στο δόγμα αυτό. Το Στρατολογικό Γραφείο απέρριψε το αίτημα με την αιτιολογία ότι ήδη έχει υπηρετήσει στις Ένοπλες Δυνάμεις. Ο πολίτης δεν εμφανίστηκε για την εκπλήρωση της εφεδρείας και κηρύχθηκε ανυπότακτος εσωτερικού σε καιρό ειρήνης και του επιβλήθηκε εξάμηνη πρόσθετη στρατιωτική θητεία.
Η Ολομέλεια του ΣτΕ έκρινε μη νόμιμη την αιτιολογία με την οποία απέρριψε το Στρατολογικό Γραφείο το αίτημά του πολίτη. Ειδικότερα, αναφέρεται στην απόφαση ότι σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την Προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ) και τη νομοθεσία, "εφόσον ο αιτών μετάβαλε θρησκευτικές απόψεις, ενστερνιζόμενος το δόγμα της Κεντρικής Εκκλησίας των Χριστιανών Μαρτύρων του Ιεχωβά, μετά την εκπλήρωση ένοπλής στρατιωτικής υπηρεσίας, διατελών στην κατάσταση της εφεδρείας, η μεταβολή αυτή δεν αποτελούσε λόγο αποκλεισμού του από την υπαγωγή στις διατάξεις του Ν.2510/1997 περί αντιρρησιών συνειδήσεως, προκειμένου υπό την εν λόγω στρατιωτική κατάσταση να εκπληρώσει εναλλακτική πολιτική κοινωνική υπηρεσία".
www.ellinikos-stratos.com/stratologia/antirisies.asp
-
Συνέντευξη δικηγόρου Βασίλη Σωτηρόπουλου
(ολόκληρο το κείμενο στο http://www.dikaiosyni.com/featured_selected/synentevxi-vasili-sotiropoulou/ )
Η πρόσφατη απόφαση του ΕΔΔΑ Παπαγεωργίου κ.α. κατά Ελλάδας, είναι μια εξαιρετικής σημασίας απόφαση, που επηρεάζει άμεσα το υφιστάμενο καθεστώς σε Ελλάδα και Κύπρο για το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία. Συγκεκριμένα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αποφάσισε ότι το ελληνικό σύστημα απαλλαγής μαθητών από τα θρησκευτικά παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Τόνισε στην απόφαση του, ότι οι ελληνικές αρχές δεν είχαν το δικαίωμα να υποχρεώνουν τα πρόσωπα να αποκαλύπτουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, μέσω της υποβολής μιας επίσημης δήλωσης στην οποία να αναφέρουν ότι τα παιδιά τους δεν είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, γεγονός το οποίο οδηγούσε σε στιγματισμό ατόμων σε μικρές κοινωνίες.
Ερώτηση: Ποιος θεωρείτε ότι θα ήταν ο ενδεδειγμένος τρόπος συμμόρφωσης των ελληνικών αρχών με την απόφαση του ΕΔΔΑ;
Απάντηση: Ήδη το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε ότι θα συμμορφωθεί με την απόφαση, οπότε το πρώτο βήμα θα είναι η ανάκληση της υπουργικής απόφασης Γαβρόγλου και της εγκυκλίου Λοβέρδου και η αντικατάστασή της με μια νέα διαδικασία απαλλαγής και η θεσμοθέτηση του νέου εναλλακτικού μαθήματος που ζήτησε και το ΣτΕ για όσους απαλλάσσονται. Κατά τη γνώμη μου αυτά επιβάλλουν νέα νομοθεσία. Δεν είναι θέματα υπουργικών αποφάσεων. Πρέπει να γνωρίζουν την ευρύτερη δυνατή δημοκρατική νομιμοποίηση κι επομένως είναι ύλη ψήφισης από την Βουλή των Ελλήνων
Ερώτηση: Η πρώην αναπληρώτρια Υπουργός Παιδείας κ. Αναγνωστοπούλου δήλωσε ότι η ίδια είχε τολμήσει να πει αυτά που λέει σήμερα το ΕΔΔΑ και ότι δεν περιμένει συγγνώμη από κανένα, συμφωνείτε μαζί της;
Απάντηση: Όλοι οι Υπουργοί Παιδείας και οι Αναπληρωτές τους από το 2015 και μετά πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη από τον Ελληνικό Λαό που οδήγησαν την χώρα σε μια καταδίκη για παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων. Επειδή όμως δεν θα το κάνουν, η γνώμη μου είναι ότι οι αποζημιώσεις πρέπει να καταλογιστούν ισομερώς στους υπεύθυνους της παραβίασης των δικαιωμάτων και να τις καταβάλουν από την προσωπική τους περιουσία. Θα πρέπει να θεσπιστεί η σχετική νομοθεσία για να συνειδητοποιήσουν οι πολιτικοί ότι η δουλειά που κάνουν δεν είναι μόνο λόγια.
-
Συνέντευξη δικηγόρου Βασίλη Σωτηρόπουλου
(ολόκληρο το κείμενο στο http://www.dikaiosyni.com/featured_selected/synentevxi-vasili-sotiropoulou/ )
Η πρόσφατη απόφαση του ΕΔΔΑ Παπαγεωργίου κ.α. κατά Ελλάδας, είναι μια εξαιρετικής σημασίας απόφαση, που επηρεάζει άμεσα το υφιστάμενο καθεστώς σε Ελλάδα και Κύπρο για το μάθημα των θρησκευτικών στα σχολεία. Συγκεκριμένα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, αποφάσισε ότι το ελληνικό σύστημα απαλλαγής μαθητών από τα θρησκευτικά παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Τόνισε στην απόφαση του, ότι οι ελληνικές αρχές δεν είχαν το δικαίωμα να υποχρεώνουν τα πρόσωπα να αποκαλύπτουν τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις, μέσω της υποβολής μιας επίσημης δήλωσης στην οποία να αναφέρουν ότι τα παιδιά τους δεν είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, γεγονός το οποίο οδηγούσε σε στιγματισμό ατόμων σε μικρές κοινωνίες.
Ερώτηση: Ποιος θεωρείτε ότι θα ήταν ο ενδεδειγμένος τρόπος συμμόρφωσης των ελληνικών αρχών με την απόφαση του ΕΔΔΑ;
Απάντηση: Ήδη το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε ότι θα συμμορφωθεί με την απόφαση, οπότε το πρώτο βήμα θα είναι η ανάκληση της υπουργικής απόφασης Γαβρόγλου και της εγκυκλίου Λοβέρδου και η αντικατάστασή της με μια νέα διαδικασία απαλλαγής και η θεσμοθέτηση του νέου εναλλακτικού μαθήματος που ζήτησε και το ΣτΕ για όσους απαλλάσσονται. Κατά τη γνώμη μου αυτά επιβάλλουν νέα νομοθεσία. Δεν είναι θέματα υπουργικών αποφάσεων. Πρέπει να γνωρίζουν την ευρύτερη δυνατή δημοκρατική νομιμοποίηση κι επομένως είναι ύλη ψήφισης από την Βουλή των Ελλήνων
Ερώτηση: Η πρώην αναπληρώτρια Υπουργός Παιδείας κ. Αναγνωστοπούλου δήλωσε ότι η ίδια είχε τολμήσει να πει αυτά που λέει σήμερα το ΕΔΔΑ και ότι δεν περιμένει συγγνώμη από κανένα, συμφωνείτε μαζί της;
Απάντηση: Όλοι οι Υπουργοί Παιδείας και οι Αναπληρωτές τους από το 2015 και μετά πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη από τον Ελληνικό Λαό που οδήγησαν την χώρα σε μια καταδίκη για παραβίαση ανθρώπινων δικαιωμάτων. Επειδή όμως δεν θα το κάνουν, η γνώμη μου είναι ότι οι αποζημιώσεις πρέπει να καταλογιστούν ισομερώς στους υπεύθυνους της παραβίασης των δικαιωμάτων και να τις καταβάλουν από την προσωπική τους περιουσία. Θα πρέπει να θεσπιστεί η σχετική νομοθεσία για να συνειδητοποιήσουν οι πολιτικοί ότι η δουλειά που κάνουν δεν είναι μόνο λόγια.
Η ερώτηση είναι αν θα βρεθεί "εναλλακτικό" μάθημα με τις συνθήκες που επικρατούν στην εκπαίδευση.
Θεωρώ ότι είναι ένας τρόπος να αποφύγει, ακόμα μια φορά, το υπουργείο παιδείας να βρεθεί οριστική λύση, αναβαθμίζοντας το μάθημα σε θρησκειολογία και περιεχόμενο αναλόγως με την εκπαιδευτική βαθμίδα.
-
Στο http://elawyer.blogspot.com/2019/11/blog-post.html είναι αναρτημένο το πλήρες κείμενο της απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Θρησκευτικά, με την οποία γίναμε πανευρωπαϊκά ρεζίλι….
Και φυσικά οι Έλληνες φορολογούμενοι λάβαμε τον λογαριασμό, ήτοι:
«Το καταγγελλόμενο κράτος πρέπει να πληρώσει, εντός τριών μηνών από την προθεσμία κατά την οποία η παρούσα απόφαση θα καταστεί τελική, σύμφωνα με το άρθρο 44 §2 της Σύμβασης, τα ακόλουθα ποσά:
i. από κοινού στους τρεις προσφεύγοντες της προσφυγής αρ. 4762/18 ευρώ 8.000 (οκτώ χιλιάδες ευρώ) πλέον φόρων που μπορεί να επιβληθούν για μη περιουσιακή βλάβη
ii. από κοινού στις δύο προσφεύγουσες της προσφυγής αρ. 6140/18 ευρώ 8.000 (οκτώ χιλιάδες ευρώ) πλέον φόρων που μπορεί να επιβληθούν για μη περιουσιακή βλάβη
iii. από κοινού στους τρεις προσφεύγοντες της προσφυγής αρ. 4762/18 ευρώ 6.566,52 (έξι χιλιάδες πεντακόσια εξήντα έξι και πενήντα δύο λεπτά), πλέον φόρων που μπορεί να επιβληθούν, για έξοδα και δαπάνες.
Προς το παρόν δεν είδα κάποιον από τους πολιτικούς υπεύθυνους να αναλαμβάνει την ευθύνη αν και στην απόφαση αναφέρεται:
«….29. Στις 25 Σεπτεμβρίου 2015 η τότε Αναπληρώτρια Υπουργός Παιδείας ανακοίνωσε την πρόθεσή της για απλοποίηση της διαδικασίας απαλλαγής, με την προσθήκη ότι οι γονείς μπορούν απλά να ζητούν τα παιδιά τους να μην παρακολουθούν το μάθημα των θρησκευτικών, χωρίς – θετική ή αρνητική – αναφορά στο θρήσκευμά τους. Όμως, ύστερα από την αντίδραση του Αρχιεπισκόπου της Ελλάδας, η Αναπληρώτρια Υπουργός άλλαξε την θέση της. Η ανωτέρω διαδικασία απαλλαγής παρέμεινε σε ισχύ με το άρθρο 25 παρ. 3 μιας απόφασης του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της 23ης Ιανουαρίου 2018.»
Για να δούμε θα έχει κάποιος/α την ευαισθησία να μιλήσει ….
-
Δεν είναι παράλειψη, πως δεν αναφέρθηκα στις ευθύνες του Αρχιεπισκόπου για το πανευρωπαϊκό ρεζίλι, έπειτα από την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, καθώς από μια πρόχειρη αναζήτηση στη wikipedia, προέκυψαν τα παρακάτω για το θεσμό:
«Αρχικά ο Αρχιεπίσκοπος διοριζόταν από την κυβέρνηση ενώ στη συνέχεια από τον ίδιο τον Βασιλιά.
Από το 1923 η ευθύνη για την εκλογή Αρχιεπισκόπου περιήλθε στην ίδια την Εκκλησία, η οποία μέσω της Ιεράς Συνόδου εξέλεγε τον Αρχιεπίσκοπο.
Η πρωτοβουλία ανήκε στην τότε Επαναστατική Επιτροπή, η οποία με απόφασή της, που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 14 Δεκεμβρίου 1923, ανέθετε την ευθύνη της διοίκησης της Εκκλησίας στην Ιερά Σύνοδο.
Με τον νόμο 1493/1938 περί εκλογής Αρχιεπισκόπου Αθηνών και των Μητροπολιτών του Βασιλείου η εκλογή του Αρχιεπισκόπου έπαυε να γίνεται από τη Σύνοδο της Ιεραρχίας και οριζόταν να γίνεται από ολιγομελή Διαρκή Σύνοδο.
Λίγο αργότερα η εκλογή του Αρχιεπισκόπου ορίστηκε να γίνεται από επταμελή σύνοδο, σύστημα το οποίο συνεχίστηκε και μέχρι την εγκαθίδρυση της Χούντας των Συνταγματαρχών.
Με την εγκαθίδρυση της δικτατορίας η εκλογή του Αρχιεπισκόπου ανατέθηκε σε μία αριστίνδην Σύνοδο, η οποία και εξέλεξε ως Αρχιεπίσκοπο τον Ιερώνυμο Α΄.
Μετά την πτώση της Χούντας, συγκροτήθηκε Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας με το υπ' αριθμόν 274 νομοθετικό διάταγμα, η οποία ανέλαβε να εκλέξει Αρχιεπίσκοπο. Η Σύνοδος αποτελούταν από τους Μητροπολίτες που είχαν εκλεγεί πριν από την 21η Απριλίου 1967, Αρχιεπίσκοπος δε εξελέγη ο Σεραφείμ.».
-
Επειδή θεωρώ πως δεν είναι σωστό να ταυτίζεται η Εκκλησία με τους διάφορους «Σεραφείμ» παραθέτω και μια άλλη φωνή:
«Δεν μπορώ να δεχτώ κάποιον που αρνείται την προσφορά σε πρόσφυγες και μετανάστες. Για μένα αυτός δεν είναι ούτε Έλληνας ούτε Ορθόδοξος. Η Ορθοδοξία περιθάλπει όποιον άνθρωπο από όπου και αν είναι. Αυτό σημαίνει Χριστός», δήλωσε ο μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιος.
Οι θρησκείες και η παρερμηνεία τους
Ανέφερε χαρακτηριστικά πως «στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή των Αθηνών διδαχτήκαμε το Ισλάμ. Έδωσα μάθημα για το Ισλάμ. Είναι λάθος να πούμε ότι όλο το Ισλάμ είναι τζιχαντιστές και θέλει ιερό πόλεμο. Βεβαίως, υπάρχουν στοιχεία που όποιος τα παραφράσει ή τα πάρει στα χέρια του για πολιτικούς λόγους, μπορεί να το μετατρέψει σε πολεμική μηχανή.
Και το Ευαγγέλιο του Χριστού όμως δεν απέτρεψε τις Σταυροφορίες. Η παρερμηνεία έφερε αίμα. Ως βιβλίο πολιτισμού ο καθένας πρέπει να διαβάσει το Κοράνι, και δεν έχει να χάσει τίποτα, γιατί όμως ένας Ευρωπαίος όταν διαβάζει το Κοράνι γίνεται τζιχαντιστής; Έχει χάσει το νόημα της ζωής και μέσα από το Κοράνι που ευκολύνει τα πράγματα νομίζει ότι μπορεί να βρει νόημα στη ζωή του. Εμείς οι Έλληνες έχουμε παράδοση, μυστικισμό, έχουμε την αλήθεια».
ΠΗΓΗ: in.gr
-
https://thriskeftika.blogspot.com/2019/11/2020-2021.html?fbclid=IwAR3hT9wZx4L7O3xktNct1L3KUZuppL4vhpoBCIvnSg7OWq6n5a-k3qCKWDM
θρησκευτικα αβθμια
-
Ας παραθέσω και ένα απόσπασμα από πρόσφατη δημόσια παρέμβαση του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ.
Μεγάλα παιδιά είμαστε, ο καθείς μπορεί να συγκρίνει το παρακάτω απόσπασμα (από το https://thriskeftika.blogspot.com/2019/09/blog-post_61.html) με το λόγο του μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού Ιγνάτιου και να βγάλει τα συμπεράσματά του:
«…Συνεπώς αυτό είναι το επιδιωκόμενο, το γκρέμισμα της Ελληνορθοδόξου ιδιοπροσωπίας των Ορθοδόξων Ελλήνων και η μετατροπή τους σε άθρησκη, άνευρη, άβουλη, πλαδαρή, συγκεχυμένη καί ομογενοποιημένη μάζα, εύχρηστη για κάθε είδους καταδολίευση τής ελευθερίας της. Μικροί Ορθόδοξοι μαθητές χωρίς κριτική σκέψη και ικανότητα καλούνται να «κατηχηθούν» στα προτάγματα της διαθρησκειακής βουδιστικής οργάνωσης ΑΡΙΓΚΑΤΟΥ πού ταυτίζονται πλήρως με τα καταργηθέντα προγράμματα των κ. Φίλη και Γαβρόγλου ώστε ο προσωπικός Τρισυπόστατος Θεός της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας, ο αιμοσταγής Θεός του Ισλάμ Αλάχ και ο Θεός του συγχρόνου Ιουδαϊσμού του Ταλμούδ και της Καμπαλά νά είναι ο ίδιος και επομένως το γκρέμισμα τής Ορθοδόξου ιδιοπροσωπίας και του Ορθοδόξου πολιτισμού να είναι απόλυτα επιτυχημένο…»
-
Δημοσιεύτηκε σε ΦΕΚ (Αρ. Φύλλου 4053/τεύχος Β΄/6-11-2019) η Υπουργική Απόφαση, με την οποία απαλείφονται τα πεδία «ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ» και «ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ» και από τους τίτλους του Επαγγελματικού Λυκείου.
Περισσότερα στο https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/303339_telos-thriskeyma-kai-i-ithageneia-apo-toys-titloys-toy-epaggelmatikoy-lykeioy
-
Πολλά «νεύρα» στην Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ). Σε πρόσφατο υπόμνημά της στο Ι.Ε.Π. (29-10-2019) αναφέρει:
« ….. Στο πλαίσιο αυτό, οφείλουμε να σας επισημάνουμε ότι ανησυχούμε, διότι τον τελευταίο καιρό σημαντικά στελέχη του ΙΕΠ, όπως ο κ. Ευστράτιος Ψάλτου -πρόσωπο με αμφιλεγόμενες και απαράδεκτες θεολογικές θέσεις για σημαντικά θέματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο οποίος μάλιστα υπογράφει ως «Σύμβουλος Θρησκευτικών του ΙΕΠ»- εκφράζει σε αρθρογραφία του θέσεις που δείχνουν εμφανή ασέβεια έναντι των αποφάσεων του ΣτΕ …».
Από πότε οι επιστημονικές ενώσεις κάνουν δημόσια bullying ;;
-
Πολλά «νεύρα» στην Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων (ΠΕΘ). Σε πρόσφατο υπόμνημά της στο Ι.Ε.Π. (29-10-2019) αναφέρει:
« ….. Στο πλαίσιο αυτό, οφείλουμε να σας επισημάνουμε ότι ανησυχούμε, διότι τον τελευταίο καιρό σημαντικά στελέχη του ΙΕΠ, όπως ο κ. Ευστράτιος Ψάλτου -πρόσωπο με αμφιλεγόμενες και απαράδεκτες θεολογικές θέσεις για σημαντικά θέματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο οποίος μάλιστα υπογράφει ως «Σύμβουλος Θρησκευτικών του ΙΕΠ»- εκφράζει σε αρθρογραφία του θέσεις που δείχνουν εμφανή ασέβεια έναντι των αποφάσεων του ΣτΕ …».
Από πότε οι επιστημονικές ενώσεις κάνουν δημόσια bullying ;;
Αυτοί μας κατέστρεψαν με το φανατισμό τους
-
Αυτοί μας κατέστρεψαν με το φανατισμό τους
Δεν ανήκω στον κλάδο ΠΕ01 και δε δέχομαι το δογματισμο και το σκοταδισμό, ιδιαιτέρως στην εκπαίδευση. Η Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, προτιμά να αναλάβει (όπως και γίνεται), το ρόλο της επίσημης εκκλησίας. Έχει βολευτει και αρνείται να αναβαθμιστεί το μάθημα σε θρησκειολογία , ο οποίος είναι και ο ρόλος που θα έπρεπε να επιτελεί, για να αφυπνίσει τους μαθητές και να ξεπεραστούν αγκυλώσεις χρόνων.
Εννοείται ότι το ΙΕΠ μπορεί και πρέπει να εκφράζει ελεύθερα την άποψη για όλα τα μαθήματα.
Η ΠΕΘ δίνει τη "χαριστική βολή" στο μάθημα με ό,τι αυτό συνεπάγεται
-
Κρίμα, γιατί τα μαθήματα της Θεολογικής είναι πάρα πολύ ενδιαφέροντα !!
Αλλά, πια μιλάμε για πλήρη υποβάθμιση των θεωρητικών μαθημάτων
-
Κρίμα, γιατί τα μαθήματα της Θεολογικής είναι πάρα πολύ ενδιαφέροντα !!
Αλλά, πια μιλάμε για πλήρη υποβάθμιση των θεωρητικών μαθημάτων
Έχεις απόλυτο δίκιο συνάδελφε! Και εγώ αυτό πιστεύω.
-
Κυριακή σήμερα - Ημέρα αναστοχασμού ….
Στο https://eduthriskeftika.blogspot.com/2019/11/blog-post_4.html έχει αναρτηθεί το video της εκδήλωσης που έγινε στη Θεσσαλονίκη με θέμα:
«Δημόσιος χώρος και θρησκευτική εκπαίδευση. Το τέλος του Μαθήματος των Θρησκευτικών μετά την απόφαση του ΣτΕ;»:
Συζητούν:
- Γιώργος Σωτηρέλης, καθ. Νομικής ΕΚΠΑ, Πρόεδρος Ομίλου «Αριστόβουλος Μάνεσης»
- Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης, καθ. Τμήματος Βαλκανικών, Σλαβικών & Ανατολικών Σπουδών ΠΑΜΑΚ
- Χρυσόστομος Σταμoύλης, καθ. Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ
- Παντελής Καλαϊτζίδης, Δρ. Θεολογίας, Διευθυντής Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου
- Γρηγόρης Μαυροκωστίδης, Θεολόγος, Διευθυντής 7ου Λυκείου Θεσσαλονίκης
Συντονίζουν:
-Ιφιγένεια Καμτσίδου, αν. καθ. Καθηγήτρια Νομικής ΑΠΘ
-Αγγελική Ζιάκα, αν. καθ. Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ
-
Ασχολούμαστε με τα Θρησκευτικά την στιγμη που αλλες χωρες σχηματιζουν την στρατηγικη για Τεχνητη Νοημοσυνη... Αλλα βεβαια καπου πρεπει να βολευτουν και οι χιλιαδες που βγαινουν απο τα πανεπιστήμια χωρις να εχει καμια αξια ο τιτλος των σπουδων τους...Αλλιως βεβαια πως θα επιζησει το παρασιτικο αυτο κρατος...Η χωρα πρεπει να στραφει στην τεχνολογια αν θελει να συμβαδιζει με τον υπολοιπο κοσμο αλλιως ας γινουμε και Σοβιετια επισημα...ΞΥΠΝΗΣΤΕΕΕΕ... >:(
Κρίμα, γιατί τα μαθήματα της Θεολογικής είναι πάρα πολύ ενδιαφέροντα !!
Αλλά, πια μιλάμε για πλήρη υποβάθμιση των θεωρητικών μαθημάτων
-
Ασχολούμαστε με τα Θρησκευτικά την στιγμη που αλλες χωρες σχηματιζουν την στρατηγικη για Τεχνητη Νοημοσυνη... Αλλα βεβαια καπου πρεπει να βολευτουν και οι χιλιαδες που βγαινουν απο τα πανεπιστήμια χωρις να εχει καμια αξια ο τιτλος των σπουδων τους...Αλλιως βεβαια πως θα επιζησει το παρασιτικο αυτο κρατος...Η χωρα πρεπει να στραφει στην τεχνολογια αν θελει να συμβαδιζει με τον υπολοιπο κοσμο αλλιως ας γινουμε και Σοβιετια επισημα...ΞΥΠΝΗΣΤΕΕΕΕ... >:(
Πραγματικά είναι τραγικό αυτό που γίνεται με τα νέα παιδιά. Περνάνε κατά χιλιάδες σε φιλολογίες και θεολογίες πιστεύοντας πως θα γίνουν δάσκαλοι μέχρι και το τέταρτο έτος και μετά μένουν στην ανεργία. Την ίδια ώρα εταιρίες πληροφορικής και τεχνολογίας εδώ δίπλα στα σπίτια τους δεν βρίσκουν κόσμο για να καλύψουν τις ανάγκες τους.
-
Γιανναράς για θρησκευτικα https://www.pemptousia.gr/video/to-provlima-tou-mathimatos-ton-thriskeftikon-ine-alito/?fbclid=IwAR2lAdBPzVXjbprgqazjI6P7stZHnmBQACI14cPliHolLG6sd1-xm0NBLPw
-
Κρίμα, γιατί τα μαθήματα της Θεολογικής είναι πάρα πολύ ενδιαφέροντα !!
Αλλά, πια μιλάμε για πλήρη υποβάθμιση των θεωρητικών μαθημάτων
Κρίμα να γενικεύουμε "θεωρητικά"....Διαφέρουν "θ€ωρητικά" από "θεωρητικά":
ΔΕΝ είναι όλες οι .ούτσες ίδιες:
π...... (http://dionysosenpeiraiei.blogspot.com/)
β....... (http://greekphilsci.blogspot.com/)
Όσα συνέδρια (ή συν€δρια υπό την αιγίδα €€Φ πχ) κι ΑΝ διεξαγάγουν: ΚΑΙ αυτό πρέπει να το καταλάβουμε.
-
Ασχολούμαστε με τα Θρησκευτικά την στιγμη που αλλες χωρες σχηματιζουν την στρατηγικη για Τεχνητη Νοημοσυνη... Αλλα βεβαια καπου πρεπει να βολευτουν και οι χιλιαδες που βγαινουν απο τα πανεπιστήμια χωρις να εχει καμια αξια ο τιτλος των σπουδων τους...Αλλιως βεβαια πως θα επιζησει το παρασιτικο αυτο κρατος...Η χωρα πρεπει να στραφει στην τεχνολογια αν θελει να συμβαδιζει με τον υπολοιπο κοσμο αλλιως ας γινουμε και Σοβιετια επισημα...ΞΥΠΝΗΣΤΕΕΕΕ... >:(
Συνάδελφε, ασχολούμαστε με την αλλαγή περιεχομένου του εν λόγω μαθήματος στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, ώστε να αποσυνδεθεί από το δογματικό του χαρακτήρα και να συνδυάσει θρησκειολογία και φιλοσοφία.
Δηλαδή τί πρέπει να γίνει; Να περιλαμβάνει η εκπαίδευση μόνο τεχνοκρατικά μαθήματα;
Μονόπλευρη θεώρηση, η οποία "εξοβελίζει" τις ανθρωπιστικές επιστήμες από το εκπαιδευτικό σύστημα και την ελεύθερη επιλογή των μαθητών, οι οποίοι δεν είναι απαραίτητο να περιμένουν διορισμό και επαγγελματική αποκατάσταση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, όντας ενημερωμένοι για τις συνθήκες στην αγορά εργασίας.
-
Καταδίκη της Ελλάδας για τα Θρησκευτικά: Ο άνθρωπος που προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο μιλά στο News 24/7
https://www.news247.gr/synentefxeis/katadiki-tis-elladas-gia-ta-thriskeytika-o-anthropos-poy-prosefyge-sto-eyropaiko-dikastirio-mila-sto-news-24-7.7528415.html
Και δυο χαρακτηριστικά αποσπάσματα της συνέντευξης του Π. Παπαγεωργίου:
-Ποιο είναι το χρονικό της προσφυγής σας;
…………………………………………………………….
"Ξεκινήσαμε λοιπόν από τη θέση ότι δεν είναι αποδεκτό να μας επιβάλλεται η υποχρεωτική κατήχηση των παιδιών μας σε δόγμα που αντιτίθεται στην φυσική αλήθεια που διδάσκουν τα άλλα μαθήματα του σχολείου, και συγχρόνως να διατηρείται η διαδικασία της απαλλαγής ισοδύναμη με ένα ιδεολογικό "φακέλωμα" της όποιας θρησκευτικής μας συνείδησης.
Ή το μάθημα θα γίνει θρησκειολογικό, πλουραλιστικό, αντικειμενικό και θα είναι ΜΑΘΗΜΑ υποχρεωτικό, ή αν το θέλεις κατηχητικό "μάθημα" θα είναι ουσιαστικά προαιρετικό, με μια απλή δήλωση μη συμμετοχής σε αυτό.
Ή υποχρεωτικό αλλά αντικειμενικό, ή ομολογιακό αλλά προαιρετικό.
Ό,τι προτιμάς Εκκλησία, Κράτος και ίσως πλειοψηφία, αλλά έτσι, ελεύθερα για όλους και δίκαια."
"-Τι σηματοδοτεί η απόφαση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τη χώρα μας;
Η Απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σηματοδοτεί το τέλος του θεσμικού εξαναγκασμού της υποχρεωτικής κατήχησης αφού η συμμετοχή σε αυτήν θα είναι πια προαιρετική, εθελοντική. Κανένας δεν θα εξαναγκάζεται και έτσι δεν θα μπορεί να παραπονιέται. Η Εκκλησία θα έχει τα κατηχητικά της μέσα στα σχολεία και όλοι οι "άλλοι" την ελευθερία τους. Το "μπαλάκι" πετιέται λοιπόν στο κόσμο. Να ξυπνήσει από την απάθεια και αδιαφορία του, να είναι πληροφορημένος για τις ελευθερίες και τα δικαιώματά του, και να αποφασίσει επιτέλους και χωρίς συμβατικότητες και υπεκφυγές για το ποια είναι η "θρησκευτική του συνείδηση".
Καταλαβαίνετε πάντως ότι αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να είναι το τελικό στάδιο. Δεν μπορεί να σταθεί στο σύγχρονο κόσμο. Γι αυτό θα οδηγηθούμε στο τελικό στάδιο που θα πρέπει να είναι ένα υποχρεωτικό αντικειμενικό ηθικο-φιλοσοφικό μάθημα της Ιστορίας των Ιδεών, με όλες τις δοξασίες, θρησκευτικούς και κοινωνικούς "ισμούς" που αναδύθηκαν κι εξαπλώθηκαν στην ιστορία του πολιτισμού μας κάνοντας τους ανθρώπους να τους πιστέψουν αλλά και κάποτε να τους παρατήσουν κρατώντας τα διαχρονικά ανθεκτικά τους διδάγματα. Θα είναι ένα συναρπαστικό μάθημα αληθινής μόρφωσης. Μέσα σε αυτό ο Χριστιανισμός και η Ορθοδοξία θα βρουν την αντικειμενική θέση τους."
Πέρα από όσα λέει ο Π. Παπαγεωργίου, νομίζω πως ένα βαθύτερο ζήτημα που τίθεται με όλη αυτήν την ιστορία γύρω από το μάθημα των Θρησκευτικών είναι αν θα επικρατήσει ο πλουραλισμός και η άποψη της πολλαπλής αλήθειας που διαπερνούσε την αρχαία ελληνική σκέψη (αρκεί κανείς να σκεφτεί πώς λειτουργούσε η εκκλησία του δήμου, τα δικαστήρια και το θέατρο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο κάθε πολίτης κατέληγε με έναν αχταρμά στο κεφάλι του) ή αν θα επικρατήσει ο δογματισμός και η άποψη της μιας αλήθειας, όπως απαιτεί όχι μόνο η κάθε θρησκεία ξεχωριστά, αλλά σε κάποιο βαθμό και οι φυσικές επιστήμες.
Κι αυτό το τελευταίο το λέω, γιατί υπάρχει ο μύθος ότι μόνο οι θρησκείες είναι δογματικές. Παρ' όλα αυτά, και ο δογματισμός των φυσικών επιστημών δεν είναι μικρός, παρότι υπάρχουν και κάποιες θεωρίες που κλονίζουν την απόλυτη βεβαιότητά τους (βλ. π.χ την αρχή της αβεβαιότητας στον μικρόκοσμο ή τη θεωρία της σχετικότητας), καθώς όπως έλεγε και ο σοφός Ηράκλειτος ,"η φύσις κρύπτεσθαι φιλεί".
Αντιθέτως, οι ανθρωπιστικές επιστήμες είναι περισσότερο πλουραλιστικές λόγω αντικειμένου και αυτό είναι σημαντικό στοιχείο δημοκρατικότητας, που δεν είναι αμελητέο. Υποβάθμιση των ανθρωπιστικών επιστημών σημαίνει και υποβάθμιση της δημοκρατίας.
-
Ο δικηγόρος ξαναχτύπησε …
Τον «Κινέζο» κάνει η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Νίκη Κεραμέως, μη εφαρμόζοντας τις δικαστικές αποφάσεις για το θέμα της απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών.
Με τις κωλυσιεργίες της κ. Κεραμέως στο τέλος πάλι εμείς οι φορολογούμενοι θα πληρώσουμε το λογαριασμό – υπενθυμίζω ότι ο προηγούμενος λογαριασμός από το ΕΔΔΑ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) ήταν:
«Το καταγγελλόμενο κράτος πρέπει να πληρώσει, εντός τριών μηνών από την προθεσμία κατά την οποία η παρούσα απόφαση θα καταστεί τελική, σύμφωνα με το άρθρο 44 §2 της Σύμβασης, τα ακόλουθα ποσά:
i. από κοινού στους τρεις προσφεύγοντες της προσφυγής αρ. 4762/18 ευρώ 8.000 (οκτώ χιλιάδες ευρώ) πλέον φόρων που μπορεί να επιβληθούν για μη περιουσιακή βλάβη
ii. από κοινού στις δύο προσφεύγουσες της προσφυγής αρ. 6140/18 ευρώ 8.000 (οκτώ χιλιάδες ευρώ) πλέον φόρων που μπορεί να επιβληθούν για μη περιουσιακή βλάβη
iii. από κοινού στους τρεις προσφεύγοντες της προσφυγής αρ. 4762/18 ευρώ 6.566,52 (έξι χιλιάδες πεντακόσια εξήντα έξι και πενήντα δύο λεπτά), πλέον φόρων που μπορεί να επιβληθούν, για έξοδα και δαπάνες.
Θα μας «φεσώσει» άραγε η κ. Κεραμέως ;;;
ΤΙ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ https://www.facebook.com/vsotiropoulos/posts/10157673056974854
Δυστυχώς το Υπουργείο Παιδείας και η κυρία Κεραμέως δεν έπραξαν απολύτως τίποτε για να συμμορφωθούν με την απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων (4.9.2019) και με την ομοίου περιεχομένου απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου (31.10.2019) με αποτέλεσμα στις 4.11.2019 να έχουμε απόρριψη αιτήματος μαθητή για απαλλαγή από τα θρησκευτικά.
Είμαι ο πληρεξούσιος δικηγόρος του μαθητή και των γονέων του στην εξής υπόθεση που δημοσιοποιείται σήμερα.
Εναντίον του Υπουργείου Παιδείας στράφηκαν την Παρασκευή 08.11.2019, με αίτηση ακύρωσης στο Διοικητικό Εφετείο, δυο γονείς και ένας μαθητής Λυκείου για μη εφαρμογή της απόφασης 28/2019 της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ) και της απόφασης της 31.10.2019 του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) περί απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών.
Ο μαθητής είχε λάβει απαλλαγή από το μάθημα στις τρεις τάξεις του Γυμνασίου, ωστόσο όταν οι γονείς του υπέβαλαν το αίτημα για την Α’ Λυκείου, χωρίς να αναφέρουν στην υπεύθυνη δήλωση ότι ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος, το αίτημα απορρίφθηκε ως αντίθετο στην υπουργική απόφαση Γαβρόγλου και στην εγκύκλιο Λοβέρδου οι οποίες προβλέπουν την αναγραφή του θρησκευτικού φρονήματος του μαθητή στην υπεύθυνη δήλωση.
Η αρχική αίτηση απαλλαγής υποβλήθηκε από τους γονείς μετά την έκδοση της απόφασης της ΑΠΔΠΧ που έκρινε αντισυνταγματική την υπουργική απόφαση. Μετά την απόρριψή της από το σχολείο, οι γονείς υπέβαλαν νέα αίτηση που ανέφερε ότι το παιδί δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος, η οποία απορρίφθηκε ως εκπρόθεσμη από το σχολείο. Εν τω μεταξύ είχε εκδοθεί η απόφαση του ΕΔΔΑ με την οποία η Ελλάδα καταδικάστηκε για παραβίαση του ανθρώπινου δικαιώματος στην εκπαίδευση υπό το φως του δικαιώματος στην ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας.
Με τη δικαστική ενέργεια αυτή, οι γονείς ζητούν την άμεση εκδίκαση της υπόθεσης και την άμεση απαλλαγή του μαθητή, ο οποίος υποχρεώθηκε να παρακολουθήσει για πρώτη φορά στη μαθητική του πορεία το μάθημα των θρησκευτικών.
Παράλληλα, κατατέθηκε καταγγελία στην ΑΠΔΠΧ εναντίον του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, λόγω της μη συμμόρφωσής του με την απόφαση.
Στόχος των ενεργειών αυτών είναι να ανακαλέσει το Υπουργείο Παιδείας τις αντισυνταγματικές υπουργικές αποφάσεις και εγκυκλίους και να αποκαταστήσει τη διαδικασία απαλλαγής εντός του τρέχοντος σχολικού έτους 2019 – 2020, χορηγώντας νέα μεταβατική προθεσμία για να υποβληθούν εκ νέου όσες υπεύθυνες δηλώσεις απαλλαγής δεν είχαν υποβληθεί κανονικά. Παράλληλα, να καταστραφούν όσες υπεύθυνες δηλώσεις περιλαμβάνουν τη φράση «δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος», καθόσον έχει ήδη κριθεί ότι τα στοιχεία αυτά έχουν συλλεχθεί από τα σχολεία κατά παράβαση του Ευρωπαϊκού Δικαίου και του Συντάγματος.
Σε περίπτωση που η υπόθεση δεν επιλυθεί από το Υπουργείο Παιδείας και τα εθνικά δικαστήρια εντός των επόμενων ημερών, οι αιτούντες θα προσφύγουν στο ΕΔΔΑ, το οποίο έχει πρόσφατα ασχοληθεί με το γενικότερο θέμα.
-
https://www.efsyn.gr/ellada/dikaiosyni/218659_prosfygi-goneon-kai-mathiti-sti-dikaiosyni-gia-tin-apallagi-apo-ta
«…Πηγές του υπουργείου Παιδείας μάς λένε ότι πρόθεση της ηγεσίας είναι η εναρμόνιση με τις αποφάσεις των δικαστηρίων, επισημαίνοντας ωστόσο ότι ακόμη και να εκδοθεί σχετική εγκύκλιος, αυτή θα έχει ισχύ από το ερχόμενο σχολικό έτος».
Με την πολιτική «απελθέτω απ΄ εμού το ποτήριον τούτο» τι πιστεύει η κ. Κεραμέως ότι θα κερδίσει ;;;
Τυχερός ο δικηγόρος….
-
«…Το υπουργείο Παιδείας, παρότι στα λόγια η πολιτική του ηγεσία πάντοτε τονίζει ότι υπακούει στις αποφάσεις των Αρχών, στην πράξη ΔΕΝ εφάρμοσε απόφαση της Αρχής Προσωπικών Δεδομένων για την απαλλαγή από τα Θρησκευτικά που δημοσιεύθηκε στις 4/9/2019 δηλαδή πέντε μέρες πριν την έναρξη του σχολικού έτους. Η απόφαση έλεγε ότι είναι αντισυνταγματική η διαδικασία απαλλαγής και θα έπρεπε να γίνουν δεκτές αιτήσεις χωρίς να αναγράφεται ότι «δεν είναι Χ.Ο» ο μαθητής…»
Απόσπασμα από σημερινή ανάρτηση στο https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/303923_ypoyrgeio-den-efarmose-apo-fetos-tin-apofasi-tis-arhis-prosopikon-dedomenon-gia
Δεν ξέρω αν είναι «άριστη» η κ. Κεραμέως, αλλά εργατική δεν τη λες ….
-
01-11-19
Δήλωση της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων με αφορμή την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Η Υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, κα Νίκη Κεραμέως, δήλωσε σχετικά:
«Το Υπουργείο θα επεξεργαστεί και θα αντιμετωπίσει, με τρόπο συνεκτικό, όλα τα ζητήματα που εγείρονται από τις πρόσφατες σχετικές αποφάσεις των Δικαστηρίων. Στο πλαίσιο αυτό, αυτονοήτως θα τροποποιηθούν και οι ρυθμίσεις που αφορούν στο πρόγραμμα σπουδών των Θρησκευτικών και στον τρόπο απαλλαγής από το μάθημα, ώστε να είναι απόλυτα συμβατές με το εθνικό και ενωσιακό δίκαιο καθώς και με την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου».
Τόσοι δημοσιογράφοι που έχουν μαζευτεί στο «επιτελικό κράτος» πώς θα αιτιολογήσουν την παρουσία τους ….
-
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/304115_kerameos-se-tsipra-ta-nea-tmimata-idrythikan-paranoma
"....Η Νίκη Κεραμέως, απαντώντας σε ανάρτηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σημειώνει ότι τα εν λόγω τμήματα «ιδρύθηκαν παράνομα,χωρίς γνώμη ΑΔΙΠ,χωρίς ουσιαστικές μελέτες,χωρίς σχεδιασμό», ενώ έκανε λόγο για «τροπολογίες τελευταίων λεπτών» για την ίδρυσή τους, επισυνάπτοντας τα σχετικά έγγραφα..."
"Ρέκτης" της νομιμότητας η κ. Κεραμέως!!!
-
Γιατι ποιος ειναι νομιμος ...ο απατεώνας που εταζε 10.500 διορισμους ? Τι να τα κάνουμε 37 νεα τμηματα ? Να παραξουμε και αλλους ανεργους πτυχιουχους που να στοιβαζονται σε καποια λιστα ...?
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/304115_kerameos-se-tsipra-ta-nea-tmimata-idrythikan-paranoma
"....Η Νίκη Κεραμέως, απαντώντας σε ανάρτηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σημειώνει ότι τα εν λόγω τμήματα «ιδρύθηκαν παράνομα,χωρίς γνώμη ΑΔΙΠ,χωρίς ουσιαστικές μελέτες,χωρίς σχεδιασμό», ενώ έκανε λόγο για «τροπολογίες τελευταίων λεπτών» για την ίδρυσή τους, επισυνάπτοντας τα σχετικά έγγραφα..."
"Ρέκτης" της νομιμότητας η κ. Κεραμέως!!!
-
Γιατι ποιος ειναι νομιμος ...ο απατεώνας που εταζε 10.500 διορισμους ? Τι να τα κάνουμε 37 νεα τμηματα ? Να παραξουμε και αλλους ανεργους πτυχιουχους που να στοιβαζονται σε καποια λιστα ...?
Το θέμα είναι ότι ανάμεσα στα 37 νέα τμήματα, δεν υπάρχει ούτε ένα, με τίτλο "τμήμα ειδικής αγωγής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης". Η απάντηση είναι απλή...
-
Το θέμα είναι ότι ανάμεσα στα 37 νέα τμήματα, δεν υπάρχει ούτε ένα, με τίτλο "τμήμα ειδικής αγωγής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης". Η απάντηση είναι απλή...
Επειδή η συζήτηση εδώ έχει θέμα τα Θρησκευτικά καλό θα ήταν οποιαδήποτε άλλα θέματα να συζητιούνται σε άλλα σημεία του forum.
Η αντίφαση από πλευράς της Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, που προσπάθησα να αναδείξω με τα προηγούμενα μηνύματά μου «βγάζει μάτι», καθότι:
Από τη μία δεν εφαρμόζει την απόφαση της Αρχής Προσωπικών Δεδομένων για την απαλλαγή από τα Θρησκευτικά που δημοσιεύθηκε στις 4/9/2019 δηλαδή πριν την έναρξη του σχολικού έτους. Η απόφαση έλεγε ότι είναι αντισυνταγματική η διαδικασία απαλλαγής και θα έπρεπε να γίνουν δεκτές αιτήσεις χωρίς να αναγράφεται ότι «δεν είναι Χ.Ο» ο μαθητής.
Από την άλλη θεωρεί «παράνομο» τον τρόπο που ιδρύθηκαν τα 37 νέα πανεπιστημιακά τμήματα.
Από πότε η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης;
Από πότε η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ μας σέρνει στα δικαστήρια με βέβαιη την καταδίκη;
Τόσο πολύ φοβάται τη «μαγκούρα» του Αγίου Πειραιώς, τις «κατάρες» της «Ζωής», του «Σωτήρα» και των άλλων μεσαιωνικών συσσωματώσεων, που προτιμά να ξευτελίζεται η ίδια και να ξευτελίζει και τη χώρα πανευρωπαϊκά;
-
Μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση διοργανώνεται στην Αθήνα, με συντονίστρια τη γνωστή δημοσιογράφο της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» κ. Ξένια Κουναλάκη. Όποιος μπορέσει ας παραβρεθεί. Η συζήτηση και η ανταλλαγή επιχειρημάτων βοηθάει πάντοτε ....
Η Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου σας προσκαλεί σε ανοιχτή εκδήλωση – συζήτηση με θέμα:
«Βήματα μπρος και πίσω για τη Θρησκευτική ελευθερία και τις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας»
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Δευτέρα 18 Νοεμβρίου 2019, και ώρα 18:30 μμ, στην Αίθουσα Λόγου της Στοάς του Βιβλίου (Πεσμαζόγλου 5 και Σταδίου, Αθήνα).
Ενώ είναι σε εξέλιξη η διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος, στο πλαίσιο της οποίας είχαν προταθεί, αλλά τελικά φαίνεται ότι δεν θα προχωρήσουν, κάποιες ήπιες παρεμβάσεις προς την κατεύθυνση του «ουδετερόθρησκου» κράτους, είχαμε πρόσφατα ορισμένες αξιοσημείωτες εξελίξεις, που αφορούν τη θρησκευτική ελευθερία.
Από τη μία μεριά η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, το Συμβούλιο Επικρατείας αλλά και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου νομολόγησαν ότι η απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών δεν πρέπει να γίνεται με τρόπο που προσβάλλει τη θρησκευτική ελευθερία. Κρίθηκε επίσης ότι στους εκπαιδευτικούς τίτλους σπουδών δεν έχει καμία θέση η μνεία του θρησκεύματος και της ιθαγένειας. Επιπλέον, μόλις πρόσφατα κατέστη πρακτικά δυνατή η επιλογή της αποτέφρωσης στην Ελλάδα και δρομολογείται η λειτουργία Τεμένους στην Αθήνα.
Από την άλλη, το Συμβούλιο Επικρατείας θεώρησε ότι η κατοχύρωση στο Σύνταγμα επικρατούσας θρησκείας καθώς και της ανάπτυξης της θρησκευτικής συνείδησης ως αποστολής της εκπαίδευσης επιτάσσει την ύπαρξη ενός ομολογιακού μαθήματος, σύμφωνα με μια συγκεκριμένη περιοριστική αντίληψη περί παιδαγωγικής και ορθοδοξίας.
Επιπλέον, η πρόσφατη απόπειρα επαναφοράς της βλασφημίας ως ποινικού αδικήματος αλλά και τα ισλαμοφοβικά περιστατικά εναντίον προσφύγων και μεταναστών θέτουν εκ νέου το ζήτημα της ισορροπίας μεταξύ του σεβασμού των θρησκευτικών πεποιθήσεων και της ελευθερίας έκφρασης σε ένα κράτος δικαίου.
Για αυτά τα βήματα μπρος και πίσω, θα συζητήσουμε άλλη μια φορά τη Δευτέρα, 18 Νοεμβρίου και ώρα 18.30 στη Στοά του Βιβλίου.
Για τις τελευταίες εξελίξεις σε θέματα θρησκευτικής ελευθερίας και τις σχέσεις Κράτους-Εκκλησίας θα μιλήσουν οι:
• Χρήστος Ράμμος, Επίτιμος Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου της Επικρατείας, Πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ)
• Δημήτρης Χριστόπουλος, Καθηγητής στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης & Ιστορίας Παντείου Πανεπιστημίου
• Κλειώ Παπαπαντολέων, Δικηγόρος
• Αλέξανδρος Σακελλαρίου, Δρ. Κοινωνιολογίας της Θρησκείας, Διδάσκων Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου
-
" Οι τελευταίες εξελίξεις γύρω από το Μάθημα των Θρησκευτικών και η αναγκαιότητα της διδασκαλίας της Βίβλου στο σχολικό πρόγραμμα "
Πολύ ενδιαφέρουσα η χθεσινή παρέμβαση του κ. Χρήστου Καρακόλη, Καθηγητή του Τμήματος Θεολογίας Ε.Κ.Π.Α. και Προέδρου του ΚΑΙΡΟΥ (Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης) σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από το Μάθημα των Θρησκευτικών. Αξίζει τον κόπο να διαβαστεί από όλους/όλες:
Το τελευταίο χρονικό διάστημα στην Ελλάδα υπήρξαν θυελλώδεις εξελίξεις αναφορικά με το Μάθημα των Θρησκευτικών. Το Συμβούλιο της Επικρατείας σε πρόσφατες αποφάσεις του (υπ᾽ αριθμ. 1749 και 1750 του 2019) έκρινε κατά πλειοψηφία τα παρόντα προγράμματα σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών αντισυνταγματικά και αποφάσισε την ακύρωση τους. Ο βασικός λόγος είναι ότι τα προγράμματα αυτά θα έπρεπε, κατά το σκεπτικό του δικαστηρίου, να απευθύνονται αποκλειστικά σε ορθόδοξους Χριστιανούς μαθητές καλλιεργώντας την ορθόδοξη συνείδησή τους.
Οι αποφάσεις αυτές του Συμβουλίου της Επικρατείας βάζουν τέλος στην επί μία δεκαετία περίπου προσπάθεια εκ μέρους πολλών και σημαντικών θεολόγων να καταστήσουν το Μάθημα των Θρησκευτικών στην Ελλάδα ένα γνωστικό αντικείμενο προώθησης της γνώσης της Ορθοδοξίας, των άλλων χριστιανικών ομολογιών και των κύριων θρησκειών του κόσμου δημιουργώντας κατ᾽ αυτόν τον τρόπο τις προϋποθέσεις ενός κριτικού διαλόγου με τη θρησκευτική ετερότητα, αλλά και της ανεκτικότητας απέναντί της. Παραλλήλως όμως ακυρώνουν οι ως άνω αποφάσεις και την επιδίωξη των εν λόγω προγραμμάτων σπουδών να εντάξουν και να κατανοήσουν εντός του σύγχρονου κόσμου τόσο τον Χριστιανισμό, όσο και ευρύτερα το θρησκευτικό φαινόμενο, μέσω της ανάδειξης της σημασίας της θρησκείας για τον σύγχρονο πολιτισμό, τα σύγχρονα ηθικά και βιοηθικά διλήμματα, την ψυχολογία, τις φυσικές επιστήμες, τα επίκαιρα κοινωνικά προβλήματα κ.ο.κ. (Καλαϊτζίδης, 2001
Το νέο στενά ομολογιακό ή και κατηχητικό μάθημα το οποίο περιγράφει το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ δεν μπορεί να προβαίνει σε τέτοιου είδους ανοίγματα, όπως τα παραπάνω, αφού, όπως προαναφέραμε, απευθύνεται αποκλειστικά σε Ορθόδοξους μαθητές. Αυτό θα έχει ως συνέπεια το να μη δικαιούνται να το παρακολουθήσουν μαθητές άλλων χριστιανικών δογμάτων ή θρησκειών, αλλά και μαθητές οι οποίοι, αν και βαπτισμένοι Ορθόδοξοι, δηλώνουν ότι δεν τοποθετούν εαυτούς εντός των κόλπων της Ορθόδοξης Εκκλησίας και πίστης. Εξάλλου το Συμβούλιο της Επικρατείας προτρέπει διά των αποφάσεων του την Πολιτεία να θεσμοθετήσει «ισότιμα» μαθήματα για τις λοιπές θρησκευτικές κοινότητες, ώστε να αποτραπεί για τους μαθητές ο κίνδυνος «της ελεύθερης ώρας». Δυνητικά λοιπόν τόσο οι ετερόδοξοι Χριστιανοί και οι ολοένα και περισσότερο αυξανόμενοι Μουσουλμάνοι στη χώρα, όσο και αυτοί που δηλώνουν άθεοι ή θρησκευτικά αδιάφοροι, θα μπορούν πλέον να διεκδικήσουν το δικό τους «ισότιμο» μάθημα.
Επιπλέον δε, με τις αποφάσεις του το Συμβούλιο της Επικρατείας διευκολύνει τη δυνατότητα απαλλαγής από το Μάθημα των Θρησκευτικών οποιουδήποτε μαθητή επικαλείται απλώς «λόγους θρησκευτικής συνείδησης», αφού ο λεπτομερέστερος προσδιορισμός αυτών των λόγων θα αποτελούσε αποκάλυψη ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις ακόμη και Ορθόδοξοι Χριστιανοί μαθητές μπορούν πλέον να ζητούν απαλλαγή από το μάθημα, είτε γιατί δεν συμφωνούν για οποιουσδήποτε λόγους με το περιεχόμενό του είτε απλώς επειδή επιθυμούν να ελαφρύνουν το βεβαρημένο σχολικό τους πρόγραμμα. Με αυτόν τον τρόπο το Μάθημα των Θρησκευτικών, για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού κράτους κινδυνεύει να καταστεί στην πράξη προαιρετικό μάθημα, αλλά και οι εκπαιδευτικοί θεολόγοι να υποβιβαστούν σε καθηγητές δεύτερης κατηγορίας.
Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός - για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης» στήριξε τα νέα προγράμματα σπουδών με παρεμβάσεις του κατά την εκδίκαση των σχετικών προσφυγών ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Το σκεπτικό μας ήταν ότι στα προγράμματα αυτά δίνονται αφενός η δέουσα έμφαση στο ορθόδοξο χριστιανικό δόγμα και αφετέρου οι απαραίτητες γνώσεις για τα υπόλοιπα δόγματα και θρησκείες, αλλά με έναν τρόπο πληροφοριακό και «ανοικτό», έτσι ώστε το Μάθημα των Θρησκευτικών να απευθύνεται σε όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές, χωρίς να προσβάλλει την πίστη τους, αλλά, αντίθετα, ενημερώνοντάς τους για την επικρατούσα θρησκεία της χώρας στην οποία ζουν, για τον τρόπο με τον οποίον αυτή η θρησκεία διαμόρφωσε την ελληνική ιστορία και τον ελληνικό πολιτισμό, αλλά και ευρύτερα για τη σημασία του θρησκευτικού φαινομένου στον κόσμο που μας περιβάλλει. Είναι αξιοσημείωτο ότι ειδική επιτροπή αποτελούμενη από ιεράρχες των Εκκλησιών Ελλάδος και Κρήτης είχε ήδη εκ των προτέρων εκφράσει τη σύμφωνη γνώμη της σχετικά με τα συγκεκριμένα προγράμματα σπουδών.
Από τα ανωτέρω προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα ότι η εφαρμογή των δικαστικών αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας αποτελεί καίριο και ίσως και θανάσιμο πλήγμα για το Μάθημα των Θρησκευτικών στην Ελλάδα. Εάν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα από πλευράς Πολιτείας, θα αποφοιτήσουν από το ελληνικό σχολείο γενιές μαθητών, οι οποίοι θα αγνοούν το περιεχόμενο των θρησκευτικών συμβόλων από τα οποία κατακλύζεται η κοινωνία μας, το θρησκευτικό λεξιλόγιο που έχει εισχωρήσει και έχει ενσωματωθεί στη γλώσσα μας, τις θρησκευτικής προέλευσης παραστάσεις, εκφράσεις και πρακτικές, ένα σημαντικό κομμάτι ελληνικής ιστορίας και πολιτισμού συνυφασμένο με την Ορθοδοξία και τον Χριστιανισμό και δη σε διαλεκτική αντιπαράθεση με το Ισλάμ και τον Ιουδαϊσμό, αλλά και τον κώδικα κατανόησης της τέχνης, της αρχιτεκτονικής, της λογοτεχνίας και της λαογραφίας στον βαθμό που αυτές είναι επηρεασμένες από θρησκευτικά περιεχόμενα και συγκείμενα.
Η πρόταση ενός πολιτιστικού μαθήματος των Θρησκευτικών, το οποίο θα έχει ως σκοπό του την προώθηση και την κατανόηση του ελληνορθόδοξου πολιτισμού, ώστε μέσω αυτής της κατανόησης οι μαθητές να μπορέσουν να εξοικειωθούν με την ορθόδοξη χριστιανική Εκκλησία και πίστη, είχε διατυπωθεί προ πολλού για πρώτη φορά από τον μακαριστό καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Νίκο Ματσούκα (1982) και αναπτύχθηκε περαιτέρω εν συνεχεία από τους συναδέλφους Παντελή Καλαϊτζίδη και Σταύρο Γιαγκάζογλου (2007).
Εξάλλου μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα πρόταση σε αυτήν τη συνάφεια κατέθεσε ο τότε διευθυντής του περιοδικού Νέα Εστία και νυν πρόεδρος του Ιδρύματος «Άρτος Ζωής» Σταύρος Ζουμπουλάκης (2006), αναφερόμενος σε ένα μάθημα θρησκευτικών βιβλικού χαρακτήρα. Κατά τον Ζουμπουλάκη η Βίβλος αποτελεί θεμελιακό κείμενο για τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και ενοποιό στοιχείο για όλες τις χριστιανικές ομολογίες, για τους Ιουδαίους, με τους οποίους ο Χριστιανισμός μοιράζεται την Παλαιά Διαθήκη, για τους Μουσουλμάνους οι οποίοι αναγνωρίζουν την αξία και την αυθεντία της Βίβλου, αλλά ακόμη και για τους αποχρωματισμένους θρησκευτικά, οι οποίοι αδυνατούν να αρνηθούν τεκμηριωμένα την επίδραση της Βίβλου στον σύγχρονο πολιτισμό. Ο Ζουμπουλάκης δεν υποστήριξε βέβαια την άποψη να περιοριστεί το Μάθημα των Θρησκευτικών αποκλειστικά και μόνο στη μελέτη της Βίβλου, αλλά το να αποτελεί η Βίβλος το κεντρικό σημείο αναφοράς του μαθήματος, αφού ουσιαστικά όλα τα χριστιανικά κείμενα και μνημεία αποτελούν τρόπον τινά ερμηνεία της. Ένα τέτοιο μάθημα ασφαλώς και πρέπει να είναι υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές, αφού η Βίβλος αποτελεί βασικό πολιτιστικό αγαθό και λειτουργεί ως τέτοιο στη συλλογική μνήμη μας και στον διαχρονικό πολιτισμό μας, έστω και αν δεν το συνειδητοποιούμε πάντοτε (πβλ. για την ιστορία και το παρόν της Βίβλου στην εν Ελλάδι εκπαίδευση Σταύρου Γιαγκάζογλου, «Η Αγία Γραφή στην Εκπαίδευση», Θεολογία 85/4 [2014], 211-241).
Ως βιβλικός θεολόγος και καινοδιαθηκολόγος θεωρώ ιδιαίτερα ελκυστική την πρόταση του Σταύρου Ζουμπουλάκη, χωρίς ασφαλώς να θέλω σε καμία περίπτωση να μειώσω τη σημασία της ευρύτερης μελέτης του διαχρονικού Ορθόδοξου Χριστιανισμού μέσα από τα μνημεία και τα κείμενα του, αλλά και μέσα από τη ζωντανή του παράδοση, καθώς επίσης και από τον διάλογό του με τα άλλα δόγματα, τις άλλες θρησκείες και τις επιστήμες. Θέλω όμως εδώ να εξάρω τη σημασία και την ανάγκη ύπαρξης ενός υποχρεωτικού Μαθήματος των Θρησκευτικών στην ελληνική παιδεία για όλους ανεξαιρέτως τους μαθητές, το οποίο θα περιλαμβάνει και θα τοποθετεί σε κεντρική θέση τη μελέτη της Βίβλου, κάτι το οποίο στην τρέχουσα συζήτηση δεν τονίζεται, έχω την αίσθηση, αρκούντως (σε αντιδιαστολή με το εξωτερικό, όπου δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στη διδακτική του βιβλικού σχολικού μαθήματος, βλ. ενδεικτικά (Theißen, 2003; Zimmermann & Zimmermann, 2013; Roncace & Gray, 2005; Κουκουνάρας Λιάγκης, 2011).
Για τους ορθόδοξους Χριστιανούς μαθητές η μελέτη της Βίβλου είναι αυτονόητα εκ των ων ουκ άνευ, αφού δεν υπήρξε ποτέ Εκκλησία χωρίς Βίβλο. Έστω και αν ο κανόνας της Καινής Διαθήκης άρχισε να απαρτίζεται κατά τον δεύτερο αιώνα μ.Χ. και διήνυσε μια μακραίωνη πορεία μέχρι την οριστικοποίησή του, η πρώτη Εκκλησία είχε ευθύς εξ αρχής ως Βίβλο της την Παλαιά Διαθήκη. Η λειτουργική πράξη της Εκκλησίας, τα θεολογικά της κείμενα το κήρυγμα της, η ίδια η γλώσσα της, ο τρόπος επικοινωνίας της με τα μέλη της και με τον κόσμο, είναι σε μεγάλο βαθμό ακόμη και σήμερα βιβλικά. Η Βίβλος αποτελεί λοιπόν ενδογενές στοιχείο της ορθόδοξης εκκλησιαστικής ταυτότητας. Είναι επομένως ιδιαίτερα ανησυχητικό το γεγονός ότι υπό τις νέες συνθήκες θα μπορούσαν ακόμη και Ορθόδοξοι Χριστιανοί μαθητές να διεκδικούν την απαλλαγή τους από το μάθημα των Θρησκευτικών, με αποτέλεσμα να μη διδαχθούν τίποτε για το θεμέλιο της πίστης τους.
Αντίστοιχα ισχύουν και για τους Χριστιανούς μαθητές άλλων χριστιανικών δογμάτων και παραδόσεων, οι οποίοι απαλλασσόμενοι από το μάθημα θα χάσουν τη δυνατότητα να γνωρίσουν τον κόσμο της Βίβλου που και γι᾽ αυτούς αποτελεί τη βάση, το θεμέλιο και το κέντρο αναφοράς της πίστης τους. Επιπλέον δε, θα απολέσουν τη δυνατότητα αλληλεπίδρασης με τους Ορθόδοξους συμμαθητές τους στην κατεξοχήν κοινή βάση όλων των χριστιανικών δογμάτων, που είναι η Βίβλος. Χάνεται έτσι η δυνατότητα ενός γόνιμου διαλόγου, ενός πλησιάσματος, μιας αλληλογνωριμίας και αλληλοκατανόησης, η οποία βέβαια στον χώρο του σχολείο οφείλει να είναι ξένη προς οποιεσδήποτε προσηλυτιστικές επιδιώξεις.
Από άλλη σκοπιά είναι απαραίτητη η μελέτη της Βίβλου στο πλαίσιο ενός ανοικτού Μαθήματος Θρησκευτικών για όλους τους μαθητές που εκπροσωπούν μη χριστιανικές θρησκευτικές κοινότητες. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι σήμερα πολλές συγκρούσεις ανά τον κόσμο σε όλα τα επίπεδα έχουν και θρησκευτικές ρίζες. Η ερμηνεία της Βίβλου έχει δυστυχώς διαδραματίσει διαχρονικά όχι μόνο θετικό, αλλά και αρνητικό ρόλο τροφοδοτώντας ιδεολογικά εθνοθρησκευτικές εντάσεις και συγκρούσεις. Ακριβώς για τον λόγο αυτόν είναι καίριας σημασίας η μελέτη της Βίβλου και η ερμηνεία της με έναν τρόπο που να οδηγεί στην εκ μέρους των μαθητών κατανόηση των αιτίων που οδηγούν στον θρησκευτικό φανατισμό, αλλά και της αυθεντικής χριστιανικής παράδοσης της αγάπης προς όλους ανεξαιρέτως τους ανθρώπους συμπεριλαμβανομένων και των εχθρών, η οποία μειώνει στο ελάχιστο τη δυνατότητα διαστροφής του βιβλικού μηνύματος.
Τέλος, ακόμη και για τους δεδηλωμένους άθεους ή τους θρησκευτικά αδιάφορους μαθητές η μελέτη της Βίβλου θα προσφέρει θεμελιακή γνώση ως προς το υπόβαθρο του σύγχρονου πολιτισμού, ο οποίος αποδίδει μέγιστη αξία στο ανθρώπινο πρόσωπο, στα ανθρώπινα δικαιώματα, στην αντικειμενική και καθολική ισχύ και τήρηση του νόμου, στον σεβασμό της ιστορίας, της παράδοσης και της ιδιοπροσωπίας ατόμων και κοινωνικών ομάδων, στην αξία των κοινωνικών αρετών κ.ο.κ. Είναι αδύνατον να κατανοηθεί ο σύγχρονος ευρωπαϊκός πολιτισμός, η ιστορία, η τέχνη, τα κείμενα και η εν γένει ταυτότητα και ιδιοπροσωπία των Ευρωπαίων πολιτών, ανεξαρτήτως των ιδιαίτερων καταβολών τους, χωρίς τη στοιχειώδη γνώση του θεμελιώδους χριστιανικού κειμένου.
Παρά την εν γένει υποχώρηση των κλασικών σπουδών, όπως είναι αδιανόητο στη χώρα μας, αλλά και σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, να υπάρξει σχολείο χωρίς κάποια αναφορά στην κλασική παιδεία, χωρίς κάποιο, έστω, μάθημα αφιερωμένο σε αυτήν, έτσι θα έπρεπε να είναι αδιανόητο το να υπάρξει σχολικό σύστημα στο οποίο οι μαθητές να μη διδάσκονται τίποτε για τη Βίβλο, να μην αποκτούν τη στοιχειώδη, έστω, βιβλική παιδεία (Γιανναράς, 1998, όπως στο Καλαϊτζίδης, 2000, σ. 80). Στερώντας τους μαθητές από αυτήν τη δυνατότητα τούς αρνούμαστε την πρόσβαση στην ίδια την ιστορία και την ψυχή του Ελληνισμού, του Χριστιανισμού και του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Πολλώ δε μάλλον, όταν ειδικά η Καινή Διαθήκη, που αποτελεί το διαχρονικό best-seller όλων των εποχών, είναι γραμμένη πρωτοτύπως στην ελληνική γλώσσα και έχει συμβάλει καθοριστικά στη διάδοση όχι μόνο του Χριστιανισμού, αλλά και του ελληνικού πολιτισμού σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης.
Παρά τις τεράστιες δυσκολίες και ανταποκρινόμενος στις σύγχρονες προκλήσεις, ο «Καιρός» θα συνεχίσει και στην παρούσα συγκυρία να αγωνίζεται για την επιβίωση και για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης στη χώρα μας. Δείγμα του οράματός μας αποτελεί και το ανά χείρας τεύχος του επιστημονικού περιοδικού μας.
Σε αυτό η Θρησκευτική Εκπαίδευση γίνεται εργαλείο προώθησης του πολυπολιτισμικού διαλόγου και μάλιστα στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα (Αλμπανάκη) και συνδυάζεται με τις ΤΠΕ ώστε να εμπλέξει ενεργητικά τους μαθητές στης μάθηση (Buchanan, Lacey και Παζάρσκη), τη λογοτεχνία-ποίηση (Λιντζαροπούλου) και φυσικά τη Βίβλο, για να διδαχθεί το θέμα της δημιουργίας (Μαρκαντώνης). Είναι σημαντικό ότι σε αυτό το τεύχος παρουσιάζονται δύο έρευνες που έχουν γίνει πρόσφατα. Η πρώτη αναφορικά με την εφαρμογή των αλλαγών του Α.Π.Σ. από τους θεολόγους εκπαιδευτικούς, στην οποία διαφαίνεται ότι, αν και οι θεολόγοι συμμερίζονται στην πλειοψηφία τους τις παιδαγωγικές προτεραιότητες των αλλαγών, διαπιστώνεται μία δυσκολία εφαρμογής τους στη σχολική τάξη (Γκρίλης). Η δεύτερη αφορά τη διερεύνηση της προσωπική θεωρίας του θεολόγου και η δυνατότητα εφαρμογής επιμόρφωση θεολόγων-εκπαιδευτικών σε ελληνικό πλαίσιο με σκοπό τον αναστοχασμό (Βαλλιανάτος). Οπωσδήποτε, στο τεύχος ξεχωρίζουν, τέλος, οι ανταποκρίσεις από τη 3η Πανελλήνια Συνάντηση του ΚΑΙΡΟΥ στην Αθήνα (Παπαδόπουλος) και του Διεθνές Συνεδρίου του European Forum for Teachers of Religious Education στο Δουβλίνο (Παρασκευόπουλος).
Ολόκληρο το άρθρο στο: http://www.gjre.gr/current-issue
-
Αφού οι καθηγητές δευτεροβάθμιας θεολόγοι θέλουν να παραμείνει ομολογιακού χαρακτήρα και συνεπώς προαιρετικής παρακολούθησης ας γίνει έτσι. Ό,τι πει το ΣτΕ. Κατ' εμέ τόσο το καλύτερο. Να μείνουν δίχως μαθητές οι ώρες των θρησκευτικών. Εκείνην την ώρα θα μπορούν να ξεκουράζουνται ή να διδάσκονται κάποιο άλλο αντικείμενο που τους αρέσει.
-
Πολλοί μαθητές δεν θέλουν τα μαθηματικά, άλλοι δεν θέλουν την Χημεία, άλλοι τα αρχαία, όλοι οι μαθητές όμως τα παρακολουθούν υποχρεωτικά και εξετάζονται κανονικότατα και αξιολογούνται. Το ίδιο ακριβώς πρέπει να γίνει και με τα θρησκευτικά. Η χώρα είναι Χριστιανική Ορθόδοξη και όπως πολύ σωστά έκρινε το ΣτΕ θα πρέπει να διδάσκονται στο αυτό πνεύμα ακυρώνοντας στην ουσία τους "φακέλους" του Φίλη που δημιουργούσαν μια σύγχυση καθώς παρουσίαζε τις θρησκείες κατα τρόπο συγκρητιστικό. Όσο για το επιχείρημα οτι έρχονται μουσουλμάνοι στην χώρα, 1ον ξέρουν πολύ καλά που ήρθαν (δεν είναι μουσουλμανική χώρα η Ελλάδα) και καλό είναι να μάθουν τα στοιχειώδη πιστεύω της χώρας που επέλεξαν να ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους και 2ον υπάρχει στην Β Λυκείου το μάθημα των μεγαλύτερων θρησκειών (που συμπεριλαμβάνει και το Ισλάμ). Αν πάλι δεν ικανοποιούνται υπάρχει και το ομόδοξο Ντουμπάι και Κατάρ με πολύ καλύτερο βιοτικό επίπεδο και ευκαιρίες εργασίας καθώς και μεγάλα ιεροδιδασκαλεία και μεντρεσέδες. Λυπάμαι που θα το πώ, αλλά οι κύριοι και κυρίες του ΚΑΙΡΟΥ μόνο θεολόγοι δεν είναι, όταν πρεσβεύουν ότι όλοι είναι το ίδιο και ο Χριστός και ο Μωάμεθ και ο Βούδας και ο Κούδας ένας αχταρμάς, μη πιστεύοντας στην ουσία στο Χριστό ώς αληθινό Θεό που αποκαλύφθηκε στον άνθρωπο ώς ένσαρκος Θείος Λόγος ολοκληρώνοντας το σωτηριολογικό του έργο με το Θείο Πάθος Του πάνω στον Σταυρό, την τριήμερη Ταφή και Ανάσταση δίνοντας την ελπίδα της Αναστάσεως στους ανθρώπους. Απουσιαζει παντελώς ο Πατερικός Λόγος και προβάλλονται ετερόκλητα και ξένα προς την Ορθοδοξία πρότυπα και άλλα πολλά... Μάλλον εισήχθησαν απο τύχη στις θεολογικές σχολές γιατί δεν έπιασαν την Νομική ή άλλες πρώτες τους προτιμήσεις.
-
Λυπάμαι που θα το πώ, αλλά οι κύριοι και κυρίες του ΚΑΙΡΟΥ μόνο θεολόγοι δεν είναι, όταν πρεσβεύουν ότι όλοι είναι το ίδιο και ο Χριστός και ο Μωάμεθ και ο Βούδας και ο Κούδας ένας αχταρμάς, μη πιστεύοντας στην ουσία στο Χριστό ώς αληθινό Θεό που αποκαλύφθηκε στον άνθρωπο ώς ένσαρκος Θείος Λόγος ολοκληρώνοντας το σωτηριολογικό του έργο με το Θείο Πάθος Του πάνω στον Σταυρό, την τριήμερη Ταφή και Ανάσταση δίνοντας την ελπίδα της Αναστάσεως στους ανθρώπους.
Νομίζω πως οι ισοπεδωτικές αντιλήψεις, η διαστρέβλωση των θέσεων των συνομιλητών και οι αφορισμοί που περιλαμβάνονται στο παραπάνω μήνυμα δε βοηθούν τη συζήτηση, καθώς το κρίσιμο θέμα που καλούμαστε όλοι να αντιμετωπίσουμε - μετά τις αποφάσεις του ΣτΕ που καθιστούν προαιρετικό το μάθημα των Θρησκευτικών – είναι πως θα διαχειριστούμε στην πράξη, μέσα στα σχολεία, τα προβλήματα που θα προκύψουν. Και φυσικά το θέμα δεν αφορά μόνο τους περίπου 3.000 μόνιμους εκπαιδευτικούς του κλάδου ΠΕ01 (Θεολόγοι) που διδάσκουν στα Γυμνάσια και τα Λύκεια, αλλά ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα ….
-
Πολλοί μαθητές δεν θέλουν τα μαθηματικά, άλλοι δεν θέλουν την Χημεία, άλλοι τα αρχαία, όλοι οι μαθητές όμως τα παρακολουθούν υποχρεωτικά και εξετάζονται κανονικότατα και αξιολογούνται. Το ίδιο ακριβώς πρέπει να γίνει και με τα θρησκευτικά. Η χώρα είναι Χριστιανική Ορθόδοξη και όπως πολύ σωστά έκρινε το ΣτΕ θα πρέπει να διδάσκονται στο αυτό πνεύμα ακυρώνοντας στην ουσία τους "φακέλους" του Φίλη που δημιουργούσαν μια σύγχυση καθώς παρουσίαζε τις θρησκείες κατα τρόπο συγκρητιστικό. Όσο για το επιχείρημα οτι έρχονται μουσουλμάνοι στην χώρα, 1ον ξέρουν πολύ καλά που ήρθαν (δεν είναι μουσουλμανική χώρα η Ελλάδα) και καλό είναι να μάθουν τα στοιχειώδη πιστεύω της χώρας που επέλεξαν να ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους και 2ον υπάρχει στην Β Λυκείου το μάθημα των μεγαλύτερων θρησκειών (που συμπεριλαμβάνει και το Ισλάμ). Αν πάλι δεν ικανοποιούνται υπάρχει και το ομόδοξο Ντουμπάι και Κατάρ με πολύ καλύτερο βιοτικό επίπεδο και ευκαιρίες εργασίας καθώς και μεγάλα ιεροδιδασκαλεία και μεντρεσέδες. Λυπάμαι που θα το πώ, αλλά οι κύριοι και κυρίες του ΚΑΙΡΟΥ μόνο θεολόγοι δεν είναι, όταν πρεσβεύουν ότι όλοι είναι το ίδιο και ο Χριστός και ο Μωάμεθ και ο Βούδας και ο Κούδας ένας αχταρμάς, μη πιστεύοντας στην ουσία στο Χριστό ώς αληθινό Θεό που αποκαλύφθηκε στον άνθρωπο ώς ένσαρκος Θείος Λόγος ολοκληρώνοντας το σωτηριολογικό του έργο με το Θείο Πάθος Του πάνω στον Σταυρό, την τριήμερη Ταφή και Ανάσταση δίνοντας την ελπίδα της Αναστάσεως στους ανθρώπους. Απουσιαζει παντελώς ο Πατερικός Λόγος και προβάλλονται ετερόκλητα και ξένα προς την Ορθοδοξία πρότυπα και άλλα πολλά... Μάλλον εισήχθησαν απο τύχη στις θεολογικές σχολές γιατί δεν έπιασαν την Νομική ή άλλες πρώτες τους προτιμήσεις.
Συγνώμη, αλλά θα υπάρχει χώρα του δυτικού κόσμου στην οποία τα Θρησκευτικά είναι υποχρεωτικό μάθημα, όπως πχ τα Μαθηματικά?! Μπορεί και να υπάρχει-δεν ξέρω. Στη βόρεια Αμερική πάντως που έχω ζήσει πολλά χρόνια δεν ήταν?! Υπάρχει κάποια δυτική Ευρωπαική που να είναι υποχρεωτικό?! :o
-
Πολλοί μαθητές δεν θέλουν τα μαθηματικά, άλλοι δεν θέλουν την Χημεία, άλλοι τα αρχαία, όλοι οι μαθητές όμως τα παρακολουθούν υποχρεωτικά και εξετάζονται κανονικότατα και αξιολογούνται. Το ίδιο ακριβώς πρέπει να γίνει και με τα θρησκευτικά. Η χώρα είναι Χριστιανική Ορθόδοξη και όπως πολύ σωστά έκρινε το ΣτΕ θα πρέπει να διδάσκονται στο αυτό πνεύμα ακυρώνοντας στην ουσία τους "φακέλους" του Φίλη που δημιουργούσαν μια σύγχυση καθώς παρουσίαζε τις θρησκείες κατα τρόπο συγκρητιστικό.
Στα υπόλοιπα μαθήματα, ειδικά των ανθρωπιστικών επιστημών, δεν προβάλλεται όμως πάντα μια οπτική ως η μόνη απόλυτη αλήθεια, αλλά ως η επικρατούσα μεταξύ διαφόρων.
Άρα, αν θέλεις το μάθημα να είναι υποχρεωτικό, όπως τα άλλα, θα πρέπει να σε ενημερώνει ότι υπάρχουν και άλλες προσεγγίσεις του θείου στον κόσμο, που δεν συμπίπτουν με την επικρατούσα στη χώρα σου.
Διαφορετικά, τίθεται θέμα προσηλυτισμού που απαγορεύεται από το σύνταγμα και τις διεθνείς συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Γι' αυτό και δίνεται το δικαίωμα της απαλλαγής.
Όσο για το επιχείρημα οτι έρχονται μουσουλμάνοι στην χώρα, 1ον ξέρουν πολύ καλά που ήρθαν (δεν είναι μουσουλμανική χώρα η Ελλάδα) και καλό είναι να μάθουν τα στοιχειώδη πιστεύω της χώρας που επέλεξαν να ζήσουν το υπόλοιπο της ζωής τους και 2ον υπάρχει στην Β Λυκείου το μάθημα των μεγαλύτερων θρησκειών (που συμπεριλαμβάνει και το Ισλάμ). Αν πάλι δεν ικανοποιούνται υπάρχει και το ομόδοξο Ντουμπάι και Κατάρ με πολύ καλύτερο βιοτικό επίπεδο και ευκαιρίες εργασίας καθώς και μεγάλα ιεροδιδασκαλεία και μεντρεσέδες.
Το επιχείρημα "αν δεν τους αρέσει, να πάνε αλλού" μπορεί να πιάσει σε τουρίστες, όχι όμως σε μετανάστες ή πρόσφυγες που φεύγουν από τη χώρα τους για λόγους επιβίωσης, οικονομικής ή και βιολογικής, και δεν έχουν πάντα περιθώρια επιλογής για το πού θα καταλήξουν.
Άρα, το θέμα είναι, εφόσον είναι στη χώρα και η χώρα είναι ευρωπαϊκή και χριστιανική, αν θα επιλέξεις να κάνεις πως δεν τους βλέπεις, ευνοώντας την πλήρη γκετοποίησή τους με ό,τι μπορεί να επιφέρει αυτό, ή αν θα μπεις στη διαδικασία να διατηρήσεις μια στοιχειώδη γέφυρα επικοινωνίας διατηρώντας την ταυτότητά σου.
Αυτό στην πράξη προϋποθέτει ενημέρωση αυτών για την κυρίαρχη θρησκεία και κουλτούρα, και ενημέρωση των ντόπιων για τη θρησκεία και κουλτούρα των εισερχομένων. Εάν αυτό δεν το πράξει το σχολείο υπεύθυνα και εμπεριστατωμένα, τότε υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος σύγχυσης για τους πάντες, αφού θα βλέπουν και θα ακούνε διάφορα που δεν θα καταλαβαίνουν.
Η θρησκειολογία σε μια τάξη μόνο του Λυκείου δεν είναι αρκετή. Εδώ οι μαθητές κάνουν Ιστορία επί χρόνια και όταν τελειώνουν, δεν θυμούνται τα βασικά. Χρειάζονται τουλάχιστον τρία χρόνια, κατά τη γνώμη μου, μπας και αποκομίσουν κάτι.
Λυπάμαι που θα το πώ, αλλά οι κύριοι και κυρίες του ΚΑΙΡΟΥ μόνο θεολόγοι δεν είναι, όταν πρεσβεύουν ότι όλοι είναι το ίδιο και ο Χριστός και ο Μωάμεθ και ο Βούδας και ο Κούδας ένας αχταρμάς, μη πιστεύοντας στην ουσία στο Χριστό ώς αληθινό Θεό που αποκαλύφθηκε στον άνθρωπο ώς ένσαρκος Θείος Λόγος ολοκληρώνοντας το σωτηριολογικό του έργο με το Θείο Πάθος Του πάνω στον Σταυρό, την τριήμερη Ταφή και Ανάσταση δίνοντας την ελπίδα της Αναστάσεως στους ανθρώπους. Απουσιαζει παντελώς ο Πατερικός Λόγος και προβάλλονται ετερόκλητα και ξένα προς την Ορθοδοξία πρότυπα και άλλα πολλά...
Δεν ξέρω τι είναι οι θεολόγοι του ΚΑΙΡΟΥ. Και σίγουρα, καμία θρησκεία δεν είναι ίδια με την άλλη.
Από την άλλη, η ιδέα της αξιολογικής προσέγγισης των θρησκειών και των πολιτισμών είναι πολύ επικίνδυνη, γιατί ευνοεί τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία. Άλλωστε, μεταξύ μας, ουδείς εστί αναμάρτητος όποιο πρότυπο κι αν έχει.
Απουσιαζει παντελώς ο Πατερικός Λόγος και προβάλλονται ετερόκλητα και ξένα προς την Ορθοδοξία πρότυπα και άλλα πολλά...
Δεν έχω δει τα συγκεκριμένα βιβλία. Ξέρω μόνο ότι είχαν την έγκριση της Εκκλησίας.
Γενικά μιλώντας ωστόσο, το τι θα προβάλεις ως πρότυπο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το τι θα παρουσιάσεις ως κυρίαρχο. Από εκεί και πέρα, δεν μπορείς να κάνεις κάτι παραπάνω για να το επιβάλεις, γιατί θα παραβιάσεις την ελευθερία του ατόμου και το πιθανότερο είναι να οδηγήσεις τελικά στο αντίθετο από το επιδιωκόμενο, δηλ. στην απόρριψη.
-
Η πρόταση του μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιεροθεου νομίζω ότι είναι είναι η καλύτερη. σε κάθε μάθημα θρησκευτικών κάθε τάξης να εντάσσονται στο τέλος ορισμένα κεφάλαια θρησκειολογίας ώστε οι μαθητές να έχουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Έτσι θα μπορέσει να παραμείνει και υποχρεωτικό... Και μια εικόνα τι επικρατεί στην Ευρώπη http://ikivotos.gr/post/2441/h-thrhskeytikh-ekpaideysh-sthn-eyrwph
-
Στα υπόλοιπα μαθήματα, ειδικά των ανθρωπιστικών επιστημών, δεν προβάλλεται όμως πάντα μια οπτική ως η μόνη απόλυτη αλήθεια, αλλά ως η επικρατούσα μεταξύ διαφόρων.
Άρα, αν θέλεις το μάθημα να είναι υποχρεωτικό, όπως τα άλλα, θα πρέπει να σε ενημερώνει ότι υπάρχουν και άλλες προσεγγίσεις του θείου στον κόσμο, που δεν συμπίπτουν με την επικρατούσα στη χώρα σου.
Διαφορετικά, τίθεται θέμα προσηλυτισμού που απαγορεύεται από το σύνταγμα και τις διεθνείς συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Γι' αυτό και δίνεται το δικαίωμα της απαλλαγής.
Το επιχείρημα "αν δεν τους αρέσει, να πάνε αλλού" μπορεί να πιάσει σε τουρίστες, όχι όμως σε μετανάστες ή πρόσφυγες που φεύγουν από τη χώρα τους για λόγους επιβίωσης, οικονομικής ή και βιολογικής, και δεν έχουν πάντα περιθώρια επιλογής για το πού θα καταλήξουν.
Άρα, το θέμα είναι, εφόσον είναι στη χώρα και η χώρα είναι ευρωπαϊκή και χριστιανική, αν θα επιλέξεις να κάνεις πως δεν τους βλέπεις, ευνοώντας την πλήρη γκετοποίησή τους με ό,τι μπορεί να επιφέρει αυτό, ή αν θα μπεις στη διαδικασία να διατηρήσεις μια στοιχειώδη γέφυρα επικοινωνίας διατηρώντας την ταυτότητά σου.
Αυτό στην πράξη προϋποθέτει ενημέρωση αυτών για την κυρίαρχη θρησκεία και κουλτούρα, και ενημέρωση των ντόπιων για τη θρησκεία και κουλτούρα των εισερχομένων. Εάν αυτό δεν το πράξει το σχολείο υπεύθυνα και εμπεριστατωμένα, τότε υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος σύγχυσης για τους πάντες, αφού θα βλέπουν και θα ακούνε διάφορα που δεν θα καταλαβαίνουν.
Η θρησκειολογία σε μια τάξη μόνο του Λυκείου δεν είναι αρκετή. Εδώ οι μαθητές κάνουν Ιστορία επί χρόνια και όταν τελειώνουν, δεν θυμούνται τα βασικά. Χρειάζονται τουλάχιστον τρία χρόνια, κατά τη γνώμη μου, μπας και αποκομίσουν κάτι.
Δεν ξέρω τι είναι οι θεολόγοι του ΚΑΙΡΟΥ. Και σίγουρα, καμία θρησκεία δεν είναι ίδια με την άλλη.
Από την άλλη, η ιδέα της αξιολογικής προσέγγισης των θρησκειών και των πολιτισμών είναι πολύ επικίνδυνη, γιατί ευνοεί τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία. Άλλωστε, μεταξύ μας, ουδείς εστί αναμάρτητος όποιο πρότυπο κι αν έχει.
Δεν έχω δει τα συγκεκριμένα βιβλία. Ξέρω μόνο ότι είχαν την έγκριση της Εκκλησίας.
Γενικά μιλώντας ωστόσο, το τι θα προβάλεις ως πρότυπο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το τι θα παρουσιάσεις ως κυρίαρχο. Από εκεί και πέρα, δεν μπορείς να κάνεις κάτι παραπάνω για να το επιβάλεις, γιατί θα παραβιάσεις την ελευθερία του ατόμου και το πιθανότερο είναι να οδηγήσεις τελικά στο αντίθετο από το επιδιωκόμενο, δηλ. στην απόρριψη.
Apri, κατά τη γνώμη, μου πρωτίστως το θέμα δεν είναι πώς θα νιώσουν άνετα οι μετανάστες στην Ελλάδα σε σχέση με τη θρησκεία που πρεσβεύουν, (γιατί αντιμετωπίζουν σοβαρότερα προβλήματα), αλλά πώς το μάθημα των θρησκευτικών θα απεμπλακεί από την "κηδεμονία" της εκκλησίας και το δογματικό του χαρακτήρα. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα εξελιχθεί σε μάθημα θρησκειολογίας με φιλοσοφικές προεκτάσεις, ώστε να γίνει ελκυστικό για τους μαθητές.
-
Η πρόταση του μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιεροθεου νομίζω ότι είναι είναι η καλλίτερη. σε κάθε μάθημα θρησκευτικών κάθε τάξης να εντάσσονται στο τέλος ορισμένα κεφάλαια θρησκειολογιας ώστε οι μαθητές να έχουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα. Έτσι θα μπορέσει να παραμείνει και υποχρεωτικό...
Είναι κι αυτή μια ιδέα, που θα μπορούσε να εξετάσει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, αν το άφηναν ως καθ' ύλην αρμόδιο να καθορίσει τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος βάσει της παιδαγωγικής επιστήμης και των αποτελεσμάτων της διδακτικής πράξης. Αλλά εδώ τα πράγματα κυλάνε ανορθόδοξα. ::)
Apri, κατά τη γνώμη, μου πρωτίστως το θέμα δεν είναι πώς θα νιώσουν άνετα οι μετανάστες στην Ελλάδα σε σχέση με τη θρησκεία που πρεσβεύουν, (γιατί αντιμετωπίζουν σοβαρότερα προβλήματα), αλλά πώς το μάθημα των θρησκευτικών θα απεμπλακεί από την "κηδεμονία" της εκκλησίας και το δογματικό του χαρακτήρα.
Για εμένα το θέμα δεν είναι το να νιώσει "άνετα" κάποιος στο σχολείο, ό,τι και να είναι. Μπορεί να μάθει μια αλήθεια που αντιβαίνει τις προκαταλήψεις και το συμφέρον του και να νιώσει εξαιρετικά άβολα. Αυτό δεν είναι κακό, αλλά καλό.
Κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει το σχολείο, που είναι βασικός θεσμός κοινωνικοποίησης, να βάζει διαχωριστικές γραμμές στους μαθητές και να υψώνει "τείχη" ανάλογα με τις πεποιθήσεις τους.
Θα πρέπει να καλλιεργεί μια στοιχειώδη επικοινωνία μεταξύ αλλόθρησκων, αλλόδοξων, άθεων, ιδεολογικά ή ακόμη και επιστημονικά αντίθετων, και όχι να επιδιώκει την υποχρεωτική συμφωνία και συμμόρφωση σε κάτι ενάντια στις προσωπικές τους επιλογές. Αυτό θα στηρίξει τη δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή.
-
Συγνώμη, αλλά θα υπάρχει χώρα του δυτικού κόσμου στην οποία τα Θρησκευτικά είναι υποχρεωτικό μάθημα, όπως πχ τα Μαθηματικά?! Μπορεί και να υπάρχει-δεν ξέρω. Στη βόρεια Αμερική πάντως που έχω ζήσει πολλά χρόνια δεν ήταν?! Υπάρχει κάποια δυτική Ευρωπαική που να είναι υποχρεωτικό?! :o
Στα υπόλοιπα μαθήματα, ειδικά των ανθρωπιστικών επιστημών, δεν προβάλλεται όμως πάντα μια οπτική ως η μόνη απόλυτη αλήθεια, αλλά ως η επικρατούσα μεταξύ διαφόρων.
Άρα, αν θέλεις το μάθημα να είναι υποχρεωτικό, όπως τα άλλα, θα πρέπει να σε ενημερώνει ότι υπάρχουν και άλλες προσεγγίσεις του θείου στον κόσμο, που δεν συμπίπτουν με την επικρατούσα στη χώρα σου.
Διαφορετικά, τίθεται θέμα προσηλυτισμού που απαγορεύεται από το σύνταγμα και τις διεθνείς συνθήκες για τα δικαιώματα του ανθρώπου. Γι' αυτό και δίνεται το δικαίωμα της απαλλαγής.
Δεν έχω δει τα συγκεκριμένα βιβλία. Ξέρω μόνο ότι είχαν την έγκριση της Εκκλησίας.
Γενικά μιλώντας ωστόσο, το τι θα προβάλεις ως πρότυπο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το τι θα παρουσιάσεις ως κυρίαρχο. Από εκεί και πέρα, δεν μπορείς να κάνεις κάτι παραπάνω για να το επιβάλεις, γιατί θα παραβιάσεις την ελευθερία του ατόμου και το πιθανότερο είναι να οδηγήσεις τελικά στο αντίθετο από το επιδιωκόμενο, δηλ. στην απόρριψη.
Να τι ισχύει στην Ε.Ε.:
Το μάθημα των Θρησκευτικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση (https://www.huffingtonpost.gr/entry/-7611_gr_12254268)
(https://i.ibb.co/Y2jbmqB/2019.jpg)
Εκτός εάν ψάχνουμε για το τι ισχύει και σε άλλες χώρες εκτός Ε.Ε. ! ! !
Είναι η Ευρώπη «θρησκευτικά ουδέτερη»;
Τι ισχύει στις υπόλοιπες χώρες για τις σχέσεις Κράτους - Εκκλησίας (https://www.tanea.gr/print/2018/12/22/greece/einai-i-eyropi-thriskeytika-oudeteri/)
Βέβαια ο Αντώνης Βγόντζας υπογραμμίζει (http://www.paron.gr/2019/01/04/se-17-chores-tis-eyropis-i-didaskalia-ton-thriskeytikon-einai-ypochreotiki/) :
«Η Ορθοδοξία έχει συμβάλει στην εθνική μας αυτογνωσία. Και κάτι περισσότερο και πιο εμφατικό: Στο πρώτο Σύνταγμα της Ελλάδας η ιδιότητα του Έλληνα αποδίδεται σε όλους όσοι ‘‘πιστεύουσιν εις Χριστόν’’». Επισημαίνει δε ότι «η ένταξη του όρου της “θρησκευτικής ουδετερότητας” του κράτους στο ίδιο το Σύνταγμα μπορεί να επιφέρει πλήγματα στην εθνική μας αυτογνωσία. Οι λέξεις του Συντάγματος ταξιδεύουν μέσα στον ιστορικό χρόνο».
Ακόμα και για τα Μαθηματικά υπάρχουν "άλλες απόψεις" πχ για την απόλυτη ισχύ της αιτιοκρατίας p==>q , αλλά η ώρα ΔΕΝ είναι "για τέτοια".
ΑΝ το 30% των Ελλήνων αντιλαμβάνεται τη σημασία της "ανεξιθρησκείας" στη διδασκαλία (όσο και στην κοινωνία) και την υποστηρίζει, όσο κι αν αναδεικνύει τα "θετικά" της, παραγνωρίζοντας τα "αρνητικά" της (σε όποιο βάθος χρόνου, ακόμα και μέτα θάνατον ημών),
ΔΕΝ ήγγικεν η ώρα και για την "ανεξεπιστήμη" ούτε για το 1% μας, πέρα από υπεραπλουστεύσεις της "Ισχύει ό,τι πιστεύω εγώ" και για την Επιστήμη:
https://gifmaker.me/PlayGIFAnimation.php?folder=20191116211R2kxXemv5l2OMgrAq84m0&file=output_hQ8ihO.gif
Υ.Γ.: Επίσης μη ξεχνάμε το μη αθώον του σχολείου στην αγωγή που προβάλλει/επιβάλλει/υποβάλλει στους παρακολουθούντες του.
Οπότε ό,τι κι αν θεσμοθετηθεί θα είναι μέσα από συσχετισμό δύναμης (πχ στη Γαλλία) και δεν ήρθε ακόμα η ώρα στην Ελλάδα με το 30% όσων επιθυμούν αλλαγή στον τρόπο διδασκαλίας των Θρησκευτικών στη χώρα μας, καθώς η κρίσιμη μάζα θα πρέπει να είναι άνω του μισού και με "πυγμή": ΚΑΤΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ.
-
ΔΕΝ ήγγικεν η ώρα και για την "ανεξεπιστήμη" ούτε για το 1% μας, πέρα από υπεραπλουστεύσεις της "Ισχύει ό,τι πιστεύω εγώ" και για την Επιστήμη:
Tι εννοείς; Στην επιστήμη υπάρχουν πάντα κυρίαρχες απόψεις, υπάρχουν και αιρετικές που καμιά φορά επιβεβαιώνονται σε βάθος χρόνου και επικρατούν.
Γι' αυτό γίνονται και τα επιστημονικά συνέδρια. Αν δεν είχε έλθει η ώρα, θα υπήρχε η Ιερά Εξέταση που θα έκρινε τη συμβαδίζει με τη δική τους αλήθεια και τι όχι.
Είναι η Ευρώπη «θρησκευτικά ουδέτερη»; (https://www.tanea.gr/print/2018/12/22/greece/einai-i-eyropi-thriskeytika-oudeteri/)
Η θρησκεία από τη στιγμή που καθορίζει κοινό τρόπο σκέψης (το "ομότροπον" που έλεγε ο Ηρόδοτος) είναι στοιχείο εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας. Άρα, δεν μπορεί να υπάρξει στην πράξη θρησκευτικά ουδέτερη κοινωνία ούτε θρησκευτικά ουδέτερο κράτος, αφού εκφράζει μια νοοτροπία επηρεασμένη από την τρέχουσα επικρατούσα θρησκεία.
Το σημαντικό είναι να μην ελέγχεται το κράτος από τους εκάστοτε εκπροσώπους της κυρίαρχης θρησκείας και να μη θεωρείται η θρησκεία ως το μοναδικό στοιχείο εθνικής ταυτότητας, άνευ του οποίου κάποιος παύει να έχει εθνική ταυτότητα. Μπορεί αυτό να ίσχυε σε σημαντικό, αλλά και πάλι όχι απόλυτο, βαθμό τον καιρό των μεγάλων πολυεθνικών αυτοκρατοριών, όπως ήταν η Γερμανική (του Καρλομάγνου), η Βυζαντινή, η Οθωμανική (γι' αυτό και στο πρώτο Σύνταγμα ορίζονται οι Έλληνες με βάση την πίστη), αλλά στη σύγχρονη εποχή το εκπαιδευτικό σύστημα και τα ΜΜΕ διασφαλίζουν την αίσθηση της κοινής ιστορίας, της κοινής γλώσσας, των κοινών εθίμων, που διαμορφώνουν συγκεκριμένη εθνική ταυτότητα.
Ως προς το μάθημα των Θρησκευτικών, το κράτος δεν θα μπορούσε στο όνομα μιας θρησκευτικής ουδετερότητας να αγνοεί ποια είναι η επικρατούσα θρησκεία, γιατί θα ήταν σαν να παρέβλεπε την κοινωνική πραγματικότητα.
Ούτε όμως μπορεί να αγνοεί ότι υπάρχουν και άλλες θρησκείες. Εδώ δεν τις αγνοεί η επίσημη Εκκλησία που διοργανώνει διαθρησκευτικά συνέδρια.
Η κρατική χρηματοδότηση της Εκκλησίας είναι μεγάλη ιστορία, που ξεφεύγει από τα όρια του συγκεκριμένου topic. Πάντως, αν θες τη γνώμη μου, πλήρης διακοπή της χρηματοδότησης δεν θα ήταν σωστό να υπάρξει από τη στιγμή που η Εκκλησία είναι ένας φορέας πολιτισμού και φιλανθρωπίας. Δηλ. εφόσον το κράτος χρηματοδοτεί καλλιτεχνικά έργα, πολιτιστικούς συλλόγους κλπ και καλά κάνει, δεν θα μπορούσε να εξαιρεί την Εκκλησία.
Από εκεί και πέρα, είναι θέμα συζήτησης ο βαθμός της χρηματοδότησης.
-
Tι εννοείς; Στην επιστήμη υπάρχουν πάντα κυρίαρχες απόψεις, υπάρχουν και αιρετικές που καμιά φορά επιβεβαιώνονται σε βάθος χρόνου και επικρατούν.
Γι' αυτό γίνονται και τα επιστημονικά συνέδρια. Αν δεν είχε έλθει η ώρα, θα υπήρχε η Ιερά Εξέταση που θα έκρινε τη συμβαδίζει με τη δική τους αλήθεια και τι όχι.
Όσο κι ΑΝ τρόμαζε στο Μεσαίωνα η "αποστασιοποίηση" από την (επι)κρατούσα θρησκεία στην Δυτική Ευρώπη {Και τρομάζει ακόμα και σήμερα σε άλλες περιοχές του πλανήτη}, πρέπει να αναγνωρίζουμε τη λειτουργία και τη δομή των θρησκειών ως:
α) Λειτουργικά εξισορροπούντες "θεσμούς" (όχι κατ'ανάγκη γραπτά διατυπωμένους, άλλά και άρρητα, κυρίως, εμπνέουσες κοινή νοοτροπία) για την "ισορροπία" της κοινωνίας και κατ'επέκταση τη συνοχή της όταν η πλειοψηφία των ανθρώπων της "διακατέχονται" από αυτήν (ΤΗ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΟΠΟΙΑ).
β) Δομικά αποτελούμενη από στοιχεία με συνάφεια που "βγάζουν λογική" (πχ Παράδεισος) ΑΝ τα δεχτείς. Όταν η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων μιας κοινωνίας (πρόσεξε δε γράφω "κράτος": Αυτό είναι σύγχρονη έννοια, στη βάση της οποίας γράφεις "παρασυρμένος" (άσχετα αν ήταν ή θα είναι πάντα έτσι..... ) τα δέχεται, αυτό είναι αποτρεπτικό οποιασδήποτε άλλης "αιρετικής" , όπως γράφεις, τοποθέτησης.
Με παρόμοιο τρόπο και στην αποκαλούμενη στον 18ο-21ο αιώνα "Επιστήμης" υπάρχουν (παρόμοια με τα παραπάνω) λειτουργικά και δομικά χαρακτηριστικά, που καθένα "συγκεκριμένης" αιτιοκρατικής τοποθέτησης:
ΔΕΝ αρνούνται την ύπαρξη αιτιότητας, αλλά την θεωρούν ότι "ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ" αιτιότητα p==>q κάθε φορά. Απλά διαφέρουν οι αιρετικές, όπως λες.
Με τον τρόπο που η "θρησκεία" δέχεται ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ (έστω διαφορετικά), έτσι και η "επιστήμη" του 18ου-21ου αιώνα δέχεται ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ (έστω διαφορετικά) ΠΡΟΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ
και εξυπηρετεί τα παραπάνω α) και β) ΜΗ ΔΥΝΑΜΕΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ ως προς τα ίδια τα δομικά χαρακτηριστικά τους:
"Υπάρχει, όντως, συγκεκριμένη αιτιοκρατία προς αποκάλυψη;"
"Υπάρχει, όντως συγκεκριμένος/-οι θεός/-οι προς αποκάλυψη;"
Η "απάντηση" του 13ου αιώνα είναι "ΝΑΙ" στο 2ο ερώτημα: Πια στον 21ο αιώνα ΔΕΝ το αποδεχόμαστε στο Δυτικό κόσμο ("απαντά": ΟΧΙ)........(έστω και εάν το 70% των Ελλήνων συνεχίζει να απαντά ακόμα και σήμερα "ΝΑΙ").
Παρομοίως μπορεί να είναι και για τον 38ο αιώνα για το 1ο ερώτημα σε σχέση με τον 21ο αιώνα, κάτι που ούτε το 1% μας δε μπορεί να αντιληφθεί σήμερα. Εξ'ου και η εξομοίωση "θρησκείας" και "επιστήμης", όσο κι αν τρομάζει αυτό που μόλις έγραψα στον 21ο αιώνα και έπεται επίθεση σε όποιον το πει (ξανακοίτα α) και β) παραπάνω).
Η θρησκεία από τη στιγμή που καθορίζει κοινό τρόπο σκέψης (το "ομότροπον" που έλεγε ο Ηρόδοτος) είναι στοιχείο εθνικής και πολιτιστικής ταυτότητας. Άρα, δεν μπορεί να υπάρξει στην πράξη θρησκευτικά ουδέτερη κοινωνία ούτε θρησκευτικά ουδέτερο κράτος, αφού εκφράζει μια νοοτροπία επηρεασμένη από την τρέχουσα επικρατούσα θρησκεία.
Το σημαντικό είναι να μην ελέγχεται το κράτος από τους εκάστοτε εκπροσώπους της κυρίαρχης θρησκείας και να μη θεωρείται η θρησκεία ως το μοναδικό στοιχείο εθνικής ταυτότητας, άνευ του οποίου κάποιος παύει να έχει εθνική ταυτότητα. Μπορεί αυτό να ίσχυε σε σημαντικό, αλλά και πάλι όχι απόλυτο, βαθμό τον καιρό των μεγάλων πολυεθνικών αυτοκρατοριών, όπως ήταν η Γερμανική (του Καρλομάγνου), η Βυζαντινή, η Οθωμανική (γι' αυτό και στο πρώτο Σύνταγμα ορίζονται οι Έλληνες με βάση την πίστη), αλλά στη σύγχρονη εποχή το εκπαιδευτικό σύστημα και τα ΜΜΕ διασφαλίζουν την αίσθηση της κοινής ιστορίας, της κοινής γλώσσας, των κοινών εθίμων, που διαμορφώνουν συγκεκριμένη εθνική ταυτότητα.
Ως προς το μάθημα των Θρησκευτικών, το κράτος δεν θα μπορούσε στο όνομα μιας θρησκευτικής ουδετερότητας να αγνοεί ποια είναι η επικρατούσα θρησκεία, γιατί θα ήταν σαν να παρέβλεπε την κοινωνική πραγματικότητα.
Ούτε όμως μπορεί να αγνοεί ότι υπάρχουν και άλλες θρησκείες. Εδώ δεν τις αγνοεί η επίσημη Εκκλησία που διοργανώνει διαθρησκευτικά συνέδρια.
Η κρατική χρηματοδότηση της Εκκλησίας είναι μεγάλη ιστορία, που ξεφεύγει από τα όρια του συγκεκριμένου topic. Πάντως, αν θες τη γνώμη μου, πλήρης διακοπή της χρηματοδότησης δεν θα ήταν σωστό να υπάρξει από τη στιγμή που η Εκκλησία είναι ένας φορέας πολιτισμού και φιλανθρωπίας. Δηλ. εφόσον το κράτος χρηματοδοτεί καλλιτεχνικά έργα, πολιτιστικούς συλλόγους κλπ και καλά κάνει, δεν θα μπορούσε να εξαιρεί την Εκκλησία.
Από εκεί και πέρα, είναι θέμα συζήτησης ο βαθμός της χρηματοδότησης.
Οι αιώνες που απαιτούνται για "αλλαγή" ουσιαστική (και όχι στα λόγια) στα εντυπώματα (πχ θρησκείας) που μας αφήνουν προηγούμενοι αιώνες είναι πάνω από τα δάχτυλα ενός χεριού. ΚΑΙ εξυπηρετούν τα α) και β) παραπάνω.
Επιμένω ότι:
1) Απαραίτητη η "συμφωνία" σε Αρχές (όπως σίγουρα υπάρχει..........) για τη συνοχή κοινωνιών και την ομαλή λειτουργία τους (ασχέτως "κρατών", "βασιλείων" ή "αυτοκρατοριών").
2) Απαραίτητη η υπερίσχυση "βοώντων" ομάδων (και ταυτόχρονα "βουβών" των υπολοίπων σε ποσοστά %) σε μια κοινωνία για αλλαγές:
ΚΑΙ για το "Χριστιανός Ορθόδοξος" ΔΕΝ ήρθε ακόμα η ώρα: Ίσως ο αιώνας ακόμα να είναι λίγος.
Όπως και για το "επίσταμαι" της επιστήμης: Η χιλιετία είναι λίγη.
Υ.Γ.>: ΑΝ τρομάζει το 70% η διδασκαλία "ανεξιθρησκείας" στη χώρα μας, φαντάσου πόσο τρομάζει η διδασκαλία "ανεξεπιστήμης" παγκοσμίως ακόμα και σήμερα: Ομολόγα το και χαλαρουά:
ΔΕ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΑΣ..........Οι επόμενες γενιές έπονται.
-
@Apri
"Κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει το σχολείο, που είναι βασικός θεσμός κοινωνικοποίησης, να βάζει διαχωριστικές γραμμές στους μαθητές και να υψώνει "τείχη" ανάλογα με τις πεποιθήσεις τους.
Θα πρέπει να καλλιεργεί μια στοιχειώδη επικοινωνία μεταξύ αλλόθρησκων, αλλόδοξων, άθεων, ιδεολογικά ή ακόμη και επιστημονικά αντίθετων, και όχι να επιδιώκει την υποχρεωτική συμφωνία και συμμόρφωση σε κάτι ενάντια στις προσωπικές τους επιλογές. Αυτό θα στηρίξει τη δημοκρατία και την κοινωνική συνοχή."
Ακριβώς αυτό είναι το ζητούμενο. Για να επιτευχθεί, είναι επιτακτική ανάγκη να αποκτήσει αυτονομία το μάθημα των θρησκευτικών. Όσο εξαρτάται από τις απόψεις της εκκλησίας και των σκληροπυρηνικών θεολόγων, δεν υπάρχει περίπτωση να "εξελιχθεί". Απλώς σταδιακά θα συρρικνωθεί μέχρι να εξαφανιστεί.
-
Υ.Γ.>: ΑΝ τρομάζει το 70% η διδασκαλία "ανεξιθρησκείας" στη χώρα μας, φαντάσου πόσο τρομάζει η διδασκαλία "ανεξεπιστήμης" παγκοσμίως ακόμα και σήμερα.
Δεν είμαι σίγουρη ότι έχω παρακολουθήσει και πολύ τον ειρμό σου, αλλά θα σου πω τα εξής, επειδή αναφέρεσαι στη σχέση επιστήμης και θρησκείας :
Η επιστήμη των τελευταίων αιώνων ασχολείται περισσότερο με αυτά που ο Αριστοτέλης ονομάζει ειδικό αίτιο (=τι είναι αυτό που φτιάχτηκε), "υλικό αίτιο" (=από τι φτιάχτηκε), και "τελικό αίτιο" (=για ποιον σκοπό φτιάχτηκε), αφήνοντας στην άκρη το ποιητικό αίτιο (=ποιος είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία) να το απαντήσουν οι θρησκείες.
Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν κάποια θέματα στην επιστήμη που θα μπορούσαν να σε βάλουν σε σκέψεις για την ύπαρξη ενός προνοητικού ποιητικού αιτίου, όπως οι συμπτώσεις με νόημα με τις οποίες είχε ασχοληθεί κάποτε ο Jung με τον Pauli ή η κρυπτικότητα της φύσης σε κάποια πρωταρχικά επίπεδα λειτουργίας της (βλ. π.χ την αρχή αβεβαιότητας στον μικρόκοσμο) ενδεχομένως ως ένας μηχανισμός προστασίας της. Παρ' όλα αυτά, η αδυναμία βέβαιης απάντησης απομακρύνει τέτοια ερωτήματα από την έρευνα της επιστήμης τουλάχιστον από την εποχή του διαφωτισμού και μετά.
Εμένα πάντως αυτό που περισσότερο με τρομάζει δεν είναι η όποια επίδραση της θρησκείας στην επιστήμη, που νομίζω ότι είναι αμελητέα τον 21ο αιώνα, αλλά η διαχρονική έλξη της επιστήμης προς τον δογματισμό, την ίδια μάλιστα στιγμή που καταγγέλλει τον δογματισμό της θρησκείας. Με ενοχλεί γενικά το να υπάρχουν κάποιοι, όποια ταμπέλα κι αν φοράνε (θρήσκοι, άθεοι, επιστήμονες, πολιτικοί κλπ) που να λένε να κλείσεις τα μάτια και να εμπιστευτείς μόνο τη δική τους αλήθεια, γιατί δεν υπάρχει άλλη.
-
Δεν είμαι σίγουρη ότι έχω παρακολουθήσει και πολύ τον ειρμό σου, αλλά θα σου πω τα εξής, επειδή αναφέρεσαι στη σχέση επιστήμης και θρησκείας :
Η επιστήμη των τελευταίων αιώνων ασχολείται περισσότερο με αυτά που ο Αριστοτέλης ονομάζει ειδικό αίτιο (=τι είναι αυτό που φτιάχτηκε), "υλικό αίτιο" (=από τι φτιάχτηκε), και "τελικό αίτιο" (=για ποιον σκοπό φτιάχτηκε), αφήνοντας στην άκρη το ποιητικό αίτιο (=ποιος είναι υπεύθυνος για τη δημιουργία) να το απαντήσουν οι θρησκείες.
Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν κάποια θέματα στην επιστήμη που θα μπορούσαν να σε βάλουν σε σκέψεις για την ύπαρξη ενός προνοητικού ποιητικού αιτίου, όπως οι συμπτώσεις με νόημα με τις οποίες είχε ασχοληθεί κάποτε ο Jung με τον Pauli ή η κρυπτικότητα της φύσης σε κάποια πρωταρχικά επίπεδα λειτουργίας της (βλ. π.χ την αρχή αβεβαιότητας στον μικρόκοσμο) ενδεχομένως ως ένας μηχανισμός προστασίας της. Παρ' όλα αυτά, η αδυναμία βέβαιης απάντησης απομακρύνει τέτοια ερωτήματα από την έρευνα της επιστήμης τουλάχιστον από την εποχή του διαφωτισμού και μετά.
Εμένα πάντως αυτό που περισσότερο με τρομάζει δεν είναι η όποια επίδραση της θρησκείας στην επιστήμη, που νομίζω ότι είναι αμελητέα τον 21ο αιώνα, αλλά η διαχρονική έλξη της επιστήμης προς τον δογματισμό, την ίδια μάλιστα στιγμή που καταγγέλλει τον δογματισμό της θρησκείας. Με ενοχλεί γενικά το να υπάρχουν κάποιοι, όποια ταμπέλα κι αν φοράνε (θρήσκοι, άθεοι, επιστήμονες, πολιτικοί κλπ) που να λένε να κλείσεις τα μάτια και να εμπιστευτείς μόνο τη δική τους αλήθεια, γιατί δεν υπάρχει άλλη.
Παρ' όλο που η βασική αρχή των φυσικών επιστημών είναι ότι (πρέπει να) προσπαθεί να ανακαλύψει την αλήθεια και να προσεγγίσει τη φύση, χωρίς δογματισμούς και με τελικό κριτή το πείραμα.
Φυσικά οι άνθρωποι της επιστήμης δεν μπορούν πάντα να αποβάλλουν τις ανθρώπινες αδυναμίες και έτσι παρατηρούνται διαχρονικά δογματισμοί και φανατισμοί σε πολλούς γνωστούς ιστορικά επιστήμονες (π.χ. βλ. Αϊνστάιν, διαμάχες Χόκινγκ - Πένροουζ και πολλοί άλλοι), χωρίς αυτό να αναιρεί τη σημαντική προσφορά τους σε διάφορους τομείς και κατευθύνσεις της επιστήμης.
-
Ναι, έτσι είναι, γιατί δυστυχώς για κάποιους η επιστήμη γίνεται πεδίο άσκησης προσωπικής εξουσίας, οπότε κάθε επιστημονική αμφισβήτηση την εκλαμβάνουν ως απειλή προς την επιρροή τους.
Βέβαια, τελικά περισσότερο βλάπτουν το κύρος τους με τον δογματισμό παρά το προστατεύουν, αλλά οι ανθρώπινες αδυναμίες, όπως λες, δεν αποβάλλονται εύκολα.
-
Η πρόταση του μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιεροθεου νομίζω ότι είναι είναι η καλύτερη. σε κάθε μάθημα θρησκευτικών κάθε τάξης να εντάσσονται στο τέλος ορισμένα κεφάλαια θρησκειολογίας ώστε οι μαθητές να έχουν μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.
Δυστυχώς οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας θέτουν σα στόχο του μαθήματος την «ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης» καθορίζοντας ξεκάθαρα «ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές».
Επικράτησαν δηλαδή οι ...."Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου" .... από τους οποίους "εμπνεύστηκε" η πλειοψηφία στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
Διαβάστε παρακάτω τι γράφουν π.χ. οι του "ΣΩΤΗΡΑ" στο https://www.osotir.org/2019/09/11/to-upourgeio-pedias-se-aichmalosia/:
" .....Ἐμεῖς, ὅπως καὶ ὅλοι οἱ ἁπλοὶ πολίτες ποὺ σκέπτονται μὲ τὴ στοιχειώδη λογική, δὲν ἀμφιβάλλουμε. Γνωρίζουμε ὅτι τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας δὲν εἶναι ἐλεύθερο. Βρίσκεται ἐδῶ καὶ πολλὲς δεκαετίες ὑπὸ κατοχή. Εἶναι βραχυκυκλωμένο, αἰχμάλωτο.
Ὄχι αἰχμάλωτο… Ὑποδουλωμένο! Βρίσκεται ὑπὸ «ξένη» κυριαρχία. Ὄχι στρατιωτικὴ κάποιας ἄλλης χώρας. Ἀλλὰ τῆς μασονίας καὶ τῶν ἄλλων σκοτεινῶν κύκλων ποὺ ἀπεργάζονται τὸν ἀποχριστιανισμὸ καὶ ἀφελληνισμὸ τῆς Πατρίδας μας.
Θλιβερὸ κατάντημα, ἀξιοθρήνητο…"
-
Πολύ ενδιαφέρουσα η παρέμβαση της δικηγόρου κ. Ελένης Καλαμπάκου στο http://epohi.gr/symvoulio-ths-epikrateias-ellas-ellhnwn-xristianwn-tomos-iii/ .
Παρακάτω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:
« …Επομένως, οποιαδήποτε άλλη πολιτική επιλογή είναι αντίθετη στο Σύνταγμα. Με άλλα λόγια, σύμφωνα με το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας, το Σύνταγμα όχι απλά επιτρέπει, αλλά επιβάλλει στο κράτος να οργανώσει κατηχητικό θρησκευτικό μάθημα στο σχολείο για τους ελληνοπαίδες ορθόδοξους χριστιανούς και μάλιστα για αρκετές ώρες την εβδομάδα, προκειμένου αυτή η κατήχηση να έχει αποτέλεσμα. Οπότε, καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να οργανώσει διαφορετικά το σχολικό πρόγραμμα…»
-
Και πολύ καλά κάνει διότι η Ελλάδα είναι μια χριστιανική χώρα...οποίος δεν του αρέσει αυτό μπορεί να βγάλει διαβατήριο και να φύγει... 8)
Πολύ ενδιαφέρουσα η παρέμβαση της δικηγόρου κ. Ελένης Καλαμπάκου στο http://epohi.gr/symvoulio-ths-epikrateias-ellas-ellhnwn-xristianwn-tomos-iii/ .
Παρακάτω ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:
« …Επομένως, οποιαδήποτε άλλη πολιτική επιλογή είναι αντίθετη στο Σύνταγμα. Με άλλα λόγια, σύμφωνα με το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο της χώρας, το Σύνταγμα όχι απλά επιτρέπει, αλλά επιβάλλει στο κράτος να οργανώσει κατηχητικό θρησκευτικό μάθημα στο σχολείο για τους ελληνοπαίδες ορθόδοξους χριστιανούς και μάλιστα για αρκετές ώρες την εβδομάδα, προκειμένου αυτή η κατήχηση να έχει αποτέλεσμα. Οπότε, καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να οργανώσει διαφορετικά το σχολικό πρόγραμμα…»
-
Το κρίσιμο απόσπασμα της δικηγόρου είν' άλλο.
"Η ελευθερία ανάπτυξης της προσωπικότητας, η διάπλαση των μαθητών σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες, επίσης σκοπός της εκπαίδευσης, ο ίδιος ο φιλελεύθερος χαρακτήρας του δημοκρατικού μας πολιτεύματος δεν απασχολούν καθόλου τους δικαστές της πλειοψηφίας, παρόλες τις σοβαρές και θεμελιωμένες ενστάσεις των δικαστών που μειοψηφούν."
-
Και πολύ καλά κάνει διότι η Ελλάδα είναι μια χριστιανική χώρα...οποίος δεν του αρέσει αυτό μπορεί να βγάλει διαβατήριο και να φύγει... 8)
Το πρόβλημα που δημιουργούν οι αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, είναι ο νέος στόχος που θέτουν για το μάθημα των Θρησκευτικών, δηλ. «ότι πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης και ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές».
Επίσης στις ίδιες αποφάσεις προβλέπεται πως «οι ετερόδοξοι, αλλόθρησκοι ή άθεοι μαθητές έχουν δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα με την υποβολή σχετικής δήλωσης, η οποία θα μπορούσε να γίνει με μόνη την επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης, η δε Πολιτεία οφείλει, εφόσον συγκεντρώνεται ικανός αριθμός μαθητών που απαλλάσσονται, να προβλέψει τη διδασκαλία ισότιμου μαθήματος προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος «ελεύθερης ώρας».
Επειδή όμως η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκή χώρα, στην οποία ισχύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα - δηλαδή τα δικαιώματα που κατοχυρώνουν τα δικαιώματα των μειοψηφιών – η Ελλάδα καταδικάστηκε από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το οποίο στην απόφασή του «θεωρεί ότι το σύστημα για την εξαίρεση μαθητών από το υποχρεωτικό μάθημα των θρησκευτικών παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση, καθώς οι γονείς απαιτείται να υποβάλλουν επίσημη δήλωση, στην οποία θα αναφέρουν ότι τα παιδιά τους δεν είναι ορθόδοξα»
Το θέμα είναι περίπλοκο και θα δημιουργήσει από το νέο σχολικό έτος πολύ σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία ειδικά των Λυκείων και πιστεύω πως ψευτομαγκιές του στυλ «άμα δε γουστάρεις βγάλε διαβατήριο και φύγε» νομίζω πως δεν έχουν σχέση με το θέμα και με το χώρο (… ίσως για Τεχεράνη να είναι καλά !). Ας σοβαρευτούμε λοιπόν.
Παραθέτω μια σοβαρή άποψη, του πρώην Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Μιλτιάδη Κωνσταντίνου:
« …Πώς θεωρείτε ότι θα εξελιχθεί η κατάσταση μετά την απόφαση του ΣτΕ;
Εκτιμώ ότι θα υπάρξει ένας μεγάλος αριθμός μαθητών ο οποίος θα ζητήσει απαλλαγή από τα Θρησκευτικά, όχι επειδή δεν είναι χριστιανοί, όχι επειδή προσβάλλεται η θρησκευτική τους ελευθερία, αλλά πολύ απλά για να γλιτώσουν μάθημα. Αν αυτό συμβεί, και η απόφαση του ΣτΕ αλλά και το υπουργείο Παιδείας είπαν ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα άλλο μάθημα και αυτό είναι άλλη μια ελληνική ιδιαιτερότητα. Δημιουργούμε ένα πρόβλημα χωρίς να έχουμε τις υποδομές για να το αντιμετωπίσουμε και μετά αναζητούμε τις υποδομές. Πόσους θα διορίσει το υπουργείο Παιδείας που θα αναλάβουν να κάνουν το εναλλακτικό μάθημα; Ή θα το αναλάβουν οι ίδιοι οι θεολόγοι, οι οποίοι θα κάνουν στα μισά παιδιά κατηχητικό μάθημα και στα άλλα μισά εναλλακτικό; Και με ποιες υποδομές θα γίνει το εναλλακτικό μάθημα; Τα σχολεία, είναι γνωστό, αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα χώρου. Πού θα βρεθούν αίθουσες για κάθε σχολείο, ώστε να λειτουργήσει το εναλλακτικό μάθημα; Αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί και, ως εκ τούτου, θεωρώ ότι τελικά δεν θα εφαρμοστεί η απόφαση του ΣτΕ, γιατί είναι αδύνατο να εφαρμοστεί. Είναι μια ιδεολογική απόφαση που δεν έχει να κάνει ούτε με τις αρχές της παιδαγωγικής επιστήμης ούτε με το Σύνταγμα. Γιατί δεν νομίζω ότι βρέθηκε κάτι στα νέα προγράμματα σπουδών που να προσβάλλει την ορθόδοξη πίστη.
Ωστόσο, υπάρχει και δεύτερο τεράστιο πρόβλημα..»
Ένα πρώτο συμπέρασμα που έχω βγάλει ως τώρα:
Οι ...."Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου" που προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας «πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι»!
-
Το θέμα είναι περίπλοκο και θα δημιουργήσει από το νέο σχολικό έτος πολύ σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία ειδικά των Λυκείων και πιστεύω πως ψευτομαγκιές του στυλ «άμα δε γουστάρεις βγάλε διαβατήριο και φύγε» νομίζω πως δεν έχουν σχέση με το θέμα και με το χώρο (… ίσως για Τεχεράνη να είναι καλά !). Ας σοβαρευτούμε λοιπόν.
Παραθέτω μια σοβαρή άποψη, του πρώην Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Μιλτιάδη Κωνσταντίνου:
« …Πώς θεωρείτε ότι θα εξελιχθεί η κατάσταση μετά την απόφαση του ΣτΕ;
Εκτιμώ ότι θα υπάρξει ένας μεγάλος αριθμός μαθητών ο οποίος θα ζητήσει απαλλαγή από τα Θρησκευτικά, όχι επειδή δεν είναι χριστιανοί, όχι επειδή προσβάλλεται η θρησκευτική τους ελευθερία, αλλά πολύ απλά για να γλιτώσουν μάθημα. Αν αυτό συμβεί, και η απόφαση του ΣτΕ αλλά και το υπουργείο Παιδείας είπαν ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα άλλο μάθημα και αυτό είναι άλλη μια ελληνική ιδιαιτερότητα. Δημιουργούμε ένα πρόβλημα χωρίς να έχουμε τις υποδομές για να το αντιμετωπίσουμε και μετά αναζητούμε τις υποδομές. Πόσους θα διορίσει το υπουργείο Παιδείας που θα αναλάβουν να κάνουν το εναλλακτικό μάθημα; Ή θα το αναλάβουν οι ίδιοι οι θεολόγοι, οι οποίοι θα κάνουν στα μισά παιδιά κατηχητικό μάθημα και στα άλλα μισά εναλλακτικό; Και με ποιες υποδομές θα γίνει το εναλλακτικό μάθημα; Τα σχολεία, είναι γνωστό, αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα χώρου. Πού θα βρεθούν αίθουσες για κάθε σχολείο, ώστε να λειτουργήσει το εναλλακτικό μάθημα; Αυτό είναι ένα τεράστιο πρόβλημα που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί και, ως εκ τούτου, θεωρώ ότι τελικά δεν θα εφαρμοστεί η απόφαση του ΣτΕ, γιατί είναι αδύνατο να εφαρμοστεί. Είναι μια ιδεολογική απόφαση που δεν έχει να κάνει ούτε με τις αρχές της παιδαγωγικής επιστήμης ούτε με το Σύνταγμα. Γιατί δεν νομίζω ότι βρέθηκε κάτι στα νέα προγράμματα σπουδών που να προσβάλλει την ορθόδοξη πίστη.
Ωστόσο, υπάρχει και δεύτερο τεράστιο πρόβλημα..»
Ένα πρώτο συμπέρασμα που έχω βγάλει ως τώρα:
Οι ...."Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου και θύραν περιοχής περί τα χείλη μου" που προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας «πήγαν για μαλλί και βγήκαν κουρεμένοι»!
Να "σοβαρευτούμε": ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ._
Κάπως έτσι (όπως οι παραπάνω απαντήσεις) μεταβήκαμε από την φεουδαρχία στον καπιταλισμό, για να αναφερθώ στις "αλλαγές" σε μακροκλίμακα, όπως θα συμβεί με τα Θρησκευτικά στη μικροκλίμακα της χώρας μας:
1) Επιμονή των "πιστευόντων" (στα προηγούμενα), μη βλέποντας τι έρχεται.
2) Εξ'ανάγκης θέση τους σε δυσκολότατη θέση από τις καταστάσεις που ήρθαν κ συνεχίζουν να έρχονται.
Έτσι ήταν πάντα:
Ούτε "Εν αρχή ην ο λόγος"
Ούτε (το μεταμοντέρνο) "Εν αρχή ην το συναίσθημα".
ΜΟΝΟ "Εν αρχή ην η βλάβη".
ΚΑΙ το είδος μας (όσο παραμένει Sapiens) ΔΕΝ αλλάζει.
ΑΣ πάθουν/-ουμε να μάθουμε για δις φορά.
-
To ΣτΕ ειναι το ανωτερο δικαστηριο...οι αποφασεις του δεν εφεσιβαλονται ...Οποιος διαφωνει με τους νομους η τα δικαστηρια της χωρας και γενικοτερα με τα ηθη και τα εθιμα της χωρας ειναι ελευθερος να μετακομισει αλλου...Εκτος αν δεν θελετε νομους και προτιματε τις μολοτωφ και τα καλασνικωφ... >:(
Το θέμα είναι περίπλοκο και θα δημιουργήσει από το νέο σχολικό έτος πολύ σοβαρά προβλήματα στη λειτουργία ειδικά των Λυκείων και πιστεύω πως ψευτομαγκιές του στυλ «άμα δε γουστάρεις βγάλε διαβατήριο και φύγε» νομίζω πως δεν έχουν σχέση με το θέμα και με το χώρο (… ίσως για Τεχεράνη να είναι καλά !). Ας σοβαρευτούμε λοιπόν.
-
To ΣτΕ ειναι το ανωτερο δικαστηριο...οι αποφασεις του δεν εφεσιβαλονται ...Οποιος διαφωνει με τους νομους η τα δικαστηρια της χωρας και γενικοτερα με τα ηθη και τα εθιμα της χωρας ειναι ελευθερος να μετακομισει αλλου...
Όλα θα ήταν «μέλι γάλα» για τα «ήθη και τα έθιμα» της χώρας, αλλά με τα νέα δεδομένα τα «πρόβατα» θα ακολουθήσουν;
Καθότι τώρα πια δε θα χρειάζεται να δηλώσουν εγγράφως πως δεν είναι Χ.Ο. για να απαλλαγούν από το μάθημα των Θρησκευτικών (οι πεποιθήσεις είναι προσωπικά δεδομένα και ήδη από το myschool το πεδίο «Θρήσκευμα» έχει διαγραφεί).
Θα συμμετάσχουν άραγε στο «κατηχητικό» που θα οργανωθεί με βάση τις αποφάσεις του ΣτΕ στα ελληνικά σχολεία τα «πρόβατα»;
-
To ΣτΕ ειναι το ανωτερο δικαστηριο...οι αποφασεις του δεν εφεσιβαλονται ...Οποιος διαφωνει με τους νομους η τα δικαστηρια της χωρας και γενικοτερα με τα ηθη και τα εθιμα της χωρας ειναι ελευθερος να μετακομισει αλλου...Εκτος αν δεν θελετε νομους και προτιματε τις μολοτωφ και τα καλασνικωφ... >:(
Φοβερό επιχείρημα.. εύγε!
-
Το κρίσιμο απόσπασμα της δικηγόρου είν' άλλο.
"Η ελευθερία ανάπτυξης της προσωπικότητας, η διάπλαση των μαθητών σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες, επίσης σκοπός της εκπαίδευσης, ο ίδιος ο φιλελεύθερος χαρακτήρας του δημοκρατικού μας πολιτεύματος δεν απασχολούν καθόλου τους δικαστές της πλειοψηφίας, παρόλες τις σοβαρές και θεμελιωμένες ενστάσεις των δικαστών που μειοψηφούν."
Μέχρι σήμερα από το ΣτΕ δεν έχουν δημοσιευτεί τα κείμενα των αποφάσεων για τα Θρησκευτικά, παρά μόνο μια αναλυτική περίληψη.
Αναδημοσιεύω τις απόψεις των μελών που μειοψήφησαν – έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Αναλυτική περίληψη των 1749 και 1750/2019 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας
27/09/2019
Πρόεδρος: Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος
Εισηγητής: Π. Μπραΐμη, Σύμβουλος
………………………………………………………………………………………………………………………………..
Επί των θεμάτων αυτών διατυπώθηκαν τρεις μειοψηφούσες απόψεις:
α) Κατά την άποψη τεσσάρων Συμβούλων, από τις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1, 13 παρ. 1 και 16 παρ. 2 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με τα άρθρα 9 της ΕΣΔΑ και 2 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ συνάγεται ότι η μετάδοση γνώσεων ή πληροφοριών θρησκευτικού χαρακτήρα στην εκπαίδευση πρέπει να είναι αντικειμενική, κριτική και πλουραλιστική και να μην επιδιώκει κατηχητικό σκοπό, χωρίς ωστόσο να θίγεται η ελευθερία του κράτους να διαμορφώνει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ανάλογα με τις ανάγκες και τις παραδόσεις του ή σύμφωνα με τις αρχές της τυχόν επίσημης ή επικρατούσας θρησκείας, εφόσον, στην περίπτωση αυτή, προβλέπεται σύστημα απαλλαγής των μαθητών που δεν παραβιάζει τη θρησκευτική τους ελευθερία. Περαιτέρω, από τις διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με τα άρθρα 5 παρ. 1 και 13 παρ. 1 του Συντάγματος, αλλά και με την αναγνώριση, στο άρθρο 3 παρ. 1 του Συντάγματος, της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού ως επικρατούσας στην Ελλάδα, δηλαδή θρησκείας της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, συνάγεται ότι επιβάλλεται κατ’αρχήν, στο πλαίσιο της θρησκευτικής εκπαίδευσης των μαθητών, να δίνεται έμφαση στη διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, εναπόκειται δε στον νομοθέτη να καθορίσει το περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών ή άλλου ισότιμου μαθήματος, κατά τρόπο ώστε να εκπληρώνεται η ως άνω συνταγματική υποχρέωση και για τους μη ορθόδοξους Έλληνες, καθώς και να θεσπίσει σύστημα απαλλαγής από τη διδασκαλία των θρησκευτικών με τρόπο που να μην παραβιάζεται η θρησκευτική ελευθερία των μαθητών. Επίσης, εντός του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών επιβάλλεται να συμπεριλαμβάνονται θρησκειολογικά, φιλοσοφικά ή άλλα στοιχεία. Στο πλαίσιο αυτό, και δοθέντος ότι από τις ανωτέρω διατάξεις δεν παρέχεται δικαίωμα στους γονείς να αξιώνουν από το κράτος την οργάνωση διδασκαλίας με συγκεκριμένο περιεχόμενο, ο νομοθέτης διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια να διαμορφώσει το ειδικότερο περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών, λαμβάνοντας υπόψη και παιδαγωγικά κριτήρια. Επομένως, ο σχετικός δικαστικός έλεγχος είναι οριακός, ενώ εκφεύγουν του ακυρωτικού ελέγχου οι ουσιαστικές εκτιμήσεις και οι παιδαγωγικές επιλογές της Διοίκησης, οι οποίες στηρίζονται σε εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις.
β) Κατά την άποψη ενός Συμβούλου, το άρθρο 3 του Συντάγματος αναφέρεται απλώς στο πραγματικό γεγονός ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ασπάζεται το θρήσκευμα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, τέθηκε για λόγους ιστορικούς και έχει περιορισμένο κανονιστικό περιεχόμενο, ενώ δεν επηρεάζει την άσκηση του ατομικού δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας κατά το άρθρο 13 παρ. 1 του Συντάγματος, ούτε εισάγει προνομιακή μεταχείριση υπέρ των Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών κατά την άσκηση του δικαιώματος αυτού. Ομοίως, και η επίκληση της Αγίας Τριάδος στην προμετωπίδα του Συντάγματος τέθηκε για ιστορικούς λόγους και έχει περιορισμένη κανονιστική επιρροή. Περαιτέρω, κατά την έννοια του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ο όρος «θρησκευτική συνείδηση» παραπέμπει στον ταυτόσημο όρο του άρθρου 13 παρ. 1 Συντ., και όχι στον διαφορετικό όρο «επικρατούσα θρησκεία» του άρθρου 3 παρ. 1 Συντ., ενώ ως «ανάπτυξη» της θρησκευτικής συνείδησης νοείται η εξοικείωση των μαθητών με το θρησκευτικό φαινόμενο στην ιστορική του πορεία και στη σύγχρονη πραγματικότητα, με έμφαση πάντως στην παρουσίαση των δογμάτων και των αρχών της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, δηλαδή της επικρατούσας θρησκείας. Σημαίνει δε την εσωτερική και μη υποκείμενη σε εξωτερική χειραγώγηση στάση του μαθητή αναφορικά με το θείο, και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα του μαθητή, ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά του, να ασπάζεται ή όχι συγκεκριμένο θρήσκευμα, να αλλάξει θρήσκευμα ή να είναι άθρησκος. Ενόψει τούτων, από τον συνδυασμό των άρθρων 2 παρ.1, 5 παρ.1, 13 παρ.1 και 16 παρ. 2 του Συντάγματος και 2 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, συνάγεται ότι υποκείμενο του δικαιώματος της παιδείας και της εκπαίδευσης είναι τόσο οι Έλληνες, ήτοι οι κεκτημένοι την ελληνική ιθαγένεια, όσο και οι νομίμως ευρισκόμενοι στην Ελλάδα αλλοδαποί, στο πλαίσιο των υπαρχουσών εκπαιδευτικών δομών και των διατιθέμενων μέσων. Περαιτέρω, για τη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών και την επιλογή της διδακτέας ύλης, που αποτελούν αμιγώς κρατικές αρμοδιότητες, ο νομοθέτης διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια, η οποία οριοθετείται από τις προαναφερθείσες διατάξεις που καθορίζουν τους σκοπούς της εκπαίδευσης, μεταξύ των οποίων προέχων είναι η «διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων» πολιτών. Από αυτά παρέπεται ότι το Κράτος δεν επιτρέπεται να επιβάλλει συγκεκριμένη κοσμοθεωρία ως τη μόνη αποδεκτή ή αληθινή, αλλά οφείλει, τηρώντας την αρχή της ουδετερότητας και της αμεροληψίας, να δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε οι μαθητές να διαμορφώσουν ελεύθερα την προσωπικότητά τους και να επιλέξουν κριτικά την κοσμοαντίληψη της αρεσκείας τους. Ενόψει τούτων, ο νομοθέτης ουδόλως υποχρεούται να προσδώσει στο μάθημα των θρησκευτικών ομολογιακό χαρακτήρα, ενώ απαγορεύεται να προσδώσει κατηχητικό χαρακτήρα. Και ναι μεν προβλέπεται η δυνατότητα απαλλαγής του μαθητή, πλην η άσκηση της δυνατότητας αυτής αποτελεί έσχατο μέτρο, διότι, όταν ιδίως δεν προβλέπεται εναλλακτικό μάθημα, όπως στην Ελλάδα, ο μαθητής αποστερείται της θρησκευτικής εκπαίδευσης κατά παράβαση του άρθρου 16 παρ. 2 Συντ., ενώ η απαλλαγή δημιουργεί στεγανά μεταξύ των μαθητών και ενισχύει το αίσθημα του αποκλεισμού σε βάρος του ομαδικού πνεύματος, της ενσωμάτωσης στο σχολικό περιβάλλον και της κοινωνικοποίησης. Συνεπώς, ο νομοθέτης δύναται να προσδώσει στο μάθημα θρησκειολογικό περιεχόμενο, με την κατάλληλη έμφαση στην ιστορία, το ρόλο και τις αρχές της επικρατούσας θρησκείας, και να το εμπλουτίσει με στοιχεία λογοτεχνικά, κοινωνιολογικά, λαογραφικά, φιλοσοφικά και ιστορίας της Τέχνης, το περιεχόμενο δε αυτό ανταποκρίνεται πληρέστερα προς τις επιταγές του Συντάγματος και των διεθνών συμβάσεων. Η αντίθετη άποψη δεν ευρίσκει έρεισμα ούτε στην αρχή της ισότητας, διότι δεν υφίσταται ομοιότητα καταστάσεων σε σχέση με τους μαθητές της μουσουλμανικής μειονότητας, του καθολικού δόγματος και της εβραϊκής κοινότητας, που διέπονται από ειδικές διατάξεις ή διεθνείς συμβάσεις ή ανήκουν σε θρησκευτικές μειονότητες, για τις οποίες επιτρέπονται θετικές διακρίσεις.
γ) Τέλος, κατά την άποψη ενός Συμβούλου, το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. πρέπει να ερμηνευθεί συστηματικά σε συνδυασμό με τα άρθρα 13 παρ.1, 5 παρ.1, 2 παρ.1, 1 παρ.1-2. Εντός του ως άνω συνταγματικού πλαισίου, ο βασικός προσανατολισμός του άρθρου 16 παρ. 2 είναι η διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών που ενστερνίζονται την αντίληψη ότι είναι αφενός άτομα που ασκούν τα δικαιώματά τους μέσα σε ένα περιβάλλον ελευθερίας και ισότητας που συνιστούν θεμέλια της δημοκρατίας, και αφετέρου μέλη μιας ανοιχτής και πλουραλιστικής κοινωνίας που κατανοούν και σέβονται τα δικαιώματα των άλλων. Επί τη βάσει των ανωτέρω, το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. επιτάσσει θρησκειολογικό προσανατολισμό της θρησκευτικής εκπαίδευσης, δεδομένου ότι ως θρησκευτική συνείδηση νοείται το ενδιάθετο φρόνημα του ανθρώπου σχετικά με τη φυσική ή μεταφυσική θεώρηση του κόσμου σε αναφορά ιδίως με το «θείο», η δε θρησκειολογική εκπαίδευση δεν είναι αντίθετη προς το άρθρο 3 παρ. 1 Συντ. ούτε προς το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ. Ως εκ τούτου, δεν νοείται απαλλαγή μαθητών από τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών με αυτούς τους προσανατολισμούς, διότι τούτο θα αντέβαινε στις θεμελιώδεις αρχές του φιλελεύθερου και δημοκρατικού πολιτεύματος που επιτάσσουν ελεύθερη διαμόρφωση της συνείδησης των πολιτών, χωρίς κρατική επιβολή απόψεων και καταναγκασμούς, στο πλαίσιο μιας πολυφωνικής κοινωνίας.
-
Μέχρι σήμερα από το ΣτΕ δεν έχουν δημοσιευτεί τα κείμενα των αποφάσεων για τα Θρησκευτικά, παρά μόνο μια αναλυτική περίληψη.
Αναδημοσιεύω τις απόψεις των μελών που μειοψήφησαν – έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Αναλυτική περίληψη των 1749 και 1750/2019 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας
27/09/2019
Πρόεδρος: Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος
Εισηγητής: Π. Μπραΐμη, Σύμβουλος
………………………………………………………………………………………………………………………………..
Επί των θεμάτων αυτών διατυπώθηκαν τρεις μειοψηφούσες απόψεις:
α) Κατά την άποψη τεσσάρων Συμβούλων, από τις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1, 13 παρ. 1 και 16 παρ. 2 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με τα άρθρα 9 της ΕΣΔΑ και 2 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ συνάγεται ότι η μετάδοση γνώσεων ή πληροφοριών θρησκευτικού χαρακτήρα στην εκπαίδευση πρέπει να είναι αντικειμενική, κριτική και πλουραλιστική και να μην επιδιώκει κατηχητικό σκοπό, χωρίς ωστόσο να θίγεται η ελευθερία του κράτους να διαμορφώνει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ανάλογα με τις ανάγκες και τις παραδόσεις του ή σύμφωνα με τις αρχές της τυχόν επίσημης ή επικρατούσας θρησκείας, εφόσον, στην περίπτωση αυτή, προβλέπεται σύστημα απαλλαγής των μαθητών που δεν παραβιάζει τη θρησκευτική τους ελευθερία. Περαιτέρω, από τις διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με τα άρθρα 5 παρ. 1 και 13 παρ. 1 του Συντάγματος, αλλά και με την αναγνώριση, στο άρθρο 3 παρ. 1 του Συντάγματος, της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού ως επικρατούσας στην Ελλάδα, δηλαδή θρησκείας της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, συνάγεται ότι επιβάλλεται κατ’αρχήν, στο πλαίσιο της θρησκευτικής εκπαίδευσης των μαθητών, να δίνεται έμφαση στη διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, εναπόκειται δε στον νομοθέτη να καθορίσει το περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών ή άλλου ισότιμου μαθήματος, κατά τρόπο ώστε να εκπληρώνεται η ως άνω συνταγματική υποχρέωση και για τους μη ορθόδοξους Έλληνες, καθώς και να θεσπίσει σύστημα απαλλαγής από τη διδασκαλία των θρησκευτικών με τρόπο που να μην παραβιάζεται η θρησκευτική ελευθερία των μαθητών. Επίσης, εντός του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών επιβάλλεται να συμπεριλαμβάνονται θρησκειολογικά, φιλοσοφικά ή άλλα στοιχεία. Στο πλαίσιο αυτό, και δοθέντος ότι από τις ανωτέρω διατάξεις δεν παρέχεται δικαίωμα στους γονείς να αξιώνουν από το κράτος την οργάνωση διδασκαλίας με συγκεκριμένο περιεχόμενο, ο νομοθέτης διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια να διαμορφώσει το ειδικότερο περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών, λαμβάνοντας υπόψη και παιδαγωγικά κριτήρια. Επομένως, ο σχετικός δικαστικός έλεγχος είναι οριακός, ενώ εκφεύγουν του ακυρωτικού ελέγχου οι ουσιαστικές εκτιμήσεις και οι παιδαγωγικές επιλογές της Διοίκησης, οι οποίες στηρίζονται σε εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις.
β) Κατά την άποψη ενός Συμβούλου, το άρθρο 3 του Συντάγματος αναφέρεται απλώς στο πραγματικό γεγονός ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ασπάζεται το θρήσκευμα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, τέθηκε για λόγους ιστορικούς και έχει περιορισμένο κανονιστικό περιεχόμενο, ενώ δεν επηρεάζει την άσκηση του ατομικού δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας κατά το άρθρο 13 παρ. 1 του Συντάγματος, ούτε εισάγει προνομιακή μεταχείριση υπέρ των Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών κατά την άσκηση του δικαιώματος αυτού. Ομοίως, και η επίκληση της Αγίας Τριάδος στην προμετωπίδα του Συντάγματος τέθηκε για ιστορικούς λόγους και έχει περιορισμένη κανονιστική επιρροή. Περαιτέρω, κατά την έννοια του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ο όρος «θρησκευτική συνείδηση» παραπέμπει στον ταυτόσημο όρο του άρθρου 13 παρ. 1 Συντ., και όχι στον διαφορετικό όρο «επικρατούσα θρησκεία» του άρθρου 3 παρ. 1 Συντ., ενώ ως «ανάπτυξη» της θρησκευτικής συνείδησης νοείται η εξοικείωση των μαθητών με το θρησκευτικό φαινόμενο στην ιστορική του πορεία και στη σύγχρονη πραγματικότητα, με έμφαση πάντως στην παρουσίαση των δογμάτων και των αρχών της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, δηλαδή της επικρατούσας θρησκείας. Σημαίνει δε την εσωτερική και μη υποκείμενη σε εξωτερική χειραγώγηση στάση του μαθητή αναφορικά με το θείο, και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα του μαθητή, ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά του, να ασπάζεται ή όχι συγκεκριμένο θρήσκευμα, να αλλάξει θρήσκευμα ή να είναι άθρησκος. Ενόψει τούτων, από τον συνδυασμό των άρθρων 2 παρ.1, 5 παρ.1, 13 παρ.1 και 16 παρ. 2 του Συντάγματος και 2 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, συνάγεται ότι υποκείμενο του δικαιώματος της παιδείας και της εκπαίδευσης είναι τόσο οι Έλληνες, ήτοι οι κεκτημένοι την ελληνική ιθαγένεια, όσο και οι νομίμως ευρισκόμενοι στην Ελλάδα αλλοδαποί, στο πλαίσιο των υπαρχουσών εκπαιδευτικών δομών και των διατιθέμενων μέσων. Περαιτέρω, για τη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών και την επιλογή της διδακτέας ύλης, που αποτελούν αμιγώς κρατικές αρμοδιότητες, ο νομοθέτης διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια, η οποία οριοθετείται από τις προαναφερθείσες διατάξεις που καθορίζουν τους σκοπούς της εκπαίδευσης, μεταξύ των οποίων προέχων είναι η «διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων» πολιτών. Από αυτά παρέπεται ότι το Κράτος δεν επιτρέπεται να επιβάλλει συγκεκριμένη κοσμοθεωρία ως τη μόνη αποδεκτή ή αληθινή, αλλά οφείλει, τηρώντας την αρχή της ουδετερότητας και της αμεροληψίας, να δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε οι μαθητές να διαμορφώσουν ελεύθερα την προσωπικότητά τους και να επιλέξουν κριτικά την κοσμοαντίληψη της αρεσκείας τους. Ενόψει τούτων, ο νομοθέτης ουδόλως υποχρεούται να προσδώσει στο μάθημα των θρησκευτικών ομολογιακό χαρακτήρα, ενώ απαγορεύεται να προσδώσει κατηχητικό χαρακτήρα. Και ναι μεν προβλέπεται η δυνατότητα απαλλαγής του μαθητή, πλην η άσκηση της δυνατότητας αυτής αποτελεί έσχατο μέτρο, διότι, όταν ιδίως δεν προβλέπεται εναλλακτικό μάθημα, όπως στην Ελλάδα, ο μαθητής αποστερείται της θρησκευτικής εκπαίδευσης κατά παράβαση του άρθρου 16 παρ. 2 Συντ., ενώ η απαλλαγή δημιουργεί στεγανά μεταξύ των μαθητών και ενισχύει το αίσθημα του αποκλεισμού σε βάρος του ομαδικού πνεύματος, της ενσωμάτωσης στο σχολικό περιβάλλον και της κοινωνικοποίησης. Συνεπώς, ο νομοθέτης δύναται να προσδώσει στο μάθημα θρησκειολογικό περιεχόμενο, με την κατάλληλη έμφαση στην ιστορία, το ρόλο και τις αρχές της επικρατούσας θρησκείας, και να το εμπλουτίσει με στοιχεία λογοτεχνικά, κοινωνιολογικά, λαογραφικά, φιλοσοφικά και ιστορίας της Τέχνης, το περιεχόμενο δε αυτό ανταποκρίνεται πληρέστερα προς τις επιταγές του Συντάγματος και των διεθνών συμβάσεων. Η αντίθετη άποψη δεν ευρίσκει έρεισμα ούτε στην αρχή της ισότητας, διότι δεν υφίσταται ομοιότητα καταστάσεων σε σχέση με τους μαθητές της μουσουλμανικής μειονότητας, του καθολικού δόγματος και της εβραϊκής κοινότητας, που διέπονται από ειδικές διατάξεις ή διεθνείς συμβάσεις ή ανήκουν σε θρησκευτικές μειονότητες, για τις οποίες επιτρέπονται θετικές διακρίσεις.
Μέχρι σήμερα από το ΣτΕ δεν έχουν δημοσιευτεί τα κείμενα των αποφάσεων για τα Θρησκευτικά, παρά μόνο μια αναλυτική περίληψη.
Αναδημοσιεύω τις απόψεις των μελών που μειοψήφησαν – έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Αναλυτική περίληψη των 1749 και 1750/2019 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας
27/09/2019
Πρόεδρος: Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος
Εισηγητής: Π. Μπραΐμη, Σύμβουλος
………………………………………………………………………………………………………………………………..
Επί των θεμάτων αυτών διατυπώθηκαν τρεις μειοψηφούσες απόψεις:
α) Κατά την άποψη τεσσάρων Συμβούλων, από τις διατάξεις των άρθρων 5 παρ. 1, 13 παρ. 1 και 16 παρ. 2 του Συντάγματος, σε συνδυασμό με τα άρθρα 9 της ΕΣΔΑ και 2 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ συνάγεται ότι η μετάδοση γνώσεων ή πληροφοριών θρησκευτικού χαρακτήρα στην εκπαίδευση πρέπει να είναι αντικειμενική, κριτική και πλουραλιστική και να μην επιδιώκει κατηχητικό σκοπό, χωρίς ωστόσο να θίγεται η ελευθερία του κράτους να διαμορφώνει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα ανάλογα με τις ανάγκες και τις παραδόσεις του ή σύμφωνα με τις αρχές της τυχόν επίσημης ή επικρατούσας θρησκείας, εφόσον, στην περίπτωση αυτή, προβλέπεται σύστημα απαλλαγής των μαθητών που δεν παραβιάζει τη θρησκευτική τους ελευθερία. Περαιτέρω, από τις διατάξεις του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ερμηνευόμενες σε συνδυασμό με τα άρθρα 5 παρ. 1 και 13 παρ. 1 του Συντάγματος, αλλά και με την αναγνώριση, στο άρθρο 3 παρ. 1 του Συντάγματος, της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του Χριστού ως επικρατούσας στην Ελλάδα, δηλαδή θρησκείας της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, συνάγεται ότι επιβάλλεται κατ’αρχήν, στο πλαίσιο της θρησκευτικής εκπαίδευσης των μαθητών, να δίνεται έμφαση στη διδασκαλία των δογμάτων, ηθικών αξιών και παραδόσεων της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, εναπόκειται δε στον νομοθέτη να καθορίσει το περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών ή άλλου ισότιμου μαθήματος, κατά τρόπο ώστε να εκπληρώνεται η ως άνω συνταγματική υποχρέωση και για τους μη ορθόδοξους Έλληνες, καθώς και να θεσπίσει σύστημα απαλλαγής από τη διδασκαλία των θρησκευτικών με τρόπο που να μην παραβιάζεται η θρησκευτική ελευθερία των μαθητών. Επίσης, εντός του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών επιβάλλεται να συμπεριλαμβάνονται θρησκειολογικά, φιλοσοφικά ή άλλα στοιχεία. Στο πλαίσιο αυτό, και δοθέντος ότι από τις ανωτέρω διατάξεις δεν παρέχεται δικαίωμα στους γονείς να αξιώνουν από το κράτος την οργάνωση διδασκαλίας με συγκεκριμένο περιεχόμενο, ο νομοθέτης διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια να διαμορφώσει το ειδικότερο περιεχόμενο του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών, λαμβάνοντας υπόψη και παιδαγωγικά κριτήρια. Επομένως, ο σχετικός δικαστικός έλεγχος είναι οριακός, ενώ εκφεύγουν του ακυρωτικού ελέγχου οι ουσιαστικές εκτιμήσεις και οι παιδαγωγικές επιλογές της Διοίκησης, οι οποίες στηρίζονται σε εξειδικευμένες επιστημονικές γνώσεις.
β) Κατά την άποψη ενός Συμβούλου, το άρθρο 3 του Συντάγματος αναφέρεται απλώς στο πραγματικό γεγονός ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού ασπάζεται το θρήσκευμα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, τέθηκε για λόγους ιστορικούς και έχει περιορισμένο κανονιστικό περιεχόμενο, ενώ δεν επηρεάζει την άσκηση του ατομικού δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας κατά το άρθρο 13 παρ. 1 του Συντάγματος, ούτε εισάγει προνομιακή μεταχείριση υπέρ των Ελλήνων Ορθοδόξων Χριστιανών κατά την άσκηση του δικαιώματος αυτού. Ομοίως, και η επίκληση της Αγίας Τριάδος στην προμετωπίδα του Συντάγματος τέθηκε για ιστορικούς λόγους και έχει περιορισμένη κανονιστική επιρροή. Περαιτέρω, κατά την έννοια του άρθρου 16 παρ. 2 του Συντάγματος, ο όρος «θρησκευτική συνείδηση» παραπέμπει στον ταυτόσημο όρο του άρθρου 13 παρ. 1 Συντ., και όχι στον διαφορετικό όρο «επικρατούσα θρησκεία» του άρθρου 3 παρ. 1 Συντ., ενώ ως «ανάπτυξη» της θρησκευτικής συνείδησης νοείται η εξοικείωση των μαθητών με το θρησκευτικό φαινόμενο στην ιστορική του πορεία και στη σύγχρονη πραγματικότητα, με έμφαση πάντως στην παρουσίαση των δογμάτων και των αρχών της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, δηλαδή της επικρατούσας θρησκείας. Σημαίνει δε την εσωτερική και μη υποκείμενη σε εξωτερική χειραγώγηση στάση του μαθητή αναφορικά με το θείο, και περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα του μαθητή, ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά του, να ασπάζεται ή όχι συγκεκριμένο θρήσκευμα, να αλλάξει θρήσκευμα ή να είναι άθρησκος. Ενόψει τούτων, από τον συνδυασμό των άρθρων 2 παρ.1, 5 παρ.1, 13 παρ.1 και 16 παρ. 2 του Συντάγματος και 2 του 1ου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ, συνάγεται ότι υποκείμενο του δικαιώματος της παιδείας και της εκπαίδευσης είναι τόσο οι Έλληνες, ήτοι οι κεκτημένοι την ελληνική ιθαγένεια, όσο και οι νομίμως ευρισκόμενοι στην Ελλάδα αλλοδαποί, στο πλαίσιο των υπαρχουσών εκπαιδευτικών δομών και των διατιθέμενων μέσων. Περαιτέρω, για τη διαμόρφωση του προγράμματος σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών και την επιλογή της διδακτέας ύλης, που αποτελούν αμιγώς κρατικές αρμοδιότητες, ο νομοθέτης διαθέτει ευρεία διακριτική ευχέρεια, η οποία οριοθετείται από τις προαναφερθείσες διατάξεις που καθορίζουν τους σκοπούς της εκπαίδευσης, μεταξύ των οποίων προέχων είναι η «διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων» πολιτών. Από αυτά παρέπεται ότι το Κράτος δεν επιτρέπεται να επιβάλλει συγκεκριμένη κοσμοθεωρία ως τη μόνη αποδεκτή ή αληθινή, αλλά οφείλει, τηρώντας την αρχή της ουδετερότητας και της αμεροληψίας, να δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε οι μαθητές να διαμορφώσουν ελεύθερα την προσωπικότητά τους και να επιλέξουν κριτικά την κοσμοαντίληψη της αρεσκείας τους. Ενόψει τούτων, ο νομοθέτης ουδόλως υποχρεούται να προσδώσει στο μάθημα των θρησκευτικών ομολογιακό χαρακτήρα, ενώ απαγορεύεται να προσδώσει κατηχητικό χαρακτήρα. Και ναι μεν προβλέπεται η δυνατότητα απαλλαγής του μαθητή, πλην η άσκηση της δυνατότητας αυτής αποτελεί έσχατο μέτρο, διότι, όταν ιδίως δεν προβλέπεται εναλλακτικό μάθημα, όπως στην Ελλάδα, ο μαθητής αποστερείται της θρησκευτικής εκπαίδευσης κατά παράβαση του άρθρου 16 παρ. 2 Συντ., ενώ η απαλλαγή δημιουργεί στεγανά μεταξύ των μαθητών και ενισχύει το αίσθημα του αποκλεισμού σε βάρος του ομαδικού πνεύματος, της ενσωμάτωσης στο σχολικό περιβάλλον και της κοινωνικοποίησης. Συνεπώς, ο νομοθέτης δύναται να προσδώσει στο μάθημα θρησκειολογικό περιεχόμενο, με την κατάλληλη έμφαση στην ιστορία, το ρόλο και τις αρχές της επικρατούσας θρησκείας, και να το εμπλουτίσει με στοιχεία λογοτεχνικά, κοινωνιολογικά, λαογραφικά, φιλοσοφικά και ιστορίας της Τέχνης, το περιεχόμενο δε αυτό ανταποκρίνεται πληρέστερα προς τις επιταγές του Συντάγματος και των διεθνών συμβάσεων. Η αντίθετη άποψη δεν ευρίσκει έρεισμα ούτε στην αρχή της ισότητας, διότι δεν υφίσταται ομοιότητα καταστάσεων σε σχέση με τους μαθητές της μουσουλμανικής μειονότητας, του καθολικού δόγματος και της εβραϊκής κοινότητας, που διέπονται από ειδικές διατάξεις ή διεθνείς συμβάσεις ή ανήκουν σε θρησκευτικές μειονότητες, για τις οποίες επιτρέπονται θετικές διακρίσεις.
γ) Τέλος, κατά την άποψη ενός Συμβούλου, το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. πρέπει να ερμηνευθεί συστηματικά σε συνδυασμό με τα άρθρα 13 παρ.1, 5 παρ.1, 2 παρ.1, 1 παρ.1-2. Εντός του ως άνω συνταγματικού πλαισίου, ο βασικός προσανατολισμός του άρθρου 16 παρ. 2 είναι η διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών που ενστερνίζονται την αντίληψη ότι είναι αφενός άτομα που ασκούν τα δικαιώματά τους μέσα σε ένα περιβάλλον ελευθερίας και ισότητας που συνιστούν θεμέλια της δημοκρατίας, και αφετέρου μέλη μιας ανοιχτής και πλουραλιστικής κοινωνίας που κατανοούν και σέβονται τα δικαιώματα των άλλων. Επί τη βάσει των ανωτέρω, το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. επιτάσσει θρησκειολογικό προσανατολισμό της θρησκευτικής εκπαίδευσης, δεδομένου ότι ως θρησκευτική συνείδηση νοείται το ενδιάθετο φρόνημα του ανθρώπου σχετικά με τη φυσική ή μεταφυσική θεώρηση του κόσμου σε αναφορά ιδίως με το «θείο», η δε θρησκειολογική εκπαίδευση δεν είναι αντίθετη προς το άρθρο 3 παρ. 1 Συντ. ούτε προς το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ. Ως εκ τούτου, δεν νοείται απαλλαγή μαθητών από τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών με αυτούς τους προσανατολισμούς, διότι τούτο θα αντέβαινε στις θεμελιώδεις αρχές του φιλελεύθερου και δημοκρατικού πολιτεύματος που επιτάσσουν ελεύθερη διαμόρφωση της συνείδησης των πολιτών, χωρίς κρατική επιβολή απόψεων και καταναγκασμούς, στο πλαίσιο μιας πολυφωνικής κοινωνίας.
γ) Τέλος, κατά την άποψη ενός Συμβούλου, το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. πρέπει να ερμηνευθεί συστηματικά σε συνδυασμό με τα άρθρα 13 παρ.1, 5 παρ.1, 2 παρ.1, 1 παρ.1-2. Εντός του ως άνω συνταγματικού πλαισίου, ο βασικός προσανατολισμός του άρθρου 16 παρ. 2 είναι η διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών που ενστερνίζονται την αντίληψη ότι είναι αφενός άτομα που ασκούν τα δικαιώματά τους μέσα σε ένα περιβάλλον ελευθερίας και ισότητας που συνιστούν θεμέλια της δημοκρατίας, και αφετέρου μέλη μιας ανοιχτής και πλουραλιστικής κοινωνίας που κατανοούν και σέβονται τα δικαιώματα των άλλων. Επί τη βάσει των ανωτέρω, το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. επιτάσσει θρησκειολογικό προσανατολισμό της θρησκευτικής εκπαίδευσης, δεδομένου ότι ως θρησκευτική συνείδηση νοείται το ενδιάθετο φρόνημα του ανθρώπου σχετικά με τη φυσική ή μεταφυσική θεώρηση του κόσμου σε αναφορά ιδίως με το «θείο», η δε θρησκειολογική εκπαίδευση δεν είναι αντίθετη προς το άρθρο 3 παρ. 1 Συντ. ούτε προς το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ. Ως εκ τούτου, δεν νοείται απαλλαγή μαθητών από τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών με αυτούς τους προσανατολισμούς, διότι τούτο θα αντέβαινε στις θεμελιώδεις αρχές του φιλελεύθερου και δημοκρατικού πολιτεύματος που επιτάσσουν ελεύθερη διαμόρφωση της συνείδησης των πολιτών, χωρίς κρατική επιβολή απόψεων και καταναγκασμούς, στο πλαίσιο μιας πολυφωνικής κοινωνίας.
Από αυτά παρέπεται ότι το Κράτος δεν επιτρέπεται να επιβάλλει συγκεκριμένη κοσμοθεωρία ως τη μόνη αποδεκτή ή αληθινή, αλλά οφείλει, τηρώντας την αρχή της ουδετερότητας και της αμεροληψίας, να δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε οι μαθητές να διαμορφώσουν ελεύθερα την προσωπικότητά τους και να επιλέξουν κριτικά την κοσμοαντίληψη της αρεσκείας τους. Ενόψει τούτων, ο νομοθέτης ουδόλως υποχρεούται να προσδώσει στο μάθημα των θρησκευτικών ομολογιακό χαρακτήρα, ενώ απαγορεύεται να προσδώσει κατηχητικό χαρακτήρα.
[/quote]
Δε νομίζω ότι χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμός. Ανάπτυξη κριτικής σκέψης: H κατήχηση δεν έχει θέση.
-
Ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων,επειδή θα είμαι αυστηρός,αλλά σας παρακαλώ να με καταλάβετε.Σκεφτείτε πώς θα αισθανόσασταν εσείς εάν κάποιοι (έστω και με αγαθές προθέσεις) εξέφραζαν άποψη για τη φυσική ή για τα αρχαία και τα μαθηματικά και είχαν άγνοια ή ημιμάθεια των μαθημάτων αυτών. (Μια γενική παρατηρήση:το κακό με τα θέματα της θεολογίας ή της φιλοσοφίας είναι πως ξεχνάμε συχνά ότι αποτελούν και αυτές επιστήμες και χρειάζονται συστηματική μελέτη πριν εκφράσεις άποψη.Οχι 2-3 βιβλία και 5-6 άρθρα από το διαδίκτυο).
Επειδή λοιπόν βλέπω ότι επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια ορισμένοι συνομιλητές, χωρίς να προσφέρουν κάποια γνώση επί του θέματος,αναγκάζομαι να επαναλάβω το μήνυμα που ανάρτησα την 1η Νοεμβρίου και το οποίο έμεινε εντελώς ασχολίαστο (εκτός της apri).Ισως δεν έγινα κατανοητός και ορισμένοι θεώρησαν ότι αποτελούν προσωπικές μου απόψεις.Το πρώτο στοιχείο αποτελεί το βασικό σκεπτικό του ΣτΕ και το δεύτερο αποτελεί νομολογία του ΕΔΔΑ.Δεν αναρτώ τα σχετικά αποσπάσματα χάριν συντομίας.
1.Το ΣτΕ ήταν αναμενόμενο να βγάλει αντισυνταγματικά τα νέα προγράμματα,από τη στιγμή που κάποια σχολεία είχαν ομολογιακό μάθημα για τους μαθητές τους,έστω και αν αυτά είναι π.χ. ιδιωτικά.'Η υπάγονται όλα τα σχολεία της ελληνικής επικράτειας στο Υπουργείο Παιδείας ή εφαρμόζεται η συνταγματική αρχή της ισότητας και σε όσους ορθόδοξους επιθυμούν ομολογιακό μάθημα.
2.Το ίδιο αναμενόμενη ήταν και η χθεσινή απόφαση για την εγκύκλιο Λοβέρδου σχετικά με τις απαλλαγές.Δεν ασχολήθηκε καθόλου με το περιεχόμενο του μαθήματος.Επομένως,η εκπόνηση νέων προγραμμάτων με την επίκληση της κατοχύρωσης της υποχρεωτικότητας του μαθήματος,αίρεται.Κάποιος γονέας έχει το δικαίωμα να ζητήσει την εξαίρεση του παιδιού του από ένα μάθημα θρησκευτικών ή φιλοσοφίας,οποιοδήποτε περιεχόμενο και αν έχει αυτό.
Συμπέρασμα: οι υπέρμαχοι της "κριτικής σκέψης" και της "ελεύθερης επιλογής" πρέπει πρώτα να υποστηρίξουν ένα θρησκειολογικό μάθημα π.χ. στα μειονοτικά σχολεία της Θράκης.Από τη στιγμή που εκεί το υπουργείο προβλέπει την ύπαρξη ισλαμικού-ομολογιακού μαθήματος,είναι επόμενο ότι δικαιούνται να έχουν και ορθόδοξοι αντίστοιχο μάθημα.Και από τη στιγμή που οι μουσουλμάνοι δικαιούνται να απέχουν από ένα θρησκειολογικό μάθημα,μόνη διέξοδος είναι η παράλληλη ύπαρξη δύο μαθημάτων.Ενός ομολογιακού κι ενός θρησκειολογικού.
Δεν είναι θέμα ούτε "κριτικής σκέψης",ούτε "ελεύθερης επιλογής",όπως φαντασιώνονται κάποιοι.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν μπορεί να γίνει κατανοητό αυτό,εκτός κι αν διακατέχονται κι εδώ ορισμένοι από την ημιμάθεια και προκατάληψη έναντι κάθετι ελληνικού,την ξενομανία και το κόμπλεξ επαρχιωτισμού (κοινώς " βλαχιά") έναντι κάθε δυτικού προτύπου.Να υπερασπιζόμαστε δηλαδή την ελευθερία,τη δικαιοσύνη και την ισότητα μόνο όπου προβάλλεται ως πολιτικά ορθό,όπως κάνουν οι δυτικές δημοκρατίες, και να αρνούμαστε τα ίσα δικαιώματα σε όσους προβάλλονται ως "οπισθοδρομικοί".
Υ.Γ. Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι προσωπικά υπερασπίζομαι ένα ομολογιακό ή ένα θρησκειολογικό μάθημα,για να μην παρεξηγηθώ.Απλώς εκθέτω την κατάσταση ως έχει.
-
H κατάσταση ως έχει με την απόφαση από κακή θα γίνει χειρότερη, γιατί χωρίζει τους μαθητές σε τρεις προβληματικές κατηγορίες:
α) Αυτούς που διδάσκονται ομολογιακό-κατηχητικό μάθημα (χριστιανικό για την πλειοψηφία, μουσουλμανικό για τη μειονότητα της Θράκης), αλλά καθόλου ή ανεπαρκώς τα υπόλοιπα θρησκεύματα, σε μια εποχή μάλιστα όπου καλώς ή κακώς γίνονται μετακινήσεις πληθυσμών με διαφορετική θρησκευτική ταυτότητα. Το ότι δεν καλλιεργείται η κρίση τους είναι πλημμέλημα μπροστά στο ότι δεν θα υπάρχει καν πλήρης ενημέρωση.
β) Αυτούς που δυνητικά μπορούν να διδαχθούν εναλλακτικό μάθημα, θρησκειολογικό ή ομολογιακό (διαφορετικό από το υποχρεωτικό), εφόσον συγκεντρωθεί ο απαραίτητος αριθμός μαθητών. Εδώ το δικαίωμα τους να έχουν θρησκευτική εκπαίδευση τίθεται υπό αίρεση, αφού είναι στη διακριτική ευχέρεια του σχολείου να τους προσφέρει μάθημα. Άρα, θεωρητικά έχουν κάθε δικαίωμα να προσφύγουν στη δικαιοσύνη καταγγέλλοντας άνιση μεταχείριση σε σχέση με τους υπόλοιπους μαθητές που θα λαμβάνουν θρησκευτική εκπαίδευση.
γ) Αυτούς που παίρνουν απαλλαγή και άρα, δεν λαμβάνουν καμία θρησκευτική εκπαίδευση. Το ότι αυτό γίνεται οικεία βουλήσει δεν απαλλάσσει όμως το κράτος από τις ευθύνες του. Δηλ. αν κάποιος μαθητής ζητούσε να απαλλαγεί από τα αρχαία ελληνικά γιατί είναι ξένος ή από τα μαθηματικά γιατί δεν του αρέσουν, θα δικαιολογούνταν το κράτος να μη του παράσχει τη σχετική εκπαίδευση;
Και γενικά, ενώ σκοπός του σχολείου είναι να κοινωνικοποιήσει τους μαθητές, άρα να τους μάθει να συμβιώνουν και να συνεργάζονται ανεξαρτήτως γνωστικών ικανοτήτων και πολιτιστικής ταυτότητας, με αυτήν την κατάσταση θα τους χωρίζει σε ξεχωριστές κάστες που θα λειτουργούν παράλληλα, ενδεχομένως και ανταγωνιστικά.
Όλο αυτό δεν είναι απλώς οπισθοδρομικό, είναι προβληματικό.
-
@apri
Τώρα μπαίνουμε στο θέμα.
Προσωπικά όλα αυτά που γράφεις είναι σίγουρα προβληματικά,αλλά δεν τα θεωρώ οπισθοδρομικά,από τη στιγμή που τα επιβάλλει το εθνικό και το ευρωπαϊκό δίκαιο.Το πρόβλημα δηλαδή ξεκινάει από τη στιγμή που το ευρωπαϊκό δίκαιο δεν μπορεί να επιβάλει ένα θρησκειολογικό ή φιλοσοφικό μάθημα σε όλους τους μαθητές.Δεν είναι θέμα αντιλήψεων.Αν θέλουμε να αλλάξει η κατάσταση,θα πρέπει να αλλάξουν οι ευρωπαϊκοί νόμοι.
Και κάτι ακόμα.Προσωπικά θεωρώ ότι η προσκόμιση ιατρικής βεβαίωσης για απαλλαγή από το μάθημα της γυμναστικής έχει πολύ πιο επικίνδυνες μελλοντικές προεκτάσεις στον τομέα της παραβίασης των προσωπικών δεδομένων...
-
@apri
Προσωπικά όλα αυτά που γράφεις είναι σίγουρα προβληματικά,αλλά δεν τα θεωρώ οπισθοδρομικά,από τη στιγμή που τα επιβάλλει το εθνικό και το ευρωπαϊκό δίκαιο.
Το ότι επιβάλλεται κάτι από το εθνικό και ευρωπαϊκό δίκαιο δεν του προσδίδει κάποιον χαρακτήρα προοδευτικό ή οπισθοδρομικό. Απλώς, καθίσταται νόμιμο.
Στην περίπτωση που συζητάμε είναι και ένα θέμα το πόσο η απόφαση είναι συμβατή ακόμα και με το ελληνικό σύνταγμα, γιατί όπως είδες, άλλοι σύμβουλοι της Επικρατείας είχαν διαφορετική άποψη. Επίσης, δεν θα είναι καθόλου περίεργο αν στο μέλλον προσφύγουν κάποιοι (εννοώ αυτούς που θα ήθελαν εναλλακτικό μάθημα, αλλά δεν τους προσφέρεται) καταγγέλλοντας παραβίαση της συνταγματικής επιταγής για ίση μεταχείριση, ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης και πνευματική ανάπτυξη.
Κι από αυτήν την άποψη, δηλ. από το γεγονός ότι η απόφαση δεν διασφαλίζει πλήρη θρησκευτική εκπαίδευση για όλους τους μαθητές, αλλά προτιμά να τους διατηρεί κλεισμένους στο καβούκι τους, θεωρώ ότι είναι οπισθοδρομική.
Το πρόβλημα δηλαδή ξεκινάει από τη στιγμή που το ευρωπαϊκό δίκαιο δεν μπορεί να επιβάλει ένα θρησκειολογικό ή φιλοσοφικό μάθημα σε όλους τους μαθητές.
Το ευρωπαϊκό δίκαιο και το εθνικό, όπως βλέπουμε, δεν τολμούν να πάνε και πολύ κόντρα στη μισαλλοδοξία και προτιμούν να παίρνουν αποφάσεις που πατάνε σε δυο βάρκες, για να είναι όλοι χαρούμενοι.
Και έτσι να δεχθούμε ότι είναι τα πράγματα πάντως, πάλι θα μπορούσε να βρεθεί κάποια λύση, ώστε όλοι να λαμβάνουν πλήρη θρησκευτική εκπαίδευση. Π.χ να προσφέρεται υποχρεωτικά το μάθημα των Θρησκευτικών σε δυο εκδοχές, μια ομολογιακή που να περιλαμβάνει όμως και ξεχωριστή ενότητα παρουσίασης των άλλων θρησκειών, και μια θρησκειολογική. Και οι μαθητές να διαλέγουν τι από τα δυο θέλουν χωρίς να χρειάζεται να δώσουν καμία δικαιολογία για την επιλογή τους. Ούτε απαλλαγές θα δίνονταν ούτε θρησκευτικά ημιμαθείς θα έμεναν οι μαθητές και κανείς δεν θα καταπιεζόταν.
Ίσως να υπάρχει κάποια καλύτερη λύση. Δεν ξέρω. Πάντως, αυτό που επιλέχθηκε μπάζει από παντού.
-
Και γενικά, ενώ σκοπός του σχολείου είναι να κοινωνικοποιήσει τους μαθητές, άρα να τους μάθει να συμβιώνουν και να συνεργάζονται ανεξαρτήτως γνωστικών ικανοτήτων και πολιτιστικής ταυτότητας, με αυτήν την κατάσταση θα τους χωρίζει σε ξεχωριστές κάστες που θα λειτουργούν παράλληλα, ενδεχομένως και ανταγωνιστικά.
Όλο αυτό δεν είναι απλώς οπισθοδρομικό, είναι προβληματικό.
Ο Άγιος Πειραιώς και οι γνωστές "ομάδες" που πρωτοστάτησαν στον αγώνα για να σωθούν τα "ήθη και τα έθμια" της χώρας, δεν ασχολούνται με "συμβιώσεις" και άλλα τέτοια.
Πηγή έμπνευσής τους αποτελεί η "παράδοση" του τόπου, όπως π.χ. τα βιβλία των Θρησκευτικών με τα οποία "φωτίστηκαν" οι προηγούμενες γενιές. Στην ιστοσελίδα του ΙΕΠ υπάρχει ένα ιστορικό αρχείο με παλιά σχολικά βιβλία.
Αντιγράφω από την εισαγωγή του σχολικού βιβλίου "Χριστιανισμός και κόσμος Β΄ Λυκείου" - [1981, 6η Έκδοση]:
" Το ρεύμα της αθεΐας, της απιστίας και της αδιαφορίας που φυσικά δεν έχει κάποια συγκεκριμένα επιχειρήματα να αποδείξει τις θέσεις του, κάνει θόρυβο και στο πέρασμά του παρασύρει και συντρίβει πολλές ψυχές και μάλιστα νέων ανθρώπων ... "
Θα επανέλθω και με άλλα "μαργαριτάρια", διότι όπως καταλάβατε από την εισαγωγή έχει "πολύ ψωμί" ....
-
Μάλιστα.Δηλαδή σκοπός του θέματος είναι οι αντιλήψεις μιας μερίδας πιστών και τα παλιά βιβλία θρησκευτικών.
Αν απλώς θέλουμε να βγάλουμε τα απωθημένα μας, δεν αλλάζουμε τουλάχιστον τον τίτλο του θέματος;
Νόμιζα ότι το ζητούμενο είναι να βρεθεί μια διέξοδος στο πρόβλημα που υφίσταται ως προς το μέλλον του μαθήματος.
Φυσικά και όσοι γονείς επιλέξουν ένα υποτιθέμενο "ομολογιακό" μάθημα θα στρέφονται εναντίον της αθεϊας, όπως ακριβώς φαντάζομαι ότι συμβαίνει και με το ομολογιακό μάθημα των μουσουλμάνων στη Θράκη.
Ενδιαφέρουσα θα ήταν και η παράθεση αποσπασμάτων από το αντίστοιχο μάθημα π.χ. των μειονοτικών σχολείων.
Αλλιώς η κριτική είναι άνιση και εμπαθής.
-
Ο Άγιος Πειραιώς και οι γνωστές "ομάδες" που πρωτοστάτησαν στον αγώνα για να σωθούν τα "ήθη και τα έθμια" της χώρας, δεν ασχολούνται με "συμβιώσεις" και άλλα τέτοια.
Δεν έχει τόση σημασία το τι πιστεύει ο κάθε μητροπολίτης, αλλά το τι κάνει το κράτος, το οποίο καλείται να τηρήσει το σύνταγμα και τις διεθνείς συνθήκες.
Και μπορεί κανείς να καταλάβει ως έναν βαθμό τη θέληση του κράτους να ικανοποιήσει πολίτες που θέλουν να διδαχθούν τη θρησκεία τους μόνο σε κατηχητική μορφή, προκειμένου να διατηρήσει την κοινωνική ηρεμία και κρίνοντας ότι αυτοί είναι σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού, ίσως και η πλειοψηφία.
Δεν μπορεί όμως να αφήνει στην τύχη (γιατί αυτό κάνει αφήνοντας τα πάντα στην προαίρεση των μαθητών και του σχολείου) την ενημέρωση αυτών σε σχέση με τις υπόλοιπες θρησκείες, πολλώ δε μάλλον να αφήνει στην τύχη συνολικά τη θρησκευτική εκπαίδευση όσων θα ήθελαν μια εναλλακτική μορφή μαθήματος, επειδή υποθέτει βάσει των απαλλαγών ότι είναι μια μειοψηφία.
Το σύνταγμα αποφασίζεται μεν από την πλειοψηφία, αλλά ισχύει για όλους τους πολίτες και όχι μόνο για την πλειοψηφία. Άπαξ και επιτάσσει λοιπόν καλλιέργεια θρησκευτικής συνείδησης, ηθική και πνευματική ανάπτυξη κλπ των πολιτών και ορίζει στο άρθρο 13 ότι "Η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις καθενός", οφείλει να τα παρέχει σε όλους και όχι υποχρεωτικά για τους μεν και προαιρετικά για τους δε.
Αν λοιπόν κρίνει ότι η κοινωνία στην παρούσα φάση δεν μπορεί να δεχθεί ένα μάθημα Θρησκευτικών φτιαγμένο έτσι ώστε να απευθύνεται σε όλους τους μαθητές, τότε οφείλει να παρέχει δυο εναλλακτικά και να διασφαλίζει ότι θα γίνουν και τα δυο. Αυτή είναι η γνώμη μου.
-
Μάλιστα.Δηλαδή σκοπός του θέματος είναι οι αντιλήψεις μιας μερίδας πιστών και τα παλιά βιβλία θρησκευτικών.
Αν απλώς θέλουμε να βγάλουμε τα απωθημένα μας, δεν αλλάζουμε τουλάχιστον τον τίτλο του θέματος;
Με το προηγούμενο μήνυμά μου, όπου παρέθεσα ένα απόσπασμα από την εισαγωγή του σχολικού βιβλίου "Χριστιανισμός και κόσμος Β΄ Λυκείου" - [1981, 6η Έκδοση], θέλησα να καταδείξω πως το ομολογιακό μάθημα των Θρησκευτικών έχει μια ιστορία στην εκπαίδευση, η οποία είναι γεμάτη από "μαργαριτάρια" όπως αυτό που παρέθεσα:
" Το ρεύμα της αθεΐας, της απιστίας και της αδιαφορίας που φυσικά δεν έχει κάποια συγκεκριμένα επιχειρήματα να αποδείξει τις θέσεις του, κάνει θόρυβο και στο πέρασμά του παρασύρει και συντρίβει πολλές ψυχές και μάλιστα νέων ανθρώπων ... "
Για προσέξτε λίγο τη διατύπωση "που φυσικά δεν έχει κάποια συγκεκριμένα επιχειρήματα να αποδείξει τις θέσεις του".
Συνάδει κάτι τέτοιο με το σχολείο του 21ου αιώνα σε μια δημοκρατική κοινωνία; Τέτοιο ομολογιακό μάθημα Θρησκευτικών θέλουν;
Αν θέλουν να λένε τέτοια "επιχειρήματα" στα παιδιά μας, ας στρωθούν στη δουλειά, να κάνουν κατηχητικά στις ενορίες και με την ευλογία των μητροπολιτών τους (του Άγιου Πειραιώς ή εκείνου του ανεκδιήγητου πρώην Καλαβρύτων Αμβρόσιου ή του Άνθιμου Θεσσαλονίκης) να λένε ότι θέλουν.
Δε θα συνεχίσω με παράθεση άλλων αποσπασμάτων, απλά ενημερώνω πως υπάρχει ιστορική συλλογή σχολικών εγχειριδίων, που είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα του Ι.Ε.Π. στο http://e-library.iep.edu.gr/iep/collection/browse/index.html .
Αν δείτε τα βιβλία των Θρησκευτικών μέχρι και στα πρόσφατα (πριν τους "φακέλους") θα σας "σηκωθεί η τρίχα" με την εμπάθεια που τα διακρίνει όχι μόνο στα θέματα της ορθόδοξης θεολογίας, αλλά και στην "κριτική" σε άλλα δόγματα, όπου στην κυριολεξία το "κοντέρ τερματίζει". Αξίζει τον κόπο να ρίξετε μια ματιά.
-
Με το προηγούμενο μήνυμά μου, όπου παρέθεσα ένα απόσπασμα από την εισαγωγή του σχολικού βιβλίου "Χριστιανισμός και κόσμος Β΄ Λυκείου" - [1981, 6η Έκδοση], θέλησα να καταδείξω πως το ομολογιακό μάθημα των Θρησκευτικών έχει μια ιστορία στην εκπαίδευση, η οποία είναι γεμάτη από "μαργαριτάρια" όπως αυτό που παρέθεσα:
" Το ρεύμα της αθεΐας, της απιστίας και της αδιαφορίας που φυσικά δεν έχει κάποια συγκεκριμένα επιχειρήματα να αποδείξει τις θέσεις του, κάνει θόρυβο και στο πέρασμά του παρασύρει και συντρίβει πολλές ψυχές και μάλιστα νέων ανθρώπων ... "
Για προσέξτε λίγο τη διατύπωση "που φυσικά δεν έχει κάποια συγκεκριμένα επιχειρήματα να αποδείξει τις θέσεις του".
Συνάδει κάτι τέτοιο με το σχολείο του 21ου αιώνα σε μια δημοκρατική κοινωνία; Τέτοιο ομολογιακό μάθημα Θρησκευτικών θέλουν;
Αν θέλουν να λένε τέτοια "επιχειρήματα" στα παιδιά μας, ας στρωθούν στη δουλειά, να κάνουν κατηχητικά στις ενορίες και με την ευλογία των μητροπολιτών τους (του Άγιου Πειραιώς ή εκείνου του ανεκδιήγητου πρώην Καλαβρύτων Αμβρόσιου ή του Άνθιμου Θεσσαλονίκης) να λένε ότι θέλουν.
Δε θα συνεχίσω με παράθεση άλλων αποσπασμάτων, απλά ενημερώνω πως υπάρχει ιστορική συλλογή σχολικών εγχειριδίων, που είναι αναρτημένη στην ιστοσελίδα του Ι.Ε.Π. στο http://e-library.iep.edu.gr/iep/collection/browse/index.html .
Αν δείτε τα βιβλία των Θρησκευτικών μέχρι και στα πρόσφατα (πριν τους "φακέλους") θα σας "σηκωθεί η τρίχα" με την εμπάθεια που τα διακρίνει όχι μόνο στα θέματα της ορθόδοξης θεολογίας, αλλά και στην "κριτική" σε άλλα δόγματα, όπου στην κυριολεξία το "κοντέρ τερματίζει". Αξίζει τον κόπο να ρίξετε μια ματιά.
Ο ρόλος του σχολείου είναι να διδάσκει την αλήθεια. Δηλαδή αν υπάρχουν άνθρωποι που λένε ότι 1+1 δεν κάνουν δυο, σημαίνει πως πρέπει να το διδάσκουμε στο σχολείο. Η πίστη θέλει απόλυτη βεβαιότητα.
-
Παραβιάζουμε ανοιχτές θύρες όταν παραθέτουμε αποσπάσματα από βιβλία τριάντα και σαράντα ετών.
Δεν θα είχε περισσότερο ενδιαφέρον για τη συζήτησή μας, εάν όποιος έμπαινε στη σελίδα του ΙΕΠ, έριχνε και μια ματιά σε πιο φρέσκα πράγματα;
Για παράδειγμα, στην πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για εκπόνηση Προγραμμάτων Σπουδών και εκπαιδευτικού-διδακτικού υλικού στο πλαίσιο της Πράξης «Αναβάθμιση των Ιεροσπουδαστηρίων –Παιδαγωγική υποστήριξη της διδασκαλίας του Κορανίου στους μαθητές-μέλη της Μουσουλμανικής Μειονότητας της Θράκης», με ημερομηνία 26 Ιουλίου 2019. Το οποίο φυσικά χρηματοδοτείται και από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο...
Εκεί μαθαίνουμε ότι τα διδακτικά/μαθησιακά αντικείμενα του έργου είναι:
1.«Σίρα» (Α’, Β’ Γυμνασίου)
2.«Ακαήντ» (Γ ́ Γυμνασίου)
3.«Τουρκική Γλώσσα» (Α ́, Β’, Γ ́ Γυμνασίου)
4.«Ισλαμική Ιστορία» (Γ ́ Γυμνασίου)
5.«Κορανική Καλλιγραφία» (Β ́ Γυμνασίου, στο πλαίσιο του αντικειμένου «Κοράνιο»)
6.«Φικχ» (Α’, Β’ Γυμνασίου)
7.«Αραβική Γλώσσα» (Α’, Β’, Γ’ Γυμνασίου)
8.«Θρησκευτική Μουσική» (Α’ Γυμνασίου, στο πλαίσιο του αντικειμένου «Κοράνιο»)
9.«Κοράνιο» (Α’,Β’, Γ’ Γυμνασίου)
Πείτε μου σας παρακαλώ: Γιατί ένας ορθόδοξος χριστιανός γονέας δεν δικαιούται να επιθυμεί αντίστοιχη θρησκευτική εκπαίδευση και για το δικό του παιδί και είναι φανατικός εάν το επιδιώξει;Για να μην παρεξηγηθώ, δεν παίρνω θέση εδώ για το ποιο πρέπει να είναι το μάθημα των θρησκευτικών.Απλώς ρωτάω,επειδή διάβασα απόψεις για την απόφαση του ΣτΕ, λες και οι δικαστές είναι από άλλο πλανήτη.
-
Διότι αρμόδια για τη θρησκευτική κατήχηση δεν είναι τα σχολειά κι οι δασκάλοι. Μα οι εκκλησιές κι οι παπάδες.
-
Για παράδειγμα, στην πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για εκπόνηση Προγραμμάτων Σπουδών και εκπαιδευτικού-διδακτικού υλικού στο πλαίσιο της Πράξης «Αναβάθμιση των Ιεροσπουδαστηρίων –Παιδαγωγική υποστήριξη της διδασκαλίας του Κορανίου στους μαθητές-μέλη της Μουσουλμανικής Μειονότητας της Θράκης», με ημερομηνία 26 Ιουλίου 2019. Το οποίο φυσικά χρηματοδοτείται και από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο...
Πείτε μου σας παρακαλώ: Γιατί ένας ορθόδοξος χριστιανός γονέας δεν δικαιούται να επιθυμεί αντίστοιχη θρησκευτική εκπαίδευση και για το δικό του παιδί και είναι φανατικός εάν το επιδιώξει;
1. Γιατί η θρησκευτική εκπαίδευση που αναφέρεις δεν ισχύει για τους μουσουλμάνους όλης της επικράτειας, αλλά μόνο για τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης για την οποία ισχύουν ειδικές συμφωνίες.
Είναι δε σημαντικό ότι η διδασκαλία του Κορανίου εγκρίθηκε στα δημόσια σχολεία, γιατί πριν το 2013-14 ήταν υποχρεωμένοι οι μουσουλμάνοι μαθητές να παρακολουθούν ομολογιακό μάθημα για τον Χριστιανισμό ή να βγαίνουν έξω από την αίθουσα. Πλέον τους δίνεται η δυνατότητα να παρακολουθήσουν προαιρετικά τη διδασκαλία του Κορανίου αντί να παίρνουν απαλλαγή. (βλ. https://www.minedu.gov.gr/lykeio-2/didaktea-exet-yli-lyk/18395-29-02-16-proairetiki-i-didaskalia-tou-koraniou-gia-tous-mousoulmanous-mathites-tis-thrakis-4)
2. Γιατί δεν υπάρχει λόγος μια πλειοψηφία να λειτουργεί ανταγωνιστικά προς μια μειονότητα ή να την ακολουθεί ως πρότυπο. Δηλαδή, επειδή μέχρι πρότινος στη μειονότητα έλυναν τις διαφορές τους με τη Σαρία (τώρα είναι προαιρετικό), θα ήταν καλό να επιδιώξουν οι χριστιανοί κάτι αντίστοιχο;
3. Γιατί ακόμα κι αν θεωρεί δικαίωμά της μια πλειοψηφία ή μέρος αυτής να έχει έναν τύπο θρησκευτικής εκπαίδευσης,
δεν νομιμοποιείται να αδιαφορεί για το αν θα λάβουν θρησκευτική εκπαίδευση όσοι δεν συμφωνούν με αυτόν (είτε λόγω διαφορετικών πεποιθήσεων είτε γιατί δεν τους αρέσει) και να λειτουργεί με τη λογική "αν δεν σας αρέσει, μπορείτε να βγείτε έξω από την τάξη" ή "αν και εφόσον μαζευτούν αρκετοί, μόνο τότε μπορεί να έχετε και εσείς θρησκευτική εκπαίδευση". Αυτό είναι κατάχρηση της δύναμης της πλειοψηφίας.
-
1.Μπορείς να μου παραθέσεις αυτές τις ειδικές συμφωνίες που αφορούν στη θρησκευτική εκπαίδευση; Προαιρετική θα είναι και η συμμετοχή των μαθητών σε ένα ομολογιακό χριστιανικό μάθημα, εάν υλοποιηθεί η απόφαση του ΣτΕ και πάμε σε δύο επιλογές.Εάν δεν έβγαινε αυτή η απόφαση,το ξέρεις ότι ετοιμάζονταν χιλιάδες αιτήσεις απαλλαγών από ορθόδοξους γονείς;
2.Για πες μου ένα άλλο μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου ισχύει η σαρία έστω και προαιρετικά.Πώς γίνεται οι υπερασπιστές του κοσμικού κράτους και της δήθεν δημοκρατίας δυτικού τύπου να υπερασπίζονται τη σαρία, πραγματικά με ξεπερνά... (δεν μιλάω για εσένα apri). 'Η είναι όλοι πολίτες του ελληνικού κράτους και ισχύει η ισονομία ή να επισημοποιήσουμε άλλο καθεστώς στη Δυτική Θράκη.
3.Ποιός είπε ότι αδιαφορεί; Ισα ίσα που η απόφαση του ΣτΕ το προβλέπει.Για αυτήν μιλάμε και όχι για προσωπικές πεποιθήσεις.Το πώς το κράτος θα καλύψει και αυτές τις ανάγκες επαφίεται στο ίδιο.Εκφράζεις προσωπικές εκτιμήσεις.Θα μπορούσε κάποιος να σου απαντήσει αντίστροφα για το δικαίωμα ομολογιακού μαθήματος στις αστικές περιοχές,όπου η πλειοψηφία μπορεί να είναι άθεοι.
@Leon21
Αν μου απαντούσες κιόλας,καλό θα ήταν...
-
1.Μπορείς να μου παραθέσεις αυτές τις ειδικές συμφωνίες που αφορούν στη θρησκευτική εκπαίδευση;
Μιλάω γενικά για συμφωνίες που αφορούν τη μειονότητα της Θράκης. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποια που να αναφέρεται ειδικά στο θρησκευτικό κομμάτι.
Αυτό που ξέρω είναι ότι η συγκεκριμένη απόφαση ελήφθη κυρίως για να δοθεί ένα κίνητρο στους μουσουλμάνους μαθητές της Θράκης να φοιτούν σε δημόσια σχολεία και όχι σε ιδιωτικά μειονοτικά, δηλ. για να είναι περισσότερο υπό την επιρροή του ελληνικού κράτους και λιγότερο υπό την επιρροή του τουρκικού προξενείου.
Προαιρετική[/u] θα είναι και η συμμετοχή των μαθητών σε ένα ομολογιακό χριστιανικό μάθημα, εάν υλοποιηθεί η απόφαση του ΣτΕ και πάμε σε δύο επιλογές.
Η απόφαση του ΣτΕ επιτρέπει να συμβεί κάτι τέτοιο, αλλά είναι θέμα ερμηνείας το πώς θα εφαρμοστεί.
Είναι πολύ σημαντικό το τι είδους θα είναι αυτό το εναλλακτικό μάθημα που θα προσφέρει η Πολιτεία.
Είναι άλλο πράγμα να προσφέρει ένα μάθημα που εκ των προτέρων είναι σαφές ότι δεν θα συγκεντρώσει αρκετούς μαθητές για να πραγματοποιηθεί και άλλο να προσφέρει ένα μάθημα που το πιθανότερο είναι να συγκεντρώσει αρκετούς και να πραγματοποιηθεί.
Και στις δυο περιπτώσεις, θα φαίνεται πως ακολουθεί την απόφαση του ΣτΕ, αλλά δεν θα είναι το ίδιο πράγμα.
2.Για πες μου ένα άλλο μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης όπου ισχύει η σαρία έστω και προαιρετικά.Πώς γίνεται οι υπερασπιστές του κοσμικού κράτους και της δήθεν δημοκρατίας δυτικού τύπου να υπερασπίζονται τη σαρία, πραγματικά με ξεπερνά... (δεν μιλάω για εσένα apri). 'Η είναι όλοι πολίτες του ελληνικού κράτους και ισχύει η ισονομία ή να επισημοποιήσουμε άλλο καθεστώς στη Δυτική Θράκη.
Άλλο μέρος της ΕΕ δεν έχει υπογράψει τη Συνθήκη της Λωζάνης, που ορίζει ότι τα ζητήματα των μειονοτήτων πρέπει να λύνονται σύμφωνα με τα έθιμά τους. Ως κατάλοιπο αυτής της συμφωνίας εφαρμόζεται η Σαρία στη Θράκη. Και πάντως, για να αλλάξει κάτι σε μια κοινωνία, θα πρέπει να υπάρχει κάποια στοιχειώδης συναίνεση.
Πριν από δεκαετίες, ακόμα και η προαιρετική εφαρμογή της Σαρίας θα ήταν αδύνατη.
Το κατόρθωσε η πολιτεία το 2017.
Το ίδιο βλέπεις και στο μάθημα των Θρησκευτικών. Όλη η κοινωνία δεν είναι πρόθυμη αυτήν τη χρονική συγκυρία να έχει μάθημα μη ομολογιακό. Κάποιοι πολίτες είναι. Μπορεί να συμβεί κάποια αλλαγή στο μέλλον, μπορεί και όχι.
3.Ποιός είπε ότι αδιαφορεί; Ισα ίσα που η απόφαση του ΣτΕ το προβλέπει.Για αυτήν μιλάμε και όχι για προσωπικές πεποιθήσεις.Το πώς το κράτος θα καλύψει και αυτές τις ανάγκες επαφίεται στο ίδιο.Εκφράζεις προσωπικές εκτιμήσεις.
Η απόφαση του ΣτΕ το προβλέπει, η πολιτεία όμως μέχρι στιγμής δεν έχει πει ότι εξετάζει την παροχή εναλλακτικού μαθήματος. Γι' αυτό εκτιμώ ότι αδιαφορεί. Μακάρι στο μέλλον να μας εκπλήξει.
Θα μπορούσε κάποιος να σου απαντήσει αντίστροφα για το δικαίωμα ομολογιακού μαθήματος στις αστικές περιοχές,όπου η πλειοψηφία μπορεί να είναι άθεοι.
Το η πλειοψηφία των αστικών περιοχών μπορεί να είναι άθεοι είναι μια εικασία. Το ότι όσοι είναι χριστιανοί θέλουν ομολογιακό μάθημα είναι επίσης μια εικασία. Αν ίσχυε κάτι τέτοιο, τότε όλοι οι πιστοί θα πήγαιναν και στο κατηχητικό της Εκκλησίας, αλλά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο και ούτε ποτέ η Εκκλησία το παρουσίασε ως υποχρέωσή τους.
-
rublev εγώ θεωρώ ότι απήντησα. Θρησκευτική κατήχηση παρέχεται από ιερείς κι όχι από δασκάλους. Οι γονείς ν' απευθυνθούν στο κατηχητικό της ενορίας. Ο ρόλος του σχολειού είναι μορφωτικός κι όχι κατηχητικός.
-
@apri
Το η πλειοψηφία των αστικών περιοχών μπορεί να είναι άθεοι είναι μια εικασία. Το ότι όσοι είναι χριστιανοί θέλουν ομολογιακό μάθημα είναι επίσης μια εικασία.
Ακριβώς αυτό σου λέω.Το ποια είναι η πλειοψηφία και το πως θα ενεργήσει,αυτό θα φανεί στην πράξη μόλις εφαρμοστεί η απόφαση.Αν θες,και το ΣτΕ αυθαίρετα υπέθεσε τη συμπεριφορά και τις πεποιθήσεις της πλειοψηφίας.Η δική μου εμπειρία λέει ότι ευτυχώς ή δυστυχώς η πλειοψηφία των νεοελλήνων εμφανίζει χαρακτηριστικά κόμπλεξ μειονεξίας και μιμητισμού του δυτικού τρόπου ζωής,επομένως δεν μπορεί ο καθένας εκ των προτέρων να εικάζει τις εξελίξεις.Τα προγράμματα κρίνονται στην πράξη, όπως φάνηκε και από τα νυν.
Στη Συνθήκη της Λωζάνης δεν αναφέρεται τίποτα για κρατική υποχρέωση παροχής ομολογιακού θρησκευτικού μαθήματος.Ολα αυτά απορρέουν από μια υποχωρητική πολιτική του ελληνικού κράτους έναντι του τουρκικού.Η σαρία υφίσταται σε λεγόμενο δυτικό κράτος,τη στιγμή που όλοι ξέρουμε τη συμπεριφορά του τουρκικού κράτους έναντι της Συνθήκης της Λωζάνης.Προσωπικά κατανοώ ότι πρόκειται για θέμα εξωτερικής πολιτικής,αλλά δεν κατανοώ τη σιωπή γύρω από αυτό θέμα και την εμπάθεια από ορισμένους ευαίσθητους μόνο όσον αφορά στα δικά μας ήθη και έθιμα.
@Leon 21
Θα τη δεχόμουν ως απάντηση,εάν συμπεριλάμβανες τους ιεροδιδασκάλους στους οποίους αναφέρθηκα,στα τζαμιά κτλ. και όχι μόνο σε παπάδες,ενορίες,κατηχητικά.Διάβασε ξανά την ερώτησή μου.
-
rublev τα συμπεριλαμβάνω όλα. Παπάδες, μουφτήδες, ραββίνους. Η θρησκευτική κατήχηση δεν αφορά τα σχολειά. Μόνο σε φιλοσοφικό επίπεδο ως θρησκειολογία θα μπορούσε να σταθεί σ' ένα σχολειό. Τα ομολογιακά στις εκκλησιές τζαμιά συναγωγές.
-
Η δική μου εμπειρία λέει ότι ευτυχώς ή δυστυχώς η πλειοψηφία των νεοελλήνων εμφανίζει χαρακτηριστικά κόμπλεξ μειονεξίας και μιμητισμού του δυτικού τρόπου ζωής,επομένως δεν μπορεί ο καθένας εκ των προτέρων να εικάζει τις εξελίξεις.
Τι εννοείς; Ότι όποιος δεν θέλει ομολογιακό μάθημα το κάνει από μιμητισμό; Αυθαίρετη κρίση.
-
Τι εννοείς; Ότι όποιος δεν θέλει ομολογιακό μάθημα το κάνει από μιμητισμό; Αυθαίρετη κρίση.
Είναι μεγάλη κουβέντα αυτή.Υπάρχουν πολλοί παράγοντες για τους οποίους κάποιος μπορεί να μη θέλει ένα ομολογιακό μάθημα.Και ναι,μέσα σε αυτούς μπορεί να συμπεριλαμβάνεται και ο μιμητισμός,η ξενομανία,το κόμπλεξ.
Για παράδειγμα,όταν πολλοί λένε για θρησκειολογία, εννοούν μόνο την ιστορία των θρησκευμάτων.Τους προσελκύει το εξωτικό,το μη συνηθισμένο,ειδικά τους έφηβους.
Επίσης, εάν θέλεις να ενημερωθείς για το θρησκευτικό φαινόμενο,πρέπει να ξεκινήσεις από αυτό που σου επιβάλει η εμπειρία σου.Δηλαδή τη θρησκεία που έχει επηρεάσει άμεσα τον πολιτισμό του λαού σου και μέσω αυτού και εσένα τον ίδιο ,έστω και αν έχεις να πατήσεις σε ναό από τη βάπτισή σου.Μάθε πρώτα τα βασικά που σε βοηθούν να καταλάβεις τον ίδιο σου τον εαυτό και μετά μάθε και άλλες παραδόσεις.
Ετσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να γίνεις χριστιανός,μουσουλμάνος κτλ. μέσω ενός μαθήματος στο σχολείο.
-
Επίσης, εάν θέλεις να ενημερωθείς για το θρησκευτικό φαινόμενο,πρέπει να ξεκινήσεις από αυτό που σου επιβάλει η εμπειρία σου.Δηλαδή τη θρησκεία που έχει επηρεάσει άμεσα τον πολιτισμό του λαού σου και μέσω αυτού και εσένα τον ίδιο ,έστω και αν έχεις να πατήσεις σε ναό από τη βάπτισή σου.Μάθε πρώτα τα βασικά που σε βοηθούν να καταλάβεις τον ίδιο σου τον εαυτό και μετά μάθε και άλλες παραδόσεις.
Δεν διαφωνώ με αυτό.
Πιστεύω γενικά ότι και σε επίπεδο Θρησκευτικών θα έπρεπε να ακολουθείται η ίδια πολιτική που ακολουθείται στα άλλα μαθήματα πολιτισμού (Γλώσσα, Ιστορία, Λογοτεχνία), δηλ να μαθαίνεις εκτενώς ό,τι αφορά το κυρίαρχο στη χώρα και μετά ό,τι αφορά τον υπόλοιπο κόσμο, στο μέτρο του δυνατού.
Οι λόγοι για τους οποίους κάποιος δεν θέλει το ομολογιακό συνήθως είναι δυο: είτε έχει διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις είτε βρίσκει τη μονομέρεια βαρετή.
Εκεί που μπορεί να παίξει ρόλο ο μιμητισμός είναι στο τι θα το αντικαταστήσει, αλλά και πάλι όχι σε όλους.
Ετσι κι αλλιώς δεν πρόκειται να γίνεις χριστιανός,μουσουλμάνος κτλ. μέσω ενός μαθήματος στο σχολείο.
Μα ακριβώς γι' αυτό δεν υπάρχει λόγος να φοβούνται κάποιοι πως αν το μάθημα δεν είναι ομολογιακό, θα χάσουν την πίστη τους ή την πολιτιστική ταυτότητα.
-
Μα ακριβώς γι' αυτό δεν υπάρχει λόγος να φοβούνται κάποιοι πως αν το μάθημα δεν είναι ομολογιακό, θα χάσουν την πίστη τους ή την πολιτιστική ταυτότητα.
Το πρόβλημα είναι πως αν το μάθημα των Θρησκευτικών γίνει ομολογιακό (σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΣτΕ πρέπει να «απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές») μπορεί κάποιοι να φαντασιώνονται πως δε «θα χάσουν την πίστη τους», αλλά πρακτικά αυτό που θα συμβεί είναι κάτι τελείως διαφορετικό:
Ο κάθε μαθητής, με την επίκληση λόγων συνείδησης και χωρίς να πρέπει να δηλώσει εγγράφως πως δεν «είμαι Χ.Ο.» (η σχετική εγκύκλιος που υπέγραψε το 2015, μια μέρα πριν φύγει, ο Λοβέρδος και δεν κατάργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, ανέκοψε προσωρινά το κύμα απαλλαγών) θα απαλλάσσεται από το «κατηχητικό», καθιστώντας το μάθημα των Θρησκευτικών στην πράξη ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ.
Δε θέλω να σκεφτώ τι θα γίνει στα σχολεία με την ύπαρξη παράλληλων μαθημάτων για άλλα δόγματα ή θρησκεύματα ….
-
Οι λόγοι για τους οποίους κάποιος δεν θέλει το ομολογιακό συνήθως είναι δυο: είτε έχει διαφορετικές θρησκευτικές πεποιθήσεις είτε βρίσκει τη μονομέρεια βαρετή.
Εκεί που μπορεί να παίξει ρόλο ο μιμητισμός είναι στο τι θα το αντικαταστήσει, αλλά και πάλι όχι σε όλους.
Είτε γιατί νομίζει ότι γνωρίζει αυτό που συμβαίνει γύρω του (η ημιμάθεια είναι συχνά χειρότερη της αμάθειας) και εντυπωσιάζεται από το άγνωστο,το εξωτικό,το έξω από το συνηθισμένο για αυτόν. Για να καταλάβεις τι εννοώ, ένα από τα πιο αγαπημένα θέματα των εφήβων είναι ο σατανισμός, που τους εξιτάρει τη φαντασία.Φυσικά το ενδιαφέρον αυτό είναι εντελώς επιφανειακό.
Μα ακριβώς γι' αυτό δεν υπάρχει λόγος να φοβούνται κάποιοι πως αν το μάθημα δεν είναι ομολογιακό, θα χάσουν την πίστη τους ή την πολιτιστική ταυτότητα.
Οι νεοέλληνες συμπεριφέρονται εδώ και δεκαετίες σαν τον επαρχιώτη που μιμείται τους πρωτευουσιάνους.Εν προκειμένω το κυρίαρχο πολιτιστικό παράδειγμα της Δύσης. Είμαστε οι "βλάχοι"(χωρίς αναφορά στους Βλάχους) της Δύσης.Επειδή δεν γνωρίζουμε τί πολιτισμό κουβαλάμε και όπου φυσικά μας βολεύει. Για τη θρησκεία, που μας "περιορίζει", τα δυτικά προτάγματα είναι προοδευτικά.Για τα πανεπιστήμια, που μόνο εδώ κυριαρχεί τέτοιο μπάχαλο, ή γενικά όσον αφορά στην τήρηση των νόμων (βλ.κάπνισμα), οι δυτικοί δεν ξέρουν τι κάνουν.
Ο κάθε μαθητής, με την επίκληση λόγων συνείδησης και χωρίς να πρέπει να δηλώσει εγγράφως πως δεν «είμαι Χ.Ο.» (η σχετική εγκύκλιος που υπέγραψε το 2015, μια μέρα πριν φύγει, ο Λοβέρδος και δεν κατάργησε ο ΣΥΡΙΖΑ, ανέκοψε προσωρινά το κύμα απαλλαγών) θα απαλλάσσεται από το «κατηχητικό», καθιστώντας το μάθημα των Θρησκευτικών στην πράξη ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΟ.
Και με τα νυν προγράμματα,επειδή η απόφαση για τις απαλλαγές αναμενόταν και από πολλούς ορθόδοξους χριστιανούς,θα είχαμε πολλές αιτήσεις απαλλαγών.
-
Είτε γιατί νομίζει ότι γνωρίζει αυτό που συμβαίνει γύρω του (η ημιμάθεια είναι συχνά χειρότερη της αμάθειας) και εντυπωσιάζεται από το άγνωστο,το εξωτικό,το έξω από το συνηθισμένο για αυτόν. Για να καταλάβεις τι εννοώ, ένα από τα πιο αγαπημένα θέματα των εφήβων είναι ο σατανισμός, που τους εξιτάρει τη φαντασία.Φυσικά το ενδιαφέρον αυτό είναι εντελώς επιφανειακό.
Οι νεοέλληνες συμπεριφέρονται εδώ και δεκαετίες σαν τον επαρχιώτη που μιμείται τους πρωτευουσιάνους.Εν προκειμένω το κυρίαρχο πολιτιστικό παράδειγμα της Δύσης. Είμαστε οι "βλάχοι"(χωρίς αναφορά στους Βλάχους) της Δύσης.Επειδή δεν γνωρίζουμε τί πολιτισμό κουβαλάμε και όπου φυσικά μας βολεύει. Για τη θρησκεία, που μας "περιορίζει", τα δυτικά προτάγματα είναι προοδευτικά.Για τα πανεπιστήμια, που μόνο εδώ κυριαρχεί τέτοιο μπάχαλο, ή γενικά όσον αφορά στην τήρηση των νόμων (βλ.κάπνισμα), οι δυτικοί δεν ξέρουν τι κάνουν.
Και με τα νυν προγράμματα,επειδή η απόφαση για τις απαλλαγές αναμενόταν και από πολλούς ορθόδοξους χριστιανούς,θα είχαμε πολλές αιτήσεις απαλλαγών.
Η επιλογή είναι στάση ζωής και όχι ημιμαθεια, συνάδελφε. Αιρετικοί θεωρήθηκαν όσοι διαφωνούσαν με το κατεστημένο, όχι της κοσμοθεωρίας του Χριστού, αλλά των αποφάσεων των οικουμενικών συνόδων, οι οποίες εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα εκείνων που "καρπώθηκαν" τη θεωρητική βάση του Χριστιανισμού. Οι αφορισμοί ήταν μια πάγια τακτική για τα μέλη που διέθεταν κριτική σκέψη και διαφωνούσαν με τις αρχές του χριστιανικού συστήματος μετά Χριστόν. Η ιστορία δίνει απαντήσεις στην ερώτηση "γιατί" και η λογική του "πίστευε και μη ερεύνα" απευθύνεται σε άτομα που διέπονται από το φόβο της επίγειας και κυρίως της επουρανειας τιμωρίας. Δεν πρόκειται για τους "βλάχους" της δύσης, αλλά για τους αμόρφωτους και φοβισμένους της Ανατολής.
Η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία διαθέτει τους χριστιανικούς ναούς και τα κατηχητικά για τους Έλληνες πολίτες που ασπάζονται την κυρίαρχη θρησκεία. Η εκπαίδευση επιτελεί άλλους σκοπούς, οι οποίοι έρχονται σε πλήρη αντίθεση με ένα μάθημα ομολογιακού χαρακτήρα και κατήχησης.
Υ.Γ Ο ελληνικός πολιτισμός διαθέτει φιλοσόφους, ιστορικούς, μαθηματικούς, θεατρικούς συγγραφείς, ποιητές..., σε όλες ανεξαιρέτως τις ιστορικές περιόδους του ελληνισμού. Αυτός είναι ο πολιτισμός που "κουβαλάμε".
-
Η επιλογή είναι στάση ζωής και όχι ημομαθεια, συνάδελφε. Αιρετικοί θεωρήθηκαν όσοι διαφωνούσαν με το κατεστημένο, όχι της κοσμοθεωρίας του Χριστού, αλλά των αποφάσεων των οικουμενικών συνόδων, οι οποίες εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα εκείνων που "καρπώθηκαν" τη θεωρητική βάση του Χριστιανισμού. Οι αφορισμοί ήταν μια πάγια τακτική για ΕΛΤΑ μέλη που διέθεταν κριτική σκέψη. Η ιστορία δίνει απαντήσεις και η λογική του "πίστευε και μη ερεύνα" απευθύνεται σε άτομα που διέπονται από το φόβο της επίγειας και κυρίως της επουρανειας τιμωρίας. Δεν πρόκειται για τους "βλάχους" της δύσης, αλλά για τους αμόρφωτους και φοβισμένους της Ανατολής.
ΡΕΑ να μου επιτρέψεις να διαφωνήσω στο θέμα των αιρέσεων όπως το θέτεις. Η ανάγκη να διαφυλαχθεί αναλοίωτη η αλήθεια της πίστης όπως ακριβώς τη δίδαξε ο Χριστός και οι Απόστολοι που τον έζησαν τον άκουσαν και κατέγραψαν τις θείες εμπειρίες τους στα ιερά ευαγγέλια και τα λοιπά βιβλία της Καινής Διαθήκης (επιστολές Παύλου, Καθολικές επιστολές), ήταν αυτή που συγκροτούσε κάθε φορά τις Οικουμενικές Συνόδους. Επι παραδείγματι, η κακοδοξία του Αρείου που αμφισβητούσε την Θεότητα του Χριστού δηλ του ενσαρκωμένου Θείου Λόγου, ήταν που έκανε την αρχή με την συγκρότηση της Α' Οικουμενικής Συνόδου (Νίκαια της Βιθυνίας 325). Κάτι ανάλογο έγινε και στο διάβα των αιώνων όταν κάθε φορά προέκυπτε η ανάγκη να διαφυλαχθούν όσα παρέδωσε ο Χριστός και οι Άγιοι Απόστολοι απο κακόδοξες και αυθαίρετες απόψεις και ερμηνείες ορισμένων "αιρετικών" όπως ονομάστηκαν. Επομένως δεν έκαναν τίποτα άλλο οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας, απο το να ξεκαθαρίσουν και να διαφυλάξουν την Αλήθεια του Χριστού και να την παραδώσουν στους μετέπειτα, ορθοτομόντας τον λόγο της αληθείας, θέτοντας και τα θεωρητικά όρια της πίστης (με τα δόγματα), ώστε να μην υπάρχει κάθε φορά η ανάγκη συγκρότησης συνόδων όταν εμφανίζονται αυθαιρεσίες και παρερμηνείες. Όσο για το "πίστευε και μη ερεύνα", κάτι τέτοιο δεν υπάρχει πουθενά γραμμένο είναι άλλη μια αυθαίρετη παρερμηνεία που πέρασε και επικράτησε. https://www.dogma.gr/ellada/pos-proekypse-i-frasi-pisteve-kai-mi-erevna-anaferetai-sto-evangelio/14490/
ΥΓ. Κανένα ευχάριστο νέο έχουμε για τη περίπτωσή μας ;;; ;D ;D ;D
-
Για τη θρησκεία, που μας "περιορίζει", τα δυτικά προτάγματα είναι προοδευτικά.
Δεν συζητάμε εδώ τη σχέση του καθενός με τη θρησκεία. Ο καθένας μπορεί να πιστεύει ό,τι θέλει ή να μη πιστεύει καθόλου, σύμφωνα ή κόντρα στην παράδοση του τόπου του, ανάλογα με τα βιώματα και την κοσμοθεωρία του. Αρκεί να μην παραβιάζει τα δικαιώματα των γύρω του. Και ναι, ο μιμητισμός μπορεί να παίξει κάποιον ρόλο και στην επιλογή και στην άρνηση μιας θρησκείας, αλλά όχι υποχρεωτικά.
Και οι προκαταλήψεις επίσης, παίζουν ρόλο, καθώς πολύ συχνά συνδέουν κάποιοι την επιλογή τους με την κατοχή της απόλυτης αλήθειας έναντι των υπολοίπων που είναι βυθισμένοι στο σκοτάδι της αμάθειας ή της ανηθικότητας.
Δεν συζητάμε, όμως, ξαναλέω, αυτά τώρα.
Συζητάμε τον τρόπο διδασκαλίας των Θρησκευτικών στο σχολείο, που θα έπρεπε να αφορά τους πάντες, μια και η θρησκεία είναι ένα στοιχείο που διαμορφώνει νοοτροπία και πολιτιστική ταυτότητα.
Μη βιάζεσαι να στιγματίσεις στο μυαλό σου όποιον έχει διαφορετική άποψη για τον τρόπο διδασκαλίας. Δεν σημαίνει ότι όποιος θέλει διαφορετικό τρόπο διδασκαλίας έχει απαραιτήτως προβληματική σχέση με την παράδοση, με τη θρησκεία, με τη σοβαρότητα, με την πολιτιστική του ταυτότητα. Όταν μάλιστα ο καθιερωμένος τρόπος διδασκαλίας δεν έχει να παρουσιάσει σπουδαία αποτελέσματα, δεν υπάρχει λόγος να υποψιάζεσαι τίποτα από τα παραπάνω.
Κακά τα ψέματα, εδώ και δεκαετίες βγαίνουν από τα σχολεία παιδιά που δεν μαθαίνουν τίποτα, όχι μόνο για τις άλλες θρησκείες, αλλά ούτε καν για τον χριστιανισμό που είναι η επικρατούσα. Πες μου τόσα χρόνια που το μάθημα ήταν ομολογιακό, πόσοι έμαθαν τι λέει η Αγία Γραφή, ποιες είναι οι βασικές αρχές του χριστιανισμού, ποια είναι τα μυστήρια στην Εκκλησία, τι γίνεται κατά τη διάρκεια της λειτουργίας κλπ. Στην καλύτερη περίπτωση θα σου πουν κάποια πράγματα που γνωρίζουν από τα βιώματά τους, όχι από το σχολείο.
Η όλη ιστορία μού θυμίζει, ξέρεις, τη λατρεία που έχουμε γενικώς για τους αρχαίους προγόνους. Ορισμένοι μπορεί να διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους, για να διδάσκονται τα αρχαία ελληνικά, ει δυνατόν και από το δημοτικό, και να σου μιλάνε για επερχόμενη καταστροφή της γλώσσας, αν αλλάξει το οτιδήποτε στη διδασκαλία τους. Πόσοι όμως μπαίνουν στον κόπο να διαβάσουν εν τέλει τι έγραψαν οι αρχαίοι συγγραφείς; Πόσοι πάνε στα μουσεία να δουν τι δημιούργησαν;
Θέλω να πω ότι έχουμε μια μόνιμη φοβία για απώλεια της πολιτιστικής μας ταυτότητας -κατάλοιπο της Τουρκοκρατίας, ενδεχομένως-, ενώ αδιαφορούμε γι' αυτήν συστηματικά. Και δεν μας ενοχλεί η αδιαφορία, αλλά μην τυχόν και αλλάξει κάτι από τα καθιερωμένα.
Δεν μας νοιάζει που τα Θρησκευτικά είναι το πιο αδιάφορο μάθημα που κανείς μαθητής δεν το διαβάζει. Μας ενοχλεί μη σταματήσει να είναι ομολογιακό, γιατί θα αλλάξει η ροή του κόσμου.
-
Η επιλογή είναι στάση ζωής και όχι ημιμαθεια, συνάδελφε. Αιρετικοί θεωρήθηκαν όσοι διαφωνούσαν με το κατεστημένο, όχι της κοσμοθεωρίας του Χριστού, αλλά των αποφάσεων των οικουμενικών συνόδων, οι οποίες εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα εκείνων που "καρπώθηκαν" τη θεωρητική βάση του Χριστιανισμού. Οι αφορισμοί ήταν μια πάγια τακτική για τα μέλη που διέθεταν κριτική σκέψη και διαφωνούσαν με τις αρχές του χριστιανικού συστήματος μετά Χριστόν. Η ιστορία δίνει απαντήσεις στην ερώτηση "γιατί" και η λογική του "πίστευε και μη ερεύνα" απευθύνεται σε άτομα που διέπονται από το φόβο της επίγειας και κυρίως της επουρανειας τιμωρίας. Δεν πρόκειται για τους "βλάχους" της δύσης, αλλά για τους αμόρφωτους και φοβισμένους της Ανατολής.
Υ.Γ Ο ελληνικός πολιτισμός διαθέτει φιλοσόφους, ιστορικούς, μαθηματικούς, θεατρικούς συγγραφείς, ποιητές..., σε όλες ανεξαιρέτως τις ιστορικές περιόδους του ελληνισμού. Αυτός είναι ο πολιτισμός που "κουβαλάμε".
Δυστυχώς με επιβεβαιώνεις συναδέλφισσα.Μιλάς με τόση σιγουριά για πράγματα που προφανώς αγνοείς.
Ενδεικτικά σου αναφέρω ότι οι αιρέσεις δεν ήταν κυρίως θεωρητικές διαφωνίες, οι σύνοδοι πάντα απέφευγαν να καταδικάσουν άτομα παρά μόνο απόψεις και το "πίστευε και μη ερεύνα" πολύ θα ήθελα να μου το παραθέσεις από κάποιο κείμενο της Αγίας Γραφής.
Οσο για την τεράστια συνεισφορά της θρησκευτικής πίστης στον πολιτισμό αυτού του λαού, δεν χρειάζεται να αναφέρω κάτι.Υποτίθεται ότι έχουμε ασχοληθεί έστω και στοιχειωδώς με αυτά τα θέματα...
-
@apri
Μην παρασύρεσαι από τα σκληρά και δυσάρεστα πράγματα που λέω.Δεν στιγμάτισα κανέναν όσον αφορά στο μάθημα των θρησκευτικών.Μπορεί να σου φάνηκε ότι αναφέρομαι στο μάθημα,αλλά αναφερόμουν στη γενική στάση ζωής του νεοέλληνα,που επηρεάζει την όλη του συμπεριφορά.Ανέφερα αυτά τα γενικά χαρακτηριστικά,για να σου δείξω ότι, όπως κάποιος δεν πρέπει να φοβάται ότι θα χάσει την πίστη του από ένα μάθημα, έτσι δεν πρέπει να φοβόμαστε και ότι κάποιοι θα "καταπιεστούν" να δηλώσουν ομολογιακό μάθημα, καθώς η νέα τάξη πραγμάτων διδάσκει τους ανθρώπους σήμερα να εχθρεύονται τις θρησκείες.Η σύγχρονη τάση δεν ευνοεί το ομολογιακό μάθημα.
Επαναλαμβάνω: δεν υποστήριξα κανένα από τα δύο προτεινόμενα μαθήματα.Προσπαθώ να αναδείξω και την άλλη πλευρά, γιατί κάποια πράγματα χρειάζονται περισσότερη προσοχή.Αν ο λόγος μου,επειδή διαφέρει και είναι δυσάρεστος, οδηγεί στην κατηγοριοποίησή μου στους "απέναντι",σκεφτείτε λίγο πόσο δογματικό είναι αυτό και πόσο λίγο διαφέρει από αυτό που υποτίθεται ότι κατηγορούμε.
Υ.Γ.Επίτρεψέ μου να διαφωνήσω ως προς το ότι τα θρησκευτικά είναι το πιο αδιάφορο μάθημα,γιατί τυγχάνει να έχω εμπειρία από τη διδασκαλία και άλλων μαθημάτων.Αλλά αυτό είναι εντελώς υποκειμενικό.Περισσότερο,για εμένα,ισχύουν αυτά που ανέφερες για τον σύγχρονο Ελληνα και τη σχέση του με τον πολιτισμό του.Αυτό προσπαθώ κι εγώ να εξηγήσω με τα παραπάνω.
-
Δυστυχώς με επιβεβαιώνεις συναδέλφισσα.Μιλάς με τόση σιγουριά για πράγματα που προφανώς αγνοείς.
Ενδεικτικά σου αναφέρω ότι οι αιρέσεις δεν ήταν κυρίως θεωρητικές διαφωνίες, οι σύνοδοι πάντα απέφευγαν να καταδικάσουν άτομα παρά μόνο απόψεις και το "πίστευε και μη ερεύνα" πολύ θα ήθελα να μου το παραθέσεις από κάποιο κείμενο της Αγίας Γραφής.
Οσο για την τεράστια συνεισφορά της θρησκευτικής πίστης στον πολιτισμό αυτού του λαού, δεν χρειάζεται να αναφέρω κάτι.Υποτίθεται ότι έχουμε ασχοληθεί έστω και στοιχειωδώς με αυτά τα θέματα...
Σχετικά με τη φράση "πίστευε και μη ερεύνα", έχεις δίκιο, γιατί δεν αναφέρεται σε εκκλησιαστικά κείμενα. Ωστόσο η επίσημη στάση της εκκλησίας θεωρώ ότι την επιβεβαιώνει.
Όσον αφορά στις αιρέσεις, δεν έγραψα ότι καταδικάζονταν άτομα. Όντως καταδικάζονταν απόψεις και ακολουθούσαν "διαγραφές".
Η συνεισφορά του χριστιανισμού κατά την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας ήταν επακόλουθο της αυτοκρατορίας, στην οποία δεν υπήρχαν έθνη, αλλά θρησκευτικές κοινότητες.
Δεν πρέπει βεβαίως να ξεχνάμε το κείμενο της Πατρικής διδασκαλίας και το ρόλο του ανωτέρου κλήρου στη συνύπαρξη με την Οθωμανική διοίκηση.
-
Σχετικά με τη φράση "πίστευε και μη ερεύνα", έχεις δίκιο, γιατί δεν αναφέρεται σε εκκλησιαστικά κείμενα. Ωστόσο η επίσημη στάση της εκκλησίας θεωρώ ότι την επιβεβαιώνει.
Όσον αφορά στις αιρέσεις, δεν έγραψα ότι καταδικάζονταν άτομα. Όντως καταδικάζονταν απόψεις και ακολουθούσαν "διαγραφές".
Η συνεισφορά του χριστιανισμού κατά την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας ήταν επακόλουθο της αυτοκρατορίας, στην οποία δεν υπήρχαν έθνη, αλλά θρησκευτικές κοινότητες.
Δεν πρέπει βεβαίως να ξεχνάμε το κείμενο της Πατρικής διδασκαλίας και το ρόλο του ανωτέρου κλήρου στη συνύπαρξη με την Οθωμανική διοίκηση.
Η στάση της Εκκλησίας που ίσως εσύ επιλέγεις να βλέπεις επιβεβαιώνει αυτή τη φράση.Και το λέω αυτό γιατί επιλέγεις να αναφέρεσαι σε ένα αμφισβητούμενο κείμενο και να παραβλέπεις ένα εκατομμύριο άλλα πράγματα,όπως π.χ. τον θρησκευτικό ουμανισμό των πρώτων ετών της σκλαβιάς,τη συνεισφορά ανθρώπων όπως ο Ευγένιος Βούλγαρης στον "νεοελληνικό διαφωτισμό" ή τον πολιτισμό,τις επιστήμες που απολάμβαναν οι κάτοικοι της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας όταν στη Δύση είχαν Μεσαίωνα.
Αλλά εδώ,αφού αρχικά μας ονόμασαν "Βυζάντιο",στη συνέχεια μας έπεισαν να αναφερόμαστε κι εμείς σε Μεσαίωνα,λες και ζήσαμε εμείς τέτοια ιστορική περίοδο. Σταματώ όμως,γιατί όλα αυτά ξεφεύγουν του θέματος και είναι μεγάλη συζήτηση.Ευχαριστώ κι ελπίζω να μην παρεξηγήθηκαν τα λεγόμενά μου.
-
Η στάση της Εκκλησίας που ίσως εσύ επιλέγεις να βλέπεις επιβεβαιώνει αυτή τη φράση.Και το λέω αυτό γιατί επιλέγεις να αναφέρεσαι σε ένα αμφισβητούμενο κείμενο και να παραβλέπεις ένα εκατομμύριο άλλα πράγματα,όπως π.χ. τον θρησκευτικό ουμανισμό των πρώτων ετών της σκλαβιάς,τη συνεισφορά ανθρώπων όπως ο Ευγένιος Βούλγαρης στον "νεοελληνικό διαφωτισμό" ή τον πολιτισμό,τις επιστήμες που απολάμβαναν οι κάτοικοι της Ανατολικής Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας όταν στη Δύση είχαν Μεσαίωνα.
Αλλά εδώ,αφού αρχικά μας ονόμασαν "Βυζάντιο",στη συνέχεια μας έπεισαν να αναφερόμαστε κι εμείς σε Μεσαίωνα,λες και ζήσαμε εμείς τέτοια ιστορική περίοδο. Σταματώ όμως,γιατί όλα αυτά ξεφεύγουν του θέματος και είναι μεγάλη συζήτηση.Ευχαριστώ κι ελπίζω να μην παρεξηγήθηκαν τα λεγόμενά μου.
Δεν παρεξηγούνται ποτέ οι απόψεις.
Το κείμενο της Πατρικής διδασκαλίας δεν είναι αμφισβητούμενο: αμφισβητουμενος θεωρείται ο συγγραφέας. Επίσης δεν είναι αμφισβητούμενη η απάντηση του Κοραή με την περίφημη Αδελφική διδασκαλία.
Σαφώς υπήρξαν και υπάρχουν αξιόλογοι θεολόγοι και κληρικοί.
Μιλάμε όμως για τη χριστιανική θρησκεία και τις αρχές της και πρωτίστως για τον τρόπο διδασκαλίας του μαθήματος των θρησκευτικών.
-
Ανέφερα αυτά τα γενικά χαρακτηριστικά,για να σου δείξω ότι, όπως κάποιος δεν πρέπει να φοβάται ότι θα χάσει την πίστη του από ένα μάθημα, έτσι δεν πρέπει να φοβόμαστε και ότι κάποιοι θα "καταπιεστούν" να δηλώσουν ομολογιακό μάθημα, καθώς η νέα τάξη πραγμάτων διδάσκει τους ανθρώπους σήμερα να εχθρεύονται τις θρησκείες.
Μια μορφή καταπίεσης υπάρχει από τη στιγμή που παρουσιάζεις μόνο μια οπτική του φαινομένου της θρησκείας.
Μπορεί να είναι μικρότερη για όσους την ασπάζονται (για εμένα, αν θέλεις ήταν, γιατί ήθελα να μάθω πολύ περισσότερα πράγματα απ' όσα προσέφερε το απλό Κατηχητικό) και μεγαλύτερη για όσους δεν την ασπάζονται ή είναι άθεοι. Αλλά δεν μπορείς να λες ότι δεν υπάρχει και ότι, επειδή δεν ενοχλεί κάποιους, ας την "καταπιούν" οι υπόλοιποι σαν το μουρουνόλαδο, γιατί δεν θα πάθουν και κάτι κακό.
Γι' αυτό λέω ότι είναι πιο δημοκρατικό να υπάρχουν, αν όχι ένα μάθημα για όλους, τουλάχιστον δυο: ένα ομολογιακό για όσους το θέλουν και ένα μη ομολογιακό για όσους δεν το θέλουν.
….και το "πίστευε και μη ερεύνα" πολύ θα ήθελα να μου το παραθέσεις από κάποιο κείμενο της Αγίας Γραφής.
Για την ιστορία, επειδή το αναφέρατε και οι δυο, η φράση αυτή δεν προέρχεται από κάποιο ιερό κείμενο, αλλά έχει ειπωθεί.
Την είχε πει ο επίσκοπος Αγκύρας Θεόδοτος κατά τη διάρκεια της Γ' Οικουμενικής Συνόδου (μέσα στον 5ο αιώνα, δεν θυμάμαι ημερομηνία) που είχε ασχοληθεί με την αίρεση του Νεστοριανισμού και τη θέση ότι ο Χριστός δεν είχε ενιαία υπόσταση, αλλά δυο ξεχωριστές, μια θεϊκή και μια ανθρώπινη, και ως εκ τούτου η Παναγία δεν θα μπορούσε να λέγεται "Θεοτόκος", αφού ως άνθρωπος μπορούσε να γεννήσει μόνο άνθρωπο, αλλά "Χριστοτόκος".
Ο επίσκοπος λοιπόν ήταν υπέρ της άποψης -που επικράτησε στη σύνοδο- ότι ο Χριστός ήταν ένα πρόσωπο με ενιαία υπόσταση, θεϊκή και ανθρώπινη, και ότι αυτό συνιστούσε ένα θαύμα του Θεού το οποίο δεν μπορούμε να το προσεγγίσουμε με την ανθρώπινη λογική, αλλά παρ' όλα αυτά είναι πραγματικότητα. Και είπε στη διάρκεια του λόγου του την περίφημη φράση «πίστευε τω θαύματι και μη ερεύνα λογισμοίς το γενόμενον".
Και είχε κάποιο δίκιο από την άποψη ότι, όταν μιλάς για θαύμα, άρα για κάτι που εξ ορισμού ξεφεύγει από τα ανθρώπινα μέτρα, δεν έχει νόημα να προσπαθείς να το προσεγγίσεις με την ανθρώπινη λογική.
Δεν το είπε, δηλαδή, με σκοπό να αποτρέψει γενικά την έρευνα και την κριτική.
Παρ' όλα αυτά, η φράση του στην πορεία του χρόνου πετσοκόφτηκε και λειτούργησε ως επιχείρημα δογματισμού.
-
@apri
Για την ιστορία, επειδή το αναφέρατε και οι δυο, η φράση αυτή δεν προέρχεται από κάποιο ιερό κείμενο, αλλά έχει ειπωθεί.
Την είχε πει ο επίσκοπος Αγκύρας Θεόδοτος κατά τη διάρκεια της Γ' Οικουμενικής Συνόδου (μέσα στον 5ο αιώνα, δεν θυμάμαι ημερομηνία) που είχε ασχοληθεί με την αίρεση του Νεστοριανισμού και τη θέση ότι ο Χριστός δεν είχε ενιαία υπόσταση, αλλά δυο ξεχωριστές, μια θεϊκή και μια ανθρώπινη, και ως εκ τούτου η Παναγία δεν θα μπορούσε να λέγεται "Θεοτόκος", αφού ως άνθρωπος μπορούσε να γεννήσει μόνο άνθρωπο, αλλά "Χριστοτόκος.
Ο επίσκοπος λοιπόν ήταν υπέρ της άποψης -που επικράτησε στη σύνοδο- ότι ο Χριστός ήταν ένα πρόσωπο με ενιαία υπόσταση, θεϊκή και ανθρώπινη, και ότι αυτό συνιστούσε ένα θαύμα του Θεού το οποίο δεν μπορούμε να το προσεγγίσουμε με την ανθρώπινη λογική, αλλά παρ' όλα αυτά είναι πραγματικότητα. Και είπε στη διάρκεια του λόγου του την περίφημη φράση «πίστευε τω θαύματι και μη ερεύνα λογισμοίς το γενόμενον".
Και είχε κάποιο δίκιο από την άποψη ότι, όταν μιλάς για θαύμα, άρα για κάτι που εξ ορισμού ξεφεύγει από τα ανθρώπινα μέτρα, δεν έχει νόημα να προσπαθείς να το προσεγγίσεις με την ανθρώπινη λογική.
Δεν το είπε, δηλαδή, με σκοπό να αποτρέψει γενικά την έρευνα και την κριτική.
Παρ' όλα αυτά, η φράση του στην πορεία του χρόνου πετσοκόφτηκε και λειτούργησε ως επιχείρημα δογματισμού."
« Τελευταία τροποποίηση: Σήμερα στις 05:01:26 μμ από apri »
Ευχαριστούμε apri για τη διευκρίνιση. Ωστόσο η πίστη σε γεγονότα τα οποία δεν είναι δυνατόν να εξηγηθούν με βάση τη λογική, εκ των πραγμάτων αναιρούν τη λογική σκέψη, την έρευνα και την επιστημονική προσέγγιση.
-
Ωστόσο η πίστη σε γεγονότα τα οποία δεν είναι δυνατόν να εξηγηθούν με βάση τη λογική, εκ των πραγμάτων αναιρούν τη λογική σκέψη, την έρευνα και την επιστημονική προσέγγιση.
Κοίτα, πιστεύω ότι για τον άνθρωπο υπάρχουν αλήθειες προσιτές, δυσπρόσιτες και απρόσιτες.
Η έρευνα δεν έχει απεριόριστες δυνατότητες, αλλά βέβαια όχι πάντα και τα στενά όρια που της θέτουν οι άνθρωποι.
Στη συγκεκριμένη ιστορία, μια που αναφερθήκαμε στον Θεόδοτο, ο Νεστόριος πίστευε κάτι εντελώς παράλογο, ότι δηλ. ο Χριστός είχε δυο ξεχωριστές φύσεις και δυο ξεχωριστά πρόσωπα. Όμως, μόνο οι σχιζοφρενείς έχουν διχασμένη προσωπικότητα.
Αντιθέτως, ήταν πιο λογικό να πιστέψει κανείς ότι ένας άνθρωπος υπερβολικά χαρισματικός αγγίζει τα όρια του θείου, του απόλυτου, χωρίς όμως να χάνει την ανθρώπινη υπόστασή του.
Στην αρχαιοελληνική παράδοση τέτοιους ανθρώπους τους αποκαλούσαν "ημίθεους" και δικαιολογούσαν τη φύση τους ως προϊόν της ένωσης ενός θεού και μιας θνητής.
Στην ινδουιστική παράδοση θεωρούν ότι είναι avatar (=κατάβαση του θεού στη γη), δηλ. ενανθρώπιση του θεού, σε καιρούς κρίσης.
Οι ιστορίες μπορεί να διαφέρουν, αλλά λίγο-πολύ νομίζω πως περιγράφουν το ίδιο φαινόμενο εμφάνισης εξαιρετικών προσωπικοτήτων, ειδικά σε δύσκολες περιόδους.
Αυτό το εξαιρετικό φαινόμενο, αν φύγουμε από τον χώρο των θρησκειών που το βλέπουν ως θαύμα του Θεού, στην επιστήμη θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως θαύμα της φύσης, επειδή δύσκολα μπορεί να ερμηνευθεί πώς και γιατί συμβαίνει. Παρ' όλα αυτά συμβαίνει. Η απουσία εξήγησης δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει.
Άρα, υπό αυτήν την έννοια, θεωρώ ότι είχε κάποιο δίκιο ο Θεόδοτος που έλεγε ότι, όταν έχουμε να κάνουμε με ένα θαύμα, άρα με ένα εξαιρετικό φαινόμενο δύσκολα ερμηνευόμενο, δεν μπορεί να το προσεγγίσει ο άνθρωπος -ειδικά ο μέσος άνθρωπος στον οποίο απευθυνόταν ο Θεόδοτος- με τον λογισμό, γιατί μπορεί τελικά να οδηγηθεί στη σύγχυση και σε παρανοϊκές εξηγήσεις σαν αυτές του Νεστόριου.
Ένα άλλο παράδειγμα που θα μπορούσα να σου αναφέρω, αυτήν τη φορά από τον χώρο της Φυσικής, είναι αυτό της κβαντικής διεμπλοκής, που ο Αϊνστάιν χαρακτήριζε "στοιχειωμένο". Συμβαίνει, αλλά είναι αδύνατον να το εξηγήσουν.
Μπορεί κάποτε στο μέλλον να το καταφέρουν, μπορεί και όχι.
Δεν είναι κακό να παραδεχόμαστε ότι κάποιες φορές οι δυνατότητες της έρευνας έχουν τα όριά τους, όχι γιατί το επιτάσσουν κάποιοι άνθρωποι, αλλά γιατί το επιβάλλει η ίδια η φύση.
-
Αλλά δεν μπορείς να λες ότι δεν υπάρχει και ότι, επειδή δεν ενοχλεί κάποιους, ας την "καταπιούν" οι υπόλοιποι σαν το μουρουνόλαδο, γιατί δεν θα πάθουν και κάτι κακό.
Γι' αυτό λέω ότι είναι πιο δημοκρατικό να υπάρχουν, αν όχι ένα μάθημα για όλους, τουλάχιστον δυο: ένα ομολογιακό για όσους το θέλουν και ένα μη ομολογιακό για όσους δεν το θέλουν.
Από πού προέκυψε ότι κάνω εγώ κάτι τέτοιο;Ολη η παρέμβασή μου βασίζεται στην περίπτωση της προαιρετικής επιλογής ενός εκ των δύο παρεχομενων μαθημάτων.Πρώτος εγώ ανέφερα ότι πάμε προς αυτή την λύση.Ειλικρινά δεν βλέπω πού διαφωνείς.
Για την ιστορία, το έργο του Θεοδότου Αγκύρας μόλις πρόσφατα παρουσιάστηκε με μια εργασία.Δεν ήταν στο πέρασμα των αιώνων καθοριστική η συμβολή του.
« Τελευταία τροποποίηση: Σήμερα στις 05:01:26 μμ από apri »
Ωστόσο η πίστη σε γεγονότα τα οποία δεν είναι δυνατόν να εξηγηθούν με βάση τη λογική, εκ των πραγμάτων αναιρούν τη λογική σκέψη, την έρευνα και την επιστημονική προσέγγιση.
Για να καταλάβουμε τί συμβαίνει με την πίστη,μπορούμε να την παραλληλίσουμε με τον έρωτα,καθώς πρόκειται για παρόμοια φαινόμενα.Ειναι υπέρλογα,αλλά όχι παράλογα.Δεν αναιρούν την λογική έρευνα,αλλά ως ένα σημείο.
-
Από πού προέκυψε ότι κάνω εγώ κάτι τέτοιο;Ολη η παρέμβασή μου βασίζεται στην περίπτωση της προαιρετικής επιλογής ενός εκ των δύο παρεχομενων μαθημάτων.Πρώτος εγώ ανέφερα ότι πάμε προς αυτή την λύση.Ειλικρινά δεν βλέπω πού διαφωνείς.
Προκύπτει ως λογικό συμπέρασμα από τη φράση σου "όπως κάποιος δεν πρέπει να φοβάται ότι θα χάσει την πίστη του από ένα μάθημα, έτσι δεν πρέπει να φοβόμαστε και ότι κάποιοι θα "καταπιεστούν" να δηλώσουν ομολογιακό μάθημα".
Αν εσύ εννοούσες κάτι διαφορετικό, τότε σε παρερμήνευσα και πάω πάσο. :)
Για την ιστορία, το έργο του Θεοδότου Αγκύρας μόλις πρόσφατα παρουσιάστηκε με μια εργασία. Δεν ήταν στο πέρασμα των αιώνων καθοριστική η συμβολή του.
Μπορεί να μην ασχολήθηκαν και πολύ με την έρευνα του έργου του. Η φράση του όμως επιβίωσε στο πέρασμα των αιώνων, ίσως γιατί κάποιους τους βόλευε να τη χρησιμοποιούν παρεφθαρμένη ως άλλοθι για τον δογματισμό.
Έχεις ακούσει και μια άλλη φράση που λέμε καμιά φορά στη νηστεία "ασθενής και οδοιπόρος αμαρτίαν ουκ έχει";
Δεν υπάρχει σε κάποιο ιερό βιβλίο και ούτε ισχύουν κάτι παρανοϊκές ερμηνείες για το "οδοιπόρος" που το συνδέουν με ανύπαρκτες λέξεις ("διπόρος" ή "ωδιπόρος" με τη σημασία "έγκυος").
Περιέργως, όμως, υπάρχει μια σχετική αναφορά στο Κοράνι για τους ασθενείς και οδοιπόρους που δεν αμαρτάνουν, αν μεταθέσουν τη νηστεία σε άλλη χρονική περίοδο (σουρά 2, εδάφιο 184: Fasting is for a fixed number of days, and if one of you be sick, or if one of you be on a journey, you will fast the same number of other days later on).
Φαίνεται πως την περίοδο της Τουρκοκρατίας ή και νωρίτερα, κατά την επαφή των Βυζαντινών με τους Σαρακηνούς, πέρασε στους Έλληνες αυτή η πρόταση ως δήθεν εκκλησιαστική ρήση, γιατί έτσι όπως ήταν παρεφθαρμένη ήταν εξαιρετικά βολική. Κι ας μην ήξερε κανείς από πού προερχόταν. Συμβαίνουν αυτά. ;)
-
Ο Μέγας Αθανάσιος στο "Εις Αντίοχον Άρχοντα" γράφει: "Πίστευε εις Πατέρα, μη ερευνήσεις δε το πράγμα..."
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος στην "Παραβολή περί Συκής" γράφει: "Πιστεύω, ουκ ερευνώ..."
Η φράση είναι κοινός τόπος για την Ορθοδοξία απ' τους πρώτους αιώνες κιόλας. Απεργία πνεύματος κηρύττουν οι άνθρωποι. Τώρα το τι είπε ο ίδιος ο Χριστός ας μην το πιάσουμε, γιατί είν' η μέρα με τη νύχτα η διδασκαλία του κι η μετατροπή του σε... θρησκεία με παπάδες πατριάρχες και πάπες.
-
Ο Μέγας Αθανάσιος στο "Εις Αντίοχον Άρχοντα" γράφει: "Πίστευε εις Πατέρα, μη ερευνήσεις δε το πράγμα..."
Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος στην "Παραβολή περί Συκής" γράφει: "Πιστεύω, ουκ ερευνώ..."
Για να είμαστε δίκαιοι όμως, και οι δυο αυτοί πατέρες της Εκκλησίας δεν προτρέπουν να μην ερευνούμε γενικώς, αλλά να μην ερευνούμε κάτι εκ φύσεως ακατάληπτο, όπως είναι ο Θεός. Σκέψου ότι ακόμα και σήμερα δεν μπορούμε να ορίσουμε τι ακριβώς είναι. Ο Θεόδοτος προέτρεπε πάλι να μην ερευνούμε το πώς προκύπτει η φύση του Χριστού. Είχαν περιορισμένη αναφορά οι προτροπές τους. Και γι' αυτό έθεταν θέμα πίστης.
Σίγουρα όμως υπήρξε μια καταχρηστική χρήση τέτοιων δηλώσεων από άλλους με σκοταδιστικό πνεύμα, ενώ ο
ο Χριστός έλεγε "ερευνάτε τας γραφάς".
-
Για να είμαστε δίκαιοι όμως, και οι δυο αυτοί πατέρες της Εκκλησίας δεν προτρέπουν να μην ερευνούμε γενικώς, αλλά να μην ερευνούμε κάτι εκ φύσεως ακατάληπτο, όπως είναι ο Θεός. Σκέψου ότι ακόμα και σήμερα δεν μπορούμε να ορίσουμε τι ακριβώς είναι. Ο Θεόδοτος προέτρεπε πάλι να μην ερευνούμε το πώς προκύπτει η φύση του Χριστού. Είχαν περιορισμένη αναφορά οι προτροπές τους. Και γι' αυτό έθεταν θέμα πίστης.
Σίγουρα όμως υπήρξε μια καταχρηστική χρήση τέτοιων δηλώσεων από άλλους με σκοταδιστικό πνεύμα, ενώ ο
ο Χριστός έλεγε "ερευνάτε τας γραφάς".
Συμπερασματικά, κατά τη γνώμη μου, η χριστιανική θρησκεία μετά τη θεωρία και τις πράξεις του Χριστού, "ξέφυγε" από το κήρυγμα του και βασίστηκε στις αποφάσεις των οικουμενικών συνόδων, των πατριαρχών και εν γένει του ανωτέρου κλήρου, που στόχο είχαν την παγίωση της κοσμικής εξουσίας τους. Η ρωμαϊκή και βυζαντινή ιστορική περίοδος, κατά την οποία έλαβε χώρα η αποκρυσταλλωση αυτών των αρχών, σε συνδυασμό με την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας και τον πρωταγωνιστικό ρόλο της επίσημης εκκλησίας ,δεν αντιπροσωπεύουν την κοσμοθεωρία του Χριστού, έστω και σε ομολογιακό επίπεδο.
-
Συμπερασματικά, κατά τη γνώμη μου, η χριστιανική θρησκεία μετά τη θεωρία και τις πράξεις του Χριστού, "ξέφυγε" από το κήρυγμα του και βασίστηκε στις αποφάσεις των οικουμενικών συνόδων, των πατριαρχών και εν γένει του ανωτέρου κλήρου, που στόχο είχαν την παγίωση της κοσμικής εξουσίας τους.
Δεν ήταν μόνο ο παράγοντας της παγίωσης της κοσμικής τους εξουσίας. Σε αρκετές περιπτώσεις, τα θρησκευτικά προβλήματα περιπλέχθηκαν με τα εθνικά. Ας πούμε, όλες αυτές οι αιρέσεις εμφανίστηκαν κατά κύριο λόγο στις ανατολικές επαρχίες που επιδίωκαν την απόσχισή τους. Γι' αυτό στις οικουμενικές συνόδους συμμετείχε και ο αυτοκράτορας.
Η ρωμαϊκή και βυζαντινή ιστορική περίοδος, κατά την οποία έλαβε χώρα η αποκρυσταλλωση αυτών των αρχών, σε συνδυασμό με την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας και τον πρωταγωνιστικό ρόλο της επίσημης εκκλησίας ,δεν αντιπροσωπεύουν την κοσμοθεωρία του Χριστού, έστω και σε ομολογιακό επίπεδο.
Εντάξει, αυτό είναι λίγο υπερβολικό και γενικευτικό. Αλλά σίγουρα είναι αλήθεια πως ξέφυγαν από το πνεύμα του σε αρκετές περιπτώσεις.
-
Δεν ήταν μόνο ο παράγοντας της παγίωσης της κοσμικής τους εξουσίας. Σε αρκετές περιπτώσεις, τα θρησκευτικά προβλήματα περιπλέχθηκαν με τα εθνικά. Ας πούμε, όλες αυτές οι αιρέσεις εμφανίστηκαν κατά κύριο λόγο στις ανατολικές επαρχίες που επιδίωκαν την απόσχισή τους. Γι' αυτό στις οικουμενικές συνόδους συμμετείχε και ο αυτοκράτορας.
Εντάξει, αυτό είναι λίγο υπερβολικό και γενικευτικό. Αλλά σίγουρα είναι αλήθεια πως ξέφυγαν από το πνεύμα του σε αρκετές περιπτώσεις.
Από την περίοδο κατά την οποία περιπλεχθηκαν τα θρησκευτικά με τα εθνικά ζητήματα παρήλθαν αιώνες. Και αυτό που έπρεπε να έχει γίνει από την ίδρυση του Ελληνικού εθνικού κράτους ήταν να διαχωριστούν κράτος και εκκλησία. Από τη στιγμή που το κράτος λόγω αποφυγής απώλειας ψήφων συμπορεύεται με την εκκλησία, θα συνεχίσουν να υπάρχουν στρεβλώσεις και αγκυλώσεις χρόνων.
-
Δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο, χωρίς τη συναίνεση της πλειοψηφίας της κοινωνίας και δύσκολο να κερδηθεί η συναίνεση όσο ο χωρισμός προβάλλεται όχι ως αυτονόμηση των δυο θεσμών αλλά ως μετατροπή του κράτους σε κράτος θρησκευτικά ουδέτερο, πράγμα που κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί να ισχύει, αφού εκπροσωπεί και εκφράζει μια κοινωνία που δεν είναι θρησκευτικά ουδέτερη (πχ το δίκαιο της είναι επηρεασμένο από τη χριστιανική θρησκεία).
Μια τέτοια προσέγγιση περί ουδετερότητας συντηρεί τον φόβο της απώλειας της θρησκευτικής ταυτότητας και της αλλοίωσης της πολιτιστικής παράδοσης.
-
Από την περίοδο κατά την οποία περιπλεχθηκαν τα θρησκευτικά με τα εθνικά ζητήματα παρήλθαν αιώνες. Και αυτό που έπρεπε να έχει γίνει από την ίδρυση του Ελληνικού εθνικού κράτους ήταν να διαχωριστούν κράτος και εκκλησία. Από τη στιγμή που το κράτος λόγω αποφυγής απώλειας ψήφων συμπορεύεται με την εκκλησία, θα συνεχίσουν να υπάρχουν στρεβλώσεις και αγκυλώσεις χρόνων.
Συμφωνώ απολύτως. Στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου παραστέκουν δυο μορφές. Του Βελεστινλή και του Γρηγορίου του Ε'. Μια λεπτομέρεια που δε λήφθηκε υπ' όψη. Ο δεύτερος αφόρισε τον πρώτο. Απ' τις απαρχές του νεοελληνικού κράτους και το χαραχτηρισμό του υπουργείου δημοσίας εκπαιδεύσεως ως... εκκλησιαστικών το πράγμα πήρε το δρόμο του.
-
Δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο, χωρίς τη συναίνεση της πλειοψηφίας της κοινωνίας και δύσκολο να κερδηθεί η συναίνεση όσο ο χωρισμός προβάλλεται όχι ως αυτονόμηση των δυο θεσμών αλλά ως μετατροπή του κράτους σε κράτος θρησκευτικά ουδέτερο, πράγμα που κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί να ισχύει, αφού εκπροσωπεί και εκφράζει μια κοινωνία που δεν είναι θρησκευτικά ουδέτερη (πχ το δίκαιο της είναι επηρεασμένο από τη χριστιανική θρησκεία).
Μια τέτοια προσέγγιση περί ουδετερότητας συντηρεί τον φόβο της απώλειας της θρησκευτικής ταυτότητας και της αλλοίωσης της πολιτιστικής παράδοσης.
Συμφωνώ ότι είναι πολύ δύσκολο να συμβεί, τουλάχιστον προς παρόν. Χρησιμοποίησες τη λέξη "κλειδί": "...o χωρισμός προβάλλεται...". Η κοινωνία φοβάται. Και αυτή η κατάσταση εξυπηρετεί όχι μόνο τα συμφέροντα της εκκλησίας, αλλά και του κράτους.
-
Δύσκολο να συμβεί κάτι τέτοιο, χωρίς τη συναίνεση της πλειοψηφίας της κοινωνίας και δύσκολο να κερδηθεί η συναίνεση όσο ο χωρισμός προβάλλεται όχι ως αυτονόμηση των δυο θεσμών αλλά ως μετατροπή του κράτους σε κράτος θρησκευτικά ουδέτερο, πράγμα που κατά τη γνώμη μου δεν μπορεί να ισχύει, αφού εκπροσωπεί και εκφράζει μια κοινωνία που δεν είναι θρησκευτικά ουδέτερη (πχ το δίκαιο της είναι επηρεασμένο από τη χριστιανική θρησκεία).
Μια τέτοια προσέγγιση περί ουδετερότητας συντηρεί τον φόβο της απώλειας της θρησκευτικής ταυτότητας και της αλλοίωσης της πολιτιστικής παράδοσης.
Το κράτος έχει νομική υπόσταση. Δεν έχει καμμιά σχέση με πολιτισμικές παραδόσεις και θρησκευτικές λατρείες. Προϊόν της νεωτερικότητος, εξ άλλου, διαχωρίζεται απ' την εκκλησία. Η συναίνεση δεν αφορά τέτοια θεμελιώδη ζητήματα. Διότι δεν ανήκουν στα υπό συγκρότηση κοινωνικού συμβολαίου ζητήματα. Αντίστοιχα και τ' ανθρώπινα δικαιώματα δεν τελούν υπό την αίρεση των πλειοψηφικών αποφάσεων. Όλα όσα πραγματευόμαστε έχουν λυθεί απ' το 18ο αιώνα. Εδώ φτάσαμε 21ο κι ακόμη εμμένουμε στα προνεωτερικά προτάγματα.
-
Το κράτος έχει νομική υπόσταση. Δεν έχει καμμιά σχέση με πολιτισμικές παραδόσεις και θρησκευτικές λατρείες. Προϊόν της νεωτερικότητος, εξ άλλου, διαχωρίζεται απ' την εκκλησία.
To κράτος έχει νομική υπόσταση, αλλά ο νόμος προκύπτει από την πολιτιστική παράδοση της χώρας, διαμορφώνεται από τον τρόπο σκέψης της συγκεκριμένης κοινωνίας για το τι συνιστά δίκαιο και ηθικό.
Και τον τρόπο σκέψης της κοινωνίας τον διαμορφώνει και η θρησκεία.
Σκέψου λχ την αρχή της επιείκιας στην απονομή δικαιοσύνης, μια αρχή που υποστηρίχθηκε από τον Αριστοτέλη και διατηρήθηκε επαυξημένη μέσω της έννοιας της συγχώρησης στον χριστιανισμό. Δεν προέκυψε ως αρχή από το πουθενά.
Γι' αυτό λέω ότι δεν υπάρχει ουδέτερη θρησκευτικά κοινωνία και άρα ούτε ουδέτερο θρησκευτικά κράτος.
Η Εκκλησία είναι θεσμός όπως και το Κράτος. Και δυο θεσμοί δεν είναι απαραίτητο να αλληλοεξαρτώνται. Μπορούν να λειτουργούν αυτόνομα και είναι καλό να λειτουργούν έτσι, ειδικά όταν ασκούν επιρροή και εξουσία.
(βλ. εκτελεστική εξουσία, νομοθετική εξουσία, δικαστική εξουσία, ΜΜΕ, Εκκλησία)
Η συναίνεση δεν αφορά τέτοια θεμελιώδη ζητήματα. Διότι δεν ανήκουν στα υπό συγκρότηση κοινωνικού συμβολαίου ζητήματα. Αντίστοιχα και τ' ανθρώπινα δικαιώματα δεν τελούν υπό την αίρεση των πλειοψηφικών αποφάσεων.
Η συναίνεση αφορά τα πάντα στην πράξη.
Αν δεν υπάρχει συναίνεση της πλειοψηφίας, σιωπηρή ή δηλωμένη, δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη τίποτα. Προκύπτει κοινωνική αναταραχή και μετά είτε καταστολή εκ μέρους του κράτους είτε υποχώρησή του.
Ακόμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που δεν θα έπρεπε να είναι υπό καμία αίρεση, καταστρατηγούνται όπου η πλειοψηφία κάνει τα στραβά μάτια ή συναινεί με την παραβίασή τους.
-
To κράτος έχει νομική υπόσταση, αλλά ο νόμος προκύπτει από την πολιτιστική παράδοση της χώρας, διαμορφώνεται από τον τρόπο σκέψης της συγκεκριμένης κοινωνίας για το τι συνιστά δίκαιο και ηθικό.
Και τον τρόπο σκέψης της κοινωνίας τον διαμορφώνει και η θρησκεία.
Σκέψου λχ την αρχή της επιείκιας στην απονομή δικαιοσύνης, μια αρχή που υποστηρίχθηκε από τον Αριστοτέλη και διατηρήθηκε επαυξημένη μέσω της έννοιας της συγχώρησης στον χριστιανισμό. Δεν προέκυψε ως αρχή από το πουθενά.
Γι' αυτό λέω ότι δεν υπάρχει ουδέτερη θρησκευτικά κοινωνία και άρα ούτε ουδέτερο θρησκευτικά κράτος.
Η Εκκλησία είναι θεσμός όπως και το Κράτος. Και δυο θεσμοί δεν είναι απαραίτητο να αλληλοεξαρτώνται. Μπορούν να λειτουργούν αυτόνομα και είναι καλό να λειτουργούν έτσι, ειδικά όταν ασκούν επιρροή και εξουσία.
(βλ. εκτελεστική εξουσία, νομοθετική εξουσία, δικαστική εξουσία, ΜΜΕ, Εκκλησία)
Η συναίνεση αφορά τα πάντα στην πράξη.
Αν δεν υπάρχει συναίνεση της πλειοψηφίας, σιωπηρή ή δηλωμένη, δεν μπορεί να εφαρμοστεί στην πράξη τίποτα. Προκύπτει κοινωνική αναταραχή και μετά είτε καταστολή εκ μέρους του κράτους είτε υποχώρησή του.
Ακόμα και τα ανθρώπινα δικαιώματα, που δεν θα έπρεπε να είναι υπό καμία αίρεση, καταστρατηγούνται όπου η πλειοψηφία κάνει τα στραβά μάτια ή συναινεί με την παραβίασή τους.
Τρεις είναι οι εξουσίες που συνιστούν ένα δημοκρατικό κράτος: νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική. Η διάκριση αυτών των εξουσιών αποτελεί θεμελιώδη νόμο του κράτους και της δημοκρατίας ( Μοντεσκιέ: Διαφωτισμός). Η εξουσία της εκκλησίας είναι αντίθετη με ένα ευρωπαϊκό ευνομούμενο κράτος.
Θα σου θυμίσω την τραγωδία Αντιγόνη του Σοφοκλή: ο άγραφος νόμος περί ταφής των νεκρών την οδήγησε στο θάνατο, γιατί υπερίσχυσε ο γραπτός νόμος του κράτους, έστω και αν η κοινωνία τον εφάρμοζε.
-
apri Η Ρέα έθεσε σε σωστή βάση το θέμα της διάκρισης των εξουσιών. Το κράτος στη νεώτερη εποχή (οφείλει να) είναι θρησκευτικά ουδέτερο. Η δικιά σου συμπερίληψη στις εξουσίες της εκκλησίας αφορά ακριβώς τις μεσαιωνικές εποχές. Πρόσεξε ότι εδώ μιλούμε για καθαρώς τυπικά ζητήματα. Γιατί τέτοιο είν' η θρησκευτική ουδετερότητα. Η εκκλησία μπορεί ν' ασκεί επιρροή, αλλά τούτο δεν της δίνει δικαίωμα συνταγματικής αναφοράς κι επίκλησης. Το δίκαιο δεν είναι εθιμικό. Μην το ξεχνούμε. Οι βάσεις ημπορεί να ευρίσκονται σε κείμενα Ελλήνων φιλοσόφων, Ρωμαίων νομικών, πρωτοχριστιανικών κειμένων ή εβραϊκών ή ισλαμικών ή ινδικών μα τούτο δεν υπαγορεύει και κάποια προσήλωση ξέχωρη σε κάθε τι απ' όσα επηρέασαν το δίκαιο του τόπου. Κι ούτε, φυσικά, θα κάνουμε γκάλλοπ για το σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Ακόμη κι αν λόγω δημαγωγικών τάσεων επιθυμεί την καταπίεσή τους σε κάποια στιγμή η πλειοψηφία. Η θρησκευτική ουδετερότητα ενός σύγχρονου κράτους, επαναλαμβάνω, είν' εκ των ων ουκ άνευ στη νεωτερική εποχή.
-
apri Η Ρέα έθεσε σε σωστή βάση το θέμα της διάκρισης των εξουσιών. Το κράτος στη νεώτερη εποχή (οφείλει να) είναι θρησκευτικά ουδέτερο. Η δικιά σου συμπερίληψη στις εξουσίες της εκκλησίας αφορά ακριβώς τις μεσαιωνικές εποχές. Πρόσεξε ότι εδώ μιλούμε για καθαρώς τυπικά ζητήματα. Γιατί τέτοιο είν' η θρησκευτική ουδετερότητα. Η εκκλησία μπορεί ν' ασκεί επιρροή, αλλά τούτο δεν της δίνει δικαίωμα συνταγματικής αναφοράς κι επίκλησης. Το δίκαιο δεν είναι εθιμικό. Μην το ξεχνούμε. Οι βάσεις ημπορεί να ευρίσκονται σε κείμενα Ελλήνων φιλοσόφων, Ρωμαίων νομικών, πρωτοχριστιανικών κειμένων ή εβραϊκών ή ισλαμικών ή ινδικών μα τούτο δεν υπαγορεύει και κάποια προσήλωση ξέχωρη σε κάθε τι απ' όσα επηρέασαν το δίκαιο του τόπου.
Δεν λέμε κάτι πολύ διαφορετικό ως προς τη διάκριση των εξουσιών. Εγώ αυτό που σου λέω απλώς είναι ότι η θρησκεία ως στοιχείο πολιτισμού είναι κάτι διαφορετικό από την Εκκλησία που είναι θεσμός και ασκεί επιρροή.
Κοινωνία χωρίς κανένα πολιτιστικό στίγμα δεν υπάρχει, για να μιλάμε για ουδετερότητα. Όπως δεν μπορείς να παραβλέψεις το αποτύπωμα της αρχαιοελληνικής σκέψης στην ελληνική και την ευρωπαϊκή κοινωνία, δεν μπορείς να παραβλέψεις και το αποτύπωμα του χριστιανισμού. Το δίκαιο δεν δημιουργείται σε πολιτιστικό κενό.
Το ποια θα είναι τα στοιχεία εκείνα που θα κρατηθούν και ποια όχι από κάθε παράδοση είναι μια διαφορετική ιστορία. Αλλά δεν μπορείς να κάνεις ότι δεν υπάρχουν. Είναι σαν να λες ότι υπάρχουν άνθρωποι με ουδέτερη ταυτότητα. Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Έχουν συγκεκριμένη πολιτιστική ταυτότητα.
Από εκεί και πέρα, η Εκκλησία ως θεσμός που ασκεί επιρροή, θα είναι πάντα μια μορφή εξουσίας, είτε της το αναγνωρίζεις επίσημα είτε όχι. Και τα ΜΜΕ δεν αναγνωρίζονται στο σύνταγμα ως μορφή εξουσίας, αλλά δεν μπορείς να πεις ότι δεν την ασκούν. Καλό είναι ωστόσο να διακρίνονται, τουλάχιστον επισήμως, οι θεσμοί που ασκούν επιρροή.
Κι ούτε, φυσικά, θα κάνουμε γκάλλοπ για το σεβασμό των δικαιωμάτων των μειονοτήτων. Ακόμη κι αν λόγω δημαγωγικών τάσεων επιθυμεί την καταπίεσή τους σε κάποια στιγμή η πλειοψηφία.
Δεν είπα κάτι τέτοιο, βρε Leon. Εννοείται πως το κράτος και η δικαιοσύνη πρέπει να προστατεύουν τα δικαιώματα των μειονοτήτων. Αν όμως δεν συναινεί η πλειοψηφία, μακροπρόθεσμα η εφαρμογή του δικαίου καθίσταται δύσκολη. Μια αλλαγή μπορεί να ξεκινά από πάνω προς τα κάτω, αλλά δεν μπορεί να στηρίζεται μόνο στην επιβολή για να γίνει δεκτή, όσο δίκαιη και να είναι. Δεν μπορεί το κράτος να είναι συνεχώς πίσω από τους πολίτες και να παρακολουθεί αν εφαρμόζουν το σωστό. Πρέπει να πειστούν να το κάνουν.
Είναι και λίγο επικίνδυνο να λειτουργεί το κράτος μονίμως ως μια πεφωτισμένη δεσποτεία που επιβάλλει αυτό που θεωρεί σωστό ανεξαρτήτως της διάθεσής των πολιτών, γιατί η απόσταση από τον απολυταρχισμό δεν είναι μεγάλη.
Η θρησκευτική ουδετερότητα ενός σύγχρονου κράτους, επαναλαμβάνω, είν' εκ των ων ουκ άνευ στη νεωτερική εποχή.
Εγώ θεωρώ ότι ένα σύγχρονο δημοκρατικό κράτος οφείλει να είναι ανεξίθρησκο και να διασφαλίζει τη διάκριση των διαφόρων μορφών εξουσίας, έτσι ώστε να μην κάνουν κατάχρηση της επιρροής τους στην κοινωνία.
-
Θα σου θυμίσω την τραγωδία Αντιγόνη του Σοφοκλή: ο άγραφος νόμος περί ταφής των νεκρών την οδήγησε στο θάνατο, γιατί υπερίσχυσε ο γραπτός νόμος του κράτους, έστω και αν η κοινωνία τον εφάρμοζε.
Ε τώρα, την ιστορία της Αντιγόνης μού την αναφέρεις ως θετικό παράδειγμα;
Στην Αντιγόνη είχες πρώτον, την επιβολή του κρατικού νόμου δια της βίας, χωρίς την παραμικρή ένδειξη επιείκειας, έννοιας βέβαια μεταγενέστερης, αριστοτελικής.
Έπειτα, είχες την επιβολή ενός κρατικού νόμου που πήγαινε κόντρα στο εθιμικό χωρίς επαρκή και βάσιμη δικαιολογία (το εθιμικό περί ταφής δεν παραβίαζε κάποιο ανθρώπινο δικαίωμα ούτε το κοινό συμφέρον), άρα είχε έναν βαθμό αυθαιρεσίας εκ μέρους ενόςτου βασιλιά που λειτουργούσε τάχα ως πεφωτισμένος δεσπότης, στην πράξη ως αυταρχικός ηγεμόνας.
Αν μιλήσουμε με όρους διαφωτισμού, ο βασιλιάς με αυτήν την απόφαση παραβίασε το "κοινωνικό συμβόλαιο", καθώς έκανε κατάχρηση της εξουσίας που του είχε εκχωρηθεί από τον λαό, χωρίς να είναι σαφές με ποιον τρόπο προστάτευε αυτή η απόφαση τα δικαιώματα του λαού.
-
Κοινωνία χωρίς κανένα πολιτιστικό στίγμα δεν υπάρχει, για να μιλάμε για ουδετερότητα. Όπως δεν μπορείς να παραβλέψεις το αποτύπωμα της αρχαιοελληνικής σκέψης στην ελληνική και την ευρωπαϊκή κοινωνία, δεν μπορείς να παραβλέψεις και το αποτύπωμα του χριστιανισμού. Το δίκαιο δεν δημιουργείται σε πολιτιστικό κενό.
Το ποια θα είναι τα στοιχεία εκείνα που θα κρατηθούν και ποια όχι από κάθε παράδοση είναι μια διαφορετική ιστορία. Αλλά δεν μπορείς να κάνεις ότι δεν υπάρχουν. Είναι σαν να λες ότι υπάρχουν άνθρωποι με ουδέτερη ταυτότητα. Δεν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Έχουν συγκεκριμένη πολιτιστική ταυτότητα.
Πρόσεξε. Μιλάς γι' ανθρώπους και κοινωνία εδώ. Άλλο το κράτος. Το τελευταίο έχει νομική έννοια. Κι ως τέτοιο είναι θρησκευτικά ουδέτερο. Η επίκληση στο χριστιανισμό δεν επιτρέπεται βάσει νεωτερικών προταγμάτων στο Σύνταγμα. Αυτό δε σημαίνει ότι αναιρείται ο ρόλος του χριστιανισμού στη ζωή των πολιτών ή της κοινωνίας καθόλου. Στο Σύνταγμα δε γίνεται επίκληση ούτε στον ιουδαϊσμό. Αναιρείται ο ρόλος της εβραϊκής θέσης ως γενέτειρα του μονοθεϊσμού στην ψυχή των ανθρώπων; Ουδόλως. Ή χρειάζεται να γίνει συνταγματική επίκληση στο δωδεκάθεο για να μην υπάρξει άρνηση της φιλοσοφικής σκέψης των αρχαίων Ελλήνων στα σημερινά ρεύματα; Το κράτος είναι ουδέτερο ως μια νομική απρόσωπη οντότητα που ρυθμίζει τις σχέσεις των πολιτών. Η κοινωνία των πολιτών μέσα της φέρει ρεύματα θέσεις λατρείες μεταφυσική κουλτούρες ποικίλες. Άλλες πλειοψηφικές κι άλλες μειοψηφικές.
-
Ε τώρα, την ιστορία της Αντιγόνης μού την αναφέρεις ως θετικό παράδειγμα;
Στην Αντιγόνη είχες πρώτον, την επιβολή του κρατικού νόμου δια της βίας, χωρίς την παραμικρή ένδειξη επιείκειας, έννοιας βέβαια μεταγενέστερης, αριστοτελικής.
Έπειτα, είχες την επιβολή ενός κρατικού νόμου που πήγαινε κόντρα στο εθιμικό χωρίς επαρκή και βάσιμη δικαιολογία (το εθιμικό περί ταφής δεν παραβίαζε κάποιο ανθρώπινο δικαίωμα ούτε το κοινό συμφέρον), άρα είχε έναν βαθμό αυθαιρεσίας εκ μέρους ενόςτου βασιλιά που λειτουργούσε τάχα ως πεφωτισμένος δεσπότης, στην πράξη ως αυταρχικός ηγεμόνας.
Αν μιλήσουμε με όρους διαφωτισμού, ο βασιλιάς με αυτήν την απόφαση παραβίασε το "κοινωνικό συμβόλαιο", καθώς έκανε κατάχρηση της εξουσίας που του είχε εκχωρηθεί από τον λαό, χωρίς να είναι σαφές με ποιον τρόπο προστάτευε αυτή η απόφαση τα δικαιώματα του λαού.
Καταρχάς μίλησα για τους νόμους του κράτους. Ο Κρέοντας ήταν ο βασιλιάς της Θήβας και αντιπροσώπευε την κρατική εξουσία και το νόμο, δεδομένου ότι το πολίτευμα ήταν βασιλεία και όχι δημοκρατία. Παραλληλισμό έκανα, ώστε να αποδείξω ότι οι γραπτοί νόμοι τίθενται πάνω από τους άγραφους και το εθιμικό δίκαιο, ακόμα και στην αρχαία Ελλάδα.
Σήμερα, το δημοκρατικό πολίτευμα επιτάσσει ελεύθερη επιλογή για όλους τους πολίτες, χωρίς να χρειάζεται να προσκομίζουν υπεύθυνη δήλωση για τη θρησκεία που πρεσβεύουν. Οι μαθητές δε, είναι αναγκαίο να αναπτύξουν την κριτική σκέψη, την αμφισβήτηση και την έρευνα. Μάθημα ομολογιακού περιεχομένου και κατήχησης, θεωρώ ότι είναι αντίθετο με τον παραπάνω στόχο.
Υ.Γ Το"κοινωνικό συμβόλαιο" βεβαίως και δεν έχει καμία σχέση με τη βασιλεία και εντάσσεται , όπως είπες, στο Διαφωτισμό. Ο Διαφωτισμός όμως αντιτάχθηκε στο σκοταδισμό και την επιβολή κανόνων ερήμην των πολιτών.
-
Το κράτος είναι ουδέτερο ως μια νομική απρόσωπη οντότητα που ρυθμίζει τις σχέσεις των πολιτών. Η κοινωνία των πολιτών μέσα της φέρει ρεύματα θέσεις λατρείες μεταφυσική κουλτούρες ποικίλες. Άλλες πλειοψηφικές κι άλλες μειοψηφικές.
To κράτος δεν είναι μια αφηρημένη οντότητα όμως που προκύπτει και λειτουργεί ερήμην της κοινωνίας. Συγκροτείται κατ' εντολήν της κοινωνίας και με άτομα που προέρχονται από την κοινωνία.
Εδώ βλέπεις με πόσο διαφορετικό τρόπο ερμήνευσαν τη συνταγματική διάταξη για τη θρησκευτική εκπαίδευση οι σύμβουλοι της Επικρατείας με βάση τις πεποιθήσεις τους. Θα μπορούσε δηλαδή η ίδια ακριβώς διάταξη να εφαρμοστεί με τελείως διαφορετικό τρόπο, αν τύχαινε η πλειοψηφία να είναι διαφορετική. Γι' αυτό θεωρώ ότι από τη στιγμή που η κοινωνία δεν είναι ουδέτερη, δεν μπορεί να είναι και το κράτος.
Μπορείς να περιορίσεις τις δυνατότητες εμπλοκής του ενός θεσμού στον άλλο, μπορείς να ορίσεις στο σύνταγμα να μη γίνονται διακρίσεις βάσει θρησκείας, μπορεί ακόμα να ορίσεις ότι σε επίπεδο βασικών τελετουργιών του κράτους (ορκωμοσίες, ονοματοδοσίες, γάμους) θεωρείς ως απαραίτητη την πολιτική εκδοχή και ως προαιρετική τη θρησκευτική. Δεν μπορείς όμως να αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτονται ούτε οι πολίτες ούτε οι κρατικοί λειτουργοί, γιατί θα παραβιάσεις τη θρησκευτική τους ελευθερία και γενικότερα τα ατομικά τους δικαιώματα.
Οι μαθητές δε, είναι αναγκαίο να αναπτύξουν την κριτική σκέψη, την αμφισβήτηση και την έρευνα. Μάθημα ομολογιακού περιεχομένου και κατήχησης, θεωρώ ότι είναι αντίθετο με τον παραπάνω στόχο.
Δεν διαφωνώ καθόλου. Και μάλιστα, πιστεύω ότι αυτό προκύπτει και από το σύνταγμα, αφού μιλά για την υποχρέωση του κράτους να μεριμνά για την πνευματική ανάπτυξη των πολιτών. Αλλά, όπως είδες, η ερμηνεία που επικράτησε ήταν διαφορετική.
Το θέμα είναι τουλάχιστον ότι η απόφαση άφησε ανοικτά κάποια παράθυρα, ώστε στο μέλλον να μπορεί να προκύψει κάτι καλύτερο.
-
apri
"Δεν διαφωνώ καθόλου. Και μάλιστα, πιστεύω ότι αυτό προκύπτει και από το σύνταγμα, αφού μιλά για την υποχρέωση του κράτους να μεριμνά για την πνευματική ανάπτυξη των πολιτών. Αλλά, όπως είδες, η ερμηνεία που επικράτησε ήταν διαφορετική.
Το θέμα είναι τουλάχιστον ότι η απόφαση άφησε ανοικτά κάποια παράθυρα, ώστε στο μέλλον να μπορεί να προκύψει κάτι καλύτερο."
Είναι τουλάχιστον αισιόδοξο μήνυμα ,ότι υπήρξαν διαφορετικές απόψεις στο ΣτΕ. :)
-
Είναι τουλάχιστον αισιόδοξο μήνυμα ,ότι υπήρξαν διαφορετικές απόψεις στο ΣτΕ. :)
Ναι. Και θα έλεγα μάλιστα ότι ήταν λογικές και μετριοπαθείς απόψεις. Ειδικά την πρώτη και δεύτερη άποψη από όσες παρέθεσε ως μειοψηφούσες ο lodo (απάντηση 32 https://www.pde.gr/index.php?topic=35171.28), θα τις προσυπέγραφα.
-
Δεν περιορίζεις apri τις θρησκευτικές ελευθερίες σε θρησκευτικά ουδέτερο κράτος. Τουναντίον. Μόνον έτσι διασφαλίζονται. Αλλιώς η πλειοψηφία αποκτά προνομιακά οφέλη που αφορούν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα κι ως εκ τούτου παραβιάζουν την ισότητα των πολιτών.
-
Υ.Γ Το"κοινωνικό συμβόλαιο" βεβαίως και δεν έχει καμία σχέση με τη βασιλεία και εντάσσεται , όπως είπες, στο Διαφωτισμό. Ο Διαφωτισμός όμως αντιτάχθηκε στο σκοταδισμό και την επιβολή κανόνων ερήμην των πολιτών.
ΔΕΝ έκανε αυτό ο Διαφωτισμός.
Επέβαλλε τη εξουσία της αστικής τάξης έναντι των πραγματικών παραγωγών του οικονομικού πλούτου.
Καθόλου αθώος.
-
Δεν περιορίζεις apri τις θρησκευτικές ελευθερίες σε θρησκευτικά ουδέτερο κράτος. Τουναντίον. Μόνον έτσι διασφαλίζονται. Αλλιώς η πλειοψηφία αποκτά προνομιακά οφέλη που αφορούν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα κι ως εκ τούτου παραβιάζουν την ισότητα των πολιτών.
Δεν μπορείς να επιβάλεις σε κάποιον να μην εκφράζει τη σκέψη του που είναι διαμορφωμένη σε συγκεκριμένο πολιτιστικό περιβάλλον.
Ουδέτερος θρησκευτικά μπορεί να είναι μόνο ο άθεος. Και πάλι, σε κάποιο βαθμό η σκέψη του είναι επηρεασμένη από τη νοοτροπία της κοινωνίας όπου ζει, άρα και από τη θρησκεία της.
Όταν έχεις την απαίτηση οι άλλοι να σκέφτονται όπως εσύ, τότε καταπατάς τη θρησκευτική τους ελευθερία. Και δεν έχει σημασία αν το κάνεις ως αλλάθρησκος, ως αλλόδοξος ή ως άθεος.
-
ΔΕΝ έκανε αυτό ο Διαφωτισμός.
Επέβαλλε τη εξουσία της αστικής τάξης έναντι των πραγματικών παραγωγών του οικονομικού πλούτου.
Καθόλου αθώος.
Λάθος. Η αστική τάξη ήταν τότες ο φορέας των προοδευτικών ιδεών. Για τούτο αφήσαμε την προνεωτερική εποχή και περάσαμε στα προτάγματα της νεωτερικότητος. Μάλιστα η κεφαλαιοκρατία είν' α ν α γ κ α ί ο στάδιο για το πέρασμα στον κοινωνισμό. Το προλεταριάτο στη σύγχρονη εποχή δομήθηκε ακριβώς εξ αιτίας της βιομηχανικής ανάπτυξης, η οποία ήτο γέννημα θρέμμα του Διαφωτισμού. Η αστική τάξη τότες έδωκε ώθηση στην ιστορία. Προορισμένη, εξ άλλου, εξ υπαρχής. Η μετανεωτερικότητα κι η ολοκλήρωση των διαφωτιστικών προταγμάτων είν' το επόμενο βήμα στην κοινωνικοοικονομική εξελικτική πορεία. Εδώ θα λάμψει το εργατικό δυναμικό της μισθωτής εργασίας και της μηδαμινής ιδιοκτησίας.
-
Δεν μπορείς να επιβάλεις σε κάποιον να μην εκφράζει τη σκέψη του που είναι διαμορφωμένη σε συγκεκριμένο πολιτιστικό περιβάλλον.
Ουδέτερος θρησκευτικά μπορεί να είναι μόνο ο άθεος. Και πάλι, σε κάποιο βαθμό η σκέψη του είναι επηρεασμένη από τη νοοτροπία της κοινωνίας όπου ζει, άρα και από τη θρησκεία της.
Όταν έχεις την απαίτηση οι άλλοι να σκέφτονται όπως εσύ, τότε καταπατάς τη θρησκευτική τους ελευθερία. Και δεν έχει σημασία αν το κάνεις ως αλλάθρησκος, ως αλλόδοξος ή ως άθεος.
Το κράτος apri είναι θρησκευτικά ουδέτερο. Όχι οι πολίτες. Συγχέεις τ' απρόσωπο που εξασφαλίζει την ίση μεταχείριση ως θεμελιακό κανόνα με την πολιτική υπόσταση ενός μέλους της κοινωνίας. Το κράτος με το σύνταγμα δένει όλους τους πολίτες κι είν' ανεπίτρεπτο να επικαλείται συγκεκριμένη λατρεία. Δεν είναι ούτε για την πλειοψηφία το κοινωνικό συμβόλαιο ούτε για τη μειοψηφία. Είναι για όλους εξ ου κι η θρησκευτική ουδετερότητα.
-
ΔΕΝ έκανε αυτό ο Διαφωτισμός.
Επέβαλλε τη εξουσία της αστικής τάξης έναντι των πραγματικών παραγωγών του οικονομικού πλούτου.
Καθόλου αθώος.
Συνάδελφε, κανένα σύστημα ή κίνημα δεν ήταν , δεν είναι και δεν θα είναι, μόνο δίκαιο ή άδικο. Η θεωρία του Διαφωτισμού έθεσε ως κέντρο τον άνθρωπο και την ευτυχία του, σε κοινωνικό και ατομικό επίπεδο. Στην εφαρμογή πάντα κάποιες ομάδες καρπώνονται;(προσωπική σου άποψη) τα ωφέλη. Η θρησκείες όμως, εν γένει στηρίζονται στο φόβο του θανάτου και στην τιμωρία. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ανθρωποκεντρικές.
-
Το κράτος apri είναι θρησκευτικά ουδέτερο. Όχι οι πολίτες. Συγχέεις τ' απρόσωπο που εξασφαλίζει την ίση μεταχείριση ως θεμελιακό κανόνα με την πολιτική υπόσταση ενός μέλους της κοινωνίας. Το κράτος με το σύνταγμα δένει όλους τους πολίτες κι είν' ανεπίτρεπτο να επικαλείται συγκεκριμένη λατρεία. Δεν είναι ούτε για την πλειοψηφία το κοινωνικό συμβόλαιο ούτε για τη μειοψηφία. Είναι για όλους εξ ου κι η θρησκευτική ουδετερότητα.
Απρόσωπο μπορεί να είναι στη θεωρία. Στην πράξη όμως δεν είναι, αφού τις λειτουργίες του τις ασκούν πρόσωπα με συγκεκριμένη ταυτότητα.
Δηλαδή, στη εκδίκαση της συγκεκριμένης υπόθεσης τι διαφορετικό θα γινόταν στο θρησκευτικά ουδέτερο κράτος που έχεις στο μυαλό σου, ως προς τον τρόπο που λειτούργησαν οι δικαστές;
Η διάταξη περί καλλιέργειας θρησκευτικής συνείδησης από μόνη της δεν είχε κάτι που να αφορά ρητά συγκεκριμένη θρησκεία και σε άλλη διάταξη όριζε ρητά ότι όλοι οι πολίτες ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα. Άρα, μπορείς να πεις ότι τουλάχιστον στο συγκεκριμένο θέμα το σύνταγμα έχει ήδη μια ουδετερότητα. Η ερμηνεία που δόθηκε όμως από την πλειοψηφία των συμβούλων κινήθηκε σε άλλη κατεύθυνση, γιατί επηρεάστηκε από τις πεποιθήσεις τους.
-
Απρόσωπο μπορεί να είναι στη θεωρία. Στην πράξη όμως δεν είναι, αφού τις λειτουργίες του τις ασκούν πρόσωπα με συγκεκριμένη ταυτότητα.
Δηλαδή, στη εκδίκαση της συγκεκριμένης υπόθεσης τι διαφορετικό θα γινόταν στο θρησκευτικά ουδέτερο κράτος που έχεις στο μυαλό σου, ως προς τον τρόπο που λειτούργησαν οι δικαστές;
Η διάταξη περί καλλιέργειας θρησκευτικής συνείδησης από μόνη της δεν είχε κάτι που να αφορά ρητά συγκεκριμένη θρησκεία και σε άλλη διάταξη όριζε ρητά ότι όλοι οι πολίτες ανεξαρτήτως θρησκευτικών πεποιθήσεων έχουν δικαίωμα να απολαμβάνουν τα ίδια δικαιώματα. Άρα, μπορείς να πεις ότι τουλάχιστον στο συγκεκριμένο θέμα το σύνταγμα έχει ήδη μια ουδετερότητα. Η ερμηνεία που δόθηκε όμως από την πλειοψηφία των συμβούλων κινήθηκε σε άλλη κατεύθυνση, γιατί επηρεάστηκε από τις πεποιθήσεις τους.
Τους άφηνε περιθώριο να κινηθούν αφού δεν είν' ουδέτερο. Η επίκληση στο σύνταγμα της ορθόδοξης πίστης σε συνδυασμό με τη διάταξη περί καλλιέργειας θρησκευτικής συνείδησης (σε λαϊκό κράτος δε θα υπήρχε, προφανώς, τέτοια διάταξη) οδήγησε με σχετική ευκολία την πλειοψηφία των δικαστών (που εμφορούνταν κι απ' αντίστοιχα ιδεώδη) να βγάλουν τη συγκεκριμένη απόφαση. Μ' απλά λόγια τους έδωσε πάτημα. Ειδάλλως θα ήσαν δεσμευμένοι σ' άλλη νομολογία αντίθετη με τα προσωπικά τους πιστεύω μα σύμφωνη με το σύνταγμα ενός ουδέτερου κράτους.
-
Τους άφηνε περιθώριο να κινηθούν αφού δεν είν' ουδέτερο. Η επίκληση στο σύνταγμα της ορθόδοξης πίστης σε συνδυασμό με τη διάταξη περί καλλιέργειας θρησκευτικής συνείδησης (σε λαϊκό κράτος δε θα υπήρχε, προφανώς, τέτοια διάταξη) οδήγησε με σχετική ευκολία την πλειοψηφία των δικαστών (που εμφορούνταν κι απ' αντίστοιχα ιδεώδη) να βγάλουν τη συγκεκριμένη απόφαση. Μ' απλά λόγια τους έδωσε πάτημα. Ειδάλλως θα ήσαν δεσμευμένοι σ' άλλη νομολογία αντίθετη με τα προσωπικά τους πιστεύω μα σύμφωνη με το σύνταγμα ενός ουδέτερου κράτους.
Leon21 συμφωνώ μαζί σου 100%. Η πλειοψηφία των δικαστών δεν επιτέλεσε το καθήκον της στο ακέραιο βάσει του Συντάγματος, το οποίο σαφώς καλύπτει τις απόψεις των δικαστών που διαφώνησαν. Οι προσωπικές τους απόψεις, υπερίσχυσαν της δικαστικής τους ιδιότητας. Η ελευθερία επιλογής θρησκευτικής πίστης, χωρίς δήλωση "θρησκευτικού φρονήματος", αγνοήθηκε και επισκιάστηκε (ελπίζω ακουσίως) από το βαθύ κατεστημένο της σύμπραξης εκκλησίας - κράτους με "θύμα" το μάθημα των θρησκευτικών και την αναβάθμιση του σε μάθημα θρησκειολογίας. "Θύματα" θα είναι πρωτίστως οι συνάδελφοι θεολόγοι, οι οποίοι θα δουν λίαν συντόμως, το μάθημα να μετατρέπεται σε επιλεγόμενο και ένα ευχάριστο διάλειμμα για τους περισσότερους μαθητές.
Άρθρο 13 του Συντάγματος
1. Η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη. Η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις καθενός.
"γ) Τέλος κατά την άποψη ενός Συμβούλου, το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. πρέπει να ερμηνευθεί συστηματικά σε συνδυασμό με τα άρθρα 13 παρ.1, 5 παρ.1, 2 παρ.1, 1 παρ.1-2. Εντός του ως άνω συνταγματικού πλαισίου, ο βασικός προσανατολισμός του άρθρου 16 παρ. 2 είναι η διάπλαση ελεύθερων και υπεύθυνων πολιτών που ενστερνίζονται την αντίληψη ότι είναι αφενός άτομα που ασκούν τα δικαιώματά τους μέσα σε ένα περιβάλλον ελευθερίας και ισότητας που συνιστούν θεμέλια της δημοκρατίας, και αφετέρου μέλη μιας ανοιχτής και πλουραλιστικής κοινωνίας που κατανοούν και σέβονται τα δικαιώματα των άλλων. Επί τη βάσει των ανωτέρω, το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. επιτάσσει θρησκειολογικό προσανατολισμό της θρησκευτικής εκπαίδευσης, δεδομένου ότι ως θρησκευτική συνείδηση νοείται το ενδιάθετο φρόνημα του ανθρώπου σχετικά με τη φυσική ή μεταφυσική θεώρηση του κόσμου σε αναφορά ιδίως με το «θείο», η δε θρησκειολογική εκπαίδευση δεν είναι αντίθετη προς το άρθρο 3 παρ. 1 Συντ. ούτε προς το άρθρο 9 της ΕΣΔΑ. Ως εκ τούτου, δεν νοείται απαλλαγή μαθητών από τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών με αυτούς τους προσανατολισμούς, διότι τούτο θα αντέβαινε στις θεμελιώδεις αρχές του φιλελεύθερου και δημοκρατικού πολιτεύματος που επιτάσσουν ελεύθερη διαμόρφωση της συνείδησης των πολιτών, χωρίς κρατική επιβολή απόψεων και καταναγκασμούς, στο πλαίσιο μιας πολυφωνικής κοινωνίας."
-
Τους άφηνε περιθώριο να κινηθούν αφού δεν είν' ουδέτερο. Η επίκληση στο σύνταγμα της ορθόδοξης πίστης σε συνδυασμό με τη διάταξη περί καλλιέργειας θρησκευτικής συνείδησης (σε λαϊκό κράτος δε θα υπήρχε, προφανώς, τέτοια διάταξη) οδήγησε με σχετική ευκολία την πλειοψηφία των δικαστών (που εμφορούνταν κι απ' αντίστοιχα ιδεώδη) να βγάλουν τη συγκεκριμένη απόφαση. Μ' απλά λόγια τους έδωσε πάτημα. Ειδάλλως θα ήσαν δεσμευμένοι σ' άλλη νομολογία αντίθετη με τα προσωπικά τους πιστεύω μα σύμφωνη με το σύνταγμα ενός ουδέτερου κράτους.
Το βασικό τους επιχείρημα δεν ήταν καν κάποια διάταξη του συντάγματος, αλλά η επίκληση στην εικαζόμενη γνώμη της πλειοψηφίας των πολιτών για την έννοια της φράσης "ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης".
Δηλαδή, αν το σκεφτεί κανείς, δεν είχαμε καν την επίκληση στη δημοφιλία μιας γνώμης (argumentum ad populum) που συνιστά λογικό σφάλμα, αλλά την επίκληση στην εικαζόμενη δημοφιλία της!
Δεν ξέρω πόσο μπορεί να δεσμεύσει μια νομολογία έναν άνθρωπο που αποφασίζει να στηριχθεί στον παραλογισμό. Πάντως, γενικά, δημιουργεί ένα κακό προηγούμενο στην τεκμηρίωση των δικαστικών αποφάσεων.
-
Αν ενδιαφερόταν πραγματικά ο Σύριζα για τη θρησκευτική εκπαίδευση, έπρεπε να κατοχυρώσει τα νέα προγράμματα προωθώντας τα σε όλα ανεξαιρέτως τα ελληνικά σχολεία και όποιος ήθελε ας έπαιρνε απαλλαγή ανεμπόδιστα.Προτίμησε όμως να πουλήσει δηθενιά και "προοδευτισμό", επειδή κατάλαβε ότι αυτό πουλάει στο νεοελληνικό επαρχιωτισμό και τους ημιμαθείς που φαντασιώνονται ότι είναι "μοδέρνοι" ψευτοεπαναστάτες.Το αποτέλεσμα το αντιγράφω από την απόφαση του ΣτΕ:
"Επειδή περαιτέρω ο νομοθέτης για ετερόδοξους ή αλλόθρησκους μαθητές - ιδίως τους μαθητές του καθολικού δόγματος ή της εβραϊκής θρησκείας ή της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης-,έχει ρητώς προβλέψει δυνατότητα διδασκαλίας του οικείου δόγματος ή θρησκείας από πρόσωπα προτεινόμενα από την οικεία θρησκευτική κοινότητα, προκειμένου δε περί της μουσουλμανικής μειονότητας από μουσουλμάνο θρησκευτικό λειτουργό (βλ. άρθρα....).Ενόψει αυτού,σύμφωνα με τη συνταγματική αρχή της ισότητας (άρθρο 4, παρ. 1 του Συντάγματος) και τις διατάξεις των άρθρων 9 και 14 της ΕΣΔΑ και της παρ.1 του ΠΠΠ αυτής,το Κράτος δεν μπορεί,ρυθμίζοντας το περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών,να στερήσει από τους μαθητές που ασπάζονται ορισμένο δόγμα ή θρησκεία το δικαίωμα, το οποίο αναγνωρίζει σε μαθητές που ανήκουν σε άλλα δόγματα ή θρησκείες, να διδάσκονται αποκλειστικά τα δόγματα της πίστεώς τους".
Το παράδειγμα της Αντιγόνης είναι περίφημο για να κατανοήσουμε την σχέση του Ελληνα με τον ανθρώπινο νόμο.
Περηφανεύονται οι νεοέλληνες για τον Παρθενώνα και αγνοούν ποια μεταφυσική οδήγησε τους ιδρυτές της δημοκρατίας να κτίσουν ναό προς τιμή της πολιούχου θεάς τους ακριβώς πάνω από τη Βουλή,όπου ψήφιζαν τους νόμους τους.
Παπαγαλίζουμε κηρύγματα για δημοκρατία και έχουμε στο νου μας το δυτικό παράδειγμα,χωρίς να κατανοούμε τη δική μας δημοκρατική παράδοση, που έχει περάσει στο πολιτισμικό μας DNA.
-
Παπαγαλίζουμε κηρύγματα για δημοκρατία και έχουμε στο νου μας το δυτικό παράδειγμα,χωρίς να κατανοούμε τη δική μας δημοκρατική παράδοση, που έχει περάσει στο πολιτισμικό μας DNA.
Να μεταφέρω ένα στιγμιότυπο από την «δημοκρατική μας παράδοση» για να την «κατανοήσουμε» καλύτερα:
Οι βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015 διεξήχθησαν στις 25 Ιανουαρίου. Ήταν πρόωρες εκλογές που διενήργησε η Κυβέρνηση Σαμαρά, της οποίας Υπουργός Παιδείας ήταν ο Ανδρέας Λοβέρδος.
Παραθέτω ένα σχετικό άρθρο για την τελευταία εγκύκλιο που υπέγραψε ο Λοβέρδος, καθώς όπως αναφέρεται στο παρακάτω δημοσίευμα της εποχής εκείνης «έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα κατάχρησης του δικαιώματος απαλλαγής από τα Θρησκευτικά» και φυσικά ο κ. Υπουργός «παρενέβη»…
27/1/2015
https://www.iefimerida.gr/news/188895/h-teleytaia-egkyklios-loverdoy-pos-tha-apallassontai-oi-mathites-apo-ta-thriskeytika
H τελευταία εγκύκλιος Λοβέρδου: Πώς θα απαλλάσσονται οι μαθητές από τα θρησκευτικά
Τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα απαλλάσσονται οι μαθητές από τα θρησκευτικά περιλαμβάνει η τελευταία εγκύκλιος που εκδόθηκε από το υπουργείο Παιδείας υπό τον Ανδρέα Λοβέρδο. Η νέα εγκύκλιος αναφέρει ότι η απαλλαγή χορηγείται ύστερα από υπεύθυνη δήλωση του ίδιου του μαθητή- αν είναι ενήλικος- ή και των δύο γονέων του, στην οποία θα αναφέρεται ότι ο μαθητής δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος ή ότι είναι άθρησκος, χωρίς να είναι υποχρεωτική η αναφορά του θρησκεύματός του.
Πάντως, επειδή έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα κατάχρησης του δικαιώματος απαλλαγής από τα Θρησκευτικά για άλλους λόγους, η εγκύκλιος εφιστά την προσοχή στους διευθυντές των σχολείων και τους ζητά να ελέγχουν την τεκμηρίωση των προβαλλόμενων λόγων, επισημαίνοντας σε κάθε ενδιαφερόμενο τη σοβαρότητα των σχετικών υπεύθυνων δηλώσεων και κατόπιν να προβαίνουν στη χορήγηση νόμιμης απαλλαγής του μαθητή, πάντοτε εντός των προβλεπόμενων χρονικών ορίων.
Οι μαθητές που απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών δεν έχουν δικαίωμα παραμονής στην τάξη τους κατά τη διάρκεια διεξαγωγής του μαθήματος των Θρησκευτικών και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να περιφέρονται εντός ή εκτός του σχολείου ή να απουσιάζουν (αδικαιολόγητα), αλλά να απασχολούνται, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Βήματος».
…………………………….
Για να δούμε τώρα που το Θρήσκευμα επιτέλους θεωρείται προσωπικό δεδομένο και οι «πατερίτσες» που πρόσφερε ο Λοβέρδος το 2015 για να μη γίνονται «καταχρήσεις» στο δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών πάνε στο «χρονοντούλαπο» τι θα γίνει με το «πολιτισμικό μας DNA»;
Παρατηρώ πάντως πως η κ. Νίκη Κεραμέως συνεχίζει να κάνει τον «Κινέζο» και τα παιδιά μας στα σχολεία διδάσκονται κανονικά τους «Φακέλους Μαθήματος».
Μερικοί γραφικοί «θεολόγοι» - έχω έναν τέτοιο στην περιοχή μου – φαντασιώνονται διδάσκοντας από τα παλιά βιβλία πως κάνουν «αντίσταση», αλλά κανείς δεν ασχολείται μαζί τους….
-
Παρατηρώ πάντως πως η κ. Νίκη Κεραμέως συνεχίζει να κάνει τον «Κινέζο» και τα παιδιά μας στα σχολεία διδάσκονται κανονικά τους «Φακέλους Μαθήματος».
Μερικοί γραφικοί «θεολόγοι» - έχω έναν τέτοιο στην περιοχή μου – φαντασιώνονται διδάσκοντας από τα παλιά βιβλία πως κάνουν «αντίσταση», αλλά κανείς δεν ασχολείται μαζί τους….
Δεν έχει εφαρμοστεί δηλαδή η απόφαση του ΣτΕ; Την άφησε κι αυτή για την επόμενη σχολική χρονιά; Νόμιζα πως μόνο το θέμα με τις απαλλαγές είχε αφήσει για το μέλλον.
-
Να μεταφέρω ένα στιγμιότυπο από την «δημοκρατική μας παράδοση» για να την «κατανοήσουμε» καλύτερα:
Οι βουλευτικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015 διεξήχθησαν στις 25 Ιανουαρίου. Ήταν πρόωρες εκλογές που διενήργησε η Κυβέρνηση Σαμαρά, της οποίας Υπουργός Παιδείας ήταν ο Ανδρέας Λοβέρδος.
Παραθέτω ένα σχετικό άρθρο για την τελευταία εγκύκλιο που υπέγραψε ο Λοβέρδος, καθώς όπως αναφέρεται στο παρακάτω δημοσίευμα της εποχής εκείνης «έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα κατάχρησης του δικαιώματος απαλλαγής από τα Θρησκευτικά» και φυσικά ο κ. Υπουργός «παρενέβη»…
27/1/2015
https://www.iefimerida.gr/news/188895/h-teleytaia-egkyklios-loverdoy-pos-tha-apallassontai-oi-mathites-apo-ta-thriskeytika
H τελευταία εγκύκλιος Λοβέρδου: Πώς θα απαλλάσσονται οι μαθητές από τα θρησκευτικά
Τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα απαλλάσσονται οι μαθητές από τα θρησκευτικά περιλαμβάνει η τελευταία εγκύκλιος που εκδόθηκε από το υπουργείο Παιδείας υπό τον Ανδρέα Λοβέρδο. Η νέα εγκύκλιος αναφέρει ότι η απαλλαγή χορηγείται ύστερα από υπεύθυνη δήλωση του ίδιου του μαθητή- αν είναι ενήλικος- ή και των δύο γονέων του, στην οποία θα αναφέρεται ότι ο μαθητής δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος ή ότι είναι άθρησκος, χωρίς να είναι υποχρεωτική η αναφορά του θρησκεύματός του.
Πάντως, επειδή έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα κατάχρησης του δικαιώματος απαλλαγής από τα Θρησκευτικά για άλλους λόγους, η εγκύκλιος εφιστά την προσοχή στους διευθυντές των σχολείων και τους ζητά να ελέγχουν την τεκμηρίωση των προβαλλόμενων λόγων, επισημαίνοντας σε κάθε ενδιαφερόμενο τη σοβαρότητα των σχετικών υπεύθυνων δηλώσεων και κατόπιν να προβαίνουν στη χορήγηση νόμιμης απαλλαγής του μαθητή, πάντοτε εντός των προβλεπόμενων χρονικών ορίων.
Οι μαθητές που απαλλάσσονται από το μάθημα των Θρησκευτικών δεν έχουν δικαίωμα παραμονής στην τάξη τους κατά τη διάρκεια διεξαγωγής του μαθήματος των Θρησκευτικών και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να περιφέρονται εντός ή εκτός του σχολείου ή να απουσιάζουν (αδικαιολόγητα), αλλά να απασχολούνται, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Βήματος».
…………………………….
Για να δούμε τώρα που το Θρήσκευμα επιτέλους θεωρείται προσωπικό δεδομένο και οι «πατερίτσες» που πρόσφερε ο Λοβέρδος το 2015 για να μη γίνονται «καταχρήσεις» στο δικαίωμα απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών πάνε στο «χρονοντούλαπο» τι θα γίνει με το «πολιτισμικό μας DNA»;
Παρατηρώ πάντως πως η κ. Νίκη Κεραμέως συνεχίζει να κάνει τον «Κινέζο» και τα παιδιά μας στα σχολεία διδάσκονται κανονικά τους «Φακέλους Μαθήματος».
Μερικοί γραφικοί «θεολόγοι» - έχω έναν τέτοιο στην περιοχή μου – φαντασιώνονται διδάσκοντας από τα παλιά βιβλία πως κάνουν «αντίσταση», αλλά κανείς δεν ασχολείται μαζί τους….
Αυτοί οι θεολόγοι που φαντασιωνονται πως "κάνουν αντίσταση", αποφάσισαν να "εξαφανίσουν" ένα μάθημα, το οποίο θα μπορούσε να αποκτήσει αυτονομία από την εκκλησιαστική "κηδεμονία" και να αναβαθμιστεί σε θρησκειολογία, απευθυνόμενο σε όλους τους μαθητές. Η ιστορία και η φιλοσοφία των θρησκειών δεν είναι δυνατόν να είναι απαγορευμένη σε ένα δημοκρατικό κράτος. Και μιλάω πρωτίστως για τους Έλληνες μαθητές, οι οποίοι εδώ και πολλές δεκαετίες, ταυτίζουν το μάθημα των θρησκευτικών με "κενή" ώρα, με αποτέλεσμα την υποβάθμιση του.
-
Δεν έχει εφαρμοστεί δηλαδή η απόφαση του ΣτΕ; Την άφησε κι αυτή για την επόμενη σχολική χρονιά; Νόμιζα πως μόνο το θέμα με τις απαλλαγές είχε αφήσει για το μέλλον.
Αυτό που έχει γίνει ως τώρα από την πλευρά του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων είναι πως δημοσιεύτηκαν σε μια σειρά ΦΕΚ οι αποφάσεις για την απαλοιφή των πεδίων «ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ» και «ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ» στους τίτλους όλων των σχολείων.
Το «φακέλωμα» των πεποιθήσεων έπειτα από σχεδόν δύο αιώνες ύπαρξης του ελληνικού κράτους τελείωσε οριστικά.
Η αναγραφή του θρησκεύματος του μαθητή στα στοιχεία που τηρούνται στο σχολείο καθώς και σε ιδιαίτερο πεδίο επί του απολυτήριου τίτλου και των λοιπών τίτλων και αποδεικτικών σπουδών και η συνακόλουθη καταχώρισή του στο αντίστοιχο αρχείο που τηρεί το σχολείο (αρχείο τίτλων), αλλά και μόνη η αποτύπωση πεδίου για τη δήλωση του θρησκεύματος στα σχετικά έντυπα, υπερβαίνουν τον σκοπό της επεξεργασίας και, ως εκ τούτου, δεν είναι νόμιμες. Διότι σκοπός της σχετικής επεξεργασίας είναι αποκλειστικά αφενός η παρακολούθηση της φοίτησης και αφετέρου η επίσημη βεβαίωση για τις επιδόσεις και την επιτυχή περάτωση των σπουδών του μαθητή στον αντίστοιχο εκπαιδευτικό κύκλο.
Τόσο απλά ….
-
rublev τα συμπεριλαμβάνω όλα. Παπάδες, μουφτήδες, ραββίνους. Η θρησκευτική κατήχηση δεν αφορά τα σχολειά. Μόνο σε φιλοσοφικό επίπεδο ως θρησκειολογία θα μπορούσε να σταθεί σ' ένα σχολειό. Τα ομολογιακά στις εκκλησιές τζαμιά συναγωγές.
Συμφωνώ με τον Leon21. Δεν πρόκειται για "επίθεση" κατά της χριστιανικής θρησκείας. Η κατήχηση αφορά σε όλες τις θρησκείες εντός του ελληνικού κράτους και σαφώς δεν έχει καμία θέση στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, είτε πρόκειται για χριστιανικό ναό, είτε για τζαμί, είτε για συναγωγή. Υπεύθυνοι για την κατήχηση είναι οι επίσημοι εκπρόσωποι κάθε θρησκευτικού δόγματος και όχι οι εκπαιδευτικοί.
Στόχοι της εκπαίδευσης:
"Στον πνευματικό/νοητικό τομέα: Σκοπός μας είναι να βοηθηθεί ο μαθητής, ώστε σταδιακά να αποκτήσει και να χρησιμοποιεί την κριτική ικανότητα, την αφαιρετική σκέψη και να διαμορφώσει το προσωπικό του «μοντέλο» πρόσληψης, κατανόησης και εμπέδωσης της προσφερόμενης γνώσης."
Ο στόχος του μαθήματος των θρησκευτικών ακυρώνει τον παραπάνω στόχο. Παρόλα αυτά εντάσσεται στο πρόγραμμα σπουδών του γυμνασίου και λυκείου.
-
Συμφωνώ με τον Leon21. Δεν πρόκειται για "επίθεση" κατά της χριστιανικής θρησκείας. Η κατήχηση αφορά σε όλες τις θρησκείες εντός του ελληνικού κράτους και σαφώς δεν έχει καμία θέση στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, είτε πρόκειται για χριστιανικό ναό, είτε για τζαμί, είτε για συναγωγή. Υπεύθυνοι για την κατήχηση είναι οι επίσημοι εκπρόσωποι κάθε θρησκευτικού δόγματος και όχι οι εκπαιδευτικοί.
Στόχοι της εκπαίδευσης:
"Στον πνευματικό/νοητικό τομέα: Σκοπός μας είναι να βοηθηθεί ο μαθητής, ώστε σταδιακά να αποκτήσει και να χρησιμοποιεί την κριτική ικανότητα, την αφαιρετική σκέψη και να διαμορφώσει το προσωπικό του «μοντέλο» πρόσληψης, κατανόησης και εμπέδωσης της προσφερόμενης γνώσης."
Ο στόχος του μαθήματος των θρησκευτικών ακυρώνει τον παραπάνω. Παρόλα αυτά εντάσσεται στο πρόγραμμα σπουδών του γυμνασίου και λυκείου.
Γιατί τα θρησκευτικά δεν καλλιεργούν την κριτική σκέψη; αυτά είναι στερεότυπα ερήμην των στόχων των προγραμματων σπουδων
-
Νομίζω ότι η Ρέα αναφέρεται στην κατηχητική διδασκαλία των Θρησκευτικών, η οποία με το να παρουσιάζει μόνο μια οπτική του φαινομένου της θρησκείας δεν ευνοεί την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης, όπως συμβαίνει σε άλλα ανθρωπιστικά μαθήματα όπου διδάσκεται όχι μόνο η κυρίαρχη άποψη αλλά και όσες άλλες υπάρχουν.
-
Να μεταφέρω ένα στιγμιότυπο από την «δημοκρατική μας παράδοση» για να την «κατανοήσουμε» καλύτερα:
Μου αναφέρεις παράδειγμα για τη δημοκρατική πρόταση του ελληνικού πολιτισμού από το νεοελληνικό πολιτικό σύστημα,το οποίο είναι μεταπρατικό και καθαρά λαϊκιστικο;
Παρατηρώ πάντως πως η κ. Νίκη Κεραμέως συνεχίζει να κάνει τον «Κινέζο» και τα παιδιά μας στα σχολεία διδάσκονται κανονικά τους «Φακέλους Μαθήματος».
Μαζί σου.Κι εγώ παρατηρώ ότι το επιχείρημα της συνταγματικής αρχής της ισότητας το περνάς αβαβά.Το έχω αναφέρει τρεις φορές και εσύ επαναλαμβάνεις τα ίδια σε τόσες σελίδες.Γιατί δεν το σχολιάζεις;
-
Συμφωνώ με τον Leon21.
Ο Leon21 διευκρίνισε καλύτερα τη θέση του μετά από ερώτησή μου.Για να πεις ότι συμφωνείς μαζί του στο μεταξύ μας διάλογο,θα πρέπει εγώ πρώτα να έχω διαφωνήσει...
Οσο για το "Ο στόχος του μαθήματος των θρησκευτικών ακυρώνει τον στόχο της εκπαίδευσης", έχει δίκιο ο menandros και η apri.Καλό θα ήταν να το διορθώσεις.
-
Είν' ευνόητο ότι η Ρέα μιλά για το μάθημα των θρησκευτικών ως διδάσκεται σήμερα. Ως κατήχηση. Πολλάκις έχει αναφερθεί στην ανάγκη μετασχηματισμού του σε θρησκειολογία. Τότε ναι θα καλλιεργούσε την κριτική σκέψη. Τώρα όχι. Τώρα καλλιεργεί την ομολογία πίστεως.
-
Ο Leon21 διευκρίνισε καλύτερα τη θέση του μετά από ερώτησή μου.Για να πεις ότι συμφωνείς μαζί του στο μεταξύ μας διάλογο,θα πρέπει εγώ πρώτα να έχω διαφωνήσει...
Οσο για το "Ο στόχος του μαθήματος των θρησκευτικών ακυρώνει τον στόχο της εκπαίδευσης", έχει δίκιο ο menandros και η apri.Καλό θα ήταν να το διορθώσεις.
Συνάδελφε, με καλύπτουν απολύτως οι απαντήσεις του Leon21 και της apri. Διάβασε αν θέλεις ξανά τα μηνύματα μου.
-
Είν' ευνόητο ότι η Ρέα μιλά για το μάθημα των θρησκευτικών ως διδάσκεται σήμερα. Ως κατήχηση. Πολλάκις έχει αναφερθεί στην ανάγκη μετασχηματισμού του σε θρησκειολογία. Τότε ναι θα καλλιεργούσε την κριτική σκέψη. Τώρα όχι. Τώρα καλλιεργεί την ομολογία πίστεως.
Βασικά για να μιλάμε συγκεκριμένα και να εκφέρουμε άποψη θα πρέπει να ξέρουμε τα βιβλία και πολύ περισσότερο το νέο πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος, τί αυτό περιλαμβάνει κλπ. Το τί εστί "κατήχηση" για τον καθένα είναι κάπως γενικό και αφηρημένο. Οι ενότητες π.χ. της Γ΄ γυμνασίου που αναφέρονται σε αγώνα για τα δικαιώματα των μαύρων και εξετάζουν τον Μ. Λ. Κίνγκ, τον Μαντέλα και άλλους τί στο καλό κατήχηση κάνουν??? άλλη ενότητα που μιλάει για το ολοκαύτωμα και τον αντισημιτισμό τι σχέση έχει με κατήχηση???? στη Γ΄ λυκείου οι ενότητες για ελευθερία, γενετική, κοινωνικά προβλήματα πόσο "κατηχητικό" κάνουν??? πάμπολα τα παραδείγματα που θα κουραστώ να αναφέρω για κάθε τάξη ξεχωριστά. Επομένως αν οι συνάδελφοι έχουν στο μυαλό τους κάτι πολύ συγκεκριμένο, ίσως τα θρησκευτικά που έκαναν όταν ήταν αυτοί μαθητές (κλασικό λάθος που το επαναλαμβάνουν όσοι μιλούν για το μάθημα χωρίς να το έχουν διδάξει ή να έχουν δει τα βιβλία) κάνουν λάθος επίτηδες ή χωρίς να το θέλουν. Και τέλος πάντων ποιος κάνει κατήχηση βρε παιδιά ??? θα τρελαθούμε... αυτό νομίζετε ότι συμβαίνει στις τάξεις???? "ομολογία πίστεως", που στην β, γ γυμνασίου και στο λύκειο δεν ξέρουν βασικές έννοιες του χριστιανισμού?? εκατοντάδες θεολόγοι προσπαθούν καθημερινά με διάλογο, παραδείγματα, και κατάθεση ψυχής να δώσουν στα παιδιά να καταλάβουν το θρησκευτικό φαινόμενο και τη σημασία του στην εξέλιξη του πολιτισμού μας, κάνουν project για άλλες θρησκείες, για ιερούς τόπους, για ήθη και έθιμα ξένων θρησκειών, όλα αυτά "κατήχηση" είναι??? εκτός αν κάποιοι από ιδεολογικό κόμπλεξ και αγκυλώσεις έχουν πρόβλημα με κάθε τι το οποίο αναφέρεται σε θρησκεία.... και δυστυχώς είναι πολλοί...
-
Το υφιστάμενο πρόγραμμα σπουδών απορρίφθηκε από το ΣτΕ κρίνοντας ότι ''...Η διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε, με σαφήνεια και πληρότητα, τα δόγματα, τις ηθικές αξίες και τις παραδόσεις της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, χωρίς να προκαλεί σύγχυση με τη διδασκαλία άλλων δογμάτων και θρησκειών. Πρέπει δηλαδή το μάθημα να διατηρεί ως προέχουσα και κύρια μέριμνα όχι την παροχή πληροφοριών ή την επεξεργασία γνώσεων ή την ανάπτυξη προβληματισμών ιστορικής, θρησκευτικής ή κοινωνιολογικής φύσεως (αντικείμενο άλλωστε και άλλων μαθημάτων), αλλά την καλλιέργεια των κατάλληλων προϋποθέσεων ώστε να μπορεί να μεταδοθεί το προεκτεθέν κατά το Σύνταγμα περιεχόμενό του''.
Βάσει αυτής της απόφασης προφανώς θα προκύψει νέο πρόγραμμα σπουδών. Κι αυτό που περιγράφει η απόφαση δεν μπορεί παρά να χαρακτηριστεί κατήχηση, ασχέτως της καλής θέλησης που μπορεί να έχει ο κάθε θεολόγος να κάνει μάθημα πλουραλιστικό.
-
Είν' ευνόητο ότι η Ρέα μιλά για το μάθημα των θρησκευτικών ως διδάσκεται σήμερα. Ως κατήχηση. Πολλάκις έχει αναφερθεί στην ανάγκη μετασχηματισμού του σε θρησκειολογία. Τότε ναι θα καλλιεργούσε την κριτική σκέψη. Τώρα όχι. Τώρα καλλιεργεί την ομολογία πίστεως.
Συνάδελφε, με καλύπτουν απολύτως οι απαντήσεις του Leon21 και της apri. Διάβασε αν θέλεις ξανά τα μηνύματα μου.
Βρε συνάδελφοι,αφού στην πραγματικότητα δεν σας ενδιαφέρει το θέμα,γιατί ταλαιπωρείστε;
Το λέω αυτό,επειδή αδυνατώ να πιστέψω ότι μετά από 18 ολόκληρες σελίδες δεν έχετε καταλάβει ότι το μάθημα ως έχει δεν διδάσκεται έτσι όπως λέτε και το γιατί κρίθηκε αντισυνταγματικό.
Και αφού δεν γνωρίζουμε ένα θέμα,γιατί εκφέρουμε άποψη και μάλιστα χωρίς να παραδεχόμαστε τα λάθη μας;Προφανώς δεν σας ενδιαφέρει να μάθετε τι συμβαίνει πέρα από την άποψη που έχετε ήδη σχηματίσει μέσα σας εκ των προτέρων.Μόνο και μόνο για να βγάλουμε τις προκαταλήψεις μας δηλαδή;
@blueswire
+++++++++++++++++++++
-
Μα γιατί εξανίστασαι έτσι συνάδελφε; Θα φιμώνουμε τον κόσμο για να μην ακούγεται άλλη γνώμη; Έχεις την άποψή σου. Δεν υπάρχει λόγος επιβολής. Απλά διαφωνούμε.
-
Μαζί σου.Κι εγώ παρατηρώ ότι το επιχείρημα της συνταγματικής αρχής της ισότητας το περνάς αβαβά.Το έχω αναφέρει τρεις φορές και εσύ επαναλαμβάνεις τα ίδια σε τόσες σελίδες.Γιατί δεν το σχολιάζεις;
Νομίζω πως η επιχειρηματολογία των μελών του Συμβουλίου της Επικρατείας που μειοψήφησαν απαντά επαρκώς στο θέμα της «παραβίασης της αρχής της ισότητας» που χρησιμοποίησε ως «φύλλο συκής» η πλειοψηφία των μελών των ΣτΕ για να επαναφέρει το «κατηχητικό» στα σχολεία μας και να οδηγήσει το μάθημα των Θρησκευτικών "στο δρόμο της β΄ ξένης γλώσσας" ...
Για να μη γίνομαι κουραστικός δε θα παραθέσω πάλι ολόκληρη την επιχειρηματολογία αλλά μόνο το σχετικό απόσπασμα από την αναλυτική περίληψη των 1749 και 1750/2019 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας:
«…Συνεπώς, ο νομοθέτης δύναται να προσδώσει στο μάθημα θρησκειολογικό περιεχόμενο, με την κατάλληλη έμφαση στην ιστορία, το ρόλο και τις αρχές της επικρατούσας θρησκείας, και να το εμπλουτίσει με στοιχεία λογοτεχνικά, κοινωνιολογικά, λαογραφικά, φιλοσοφικά και ιστορίας της Τέχνης, το περιεχόμενο δε αυτό ανταποκρίνεται πληρέστερα προς τις επιταγές του Συντάγματος και των διεθνών συμβάσεων. Η αντίθετη άποψη δεν ευρίσκει έρεισμα ούτε στην αρχή της ισότητας, διότι δεν υφίσταται ομοιότητα καταστάσεων σε σχέση με τους μαθητές της μουσουλμανικής μειονότητας, του καθολικού δόγματος και της εβραϊκής κοινότητας, που διέπονται από ειδικές διατάξεις ή διεθνείς συμβάσεις ή ανήκουν σε θρησκευτικές μειονότητες, για τις οποίες επιτρέπονται θετικές διακρίσεις…»
-
Βρε συνάδελφοι,αφού στην πραγματικότητα δεν σας ενδιαφέρει το θέμα,γιατί ταλαιπωρείστε;
Το λέω αυτό,επειδή αδυνατώ να πιστέψω ότι μετά από 18 ολόκληρες σελίδες δεν έχετε καταλάβει ότι το μάθημα ως έχει δεν διδάσκεται έτσι όπως λέτε και το γιατί κρίθηκε αντισυνταγματικό.
Και αφού δεν γνωρίζουμε ένα θέμα,γιατί εκφέρουμε άποψη και μάλιστα χωρίς να παραδεχόμαστε τα λάθη μας;Προφανώς δεν σας ενδιαφέρει να μάθετε τι συμβαίνει πέρα από την άποψη που έχετε ήδη σχηματίσει μέσα σας εκ των προτέρων.Μόνο και μόνο για να βγάλουμε τις προκαταλήψεις μας δηλαδή;
@blueswire
+++++++++++++++++++++
Ως εκπαιδευτικοί και ως Έλληνες πολίτες, ενδιαφερόμαστε για όλα τα διδασκόμενα μαθήματα, σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Ιδιαιτέρως δε, για το μάθημα των θρησκευτικών, το οποίο απασχόλησε μέχρι και το ΣτΕ. Τόσο απλό είναι συνάδελφοι!
-
Εδώ και καιρό παρακολουθώ την υποτιθέμενη συζήτηση!
Τίποτε δεν είναι τόσο απλό και τόσο αθώο. Γίνατε όλοι θεολόγοι δικαστικοί, νομικοί έως και συνταγματολόγοι που ερμηνεύουν μέχρι και τις δικαστικές αποφάσεις του ΣτΕ.
Θεολόγος δεν είμαι αλλά ο συνάδελφος @blueswire έχει απόλυτο δίκιο σε όσα αναφερει και εγώ με την σειρά μου θα προσθέσω ότι λιγότερη υποκρισια δεν θα έβλαπτε, ιδίως από την πλευρά τω φιλολόγων.
Και εξηγώ την σκέψη μου. Ο τίτλος του θέματος είναι: Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
Όλοι εσείς που σχολιάζετε εδώ μηπως γνωρίζετε πότε άρχισε η σημερινή κατάσταση στην ξένη γλωσσα και για ποιο λόγο; Μέχρι τον Ιούνιο του 2015 το μάθημα της β ξένης γλώσσας ήταν τρίωρο και έκτοτε δίωρο προκείμενου να δοθούν επιπλέον ώρες στα φιλολογικά μαθήματα. Τότε η φιλόλογοι πανηγύριζαν, τώρα ερμηνεύουν, εδώ τουλάχιστον, το Σύνταγμα και τις δικαστικές αποφάσεις έχοντας ίσως κατά νου ότι πιθανόν στο άμεσο μέλλον να επωφεληθούν από την αναταραχή που δημιουργείται με μερικές ώρες επιπλέον στο ωρολόγιο πρόγραμμα από την εισαγωγή κάποιου "καινοτόμου" μαθήματος. Όποιες αλλαγές χρειάζεται να γίνουν στην ύλη θα το αποφασίσουν τα αρμοδία όργανα της πολιτείας και όχι εμεις με αφορισμούς και χαρακτηρισμους.
Και κάτι τελευταίο. Μην είστε υπέρμαχοι της απαλλαγής από το συγκεκριμένο μάθημα γιατί ανοίγετε διάπλατα την θύρα και για άλλα μαθήματα. Έκτος και αγνοείτε την γνωμη που έχουν οι γονείς για την αξια και την χρησιμότητα ορισμένων μαθημάτων, την οποία μεταφέρουν και στους μαθητές μας, οπότε συνεχίστε να πριονίζετε άφοβα το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε.
-
Εγώ διαφωνώντας ολότελα με τον Anemos2017 διακρίνω καλή προαίρεση στους συμμετέχοντες στη συζήτηση κι όχι υποχθόνιες προθέσεις υφαρπαγής ωρών. Ας μην είμαστε προκατειλημμένοι με τους συνομιλητές μας αποδίδοντάς τους υστερόβουλες προθέσεις. Μάλιστα η κουβέντα εξελίχθηκε σε πολύ ουσιαστική θίγοντας ευρύτερα ζητήματα που άπτονται της κοινωνίας μας με αφορμή το μάθημα των θρησκευτικών. Τη βρίσκω γόνιμη κι ενδιαφέρουσα.
-
Εγώ διαφωνώντας ολότελα με τον Anemos2017 διακρίνω καλή προαίρεση στους συμμετέχοντες στη συζήτηση κι όχι υποχθόνιες προθέσεις υφαρπαγής ωρών. Ας μην είμαστε προκατειλημμένοι με τους συνομιλητές μας αποδίδοντάς τους υστερόβουλες προθέσεις. Μάλιστα η κουβέντα εξελίχθηκε σε πολύ ουσιαστική θίγοντας ευρύτερα ζητήματα που άπτονται της κοινωνίας μας με αφορμή το μάθημα των θρησκευτικών. Τη βρίσκω γόνιμη κι ενδιαφέρουσα.
Καλά κάνεις και διαφωνείς....αλλά αυτή είναι η γνωμη μου και δύσκολα θα την αλλάξω. Εξ αιτίας δε της αλλαγής, που ανέφερα προηγουμένως στο ωράριο διδασκαλίας της β ξένης γλώσσας, προς όφελος των φιλολόγων βεβαίως, άρχισε και ο κατήφορος για τις ξένες γλώσσες γενικά στην δημόσια εκπαίδευση και ιδίως στην Β/θμια. Ας μην κρυβόμαστε άλλο πίσω από το δάχτυλο μας, τίποτε δεν είναι τυχαίο, ούτε τυχαία είναι η δημόσια απαξίωση ενός μαθήματος και των διδασκόντων από εκπαιδευτικούς!! Θα τα βρούμε όλα μπροστα μας και τότε δεν θα είναι αρκετά τα κροκοδείλια δάκρυα της δήθεν συμπαράστασης προς όσους θίγουν στο μέλλον, εγγύς ή απώτερο δεν έχει σημασία.
-
Μα γιατί εξανίστασαι έτσι συνάδελφε; Θα φιμώνουμε τον κόσμο για να μην ακούγεται άλλη γνώμη; Έχεις την άποψή σου. Δεν υπάρχει λόγος επιβολής. Απλά διαφωνούμε.
Ως εκπαιδευτικοί και ως Έλληνες πολίτες, ενδιαφερόμαστε για όλα τα διδασκόμενα μαθήματα, σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες. Ιδιαιτέρως δε, για το μάθημα των θρησκευτικών, το οποίο απασχόλησε μέχρι και το ΣτΕ. Τόσο απλό είναι συνάδελφοι!
Πρόκειται για μια αντικειμενική πραγματικότητα ότι το μάθημα όπως διδάσκεται δεν είναι έτσι όπως ισχυρίζεστε.Δεν το λέμε εμείς για να διαφωνήσετε.Αυτή είναι η αντικειμενική πραγματικότητα,πάνω στην οποία στηρίχτηκε η απόφαση του ΣτΕ και για την οποία υποτίθεται ότι συζητάμε εδώ και 18 σελίδες.
Κι εγώ μπορώ να διαφωνήσω στο ότι 1+1 κάνει 2.Αν μου λέτε αυτό,πάω πάσο...
Πραγματικό ενδιαφέρον θα δείχνατε συναδέλφισσα εάν μπορούσατε να συζητήσετε πέρα από εγωισμούς και προκαταλήψεις.
-
Νομίζω πως η επιχειρηματολογία των μελών του Συμβουλίου της Επικρατείας που μειοψήφησαν απαντά επαρκώς στο θέμα της «παραβίασης της αρχής της ισότητας» που χρησιμοποίησε ως «φύλλο συκής» η πλειοψηφία των μελών των ΣτΕ για να επαναφέρει το «κατηχητικό» στα σχολεία μας και να οδηγήσει το μάθημα των Θρησκευτικών "στο δρόμο της β΄ ξένης γλώσσας" ...
Για να μη γίνομαι κουραστικός δε θα παραθέσω πάλι ολόκληρη την επιχειρηματολογία αλλά μόνο το σχετικό απόσπασμα από την αναλυτική περίληψη των 1749 και 1750/2019 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας:
«…Συνεπώς, ο νομοθέτης δύναται να προσδώσει στο μάθημα θρησκειολογικό περιεχόμενο, με την κατάλληλη έμφαση στην ιστορία, το ρόλο και τις αρχές της επικρατούσας θρησκείας, και να το εμπλουτίσει με στοιχεία λογοτεχνικά, κοινωνιολογικά, λαογραφικά, φιλοσοφικά και ιστορίας της Τέχνης, το περιεχόμενο δε αυτό ανταποκρίνεται πληρέστερα προς τις επιταγές του Συντάγματος και των διεθνών συμβάσεων. Η αντίθετη άποψη δεν ευρίσκει έρεισμα ούτε στην αρχή της ισότητας, διότι δεν υφίσταται ομοιότητα καταστάσεων σε σχέση με τους μαθητές της μουσουλμανικής μειονότητας, του καθολικού δόγματος και της εβραϊκής κοινότητας, που διέπονται από ειδικές διατάξεις ή διεθνείς συμβάσεις ή ανήκουν σε θρησκευτικές μειονότητες, για τις οποίες επιτρέπονται θετικές διακρίσεις…»
Προφανώς το ένα και μοναδικό μέλος που ισχυρίστηκε ότι "διέπονται από ειδικές διατάξεις ή διεθνείς συμβάσεις ή ανήκουν σε θρησκευτικές μειονότητες, για τις οποίες επιτρέπονται θετικές διακρίσεις…",δεν μπόρεσε να αποδείξει επαρκώς τον ισχυρισμό του.Και γι'αυτό ήταν ο μόνος που υποστήριξε αυτή τη θέση.Εάν παρέθετε αποδείξεις για αυτές τις διεθνείς συμβάσεις κτλ.θα έπειθε έστω κι έναν ακόμα.Ετσι λειτουργεί η λογική...
-
Είν' η δική σας θέση. Μη μπερδεύετε τα μαθηματικά με τα θρησκευτικά. Μόνον αν ήτο θρησκειολογία θα εδιδάσκετο ως επιστήμη. Τώρα συνιστά κατήχηση στην ορθόδοξη πίστη. Το γεγονός ότι η ένωση θεολόγων λειτουργώντας φονταμενταλιστικά δεν αρέσκεται ούτε στις τωρινές επιλογές μα θέλει επαναφορά των προηγούμενων ακόμη πιο ακραίων και σκληροπυρηνικών κατηχήσεων δείχνει ακριβώς σε τι μεσαίωνα ζούμε σ' αυτόν τον τόπο. Όλο και καθίσταται επιτακτικότερη η ανάγκη ενός θρησκευτικά ουδέτερου κράτους.
-
Είν' η δική σας θέση. Μόνον αν ήτο θρησκειολογία θα εδιδάσκετο ως επιστήμη. Τώρα συνιστά κατήχηση στην ορθόδοξη πίστη. Το γεγονός ότι η ένωση θεολόγων λειτουργώντας φονταμενταλιστικά δεν αρέσκεται ούτε στις τωρινές επιλογές με θέλει επαναφορά των προηγούμενων ακόμη πιο ακραίων και σκληροπυρηνικών κατηχήσεων δείχνει ακριβώς σε τι μεσαίωνα ζούμε σ' αυτόν τον τόπο. Όλο και καθίσταται επιτακτικότερη η ανάγκη ενός θρησκευτικά ουδέτερου κράτους.
Δυστυχώς για σένα η ελληνική κοινωνία δεν είναι θρησκευτικά ουδέτερη, όσο και αν το επιθυμείς. Το κράτος δεν ταυτίζεται με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις της κοινωνίας, ....με άλλα λόγια με κανένα νόμο δεν θα αλλάξει η κοινωνία της θρησκευτικές της πεποιθήσεις. Μου θυμίζεις εκείνους που συγκεντρώνονται δημόσια κάθε μεγάλη Παρασκευή για να φάνε κρέας, λες και τους το απαγορεύει δια ροπάλου κάποιος. Αυτός που έλεγε .."Ουαί υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριτές...." κάτι τέτοια έβλεπε και τα έλεγε...
-
Είν' η δική σας θέση. Μη μπερδεύετε τα μαθηματικά με τα θρησκευτικά. Μόνον αν ήτο θρησκειολογία θα εδιδάσκετο ως επιστήμη. Τώρα συνιστά κατήχηση στην ορθόδοξη πίστη. Το γεγονός ότι η ένωση θεολόγων λειτουργώντας φονταμενταλιστικά δεν αρέσκεται ούτε στις τωρινές επιλογές μα θέλει επαναφορά των προηγούμενων ακόμη πιο ακραίων και σκληροπυρηνικών κατηχήσεων δείχνει ακριβώς σε τι μεσαίωνα ζούμε σ' αυτόν τον τόπο. Όλο και καθίσταται επιτακτικότερη η ανάγκη ενός θρησκευτικά ουδέτερου κράτους.
Γιατί να μην μπερδεύουμε τα μαθηματικά με τα θρησκευτικά;Τα μαθηματικά είναι λογική και βρίσκονται παντού.
Εάν εσύ στο μυαλό σου,εκτός από τις άλλες προκαταλήψεις που έχεις, θεωρείς και ότι τα θρησκευτικά είναι κάτι το παράλογο (ενώ κι εσύ ο ίδιος κάνεις λογικά άλματα),δεν σου φταίμε εμείς.
-
Εδώ και καιρό παρακολουθώ την υποτιθέμενη συζήτηση!
……………………………….
Μην είστε υπέρμαχοι της απαλλαγής από το συγκεκριμένο μάθημα γιατί ανοίγετε διάπλατα την θύρα και για άλλα μαθήματα. Έκτος και αγνοείτε την γνωμη που έχουν οι γονείς για την αξια και την χρησιμότητα ορισμένων μαθημάτων, την οποία μεταφέρουν και στους μαθητές μας, οπότε συνεχίστε να πριονίζετε άφοβα το κλαδί πάνω στο οποίο καθόμαστε.
Μου κάνει εντύπωση που λες ότι παρακολουθείς τη συζήτηση τόσο καιρό και έχεις καταλήξει σ' αυτό το συμπέρασμα. Μπορεί όσοι συμμετέχουμε στη συζήτηση να διαφωνούμε σε διάφορα σημεία (δημοκρατία έχουμε), αλλά αν υπάρχει κάτι στο οποίο συμφωνούμε όλοι είναι ότι τα Θρησκευτικά είναι ένα αντικείμενο ενδιαφέρον και χρήσιμο το οποίο θα έπρεπε να έχει τέτοια μορφή ώστε να μη χρειάζεται να πάρει κανείς απαλλαγή και όχι να απαξιώνεται και να υποβαθμίζεται με το να απευθύνεται μόνο σε ένα μέρος των μαθητών.
Και επίσης, συμφωνούμε ότι, επειδή λόγω της απόφασης του ΣτΕ αυτό πλέον δεν είναι δυνατόν, θα έπρεπε τουλάχιστον να αξιοποιηθεί η δυνατότητα που δίνει να υπάρχει εναλλακτικό μάθημα Θρησκευτικών, ώστε να μην καταφεύγουν στη λύση της απαλλαγής όσοι δεν συμφωνούν με την καινούργια μορφή του μαθήματος.
Εννοείται δε ότι αυτό το εναλλακτικό μάθημα θα το διδάξουν θεολόγοι, γιατί αυτοί έχουν την κατάρτιση. Τι σχέση έχουν οι φιλόλογοι;
Από εκεί και πέρα, νομίζω ότι έχουμε δικαίωμα ως πολίτες να έχουμε άποψη για το τι θεωρεί ο καθένας καλύτερη μορφή του μαθήματος. Δεν καταλαβαίνω γιατί θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε μια απόφαση σαν τις πλάκες του Μωυσή.
Πρόκειται για μια αντικειμενική πραγματικότητα ότι το μάθημα όπως διδάσκεται δεν είναι έτσι όπως ισχυρίζεστε. Δεν το λέμε εμείς για να διαφωνήσετε. Αυτή είναι η αντικειμενική πραγματικότητα, πάνω στην οποία στηρίχτηκε η απόφαση του ΣτΕ και για την οποία υποτίθεται ότι συζητάμε εδώ και 18 σελίδες.
Σε αυτές τις δεκαοκτώ σελίδες όμως ξέρεις τι δεν έχει προκύψει; Η δική σου άποψη. Υπεραμύνεσαι της απόφασης, αλλά δεν έχεις ξεκαθαρίσει ποια μορφή των Θρησκευτικών θεωρείς καλύτερη.
Συμφωνείς με τη μορφή που έχει το μάθημα τώρα, με αυτήν που είχε από το 1980 και μετά ή με αυτήν που θα προκύψει από την απόφαση του ΣτΕ; Ή θα ήθελες κάτι εντελώς διαφορετικό; Και γιατί;
Το λέω, γιατί όλη η κουβέντα γι' αυτό γίνεται και όχι για να κάνουμε δίκη προθέσεων ο ένας για τον άλλον, να κρίνουμε τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις ή για να βρούμε ποιος ξέρει καλύτερα το σύνταγμα.
-
Γιατί να μην μπερδεύουμε τα μαθηματικά με τα θρησκευτικά;Τα μαθηματικά είναι λογική και βρίσκονται παντού.
Εάν εσύ στο μυαλό σου,εκτός από τις άλλες προκαταλήψεις που έχεις, θεωρείς και ότι τα θρησκευτικά είναι κάτι το παράλογο (ενώ κι εσύ ο ίδιος κάνεις λογικά άλματα),δεν σου φταίμε εμείς.
Ναι, η ορθόδοξη πίστη βασίζεται κατ' εξοχήν στη λογική. Κι η ύπαρξη θεού και το ομοούσιον λογική είναι. Ένα κι ένα κάμουν δυο. Ίσως, πάλι, ένα κι ένα κι ένα κάμουν ένα. Το λέει η πίστη σας που διακονείτε φωτίζοντας τα παιδιά. Αδάμ και Εύα κι ο πονηρός όφις, ο Παράδεισος κι η Κόλαση κι ο Ιησούς που αναστήθηκε. Ευτυχώς έχετε εσείς τα λογικά σας κι ανακαλύπτετε τα μαθηματικά σ' όλα τούτα.
-
@ apri
Αν διάβαζες προσεκτικά θα πρόσεχες και αυτό:Όποιες αλλαγές χρειάζεται να γίνουν στην ύλη θα το αποφασίσουν τα αρμοδία όργανα της πολιτείας και όχι εμεις με αφορισμούς και χαρακτηρισμους.
Άκυρη λοιπόν η παρατήρηση για τις πλάκες του Μωυσή με την επισήμανση οι οι αποφάσεις τις δικαιοσύνης εφαρμόζονται εν τοις πράγμασι και όχι κατά το δοκούν. Οι πολίτες δεν μπορούν να έχουν άποψη για την μορφή του κάθε μαθήματος, αλλά τα αρμόδια όργανα της πολιτείας. Διαφορετικά θα περάσουμε σε άλλη διάσταση.
Αν εμφανισθεί εναλλακτικό μάθημα εύχομαι να μην ξεσπασει πόλεμος για τη διδασκαλία του, γιατί δεν ξέρουμε ακριβώς την ύλη του. Πάντως συμφωνώ με τη άποψη σου ότι αυτό το εναλλακτικό μάθημα θα το διδάξουν θεολόγοι, γιατί αυτοί έχουν την κατάρτιση.
Πάντως ο @blueswire παραθέτει ένα ενδιαφέρον σχόλιο το οποίο παρουσιάζει μια διαφορετική και κυρίως ενδιαφέρουσα παράθεση παραδειγμάτων από την διδασκαλία του μαθήματος.
ΥΓ. Για την β ξένη γλωσσα τα πράγματα είναι γνωστά, όπως είναι γνωστό και ποιοι ωφελήθηκαν. Για αυτούς που ζημιώθηκαν και ζημιώνονται δεν πειράζει ας βράσουν το ζουμί τους...
-
Ναι, η ορθόδοξη πίστη βασίζεται κατ' εξοχήν στη λογική. Κι η ύπαρξη θεού και το ομοούσιον λογική είναι. Ένα κι ένα κάμουν δυο. Ίσως, πάλι, ένα κι ένα κι ένα κάμουν ένα. Το λέει η πίστη σας που διακονείτε φωτίζοντας τα παιδιά. Αδάμ και Εύα κι ο πονηρός όφις, ο Παράδεισος κι η Κόλαση κι ο Ιησούς που αναστήθηκε. Ευτυχώς έχετε εσείς τα λογικά σας κι ανακαλύπτετε τα μαθηματικά σ' όλα τούτα.
Μην γίνεσαι ισοπεδωτικός και είρων. Μην προσπαθείς να ερμηνεύεις θεολογικά θέματα που δεν κατέχεις και μην απαξιώνεις τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των άλλων. Άλλο καλύτερη διδασκαλία ενός μαθήματος και άλλο ειρωνεία και απαξίωση.
Μάλιστα οι αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις πρέπει να εφαρμόζονται στο ακέραιο, όπως και οι επιταγές του Συνταγματικού Νομοθέτη και όχι κατά το δοκούν...εσύ το γνωριζεις καλύτερα μάλιστα.
-
E τώρα, δεν υπάρχει λόγος να παίρνει η συζήτηση τέτοια μορφή. Μια χαρά συζητούσαμε μέχρι τώρα. :(
Όλο και καθίσταται επιτακτικότερη η ανάγκη ενός θρησκευτικά ουδέτερου κράτους.
Αυτό που καθίσταται επιτακτικότερο είναι, αφενός το κράτος να διασφαλίζει την ανεξιθρησκία με σαφέστερο τρόπο στη νομολογία (σ' αυτό συμφωνώ μαζί σου), αφετέρου όμως να γίνουμε όλοι λίγο πιο ανεκτικοί στη διαφορετικότητα του άλλου, όποια κι αν είναι αυτή (όχι κάποιες να τις αποδεχόμαστε και άλλες να τις υποτιμούμε), εφόσον βέβαια δεν καταπατά ανθρώπινα δικαιώματα.
Η αγάπη που λέει ο χριστιανισμός ίσως είναι δύσκολη και για τους ίδιους τους χριστιανούς. Αλλά τουλάχιστον συνολικά ως κοινωνία να ακολουθήσουμε το αρχαιοελληνικό παράδειγμα της ανεκτικότητας προς το διαφορετικό, για να μπορέσουμε να πάμε και λίγο μπροστά. Γιατί μονίμως σ' αυτήν τη χώρα αναζητούμε αφορμές για να χωριζόμαστε και όχι για να συμβιώνουμε αρμονικά. Και ένα πράγμα που δεν μου αρέσει στην απόφαση του ΣτΕ είναι ακριβώς ότι δημιουργεί αφορμή για να χωρίζονται και οι μαθητές με βάση τις πεποιθήσεις τους. Το θεωρώ αρνητικό μάθημα ζωής.
Άκυρη λοιπόν η παρατήρηση για τις πλάκες του Μωυσή με την επισήμανση οι οι αποφάσεις τις δικαιοσύνης εφαρμόζονται εν τοις πράγμασι και όχι κατά το δοκούν. Οι πολίτες δεν μπορούν να έχουν άποψη για την μορφή του κάθε μαθήματος, αλλά τα αρμόδια όργανα της πολιτείας.
Εδώ το ΣτΕ έκανε επίκληση στη γνώμη της πλειοψηφίας του κόσμου, για να ερμηνεύσει τη συνταγματική διάταξη. Και τώρα οι πολίτες δεν μπορούν να έχουν καν άποψη;
Αν δε, σκεφτούμε ποιο ήταν το αρμόδιο όργανο της πολιτείας, για να αποφασίσει τον τρόπο διδασκαλίας ενός μαθήματος, αυτό δεν ήταν ένα δικαστικό όργανο, αλλά το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο.
Εν πάση περιπτώσει, το πώς θα εφαρμοστεί τελικά η απόφαση του ΣτΕ θα το κρίνει η πολιτεία. Δεν το αρνείται αυτό κανείς. Άλλο αυτό κι άλλο το ότι δεν μπορούμε να έχουμε άποψη.
Πάντως ο @blueswire παραθέτει ένα ενδιαφέρον σχόλιο το οποίο παρουσιάζει μια διαφορετική και κυρίως ενδιαφέρουσα παράθεση παραδειγμάτων από την διδασκαλία του μαθήματος.
Δεν διαφωνώ καθόλου, αλλά το πρόβλημα είναι ότι όλα αυτά που αναφέρει δεν είναι σύμφωνα πλέον με την απόφαση του ΣτΕ οπότε δεν ξέρω αν θα επιτρέπονται στο εξής.
Θυμίζω ότι η απόφαση λέει: "Το κυριότερο μέσο, με το οποίο υπηρετείται ο ανωτέρω συνταγματικός σκοπός είναι η διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, το οποίο πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε, με σαφήνεια και πληρότητα, τα δόγματα, τις ηθικές αξίες και τις παραδόσεις της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, χωρίς να προκαλεί σύγχυση με τη διδασκαλία άλλων δογμάτων και θρησκειών. Πρέπει δηλαδή το μάθημα να διατηρεί ως προέχουσα και κύρια μέριμνα όχι την παροχή πληροφοριών ή την επεξεργασία γνώσεων ή την ανάπτυξη προβληματισμών ιστορικής, θρησκευτικής ή κοινωνιολογικής φύσεως (αντικείμενο άλλωστε και άλλων μαθημάτων), αλλά την καλλιέργεια των κατάλληλων προϋποθέσεων ώστε να μπορεί να μεταδοθεί το προεκτεθέν κατά το Σύνταγμα περιεχόμενό του."
-
Εγώ ένα απλό σχόλιο στη σύνδεση μαθηματικών και θρησκευτικών ως αμφότερα διαπνεόμενα απ' τη λογική, όπως θεωρούσε ο rublev, έκαμα. Φυσικά η λογική αφορά, ως επιστήμη, μόνον τα μαθηματικά και το υπέρλογο, ως μεταφυσική, τα θρησκευτικά.
-
Όλοι έχουν άποψη για τα μαθήματα που είναι χρήσιμα και άχρηστα...έτσι ακριβώς εκφράζονται. Καλομελέτα λοιπόν και έρχεται.....
Πότε χωρίστηκαν οι μαθητές με βάση τις πεποίθησεις τους; Τους ζήτησε κάποιος μέσα στις αίθουσες κατά την διάρκεια της διδασκαλίας πιστοποιητικό πίστης ή όχι; Απλα παρακινούνται από τους γονείς για να έχουν ένα μάθημα λιγότερο, αρχή της ελάχιστης προσπάθειας λέγεται αυτό. Δεν θέλουν τα θρησκευτικα, την ξένη γλωσσα για τη την μαθαίνουν έξω....στα φροντιστήρια, την γεωγραφία γιατί στο διαδίκτυο τα βρίσκει όλα και αλλά φαιδρά που δεν είναι για γέλια , αλλά για κλάματα.
ΥΓ
Κανείς δεν μπορεί να φθάσει στον Θεό αν δεν περάσει απ’ τους ανθρώπους γιατί αν δεν αγαπήσουμε το διπλανό μας άνθρωπο, που μπορούμε να τον δούμε, πώς θα αγαπήσουμε το Θεό που δεν τον είδαμε;
Αλλα αυτά είναι ψιλά γράμματα....εξ άλλου είναι βαριά η καλογερική όπως λέει η παροιμία.
-
Σε αυτές τις δεκαοκτώ σελίδες όμως ξέρεις τι δεν έχει προκύψει; Η δική σου άποψη. Υπεραμύνεσαι της απόφασης, αλλά δεν έχεις ξεκαθαρίσει ποια μορφή των Θρησκευτικών θεωρείς καλύτερη.
Συμφωνείς με τη μορφή που έχει το μάθημα τώρα, με αυτήν που είχε από το 1980 και μετά ή με αυτήν που θα προκύψει από την απόφαση του ΣτΕ; Ή θα ήθελες κάτι εντελώς διαφορετικό; Και γιατί;
Το λέω, γιατί όλη η κουβέντα γι' αυτό γίνεται και όχι για να κάνουμε δίκη προθέσεων ο ένας για τον άλλον, να κρίνουμε τις θρησκευτικές μας πεποιθήσεις ή για να βρούμε ποιος ξέρει καλύτερα το σύνταγμα.
Δεν έχω καταθέσει την άποψή μου,γιατί επίτρεψέ μου να θεωρώ ότι πρώτα πρέπει να διασφαλιστούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις ενός ειλικρινούς και εποικοδομητικού διαλόγου.Με τις παρεμβάσεις μου ακριβώς αυτό πέτυχα να αναδείξω: ότι η συζήτηση κρύβει προκαταλήψεις και άγνοια του θέματος από τους περισσότερους συνομιλητές.Επομένως δεν έχει καμία σημασία το ποιά είναι η δική μου άποψη,παρά μόνο για να με κατατάξετε σε μία από τις δύο κατηγορίες που έχετε οι περισσότεροι στο μυαλό σας.
Και το θεωρώ έως ένα βαθμό λογικό εσύ,που δεν έρχεσαι αντιμέτωπη καθημερινά με τη σκληρή πραγματικότητα του μαθήματος,να τα βλέπεις τα πράγματα ότι είναι ή μαύρο ή άσπρο. Γι'αυτό και κατανοώ ότι, σύμφωνα με τη δική σου άποψη, εγώ υπεραμύνομαι της απόφασης του ΣτΕ.Εγώ, όμως, ως επιστήμονας και ως εκπαιδευτικός που ειδικεύεται στο συγκεκριμένο αντικείμενο,οφείλω να το προστατέψω.Ελπίζω να καταλαβαίνεις τί εννοώ.
-
@ apri
Το Σύνταγμα υπάρχει για να εφαρμόζεται από όλους και όχι κατά το δοκούν. Η δικαιοσυνη αποφασίζει λαμβάνοντας υπόψη και το σύνταγμα Αν ο συνταγματικός νομοθέτης έχει σφάλει κάπου υπάρχει η συνταγματική αναθεώρηση. Όλα τα υπόλοιπα είναι περιττα.
-
Εγώ ένα απλό σχόλιο στη σύνδεση μαθηματικών και θρησκευτικών ως αμφότερα διαπνεόμενα απ' τη λογική, όπως θεωρούσε ο rublev, έκαμα. Φυσικά η λογική αφορά, ως επιστήμη, μόνον τα μαθηματικά και το υπέρλογο, ως μεταφυσική, τα θρησκευτικά.
Δεν πρόκειται να καθίσω να διορθώσω τα υπόλοιπα που έγραψες,γιατί απλούστατα απέδειξες ότι δεν έχει νόημα κάποιος να τα συζητήσει αυτά τα θέματα μαζί σου.Θα σου επισημάνω μόνο ότι το υπέρλογο δεν είναι και παράλογο.Καλή συνέχεια.
-
Άμα αρχίσουμε να κατατάσσουμε τα υπέρλογα και τα υπερβατικά στη σφαίρα των επιστημών που ασχολούνται με τη λογική τότε φτάσαμε στα προνεωτερικά χρόνια. Θλιβερό αυτό για μια χώρα που ακόμη αναζητά τα νεωτερικά προτάγματα δυόμιση αιώνες μετά την υλοποίησή τους.
-
@ apri
Το Σύνταγμα υπάρχει για να εφαρμόζεται από όλους και όχι κατά το δοκούν. Η δικαιοσυνη αποφασίζει λαμβάνοντας υπόψη και το σύνταγμα. Αν ο συνταγματικός νομοθέτης έχει σφάλει κάπου υπάρχει η συνταγματική αναθεώρηση. Όλα τα υπόλοιπα είναι περιττα.
Μα δεν μιλάμε για μη εφαρμογή. Συζήτηση κάνουμε για το πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί καλύτερα.
Δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει το "όλα τα υπόλοιπα είναι περιττά". Περιττός ο διάλογος στη δημοκρατία; Για ποιον λόγο; Ίσα-ίσα που η ανταλλαγή απόψεων βοηθά στο να βρεθεί κάτι καλύτερο.
Τέλος, μια που έθεσες την εφαρμογή του συντάγματος, να πω ότι το σύνταγμα υπάρχει, για να εφαρμόζεται όχι μόνο από όλους αλλά και για όλους. Φράσεις του τύπου "το μάθημα απευθύνεται μόνο για...." δεν κινείται σ' αυτό το πνεύμα. Δεν κινείται καν στο πνεύμα του ίδιου του Χριστού ο οποίος είπε στους μαθητές του "πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη". Δεν τους είπε να απευθυνθούν μόνο στους Ιουδαίους ή μόνο στους ομοϊδεάτες τους. Πάντα έθετε τον πήχη ψηλά.
-
Η θεολογία και η φιλοσοφία ασχολούνται και με τη μεταφυσική,αλλά είναι κι επιστήμες.Το ότι ο νεοέλληνας νομίζει ότι μπορεί να εκφράζει άποψη για αυτές με ευκολία σε σχέση με τις υπόλοιπες επιστήμες,είναι καθαρά θέμα έλλειψης παιδείας.
Η πίστη,όπως κι ο έρωτας έχουν λογική μέσα τους,αλλά ξεπερνούν και τη λογική.Εάν νομίζουμε ότι ο πιστός και ο ερωτευμένος στερούνται λογικής,επειδή την υπερβαίνουν,αυτό πάλι οφείλεται σε έλλειψη παιδείας.
Ολα τα άλλα...
-
Πρόκειται για μια αντικειμενική πραγματικότητα ότι το μάθημα όπως διδάσκεται δεν είναι έτσι όπως ισχυρίζεστε.Δεν το λέμε εμείς για να διαφωνήσετε.Αυτή είναι η αντικειμενική πραγματικότητα,πάνω στην οποία στηρίχτηκε η απόφαση του ΣτΕ και για την οποία υποτίθεται ότι συζητάμε εδώ και 18 σελίδες.
Κι εγώ μπορώ να διαφωνήσω στο ότι 1+1 κάνει 2.Αν μου λέτε αυτό,πάω πάσο...
Πραγματικό ενδιαφέρον θα δείχνατε συναδέλφισσα εάν μπορούσατε να συζητήσετε πέρα από εγωισμούς και προκαταλήψεις.
Είναι σαφές ότι όσοι συνάδελφοι διαφωνούμε με τη δική σου άποψη, μόνο προκαταλήψεις δεν έχουμε. Δεν παραθέτεις επιχειρήματα που να αποδεικνύουν τη θέση σου. Τελικώς γράφεις, ότι "προστατεύεις" το μάθημα των θρησκευτικών. Θεωρώ ότι αντιθέτως με τη στάση σου, βοηθάς να μετατραπεί σε μάθημα επιλογής.
-
Γιατί βάζεις μαζί τα θρησκευτικά και τη φιλοσοφία; Από πού κι ως πού μια επιστήμη που αναζητά την αλήθεια μαζί με μιαν άλλη που θέλει να λέγεται επιστήμη ενώ δέχεται άκριτα την εξ αποκαλύψεως αλήθεια;
-
Δεν πρόκειται να καθίσω να διορθώσω τα υπόλοιπα που έγραψες,γιατί απλούστατα απέδειξες ότι δεν έχει νόημα κάποιος να τα συζητήσει αυτά τα θέματα μαζί σου.Θα σου επισημάνω μόνο ότι το υπέρλογο δεν είναι και παράλογο.Καλή συνέχεια.
Ο συνάδελφος Leon21 διαθέτει δομημένο λόγο και επιχειρήματα. Αν δεν μπόρεσες να το αντιληφθείς, πραγματικά είναι λυπηρό.
-
Και το θεωρώ έως ένα βαθμό λογικό εσύ,που δεν έρχεσαι αντιμέτωπη καθημερινά με τη σκληρή πραγματικότητα του μαθήματος,να τα βλέπεις τα πράγματα ότι είναι ή μαύρο ή άσπρο. Γι'αυτό και κατανοώ ότι, σύμφωνα με τη δική σου άποψη, εγώ υπεραμύνομαι της απόφασης του ΣτΕ.Εγώ, όμως, ως επιστήμονας και ως εκπαιδευτικός που ειδικεύεται στο συγκεκριμένο αντικείμενο,οφείλω να το προστατέψω.Ελπίζω να καταλαβαίνεις τί εννοώ.
Δεν τα βλέπω τα πράγματα μαύρο ή άσπρο. Κάνεις μεγάλο λάθος. Νομίζω ότι η απόφαση τα κάνει άσπρο ή μαύρο, ενώ είναι πιο σύνθετα.
Ούτε σε έχω κατατάξει κάπου, γιατί πολύ απλά δεν έχεις πει την άποψή σου. Το μόνο που καταλαβαίνω από όσα λες είναι ότι δεν θεωρείς προβληματική την απόφαση του ΣτΕ, γιατί δεν βρίσκεις κάτι κατακριτέο, αλλά αντιθέτως πιστεύεις ότι έχει κάποια λογική.
Γενικά, στο θέμα της θρησκείας υπάρχει μεγάλη προκατάληψη σε όλες τις πλευρές. Και αυτό θεωρώ ότι αντί να μετριαστεί μέσω της διδασκαλίας του μαθήματος στο σχολείο, θα διατηρηθεί, ίσως και να ενταθεί με το να βρίσκουμε τρόπους για να κάνει ο καθένας ό,τι θέλει παράλληλα (άλλοι μέσα στην τάξη, άλλοι έξω από την τάξη, άλλοι σε άλλη τάξη) και όχι μαζί.
-
Εντάξει ο rublev θεωρεί ότι έχω έλλειψη παιδείας. Δεν τρέχει τίποτις. Οι θεολόγοι, όπως φαίνεται κι απ' την ένωσή τους, βλέπουν παντού εχθρούς της πίστεως και δρουν σαν οπαδοί ποδοσφαιρικής ομάδος. Εξ άλλου αναφέροντας ο συνάδελφος πως είναι εδώ για να προστατέψει (!!!???) το μάθημά του την πίστη του και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο από φαντασιακούς εχθρούς που θέλουν το κακό δε νομίζω ότι υπάρχει περιθώριο για οποιαδήποτε κουβέντα.
-
Γιατί βάζεις μαζί τα θρησκευτικά και τη φιλοσοφία; Από πού κι ως πού μια επιστήμη που αναζητά την αλήθεια μαζί με μιαν άλλη που θέλει να λέγεται επιστήμη ενώ δέχεται άκριτα την εξ αποκαλύψεως αλήθεια;
Αφού δεν το κατέχεις το αντικείμενο,γιατί επιμένεις;Φιλικά σου το λέω,δεν σε υποβιβάζω.Κι εγώ δεν κατέχω ας πούμε τη φυσική,αλλά δεν θα επιμείνω σε κάτι που προφανέστατα αγνοώ.
Είναι σαφές ότι όσοι συνάδελφοι διαφωνούμε με τη δική σου άποψη, μόνο προκαταλήψεις δεν έχουμε. Δεν παραθέτεις επιχειρήματα που να αποδεικνύουν τη θέση σου. Τελικώς γράφεις, ότι "προστατεύεις" το μάθημα των θρησκευτικών. Θεωρώ ότι αντιθέτως με τη στάση σου, βοηθάς να μετατραπεί σε μάθημα επιλογής.
Ποιά είναι η άποψή μου; Δεν ξέρεις,γιατί απλούστατα δεν την κατέθεσα εδώ.Και δεν την κατέθεσα ακριβώς λόγω στάσεων σαν και τη δική σου.Πέταξες μιά ανακρίβεια,σου το επισήμαναν, κι εσένα το πρόβλημά σου είναι εάν θα συμφωνήσεις με εκείνον που έχεις κατατάξει μέσα σου σε αντίθετη κατηγορία από τη δική σου.
-
Εντάξει ο rublev θεωρεί ότι έχω έλλειψη παιδείας. Δεν τρέχει τίποτις. Οι θεολόγοι, όπως φαίνεται κι απ' την ένωσή τους, βλέπουν παντού εχθρούς της πίστεως και δρουν σαν οπαδοί ποδοσφαιρικής ομάδος. Εξ άλλου αναφέροντας ο συνάδελφος πως είναι εδώ για να προστατέψει (!!!???) το μάθημά του την πίστη του και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο από φαντασιακούς εχθρούς που θέλουν το κακό δε νομίζω ότι υπάρχει περιθώριο για οποιαδήποτε κουβέντα.
Πετάς με απόλυτη σιγουριά για Αδάμ,φίδια,μεσαίωνες,νεωτερικότητες,αγνοείς έναν ολόκληρο κλάδο της φιλοσοφίας,κτλ. , ενώ για κάποιον που έχει σπουδάσει αυτά τα πράγματα,είναι προφανής η άγνοιά σου.Και επιμένεις κιόλας.Δεν γνωρίζω την ειδικότητά σου,αλλά εσύ θα συζητούσες με κάποιον που θα σου πετούσε άσχετα με αυτήν πράγματα και μάλιστα επιμένοντας;Μην τρελαθούμε
-
Για ποιο λόγο βάζεις τη φιλοσοφία μπροστά; Εδώ μιλούμε για τα θρησκευτικά. Δε θα τα προστατέψεις προσπαθώντας να δανειστείς ξένη ομπρέλα για να τα καλύψεις. Δεν είναι κι έντιμο ξέρεις. Απ' τη στιγμή που δε σ' οδηγεί η λογική και δέχεσαι φαντασιωσικές αλήθειες ως αποκάλυψη τότε θα υπαχθείς αλλού. :)
-
Αφού δεν το κατέχεις το αντικείμενο,γιατί επιμένεις;Φιλικά σου το λέω,δεν σε υποβιβάζω.Κι εγώ δεν κατέχω ας πούμε τη φυσική,αλλά δεν θα επιμείνω σε κάτι που προφανέστατα αγνοώ.
Ποιά είναι η άποψή μου; Δεν ξέρεις,γιατί απλούστατα δεν την κατέθεσα εδώ.Και δεν την κατέθεσα ακριβώς λόγω στάσεων σαν και τη δική σου.Πέταξες μιά ανακρίβεια,σου το επισήμαναν, κι εσένα το πρόβλημά σου είναι εάν θα συμφωνήσεις με εκείνον που έχεις κατατάξει μέσα σου σε αντίθετη κατηγορία από τη δική σου.
Εσύ μου επεσημανες την ανακρίβεια; Ποια είναι αυτή; Και δεν έχω κατατάξει κανέναν σε συγκεκριμένη κατηγορία. "Σύ ειπας" συνάδελφε.
-
Για ποιο λόγο βάζεις τη φιλοσοφία μπροστά; Εδώ μιλούμε για τα θρησκευτικά. Δε θα τα προστατέψεις προσπαθώντας να δανειστείς ξένη ομπρέλα για να τα καλύψεις. Δεν είναι κι έντιμο ξέρεις. Απ' τη στιγμή που δε σ' οδηγεί η λογική και δέχεσαι φαντασιωσικές αλήθειες ως αποκάλυψη τότε θα υπαχθείς αλλού. :)
Γνωρίζεις πόσοι φιλόσοφοι στην ιστορία της φιλοσοφίας προϋποθέτουν Θεό στο σύστημα σκέψης τους;
Γνωρίζεις πόσοι ακόμα θέτουν αυτό το ερώτημα;Θα σε βοηθήσω:Πρέπει να ψάξεις ποιοι δεν το κάνουν.
Σου προτείνω να διαβάσεις τα "Μετά τα Φυσικά" (μιας και πέταξες τη λέξη μεταφυσική) αυτού του άσχετου του Αριστοτέλη και να δεις και τι λέει για την πρώτη φιλοσοφία κτλ.Θα είναι μια καλή αρχή,αλήθεια.Τα βασικά τα διδάσκονται και οι μαθητές στο Λύκειο.
-
Για ποιο λόγο βάζεις τη φιλοσοφία μπροστά; Εδώ μιλούμε για τα θρησκευτικά. Δε θα τα προστατέψεις προσπαθώντας να δανειστείς ξένη ομπρέλα για να τα καλύψεις. Δεν είναι κι έντιμο ξέρεις. Απ' τη στιγμή που δε σ' οδηγεί η λογική και δέχεσαι φαντασιωσικές αλήθειες ως αποκάλυψη τότε θα υπαχθείς αλλού. :)
Οι θρησκείες έχουν και στοιχεία φιλοσοφίας, κυρίως του κλάδου της Ηθικής και της Μεταφυσικής. Και τα Θρησκευτικά, αφού παρουσιάζουν τις θρησκείες αναγκαστικά αναφέρονται και στα δυο.
Και μπορεί το κομμάτι της μεταφυσικής να μην το αποδέχονται οι μη πιστοί, αλλά το κομμάτι της ηθικής επηρεάζει όλη την κοινωνία και τη νοοτροπία της, ανεξάρτητα αν κάποιος είναι θρήσκος ή όχι.
Γι' αυτό σου έλεγα ότι δεν υπάρχει θρησκευτικά ουδέτερη κοινωνία και θρησκευτικά ουδέτερο κράτος. Ανεξίθρησκη κοινωνία και κράτος, ναι.
ΥΓ. Μπορείς να κρίνεις το πόσο λογικά είναι τα επιχειρήματά του Rublev, όχι όμως τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. Αλλιώς, τα περί ανεκτικότητας και θρησκευτικής ουδετερότητας πάνε περίπατο στην εφαρμογή.
Φιλικά το λέω.
-
Στόχοι της εκπαίδευσης:
"Στον πνευματικό/νοητικό τομέα: Σκοπός μας είναι να βοηθηθεί ο μαθητής, ώστε σταδιακά να αποκτήσει και να χρησιμοποιεί την κριτική ικανότητα, την αφαιρετική σκέψη και να διαμορφώσει το προσωπικό του «μοντέλο» πρόσληψης, κατανόησης και εμπέδωσης της προσφερόμενης γνώσης."
Ο στόχος του μαθήματος των θρησκευτικών ακυρώνει τον παραπάνω στόχο. Παρόλα αυτά εντάσσεται στο πρόγραμμα σπουδών του γυμνασίου και λυκείου.
Γιατί τα θρησκευτικά δεν καλλιεργούν την κριτική σκέψη; αυτά είναι στερεότυπα ερήμην των στόχων των προγραμματων σπουδων
Πήγαινε τρεις σελίδες πίσω.
ΔΕΝ σου το επισήμανα εγώ,εντάξει;Μη φοβάσαι,ΔΕΝ θα συμφωνήσεις μαζί μου,εάν παραδεχτείς ότι έκανες ένα λάθος.
-
Αυτό που οι φιλόσοφοι εννοούν ως θεό κι αυτό που ο Αριστοτέλης κι οι αρχαίοι θεωρούσαν ως θεούς ουδεμιά σχέση έχουν με το χριστιανισμό και τις θρησκείες. Αλλά τι να σου πω και τι να καταλάβεις. Δεν έχεις πάρει μυρουδιά. Αλλ' άμα θες να εννοείς όσα γράφει ο Αριστοτέλης κι οι Γάλλοι διαφωτιστές υπό το πρίσμα της χριστιανικής κατήχησης περί Θεού εγώ δε μπορώ να σε βοηθήσω. ;)
-
Οκ, ό,τι πεις :)
-
Οι θρησκείες έχουν και στοιχεία φιλοσοφίας (κυρίως του κλάδου της Ηθικής) και στοιχεία μεταφυσικής. Και τα Θρησκευτικά, αφού παρουσιάζουν τις θρησκείες αναγκαστικά αναφέρονται και στα δυο.
Και μπορεί το κομμάτι της μεταφυσικής να μην το αποδέχονται οι μη πιστοί, αλλά το κομμάτι της Ηθικής επηρεάζει όλη την κοινωνία και τη νοοτροπία της, ανεξάρτητα αν κάποιος είναι θρήσκος ή όχι.
Γι' αυτό σου έλεγα ότι δεν υπάρχει θρησκευτικά ουδέτερη κοινωνία και θρησκευτικά ουδέτερο κράτος. Ανεξίθρησκη κοινωνία και κράτος, ναι.
ΥΓ. Μπορείς να κρίνεις το πόσο λογικά είναι τα επιχειρήματά του Rublev, όχι όμως τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. Αλλιώς, τα περί ανεκτικότητας και θρησκευτικής ουδετερότητας πάνε περίπατο στην εφαρμογή.
Φιλικά το λέω.
apri φιλικά σου απαντώ ότι συγχέεις ξανά το κράτος με τον πολίτη. Το κράτος ορίζει τις σχέσεις. Δεν ορίζει τις πεποιθήσεις. Θεωρείς εσύ ότι σωστά το κράτος κάνει επίκληση στην ορθοδοξία. Λάθος. Στο ξανάπα. Θεωρείς ότι άμα δε συμβεί αυτό τότε θα προσβληθούν οι ορθόδοξοι. Οι μη ορθόδοξοι, τότες, γιατί δεν προσβάλλονται με την επίκληση; Παραβιάζει, λοιπόν, βασικά νεωτερικά προτάγματα το τριαδικό στο σύνταγμα. Η Μεταφυσική κι η Ηθική είναι κλάδοι της Φιλοσοφίας. Η Θρησκειολογία θ' ασχολείτο με τα συναφή ζητήματα τουλάχιστο όσον αφορά τη θέση της κάθε θρησκείας. Η Κατηχητική δεν είναι κλάδος της Φιλοσοφίας. Μ' αυτήν ασχολούνται τα Θρησκευτικά. Όσο το Κράτος δεν είναι ουδέτερο τόσο δε θα υπάρχει απεμπλοκή απ' την Κατήχηση.
-
Οκ, ό,τι πεις :)
Καλό βράδυ και μη βλέπεις οπαδικά το θέμα. Γιατί θα συγχύζεσαι. ;)
-
Καλό βράδυ και μη βλέπεις οπαδικά το θέμα. Γιατί θα συγχύζεσαι. ;)
ΠΕριμένεις απάντηση;Σοβαρά τώρα; :D
-
Μα δεν έκανα ερώτηση! Είδες κάτι να σε ρωτώ στο καλό βραδάκι που ευχήθηκα; ;D
-
apri φιλικά σου απαντώ ότι συγχέεις ξανά το κράτος με τον πολίτη. Το κράτος ορίζει τις σχέσεις. Δεν ορίζει τις πεποιθήσεις. Θεωρείς εσύ ότι σωστά το κράτος κάνει επίκληση στην ορθοδοξία. Λάθος. Στο ξανάπα. Θεωρείς ότι άμα δε συμβεί αυτό τότε θα προσβληθούν οι ορθόδοξοι. Οι μη ορθόδοξοι, τότες, γιατί δεν προσβάλλονται με την επίκληση; Παραβιάζει, λοιπόν, βασικά νεωτερικά προτάγματα το τριαδικό στο σύνταγμα.
Δεν θεωρώ τίποτα από όλα αυτά και είναι προφανές ότι δεν έχεις καταλάβει αυτό που προσπαθώ να σου πω.
Η θρησκεία ως στοιχείο πολιτισμού δεν μπορεί να μην υπάρχει στην ταυτότητα ενός κράτους και μιας κοινωνίας, εφόσον ένα σημαντικό ποσοστό της κοινωνίας είναι θρήσκο. Όταν λέω "ταυτότητα", εννοώ την πολιτιστική ταυτότητα γενικά.
Η σχέση που θα πρέπει να έχει όμως ένα κράτος με τους πολίτες και οι πολίτες μεταξύ τους θα πρέπει να διέπεται από ανεξιθρησκία. Θα πρέπει δηλαδή το κράτος να μην κάνει διακρίσεις με βάση τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των πολιτών.
Με την επίκληση του κράτους σε μια μόνο θρησκεία κατά την εκτέλεση των υποχρεώσεών του προς τους πολίτες παύει να είναι ανεξίθρησκο και γίνεται θρησκευτικά μεροληπτικό.
Η Μεταφυσική κι η Ηθική είναι κλάδοι της Φιλοσοφίας.
Ναι, αυτό το θυμήθηκα μετά, αλλά μέχρι να το διορθώσω, είχες απαντήσει. Είσαι και γρήγορος. ;D ;D
Η Θρησκειολογία θ' ασχολείτο με τα συναφή ζητήματα. Η Κατηχητική δεν είναι κλάδος της Φιλοσοφίας.
Δεν διαφωνώ καθόλου.
-
Α, να ρωτήσω κάτι το menandros τώρα που το θυμήθηκα. Τα θρησκευτικά καλλιεργούν την κριτική σκέψη??? :o
-
Πιο πάνω σου ευχήθηκα πρώτος καλή συνέχεια ;) Μάλλον σου ξέφυγε...
-
Βρε συ rublev τις πρωτιές κοιτάς; Χαχαχαχα!
-
Ναι,είδες;Χαχαχα!
-
"Η θρησκεία ως στοιχείο πολιτισμού δεν μπορεί να μην υπάρχει στην ταυτότητα ενός κράτους και μιας κοινωνίας, εφόσον ένα σημαντικό ποσοστό της κοινωνίας είναι θρήσκο."
Εδώ είναι που διαφωνώ. Το κράτος στις αρχές του και δεχόμενο το κοινωνικό συμβόλαιο σύμφωνα με τα διαφωτιστικά προτάγματα οφείλει να μην εξετάζει ποσοστά. Αν οι πιότεροι πολίτες είναι χριστιανοί ή μουσουλμάνοι ή ποίου δόγματος είναι. Ορίζει τις σχέσεις των πολιτών μεταξύ τους και με τις τρεις εξουσίες. Το Σύνταγμα δεν είν' επιφορτισμένο να εμπεδώσει την ορθόδοξη πίστη. Εσύ θεωρείς την ορθοδοξία ως συστατικό στοιχείο της ρωμέικης κοινωνίας οπότε να γίνεται επίκληση. Είναι, πράγματι, συστατικό στοιχείο. Έχεις δίκιο. Είναι, όμως, το μόνο; Μα όχι! Όχι. Είναι και πολλά ακόμη κι άλλα δόγματα κι άλλες θρησκείες κι άλλα "πιστεύω" συστατικά στοιχεία. Άλλα περασμένων εποχών και λησμονημένα κι άλλα ρέοντα και σημερνά. Τα επικαλείται το Σύνταγμα; Όχι φυσικά! Κι ούτε διενεργεί γκάλλοπ ώστε αν αύριο η πλειοψηφία είναι ισλαμιστές να κάνει επίκληση στο Μωάμεθ. Για τούτο είν' απρόσωπο. Καμμιά επίκληση πουθενά. Τέλος πάντων έτσι το βλέπω εγώ κι όσο ήτο μπορετό έκαμα πιο καθαρή τη θέση μου.
-
Στην αρχή λες αυτό:
Φυσικά η λογική αφορά, ως επιστήμη, μόνον τα μαθηματικά και το υπέρλογο, ως μεταφυσική, τα θρησκευτικά.
Μετά συνεχίζεις με αυτό:
Γιατί βάζεις μαζί τα θρησκευτικά και τη φιλοσοφία; Από πού κι ως πού μια επιστήμη που αναζητά την αλήθεια μαζί με μιαν άλλη που θέλει να λέγεται επιστήμη ενώ δέχεται άκριτα την εξ αποκαλύψεως αλήθεια;
Και ολοκληρώνεις με αυτό:
Η Μεταφυσική κι η Ηθική είναι κλάδοι της Φιλοσοφίας.
Εν τω μεταξύ,το έχεις καταλάβει ότι μόλις σου απέδειξα τη θέση μου μέσα από τα λεγόμενά σου έτσι;
Περιμένω πως και πως δικαιολόγηση.Ελπίζω ευφάνταστη ;)
Καλό βράδυ σε όλους! :)
-
Τα θρησκευτικά είναι επιστήμη!
Τα θρησκευτικά είναι επιστήμη!
-
Τα θρησκευτικά είναι επιστήμη!
Τελείωσε! Παραδίνομαι! Όχι άλλο κάρβουνο μόνο μάνμου!
-
"Η θρησκεία ως στοιχείο πολιτισμού δεν μπορεί να μην υπάρχει στην ταυτότητα ενός κράτους και μιας κοινωνίας, εφόσον ένα σημαντικό ποσοστό της κοινωνίας είναι θρήσκο."
Εδώ είναι που διαφωνώ. Το κράτος στις αρχές του και δεχόμενο το κοινωνικό συμβόλαιο σύμφωνα με τα διαφωτιστικά προτάγματα οφείλει να μην εξετάζει ποσοστά. Αν οι πιότεροι πολίτες είναι χριστιανοί ή μουσουλμάνοι ή ποίου δόγματος είναι. Ορίζει τις σχέσεις των πολιτών μεταξύ τους και με τις τρεις εξουσίες. Το Σύνταγμα δεν είν' επιφορτισμένο να εμπεδώσει την ορθόδοξη πίστη. Εσύ θεωρείς την ορθοδοξία ως συστατικό στοιχείο της ρωμέικης κοινωνίας οπότε να γίνεται επίκληση. Είναι, πράγματι, συστατικό στοιχείο. Έχεις δίκιο. Είναι, όμως, το μόνο; Μα όχι! Όχι. Είναι και πολλά ακόμη κι άλλα δόγματα κι άλλες θρησκείες κι άλλα "πιστεύω" συστατικά στοιχεία.
Το μεγάλο ποσοστό έχει μεγάλη σημασία, γιατί διαμορφώνει σε μεγαλύτερο βαθμό τον πολιτισμό.
Το μεγαλύτερο ποσοστό των πολιτών είναι χριστιανοί ορθόδοξοι, χωρίς να σημαίνει ότι δεν έχουν συμβάλει στον πολιτισμό της χώρας και οι υπόλοιποι. Η ταυτότητα όμως της κοινωνίας είναι κατά βάση χριστιανική.
Μια ακόμα μεγαλύτερη πλειοψηφία στη χώρα έχει την ελληνική ως μητρική γλώσσα, ενώ υπάρχουν πολίτες που δεν την έχουν ως μητρική (π.χ Ρομά, Πομάκοι). Η γλωσσική ταυτότητα όμως της κοινωνίας και η επίσημη γλώσσα του κράτους είναι η ελληνική και σ' αυτήν είναι γραμμένο και το σύνταγμα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να γίνονται μεροληπτικές διακρίσεις στους πολίτες με βάση τη γλωσσική τους ταυτότητα.
Άλλο η πολιτιστική ταυτότητα του κράτους και άλλο το πόσο ισότιμα θα φέρεται στους πολίτες με βάση την ταυτότητά τους.
Καληνύχτα, τώρα. Πολύ αργήσαμε σήμερα. ;D ;D
-
Να σου πω. Αναγκαστικά (εκ των πραγμάτων) σε κάποια γλώσσα θα χρειαστεί να γραφτεί το Σύνταγμα. Δεν είναι προφορικό. Όμως χρειάζεται αναγκαστικά να κάμει επίκληση στην ορθοδοξία; Όχι. Θ' αφαιρούσε κάτι απ' την ουσία (και τους τύπους) των γραφομένων; Όχι. Γιατί να το κάμει τότε; Δεν υπάρχει λόγος. Δε χάνεται η πολιτισμική ταυτότητα των Ρωμηών επειδή δε θα γίνεται επίκληση στην ορθοδοξία. Όπως δε χάθηκε κι η πολιτισμική ταυτότητα των Συριανών καθολικών ή η ελληνικότητά τους επειδή δε γίνεται επίκληση στον καθολικισμό. Τώρα εγώ έχω κι άλλες θέσεις (π.χ. ότι δεν έπρεπε να υφίσταται καν κράτος Ελλάδα, ότι περιχαρακώθηκε ο Ελληνισμός κι η οικουμενικότητά του στα μίζερα σύνορα κτλ κτλ) κι ίσως για τούτο να υποβόσκουν αυτά που θεωρώ αρμόζοντα να γίνουν καθώς εκφράζομαι και να γίνουμαι αιρετικός. Ίσως στα πλαίσια του έθνους-κράτους (που εγώ απεχθάνομαι) να 'ναι πρέπουσα η επίκληση στην κυριαρχούσα θρησκεία για λόγους συνοχής. Τέλος πάντων. Εντ οβ ωλλ. Πέφτω για σλάφεν να δω και κάνα όνειρο χειμερινής νυκτός...
-
Τα θρησκευτικά είναι μάθημα γνωσιολογικο και πολιτισμικο
η θεολογια είναι επιστημη και ανήκει στις κοινωνικες επιστημες αξιοποιεί εργαλεία των κοινωνικών επιστημών
...όσο για δογματισμούς μπορείς να βρεις και σε άλλες επιστημες ακόμα και θετικές...βλ. δαρβινισμός ως κοσμική θρησκεία
διαβάστε το βιβλίο https://www.cup.gr/book/katanoontas-tin-exelixi/
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ
ΚΑΤΑΝΟΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΠΕΚ
Μετάφραση: Μιχάλης Μακρόπουλος με πολλά τέτοια παραδείγματα
-
Τα θρησκευτικά είναι μάθημα γνωσιολογικο και πολιτισμικο
η θεολογια είναι επιστημη και ανήκει στις κοινωνικες επιστημες αξιοποιεί εργαλεία των κοινωνικών επιστημών
...όσο για δογματισμούς μπορείς να βρεις και σε άλλες επιστημες ακόμα και θετικές...βλ. δαρβινισμός ως κοσμική θρησκεία
διαβάστε το βιβλίο https://www.cup.gr/book/katanoontas-tin-exelixi/
ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ
ΚΑΤΑΝΟΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΠΕΚ
Μετάφραση: Μιχάλης Μακρόπουλος με πολλά τέτοια παραδείγματα
Πολύ καλό επιχείρημα, δεν σας κάνει εντύπωση όλο αυτό το μένος κατά των θρησκευτικών στη συγκεκριμένη συγκυρία, την ώρα που τα παιδιά μας διδάσκονται πως προερχόμαστε από μαϊμούδες.
-
Να σου πω. Αναγκαστικά (εκ των πραγμάτων) σε κάποια γλώσσα θα χρειαστεί να γραφτεί το Σύνταγμα. Δεν είναι προφορικό. Όμως χρειάζεται αναγκαστικά να κάμει επίκληση στην ορθοδοξία; Όχι. Θ' αφαιρούσε κάτι απ' την ουσία (και τους τύπους) των γραφομένων; Όχι. Γιατί να το κάμει τότε; Δεν υπάρχει λόγος. Δε χάνεται η πολιτισμική ταυτότητα των Ρωμηών επειδή δε θα γίνεται επίκληση στην ορθοδοξία. Όπως δε χάθηκε κι η πολιτισμική ταυτότητα των Συριανών καθολικών ή η ελληνικότητά τους επειδή δε γίνεται επίκληση στον καθολικισμό. ……………………………..
Ίσως στα πλαίσια του έθνους-κράτους (που εγώ απεχθάνομαι) να 'ναι πρέπουσα η επίκληση στην κυριαρχούσα θρησκεία για λόγους συνοχής.
Δεν είναι θέμα πρακτικό μόνο. Είναι ότι αντικειμενικά υπάρχει μια πολιτιστική ταυτότητα που σαφώς διασφαλίζει τη συνοχή. Κι αυτό ίσχυε όχι μόνο από τον καιρό που η Ελλάδα έγινε έθνος-κράτος, αλλά πολύ περισσότερο όταν υπήρχε πολυεθνική βυζαντινή αυτοκρατορία, στην οποία οι Έλληνες δεν ήταν απαραίτητα και οι πολυπληθέστεροι. Ήταν όμως η εθνική ομάδα που έδινε το ισχυρότερο πολιτιστικό στίγμα στην αυτοκρατορία. Η θρησκεία ήταν ένα επιπλέον στοιχείο που ένωνε όλες τις εθνικές ομάδες.
Στην εξίσου πολυεθνική αυτοκρατορία του Καρλομάγνου η θρησκεία ήταν το μόνο συνεκτικό στοιχείο -δεν υπήρχε άλλο κοινό σε επίπεδο πολιτισμού- και γι' αυτό τους το επέβαλε δια πυρός και σιδήρου.
Η δήλωση της θρησκευτικής και εν γένει της πολιτιστικής ταυτότητας ως συνεκτικού στοιχείου ενός πληθυσμού είναι άσχετο με το αν το κράτος και οι πολίτες θα είναι δίκαιοι μεταξύ τους και δεν θα κάνουν μεροληπτικές διακρίσεις.
Η δικαιοσύνη διασφαλίζεται από τους νόμους.
Μεταφέροντας τη λογική σου σε ένα άλλο παράδειγμα, θα σου έλεγα και το εξής:
Σκέψου ότι η εκάστοτε κυβέρνηση έχει ένα συγκεκριμένο ιδεολογικό στίγμα που προκύπτει από την ιδεολογική ταυτότητα αυτών που τη στελεχώνουν. Οφείλει όμως κατά την άσκηση των καθηκόντων της στο πλαίσιο της δημοκρατίας να μη μεροληπτεί διακρίνοντας τους πολίτες βάσει των ιδεολογικών τους τοποθετήσεων.
Αν εφαρμόσω τη λογική σου περί ουδετερότητας, τότε για να είναι δίκαιη η εκάστοτε κυβέρνηση, πρέπει να μη δηλώνει την ιδεολογική της ταυτότητα και να προσποιείται ότι δεν έχει, γιατί άλλωστε δεν κινδυνεύει να τη χάσει. Για εμένα αυτά τα δυο είναι άσχετα. Αρκεί να δεσμεύεται από τους νόμους ότι θα φέρεται δίκαια.
Τώρα εγώ έχω κι άλλες θέσεις (π.χ. ότι δεν έπρεπε να υφίσταται καν κράτος Ελλάδα, ότι περιχαρακώθηκε ο Ελληνισμός κι η οικουμενικότητά του στα μίζερα σύνορα κτλ κτλ) κι ίσως για τούτο να υποβόσκουν αυτά που θεωρώ αρμόζοντα να γίνουν καθώς εκφράζομαι και να γίνουμαι αιρετικός.
Μα πάντα υπήρχαν όρια κυριαρχίας κι ας μην είχαν τη σημερινή μορφή των συνόρων.
Τα όρια κυριαρχίας μιας κρατικής δομής, όποια μορφή κι αν έχει, είναι όπως η πόρτα στο σπίτι σου. Όταν λες ότι θα μπορούσε να μην υπάρχει, δεν γίνεσαι αιρετικός, αλλά μη ρεαλιστής.
Η οικουμενικότητα του ελληνισμού δεν περιχαρακώθηκε από τα κρατικά σύνορα, γιατί ο πολιτισμός δεν έχει σύνορα και όρια, η εξουσία έχει.
-
Πολύ καλό επιχείρημα, δεν σας κάνει εντύπωση όλο αυτό το μένος κατά των θρησκευτικών στη συγκεκριμένη συγκυρία, την ώρα που τα παιδιά μας διδάσκονται πως προερχόμαστε από μαϊμούδες.
η θεωρία της εξέλιξης δεν λέει ότι καταγόμαστε από τις μαϊμούδες...απλώς όλο αυτό το μένος για τα θρησκευτικά οφείλεται στην πολιτισμική με την ευρεία έννοια καθυστέρηση της ελληνικής κοινωνίας και το έλλειμα παιδείας...δεν έχουμε μαθει να διαλεγόμαστε με το διαφορετικό...και να συνθέτουμε και το δημόσιο σχολείο δεν το προάγει αυτό....
έγινε περύσι ένα συνέδριο στο Πάντειο και είχα την τύχη να το παρακολουθήσω για τη βλασφημία και συνυπήρξαν σε αυτό ετερόκλητες ομάδες και απόψεις https://www.panteion.gr/images/Documents/pdf/akadimaika/progvlasf18.pdf
κάτι τέτοιο μας λείπει...
-
Έθνος με την έννοια του πολιτικού υποκειμένου δεν υπήρχε στο Βυζάντιο. Στα προνεωτερικά χρόνια υπήρχαν πολιτισμικές κοινότητες. Ούτε η ονομασία Έλληνες υπήρχε. Ρωμηοί ήσαν. Επίτρεψέ μου να διαφωνήσω ότι η συνταγματική επίκληση θρησκείας αποτελεί στοιχείο συνεκτικότητος. Αντιλαμβάνομαι γιατί το λες μόνο που έχω μια κάπως αλλιώτικη οπτική. Η συνοχή εξασφαλίζεται από τον υλισμό. Όχι τον ιδεαλισμό. Με απλά λόγια το ρωμέικο προλεταριάτο έχει συνοχή λόγω κοινών οικονομικών νιτερέσων. Αντίστοιχα η ρωμέικη μπουρζουαζία. Υπάρχει συνεκτικό στοιχείο μεταξύ ρωμέικης μπουρζουαζίας και ρωμέικου προλεταριάτου που μοιράζονται κοινή θρησκεία και δόγμα; Όχι. Καμμιά. Υπάρχει, απ' την άλλη, συνεκτικό στοιχείο ρωμέικου προλεταριάτου και τούρκικου; Φυσικά. Κι αντίστοιχα για τους μπουρζουάδες. Η υποτιθέμενη συνεκτικότητα θρησκείας είναι ιδεαλιστική φενάκη. Το έθνος-κράτος δημιουργήθηκε στη νεωτερικότητα απ' τους αστούς και τους δουλοπάροικους. Για την εποχή του ήταν πρόοδος. Στη μετανεωτερικότητα είναι ξεπερασμένο κι οπισθοδρομικό. Συγκολλά τεχνητά (εδώ παίζει μεγάλο ρόλο η εκπαίδευση και τα θρησκευτικά μαζί με τον ορισμένο τρόπο που διδάσκεται η ιστορία) ανόμοιες τάξεις ανθρώπων. Η διατήρηση του status quo ο σκοπός. Η ρωμέικη κουλτούρα, η σλαβική κουλτούρα, η εβραϊκή κουλτούρα, η αρβανίτικη κουλτούρα συνυπήρχαν για αιώνες στη Μακεδονία. Με τη δημιουργία του έθνους-κράτους κατεσφάγησαν όλες πλην μιας. Γιατί η ίδια η αστική εγκαθίδρυση (που 'φερε την αναπτυξιακή βιομηχανική πρόοδο) πέρασε από ποταμούς αίματος λαών εν ονόματι των υποτιθέμενων εθνών. Τα σύνορα αφανίζουν την κουλτούρα. Αφάνισαν ήδη στη δημιουργία τους τη σλάβικη. Κι αφανίζουν κι αυτήν που δήθεν προστατεύουν. Τη ρωμέικη. Γιατί στρεβλώνουν τη λαϊκή παράδοση σε μια περιχαράκωση ξεκομμένη από ρεύματα και καταδικασμένη στο απομονωτικό ψέμα της πούρας καταγωγής. Με απλά λόγια η κουλτούρα για να επιβιώσει θέλει οπωσδήποτε σ υ ν ύ π α ρ ξ η. Άρα ανοιχτά σύνορα, άμεση μετακίνηση πληθυσμών, δίπλα δίπλα Ρωμηοί Εβραίοι Τούρκοι Σλάβοι Αρβανίτες. Στην αλληλεπίδραση και την καθημερινή τριβή ζει αναπνέει εμπλουτίζεται ο κάθε πολιτισμός. Τα σύνορα του επονομαζόμενου κράτους Ελλάδα προκάλεσαν και την παρακμή του λαϊκού πολιτισμού.
-
Έθνος με την έννοια του πολιτικού υποκειμένου δεν υπήρχε στο Βυζάντιο. Στα προνεωτερικά χρόνια υπήρχαν πολιτισμικές κοινότητες. Ούτε η ονομασία Έλληνες υπήρχε. Ρωμηοί ήσαν. Επίτρεψέ μου να διαφωνήσω ότι η συνταγματική επίκληση θρησκείας αποτελεί στοιχείο συνεκτικότητος. Αντιλαμβάνομαι γιατί το λες μόνο που έχω μια κάπως αλλιώτικη οπτική. Η συνοχή εξασφαλίζεται από τον υλισμό. Όχι τον ιδεαλισμό.
Μα δεν αναφερόμουν στην έννοια του πολιτικού υποκειμένου, δηλ. του έθνους-κράτους. Νομίζω, ήμουν σαφής.
Αναφερόμουν στην έννοια της εθνικής-πολιτισμικής κοινότητας που υπήρχε από το τότε που όρισε και ο Ηρόδοτος την έννοιά της. Δεν έχει σημασία η ονομασία, αν και μια που το ανέφερες ούτε αυτό που λες είναι απόλυτο. Ειδικά προς το τέλος της αυτοκρατορίας (δηλ. μετά την πρώτη Άλωση) που είχε απωλεσθεί σε μεγάλο βαθμό ο πολυεθνικός της χαρακτήρας, ο όρος "Έλληνας" χρησιμοποιούνταν όχι για να δηλώσει τον εθνικό-ειδωλολάτρη όπως τα πρώτα χρόνια του Βυζαντίου, αλλά τον Έλληνα κάτοικο του Βυζαντίου (χωρίς όμως να έχει εξοβελιστεί ο όρος "Ρωμιός"). Γι' αυτό και ο Πλήθων Γεμιστός είχε γράψει στον Μανουήλ Παλαιολόγο για τους Πελοποννήσιους του Μυστρά την περίφημη φράση "εσμέν Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί».
Η συνοχή διασφαλίζεται και από τον ιδεαλισμό και από το κοινό υλιστικό συμφέρον. Μην ισοπεδώνεις τόσο τους ανθρώπους, ώστε να πιστεύεις ότι το μόνο για το οποίο μπορεί να ενώνονται και να αγωνίζονται είναι το χρήμα. Είναι και αυτό. Όταν λ.χ κάποιοι Φιλέλληνες έρχονταν να πολεμήσουν στην ελληνική επανάσταση είχαν να αποκομίσουν κάτι υλικό προσωπικά; Μάλλον να χάσουν είχαν. Ένιωθαν όμως ότι τους ένωνε με τους Έλληνες μια κοινή πολιτιστική κληρονομιά (όχι μόνο το ομόθρησκο, αλλά και η αρχαία κλασική κληρονομιά, το ενδιαφέρον για την οποία είχε τονωθεί μέσα από το κίνημα του Κλασικισμού) και ήταν και η πνευματική κληρονομιά της Γαλλικής Επανάστασης για την αντίδραση σε κάθε μορφή καταπίεσης.
Υπάρχουν, ξέρεις, και ιδεολόγοι σ' αυτήν τη ζωή. Δεν είναι όλοι αυστηρά υλιστές. Κι αν θέλεις, το μάθημα των Θρησκευτικών, ανεξάρτητα από τη σχέση που έχει ο καθένας με τη μεταφυσική, αν περνάει κάποιο μήνυμα, είναι ότι υπάρχει και αυτό που λέγεται "πνευματικότητα".
Υπάρχει συνεκτικό στοιχείο μεταξύ ρωμέικης μπουρζουαζίας και ρωμέικου προλεταριάτου που μοιράζονται κοινή θρησκεία και δόγμα; Όχι. Καμμιά. Υπάρχει, απ' την άλλη, συνεκτικό στοιχείο ρωμέικου προλεταριάτου και τούρκικου; Φυσικά. Κι αντίστοιχα για τους μπουρζουάδες.
Οι άνθρωποι έχουν πολλαπλές ταυτότητες, όχι μόνο μια. Και ανάλογα με κάθε ταυτότητά τους, εντάσσονται και σε διαφορετικές ομάδες και διεκδικούν διαφορετικά πράγματα.
Βεβαίως και υπάρχει συνεκτικό στοιχείο μεταξύ της ρωμέικης μπουρζουαζίας και του ρωμέικου προλεταριάτου. Αλλά αυτό μπορεί να το δεις, όταν αυτό που διακυβεύεται είναι το "ρωμέικο". Στους εθνικοαπελευθερωτικούς πολέμους δεν πολεμά μόνο το προλεταριάτο, αλλά και οι αστοί (άσχετα αν οι πιο ισχυροί από αυτούς κάνουν ό,τι μπορούν για να το αποφύγουν).
Και το ρωμέικο προλεταριάτο έχει συνεκτικό στοιχείο με το τούρκικο, όταν αυτό που διακυβεύεται είναι τα εργατικά δικαιώματα και η αλλαγή του κοινωνικού status quo.
Και εσύ είσαι εκπαιδευτικός και Έλληνας. Το ένα δεν αναιρεί το άλλο. Για άλλα πράγματα αισθάνεσαι συνδεδεμένος με τους εκπαιδευτικούς, για άλλα με τους υπόλοιπους Έλληνες.
Η ρωμέικη κουλτούρα, η σλαβική κουλτούρα, η εβραϊκή κουλτούρα, η αρβανίτικη κουλτούρα συνυπήρχαν για αιώνες στη Μακεδονία. Με τη δημιουργία του έθνους-κράτους κατεσφάγησαν όλες πλην μιας. Γιατί η ίδια η αστική εγκαθίδρυση (που 'φερε την αναπτυξιακή βιομηχανική πρόοδο) πέρασε από ποταμούς αίματος λαών εν ονόματι των υποτιθέμενων εθνών. Τα σύνορα αφανίζουν την κουλτούρα. Αφάνισαν ήδη στη δημιουργία τους τη σλάβικη. Κι αφανίζουν κι αυτήν που δήθεν προστατεύουν. Τη ρωμέικη. Γιατί στρεβλώνουν τη λαϊκή παράδοση σε μια περιχαράκωση ξεκομμένη από ρεύματα και καταδικασμένη στο απομονωτικό ψέμα της πούρας καταγωγής. Με απλά λόγια η κουλτούρα για να επιβιώσει θέλει οπωσδήποτε σ υ ν ύ π α ρ ξ η. Άρα ανοιχτά σύνορα, άμεση μετακίνηση πληθυσμών, δίπλα δίπλα Ρωμηοί Εβραίοι Τούρκοι Σλάβοι Αρβανίτες. Στην αλληλεπίδραση και την καθημερινή τριβή ζει αναπνέει εμπλουτίζεται ο κάθε πολιτισμός. Τα σύνορα του επονομαζόμενου κράτους Ελλάδα προκάλεσαν και την παρακμή του λαϊκού πολιτισμού.
Αυτό που περιγράφεις είναι ακριβώς αυτό που λες: στρέβλωση.
Δηλαδή, είναι η αντίληψη ότι η κυρίαρχη πολιτισμική ομάδα έχει δικαίωμα να καθυποτάξει και να εξαφανίσει τις μειονότητες, αρχικά περιθωριοποιώντας τες και μετά καταπνίγοντας τη φωνή τους. Είναι μια κατά βάση φοβική τάση που προέρχεται από το παρελθόν και ταυτίζει την εθνική ανεξαρτησία με την εξαφάνιση του ξένου ως εν δυνάμει εχθρικού. Δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει αυτή η λογική σε μια σημερινή κοινωνία.
Δεν χρειάζεται να υπάρχουν ανοικτά σύνορα, αρκεί το κράτος και οι πολίτες να έχουν ανοιχτούς ορίζοντες και να μη χτίζουν τείχη γύρω από τον εαυτό τους.
Στη μετανεωτερικότητα είναι ξεπερασμένο κι οπισθοδρομικό.
Πολύ φοβάμαι ότι αυτή η ιδέα της νεωτερικότητας λειτουργεί συχνά ως ένα άλλοθι, για να ωραιοποιούμε τον ιδεολογικό αχταρμά.
Ας πούμε, για να ξαναγυρίσουμε σε μια συζήτηση που είχαμε ξεκινήσει, είναι άλλο πράγμα η διακριτή λειτουργία Κράτους-Εκκλησίας ως θεσμών που ασκούν επιρροή στην κοινωνία και άλλο πράγμα η ανεξίθρησκη λειτουργία του κράτους προς τους πολίτες, ασχέτως της θρησκευτικής του ταυτότητας.
Αν αυτά τα συγχέουμε και κάνουμε έναν αχταρμά με το πρόσημο του νεωτερικού, απλώς βαφτίζουμε τον παραλογισμό προοδευτικό. Κι αυτό μην περιμένεις να έχει τη συναίνεση της πλειοψηφίας.
-
Τα θρησκευτικά είναι επιστήμη!
Τα θρησκευτικά είναι επιστήμη!
Δεν ήταν τόσο δύσκολο,έτσι;Και ας προσπαθείς να το αντιμετωπίσεις με ειρωνεία.
Γεγονός είναι ότι καταλαβαίνεις κι εσύ ο ίδιος ότι με βάση τα δικά σου λόγια και τους κανόνες της λογικής, δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς ότι τα θρησκευτικά βασίζονται στην επιστήμη (της θεολογίας,της θρησκειολογίας,της κοινωνιολογίας κ.α.) :)
Είδες που τελικά τα μαθηματικά ως λογική χωράνε και σε εμάς τους αδαείς "θρησκευτικούς"; ;)
-
@menandros
Η μόνη ένσταση που έχω σε όσα πολύ σωστά έγραψες,είναι ότι η θεολογία δεν ανήκει στις κοινωνικές επιστήμες.
Αλίμονό μας εάν απεμπολίσουμε τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα της θεολογικής επιστήμης και συρθούμε στο άρμα των κοινωνικών επιστημών,όπως θέλει η παγκόσμια τάση.
Η ίδια υποτίμηση επιδιώκεται να επιβληθεί σε όλες τις ανθρωπιστικές επιστήμες (π.χ.ιστορία) και βασίζεται σε συγκεκριμένη θεώρηση του ανθρώπου: στην αντιμετώπισή του ως αποκλειστικό δημιούργημα των κοινωνικών συνθηκών.Η ανθρώπινη φύση παραμερίζεται και καλλιεργείται μια νέα ανθρωπολογία.
Υ.Γ.Οι δύο διαφορετικές οπτικές της ιστορίας του ανθρώπου αποτυπώνονται και στον παραπάνω διάλογο μεταξύ apri-Leon21.
-
α) Τρία πράγματα έλεγε ο Ουγκώ κινούν την ιστορία. Η καρδιά, το μυαλό και το στομάχι. Ο ιδεαλισμός αναφέρεται στο πρώτο. Ο υλισμός στ' άλλα δυο. Μόνο που η λογική υπερισχύει του συναισθήματος. Το τελευταίο δεν είν' αντικειμενικό. Ενέχει άκρατο υποκειμενισμό. Στο τελευταίο βασίστηκαν οι Φιλέλληνες που αναφέρεις. Σκέψου την εικόνα που 'χαν μέσα τους για τους Ρωμηούς όταν κατεβήκαν να πολεμήσουν. Σάστισαν όταν αντίκρυσαν την πλήρη αναντιστοιχία αρχαίων Ελλήνων και σημερνών Ρωμηών. Άλλοι νίκησαν με τη θέληση την αρνητική τροπή της εικόνας κι έμειναν κι άλλοι αηδιασμένοι μπάρκαραν κι άνευ επιστροφής. Το συναίσθημα καλλιεργείται βλέπεις. Εξ απαλών ονύχων. Απ' την οικογένεια τους δασκάλους την κοινωνία καθόλου. Τι συνιστά; Ως επί το πλείστον αυταπάτες. Ημπορεί να λειτουργήσουν αυτές συνεκτικά; Για λίγο καιρό και πάνω στον ψεύτικο ενθουσιασμό ναι. Για πολύ καιρό όχι. Το τελευταίο το εξασφαλίζει ο υλισμός. Νους και γαστέρα. Η καρδιά θα δεθεί τότε όμορφα και στέρεα με όσα τα ρέστα δυο όργανα επιτάσσουν. Τον τόνο το δίνουν αυτά. Ο Γεμιστός υπήρξε φιλόσοφος και μέσα του και μελετώντας ολοζωής χώνεψε την κοσμοθεωρία των αρχαίων και των νεωτέρων κατοίκων του ακρωτηριού Μωρέας και θέλησε να δώσει συνεχή αδιάλειπτη υπόσταση. Πέρασε σιγά σιγά στον κόσμο. Χρειάστηκαν αιώνες κι ο ίδιος ο Κοραής σε διαφωτιστικά χρόνια τόνιζε ότι το Έλληνες είναι λόγια κατασκευή και το Γραικοί είναι σωστότερο.
β) Το εθνικοαπελευθερωτικό που λες αφορά αμιγώς τα νεωτερικά χρόνια. Δεν υπήρχε τέτοιος όρος πριν. Επομένως άμα θεωρείς το έθνος όπως ο Ηρόδοτος δεν έχει νόημα η λέξη. Άμα το θεωρείς με τη σύγχρονη έννοια του πολιτικού υποκειμένου στα χρόνια της κεφαλαιοκρατίας και της έμμεσης εκπροσώπησης τότε πράγματι αποκτά νόημα. Οι πόλεμοι στα σημερνά χρόνια όπου το κεφάλαιο έχει εγκαθιδρυθεί είναι οικονομικής προέλευσης. Ανταγωνιστικοί κεφαλαιακών διαφορών και συγκρούσεων. Το "υπέρ πατρίδος" είν' το περιτύλιγμα κι όχι η ουσία. Άρα η άρχουσα τάξη διατάζει και το προλεταριάτο πέφτει στα πεδία για χάρη της. Προσωπικά αυτοπροσδιορίζομαι ως Ρωμηός δάσκαλος μιας κι αναφέρεις κάτι σχετικό.
γ) Δίχως ανοιχτά σύνορα δε μπορεί να υπάρξει ζωή και διάρκεια στη λαϊκή κουλτούρα. Μοιραία απομονώνεται και σβήνει. Μόνον η συνύπαρξη την αιμοδοτεί. Κι η τελευταία με κλειστά σύνορα δεν υφίσταται.
δ) Το τι θα 'χει τη συναίνεση της πλειοψηφίας είν' απολύτως αδιάφορο σε θέματα σεβασμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κι αυτό είναι διαφωτιστικό-νεωτερικό πρόταγμα. Μ' απλά λόγια το Κράτος δεν επιβάλλεται να εξασφαλίζει, απλά, την ανεξιθρησκεία. Αυτό γινόταν και στο Μεσαίωνα και στο Βυζάντιο και στη Ρώμη. Αλλά επιβάλλεται να 'ναι Λ α ϊ κ ό. Ουδεμιά επίκληση σε ουδεμιά θρησκεία. Τούτο του εξασφαλίζει πραγματικά ίση μεταχείριση πολιτών. Είδες τι συνέβη με το ΣτΕ. Το πάτημα υπήρχε. Άλλως, και το 'χω ξαναπεί, ο δικαστής δε θα 'χε οδό διαφυγής. Έστω και νομικίστικης.
-
Leon21:"Άρα η άρχουσα τάξη διατάζει και το προλεταριάτο πέφτει στα πεδία για χάρη της."
Πραγματικά, η συγκεκριμένη αρχή ισχύει σε όλες τις ιστορικές περιόδους.
Ένα παράδειγμα είναι η μικρασιατική εκστρατεία, η οποία οδήγησε στην τραγωδία τον Ελληνισμό. Ο Βενιζέλος, ως γνήσιος εκφραστής της μεγαλοαστικής τάξης, όρισε ως στόχο τα μικρασιατικά παράλια, όπου άνθιζε το εμπόριο στο οποίο επιδίδονταν οι μεγαλοαστοί. Η Μεγάλη Ιδέα (ο αλυτρωτισμός) γεννήθηκε και τροφοδοτούταν, σαφέστατα από την άρχουσα τάξη: τραπεζίτες, μεγαλεμπόρους , βιοτέχνες... και τους πολιτικούς εκπροσώπους της.
-
Ακριβώς Ρέα! Και μόνο να σκεφτεί κανείς ότι η Μεγάλη Ιδέα ήταν έμπνευση του Κωλέττη...
-
Πρόκειται για μια αντικειμενική πραγματικότητα ότι το μάθημα όπως διδάσκεται δεν είναι έτσι όπως ισχυρίζεστε.Δεν το λέμε εμείς για να διαφωνήσετε.Αυτή είναι η αντικειμενική πραγματικότητα,πάνω στην οποία στηρίχτηκε η απόφαση του ΣτΕ και για την οποία υποτίθεται ότι συζητάμε εδώ και 18 σελίδες.
Κι εγώ μπορώ να διαφωνήσω στο ότι 1+1 κάνει 2.Αν μου λέτε αυτό,πάω πάσο...
Πραγματικό ενδιαφέρον θα δείχνατε συναδέλφισσα εάν μπορούσατε να συζητήσετε πέρα από εγωισμούς και προκαταλήψεις.
Συνάδελφε, να σου υπενθυμίσω ότι το μάθημα των θρησκευτικών το διδαχθηκαμε και εμείς ως μαθητές. Επιπλέον το εν λόγω μάθημα συνέχισε να διδάσκεται μετά από δεκαετίες στα παιδιά μας, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και την ίδια λογική. Δεν άλλαξε απολύτως τίποτα.
Καμία προκατάληψη εκ μέρους μας. Η διαφορετική άποψη δεν είναι προκατάληψη, ούτε "ημιμαθεια".
-
Ακριβώς Ρέα! Και μόνο να σκεφτεί κανείς ότι η Μεγάλη Ιδέα ήταν έμπνευση του Κωλέττη...
Κωλέττης= Βία και νοθεία. Αυτή η φράση δείχνει ποιοί ήταν οι υποκινητές του αλυτρωτισμού Leon!
-
Συνάδελφε, να σου υπενθυμίσω ότι το μάθημα των θρησκευτικών το διδαχθηκαμε και εμείς ως μαθητές. Επιπλέον το εν λόγω μάθημα συνέχισε να διδάσκεται μετά από δεκαετίες στα παιδιά μας, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και την ίδια λογική. Δεν άλλαξε απολύτως τίποτα.
Καμία προκατάληψη εκ μέρους μας. Η διαφορετική άποψη δεν είναι προκατάληψη, ούτε "ημιμαθεια".
Πάμε πάλι.Καλο θα ήταν να ενημερωθείς, πριν εκφράσεις άποψη για το θέμα,ότι εδώ και λίγα χρόνια έχουν αλλάξει τα προγράμματα των θρησκευτικών και δεν είναι τα ίδια με εκείνα που διδαχτηκες.Θα περίμενα να το έχεις καταλάβει και από τη συζήτηση στην οποία υποτίθεται ότι συμμετέχεις.Σας το είπε και κάποιος άλλος ότι αναπαράγετε τις εμπειρίες που είχατε ως μαθητές.Εγω θα προσθέσω ότι δυστυχώς δεν υπάρχει πιθανότητα διαλόγου με τέτοια προκατάληψη που επιδεικνύεις
-
α) Τρία πράγματα έλεγε ο Ουγκώ κινούν την ιστορία. Η καρδιά, το μυαλό και το στομάχι. Ο ιδεαλισμός αναφέρεται στο πρώτο. Ο υλισμός στ' άλλα δυο. Μόνο που η λογική υπερισχύει του συναισθήματος. …….Το συναίσθημα καλλιεργείται βλέπεις. Εξ απαλών ονύχων. Απ' την οικογένεια τους δασκάλους την κοινωνία καθόλου. Τι συνιστά; Ως επί το πλείστον αυταπάτες. Ημπορεί να λειτουργήσουν αυτές συνεκτικά; Για λίγο καιρό και πάνω στον ψεύτικο ενθουσιασμό ναι. Για πολύ καιρό όχι. Το τελευταίο το εξασφαλίζει ο υλισμός. Νους και γαστέρα.
E όχι δα. Εγώ το αντίθετο θα έλεγα. Οι Έλληνες δεν διατήρησαν τόσα χρόνια τη συνεκτικότητά τους, επειδή τους συνέδεε το χρήμα. Αυτό περισσότερο τους χώριζε και αποτελούσε τροχοπέδη για την κίνηση της ιστορίας. Πιο πολύ τους συνέδεε η κοινή πολιτιστική ταυτότητα η οποία εξελισσόταν κατά τη διάρκεια του χρόνου. Αυταπάτες μπορεί να είχαν όντως κάποιοι Φιλέλληνες. Η αίσθηση του συνανήκειν και των κοινών αναφορών όμως δεν είναι αυταπάτη. Δεν είναι αυταπάτη σου ότι έχεις κοινές αναφορές και μνήμες με την οικογένειά σου. Ούτε σε συνδέει μόνο με το χρήμα με αυτήν. Αυτό ισχύει και σε ευρύτερα κοινωνικά δίκτυα από την οικογένεια.
Ο Γεμιστός υπήρξε φιλόσοφος και μέσα του και μελετώντας ολοζωής χώνεψε την κοσμοθεωρία των αρχαίων και των νεωτέρων κατοίκων του ακρωτηριού Μωρέας και θέλησε να δώσει συνεχή αδιάλειπτη υπόσταση.
Όχι, η αδιάλειπτη υπόσταση δεν ήταν κατασκεύασμα των λογίων ή αποκλειστική τους υπόθεση. Απλώς, οι λόγιοι σε κάθε εποχή είχαν συνείδηση των πολιτιστικών στοιχείων που δήλωναν την αδιάλειπτη υπόσταση, και της προέλευσής τους.
Δηλαδή, εκεί που ο απλός λαός έκανε περιφορά του Επιταφίου ξέροντας ότι το παρέλαβε ως έθιμο από τους προγόνους του, οι λόγιοι ήξεραν ότι το έθιμο έφτανε μέχρι τα μακρινά Αδώνια στην αρχαιότητα. Εκεί που ο λαός έκανε κόλλυβα ως πατρογονικό έθιμο, οι λόγιοι ήξεραν ότι συνέχιζαν να κάνουν τις αρχαίες πανσπερμίες.
Όταν ο λαός στεκόταν μπροστά από το τέμπλο ενός ορθόδοξου ναού ήξερε ότι ήταν κομμάτι της λαϊκής παραδοσιακής τέχνης που χανόταν στο βάθος του χρόνου. Οι λόγιοι ήξεραν ότι αυτό που έβλεπε ήταν η συνέχιση της πρόσοψης του ναού/παλατιού που αντίκρυζε ο αρχαίος θεατής στο θέατρο, με τις τρεις θύρες, τους ψάλτες δεξιά και αριστερά όπου έβγαιναν άλλοτε οι αγγελιοφόροι και τη χορωδία στη θέση του αρχαίου χορού.
Όταν ο λαός έβλεπε τον ιερέα να λέει "Δεύτε λάβετε φως" ήξερε ότι ήταν παλιό έθιμο, δεν ήξερε ότι την ίδια ακριβώς κίνηση έκανε και ο ιεροφάντης στα Ελευσίνια Μυστήρια με παρόμοιους συμβολισμούς.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι κάποια έθιμα τα βλέπεις μόνο στην ορθόδοξη χριστιανική παράδοση και όχι στην καθολική ή προτεσταντική εκδοχή που είχαν άλλο πολιτιστικό υπόβαθρο.
Ο πολιτισμός δεν κληροδοτείται μόνο μέσω της εκπαίδευσης, αλλά και μέσω αυτού που λέγεται "λαϊκή παράδοση".
Κάποτε σε μια συζήτηση με τον Άγγλο ναύαρχο Χάμιλτον, ξέρεις τι του είπε ο Κολοκοτρώνης για τον λόγο που πολεμούσαν τους Τούρκους; «Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμία συνθήκη δεν έκανε. Η φρουρά του είχε παντοτινόν πολέμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα. Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι κλέφτες, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι, και τα βουνά."
Ο Κολοκοτρώνης ήταν αμόρφωτος και τον Παλαιολόγο τον ήξερε κατά πάσα πιθανότητα από τον θρύλο του μαρμαρωμένου βασιλιά. Ένιωθε όμως ένα συναισθηματικό δέσιμο μαζί του, ένιωθε ιστορική συνέχειά του.
Και μπορεί να είχε πολλούς οικονομικούς λόγους να ξεσηκωθεί εναντίον των Τούρκων που ξεζούμιζαν οικονομικά τους Ρωμιούς μέσω των κοτσαμπάσηδων, αλλά ξέρεις, την κρίσιμη στιγμή του κινδύνου δεν σου δίνει δύναμη το συμφέρον, αλλά το συναίσθημα, ειδικά αν βρίσκεσαι στην πλευρά του αδικημένου.
Τύποι σαν τον Κοραή υποτιμούσαν τη συμβολή της παράδοσης και από την ασφάλεια του εξωτερικού έκαναν λόγο για "μετακένωση" των ευρωπαϊκών ιδεών στον ελληνικό χώρο, λες και στο κεφάλι των Ρωμιών υπήρχε πολιτιστικό κενό. Μέγα σφάλμα. Η δύναμη της λαϊκής παράδοσης αναδείχθηκε από το κίνημα του Ρομαντισμού που μπήκε στον κόπο να μελετήσει την παράδοση, πριν αποφανθεί για την αξία και το περιεχόμενό της.
Ακόμα και η καθαρευουσιάνικη γλωσσική πρόταση του Κοραή ήταν ένα τεχνητό κατασκεύασμα που δεν είχε σχέση με τη γλώσσα των Ρωμιών, ούτε του λαού ούτε των λογίων. Ήταν ένας άνθρωπος που έβλεπε εν πολλοίς τα πράγματα από μακριά.
δ) Το τι θα 'χει τη συναίνεση της πλειοψηφίας είν' απολύτως αδιάφορο σε θέματα σεβασμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κι αυτό είναι διαφωτιστικό-νεωτερικό πρόταγμα. Μ' απλά λόγια το Κράτος δεν επιβάλλεται να εξασφαλίζει, απλά, την ανεξιθρησκεία. Αυτό γινόταν και στο Μεσαίωνα και στο Βυζάντιο και στη Ρώμη. Αλλά επιβάλλεται να 'ναι Λ α ϊ κ ό. Ουδεμιά επίκληση σε ουδεμιά θρησκεία. Τούτο του εξασφαλίζει πραγματικά ίση μεταχείριση πολιτών. Είδες τι συνέβη με το ΣτΕ. Το πάτημα υπήρχε. Άλλως, και το 'χω ξαναπεί, ο δικαστής δε θα 'χε οδό διαφυγής. Έστω και νομικίστικης.
Αυτό είναι προσωπική σου άποψη. Εγώ διαφωνώ ότι η δήλωση της ταυτότητας είναι αυτή που οδηγεί στην αδικία.
Γενικά, θεωρώ ότι είναι πολύ απλουστευτικό, όταν γίνεται μια αυθαιρεσία, να πρέπει να καταργηθεί κάτι, αντί να περιοριστεί μέσω του νόμου. Δηλαδή, αυθαιρετεί η θρησκευτική πλειοψηφία, να μη δηλώνει την ταυτότητα της ούτε η πλειοψηφία ούτε η μειοψηφία. Αυθαιρετούν οι πλούσιοι, να μην υπάρχουν πλούσιοι. Αυτό είναι στρουθοκαμηλισμός. Υπάρχει και ο νόμος για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αυτό δεν προϋποθέτει την άρνηση της ταυτότητας κανενός.
Και μόνο να σκεφτεί κανείς ότι η Μεγάλη Ιδέα ήταν έμπνευση του Κωλέττη...
Η Μεγάλη Ιδέα μπορεί να αποδίδεται συνήθως στον Ι. Κωλέττη, αλλά αν θέλουμε να είμαστε ιστορικά σωστοί, ο πρώτος που έθεσε τέτοιο θέμα ήταν ο ιδρυτής της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας, ο Θεόδωρος Λάσκαρης που ζούσε με το όνειρο της ανάκτησης των εδαφών που είχαν χαθεί κατά την πρώτη Άλωση. Είχε πει στον λόγο του θρόνου:
"Και των πατρίδων αύθις λαβώμεθα, ων αμαρτόντες, απεσφαιρίσθημεν, αύται δε είσι το αρχαίον και πρώτον ημίν ενδιαίτημα, ο παράδεισος, και η προς Ελλήσποντον πόλις του Κυρίου των δυνάμεων, η πόλις του Θεού ημών, το εύρριζον αγαλλίασμα πάσης της γης, η παρά πάσιν έθνεσι περιμάχητός τε και περιώνυμος. Νικητήρια, ει δε και τα εισιτήρια εορτάσομεν ης εκπεπτώκειμεν πόλεως· ώστε εις ελευθερωτήν Μωυσήν… κριθείσης της βασιλείας μου, ει αν επιτευχθεί τούτο των θαυμάσιων έργον θαυμασιώτερον και των πώποτε εξαίσιων εξαισιώτερον»".
-
@ apri
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και θα ήθελα να προσθέσω και αυτό.
http://homouniversalisgr.blogspot.com/2013/05/29-1453.html
Ντίνος Χριστιανόπουλος "Η απάντηση του Πατριάρχη"
Το 1955, μετά τα σεπτεμβριανά, ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Πατριάρχη Αθηναγόρα μήπως ήταν καιρός να φύγει το Πατριαρχείο από την Κωνσταντινούπολη. «Γιατί;» είπε ο Πατριάρχης. «Μα έχετε μείνει ελάχιστοι εδώ», απάντησε ο δημοσιογράφος. «Πράγματι, μείναμε λίγοι», είπε ο Πατριάρχης. «Όμως ξεχνάτε πόσα εκατομμύρια είναι οι πεθαμένοι κάτω από τα πόδια μας; Αυτούς δεν τους υπολογίζετε; Μαζί μ’ αυτούς είμαστε πάρα πολλοί».
Χρόνια με απασχολεί αυτή η απάντηση του Πατριάρχη. Τι συγκινητικό, η ορθοδοξία κι ο ελληνισμός επιβιώνουν με τα εκατομμύρια των πεθαμένων τους. Αυτό το νιώθω και στον εαυτό μου. Τώρα που πια ξεράθηκα ερωτικά, οι δώδεκα αλησμόνητοι έρωτές μου όχι μόνο μου φαίνονται πολλοί, αλλά τους νιώθω μέσα μου να υπάρχουν ολοζώντανοι. Τόσο, που εξαιτίας τους κρατιέμαι ολοζώντανος κι εγώ.
-
apri: "Υπάρχει και ο νόμος για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αυτό δεν προϋποθέτει την άρνηση της ταυτότητας κανενός."
apri, περιγράφεις μια ιδανική κατάσταση σε μια ιδανική κοινωνία. Θεωρώ ότι ο νόμος ή οι νόμοι διαμορφώνονται και τίθενται από τους ισχυρούς και ευνοούν τους ίδιους. Αγνοούν τους αδυνάτους, οι οποίοι πρέπει συνεχώς να διεκδικούν την ισότητα και τα θεμελιώδη δικαιώματα τους. Μόνο ένα ισχυρό λαϊκό κράτος έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει την ισότητα μεταξύ των πολιτών και εγγύηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι κοινωνικές αδικίες είναι διαχρονικό ιστορικό φαινόμενο , το οποίο "δεν έχει πατρίδα".
-
Θεωρώ ότι ο νόμος ή οι νόμοι διαμορφώνονται και τίθενται από τους ισχυρούς και ευνοούν τους ίδιους.
Μόνο ένα ισχυρό λαϊκό κράτος έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει την ισότητα μεταξύ των πολιτών και εγγύηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι κοινωνικές αδικίες είναι διαχρονικό ιστορικό φαινόμενο , το οποίο "δεν έχει πατρίδα".
Οι ισχυροί δεν παύουν να υπάρχουν σε καμιά κρατική μορφή. Αν θεωρείς ότι μπορούν να ρυθμίζουν τους νόμους ανεξέλεγκτοι, χωρίς καμία λογοδοσία των πολιτικών στο λαό που τους εκλέγει, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει στο λεγόμενο λαϊκό κράτος. Η πρόφαση της παρέμβασης απλώς θα αλλάζει. Δεν θα γίνει δηλαδή ξαφνικά ιδανική η κοινωνία, επειδή το κράτος θα είναι λαϊκό.
Εγώ δεν είμαι τόσο απαισιόδοξη για να θεωρώ ότι είναι εντελώς ανεξέλεγκτοι.
-
Οι ισχυροί δεν παύουν να υπάρχουν σε καμιά κρατική μορφή. Αν θεωρείς ότι μπορούν να ρυθμίζουν τους νόμους ανεξέλεγκτοι, χωρίς καμία λογοδοσία των πολιτικών στο λαό που τους εκλέγει, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει στο λεγόμενο λαϊκό κράτος. Η πρόφαση της παρέμβασης απλώς θα αλλάζει. Δεν θα γίνει δηλαδή ξαφνικά ιδανική η κοινωνία, επειδή το κράτος θα είναι λαϊκό.
Εγώ δεν είμαι τόσο απαισιόδοξη για να θεωρώ ότι είναι εντελώς ανεξέλεγκτοι.
Είθε! :)
-
Πάμε πάλι.Καλο θα ήταν να ενημερωθείς, πριν εκφράσεις άποψη για το θέμα,ότι εδώ και λίγα χρόνια έχουν αλλάξει τα προγράμματα των θρησκευτικών και δεν είναι τα ίδια με εκείνα που διδαχτηκες.Θα περίμενα να το έχεις καταλάβει και από τη συζήτηση στην οποία υποτίθεται ότι συμμετέχεις.Σας το είπε και κάποιος άλλος ότι αναπαράγετε τις εμπειρίες που είχατε ως μαθητές.Εγω θα προσθέσω ότι δυστυχώς δεν υπάρχει πιθανότητα διαλόγου με τέτοια προκατάληψη που επιδεικνύεις
Ναι: ξανά από την αρχή:ο γιος μου στη γ' γυμνασίου, πριν από τέσσερα χρόνια, αναγκάστηκε να γράψει το "πιστεύω" τόσες φορές ώστε να το μάθει απέξω. Το επέτρεψα μόνο λόγω της σύνδεσης της ελληνιστικής κοινής με την αρχαία ελληνική γλώσσα! Σαφώς και το ξέχασε την επόμενη ημέρα. Δεν άλλαξαν πολλά σε σχέση με το παρελθόν. Βεβαίως υπάρχουν εξαιρέσεις: οι θεολόγοι που έχουν ξεπεράσει τη δογματική διδασκαλία.
-
Το πρόβλημα είναι άλυτο. Αν συνεχιστεί να διδάσκεται το μάθημα ως έχει παραβιάονται οι νόμοι, αν πάλι υποχωρήσουν οι θεολόγοι από την δογματική διδασκαλία για να κρατήσουν τις ώρες τους θα είναι η απόλυτη ταπείνωση. Έχουμε δε και χειρότερα βέβαια.
-
Ναι: ξανά από την αρχή:ο γιος μου στη γ' γυμνασίου, πριν από τέσσερα χρόνια, αναγκάστηκε να γράψει το "πιστεύω" τόσες φορές ώστε να το μάθει απέξω. Το επέτρεψα μόνο λόγω της σύνδεσης της ελληνιστικής κοινής με την αρχαία ελληνική γλώσσα! Σαφώς και το ξέχασε την επόμενη ημέρα. Δεν άλλαξαν πολλά σε σχέση με το παρελθόν. Βεβαίως υπάρχουν εξαιρέσεις: οι θεολόγοι που έχουν ξεπεράσει τη δογματική διδασκαλία.
Πόσες φορές το έγραψε τελικά ωστε να εχεις τόσα απωθημένα;
-
Πόσες φορές το έγραψε τελικά ωστε να εχεις τόσα απωθημένα;
Δε θυμάμαι και δεν έχει σημασία. Ούτε και έχω "απωθημένα", αφού απλώς σχολιαζαμε το συμβάν. Η λογική του θεολόγου(και όχι μόνο του εν λόγω) είναι το θέμα μας.
Επίσης θα μπορούσαμε να προσκομίσουμε το "θρησκευτικό φρόνημα" και να πάρει απαλλαγή. Δεν το κάναμε γιατί οι απόψεις του δεν "κινδύνευαν" από την κατήχηση.
-
Πόσες φορές το έγραψε τελικά ωστε να εχεις τόσα απωθημένα;
Αυτά δεν μπορώ με όλους αυτούς τους δήθεν προοδευτικούς. Εμείς που γεμίζαμε ολόκληρα τετράδια αντιγραφή πάθαμε τίποτα? Ούτε την άνω τελεία δεν ξεχνούσαμε όταν λέγαμε το μάθημα.
-
Αυτά δεν μπορώ με όλους αυτούς τους δήθεν προοδευτικούς. Εμείς που γεμίζαμε ολόκληρα τετράδια αντιγραφή πάθαμε τίποτα? Ούτε την άνω τελεία δεν ξεχνούσαμε όταν λέγαμε το μάθημα.
Ε ναι! Εμείς οι προοδευτικοί είμαστε ιδιόρρυθμοι συνάδελφε. Έχεις δίκιο!
-
Δε θυμάμαι και δεν έχει σημασία. Ούτε και έχω "απωθημένα", αφού απλώς σχολιαζαμε το συμβάν. Η λογική του θεολόγου(και όχι μόνο του εν λόγω) είναι το θέμα μας.
Δεν θυμάσαι και δεν έχει σημασία, άλλα το αναφέρεις ως παράδειγμα για το το μάθημα ως σύνολο!!!Μάλλον τα εχεις μπλέξει λίγο τα πράγματα. Εσυ ως φιλόλογος δεν βάζεις ποτέ αντιγραφή και ασκήσεις πιστευω, για να μην κακοχαρακτηρισουν την ειδικότητα. Δεν ντρεπόμαστε λίγο λέω εγώ. Καλύτερα να πεις δεν θέλω να ακούω κουβέντα για θεολογία και θεολόγους, παρά αυτή η υποκρισια και η συνεχής κλάψα για ο,τι συμβαίνει γύρω. Ευτυχώς που είσαι και υπέρ της ελευθερίας του λόγου και της σκέψης. Πουλάτε δήθεν ανθρωπισμό με το καντάρι και στην πράξη μηδέν. Έτοιμοι να κατασπαράξετε τον διπλανό σας με χίλιες προφάσεις. Μηδενίσατε μέσα σε λίγα σχόλια ανθρωπισμό, θεολογία, θρησκευτικές πεποιθήσεις, ιστορία, πολιτισμό, προκείμενου να αποδείξετε. ότι το μάθημα των θρησκευτικών είναι απαράδεκτο.
ΥΓ. Μην ξεχάσετε να εύχεστε δήθεν σε λίγες ήμερες Καλά Χριστούγεννα!! Για τέτοια υποκρισία μιλάμε.
-
Χρήσιμη και η αντιγραφή ως έναν βαθμό, αρκεί να υπάρχει ένα μέτρο και να μη μετατρέπεται το μάθημα σε μια διαδικασία μηχανιστικής μάθησης και μόνο.
Όμως, αυτό εξαρτάται από τα μυαλά που κουβαλάει ο εκάστοτε καθηγητής. Δεν φταίει το αντικείμενο που διδάσκει.
Γενικά, σε όλα τα μαθήματα ο καθηγητής είναι το Α και το Ω για τη μορφή που θα πάρει το μάθημα.
Είχα καθηγητή στην Αστρονομία, μαθηματικό, που αντί να μας παραδώσει το μάθήμα, μας έβαζε να το διαβάζουμε. Όταν δε κάποτε τον ρώτησα κάτι, μου είπε ότι δεν χρειάζεται να καταλαβαίνω γιατί θα πήγαινα Γ' Δέσμη!
-
α) Τους συνέδεε η κοινωνική τους κατάσταση ως υποτελείς στο Σουλτάνο. Οι μισοί ήρωες της Επανάστασης ήσαν Αλβανοί Μουσουλμάνοι. Για παράδειγμα ο Μάρκος Μπότσαρης. Ποιοι Έλληνες; Ο Ρήγας φώναζε για σηκωμό Ρωμηών Τούρκων (ναι, Τούρκων) κι όλων των λαών απέναντι στη Μεγάλη Πύλη. Πού είδατε ελληνικότητες κι εθνεγερσίες και γλώσσα μου έδωκαν ελληνικήν κι ορθοδοξίες; Αλβανικά μίλαγαν οι πιότεροι. Και μουσουλμάνοι ήσαν όπως ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Ή όλοι οι Σουλιώτες. Για ποια πολιτισμική συνοχή γλώσσας και θρησκείας μιλούμε; Ούτε ως αστείο δε στέκει.
β) Φυσικά κι η αδιάλειπτη υπόσταση είναι λόγιο κατασκεύασμα. Η Παπαρρηγοπούλειος Σχολή. Ήδη θεωρείται η Ιστορία του λογοτέχνημα παρά επιστήμη. Τώρα η έκφραση για το Δάσκαλο Κοραή που φώτισε το λαό και ξεσκέπασε πατριάρχες ως "τυπάκι" τι να πω. Θεωρώ σας ξέφυγε από ζηλωτική διάθεση της στιγμής.
γ) Όλα προσωπικές απόψεις είναι. Διαφωνούμε. Ανεπίτρεπτη η επίκληση στην Ορθοδοξία. Προνεωτερική επίκληση σε νεωτερικό συμβόλαιο. Σχιζοφρένεια. Απ' εκεί πηγάζει το κακό. Γιατί δε γίνεται επίκληση στον Καθολικισμό; Οι παλιοί Συριανοί είναι λιγότερο Έλληνες και το δόγμα τους κάτι ξενικό στη Ρωμηοσύνη;
δ) Το απόσπασμα του Μεσαιωνικού Βασιλιά με τις θρησκευτικές αναφορές σ' απωλεσθέντα εδάφη άσχετο τελείως με τη Μεγάλη Ιδέα ως απότοκο αστικών επιδιώξεων του Έθνους- Κράτους Ελλάδα που εκφράστηκε απ' την πολιτική τάξη ως απόπειρα επέκτασης του εγχώριου κεφαλαίου.
ΥΓ: Μια παρατήρηση. Λείπει παντελώς ο διαλεκτικός υλισμός στις αναλύσεις σας. Ως συνέπεια υπάρχει θολάδα όταν αναφέρεστε σ' έννοιες όπως έθνος που άλλη σημασία είχαν στα προνεωτερικά κι άλλη στα μετανεωτερικά. Το χρησιμοποιείτε αδιακρίτως συσκοτίζοντας τα πράγματα. Ακόμη κάνετε αυθαίρετες ιστορικές αναγωγές. Απ' τον Κωλέττη του 19ου αιώνα πάμε στο Βασίλειο της Νίκαιας του Μεσαίωνα. Κάτι αιώνες πίσω προσπαθώντας να βρούμε όμοιες λέξες μπας και συνταιριάξουμε τ' ασυνταίριαστα ή μπας και βρούμε συνέχειες αδιάλειπτες σε χάσματα αιώνων. Το Πάσχα, η Σταύρωση, η Αττική Τραγωδία, οι Αδερφοφάδες. Το "δεύτε λάβετε φως" και τα Ελευσίνια Μυστήρια. Κι ο Άδωνις που 'γινε Αντώνιος. Μα είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Τώρα αποδείξαμε ιστορικά συνεχή πολιτισμική παρουσία; Όχι βέβαια. Αν κάτι δεν έπαψε ποτέ να υφίσταται είν' η ομιλία της Ελληνικής. Σε τούτο συνέβαλε το γεγονός ότι σ' αυτή γράφτηκε η Καινή Διαθήκη.
-
Δεν θυμάσαι και δεν έχει σημασία, άλλα το αναφέρεις ως παράδειγμα για το το μάθημα ως σύνολο!!!Μάλλον τα εχεις μπλέξει λίγο τα πράγματα. Εσυ ως φιλόλογος δεν βάζεις ποτέ αντιγραφή και ασκήσεις πιστευω, για να μην κακοχαρακτηρισουν την ειδικότητα. Δεν ντρεπόμαστε λίγο λέω εγώ. Καλύτερα να πεις δεν θέλω να ακούω κουβέντα για θεολογία και θεολόγους, παρά αυτή η υποκρισια και η συνεχής κλάψα για ο,τι συμβαίνει γύρω. Ευτυχώς που είσαι και υπέρ της ελευθερίας του λόγου και της σκέψης. Πουλάτε δήθεν ανθρωπισμό με το καντάρι και στην πράξη μηδέν. Έτοιμοι να κατασπαράξετε τον διπλανό σας με χίλιες προφάσεις. Μηδενίσατε μέσα σε λίγα σχόλια ανθρωπισμό, θεολογία, θρησκευτικές πεποιθήσεις, ιστορία, πολιτισμό, προκείμενου να αποδείξετε. ότι το μάθημα των θρησκευτικών είναι απαράδεκτο.
ΥΓ. Μην ξεχάσετε να εύχεστε δήθεν σε λίγες ήμερες Καλά Χριστούγεννα!! Για τέτοια υποκρισία μιλάμε.
Ως παράδειγμα το ανέφερα και τίποτα παραπάνω. Πού ακριβώς βρήκες την "κλαψα"; Η αντιγραφή δεν υφίσταται πλέον ούτε στο πρόγραμμα σπουδών! Δεν έχω μπλέξει απολύτως τίποτα. Ελευθερία γνώμης. Τυπική έκφραση είναι η φράση "καλά Χριστούγεννα"(ευγένεια) και τη χρησιμοποίησε η συνάδελφος Theodora7. Δε χρήζει αναλύσεως. Η στάση μου απέναντι στην κατήχηση είναι ένα τεράστιο Χ. Και αυτό ισχύει καθολικά και όχι λόγω της αντιγραφής του "πιστεύω". Όποιος επιθυμεί να το μάθει απέξω υπάρχει η εκκλησία και το κατηχητικό.
Ο διάλογος, ιδιαιτέρως στις ανθρωπιστικές επιστήμες, είναι το μόνο μέσο πειθούς, ακριβώς επειδή βασίζεται σε επιχειρήματα. Δε μηδενισαμε τίποτα. Όλα όσα αναφέρεις δε βασίζονται στην αποστήθιση. Σήμερα όμως χρειάζεται σε επίπεδο πανελλαδικών λόγω των χρόνιων στρεβλώσεων του εκπαιδευτικού συστήματος. Δε μιλάμε εννοείται για τους γραμματικούς κανόνες. Εσύ έχεις μπλέξει τα μαθήματα.
-
@ Leon
α) Oι Σουλιώτες, όπως και αρκετοί ήρωες της Επανάστασης, ήταν Αρβανίτες χριστιανοί. Το Κούγκι το θυμάσαι;
Τους μουσουλμάνους της Αλβανίας τους αποκαλούσαν τότε Τουρκαλβανούς.
Ο Ανδρούτσος ήταν ιδιαίτερη περίπτωση. Βαφτίστηκε χριστιανός (εξ ου και Οδυσσέας), αλλά όταν προσπάθησε να σταδιοδρομήσει στην αυλή του Αλή Πασά λέγεται ότι έγινε μουσουλμάνος (λέω "λέγεται", γιατί υπάρχει και αυτή η επιστολή του στους Γαλαξιδιώτες που αναφέρει τον Χριστό).
Και τι σημαίνει αυτό; Αντιπροσώπευε το σύνολο του πληθυσμού στον ελληνικό χώρο;
β) Ο Ρήγας είχε μια προσωπική ριζοσπαστική πολιτική πρόταση, επηρεασμένος από τη Γαλλική Επανάσταση, που καλώς ή κακώς δεν προχώρησε. Ήθελε να αποτινάξουν οι λαοί της οθωμανικής αυτοκρατορίας τον ζυγό της τυραννίας και να δημιουργηθεί ένα ελληνικό κράτος (Ελληνική Δημοκρατία το έλεγε), το οποίο θα διατηρούσε μεν την πολυεθνική συμβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας, αλλά ως συνεκτικό στοιχείο θα είχε την ελληνική παιδεία και τις δημοκρατικές αρχές του Διαφωτισμού.
Και ναι, απευθυνόταν και στους Ρωμιούς, τους οποίους θεωρούσε απογόνους των Ελλήνων, και στους Τούρκους. Άλλος αγωνιστής όμως δεν θυμάμαι να έκανε το ίδιο.
Και την μεν Ορθόδοξη Εκκλησία την αγνοούσε ο Ρήγας στο σχέδιο, τη δε θρησκεία όποτε ήθελε. Εκεί που δεν τη λάμβανε υπ' όψιν ως συνεκτικό στοιχείο, ξαφνικά τη θυμόταν στον σχεδιασμό της σημαίας (ρόπαλο του Ηρακλή με τρεις σταυρούς) ή στις προτροπές του στον Θούριο (Κι΄ ἀμέτρητ΄ ἄλλοι τόσοι, καὶ Τοῦρκοι, καὶ Ρωμιοί ...ελᾶτε μ΄ ἕναν ζῆλον, σὲ τοῦτον τὸν καιρόν, νὰ κάμωμεν τὸν ὅρκον, ἐπάνω στὸν Σταυρόν. ). Και ενδιαμέσως, εξέδιδε και τις προφητείες του Αγαθάγγελου για την απελευθέρωση από το "ξανθόν γένος".
Τι συμπέρασμα πρέπει να βγάλουμε από αυτά για την πολιτιστική συνέχεια και τη σχέση του Ρήγα με τη θρησκεία;
γ) Οι παλιοί Συριανοί δεν είναι λιγότερο Έλληνες, γιατί η θρησκεία δεν είναι το μοναδικό πολιτιστικό στοιχείο.
Δεν είναι όμως η πλειοψηφία καθολικοί, για να διαμορφώνουν καθοριστικά την πολιτιστική ταυτότητα της χώρας. Πώς να το κάνουμε; Και αρβανιτόφωνοι υπάρχουν, αλλά δεν είναι τα αρβανίτικα η κύρια γλωσσική ταυτότητα της χώρας. Και Ρομά υπάρχουν, αλλά δεν έχουν διαμορφώσει καθοριστικά την πολιτιστική ταυτότητα της χώρας.
γ) Το απόσπασμα του Λάσκαρη δείχνει ότι η ιδέα της ανάκτησης εδαφών της άλλοτε κραταιάς αυτοκρατορίας ήταν παλιά ιστορία. Δεν είναι αυθαίρετη ιστορική αναγωγή. Και δεν την κάνω μόνο εγώ. Και η Αρβελέρ την έχει κάνει, αλλά είμαι σίγουρη ότι κάτι θα βρεις, για να πεις ότι δεν κατάλαβε και δεν ξέρει, γιατί δεν κατέχει από διαλεκτικό υλισμό.
δ) Ξέρεις ποιο είναι το θέμα; Ότι οι θεωρίες που έχεις διαβάσει λειτουργούν μέσα στο μυαλό σου ως στερεότυπα και προσπαθείς τα πάντα να τα ερμηνεύσεις βάσει αυτών. Κι αν η πραγματικότητα δείχνει κάτι διαφορετικό, αποφαίνεσαι ότι δεν είναι σοβαρά πράγματα ως αυταπόδεικτο συμπέρασμα.
Είσαι τόσο σίγουρος ότι υπάρχει πολιτιστική ασυνέχεια, επειδή αυτό επιβεβαιώνει τη θεωρία, και όχι γιατί την αποδεικνύεις. Δεν δείχνεις να είσαι ανοικτός να εξετάσεις καμία ένδειξη περί του αντιθέτου. Δεν σε νοιάζει καν τι δήλωναν άνθρωποι που έζησαν σε παλιότερες εποχές για το τι ένιωθαν ότι είναι. Ο Πλήθωνας για εσένα ήταν λόγιος που τα κατασκεύαζε στο μυαλό του. Για τον Κολοκοτρώνη δεν είπες ακόμα τι πρόβλημα είχε και θυμόταν τον Παλαιολόγο. Δέχεσαι μόνο τον Κοραή, ενθυμούμενος μόνο ότι συγκρούστηκε με την Εκκλησία. Δεν σε ενοχλεί καθόλου ότι ήταν ένας λόγιος που έλεγε πολλά και διάφορα, μέχρι και ότι η επανάσταση ήταν πρόωρη, αλλά πάντα από την ασφάλεια του εξωτερικού. Πίσω δεν γύρισε ποτέ, για να δει πώς περνούσε η ζωή των υπόλοιπων Ρωμιών και να ρισκάρει. Ακόμα και τον Καποδίστρια από μακριά τον έκρινε και τον κατέκρινε.
Για να αποφανθείς ότι δεν υπάρχει πολιτιστική συνέχεια, αυτό που πρωτίστως χρειάζεται δεν είναι ο διαλεκτικός υλισμός, αλλά να έχεις μπει στον κόπο να μελετήσεις την ιστορία του πολιτισμού σε όλα τα επίπεδα, για να δεις αν η μία χρονική περίοδος δεν έχει καμία πολιτιστική σχέση με την προηγούμενη και την επόμενη.
Πολιτιστική ασυνέχεια όμως δεν είναι το σύνηθες. Πρέπει να συμβούν πράγματα και θάματα, για να ξεχάσει ένας λαός τις συνήθειές του, πόσω μάλλον αν ο πολιτισμός του έχει ένα κύρος. Και η γλώσσα με την ίδια λογική διατηρείται, παρότι εξελίσσεται κατά τη διάρκεια του χρόνου. Αν είναι γλώσσα κύρους, τότε οι ομιλητές έχουν ένα κίνητρο να συνεχίσουν να τη χρησιμοποιούν. Στα ελληνικά δεν ήταν μόνο η Καινή Διαθήκη, αλλά ολόκληρη η ελληνική γραμματεία που της έδωσε ένα πολιτιστικό κύρος και συντήρησε το ενδιαφέρον των ομιλητών γι' αυτήν.
-
@ Leon
Για να αποφανθείς ότι δεν υπάρχει πολιτιστική συνέχεια, αυτό που πρωτίστως χρειάζεται δεν είναι ο διαλεκτικός υλισμός, αλλά να έχεις μπει στον κόπο να μελετήσεις την ιστορία του πολιτισμού σε όλα τα επίπεδα, για να δεις αν η μία χρονική περίοδος δεν έχει καμία πολιτιστική σχέση με την προηγούμενη και την επόμενη.
Επ’ ευκαιρία θα επιχειρήσω μια μικρή «μεταφραστική» άσκηση σε δύο επεισόδια, χρησιμοποιώντας τις δυο γλώσσες εργασίες που όλοι κατανοούμε (τα νέα ελληνικά και τα αγγλικά) για να φωτίσω τη θεματική της "πολιτιστικής συνέχειας" από μια πιο επίκαιρη πλευρά:
1ο ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
Από τη χθεσινή ειδησεογραφία: https://www.ert.gr/featured/i-alvania-metraei-tis-pliges-tis/:
«Ο Πρωθυπουργός Έντι Ράμα δέχτηκε επίσης, ότι οι ζημιές ήταν μεγαλύτερες στα νεόχτιστα κτίρια και αποδίδει τα αίτια στην παραβίαση κάθε οικοδομικής αρχής και νομοθεσίας στο όνομα της κερδοσκοπικής απληστίας»
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Όποιος πολιτικός μηχανικός στο Δυρράχιο έλεγε στους πελάτες του πως το σπίτι ή το ξενοδοχείο τους θα πρέπει να έχει και δοκάρια «έμενε στα αζήτητα» και δουλειά είχαν οι «Λοβέρδοι», που έχτιζαν πολυώροφα οικοδομήματα χωρίς δοκάρια, ώστε να υπάρχει η δυνατότητα ρύθμισης των χώρων κατά το δοκούν.
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
50 νεκροί έως σήμερα από το σεισμό στη Αλβανία…..
2ο ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
27/1/2015
Από την ειδησεογραφία στις 27.01.2015: https://www.iefimerida.gr/news/188895/h-teleytaia-egkyklios-loverdoy-pos-tha-apallassontai-oi-mathites-apo-ta-thriskeytika
«H τελευταία εγκύκλιος Λοβέρδου: Πώς θα απαλλάσσονται οι μαθητές από τα θρησκευτικά
Τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα απαλλάσσονται οι μαθητές από τα θρησκευτικά περιλαμβάνει η τελευταία εγκύκλιος που εκδόθηκε από το υπουργείο Παιδείας υπό τον Ανδρέα Λοβέρδο. Η νέα εγκύκλιος αναφέρει ότι η απαλλαγή χορηγείται ύστερα από υπεύθυνη δήλωση του ίδιου του μαθητή- αν είναι ενήλικος- ή και των δύο γονέων του, στην οποία θα αναφέρεται ότι ο μαθητής δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος ή ότι είναι άθρησκος, χωρίς να είναι υποχρεωτική η αναφορά του θρησκεύματός του. Πάντως, επειδή έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα κατάχρησης του δικαιώματος απαλλαγής από τα Θρησκευτικά για άλλους λόγους, η εγκύκλιος εφιστά την προσοχή στους διευθυντές των σχολείων και τους ζητά να ελέγχουν την τεκμηρίωση των προβαλλόμενων λόγων, επισημαίνοντας σε κάθε ενδιαφερόμενο τη σοβαρότητα των σχετικών υπεύθυνων δηλώσεων και κατόπιν να προβαίνουν στη χορήγηση νόμιμης απαλλαγής του μαθητή, πάντοτε εντός των προβλεπόμενων χρονικών ορίων».
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Δε νομίζω ο νομικός Ανδρέας Λοβέρδος να μην ήξερε - όπως οι πολιτικοί μηχανικοί στο Δυρράχιο – πως το οικοδόμημα θα γκρεμιζόταν. Είπε να κάνει ένα «ρουσφετάκι» στους ακραίους εκκλησιαστικούς κύκλους, καθώς «είχαν παρατηρηθεί φαινόμενα κατάχρησης του δικαιώματος απαλλαγής από τα Θρησκευτικά», ακόμη και σε «κάστρα της ορθοδοξίας».
ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ
Ο «λογαριασμός» από το ΕΔΔΑ (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου) ήρθε φέτος:
«Το καταγγελλόμενο κράτος πρέπει να πληρώσει, εντός τριών μηνών από την προθεσμία κατά την οποία η παρούσα απόφαση θα καταστεί τελική, σύμφωνα με το άρθρο 44 §2 της Σύμβασης, τα ακόλουθα ποσά:
i. από κοινού στους τρεις προσφεύγοντες της προσφυγής αρ. 4762/18 ευρώ 8.000 (οκτώ χιλιάδες ευρώ) πλέον φόρων που μπορεί να επιβληθούν για μη περιουσιακή βλάβη
ii. από κοινού στις δύο προσφεύγουσες της προσφυγής αρ. 6140/18 ευρώ 8.000 (οκτώ χιλιάδες ευρώ) πλέον φόρων που μπορεί να επιβληθούν για μη περιουσιακή βλάβη
iii. από κοινού στους τρεις προσφεύγοντες της προσφυγής αρ. 4762/18 ευρώ 6.566,52 (έξι χιλιάδες πεντακόσια εξήντα έξι και πενήντα δύο λεπτά), πλέον φόρων που μπορεί να επιβληθούν, για έξοδα και δαπάνες.
Και δεν άκουσα κανένα νομικό – ούτε τον κ. Λοβέρδο - να διαμαρτύρεται που το σαθρό οικοδόμημά της «απαλλαγής» από το μάθημα των Θρησκευτικών μέσω έγγραφης καταγραφής των φρονημάτων του αιτούντος κατέρρευσε …. όπως τα ξενοδοχεία στο Δυρράχιο!
CONCEQUENSES (…. πανευρωπαϊκό ridicule – … ρεντίκολο δηλαδή)
Από την επίσημη ιστοσελίδα του European Court of Human Rights
Judgment concerning Greece
31/10/2019
In the case of Papageorgiou and Others v. Greece, the Court has found a violation of Article 2 of Protocol No.1 (right to education), interpreted in the light of Article 9 (freedom of thought, conscience and religion). The case concerned compulsory religious education in Greek schools for all primary and secondary pupils, under the Constitution and other legislative instruments. The applicant parents complained that if they had wanted to have their daughters exempted from religious education, they would have had to declare that they were not Orthodox Christians.
ΑΣΧΕΤΟ
Δεν υπέπεσε στην αντίληψή μου κάποια δήλωση του κ. Ανδρέα Λοβέρδου που να καταδικάζει ή να ασκεί κριτική στην απόφαση του ΕΔΔΑ. Αν κάποιος έχει δει κάτι, ας μας το κοινοποιήσει. Μην τον αδικήσουμε τον άνθρωπο ….
-
Ως παράδειγμα το ανέφερα και τίποτα παραπάνω. Πού ακριβώς βρήκες την "κλαψα"; Η αντιγραφή δεν υφίσταται πλέον ούτε στο πρόγραμμα σπουδών! Δεν έχω μπλέξει απολύτως τίποτα. Ελευθερία γνώμης. Τυπική έκφραση είναι η φράση "καλά Χριστούγεννα"(ευγένεια) και τη χρησιμοποίησε η συνάδελφος Theodora7. Δε χρήζει αναλύσεως. Η στάση μου απέναντι στην κατήχηση είναι ένα τεράστιο Χ. Και αυτό ισχύει καθολικά και όχι λόγω της αντιγραφής του "πιστεύω". Όποιος επιθυμεί να το μάθει απέξω υπάρχει η εκκλησία και το κατηχητικό.
Ο διάλογος, ιδιαιτέρως στις ανθρωπιστικές επιστήμες, είναι το μόνο μέσο πειθούς, ακριβώς επειδή βασίζεται σε επιχειρήματα. Δε μηδενισαμε τίποτα. Όλα όσα αναφέρεις δε βασίζονται στην αποστήθιση. Σήμερα όμως χρειάζεται σε επίπεδο πανελλαδικών λόγω των χρόνιων στρεβλώσεων του εκπαιδευτικού συστήματος. Δε μιλάμε εννοείται για τους γραμματικούς κανόνες. Εσύ έχεις μπλέξει τα μαθήματα.
Παντελώς άστοχα τα παραδείγματα σου. Οπως γράφει και η apri πιο πάνωΧρήσιμη και η αντιγραφή ως έναν βαθμό, αρκεί να υπάρχει ένα μέτρο και να μη μετατρέπεται το μάθημα σε μια διαδικασία μηχανιστικής μάθησης και μόνο
. Όσο για τις ευχές δεν είναι τυπικές αλλά για ουσιαστικές εκ βάθους καρδιάς , μόνον τότε έχουν αξια και ισχύ, διαφορετικά δεν αξίζει τον κόπο να λέγονται.
Έκανες δε το λάθος να αναφερθείς σε κάποιο σχόλιο σε σελίδα προφανώς το οποίο δεν είχα υπόψη μου όταν έγραφα την απάντηση μου, η οποία αναφέρεται γενικά στο πνεύμα των ήμερων.
Αν νομιζεις μάλιστα ότι οι γενικές γνώσεις που οφείλει να υπάρχει η δημόσια εκπαίδευση είναι θέμα αποστήθισης και μόνο και όχι ενδιαφέροντος για την γνώση και την μάθηση, λυπάμαι αλλά εχεις χάσει το τραίνο.
ΥΓ. Η γνώση των λατινικών είναι αναγκαία ή είναι μια νεκρή γλωσσα όπως ισχυρίζονται ορισμένοι και πρέπει να καταργηθούν από την διδακτέα ύλη; Η ιστορία είναι απαραίτητη για τον πολιτικό μηχανικό ή τον γιατρό; Τα γράφω αυτά γιατί αποκλείεται να μην έχουν πέσει στην αντίληψη σου διάφορα σχόλια όπως αυτά.
Ίσως σκεφτεις εστω και τώρα τι ειδους επικίνδυνα μονοπάτια ανοίγετε με την άκριτη επίθεση σας σε συγκεκριμένα μαθήματα.
-
@Anemos 2017
Πραγματικά γράφεις ό,τι θέλεις:
Δεν έγραψα πουθενά για το "πνεύμα των ημερών": άσχετο σχόλιο εκ μέρους σου.
Δεν έγραψα πουθενά ότι η δημόσια εκπαίδευση πρέπει να προωθεί την αποστήθιση. Γράφω ακριβώς το αντίθετο: η αποστήθιση χρειάζεται μόνο στους κανόνες της γραμματικής και τους συντακτικού, στα ανθρωπιστικά μαθήματα. Στα υπόλοιπα ανθρωπιστικά είναι απαραίτητος ο διάλογος και τα επιχειρήματα. Αυτό έγραψα.
Τα λατινικά είναι η βάση των ιδοευρωπαϊκών γλωσσών, είναι απαραίτητα στους φοιτητές των φιλοσοφικών σχολών και στους φοιτητές της νομικής επιστήμης, για αυτόν ακριβώς το λόγο είναι αναγκαίο να παραμείνουν στη θεωρητική κατεύθυνση ως υποχρεωτικό μάθημα.
Είσαι εκτός τόπου και χρόνου.
Αντιθέτως η apri, στην οποία ατυχώς αναφέρεσαι, στο μήνυμα σου, εκτός από τις γνώσεις που διαθέτει, κατανοεί όσα γράφονται ώστε να γίνεται διάλογος, έστω και αν διαφωνούμε σε κάποια θέματα. Άλλωστε αυτή είναι η αξία του διαλόγου:
Βολταίρος: Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες.
Υ.Γ Παρουσιάζεις επίσης πρόβλημα στην κατανόηση κειμένου.
-
Ναι: ξανά από την αρχή:ο γιος μου στη γ' γυμνασίου, πριν από τέσσερα χρόνια, αναγκάστηκε να γράψει το "πιστεύω" τόσες φορές ώστε να το μάθει απέξω. Το επέτρεψα μόνο λόγω της σύνδεσης της ελληνιστικής κοινής με την αρχαία ελληνική γλώσσα! Σαφώς και το ξέχασε την επόμενη ημέρα. Δεν άλλαξαν πολλά σε σχέση με το παρελθόν. Βεβαίως υπάρχουν εξαιρέσεις: οι θεολόγοι που έχουν ξεπεράσει τη δογματική διδασκαλία.
Ως παράδειγμα το ανέφερα και τίποτα παραπάνω. Πού ακριβώς βρήκες την "κλαψα"; Η αντιγραφή δεν υφίσταται πλέον ούτε στο πρόγραμμα σπουδών! Δεν έχω μπλέξει απολύτως τίποτα.
Μάλιστα.Δηλαδή ομολογείς ότι έχεις μπει σε ένα φόρουμ εκπαιδευτικών,υποτίθεται ότι συμμετέχεις σε μια συζήτηση με άλλους εξειδικευμένους επιστήμονες και εκφράζεις άποψη βασισμένη στην προσωπική εμπειρία τη δική σου και του γιου σου!
Δεν περιμέναμε βέβαια την παραδοχή σου αυτή για να καταλάβουμε ότι δεν έχεις ιδέα από το πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών,αμφιβάλλω δε εάν έχεις ξεφυλλίσει τους φακέλους του μαθήματος.
Παρόλα αυτά,όσον αφορά στο μάθημά σου επικαλείσαι το πρόγραμμα σπουδών!
Εάν εγώ π.χ. καταθέσω ότι, σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία,όλοι οι καθηγητές της ιστορίας μπαίνουν στο μάθημα και κάνουν κατήχηση στον κομμουνισμό,επειδή αυτό έκανε ένας καθηγητής μου,αυτή θα είναι μια άποψη καφενειακού επιπέδου ή όχι; Τί λες;
-
@ ΡΕΑ.Τ
ΥΓ. Η γνώση των λατινικών είναι αναγκαία ή είναι μια νεκρή γλωσσα όπως ισχυρίζονται ορισμένοι και πρέπει να καταργηθούν από την διδακτέα ύλη; Η ιστορία είναι απαραίτητη για τον πολιτικό μηχανικό ή τον γιατρό; Τα γράφω αυτά γιατί αποκλείεται να μην έχουν πέσει στην αντίληψη σου διάφορα σχόλια όπως αυτά.
Ίσως σκεφτεις εστω και τώρα τι ειδους επικίνδυνα μονοπάτια ανοίγετε με την άκριτη επίθεση σας σε συγκεκριμένα μαθήματα.
Το παραπάνω απόσπασμα δεν είναι δικές μου αποψεις....αλλά οι αποψεις ορισμένων καλοθελητών...και μην προσποιείσαι πως αγνοείς τις απόπειρες που έγιναν εναντίον των Λατινικών. Όπως επίσης προσποιείσαι πως αγνοείς τις θέσεις μου υπέρ της διδασκαλιας των Λατινικών για τους λόγους που και εσύ αναφέρεις. Εξ άλλου διδάσκω λατινογενή ξένη γλωσσα!
Αυτό σου θυμίζει κάτι; Δημοσίευση: 25/02/2019
https://www.esos.gr/arthra/61436/mathima-epilogis-ta-latinika
Αυτό δικό σου δεν είναι; Υποστήριξα ότι δεν είναι τυπικό....και η απάντηση ηταν πλήθος χαρακτηρισμών. Δεν θα σε ακολουθήσω....
Τυπική έκφραση είναι η φράση "καλά Χριστούγεννα"(ευγένεια) και τη χρησιμοποίησε η συνάδελφος Theodora7.
Θέλω πάντως ειλικρινά να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια και για την διάγνωση που έκανες εξ αποστάσεως. Μάλλον είσαι πιστή ακόλουθος κάποιου μεγαλοσχήμονα που χρησιμοποιεί τα ίδια μέσα και την ίδια ορολογία. Σημεία των καιρών.
-
@ ΡΕΑ.Τ
Το παραπάνω απόσπασμα δεν είναι δικές μου αποψεις....αλλά οι αποψεις ορισμένων καλοθελητών...και μην προσποιείσαι πως αγνοείς τις απόπειρες που έγιναν εναντίον των Λατινικών. Όπως επίσης προσποιείσαι πως αγνοείς τις θέσεις μου υπέρ της διδασκαλιας των Λατινικών για τους λόγους που και εσύ αναφέρεις. Εξ άλλου διδάσκω λατινογενή ξένη γλωσσα!
Αυτό σου θυμίζει κάτι; Δημοσίευση: 25/02/2019
https://www.esos.gr/arthra/61436/mathima-epilogis-ta-latinika
Αυτό δικό σου δεν είναι; Υποστήριξα ότι δεν είναι τυπικό....και η απάντηση ηταν πλήθος χαρακτηρισμών. Δεν θα σε ακολουθήσω....
Θέλω πάντως ειλικρινά να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια και για την διάγνωση που έκανες εξ αποστάσεως. Μάλλον είσαι πιστός ακόλουθος κάποιου μεγαλοσχήμονα που χρησιμοποιεί τα ίδια μέσα και την ίδια ορολογία. Σημεία των καιρών.
Ουδέν σχόλιο.
-
Μάλιστα.Δηλαδή ομολογείς ότι έχεις μπει σε ένα φόρουμ εκπαιδευτικών,υποτίθεται ότι συμμετέχεις σε μια συζήτηση με άλλους εξειδικευμένους επιστήμονες και εκφράζεις άποψη βασισμένη στην προσωπική εμπειρία τη δική σου και του γιου σου!
Δεν περιμέναμε βέβαια την παραδοχή σου αυτή για να καταλάβουμε ότι δεν έχεις ιδέα από το πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών,αμφιβάλλω δε εάν έχεις ξεφυλλίσει τους φακέλους του μαθήματος.
Παρόλα αυτά,όσον αφορά στο μάθημά σου επικαλείσαι το πρόγραμμα σπουδών!
Εάν εγώ π.χ. καταθέσω ότι, σύμφωνα με τη δική μου εμπειρία,όλοι οι καθηγητές της ιστορίας μπαίνουν στο μάθημα και κάνουν κατήχηση στον κομμουνισμό,επειδή αυτό έκανε ένας καθηγητής μου,αυτή θα είναι μια άποψη καφενειακού επιπέδου ή όχι; Τί λες;
[/quote
Σε ενοχλεί το παράδειγμα!
Το παράδειγμα ανήκει στους τρόπους ανάπτυξης παραγράφου.
Συμμετέχω σε μια συζήτηση με εξειδικευμένους επιστήμονες, όπως για παράδειγμα ο συνάδελφος Leon21.
Συζήτηση διεξάγεται με τον Leon21 και την apri.
-
@ ΡΕΑ.Τ
Αυτό σου θυμίζει κάτι; Δημοσίευση: 25/02/2019
https://www.esos.gr/arthra/61436/mathima-epilogis-ta-latinika
Μάθημα επιλογής τα Λατινικά
Τα Λατινικά θα είναι μάθημα επιλογής στην Γ Λυκείου ανακοίνωσε σήμερα ο υπουργός Παιδείας Κ. Γαβρόγλου,
Το μάθημα κατ επιλογήν θα είναι ανάμεσα στα Λατινικά , στις Ξένες Γλώσσες και στο Σχέδιο.
Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί.
Η Κοινωνιολογία είναι ένα μάθημα που ενδιαφέρει πολύ περισσότερο τους νέους, ειδικά στις Ανθρωπιστικές Επιστήμες και στις οποίες εισάγονται από τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Τα Λατινικά οριακά είναι χρήσιμα στη Φιλολογία και την Αρχαιολογία.
Οπουδήποτε αλλού είναι κάτι που μπορεί να διδαχθεί και στα Πανεπιστήμια.
Και αυτό
05/08/2019
https://www.ipaidia.gr/paideia/panellinies-2020-pef-epanafora-ton-latinikon-ta-aitimata
Πανελλήνιες 2020 ΠΕΦ: Υπόμνημα προς την Υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως. Γνωστοποίηση των θέσεων της Ένωσης-Αίτημα για συνάντηση – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΕΝΩΣΗ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ
Πανελλήνιες 2020 ΠΕΦ: Επαναφορά των λατινικών - Τα αιτήματα - iPaidia.gr
Απορία ψάλτου βήξ...ή όταν η πραγματικοτητα είναι διαφορετική τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα.Δεν τα ισχυρίζομαι ούτε τα υιοθετώ σου έγραψα....
Να θυμάσαι αγαπητή μου πως με ποντικοπαγίδες δεν μπορείς να πιάσεις λιοντάρια...ούτε φυσικά να διαστρεβλώσεις την αλήθεια. Όσο για τους χαρακτηρισμους σου θα μου επιτρέψεις να τους επιστρέψω ως απαράδεκτα απαξιωτικούς και υβριστικούς.
Συνέχισε τις άστοχες και άδικες επιθέσεις σου κατά των θρησκευτικών και των συναδέλφων. Απλά να προσέχεις τι εύχεσαι...γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει...
Αν το εφάρμοζες θα ήταν καλύτερα!!
Βολταίρος: Διαφωνώ με ό,τι λες, αλλά θα υπερασπιστώ μέχρι θανάτου το δικαίωμά σου να το λες.
-
rublev:
Σε ενοχλεί το παράδειγμα!
Το παράδειγμα ανήκει στους τρόπους ανάπτυξης παραγράφου.
Συμμετέχω σε μια συζήτηση με εξειδικευμένους επιστήμονες, όπως για παράδειγμα ο συνάδελφος Leon21.
Συζήτηση διεξάγεται με τον Leon21 και την apri.
-
Θα πρότεινα να αφήσετε τις προσωπικές αντιπαραθέσεις και την αναφορά σε άσχετα θέματα και μαθήματα.
Ήδη κινούμαστε οριακά στη θεματολογία του topic.
Δεν υπάρχει λόγος να υπάρχει επιθετικότητα και τόση κακοπιστία. Μια συζήτηση κάνουμε, όπου παρουσιάζονται διαφορετικές οπτικές. Δεν χωρίζουμε περιουσίες. Ούτε σώνει και καλά πρέπει να συμφωνούμε σε όλα, γιατί ο καθένας έχει άλλα βιώματα, άλλες γνώσεις, άλλη κοσμοθεωρία.
-
Έγραψα ο,τι έγραψα για να δείξω ότι πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στη στάση μας έναντι των διαφόρων μαθημάτων. Δεν είμαστε οριακά όταν αναφερόμαστε στα σχολικά μαθήματα γιατί δυστυχώς υπήρξαν και υπάρχουν ανάλογοι κίνδυνοι για διάφορα μαθήματα, αλλά όταν προχωρούμε σε απαξιωτικές προσωπικές επιθέσεις.
-
Το πρόβλημα μας δεν είναι τα θρησκευτικά αλλά όσα θέτει στο κείμενό του ο συντάκτης
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/305611_paideia-alert-agnoeitai-i-kritiki-skepsi?fbclid=IwAR3oCRvEX1F70hmNfdKB17d9A_zlnltzsJXbeeY-tq7aH4ItwBQsKa3_ZVE
-
Το άρθρο του Τσιριγώτη είναι κ ό σ μ η μ α.
-
Όντως πολύ καλό. Πάντα ήταν ένα πρόβλημα στην εκπαίδευση η τυποποίηση της σκέψης και η αποτροπή της πρωτοτυπίας, αλλά νομίζω πως έχει χειροτερέψει το πράγμα, ίσως λόγω της αύξησης του όγκου της ύλης, ίσως και γιατί τα παιδιά εθίζονται να ικανοποιούνται με τα εύκολα. Άλλωστε, εδώ και χρόνια το μήνυμα της κοινωνίας είναι ότι το μείζον είναι να βρεις τρόπο να βγάζεις εύκολο χρήμα, όχι απαραίτητα να σκέφτεσαι.
Κάτι που μου έχει κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση και δεν αναφέρει το άρθρο, είναι ότι πολλά παιδιά δεν μπορούν να αξιολογήσουν τις πληροφορίες που αλιεύουν στο διαδίκτυο. Δεν τους ενδιαφέρει να ελέγξουν αν είναι αξιόπιστη η πηγή, αν το αποτέλεσμα που έβγαλε η μηχανή αναζήτησης ήταν αυτό ακριβώς που έψαχναν, κυρίως δε δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον να τσεκάρουν μια πληροφορία, για να δουν αν όντως ισχύει. Με φοβίζει πολύ αυτό, γιατί μετατρέπονται στα ιδανικά θύματα οποιασδήποτε προπαγάνδας.
Αυτά αφορούν όλα τα μαθήματα ανεξαιρέτως.
-
@ΡΕΑ.Τ
Αντί να εκτίθεσαι προσπαθώντας να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα,ενημερώσου για τα ισχύοντα προγράμματα των Θρησκευτικών.Αν δεν μπορείς να τα βρεις στο διαδίκτυο, ζήτησέ τα από εξειδικευμένους συναδέλφους που συμμετέχουν στη συζήτηση.Ακόμα και από τους apri και Leon21,αν είναι θέμα οπαδικό,έστω και αν δεν είναι αυτή η επιστημονική ειδίκευσή τους.
Κατανοώ βέβαια ότι δεν πρόκειται να ακούσεις από εμένα το ο,τιδήποτε, γιατί ξεμπρόστιασα το ότι δεν είχες ιδέα για το θέμα, έπειτα από 18 σελίδες συζήτησης.Δεν έχω κάτι προσωπικό φυσικά μαζί σου,αλλά, μέχρι να ενημερωθείς,είμαι υποχρεωμένος να αναδεικνύω την άγνοια και την προκατάληψή σου. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να συκοφαντείς ένα ολόκληρο μάθημα βγάζοντας απωθημένα.
-
Το άρθρο του Τσιριγώτη είναι κ ό σ μ η μ α.
Δυστυχώς έχει και άλλα, όπως το παρακάτω που έγινε viral στο διαδίκτυο:
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/305612_stratiotika-paraggelmata-kai-prosohes-mathiton-dimotikoy-ston-agnosto-stratioti
Στρατιωτικά παραγγέλματα, στάσεις προσοχής και ανάπαυσης και συμπεριφορά αξιωματικού του στρατού. Δεν είναι κάποια εκπαίδευση σε κέντρο νεοσυλλέκτων, αλλά ένας γυμναστής με τους μαθητές του, μπροστά στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα.
Μου θύμισε τα "παλιά καλά χρόνια" στο μάθημα των Θρησκευτικών ....
-
Κράτησε λίγη χολή θα σου χρειαστει και για άλλα μαθήματα...που θα βάλεις στο στόχαστρο
-
@ΡΕΑ.Τ
Αντί να εκτίθεσαι προσπαθώντας να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα,ενημερώσου για τα ισχύοντα προγράμματα των Θρησκευτικών.Αν δεν μπορείς να τα βρεις στο διαδίκτυο, ζήτησέ τα από εξειδικευμένους συναδέλφους που συμμετέχουν στη συζήτηση.Ακόμα και από τους apri και Leon21,αν είναι θέμα οπαδικό,έστω και αν δεν είναι αυτή η επιστημονική ειδίκευσή τους.
Κατανοώ βέβαια ότι δεν πρόκειται να ακούσεις από εμένα το ο,τιδήποτε, γιατί ξεμπρόστιασα το ότι δεν είχες ιδέα για το θέμα, έπειτα από 18 σελίδες συζήτησης.Δεν έχω κάτι προσωπικό φυσικά μαζί σου,αλλά, μέχρι να ενημερωθείς,είμαι υποχρεωμένος να αναδεικνύω την άγνοια και την προκατάληψή σου. Δεν έχεις κανένα δικαίωμα να συκοφαντείς ένα ολόκληρο μάθημα βγάζοντας απωθημένα.
Η στάση σου και η εμπάθειά σου, αποδεικνύουν ότι δεν έχεις ουδεμία σχέση ούτε καν με τα ισχύοντα προγράμματα σπουδών, τα οποία έχω διαβάσει. Αν κατάλαβες τα παραπάνω μετά από 18 σελίδες, καταδεικνύεις ακόμα μια φορά τη δική σου άγνοιά και το φόβο που σε διακατέχει για κάθε διαφορετική άποψη. Δικό σου είναι το μάθημα. Δεν το διεκδικεί κανένας. Και προπαντός μην κρίνεις "εξ ιδίων τα αλλότρια".
-
Στόχοι της εκπαίδευσης:
"Στον πνευματικό/νοητικό τομέα: Σκοπός μας είναι να βοηθηθεί ο μαθητής, ώστε σταδιακά να αποκτήσει και να χρησιμοποιεί την κριτική ικανότητα, την αφαιρετική σκέψη και να διαμορφώσει το προσωπικό του «μοντέλο» πρόσληψης, κατανόησης και εμπέδωσης της προσφερόμενης γνώσης."
Ο στόχος του μαθήματος των θρησκευτικών ακυρώνει τον παραπάνω στόχο. Παρόλα αυτά εντάσσεται στο πρόγραμμα σπουδών του γυμνασίου και λυκείου.
Για να δεις ότι δεν έχω καμία προσωπική εμπάθεια, εκλαμβάνω το τελευταίο σου μήνυμα ως διόρθωση του παραπάνω μηνύματός σου,έστω κι έμμεση.Από εδώ και πέρα σε παρακαλώ να είσαι πιο προσεκτική όταν εκφράζεις άποψη για κάτι, γιατί όλα αυτά περί κριτικής σκέψης,σεβασμού του διαφορετικού κτλ., που επαναλαμβάνεις, καταλαβαίνεις ότι τα αναιρείς στην πράξη.Καλή συνέχεια.
-
Μάλιστα. Λοιπόν. Μετά απ' όλα τούτα που διάβασα από καθηγητές Θρησκευτικών και τα δηλητήρια που εχτοξεύει η διχάλα της γλωσσίτσας τους ένα έχω να πω. Βγάλτε απ' τα σχολειά ά μ ε σ α και δίχως χ ρ ο ν ο τ ρ ι β ή τα Θρησκευτικά τα Κύριε Ελέησον της πρωινής προσευχής και τα ρέστα αναμασήματα μεσαιωνικών εγκεφάλων κι εντάξτε στα προγράμματα σπουδών τη διδασκαλία και την κατήχηση της Εκκλησίας του Σ α τ α ν ά. Οι μαθητές θ' αποκομίσουν α π ε ί ρ ω ς μεγαλύτερο όφελος.
-
Μάλιστα. Λοιπόν. Μετά απ' όλα τούτα που διάβασα από καθηγητές Θρησκευτικών και τα δηλητήρια που εχτοξεύει η διχάλα της γλωσσίτσας τους ένα έχω να πω. Βγάλτε απ' τα σχολειά ά μ ε σ α και δίχως χ ρ ο ν ο τ ρ ι β ή τα Θρησκευτικά τα Κύριε Ελέησον της πρωινής προσευχής και τα ρέστα αναμασήματα μεσαιωνικών εγκεφάλων κι εντάξτε στα προγράμματα σπουδών τη διδασκαλία και την κατήχηση της Εκκλησίας του Σατανά. Οι μαθητές θ' αποκομίσουν α π ε ί ρ ω ς μεγαλύτερο όφελος.
Συνάδελφε Leon21, έγινε προσπάθεια υπέρ το δέον, ώστε να γίνουν σαφείς οι θέσεις όσων διαφωνούν με την κατηχηση στο μάθημα των θρησκευτικών μέσα σε αυτές τις σελιδες, καλή τη θελήσει και χωρίς εμπάθεια.
Πλέον δε μένει τίποτα άλλο να ειπωθει: προσυπογράφω λοιπόν το κείμενο σου 100%.
-
Εγώ θεωρώ ότι σας παρασέρνει η ένταση της συζήτησης και οι παρεξηγήσεις και λέτε πράγματα που δεν ταιριάζουν σε μεγάλους ανθρώπους και δη εκπαιδευτικούς. Και αναφέρομαι και στους τρεις σας. Δεν είναι σχόλια αυτά. :-X
-
Εγώ θεωρώ ότι σας παρασέρνει η ένταση της συζήτησης και οι παρεξηγήσεις και λέτε πράγματα που δεν ταιριάζουν σε μεγάλους ανθρώπους και δη εκπαιδευτικούς. Και αναφέρομαι και στους τρεις σας. Δεν είναι σχόλια αυτά. :-X
apri, γνωρίζεις ότι έγινε μεγάλη προσπάθεια, η οποία δυστυχώς δεν "ευδοκιμησε". Ο διάλογος με την πλειοψηφία των θεολογων συναδέλφων απέβη άκαρπος .
-
Αυτό το αντιλαμβάνομαι, όπως και το γεγονός ότι έχουν παρεξηγηθεί κάποια λόγια σου. Δεν είναι όμως τρόπος αντίδρασης αυτός. Αν δεν σου αρέσει μια συμπεριφορά, η λύση δεν είναι να την υιοθετήσεις κι εσύ, γιατί αυτό δημιουργεί φαύλο κύκλο.
Δεν θέλω να το παίζω δασκάλα. Καταλαβαίνω ότι πάνω στην ένταση του διαλόγου μπορεί κάποιος να πει και πράγματα που υπό άλλες συνθήκες δεν θα τα έλεγε. Και νομίζω ότι αυτό έχει συμβεί και τώρα. Απλώς, το λέω γιατί είναι κρίμα. ::) Νομίζω ότι γενικά η συζήτηση είχε ένα ενδιαφέρον.
-
Αυτό το αντιλαμβάνομαι, όπως και το γεγονός ότι έχουν παρεξηγηθεί κάποια λόγια σου. Δεν είναι όμως τρόπος αντίδρασης αυτός. Αν δεν σου αρέσει μια συμπεριφορά, η λύση δεν είναι να την υιοθετήσεις κι εσύ, γιατί αυτό δημιουργεί φαύλο κύκλο.
Δεν θέλω να το παίζω δασκάλα. Καταλαβαίνω ότι πάνω στην ένταση του διαλόγου μπορεί κάποιος να πει και πράγματα που υπό άλλες συνθήκες δεν θα τα έλεγε. Και νομίζω ότι αυτό έχει συμβεί και τώρα. Απλώς, το λέω γιατί είναι κρίμα. ::) Νομίζω ότι γενικά η συζήτηση είχε ένα ενδιαφέρον.
Και εγώ πιστεύω ότι είχε ενδιαφέρον η συζήτηση, για αυτό και συμμετείχα. Αν όμως σκεφτόμαστε να εκφράσουμε ελεύθερα την άποψή μας, επειδή ορισμένα μέλη αμύνονται, θαρρείς και δέχονται επίθεση, τότε χάνεται η "μαγεία" του διαλόγου. Δεν είναι δυνατόν να απολογούμαστε για τις ιδέες μας. ::)
Υ.Γ Αν ανοίξουμε νέο νήμα, το οποίο θα αφορά στον τρόπο διδασκαλίας των μαθημάτων εν γένει, σε σχέση με την ανάπτυξη της κριτικής σκέψης των μαθητών, όπου δε θα εμπλέκεται το μάθημα των θρησκευτικών (για να μην επαναληφθούν τα ίδια προβλήματα), θα έχει ενδιαφέρον.
-
Μάλιστα. Λοιπόν. Μετά απ' όλα τούτα που διάβασα από καθηγητές Θρησκευτικών και τα δηλητήρια που εχτοξεύει η διχάλα της γλωσσίτσας τους ένα έχω να πω. Βγάλτε απ' τα σχολειά ά μ ε σ α και δίχως χ ρ ο ν ο τ ρ ι β ή τα Θρησκευτικά τα Κύριε Ελέησον της πρωινής προσευχής και τα ρέστα αναμασήματα μεσαιωνικών εγκεφάλων κι εντάξτε στα προγράμματα σπουδών τη διδασκαλία και την κατήχηση της Εκκλησίας του Σ α τ α ν ά. Οι μαθητές θ' αποκομίσουν α π ε ί ρ ω ς μεγαλύτερο όφελος.
Σε διακρίνει πνεύμα κατανόησης, δημοκρατίας, αγάπη για το διαφορετικό, πνεύμα αλληλεγγύης και κυρίως μάχεσαι διαρκώς για την ελευθερία της σκέψης και της έκφρασης....χειρότερος από όσους κατηγορείς.
Πρόσεχε όμως τι εύχεσαι....και μην ξεχνάς ότι όταν είχατε το γνωστό πρόβλημα με τον ΑΣΕΠ την συμπαράσταση που είχατε από χιλιάδες συνάδελφους ανεξαρτήτως ειδικότητας. Η αχαριστία είναι το μεγαλύτερο αμάρτημα...Αιδώς Αργείοι!!
ΥΓ. Ώρες λειτουργίας του σχολείου κοπιάζετε να γράφετε σχόλια και μετά κουνατε το δάχτυλο στους άλλους!!
-
@Anemos2017
Προσωπικά το διασκεδάζω αφάνταστα να ξεμπροστιάζω όλη την υποκρισία ;D
-
Θα παρακαλούσα τον διαχειριστή να εξετάσει σοβαρά την περίπτωση να κλειδώσει το θέμα καθώς πλέον ενώ ξεκίνησε ως ενδιαφέρουσα συζήτηση με εκατέρωθεν παράθεση επιχειρημάτων έχει μεταβληθεί σε αρένα προσωπικών αντιπαραθέσεων... Το τι πιστεύει ο καθένας για το μάθημα είναι σεβαστό αν συνοδεύεται η άποψή του αυτή με επιχειρήματα που δεν προσβάλουν και αν ο λόγος του έχει κάτι να συνεισφέρει στον διάλογο...
-
Ας ξαναγυρίζουμε στο θέμα μας ....
Δημοσιεύτηκε σήμερα στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» η παρακάτω Υπουργική Απόφαση:
«Απαλείφουμε τα πεδία «ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ» και «ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ» από τα συνημμένα υποδείγματα που αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της με αρ. πρωτ. 86092/Δ3/ 30-05-2019 (Β΄/2128) Απόφασης μας «Καθορισμός του τύπου και του περιεχόμενου των τίτλων των Σχολικών Μονάδων Ειδικής Αγωγής της Δευτεροβάθμιας Επαγγελματικής Εκπαίδευσης» και κατά τα λοιπά ισχύουν ως έχουν:
1. Απολυτήριο Ειδικού Επαγγελματικού Λυκείου του ν.4415/2016.
2. Αποδεικτικό Απόλυσης Ειδικού Επαγγελματικού Λυκείου του ν.4415/2016.
3. Πτυχίο Ειδικού Επαγγελματικού Λυκείου του ν.4415/2016..............
Ολόκληρη η απόφαση είναι αναρτημένη στο https://xenesglosses.eu/2019/12/apaloifi-ton-pedion-thriskevma-kai-ithageneia-stous-titlous-smeae-defterovathmias/
-
Δεν χρειάζεται να κλειδώσει το θέμα...αλλά να παραμεινει ανοιχτό προς σχολιασμό για να αντιληφθούμε όλοι τι ακριβώς πρεσβεύουν οι εκπαιδευτικοι για την χρησιμότητα και την διδασκαλία ορισμένων μαθημάτων στο δημοσιο σχολείο...αυτά που συνήθως αποκαλούν δευτερεύοντα.
Γιατί αν μη τι άλλο προκαλεί αλγεινή εντύπωση η προτροπή για κατάργηση μαθήματος από το δημοσιο σχολείο, μαζί με το λεξιλόγιο που την συνοδεύει.
-
Ας ξαναγυρίζουμε στο θέμα μας ....
Δημοσιεύτηκε σήμερα στην «Εφημερίδα της Κυβερνήσεως» η παρακάτω Υπουργική Απόφαση:
«Απαλείφουμε τα πεδία «ΘΡΗΣΚΕΥΜΑ» και «ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ» από τα συνημμένα υποδείγματα
Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει ποιο είναι το θέμα μας; Ειλικρινά το ρωτάω,δεν προκαλώ.
Να κάνουμε διάλογο για ποιο πράγμα;
Ο τίτλος του θέματος έχει να κάνει με το μάθημα των θρησκευτικών, σωστά;
Μήπως το θέμα είναι γενικά το πώς βλέπουμε τη θρησκεία;
-
Δεν χρειάζεται να κλειδώσει το θέμα...αλλά να παραμεινει ανοιχτό προς σχολιασμό για να αντιληφθούμε όλοι τι ακριβώς πρεσβεύουν οι εκπαιδευτικοι για την χρησιμότητα και την διδασκαλία ορισμένων μαθημάτων στο δημοσιο σχολείο...αυτά που συνήθως αποκαλούν δευτερεύοντα.
Γιατί αν μη τι άλλο προκαλεί αλγεινή εντύπωση η προτροπή για κατάργηση μαθήματος από το δημοσιο σχολείο, μαζί με το λεξιλόγιο που την συνοδεύει.
++++++++++++++++++++++++++++++++++
-
Μπορεί κάποιος να μου εξηγήσει ποιο είναι το θέμα μας; Ειλικρινά το ρωτάω,δεν προκαλώ.
Η επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης σε συνδυασμό με τη σχετική απόφαση της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τις υπουργικές αποφάσεις για την απάλειψη της αναγραφής του θρησκεύματος στα έγγραφα των σχολείων πρακτικά μπορεί να οδηγήσει κάθε μαθητή στην επίκληση λόγων συνείδησης και έτσι πλέον το Μάθημα των Θρησκευτικών καθίσταται de facto προαιρετικό για όλους , καθώς από πουθενά δε θα τεκμαίρεται ότι κάποιος είναι ή δεν είναι ορθόδοξος.
Ποιες θα είναι οι συνέπειες τόσο για τους 3.000 μόνιμους εκπαιδευτικούς και τους εκατοντάδες αναπληρωτές του κλάδου ΠΕ01 (Θεολόγοι) όσο και συνολικά για τη λειτουργία των σχολείων μας στην κατάσταση που θα διαμορφωθεί;
Το "κατηχητικό" που θα λειτουργεί με βάση τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Ορθοδοξίας (.... της Επικρατείας όπως λέγεται επίσημα) και στο οποίο σύμφωνα με την πλειοψηφία των μελών του ΣτΕ "πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης" και "το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές" τι ποσοστό των μαθητών μπορεί να καλύψει και με τους υπόλοιπους τι θα γίνει;
Ένας "Θεός ξέρει"...
-
Η επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης σε συνδυασμό με τη σχετική απόφαση της Ανεξάρτητης Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τις υπουργικές αποφάσεις για την απάλειψη της αναγραφής του θρησκεύματος στα έγγραφα των σχολείων πρακτικά μπορεί να οδηγήσει κάθε μαθητή στην επίκληση λόγων συνείδησης και έτσι πλέον το Μάθημα των Θρησκευτικών καθίσταται de facto προαιρετικό για όλους , καθώς από πουθενά δε θα τεκμαίρεται ότι κάποιος είναι ή δεν είναι ορθόδοξος.
Ποιες θα είναι οι συνέπειες τόσο για τους 3.000 μόνιμους εκπαιδευτικούς και τους εκατοντάδες αναπληρωτές του κλάδου ΠΕ01 (Θεολόγοι) όσο και συνολικά για τη λειτουργία των σχολείων μας στην κατάσταση που θα διαμορφωθεί;
Το "κατηχητικό" που θα λειτουργεί με βάση τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Ορθοδοξίας (.... της Επικρατείας όπως λέγεται επίσημα) και στο οποίο σύμφωνα με την πλειοψηφία των μελών του ΣτΕ "πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης" και "το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές" τι ποσοστό των μαθητών μπορεί να καλύψει και με τους υπόλοιπους τι θα γίνει;
Ένας "Θεός ξέρει"...
Επειδη διακρίνεσαι για το διαρκές πνεύμα αλληλεγγύης προς τους συνάδελφους σου, επειδη αγωνίζεσαι για τα εργασιακά τους δικαιώματα, επειδή αγωνίζεσαι για την διάδοση ιδεών, για την ελευθερία της σκέψης και πολλά άλλα...δεν μας λες ποιο μάθημα θα έχει σειρά;
Επίσης επειδή είσαι τόσο πολύ αλληλέγγυος και άριστος γνώστης της νομικής επιστήμης πες τα αυτά επώνυμα και μην εμφανίζεσαι με διάφορα nick name.
Γιατί το τελικό συμπέρασμα είναι ότι δεν ενδιαφέρεσαι για την αναμόρφωση του μαθήματος, αλλά για την η κατάργηση του και τη πλήρη απαξίωση των συναδέλφων μας, αδιαφορώντας παντελώς για την τύχη τους και παραπέμποντας ειρωνικά και χωρίς ίχνος ντροπής στο Θεό. Αιδώς Αργείοι!!
Οι αποφάσεις της δικαιοσύνης εφαρμόζονται από όλους και όχι κατά το δοκούν.
-
Οι αποφάσεις της δικαιοσύνης εφαρμόζονται από όλους και όχι κατά το δοκούν.
Ποια απόφαση θεωρείς ότι είναι υπέρ των Θεολόγων;
Σε ρωτάω, γιατί με έχεις μπερδέψει.
-
Ποια απόφαση θεωρείς ότι είναι υπέρ των Θεολόγων;
Σε ρωτάω, γιατί με έχεις μπερδέψει.
Αγαπητή μου σε αυτή την ειρωνεία και ύβρη προς την δικαιοσύνη απαντώ και λυπάμαι ιδιαίτερα για το μίσος που αναδεικνύει κατά την γνωμη μου πάντα.
Το "κατηχητικό" που θα λειτουργεί με βάση τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Ορθοδοξίας (.... της Επικρατείας όπως λέγεται επίσημα) και στο οποίο σύμφωνα με την πλειοψηφία των μελών του ΣτΕ "πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης" και "το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές" τι ποσοστό των μαθητών μπορεί να καλύψει και με τους υπόλοιπους τι θα γίνει;
Ένας "Θεός ξέρει"..
.
Και επαναλαμβάνω κατάργηση ζητάτε όχι, αναμόρφωση.....Φυσικά οφείλω να παρατηρήσω ότι παρά τα εμπεριστατωμένα σχόλια σου και την προσπάθεια σου να είσαι μετριοπαθής δεν αποφεύγεις τις παγίδες; Και σε ρωτώ με την σειρά μου ευθέως.....Είναι σχόλια αυτά για το μάθημα και τους συνάδελφους; Είναι σχόλια εκπαιδευτικών που μάχονται κατά δήλωση τους για το καλύτερο;
Διαλύθηκε η διδασκαλία της β ξένης γλώσσας μετά το 2005 με διάφορες εγκυκλίους και προφάσεις και δεν ίδρωσε το αυτί κανενός ( δεν θα αναφερθώ στις ειρωνείες δυστυχώς των ΠΕ02 μετά την απόφαση του 2005) μπήκαν στο στόχαστρο τα θρησκευτικα και τώρα έρχεται η σειρά ποιος ξέρει ποιων μαθημάτων και με ποιες δικαιολογίες. Έχουν πολλοί ευθύνη που έφτασε η κατάσταση έως εδώ και μην επιχαίρετε για την κατάντια....γιατί περί κατάντιας προκειται.
Κατηγορείτε όσους έχουν διαφορετική άποψη ως φανατικούς για να κρύψετε τον δικό σας ο οποίος όμως ξεχειλίζει απελπιστικά σε διάφορα σχόλια εδώ.
-
Αγαπητή μου σε αυτή την ειρωνεία και ύβρη προς την δικαιοσύνη απαντώ και λυπάμαι ιδιαίτερα για το μίσος που αναδεικνύει κατά την γνωμη μου πάντα..
Ο Lodo παραθέτει συγκεκριμένη απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που λέει ότι θα διευκολύνεται η απαλλαγή από τα Θρησκευτικά, ώστε να προστατευθούν τα ατομικά δικαιώματα των μαθητών. Και σημειώνει το αρνητικό στοιχείο, ότι έτσι θα γίνει de facto προαιρετικό το μάθημα. Διαφωνείς σ' αυτό;
Δεν θα ήταν καλό να θεραπευθεί αυτό το αρνητικό με το να υπάρξει έστω ένα εναλλακτικό μάθημα Θρησκευτικών, όπως επιτρέπει άλλωστε η απόφαση του ΣτΕ; Έτσι, ίσως ένας αριθμός που θα ζητούσε απαλλαγή, να προτιμήσει αυτό το μάθημα. Δεν θα ήταν προς το συμφέρον και των μαθητών και των Θεολόγων;
Εγώ θεωρούσα καλύτερη λύση την υπάρχουσα, ενδεχομένως με κάποιες διορθώσεις στην πορεία. Αλλά αφού το ΣτΕ είχε άλλη γνώμη, δεν θεωρώ ότι υπάρχει κάτι καλύτερο από το να υπάρξουν δυο διαφορετικά μαθήματα Θρησκευτικών.
-
Παραβλέπεις όλες τις ειρωνείες και όλες τις προτάσεις για κατάργηση του μαθήματος. Πιστεύω ότι μπορεί να βελτιωθεί η ύλη και να μην υπάρχει δήθεν εναλλακτικό μάθημα. ...αρκεί να δείξουν πνεύμα συνεργασίας όλοι οι ενδιαφερομενοι.
Προσωπικά δεν πιστευω ότι η προσφυγές έγιναν για τα ατομικά διακαιώματα, άλλα για να έχουμε ένα μάθημα - από την ομάδα των λεγόμενων άχρηστων- λιγότερο. Αρχή της ελάχιστης προσπάθειας λέγεται αυτό...μπορεί και υποκρισια. Σε δημόσια σχολεία υπηρετούμε και τα ακούμε καθημερινά, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας.
Γονείς του δημοτικού υποστήριζαν ανερυθρίαστα μπροστα μου πριν λίγες ημέρες πως μόνο η γλώσσα, τα μαθηματικά και τα φυσικά πρέπει να διδάσκονται. Μαθητές της ΣΤ δημοτικού μου έλεγαν πέρυσι- με αφορμή τη καταστροφή στη Παναγία των Παρισίων- ότι τα Αρχαία Ελληνικά και η Ιστορία δεν χρειάζονται, άλλα είναι απαραίτητα για να πάει μπροστα η χώρα.
Τους ρωτούσα ποια λογοτεχνικά βιβλία έχουν διαβάσει και από τους είκοσι δυο μόνο οι τρεις είχαν διαβάσει ένα, οι υπόλοιποι δυστυχώς κανένα.....το θεωρούσαν δε φυσιολογικό.
Αντί λοιπόν να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα ζητάμε εκδικητικές καταργήσεις.
-
Παραβλέπεις όλες τις ειρωνείες και όλες τις προτάσεις για κατάργηση του μαθήματος. Πιστεύω ότι μπορεί να βελτιωθεί η ύλη και να μην υπάρχει δήθεν εναλλακτικό μάθημα. ...αρκεί να δείξουν πνεύμα συνεργασίας όλοι οι ενδιαφερομενοι.
Εμένα με ενδιαφέρει η ουσία σ' αυτήν τη συζήτηση. Άσε που ο καλύτερος τρόπος να πειστούν κάποιοι δύσπιστοι για την αξία του μαθήματος, είναι να υπάρξει ένα εναλλακτικό το οποίο να παρακολουθήσουν.
Πώς θα βελτιωθεί η ύλη, αφού το ΣτΕ έκρινε ότι π.χ δεν πρέπει να αναφέρονται στο ίδιο μάθημα οι άλλες θρησκείες; Μακάρι δηλαδή να υπάρχει τρόπος να ερμηνευθεί με τέτοιον τρόπο η απόφαση που να είναι μια καλύτερη μορφή του τωρινού, αλλά δεν νομίζω ότι αυτό ήταν το πνεύμα της.
Ξέρεις, έχω αρχίσει να σκέφτομαι πως ίσως και να ήταν πρόωρο για την ελληνική κοινωνία ένα μάθημα κοινό για όλους. Μακάρι, όμως, ξαναλέω, να διαψευσθώ.
-
Ένα εναλλακτικό που θα λέει τι;
Μέχρι και εσύ αγανάκτησες...και προσυπογράφω....αυτά εννοουσα πριν.
Εγώ θεωρώ ότι σας παρασέρνει η ένταση της συζήτησης και οι παρεξηγήσεις και λέτε πράγματα που δεν ταιριάζουν σε μεγάλους ανθρώπους και δη εκπαιδευτικούς. Και αναφέρομαι και στους τρεις σας. Δεν είναι σχόλια αυτά. :-X
-
Ένα εναλλακτικό που θα λέει τι;
Η απόφαση του ΣτΕ λέει για το μεν μάθημα που θα απευθύνεται στους ορθόδοξους χριστιανούς ότι πρέπει:
"Πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε, με σαφήνεια και πληρότητα, τα δόγματα, τις ηθικές αξίες και τις παραδόσεις της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας του Χριστού, χωρίς να προκαλεί σύγχυση με τη διδασκαλία άλλων δογμάτων και θρησκειών. Πρέπει δηλαδή να διατηρεί ως προέχουσα και κύρια μέριμνα όχι την παροχή πληροφοριών ή την επεξεργασία γνώσεων ή την ανάπτυξη προβληματισμών ιστορικής, θρησκευτικής ή κοινωνιολογικής φύσεως (αντικείμενο άλλωστε και άλλων μαθημάτων), αλλά την καλλιέργεια των κατάλληλων προϋποθέσεων ώστε να μπορεί να μεταδοθεί το προεκτεθέν κατά το Σύνταγμα περιεχόμενό του."
Και μετά ότι "εφόσον διασφαλίζεται η ανωτέρω συνταγματική υποχρέωση του Κράτους για την ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης των μαθητών, η Πολιτεία δεν εμποδίζεται να περιλαμβάνει στα σχολικά προγράμματα και εκπαίδευση «θρησκειολογικού» χαρακτήρα με πληροφορίες και γνώσεις για άλλες θρησκείες και δόγματα"
Άρα, με αυτή τη δεύτερη διάταξη αφήνει στη διακριτική ευχέρεια του κράτους να γίνει ένα μάθημα θρησκειολογικού χαρακτήρα που θα ενταχθεί στο σχολικό πρόγραμμα, χωρίς να λέει ότι απευθύνεται ειδικά σε κάποια κατηγορία μαθητών.
Επομένως, αυτό θα μπορούσε να είναι ένα εναλλακτικό μάθημα στο οποίο να μπορούν να συμμετέχουν όποιοι θέλουν, ανεξαρτήτως πεποιθήσεων.
Το ΣτΕ δίνει επίσης τη δυνατότητα ειδικά για όσους απαλλάσσονται, να ζητήσουν ένα ισότιμο μάθημα, εφόσον μαζευτεί ο απαραίτητος αριθμός μαθητών (η δε Πολιτεία οφείλει, εφόσον συγκεντρώνεται ικανός αριθμός μαθητών που απαλλάσσονται, να προβλέψει τη διδασκαλία ισότιμου μαθήματος προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος «ελεύθερης ώρας») αλλά δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να συμβεί αυτό στην πράξη.
-
Απλά να πω ότι δεν είμαι ο lodo. Δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο μα αν υπονοεί ο Anemos2017, λέγοντας ότι έχει ο lodo πολλά nickname, πως είμαι εγώ τότε να του πω ότι κάνει λάθος. Μάλιστα ο lodo είναι πολύ ήπιος και φαίνεται εύκολα ότι έχω άλλο ύφος. Θα μπορούσα να πω πολλά και για πολλούς υποκριτές που απαιτούν σεβασμό απ' τα παιδιά στην τάξη μα οι ίδιοι επιτίθενται με ιταμό τρόπο σε συνομιλήτριά τους καθηγήτρια στο διάλογο, αλλά επειδή πάλι αναφορές θα εισπράξω και πάλι θα καλούν δημοσίως κι ιδιωτικώς τους διαχειριστάς να με βάλουν στο mute επιστρέφω αυτοβούλως στη σιωπή μου όπως ο Κώστας Πρέκας. ;D
-
Απλά να πω ότι δεν είμαι ο lodo. Δεν τον γνωρίζω τον άνθρωπο μα αν υπονοεί ο Anemos2017, λέγοντας ότι έχει ο lodo πολλά nickname, πως είμαι εγώ τότε να του πω ότι κάνει λάθος. Μάλιστα ο lodo είναι πολύ ήπιος και φαίνεται εύκολα ότι έχω άλλο ύφος. Θα μπορούσα να πω πολλά και για πολλούς υποκριτές που απαιτούν σεβασμό απ' τα παιδιά στην τάξη μα οι ίδιοι επιτίθενται με ιταμό τρόπο σε συνομιλήτριά τους καθηγήτρια στο διάλογο, αλλά επειδή πάλι αναφορές θα εισπράξω και πάλι θα καλούν δημοσίως κι ιδιωτικώς τους διαχειριστάς να με βάλουν στο mute επιστρέφω αυτοβούλως στη σιωπή μου όπως ο Κώστας Πρέκας. ;D
Συνάδελφε, όσα μέλη έχουν διαβάσει μηνύματα σου και κατανοούν όσα διαβάζουν, δεν έχουν καμία αμφιβολία ότι δεν είσαι ... ο lodo.
-
Δεν αναφέρομαι σε σένα.... Στον lodo απευθύνθηκα. Ούτε καταλαβαίνω από που προέκυψε η ανάγκη να μου απαντήσεις..... Όσο για τα συνεχίζομενα υπονοούμενα περί κατανόησης των σχολίων τα κρίνω ανάξια λόγου. Την καλημέρα μου.
-
Δεν αναφέρομαι σε σένα.... Στον lodo απευθύνθηκα. Ούτε καταλαβαίνω από που προέκυψε η ανάγκη να μου απαντήσεις..... Όσο για τα συνεχίζομενα υπονοούμενα περί κατανόησης των σχολίων τα κρίνω ανάξια λόγου. Την καλημέρα μου.
Κατάλαβα ότι δεν απευθυνοσουν σε μένα. Δεν απάντησα σε σένα: στο μήνυμα του Leon21 απάντησα.
-
Σε αυτόν αποντησα και εγώ. Να είσαι πιο προσεκτική όταν διαβάζεις.
-
Ενδιαφέρουσα η παρέμβαση του Δρ. Παντελή Καλαϊτζίδη, Διευθυντή της Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών του Βόλου, που δημοσιεύτηκε στο τρέχον τεύχος του περιοδικού The Book's Journal. Είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί κανείς μαζί του, αξίζει τον κόπο να τη μελετήσει κανείς στα εκτενή αποσπάσματα που παραθέτω παρακάτω.
Η απόφαση του ΣτΕ και το μέλλον του Μαθήματος των Θρησκευτικών
Η πρόσφατη απόφαση του Συμβουλίου Επικρατείας (ΣτΕ) γυρνάει το Μάθημα των Θρησκευτικών (ΜτΘ) στην προ του 1974 εποχή και το καταδικάζει στην εσωστρέφεια και τον απομονωτισμό.
Ήταν τέτοιο το τραύμα που προκάλεσε η συνεργασία της Διοικούσας Εκκλησίας και μερίδας θεολόγων με το δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου, που η πτώση της χούντας έθεσε το σώμα των θεολόγων σε κίνηση και προβληματισμό, τόσο για το δημόσιο λόγο της Εκκλησίας και της θεολογίας, όσο και για το περιεχόμενο και τους παιδαγωγικούς προσανατολισμούς της παρεχόμενης θρησκευτικής εκπαίδευσης.
Είχε προηγηθεί η συνάντηση της ορθόδοξης θεολογίας της ρωσικής διασποράς με τις προκλήσεις της Νεωτερικότητας και της εκκοσμίκευσης στη Δύση και το διαλογικό άνοιγμα της Ορθοδοξίας στο σύγχρονο κόσμο, κινήσεις που επηρέασαν γόνιμα και αναμόχλευσαν δημιουργικά τα λιμνάζοντα ύδατα της νεοελληνικής θεολογίας (κυρίως μέσα από τη λεγόμενη «θεολογία του ’60»). Μιας θεολογίας που μέχρι τότε κυριαρχούνταν από το πνεύμα των θρησκευτικών οργανώσεων, του θεολογικού σχολαστικισμού και ευσεβισμού και από μία «πολιτική θεολογία» της άκρας δεξιάς, που απόληξή της ήταν η ιδεολογία της «Ελλάδος των Ελλήνων Χριστιανών» και η συνεργασία με τη δικτατορία.
Όσο κι αν σε πολλούς φαίνεται παράδοξο ή και σκανδαλώδες, η συνάντηση και ο διάλογος με τη θρησκευτική και πολιτισμική ετερότητα είναι που οδηγούν ακριβώς στην αναγέννηση της ορθόδοξης θεολογίας στον 20ό αιώνα και στην αποδέσμευσή της από την «βαβυλώνια αιχμαλωσία» στη σχολαστική ή πιετιστική θεολογία. Οι ευκαιρίες και οι γόνιμες προκλήσεις που έθεσε στους Ορθοδόξους ο οικουμενικός, ο διαθρησκειακός και ο διαπολιτισμικός διάλογος, οδήγησαν εντέλει την ορθόδοξη θεολογία, και στη ρωσική και στην ελληνική εκδοχή της, στην έξοδο από την εσωστρέφεια του επαρχιωτισμού και την αμυντική της αυτάρκεια και περιχαράκωση, και συνέβαλαν έτσι καθοριστικά στην ανάδειξη των μεγάλων μορφών της θεολογίας της διασποράς ή στις πρωτότυπες συνθέσεις της ελληνόφωνης θεολογίας, όπως η θεολογία του προσώπου
Αποτέλεσμα αυτών των διεργασιών και ζυμώσεων ήταν οι πρώτες δειλές αλλαγές και αναθεωρήσεις στα Προγράμματα Σπουδών (ΠΣ) και τα εγχειρίδια των Θρησκευτικών (1977-78, 1985, 1990-92, 1998, 2003), αναθεωρήσεις που εμπνέονταν από την πιστότητα στην Παράδοση και το αίτημα της ανανέωσης. Ας σημειωθεί ότι τα βιβλία Θρησκευτικών για το Δημοτικό που προέκυψαν από τα ΠΣ του 2003, εισάγουν ήδη αναφορές ή και ολόκληρα κεφάλαια για τις άλλες θρησκείες, ενώ όλα τα βιβλία Θρησκευτικών για τη Β΄ Λυκείου από το 1988 κ. ε. (δηλ. πολύ πριν τα περίφημα Νέα, και ήδη ακυρωθέντα, ΠΣ) αφιερώνουν το ήμισυ της ύλης τους στα άλλα Θρησκεύματα.
Καρπός της ίδιας πιστότητας στην Παράδοση αλλά με πιο έντονο το αίτημα της ανανέωσης και της διαλογικής ετοιμότητας της θεολογίας είναι τα επονομαζόμενα Νέα Προγράμματα Σπουδών (ΝΠΣ) για τα Θρησκευτικά. Τα τελευταία δεν τα επεξεργάστηκαν κάποιοι υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αποτελούν καρπό υπερδεκαετούς διαλόγου που ξεκίνησε ήδη από το 1999 με συνέδρια των θεολόγων (Βόλος, Παναγία Σουμελά, Γερμανική Σχολή Αθηνών), συνεχίστηκε με πληθώρα αφιερωμάτων σε θεολογικά περιοδικά (Σύναξη, Καθ’ Οδόν, Θεολογία), με παρεμβάσεις θεολόγων σε παιδαγωγικά έντυπα (π.χ. Νέα Παιδεία), την έκδοση συλλογικών τόμων (μεταξύ αυτών και της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας από τη Βουλή των Ελλήνων το 2005) και τη διοργάνωση επιμορφωτικών σεμιναρίων.
Καθόλη τη διάρκεια προετοιμασίας τους, αλλά και στο τελικό στάδιο εφαρμογής τους είχαν τη συγκατάθεση της Διοικούσας Εκκλησίας (τα «Προγράμματα Γαβρόγλου» εξασφάλισαν τη σύμφωνη γνώμη της αρμόδιας επιτροπής της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος). Εάν τα ΝΠΣ έγιναν για πρώτη φορά Νόμος του Κράτους με τις Υπουργικές Αποφάσεις του 2016 (N. Φίλη) και του 2017 (K. Γαβρόγλου), δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η εκπόνησή τους ξεκίνησε με το «Νέο Σχολείο» της A. Διαμαντοπούλου το 2010 και συνεχίστηκε καθόλο το ενδιάμεσο διάστημα, παρά τις εναλλαγές υπουργών μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας.
Τα ΝΠΣ δεν ήταν απλώς η κορύφωση μιας μεταρρυθμιστικής διαδικασίας. Ήταν έργο και απαίτηση της βάσης, δηλαδή του σώματος των θεολόγων, που αφουγκραζόμενο τις ευρύτερες εξελίξεις εισηγήθηκε και επέβαλε τις καινοτόμες αλλαγές στο ΜτΘ.
Το καινούργιο στοιχείο των λεγόμενων «Νέων Θρησκευτικών» ήταν ότι το μάθημα, χωρίς να χάνει τον «Ορθόδοξο» χαρακτήρα του και να απονευρώνεται θεολογικά, έλαβε υπόψη του το ευρωπαϊκό κεκτημένο, τις οδηγίες των ανεξάρτητων αρχών για σεβασμό της θρησκευτικής ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ενώ έφερνε την Ορθοδοξία σε διάλογο με τις άλλες μεγάλες χριστιανικές παραδόσεις της Ευρώπης, τις άλλες θρησκείες (κυρίως τις πιο οικείες μονοθεϊστικές θρησκείες του Ιουδαϊσμού και του Ισλάμ), τα σύγχρονα πολιτισμικά και κοινωνικά ρεύματα, υιοθετώντας επιπλέον τις πιο προωθημένες παιδαγωγικές και διδακτικές μεθόδους. Δεν είναι τυχαίο ότι το ΝΠΣ για τα Θρησκευτικά χαρακτηρίστηκε ήδη από το 2012 από τους αρμόδιους φορείς του Υπουργείου Παιδείας και του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου ως το πληρέστερο, αρτιότερο παιδαγωγικά και πιο καινοτόμο από όλα τα υπό προετοιμασία τότε ΠΣ. Επιπλέον, το μεγάλο πλεονέκτημα του ΝΠΣ ήταν ότι απέτρεπε την κοινοτιστικού τύπου διαίρεση των παιδιών (και κατάτμηση του Σχολείου) με βάση τη θρησκεία, καθώς ήταν έτσι σχεδιασμένο ώστε να απευθύνεται σε όλα τα παιδιά ανεξάρτητα από την θρησκευτική τους προέλευση (ή την απουσία της).
Όπως ήταν αναμενόμενο, το ΝΠΣ και οι Φάκελοι για το ΜτΘ συνάντησαν την λυσσαλέα αντίδραση υπερσυντηρητικών εκκλησιαστικών, μοναστικών και θεολογικών κύκλων, καθώς και των γνωστών και μη εξαιρετέων θρησκευτικών οργανώσεων, που θεώρησαν πως είχαν να κάνουν με το απόλυτο κακό και με την προδοσία της Ορθοδοξίας. Γι’ αυτούς τα «Νέα Θρησκευτικά» ήταν πολυθρησκειακά και συγκρητιστικά και δεν αποσκοπούσαν παρά στην υποταγή της Ορθοδοξίας στη Νέα Τάξη και στον προσηλυτισμό των ορθόδοξων μαθητών στην πολυθρησκεία και την παγκοσμιοποίηση (sic). Δεν θα μπορούσα όμως να μην σημειώσω εδώ ότι, εκτός από τις σφοδρές αντιδράσεις υπερσυντηρητικών εκκλησιαστικών κύκλων, το ΝΠΣ για τα Θρησκευτικά, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, συνάντησε επίσης την αδιαφορία ή τη χλιαρή υποστήριξη της προοδευτικής κοσμικής διανόησης, η οποία απ’ ότι φαίνεται θα προτιμούσε να έχει απέναντί της υπερσυντηρητικούς και οπισθοδρομικούς θεολόγους και ένα παρωχημένο ΜτΘ, εύκολο να εξοβελιστεί από το σχολικό πρόγραμμα με την πρώτη ευκαιρία ή κυβερνητική αλλαγή. Θεωρώ πως η παρούσα εκδήλωση-συζήτηση αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα αυτό της αδιαφορίας και της άγνοιας για όσα σημαντικά λαμβάνουν χώρα στον ευρύτερο θεολογικό και εκκλησιαστικό χώρο και ελπίζω να αποτελέσει αφετηρία συνάντησης και διαλόγου.
Η πρόσφατη λοιπόν απόφαση του ΣτΕ όχι μόνο ακυρώνει τις παραπάνω μεταρρυθμιστικές προσπάθειες (και ανοίγει, συν τοις άλλοις, την πόρτα στην οιονεί θρησκευτική ομοσπονδοποίηση και «βαλκανιοποίηση» του σχολείου), όχι μόνο «δογματίζει» για θέματα που υπερβαίνουν κατά πολύ τις αρμοδιότητές του (για το τί είναι «Ορθόδοξο» και τί όχι) και μάλιστα ενάντια στην αρμόδια επιτροπή της Ι. Συνόδου και τους θεολόγους συντάκτες των ΝΠΣ, αλλά επιπλέον παίρνει ουσιαστικά θέση σε μια θεολογική διαμάχη που κρατάει τουλάχιστον από το 1974 και την πτώση της χούντας, καθώς υιοθετεί το σκεπτικό, τα επιχειρήματα, αλλά και μια ορισμένη αντίληψη για τη θεολογία και την Ορθοδοξία που υπερασπίζονται όσοι είναι πίσω από τις δικαστικές προσφυγές (με προεξάρχουσα την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων-ΠΕΘ). Μιαν αντίληψη σκοταδιστική και εσωστρεφή, που αρνείται το διάλογο με τον θρησκευτικά και πολιτισμικά «άλλον» (κύριο στοιχείο των προσπαθειών του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της ανά την Οικουμένη Ορθοδοξίας κατά τον 20ό και 21ο αιώνα), που φλερτάρει με αυταρχικές ιδέες και καθεστώτα και της οποίας η εμπλοκή με την πολιτική μόνο καταστροφές προκάλεσε στο παρελθόν. Ας μην ξεχνάμε εν προκειμένω ότι κάποιοι από τους ιθύνοντες της ΠΕΘ υποκίνησαν το εκκλησιαστικό σχίσμα της Κύπρου και τις ενέργειες εναντίον του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου το 1974, που όπως γνωρίζουμε κατέληξαν στο χουντικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή.
Τα πρόσωπα και οι φορείς που βρίσκονται πίσω από τις προσφυγές στο ΣτΕ (ΠΕΘ, Εστία Πατερικών Μελετών, Μητρόπολη Πειραιώς, κ.ά.) είναι γνωστά τόσο στον θεολογικό και εκκλησιαστικό κόσμο, όσο και στην ευρύτερη κοινωνία για τις ακραίες θέσεις τους και δεν χρειάζονται επιπλέον συστάσεις. Το παράδοξο και πρωτοφανές είναι ότι οι ακραίοι της Εκκλησίας και οι ακραίοι της «κοσμικής» πλευράς (Ένωση Αθέων) δεν είχαν κανένα πρόβλημα να συμπήξουν μιαν άτυπη «συμμαχία» και να στραφούν με παράλληλες προσφυγές και με συντονισμένες ενέργειες εναντίον των ΝΠΣ και του ανανεωμένου ΜτΘ. Είναι χαρακτηριστικό ότι και οι μεν και οι δε χρησιμοποιούν σχεδόν την ίδια ορολογία και ταυτόσημα επιχειρήματα στις προσφυγές τους, εγκαλώντας τα «Νέα Θρησκευτικά» για παραβίαση του δικαιώματος των γονέων να αποφασίζουν για την θρησκευτική και φιλοσοφική εκπαίδευση των τέκνων τους, ενώ ο συνήγορος της Ένωσης Αθέων σε ανάρτησή του στο διαδίκτυο δεν βρίσκει ούτε μια λέξη κριτικής να ψελλίσει για την πανταχόθεν βαλλόμενη απόφαση του ΣτΕ, παρά μόνο «επιχαίρει» γιατί πήρε αυτό που ήθελε, δηλ. την χωρίς όρους και προϋποθέσεις απαλλαγή από το ΜτΘ, που τώρα πια και με την βούλα του ΣτΕ, χαρακτηρίζεται αυστηρά «Ορθόδοξο» και «ομολογιακό» (βλ. σχετικά: https://elawyer.blogspot.com/2019/09/blog-post_20.html?fbclid=IwAR3v6ysGUsOUd5HIl5G8ksKb4A-ewMIDj5mY7qz7M4gCBctoYB3IPn-b_5o). Το ίδιο «επιχαίρουν» και πανηγυρίζουν οι υπερσυντηρητικοί θεολογικοί και εκκλησιαστικοί κύκλοι, και το πρόβλημα είναι ότι τώρα που τους «άνοιξε η όρεξη», μετά την επιτυχή έκβαση της προσφυγής τους, διεκδικούν και άλλους ρόλους, όπως το να επιβάλουν μια φονταμενταλιστική Ορθοδοξία στο δημόσιο σχολείο μέσω της συγγραφής νέων βιβλίων για το ΜτΘ, απειλώντας και εκβιάζοντας για το σκοπό αυτό τους πάντες, από τους εκπαιδευτικούς και τους θεσμοθετημένους εκπαιδευτικούς φορείς της πολιτείας, μέχρι το σώμα των θεολόγων και τη Διοικούσα Εκκλησία, ακόμη και την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Το κρίσιμο ερώτημα είναι αν η Υπουργός Παιδείας θα υποκύψει στις πιέσεις τους και εάν θα αφήσει τον ζωτικό χώρο του πολιτικού Κέντρου, που τόσο ενδιαφέρει την Κυβέρνηση, σε άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Θέλω να ελπίζω πως μέσα στο δύσκολο και περιοριστικό πλαίσιο που ορίζουν οι αποφάσεις του ΣτΕ, το Υπουργείο θα βρει τον τρόπο και να σεβαστεί αυτές τις αποφάσεις, αλλά και να μην ακυρώσει τα σημαντικά θεολογικά, εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά βήματα που έγιναν τα τελευταία 45 χρόνια στο ΜτΘ. Σε αντίθετη περίπτωση θα οδηγηθούμε σε περαιτέρω απαξίωση και συρρίκνωση του ΜτΘ (που μόλις άρχισε να ανακάμπτει χάρη και στα ΝΠΣ) και τελικά στη μετατροπή του σε επιλεγόμενο, εξέλιξη που σε συνδυασμό και με τις προβλέψεις της απόφασης του ΣτΕ για εναλλακτικά μαθήματα θα οδηγήσει στο θρησκευτικό σεχταρισμό και τη θρησκευτική κοινοτικοποίηση και ομοσπονδοποίηση του σχολείου, παραδίδοντας έτσι τον ευαίσθητο τομέα της θρησκευτικής εκπαίδευσης στους κάθε λογής και απόχρωσης ταλιμπάν. Νομίζω πως εντός του θεολογικού χώρου υπάρχουν ακόμη υπεύθυνες και μετριοπαθείς δυνάμεις που μπορούν να συνδράμουν το Υπουργείο στην επίλυση της δύσκολης και περίπλοκης εξίσωσης που προκάλεσαν οι αποφάσεις του ΣτΕ. Σημαντικός ρόλος εν προκειμένω αναλογεί και στις άλλες πολιτικές δυνάμεις που θα πρέπει και από την πλευρά τους να αναδείξουν και να προασπίσουν τα θετικά βήματα που έγιναν στο χώρο της θρησκευτικής εκπαίδευσης τα τελευταία χρόνια.
-
Εμπεριστατομενη ανάλυση... Εύχομαι να επικρατήσουν όσα αναφέρονται στον επίλογο
-
"...Θέλω να ελπίζω πως μέσα στο δύσκολο και περιοριστικό πλαίσιο που ορίζουν οι αποφάσεις του ΣτΕ, το Υπουργείο θα βρει τον τρόπο και να σεβαστεί αυτές τις αποφάσεις, αλλά και να μην ακυρώσει τα σημαντικά θεολογικά, εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά βήματα που έγιναν τα τελευταία 45 χρόνια στο ΜτΘ...."
Δεν ξέρω τι θα πράξει τελικά η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων. Ως τώρα πάντως το μόνο που κάνει είναι να μην ασχολείται καν με το θέμα, ακολουθώντας τη ρήση "παρελθέτω απ' εμού το ποτήριον τούτο"....
-
Είχα χαρακτηρίσει σε προηγούμενο μήνυμα ως «φύλλο συκής» την άποψη περί «παραβίασης της αρχής της ισότητας» που χρησιμοποίησε η πλειοψηφία των μελών των ΣτΕ για να επαναφέρει το «κατηχητικό» στα σχολεία μας
Χαίρομαι που και ο Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Ευάγγελος Βενιζέλος συμφωνεί μαζί μου, όπως μπορείτε να διαβάσετε παρακάτω:
«…..Διατυπώνεται όμως και επάλληλη αιτιολογία της πλειοψηφίας που βασίζεται στην αρχή της θρησκευτικής ισότητας, η οποία παραβιάζεται - αυτό είχε διατυπωθεί και στην ΣτΕ Ολ 926/2018 - όταν για τους Εβραίους, Μουσουλμάνους ή Ρωμαιοκαθολικούς μαθητές οργανώνεται (υπό προϋποθέσεις) ομολογιακού χαρακτήρα μάθημα, ενώ το αντίστοιχο δεν διασφαλίζεται για την πλειοψηφία των ορθοδόξων χριστιανών μαθητών.
Πρόκειται όμως για συγκρίσιμες καταστάσεις; Η μεταχείριση θρησκευτικών μειονοτήτων (το εντοπίζει και μια από τις μειοψηφούσες γνώμες) επιβάλλει στην Πολιτεία να συνεκτιμήσει και άλλες παραμέτρους εκτός από τις επιστημονικές και παιδαγωγικές επιλογές ως προς το χαρακτήρα ενός μαθήματος που απευθύνεται στη συντριπτική πλειονότητα. Οι παράμετροι δε αυτές μπορεί να οδηγήσουν στην εισαγωγή μέτρων affirmative action υπέρ των θρησκευτικών μειονοτήτων. Στο εσωτερικό άλλωστε της πλειονότητας όσοι επιθυμούν να κάνουν πιο εντατική άσκηση της θρησκευτικής τους ελευθερίας διαθέτουν τη θεσμική εγγύηση η Ορθόδοξη Εκκλησία να είναι η εκκλησία της «επικρατούσας θρησκείας», νπδδ, με κρατικά αμειβόμενους θρησκευτικούς λειτουργούς, που οργανώνει ελεύθερα και με όλα τα αναγκαία μέσα τις κατηχητικές της δράσεις όχι ως κρατικές αλλά ως εκκλησιαστικές….»
Αν λοιπόν η Ορθόδοξη Εκκλησία θέλει, έχει τα μέσα να προβεί σε «κατηχητικές δράσεις»…..
-
Για όποιον παρακολουθεί το θέμα εδώ και χρόνια,και όχι μόνο πρόσφατα, έχει παρακολουθήσει και την αρθρογραφία του Βενιζέλου.Κι ενώ στο θέμα των απαλλαγών είχε δίκιο, αφού ο γονέας έχει δικαίωμα να απαλλάξει το παιδί του από οποιοδήποτε μάθημα θρησκευτικών ή φιλοσοφίας με βάση το ευρωπαϊκό δίκαιο,στο συγκεκριμένο επιχείρημα δεν μπορεί να στηρίξει την άποψή του επιστημονικά.Γι'αυτο και μόνο ένας δικαστής υποστήριξε κάτι τέτοιο.
-
Λοιπόν. Για να το πιάσομε απ' την αρχή. Τα θρησκευτικά, σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών Γαβρόγλου, συνιστούν κατήχηση στο ορθόδοξο δόγμα ή όχι; Αν όχι, τότε ας εφαρμοστεί η απόφαση του ΣτΕ να συνιστούν κατήχηση και παράλληλα η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου γι' απαλλαγή λόγω συνείδησης. Χωρίς αναφορά σε θρήσκευμα. Αν ναι, τότε ας υπάρξει απλά το δεύτερο. Αφού δεν επιθυμούν οι θεολόγοι και το ΣτΕ να μετασχηματιστεί το μάθημα σε θρησκειολογία και να 'ναι υποχρεωτικό για όλους τότε τα πράγματα είναι μονόδρομος όσον αφορά τον προαιρετικό χαραχτήρα μ' επίκληση συνειδησιακών λόγων. Το αν οι απαλλαγές θα φθάσουν συντριπτικό ποσοστό και χάσουν τις οργανικές τους οι θεολόγοι δε μας αφορά. Το θέλουν. Άρα καλή τύχη παιδιά.
-
Για όποιον παρακολουθεί το θέμα εδώ και χρόνια,και όχι μόνο πρόσφατα, έχει παρακολουθήσει και την αρθρογραφία του Βενιζέλου.Κι ενώ στο θέμα των απαλλαγών είχε δίκιο, αφού ο γονέας έχει δικαίωμα να απαλλάξει το παιδί του από οποιοδήποτε μάθημα θρησκευτικών ή φιλοσοφίας με βάση το ευρωπαϊκό δίκαιο,στο συγκεκριμένο επιχείρημα δεν μπορεί να στηρίξει την άποψή του επιστημονικά.Γι'αυτο και μόνο ένας δικαστής υποστήριξε κάτι τέτοιο.
Καθότι δεν είμαι νομικός, δεν ξέρω εάν από επιστημονική άποψη ο Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. κ. Ευάγγελος Βενιζέλος πιάνεται «αδιάβαστος» στο θέμα του σεβασμού της αρχής της «θρησκευτικής ισότητας».
Πάντως είναι πολύ γλαφυρός σκιαγραφώντας τη «βουλιμία» που διακρίνει την Ορθόδοξη Εκκλησία στη χώρα μας:
«Στο εσωτερικό άλλωστε της πλειονότητας όσοι επιθυμούν να κάνουν πιο εντατική άσκηση της θρησκευτικής τους ελευθερίας διαθέτουν τη θεσμική εγγύηση η Ορθόδοξη Εκκλησία να είναι η εκκλησία της «επικρατούσας θρησκείας», νπδδ, με κρατικά αμειβόμενους θρησκευτικούς λειτουργούς, που οργανώνει ελεύθερα και με όλα τα αναγκαία μέσα τις κατηχητικές της δράσεις όχι ως κρατικές αλλά ως εκκλησιαστικές».
Για σκεφτείτε λίγο εκτός από τους «κρατικά αμειβόμενους θρησκευτικούς λειτουργούς», δηλαδή τους εκκλησιαστικούς δημόσιους υπαλλήλους, που πληρώνουμε όλοι οι φορολογούμενοι χωρίς να μας ρωτήσει κανείς, τι σημαίνει «νπδδ».
Παραθέτω ένα μικρό ορισμό προς προβληματισμό:
«Τα νομικά πρόσωπα που διέπονται, ως προς τις διατυπώσεις σύστασης και λειτουργίας τους, από το δημόσιο δίκαιο ονομάζονται νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου (ΝΠΔΔ ή ν.π.δ.δ.) και έχουν κατά κανόνα ως αποστολή την άσκηση δημόσιας εξουσίας και την επιδίωξη κάποιου δημοσίου σκοπού. Η ευρύτητα της σκοπιμότητας δράσης των ν.π.δ.δ. απεικονίζεται και στην ποικιλία των μορφών με την οποίαν αυτά εμφανίζονται στην πράξη, καθώς στην κατηγορία αυτή ανήκουν το Κράτος, ως Ελληνικό Δημόσιο, οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η Εκκλησία της Ελλάδος, αλλά και, ενδεικτικά, τα Επιμελητήρια, τα Ασφαλιστικά Ταμεία, τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα».
Είπαμε «επικρατούσα θρησκεία», αλλά εδώ όπως καταλαβαίνουμε όλοι γίνεται της ………..
-
lodo
Πάντως είναι πολύ γλαφυρός σκιαγραφώντας τη «βουλιμία» που διακρίνει την Ορθόδοξη Εκκλησία στη χώρα μας:
«Στο εσωτερικό άλλωστε της πλειονότητας όσοι επιθυμούν να κάνουν πιο εντατική άσκηση της θρησκευτικής τους ελευθερίας διαθέτουν τη θεσμική εγγύηση η Ορθόδοξη Εκκλησία να είναι η εκκλησία της «επικρατούσας θρησκείας», νπδδ, με κρατικά αμειβόμενους θρησκευτικούς λειτουργούς, που οργανώνει ελεύθερα και με όλα τα αναγκαία μέσα τις κατηχητικές της δράσεις όχι ως κρατικές αλλά ως εκκλησιαστικές».
Δυστυχώς δε φθάνουν τα παραπάνω. Η λύση: προαιρετικό μάθημα και κατήχηση, κατά το ΣτΕ και την πλειοψηφία των θεολόγων, με δύο- τρεις μαθητές. Επομένως κανένα πρόβλημα.
-
Στο Δικτυακό Τόπο Διαβουλεύσεων του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων έχει τεθεί για διαβούλευση μέχρι τις 18.12.2019 το σχέδιο νόμου " Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης (ΕΘ.Α.Α.Ε.), Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Έρευνας Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, Ερευνητικών και Τεχνολογικών Φορέων και άλλες διατάξεις" στο οποίο περιλαμβάνεται στο άρθρο 41 η εξής ρύθμιση:
Άρθρο 41 – Απαλοιφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας από τα αποδεικτικά απόλυσης και τα πιστοποιητικά σπουδών
Αποδεικτικά απόλυσης και κάθε είδους αποδεικτικά και πιστοποιητικά σπουδών, που αφορούν μαθητές που φοίτησαν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος, εκδίδονται εφεξής χωρίς την αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας.
Νομίζω πως είναι αναγκαία η ρύθμιση, ώστε και σε περίπτωση που κάποιος παλαιότερος απόφοιτος ζητήσει κάποια πιστοποιητικό σπουδών, να μην αναγράφεται σε αυτό το θρήσκευμα και η ιθαγένειά του - κλείνει έτσι και το τελευταίο "παράθυρο" και το "φακέλωμα" των πεποιθήσεων σταματά οριστικά στο εκπαιδευτικό μας σύστημα!
-
Η διαβούλευση για το άρθρο 41 του σχεδίου νόμου γίνεται στο http://www.opengov.gr/ypepth/?p=4928
Μεταφέρω ένα σχόλιο (…είναι στο πνεύμα του αγαπημένου μου Αγίου Πειραιώς Σεραφείμ...):
«Γίναμε ξένοι στην ίδια μας τη χώρα. Σας πειράζει η πατρίδα και η θρησκεία. Αλλά αυτά τα γράμματα διδαχτήκατε στις σχολές του εξωτερικού που φοιτήσατε απαίδευτοι ανευθυνοϋπεύθυνοι. Καλά έλεγε ο Μακρυγιάννης «Τέτοια αρετή έχουν τέτοια φώτα μας δίνουν.» Καλά έλεγε ο Κολοκοτρώνης:
«Νέοι, πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ ΠΙΣΤΕΩΣ και έπειτα υπέρ ΠΑΤΡΙΔΟΣ…»
«Ως μία βροχή έπεσεν εις όλους μας η επιθυμία της ελευθερίας μας, και όλοι, και ο κλήρος μας και οι προεστοί μας και οι καπεταναίοι και οι πεπαιδευμένοι και οι έμποροι, μικροί και μεγάλοι, όλοι εσυμφωνήσαμε εις αυτό το σκοπό και εκάμαμε την Επανάσταση.»
Δεν τα ακούσατε αυτά στα σχολεία του εξωτερικού!»
-
Μια που σήμερα είναι Κυριακή, ας παραθέσω ένα λίγο μεγαλύτερο κείμενο για περαιτέρω προβληματισμό, ενόψει και της κρίσιμης Γενικής Συνέλευσης του «Καιρού» την άλλη Κυριακή.
Το παρακάτω επίμετρο προστέθηκε στις 29.09.2019 στο βιβλίο του Ευάγγελου Βενιζέλου «Η Δημοκρατία μεταξύ Ιστορία και Συγκυρία» (εκδόσεις Πατάκη, 2018).
Το συνταγματικό και διεθνές νομικό πλαίσιο της διδασκαλίας των θρησκευτικών και το δικαίωμα εξαίρεσης από αυτή
Με τις 1749 και 1750 / 2019 αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ ακυρώθηκαν οι αποφάσεις του Υπουργού Παιδείας του 2017 με τις οποίες είχαν εγκριθεί, αντίστοιχα, τα προγράμματα διδασκαλίας των Θρησκευτικών αφενός μεν στο δημοτικό και στο γυμνάσιο, αφετέρου δε στο λύκειο. Οι αποφάσεις αυτές αποφεύγουν ακραίες παραδοχές της προηγούμενης σχετικής απόφασης 926/2018 -που σχολιάζεται μόλις παραπάνω - ως προς την ερμηνεία του άρθρου 3 Σ. και ως προς την ερμηνευτική σημασία του προοιμίου του Συντάγματος. Υιοθετούν όμως κατά πλειοψηφία την άποψη ότι από το άρθρο 16 παρ. 2 σε συνδυασμό με το άρθρο 3 Σ. συνάγεται υποχρέωση της πολιτείας να οργανώνει και παρέχει τη διδασκαλία μαθήματος Θρησκευτικών που έχει καθαρό ομολογιακά περιεχόμενο ορθόδοξου χριστιανικού χαρακτήρα.
Σύμφωνα με την κρατήσασα στο Δικαστήριο άποψη, σκοπός της εκπαίδευσης είναι, μεταξύ άλλων, η ανάπτυξη της θρησκευτικής συνείδησης, όχι όμως γενικά, αλλά αυτής που εκφράζει την ομολογία της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, την «επικρατούσα» με την έννοια αυτή θρησκεία, δηλαδή τη θρησκεία της Ανατολική Ορθόδοξης του Χριστού Εκκλησίας. Η κρατήσασα άποψη προφανώς θεωρεί ότι η υποχρέωση αυτή της Πολιτείας διασφαλίζει το περιεχόμενο της θρησκευτικής ελευθερίας και πιο συγκεκριμένα της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης των γονέων των μαθητών που ανήκουν στο «επικρατούν» ορθόδοξο δόγμα και το ειδικότερο δικαίωμά τους που προβλέπεται ρητά στο άρθρο 2 του (Πρώτου) Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ να καθορίζουν αυτοί την εκπαίδευση των παιδιών τους με βάση τις θρησκευτικές και φιλοσοφικές τους πεποιθήσεις. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι το ΠΠΠ της ΕΣΔΑ δεν διασφαλίζει το δικαίωμα σε κάθε γονέα ατομικά να καθορίσει το περιεχόμενο του μαθήματος των Θρησκευτικών για το παιδί του με βάση τις πεποιθήσεις του που μπορεί να είναι επιλεκτικές ή αντιφατικές ή ασαφείς ή μεταβαλλόμενες κ.ο.κ., αλλά του διασφαλίζει πάντως το δικαίωμα αποχής του παιδιού του από το μάθημα εάν κρίνει ότι το περιεχόμενό του προσκρούει στις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές του πεποιθήσεις. Το ΣτΕ προφανώς εκλαμβάνει ότι εκφράζει τη βούληση των γονέων που τεκμαίρονται ως ορθόδοξοι χριστιανοί, το τεκμήριο όμως αυτό μπορεί να το επικαλεστεί πρωτίστως ο νομοθέτης όταν πρόκειται για κρατική λειτουργία, εκτός και αν προβληθεί παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων έστω ενός γονέα που παρεμποδίζεται στην άσκηση του δικαιώματος αποχής από μάθημα που δεν συνάδει με τις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές του πεποιθήσεις.
Διατυπώνεται όμως και επάλληλη αιτιολογία της πλειοψηφίας που βασίζεται στην αρχή της θρησκευτικής ισότητας, η οποία παραβιάζεται - αυτό είχε διατυπωθεί και στην ΣτΕ Ολ 926/2018 - όταν για τους Εβραίους, Μουσουλμάνους ή Ρωμαιοκαθολικούς μαθητές οργανώνεται (υπό προϋποθέσεις) ομολογιακού χαρακτήρα μάθημα, ενώ το αντίστοιχο δεν διασφαλίζεται για την πλειοψηφία των ορθοδόξων χριστιανών μαθητών. Πρόκειται όμως για συγκρίσιμες καταστάσεις; Η μεταχείριση θρησκευτικών μειονοτήτων (το εντοπίζει και μια από τις μειοψηφούσες γνώμες) επιβάλλει στην Πολιτεία να συνεκτιμήσει και άλλες παραμέτρους εκτός από τις επιστημονικές και παιδαγωγικές επιλογές ως προς το χαρακτήρα ενός μαθήματος που απευθύνεται στη συντριπτική πλειονότητα. Οι παράμετροι δε αυτές μπορεί να οδηγήσουν στην εισαγωγή μέτρων affirmative action υπέρ των θρησκευτικών μειονοτήτων. Στο εσωτερικό άλλωστε της πλειονότητας όσοι επιθυμούν να κάνουν πιο εντατική άσκηση της θρησκευτικής τους ελευθερίας διαθέτουν τη θεσμική εγγύηση η Ορθόδοξη Εκκλησία να είναι η εκκλησία της «επικρατούσας θρησκείας», νπδδ, με κρατικά αμοιβόμενους θρησκευτικούς λειτουργούς, που οργανώνει ελεύθερα και με όλα τα αναγκαία μέσα τις κατηχητικές της δράσεις όχι ως κρατικές αλλά ως εκκλησιαστικές.
Από την άλλη πλευρά, η κρατήσασα άποψη θέλει να σεβαστεί τη σχετική νομολογία του ΕΔΔΑ και το άρθρο 2 του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ και αναγνωρίζει το δικαίωμα σε εύκολη και «απροϋπόθετη» δήλωση αποχής από το μάθημα των Θρησκευτικών με μόνη την επίκληση της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης, με την παρότρυνση στο νομοθέτη να οργανώνεται «ισότιμο» μάθημα εάν συγκεντρώνεται επαρκής αριθμός απεχόντων μαθητών. Όπως όμως έχω εξηγήσει παραπάνω τέτοιο δικαίωμα αποχής διασφαλίζεται από το άρθρο 2 του ΠΠΠ ακόμη και όταν το μάθημα έχει θρησκειολογικό, φιλοσοφικό ή μικτό χαρακτήρα. Άρα ούτε το τυχόν «ισότιμο» μάθημα μπορεί να είναι υποχρεωτικό χωρίς δυνατότητα αποχής. Το δικαίωμα αποχής διασφαλίζεται μάλιστα όχι μόνο για όσους είναι άθεοι, αγνωστικιστές, πιστοί, οπαδοί ή μέλη άλλου χριστιανικού δόγματος ή άλλης θρησκείας αλλά και για όσους είναι κατά την αντίληψή τους μέλη της ορθόδοξης εκκλησίας αλλά θέλουν να έχουν χαλαρή ή επιλεκτική σχέση με αυτή ή δεν θέλουν να δηλώσουν τίποτα ως προς τις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές τους πεποιθήσεις.
Διατυπώθηκαν αρκετές μειοψηφούσες γνώμες, από τις οποίες ιδιαίτερη σημασία νομίζω ότι έχουν εκείνες που εστιάζουν στην οριοθέτηση του ακυρωτικού ελέγχου της νομιμότητας συνεπώς και της συνταγματικότητας μιας κανονιστικής διοικητικής πράξης επιστημονικού και παιδαγωγικού, άρα «τεχνικού» περιεχομένου για το curriculum της διδασκαλίας ενός μαθήματος στο δημοτικό, το γυμνάσιο και το λύκειο.
Το Υπουργείο Παιδείας συγκρότησε επιτροπή από ειδικούς επιστήμονες και παιδαγωγούς - θεολόγους εν προκειμένω. Διεξήχθη διάλογος πρωτίστως με την Εκκλησία της Ελλάδος και διαμορφώθηκε ένα πρόγραμμα θεολογικά και παιδαγωγικά «σύγχρονο» και «προοδευτικό» σε αντίθεση με «παραδοσιακές» ή «συντηρητικές» απόψεις, χωρίς η Εκκλησία να θεωρήσει ότι υπάρχει δογματική απόκλιση ή παραποίηση οργανώνοντας επισήμως τέτοιου επιπέδου αντιδράσεις. Είναι προφανώς άλλο οι αντιδράσεις της Εκκλησίας και άλλο οι αντιδράσεις σωματείου θεολόγων που συγκρούεται με άλλο σωματείο θεολόγων ή οι ατομικές αντιδράσεις ορισμένων επισκόπων.
Άλλωστε πρόκειται για μάθημα του δημοσίου σχολείου και όχι για κατήχηση ως θρησκευτική και πιο συγκεκριμένα εκκλησιαστική δραστηριότητα.
Η Ολομέλεια του ΣτΕ φέρεται να έχει εν προκειμένω θεολογική γνώση, ορθόδοξη πίστη και ομολογιακή ή ακόμη και κατηχητική ευαισθησία μεγαλύτερη από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, τις Θεολογικές Σχολές, τις εκκλησιαστικές οντότητες της δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου (που εκφράζονται από αυτό) στην ελληνική επικράτεια και από την επιτροπή ειδικών που συγκρότησε το αρμόδιο Υπουργείο.
-
Δεν έχετε καταλάβει κάτι. Το ΣτΕ είν' ένα δικαστήριο φανατικών αθέων. Ο στόχος του πονηρός. Να επιβάλλει την ορθόδοξη κατήχηση καθιστώντας το μάθημα προαιρετικό με μιαν απλή απλουστάτη απαλλαγή για συνειδησιακούς λόγους. Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών θα ζητήσει απαλλαγή (ένα μάθημα λιγότερο απ' τα τόσα που διδάσκονται) και θα μείνουν οι θεολόγοι χωρίς αντικείμενο χωρίς ώρες χωρίς παιδιά χωρίς σχολειά. Το χτύπημα του ΣτΕ ήταν το τελειωτικό. Δίχως επιστροφή. :'(
-
Δεν έχετε καταλάβει κάτι. Το ΣτΕ είν' ένα δικαστήριο φανατικών αθέων. Ο στόχος του πονηρός. Να επιβάλλει την ορθόδοξη κατήχηση καθιστώντας το μάθημα προαιρετικό με μιαν απλή απλουστάτη απαλλαγή για συνειδησιακούς λόγους. Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών θα ζητήσει απαλλαγή (ένα μάθημα λιγότερο απ' τα τόσα που διδάσκονται) και θα μείνουν οι θεολόγοι χωρίς αντικείμενο χωρίς ώρες χωρίς παιδιά χωρίς σχολειά. Το χτύπημα του ΣτΕ ήταν το τελειωτικό. Δίχως επιστροφή. :'(
Παρακαλείται όποιος/α έχει σχέση με την Ένωση Αθέων (https://union.atheia.gr/) να ενημερώσουν το Δ.Σ. της Ένωσης για να ετοιμάσουν την τελετή υποδοχής των νέων μελών .....
-
Ευκαιρία να μαζευτούν οι Θεολόγοι...
Θα παρακαλέσω κάποιον από τους παριστάμενους στη Γενική Συνέλευση να ενημερώσει εδώ σε αυτό το χώρο προβληματισμού και εμάς τους μη Θεολόγους, αλλά απλά ενδιαφερόμενους για το θέμα και την εκπαίδευση συνολικότερα, για τα διαμειφθέντα και τις αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης.
Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός - για την αναβάθμιση της θρησκευτικής εκπαίδευσης» καλεί τα μέλη του σε έκτακτη Γενική Συνέλευση, την Κυριακή 15 Δεκεμβρίου 2019, ώρα 12:00 , στην έδρα του Συνδέσμου, στην αίθουσα εκδηλώσεων του Φιλανθρωπικού & Πολιτιστικού Συλλόγου «Το Σήμαντρο», (οδός Ελευθ. Βενιζέλου 59Α, Χολαργός).
Θέμα της ημερήσιας διάταξης είναι: «Οι πρόσφατες Αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για το Μάθημα των Θρησκευτικών».
Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,
Ο Πανελλήνιος Θεολογικός Σύνδεσμος «Καιρός» έχει θέσει ως καταστατικό στόχο του τον αγώνα για την αναβάθμιση του μαθήματος των Θρησκευτικών. Θεωρούμε ότι για την επίτευξη αυτού του σκοπού χρειάζεται συνεχής προσπάθεια και συσπείρωση όλων. Οι δυσκολίες και οι αντιξοότητες που συνεχώς αναφύονται καθιστούν επιτακτική την ανάγκη να εντείνουμε τις προσπάθειες για την προάσπιση και την προαγωγή του μαθήματός μας. Με αυτό το πνεύμα και σύμφωνα με τις αρχές και τις αξίες μας, καλούμε όλους τους θεολόγους να συνδράμουν στον κοινό αγώνα, συμβάλλοντας με ιδέες και προτάσεις, με φρόνηση και με όραμα, με δημοκρατικό διάλογο, «ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης» (Εφ. 4, 3).
Το μάθημα των Θρησκευτικών, μετά τις πρόσφατες Αποφάσεις του ΣτΕ και του ΕΔΔΑ, εισέρχεται σε μια κρίσιμη καμπή.
Για τον λόγο αυτόν, απευθύνουμε θερμό κάλεσμα προς όλα τα μέλη μας, καθώς επίσης και προς τους/τις θεολόγους που επιθυμούν να εγγραφούν στον «Καιρό», για να συμμετέχουν στη Συνέλευση.
Στη Συνέλευση θα παρευρίσκεται και ο νομικός σύμβουλος του «Καιρού» κ. Πάνος Νικολόπουλος, ο οποίος θα ενημερώσει για το περιεχόμενο των ανωτέρω αποφάσεων και για τη σημασία τους.
Με αγωνιστικούς και συναδελφικούς χαιρετισμούς
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
Χρήστος Καρακόλης
Καθηγητής Ε.Κ.Π.Α.
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Γεώργιος Καπετανάκης
Δρ Θεολογίας
ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣΒΑΣΗΣ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ στο https://www.kairosnet.gr/news/general/817-prosklisi-se-ektakti-geniki-synelefsi
-
Για να μην παρεξηγηθώ: Έλαβα ένα προσωπικό μήνυμα σχετικά με την αναλυτική παράθεση της θέσης του Ευάγγελου Βενιζέλου για το θέμα μας. Δεν έχω κάποια προσωπική σχέση με τον Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Σαμαρά (... για να μη ξεχνιόμαστε) - το μόνο που με "συνδέει" είναι το γεγονός πως με το PSI μου έφαγε ένα σημαντικό ποσό, καθότι ήμουν "μικροομολογιούχος".
Πάντως του "βγάζω το καπέλο" για το παρακάτω:
"...Άλλωστε πρόκειται για μάθημα του δημοσίου σχολείου και όχι για κατήχηση ως θρησκευτική και πιο συγκεκριμένα εκκλησιαστική δραστηριότητα. Η Ολομέλεια του ΣτΕ φέρεται να έχει εν προκειμένω θεολογική γνώση, ορθόδοξη πίστη και ομολογιακή ή ακόμη και κατηχητική ευαισθησία μεγαλύτερη από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, τις Θεολογικές Σχολές, τις εκκλησιαστικές οντότητες της δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου (που εκφράζονται από αυτό) στην ελληνική επικράτεια και από την επιτροπή ειδικών που συγκρότησε το αρμόδιο Υπουργείο..."
-
Με τη λογική «μονά-ζυγά δικά μας» προσεγγίζει την απόφαση του ΕΔΔΑ ο Κωνσταντίνος Χολέβας, ο αρχισυντάκτης του επισήμου Δελτίου της Εκκλησίας της Ελλάδος:
«….Στίς 31.10.2019 δημοσιεύθηκε ἡ σχετική ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, τό ὁποῖο ἑδρεύει στό Στρασβοῦργο. Τό ΕΔΔΑ, ἐκδικάζοντας μία προσφυγή τῆς Ἑνώσεως Ἀθέων τῆς Ἑλλάδος, ἔκρινε ὅτι καί ἀπό τό πολυθρησκειακό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν δικαιοῦται ὁ γονεύς νά ζητήσει ἀπαλλαγή τοῦ παιδιοῦ του, ὅταν ὑπάρχει παραβίαση τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως. Τό Δικαστήριο, λοιπόν, καταρρίπτει ἕνα ἀπό τά κυριώτερα ἐπιχειρήματα τῶν σχεδιαστῶν τῶν πολυθρησκειακῶν Θρησκευτικῶν, ὅτι δῆθεν στό μάθημά τους δέν θά ὑπάρχουν ἀπαλλαγές.
Ἄρα προσθέτω ἐγώ, ἀφοῦ σέ ἕνα μάθημα Θρησκευτικῶν πάντα θα ὑπάρχουν ἀπαλλαγές ἀλλοθρήσκων καί ἑτεροδόξων, καλύτερα νά ἔχουμε ἕνα μάθημα Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ περιεχομένου παρά ἕνα πολυθρησκειακό μάθημα, πού προκαλεῖ σύγχυση καί παρουσιάζει τόν Χριστό σάν ἕνα πρόσφυγα δάσκαλο!...»
-
«….Ἄρα προσθέτω ἐγώ, ἀφοῦ σέ ἕνα μάθημα Θρησκευτικῶν πάντα θα ὑπάρχουν ἀπαλλαγές ἀλλοθρήσκων καί ἑτεροδόξων, καλύτερα νά ἔχουμε ἕνα μάθημα Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ περιεχομένου παρά ἕνα πολυθρησκειακό μάθημα, πού προκαλεῖ σύγχυση καί παρουσιάζει τόν Χριστό σάν ἕνα πρόσφυγα δάσκαλο!...»
Καλύτερα για ποιον;
Την πιθανότητα να προτιμούν ένα τέτοιο μάθημα και οι ορθόδοξοι χριστιανοί, την αποκλείει, βλέπω. ::)
-
Για ν' ανεβάσομε όλο το κείμενο αυτού του θεοκρουσμένου πολιτικού επιστήμονος, γιατί είναι αληθινό μνημείο... Απ' το δέσποτα Πειραιώς στο... CRASH! :o
"Άρκετά προβλήματα προξένησαν στούς μαθητές καί στίς μαθήτριες τά πολυθρησκειακά Θρησκευτικά, τά ὁποῖα εἰσήχθησαν στα Δημοτικά, Γυμνάσια καί Λύκεια με τίς ὑπουργικές ἀποφάσεις τοῦ κ. Νίκου Φίλη τό 2016 καί τοῦ κ. Κων. Γαβρόγλου τό 2017. Λίθοι, πλίνθοι καί κέραμοι ἀτάκτως ἐρριμμένα, ὅπως θά ἔλεγε καί ὁ ἀρχαῖος ἱστορικός Ξενοφῶν. Μία ἀνάμειξη δεκάδων θρησκειῶν, δοξασιῶν καί λαογραφικῶν πληροφοριῶν, οἱ ὁποῖες προκαλοῦσαν σύγχυση στόν μαθητή καί δέν οίκοδομοῦσαν. Εἶναι πλέον ἡ ὥρα νά ἀποσυρθοῦν οἱ λεγόμενοι φάκελοι, δηλαδή τά σχολικά βιβλία τοῦ συγκεκριμένου Προγράμματος Σπουδῶν ἀπό ὅλες τίς τάξεις.
Τό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν, ὅπως τό ὀνόμασαν οἰ σχεδιαστές του, ἤδη ἀποδομήθηκε ἀπό δικαστικές ἀποφάσεις καί ἀπό τίς ἀπόψεις ἐγκρίτων θεολόγων καί παιδαγωγῶν. Θυμίζω:
Μέ τίς ἀποφάσεις 660/2018 καί 926/2018 τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, δηλαδή τό Ἀνώτερο Ἀκυρωτικό Δικαστήριο τῆς χώρας, δέχθηκε τήν προσφυγή τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων καί μεμονωμένων γονέων, καί ἀκύρωσε τά πολυθρησκειακά Θρησκευτικά ὡς ἀντίθετα πρός τό Σύνταγμα, τούς Νόμους καί τήν Εὐρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου.
Το Δικαστήριο ἔκρινε ὅτι τό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν θά μποροῦσε νά χαρακτηρισθεῖ ἀκόμη καί ὡς μία μορφή προσηλυτισμοῦ εἰς βάρος τῶν μαθητῶν καί μαθητριῶν. Οἱ δικαστές μάλιστα ἔκριναν ὅτι δέν πρόκειται κἄν για θρησκειολογικό μάθημα, διότι στήν ἀμιγῆ θρησκειολογία, οἱ διαφορετικές θρησκεῖες παρατίθενται σέ ξεχωριστά κεφάλαια καί ὄχι ὅλες μαζί στό ἴδιο κεφάλαιο.
Μέ τίς νεώτερες ἀποφάσεις 1749/2019 καί 1750/2019 τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας (ΣτΕ) ἔκρινε τίς Ὑπουργικές ἀποφάσεις Γαβρόγλου γιά τά Θρησκευτικά ὡς ἄκυρες καί ἀντισυνταγματικές. Το Ἀνώτατο Δικαστήριο θεωρεῖ ὅτι μέ τήν καινούργια ὕλη τοῦ μαθήματος (σχεδόν ταυτόσημη μέ τήν ὕλη πού ὅριζε ὁ Νίκος Φίλης) παραβιάσθηκαν οἱ διατάξεις τοῦ Συντἀγματος γιά τόν σκοπό τῆς Ἐκπαιδεσύεως. Στό ἄρθρο 16, παρ. 2, τό Σύνταγμα καθορίζει ὡς σκοπό τῆς Παιδείας τήν ἀνάπτυξη ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνειδήσεως. Οἱ δικαστές ἔκριναν ὅτι ὁ συνταγματικός νομοθέτης ἐννοεῖ ἑλληνική ἐθνική συνείδηση, διότι τό κράτος μας εἶναι ἐθνικό κράτος τῶν Ἑλλήνων, καί Ὀρθὀδοξη θρησκευτική συνείδηση. Ἡ ὕλη τοῦ Νέου Προγράμματος Σπουδῶν ἀπορρίπτεται ὡς πολυθρησκειακή, διότι δέν ἀναπτύσσει τή συνείδηση τῶν Ὀρθοδόξων. Μάλιστα τό ΣτΕ ἐπικρίνει τούς σχεδιαστές τοῦ Νέου Προγράμματος Σπουδῶν, διότι σκοπίμως παρουσιάζουν μόνον τά κοινά σημεῖα διαφόρων θρησκειῶν καί δοξασιῶν καί ὄχι τίς διαφορές τους. Τό Δικαστήριο δηλώνει ἐμμέσως πλήν σαφῶς ὅτι δέν ὑπηρετεῖται ὁ σκοπός τῆς Παιδείας μας ὅταν ἰσοπεδώνεται ἡ θρησκευτική, ἐθνική καί πολιτιστική ταυτότητα τῶν μαθητῶν καί τῶν πολιτῶν.
Στίς 31.10.2019 δημοσιεύθηκε ἡ σχετική ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, τό ὁποῖο ἑδρεύει στό Στρασβοῦργο. Τό ΕΔΔΑ, ἐκδικάζοντας μία προσφυγή τῆς Ἑνώσεως Ἀθέων τῆς Ἑλλάδος, ἔκρινε ὅτι καί ἀπό τό πολυθρησκειακό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν δικαιοῦται ὁ γονεύς νά ζητήσει ἀπαλλαγή τοῦ παιδιοῦ του, ὅταν ὑπάρχει παραβίαση τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως. Τό Δικαστήριο, λοιπόν, καταρρίπτει ἕνα ἀπό τά κυριώτερα ἐπιχειρήματα τῶν σχεδιαστῶν τῶν πολυθρησκειακῶν Θρησκευτικῶν, ὅτι δῆθεν στό μάθημά τους δέν θά ὑπάρχουν ἀπαλλαγές. Ἄρα προσθέτω ἐγώ, ἀφοῦ σέ ἕνα μάθημα Θρησκευτικῶν πάντα θά ὑπάρχουν ἀπαλλαγές ἀλλοθρήσκων καί ἑτεροδόξων, καλύτερα νά ἔχουμε ἕνα μάθημα Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ πειεχομένου παρά ἕνα πολυθρησκειακό μάθημα, πού προκαλεῖ σύγχυση καί παρουσιάζει τόν Χριστό σάν ἕνα πρόσφυγα δάσκαλο!
Σέ ἐπίπεδο θεολογικῆς κριτικῆς ἐπισημαίνω ὅτι ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς ἐμφανίσεως τοῦ πολυθρησκειακοῦ Νέου Προγράμματος Σπουδῶν ἀντέδρασαν καί διεφώνησαν δύο γνωστοί Ἁγιορεῖτες λόγιοι. Ὁ (τώρα πλέον) μακαριστός Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου, καί ὁ προηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων Ἀρχιμ. Βασίλειος Γοντικάκης.
Μάλιστα ὁ π. Βασίλειος κατέγραψε τήν κριτική σέ ἕνα βιβλίο, τό ὁποῖο ἐξεδόθη τό 2018 μέ τίτλο: Ὁ Βασιλεύς τῆς Δόξης. Ἐκεῖ παίρνει θέση ὑπέρ τοῦ ὁμολογιακοῦ μαθήματος μέ ἔμφαση στήν Ὀρθοδοξία ἀπορρἰπτοντας τό πολυθρησκειακό πείραμα. Γράφει μεταξύ ἄλλων: «Μέ τήν ὀρθόδοξη ἐμπειρία καί ζωή, τό ὁμολογιακό μάθημα εἶναι ἀνοικτό καί ἀπεριόριστο. Τό ἀνοικτό ἀνθρωπίνως εἶναι τό κλειστό καί ἀνυπόφορο. ἡ ὁποιαδήποτε ἐλευθερία του δέν μπορεῖ νά βγῆ ἔξω ἀπό τά ὄρια τῆς φθορᾶς τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου πού δέν χωροῦν τόν ἄνθρωπο». (1)
Ὁ γνωστός θεολόγος καί Ὁμότιμος Καθηγητής Φιλοσοφίας τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου Χρῆστος Γιανναρᾶς προσεκλήθη τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2019 σέ θεολογική ἡμερίδα στό Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης μέ ἀντικείμενο τά Θρησκευτικά στήν ἐκπαίδευση. Ἐκεῖ τόνισε ὅτι διαφωνεῖ μέ τό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν γιά τά Θρησκευτικά, λέγοντας μάλιστα ὅτι μπορεῖ νά ἔχει ἀρνητικές συνέπειες γιά τά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ.
Ὀ σπουδαῖος παιδαγωγός, κορυφαῖος γλωσσολόγος καί πρώην Πρύτανις τοῦ ΕΚΠΑ Γεώργιος Μπαμπινιώτης ἔχει ταχθεῖ ἐπανειλημμένως ὑπέρ τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ μαθήματος καί κατά τῶν θρησκειολογικῶν ἤ πολυθρησκειακῶν πειραματισμῶν. Τόν Δεκέμβριο τοῦ 2018 δήλωσε τά ἑξῆς στό περιοδικό CRASH:
“Ερώτηση: ....Ποια νομίζετε ότι είναι η πρέπουσα διδασκαλία των Θρησκευτικών ώστε ο ελληνισμός να διατηρήσει την ορθόδοξη πίστη του;
Απάντηση: Έχω μιλήσει επανειλημμένως γι’ αυτό το θέμα. Απαραίτητο και ενδιαφέρον ακόμη και για τα ίδια τα παιδιά δεν είναι να μάθουν τι διδάσκουν τα διάφορα (φιλοσοφικά συνήθως) θρησκευτικά δόγματα, που είναι και πολλά και με πολύ δύσκολες αφηρημένες έννοιες. Σκοπός του μαθήματος των Θρησκευτικών στην Εκπαίδευση είναι να μάθουν τι πρεσβεύει η επίσημη θρησκεία της πατρίδας τους, εν προκειμένω τί διδάσκει η Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία μέσα από την Καινή Διαθήκη και την ορθόδοξη παράδοση των κολοσσών της σκέψεως που είναι οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, ιδίως οι Τρεις Ιεράρχες. Τι διδάσκει ο Βουδδισμός, ο Ισλαμισμός, ο Ινδουισμός, ο Κομφουκιανισμός, ο Ταoϊσμός, ο Σαμανισμός, κ.ά.- πέραν μιας γενικής βραχείας πληροφόρησης για τις κυριότερες από αυτές- δεν ενδιαφέρει τον Χριστιανό Έλληνα Ορθόδοξο μαθητή. Τα Θρησκευτικά - αναπόφευκτα και ορθώς- είναι μάθημα θρησκευτικής κατήχησης, διδάσκει δηλαδή στους μαθητές τα κύρια σημεία της χριστιανικής πίστης, δεν είναι μάθημα Θρησκειολογίας, που διδάσκεται περιορισμένα ακόμη και στις Θεολογικές Σχολές.
Κάτι ακόμη: Η ορθόδοξη χριστιανική πίστη και η Ορθόδοξη Εκκλησία γενικότερα έχουν μακρά ιστορική παράδοση και σύνδεση με τον Ελληνισμό (Τρεις Ιεράρχες, Βυζάντιο, Νεοελληνικός Διαφωτισμός, Επανάσταση του 1821, Αντίσταση). Δεν είναι για τους Έλληνες απλά ένα θρησκευτικό δόγμα ανάμεσα σε άλλα, όπως συμβαίνει ιστορικά με κάποιες άλλες χώρες».
Εὔχομαι νά βρεθεῖ συντόμως ἡ καλύτερη λύση γιά τή διδασκαλία τῶν Ὀρθοδόξων - καί ὄχι πολυθρησκειακῶν- Θρησκευτικῶν στούς μαθητές καί τίς μαθήτριες τοῦ Δημοτικοῦ, τοῦ Γυμνασίου καί τοῦ Λυκείου μέ σεβασμό στό δικαίωμα τῶν ἀλλοθρήσκων καί τῶν ἑτεροδόξων νά ἀπαλλάσσονται, ἐάν καί ὅταν τό ἐπιθυμοῦν.
(1). Ἀρχιμανδρίτου Βασιλείου Γοντικάκη, Προηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ΄Ιβήρων: Ὀ Βασιλεύς τῆς Δόξης, ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων, 2018, σελ.65."
-
Οι λόγοι της αντίρρησης, περιβόλι.
Κοντολογίς, δεν θέλουν τη διδασκαλία των άλλων θρησκευμάτων γιατί είναι δύσκολη (έχουν, λέει, πολύ δύσκολες αφηρημένες έννοιες) και γιατί δεν τους ενδιαφέρει ό,τι δεν αφορά άμεσα την παράδοσή τους. Κάπου στο βάθος υπάρχει και μια τάση υποτίμησής των άλλων θρησκευμάτων ως στοιχείων συνδεδεμένων με τον πολιτισμό και την ιστορία των χωρών όπου αναπτύχθηκαν (το δικό μας θρήσκευμα είναι, λέει, συνδεδεμένο με τον ελληνισμό, ενώ τα δικά τους απλά θρησκεύματα ανάμεσα σε πολλά) που θυμίζει αποικιοκρατική λογική.
Επομένως, στην πραγματικότητα, το πρόβλημά τους δεν είναι αν το νυν μάθημα είχε τις παιδαγωγικές αστοχίες που αναφέρουν (δεν παρουσίαζε τις διαφορές των θρησκειών, αναμείγνυε τις θρησκείες στο ίδιο κεφάλαιο), αλλά ότι δεν θέλουν καν να ακούσουν γι' αυτές υπό οποιαδήποτε μορφή. Δεν τους ενδιαφέρει και ούτε υπάρχει λόγος να ενδιαφέρει τους μαθητές. Άλλωστε, ούτως ή άλλως κάποιοι προτιμούν την απαλλαγή.
-
Για ν' ανεβάσομε όλο το κείμενο αυτού του θεοκρουσμένου πολιτικού επιστήμονος, γιατί είναι αληθινό μνημείο... Απ' το δέσποτα Πειραιώς στο... CRASH! :o
"Άρκετά προβλήματα προξένησαν στούς μαθητές καί στίς μαθήτριες τά πολυθρησκειακά Θρησκευτικά, τά ὁποῖα εἰσήχθησαν στα Δημοτικά, Γυμνάσια καί Λύκεια με τίς ὑπουργικές ἀποφάσεις τοῦ κ. Νίκου Φίλη τό 2016 καί τοῦ κ. Κων. Γαβρόγλου τό 2017. Λίθοι, πλίνθοι καί κέραμοι ἀτάκτως ἐρριμμένα, ὅπως θά ἔλεγε καί ὁ ἀρχαῖος ἱστορικός Ξενοφῶν. Μία ἀνάμειξη δεκάδων θρησκειῶν, δοξασιῶν καί λαογραφικῶν πληροφοριῶν, οἱ ὁποῖες προκαλοῦσαν σύγχυση στόν μαθητή καί δέν οίκοδομοῦσαν. Εἶναι πλέον ἡ ὥρα νά ἀποσυρθοῦν οἱ λεγόμενοι φάκελοι, δηλαδή τά σχολικά βιβλία τοῦ συγκεκριμένου Προγράμματος Σπουδῶν ἀπό ὅλες τίς τάξεις.
Τό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν, ὅπως τό ὀνόμασαν οἰ σχεδιαστές του, ἤδη ἀποδομήθηκε ἀπό δικαστικές ἀποφάσεις καί ἀπό τίς ἀπόψεις ἐγκρίτων θεολόγων καί παιδαγωγῶν. Θυμίζω:
Μέ τίς ἀποφάσεις 660/2018 καί 926/2018 τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας, δηλαδή τό Ἀνώτερο Ἀκυρωτικό Δικαστήριο τῆς χώρας, δέχθηκε τήν προσφυγή τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων καί μεμονωμένων γονέων, καί ἀκύρωσε τά πολυθρησκειακά Θρησκευτικά ὡς ἀντίθετα πρός τό Σύνταγμα, τούς Νόμους καί τήν Εὐρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου.
Το Δικαστήριο ἔκρινε ὅτι τό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν θά μποροῦσε νά χαρακτηρισθεῖ ἀκόμη καί ὡς μία μορφή προσηλυτισμοῦ εἰς βάρος τῶν μαθητῶν καί μαθητριῶν. Οἱ δικαστές μάλιστα ἔκριναν ὅτι δέν πρόκειται κἄν για θρησκειολογικό μάθημα, διότι στήν ἀμιγῆ θρησκειολογία, οἱ διαφορετικές θρησκεῖες παρατίθενται σέ ξεχωριστά κεφάλαια καί ὄχι ὅλες μαζί στό ἴδιο κεφάλαιο.
Μέ τίς νεώτερες ἀποφάσεις 1749/2019 καί 1750/2019 τό Συμβούλιο τῆς Ἐπικρατείας (ΣτΕ) ἔκρινε τίς Ὑπουργικές ἀποφάσεις Γαβρόγλου γιά τά Θρησκευτικά ὡς ἄκυρες καί ἀντισυνταγματικές. Το Ἀνώτατο Δικαστήριο θεωρεῖ ὅτι μέ τήν καινούργια ὕλη τοῦ μαθήματος (σχεδόν ταυτόσημη μέ τήν ὕλη πού ὅριζε ὁ Νίκος Φίλης) παραβιάσθηκαν οἱ διατάξεις τοῦ Συντἀγματος γιά τόν σκοπό τῆς Ἐκπαιδεσύεως. Στό ἄρθρο 16, παρ. 2, τό Σύνταγμα καθορίζει ὡς σκοπό τῆς Παιδείας τήν ἀνάπτυξη ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς συνειδήσεως. Οἱ δικαστές ἔκριναν ὅτι ὁ συνταγματικός νομοθέτης ἐννοεῖ ἑλληνική ἐθνική συνείδηση, διότι τό κράτος μας εἶναι ἐθνικό κράτος τῶν Ἑλλήνων, καί Ὀρθὀδοξη θρησκευτική συνείδηση. Ἡ ὕλη τοῦ Νέου Προγράμματος Σπουδῶν ἀπορρίπτεται ὡς πολυθρησκειακή, διότι δέν ἀναπτύσσει τή συνείδηση τῶν Ὀρθοδόξων. Μάλιστα τό ΣτΕ ἐπικρίνει τούς σχεδιαστές τοῦ Νέου Προγράμματος Σπουδῶν, διότι σκοπίμως παρουσιάζουν μόνον τά κοινά σημεῖα διαφόρων θρησκειῶν καί δοξασιῶν καί ὄχι τίς διαφορές τους. Τό Δικαστήριο δηλώνει ἐμμέσως πλήν σαφῶς ὅτι δέν ὑπηρετεῖται ὁ σκοπός τῆς Παιδείας μας ὅταν ἰσοπεδώνεται ἡ θρησκευτική, ἐθνική καί πολιτιστική ταυτότητα τῶν μαθητῶν καί τῶν πολιτῶν.
Στίς 31.10.2019 δημοσιεύθηκε ἡ σχετική ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου, τό ὁποῖο ἑδρεύει στό Στρασβοῦργο. Τό ΕΔΔΑ, ἐκδικάζοντας μία προσφυγή τῆς Ἑνώσεως Ἀθέων τῆς Ἑλλάδος, ἔκρινε ὅτι καί ἀπό τό πολυθρησκειακό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν δικαιοῦται ὁ γονεύς νά ζητήσει ἀπαλλαγή τοῦ παιδιοῦ του, ὅταν ὑπάρχει παραβίαση τῆς θρησκευτικῆς συνειδήσεως. Τό Δικαστήριο, λοιπόν, καταρρίπτει ἕνα ἀπό τά κυριώτερα ἐπιχειρήματα τῶν σχεδιαστῶν τῶν πολυθρησκειακῶν Θρησκευτικῶν, ὅτι δῆθεν στό μάθημά τους δέν θά ὑπάρχουν ἀπαλλαγές. Ἄρα προσθέτω ἐγώ, ἀφοῦ σέ ἕνα μάθημα Θρησκευτικῶν πάντα θά ὑπάρχουν ἀπαλλαγές ἀλλοθρήσκων καί ἑτεροδόξων, καλύτερα νά ἔχουμε ἕνα μάθημα Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ πειεχομένου παρά ἕνα πολυθρησκειακό μάθημα, πού προκαλεῖ σύγχυση καί παρουσιάζει τόν Χριστό σάν ἕνα πρόσφυγα δάσκαλο!
Σέ ἐπίπεδο θεολογικῆς κριτικῆς ἐπισημαίνω ὅτι ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς ἐμφανίσεως τοῦ πολυθρησκειακοῦ Νέου Προγράμματος Σπουδῶν ἀντέδρασαν καί διεφώνησαν δύο γνωστοί Ἁγιορεῖτες λόγιοι. Ὁ (τώρα πλέον) μακαριστός Ἀρχιμ. Γεώργιος Καψάνης, Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου, καί ὁ προηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων Ἀρχιμ. Βασίλειος Γοντικάκης.
Μάλιστα ὁ π. Βασίλειος κατέγραψε τήν κριτική σέ ἕνα βιβλίο, τό ὁποῖο ἐξεδόθη τό 2018 μέ τίτλο: Ὁ Βασιλεύς τῆς Δόξης. Ἐκεῖ παίρνει θέση ὑπέρ τοῦ ὁμολογιακοῦ μαθήματος μέ ἔμφαση στήν Ὀρθοδοξία ἀπορρἰπτοντας τό πολυθρησκειακό πείραμα. Γράφει μεταξύ ἄλλων: «Μέ τήν ὀρθόδοξη ἐμπειρία καί ζωή, τό ὁμολογιακό μάθημα εἶναι ἀνοικτό καί ἀπεριόριστο. Τό ἀνοικτό ἀνθρωπίνως εἶναι τό κλειστό καί ἀνυπόφορο. ἡ ὁποιαδήποτε ἐλευθερία του δέν μπορεῖ νά βγῆ ἔξω ἀπό τά ὄρια τῆς φθορᾶς τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου πού δέν χωροῦν τόν ἄνθρωπο». (1)
Ὁ γνωστός θεολόγος καί Ὁμότιμος Καθηγητής Φιλοσοφίας τοῦ Παντείου Πανεπιστημίου Χρῆστος Γιανναρᾶς προσεκλήθη τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2019 σέ θεολογική ἡμερίδα στό Ἀριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης μέ ἀντικείμενο τά Θρησκευτικά στήν ἐκπαίδευση. Ἐκεῖ τόνισε ὅτι διαφωνεῖ μέ τό Νέο Πρόγραμμα Σπουδῶν γιά τά Θρησκευτικά, λέγοντας μάλιστα ὅτι μπορεῖ νά ἔχει ἀρνητικές συνέπειες γιά τά παιδιά τοῦ Δημοτικοῦ.
Ὀ σπουδαῖος παιδαγωγός, κορυφαῖος γλωσσολόγος καί πρώην Πρύτανις τοῦ ΕΚΠΑ Γεώργιος Μπαμπινιώτης ἔχει ταχθεῖ ἐπανειλημμένως ὑπέρ τοῦ Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ μαθήματος καί κατά τῶν θρησκειολογικῶν ἤ πολυθρησκειακῶν πειραματισμῶν. Τόν Δεκέμβριο τοῦ 2018 δήλωσε τά ἑξῆς στό περιοδικό CRASH:
“Ερώτηση: ....Ποια νομίζετε ότι είναι η πρέπουσα διδασκαλία των Θρησκευτικών ώστε ο ελληνισμός να διατηρήσει την ορθόδοξη πίστη του;
Απάντηση: Έχω μιλήσει επανειλημμένως γι’ αυτό το θέμα. Απαραίτητο και ενδιαφέρον ακόμη και για τα ίδια τα παιδιά δεν είναι να μάθουν τι διδάσκουν τα διάφορα (φιλοσοφικά συνήθως) θρησκευτικά δόγματα, που είναι και πολλά και με πολύ δύσκολες αφηρημένες έννοιες. Σκοπός του μαθήματος των Θρησκευτικών στην Εκπαίδευση είναι να μάθουν τι πρεσβεύει η επίσημη θρησκεία της πατρίδας τους, εν προκειμένω τί διδάσκει η Ορθόδοξη Χριστιανική Θρησκεία μέσα από την Καινή Διαθήκη και την ορθόδοξη παράδοση των κολοσσών της σκέψεως που είναι οι Πατέρες της Εκκλησίας μας, ιδίως οι Τρεις Ιεράρχες. Τι διδάσκει ο Βουδδισμός, ο Ισλαμισμός, ο Ινδουισμός, ο Κομφουκιανισμός, ο Ταoϊσμός, ο Σαμανισμός, κ.ά.- πέραν μιας γενικής βραχείας πληροφόρησης για τις κυριότερες από αυτές- δεν ενδιαφέρει τον Χριστιανό Έλληνα Ορθόδοξο μαθητή. Τα Θρησκευτικά - αναπόφευκτα και ορθώς- είναι μάθημα θρησκευτικής κατήχησης, διδάσκει δηλαδή στους μαθητές τα κύρια σημεία της χριστιανικής πίστης, δεν είναι μάθημα Θρησκειολογίας, που διδάσκεται περιορισμένα ακόμη και στις Θεολογικές Σχολές.
Κάτι ακόμη: Η ορθόδοξη χριστιανική πίστη και η Ορθόδοξη Εκκλησία γενικότερα έχουν μακρά ιστορική παράδοση και σύνδεση με τον Ελληνισμό (Τρεις Ιεράρχες, Βυζάντιο, Νεοελληνικός Διαφωτισμός, Επανάσταση του 1821, Αντίσταση). Δεν είναι για τους Έλληνες απλά ένα θρησκευτικό δόγμα ανάμεσα σε άλλα, όπως συμβαίνει ιστορικά με κάποιες άλλες χώρες».
Εὔχομαι νά βρεθεῖ συντόμως ἡ καλύτερη λύση γιά τή διδασκαλία τῶν Ὀρθοδόξων - καί ὄχι πολυθρησκειακῶν- Θρησκευτικῶν στούς μαθητές καί τίς μαθήτριες τοῦ Δημοτικοῦ, τοῦ Γυμνασίου καί τοῦ Λυκείου μέ σεβασμό στό δικαίωμα τῶν ἀλλοθρήσκων καί τῶν ἑτεροδόξων νά ἀπαλλάσσονται, ἐάν καί ὅταν τό ἐπιθυμοῦν.
(1). Ἀρχιμανδρίτου Βασιλείου Γοντικάκη, Προηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ΄Ιβήρων: Ὀ Βασιλεύς τῆς Δόξης, ἔκδοση Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων, 2018, σελ.65."
ο Γοντικάκης ήταν πρώην ομόσταυλος του Γιανναρά από την οργάνωση Ζωη….
-
@ Leon 21 Ἄρα προσθέτω ἐγώ, ἀφοῦ σέ ἕνα μάθημα Θρησκευτικῶν πάντα θά ὑπάρχουν ἀπαλλαγές ἀλλοθρήσκων καί ἑτεροδόξων, καλύτερα νά ἔχουμε ἕνα μάθημα Ὀρθοδόξου Χριστιανικοῦ πειεχομένου παρά ἕνα πολυθρησκειακό μάθημα, πού προκαλεῖ σύγχυση καί παρουσιάζει τόν Χριστό σάν ἕνα πρόσφυγα δάσκαλο!"
Να προσθέσω συνάδελφε LEON στα λόγια του Σοφού και Αξιοσεβάστου κ. Γοντικάκη τα εξής:Σε ένα μάθημα θρησκευτικών, το οποίο συμπληρώνει την κατήχηση της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας, βεβαίως θα υπάρχουν απαλλαγές μαθητών, χριστιανών ορθοδόξων και αλλοθρήσκων. Σε ένα μάθημα θρησκειολογίας με ιστορικά και φιλοσοφικά στοιχεία των θρησκειών, δύσκολο. Υποτίθεται ότι η εκκλησία στηρίζει(;;;) τους πρόσφυγες ,επομένως στηρίζει και το Χριστό ως πρόσφυγα δάσκαλο. Ή μήπως υποκρίνεται; ή μήπως αποκηρύττει την ανθρώπινη φύση του Χριστού; Τελικώς ο Χριστός ήταν θεάνθρωπος ή όχι;
Για να μην τεθούν λοιπόν τέτοιου είδους ερωτήματα και ... "κουραστεί" το μυαλό των μαθητών, συνεχίζεται η γνωστή και... αλάνθαστη κατήχηση.
-
Για ν' ανεβάσομε όλο το κείμενο αυτού του θεοκρουσμένου πολιτικού επιστήμονος, γιατί είναι αληθινό μνημείο... Απ' το δέσποτα Πειραιώς στο... CRASH! :o
........
Μάλιστα ὁ π. Βασίλειος κατέγραψε τήν κριτική σέ ἕνα βιβλίο, τό ὁποῖο ἐξεδόθη τό 2018 μέ τίτλο: Ὁ Βασιλεύς τῆς Δόξης. Ἐκεῖ παίρνει θέση ὑπέρ τοῦ ὁμολογιακοῦ μαθήματος μέ ἔμφαση στήν Ὀρθοδοξία ἀπορρἰπτοντας τό πολυθρησκειακό πείραμα. Γράφει μεταξύ ἄλλων: «Μέ τήν ὀρθόδοξη ἐμπειρία καί ζωή, τό ὁμολογιακό μάθημα εἶναι ἀνοικτό καί ἀπεριόριστο. Τό ἀνοικτό ἀνθρωπίνως εἶναι τό κλειστό καί ἀνυπόφορο. ἡ ὁποιαδήποτε ἐλευθερία του δέν μπορεῖ νά βγῆ ἔξω ἀπό τά ὄρια τῆς φθορᾶς τοῦ χώρου καί τοῦ χρόνου πού δέν χωροῦν τόν ἄνθρωπο».
Επειδή τυγχάνει να μην είμαι Θεολόγος, μήπως θα μπορούσε κάποιος/α που κατέχει το αντικείμενο να με βοηθήσει στην προσπάθειά μου να κατανοήσω τα παραπάνω λόγια του π. Βασιλείου;
-
Επιθυμεί να καταδείξει ο πατέρας Βασίλειος την αχώρητα αναδυομένη έκφραση του εσώτερου "είναι" στα πλαίσια μιας ορθοδοξίας ανοικτής κι ολάκερης διατυπωμένης καθόλου στην επαγωγή κι απαγωγή μιας αναπόδραστης κι όμως συνεπούς καταφυόμενης ανάδρασης της ψυχικά υπερβατικής μα τόσο γήινης και προσφιλούς χωρικά και χρονικά κατά το μάλλον ή ήττον εναντιώμενης στην πεζότητα της κατά φύσει αναδιαμορφούμενης θεολογίας του ανθρώπινου γίγνεσθαι.
-
Για τούτο κι είναι α ν α γ κ α ί ο τ' ομολογιακό μάθημα.
-
Επειδή τυγχάνει να μην είμαι Θεολόγος, μήπως θα μπορούσε κάποιος/α που κατέχει το αντικείμενο να με βοηθήσει στην προσπάθειά μου να κατανοήσω τα παραπάνω λόγια του π. Βασιλείου;
Ολόκληρο το κείμενο του π Βασιλείου Γοντικάκη στον παρακάτω σύνδεσμο:
http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/basileios_gontikakhs/to_problhma_twn_8rhskeytikwn_sta_sxoleia.htm
ο π Βασίλειος ομιλεί ώς αγιορείτης μοναχός που εκ νεότητός του απαρνήθηκε τα εγκόσμια και ηρπάχθη υπο του Θεού και της Παναγίας Μητρός του Χριστού στο Περιβόλι της το Αγιώνυμο όρος, εκεί όπου ο Ορθόδοξος μοναχισμός αιώνες τώρα βιώνει εμπειρικά την Ορθόδοξη Θεολογία και έχει αναδείξει μεγάλα πνευματικά αναστήματα.
"Συμπερασματικά: μὲ τὴν ὀρθόδοξη ἐμπειρία καὶ ζωή, τὸ ὁμολογιακὸ μάθημα εἶναι ἀνοικτὸ καὶ ἀπεριόριστο. Τὸ ἀνοικτὸ ἀνθρωπίνως εἶναι τὸ κλειστὸ καὶ ἀνυπόφορο. Ἡ ὁποιαδήποτε ἐλευθερία του δὲν μπορεῖ νὰ βγῆ ἔξω ἀπὸ τὰ ὅρια τῆς φθορᾶς τοῦ χώρου καὶ τοῦ χρόνου ποὺ δὲν χωροῦν τὸν ἄνθρωπο".
Θρησκευτικὰ γιὰ ὅλους εἶναι ἡ ἔκπληξι τῆς ἀγάπης, τῆς ταπεινώσεως τοῦ Θεοῦ Λόγου, ποὺ θεώνει τὸν ἄνθρωπο. Θρησκευτικὰ γιὰ κανένα ἡ βάναυση ἐπέμβασι τοῦ ἀνθρώπου πάνω στὸν ἄνθρωπο.
Δὲν θὰ τὸ κάνω πιὸ ἀνθρώπινο, κατὰ τὸ λογισμό μου, τὸ μήνυμα τῆς ζωῆς ὅταν παρουσιάζω τὸν Χριστὸ ὄχι ὡς Θεάνθρωπο, ὅπως τὸν πιστεύει ἡ Ἐκκλησία, ἀλλὰ ὡς ἕνα ἀρχηγὸ θρησκείας ἀπὸ τὶς πολλὲς ποὺ ὑπάρχουν.
Καὶ δὲν βοηθῶ κανένα ὅταν λέω ὅτι ἡ Παναγία Μητέρα τοῦ Θεανθρώπου δὲν εἶναι Θεοτόκος ἀλλὰ μιὰ καλὴ γυναῖκα.
Μὲ ἁπλότητα καὶ βεβαιότητα λέγονται τὰ ἄρρητα καὶ βιοῦνται τὰ ἀνέλπιστα: ὁ Θεὸς ἔχει τόση ἀγάπη ποὺ γίνεται ἄνθρωπος. Καὶ ὁ ἄνθρωπος ἔχει τέτοιες δυνατότητες, ποὺ μπορεῖ νὰ γίνῃ θεὸς κατὰ χάριν. Καὶ ἡ Παναγία Μητέρα Του δὲν εἶναι Χριστοτόκος ἀλλὰ Θεοτόκος, «ἐν ᾗ θεωροῦσα ἡ κτίσις ἀγάλλεται».
Αὐτὰ λέγονται καὶ βιοῦνται ἀπὸ τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Καὶ οὔτε ἐπιβάλλεται διὰ τῆς βίας σὲ κανένα ἡ ἀλήθεια. Οὔτε ἀποκρύπτεται ἀπὸ δειλία τὸ θαῦμα.
Ἡ ἀλήθεια τῆς σεσαρκωμένης Ἀγάπης δὲν σκοτώνει οὔτε σταυρώνει κανένα. Ἀλλὰ δέχεται νὰ σταυρωθῆ γιὰ νὰ σώση τοὺς σταυρωτές της.
-
Στο https://eduthriskeftika.blogspot.com/2019/12/blog-post_10.html#more έχει αναρτηθεί ολόκληρη η εισήγηση του Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας κ. Κωστή Τσιτσελίκη, με θέμα «Η θρησκεία στα σχολεία: Τα συνταγματικά και διεθνή όρια».
Η εισήγηση έγινε στην εκδήλωση «’Κατάργηση’ του ασύλου και κατήχηση στην εκπαίδευση: Το Σύνταγμα σε δοκιμασία;», Όμιλος Αριστόβουλος Μάνεσης και ΔΣΑ, 27 Νοεμβρίου 2019, Αθήνα). Αξίζει τον κόπο .....
Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα:
« ….Οι αποφάσεις του ΣτΕ έκριναν κατά πλειοψηφία ότι δεν είναι σύννομες προς το Σύνταγμα οι αποφάσεις του υπουργού Παιδείας που αναθεώρησε το περιεχόμενο των βιβλίων του μαθήματος των Θρησκευτικών. Η πλειοψηφία των δικαστών ερμήνευσε τους σχετικούς κανόνες δικαίου περισσότερο με εθνοθρησκευτικά παρά με δικαιικά κριτήρια και διατύπωσε αποφάσεις στα μέτρα των αιτούντων την ακύρωση: του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ και την Εστία Πατερικών Μελετών, μεταξύ άλλων. Μειοψήφησαν διαφορετικές ομάδες συμβούλων που με διαφορετική ένταση στην αιτιολογία τους δεν δέχτηκαν ότι το μάθημα των θρησκευτικών μπορεί να γίνει κατηχητικού, ορθόδοξου, χαρακτήρα.
Οι αποφάσεις αποτελούν μνημείο για τις ανακολουθίες, τον θρησκευτικό δογματισμό, τις αντιφάσεις και τα λάθη. Γιατί αποτελεί κείμενο απολογητικό μιας άλλης εποχής, ωσάν να υπαγορεύτηκε από τους αιτούντες και σαν να μη συντάχθηκαν από έγκριτους νομικούς, δικαστές ανώτατου δικαστηρίου…»
-
Στο https://eduthriskeftika.blogspot.com/2019/12/blog-post_10.html#more έχει αναρτηθεί ολόκληρη η εισήγηση του Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας κ. Κωστή Τσιτσελίκη, με θέμα «Η θρησκεία στα σχολεία: Τα συνταγματικά και διεθνή όρια».
Η εισήγηση έγινε στην εκδήλωση «’Κατάργηση’ του ασύλου και κατήχηση στην εκπαίδευση: Το Σύνταγμα σε δοκιμασία;», Όμιλος Αριστόβουλος Μάνεσης και ΔΣΑ, 27 Νοεμβρίου 2019, Αθήνα). Αξίζει τον κόπο .....
Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα:
« ….Οι αποφάσεις του ΣτΕ έκριναν κατά πλειοψηφία ότι δεν είναι σύννομες προς το Σύνταγμα οι αποφάσεις του υπουργού Παιδείας που αναθεώρησε το περιεχόμενο των βιβλίων του μαθήματος των Θρησκευτικών. Η πλειοψηφία των δικαστών ερμήνευσε τους σχετικούς κανόνες δικαίου περισσότερο με εθνοθρησκευτικά παρά με δικαιικά κριτήρια και διατύπωσε αποφάσεις στα μέτρα των αιτούντων την ακύρωση: του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ και την Εστία Πατερικών Μελετών, μεταξύ άλλων. Μειοψήφησαν διαφορετικές ομάδες συμβούλων που με διαφορετική ένταση στην αιτιολογία τους δεν δέχτηκαν ότι το μάθημα των θρησκευτικών μπορεί να γίνει κατηχητικού, ορθόδοξου, χαρακτήρα.
Οι αποφάσεις αποτελούν μνημείο για τις ανακολουθίες, τον θρησκευτικό δογματισμό, τις αντιφάσεις και τα λάθη. Γιατί αποτελεί κείμενο απολογητικό μιας άλλης εποχής, ωσάν να υπαγορεύτηκε από τους αιτούντες και σαν να μη συντάχθηκαν από έγκριτους νομικούς, δικαστές ανώτατου δικαστηρίου…»
Μετά τη στάση της πλειοψηφίας του ΣτΕ, δικαίως δημιουργούνται αμφιβολίες για τη διάκριση των εξουσιών. Πολιτεία(κράτος) και επίσημη εκκλησία(άτυπη εξουσία) ταυτίζονται και ακολούθως η δικαστική εξουσία τις δικαιώνει.
Κατά τη γνώμη μου, στόχος του κράτους με τη συνδρομή της δικαστικής εξουσίας, είναι η κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών, με την πλειοψηφία των θεολόγων να πανηγυρίζει για τη "νίκη" κατά των "απίστων".
-
Στο https://eduthriskeftika.blogspot.com/2019/12/blog-post_10.html#more έχει αναρτηθεί ολόκληρη η εισήγηση του Καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας κ. Κωστή Τσιτσελίκη, με θέμα «Η θρησκεία στα σχολεία: Τα συνταγματικά και διεθνή όρια».
Η εισήγηση έγινε στην εκδήλωση «’Κατάργηση’ του ασύλου και κατήχηση στην εκπαίδευση: Το Σύνταγμα σε δοκιμασία;», Όμιλος Αριστόβουλος Μάνεσης και ΔΣΑ, 27 Νοεμβρίου 2019, Αθήνα). Αξίζει τον κόπο .....
Πολύ καλή όλη η εισήγηση.
-
Τι είναι η δικαιοσύνη ? Κάτι που ζει σε γυάλα και δεν επηρεάζεται απο το κοινωνικό γίγνεσθαι Ο δικαστής δεν ζει μεσα στην κοινωνια δεν επηρεαζεται απο τις εξελιξεις σε αυτην? Ο ιδιος νομος μπορει να εφαρμοστει χωρις ερμηνεια απο τον ιδιο δικαστη ? Οχι βεβαια διοτι ειναι αδυνατο να καλυπτει ολες τις περιπτωσεις και συνθηκες...ειδαλλως αντικαταστηστε τους δικαστες με ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΥΣ...
ΥΓ...Η Ελλάδα ειναι χριστιανική χώρα (ακομη) και οποίος διαφωνεί με τις αποφάσεις των δικαστηρίων θέτει ένα κακό προηγούμενο την ίδια στιγμή που μπορεί να περιμένει την κρίση της σε αποφάσεις που αφορούν την ίδια του την ζωή... Στο κατω κατω κανεις δεν σε κραταει με το ζορι σε αυτή την χωρα...Παράδειγμα οι 500.000 που μετανάστευσαν τα τελευταία χρόνια αν και φαντάζομαι το θρησκευτικό ήταν το τελευταίο στο μυαλό τους...
Μετά τη στάση της πλειοψηφίας του ΣτΕ, δικαίως δημιουργούνται αμφιβολίες για τη διάκριση των εξουσιών. Πολιτεία(κράτος) και επίσημη εκκλησία(άτυπη εξουσία) ταυτίζονται και ακολούθως η δικαστική εξουσία τις δικαιώνει.
Κατά τη γνώμη μου, στόχος του κράτους με τη συνδρομή της δικαστικής εξουσίας, είναι η κατάργηση του μαθήματος των θρησκευτικών, με την πλειοψηφία των θεολόγων να πανηγυρίζει για τη "νίκη" κατά των "απίστων".
-
Τι είναι η δικαιοσύνη ? Κάτι που ζει σε γυάλα και δεν επηρεάζεται απο το κοινωνικό γίγνεσθαι Ο δικαστής δεν ζει μεσα στην κοινωνια δεν επηρεαζεται απο τις εξελιξεις σε αυτην? Ο ιδιος νομος μπορει να εφαρμοστει χωρις ερμηνεια απο τον ιδιο δικαστη ? Οχι βεβαια διοτι ειναι αδυνατο να καλυπτει ολες τις περιπτωσεις και συνθηκες...ειδαλλως αντικαταστηστε τους δικαστες με ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΥΣ...
ΥΓ...Η Ελλάδα ειναι χριστιανική χώρα (ακομη) και οποίος διαφωνεί με τις αποφάσεις των δικαστηρίων θέτει ένα κακό προηγούμενο την ίδια στιγμή που μπορεί να περιμένει την κρίση της σε αποφάσεις που αφορούν την ίδια του την ζωή... Στο κατω κατω κανεις δεν σε κραταει με το ζορι σε αυτή την χωρα...Παράδειγμα οι 500.000 που μετανάστευσαν τα τελευταία χρόνια αν και φαντάζομαι το θρησκευτικό ήταν το τελευταίο στο μυαλό τους...
Το ρήμα "επηρεάζεται", είτε πρόκειται από την κοινωνία είτε από την πολιτική βούληση, δε συνάδει με το καθήκον των δικαστών. Τώρα, αν σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αποφάσεις των δικαστηρίων, μας ευνοούν είναι άλλο θέμα. Αν επηρεάζεται η κρίση των δικαστών, κάλλιστα μπορεί να αποτελέσει τη "χαριστική βολή" για τους πολίτες. Πολλάκις η κοινή γνώμη "άγεται και φέρεται", και αυτό είναι επικίνδυνο για τη λειτουργία κάθε ευνομουμενου κράτους.
Η χριστιανική θρησκεία διαθέτει ως εκπροσώπους την επίσημη ορθόδοξη εκκλησία και τα κατηχητικά. Το σχολείο δεν είναι δυνατόν να εμπλέκεται στην παραπάνω διαδικασία.
-
Άρα προτείνεις την κατάργηση του Μαθήματος των Θρησκευτικών...η κάνω λάθος ?
By the way η χριστιανική θρησκεία είναι η επικρατούσα θρησκεία του κράτους... Άρθρο 3 του συντάγματος...
https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/8c3e9046-78fb-48f4-bd82-bbba28ca1ef5/SYNTAGMA.pdf (https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/8c3e9046-78fb-48f4-bd82-bbba28ca1ef5/SYNTAGMA.pdf)
Η χριστιανική θρησκεία διαθέτει ως εκπροσώπους την επίσημη ορθόδοξη εκκλησία και τα κατηχητικά. Το σχολείο δεν είναι δυνατόν να εμπλέκεται στην παραπάνω διαδικασία.
-
Άρα προτείνεις την κατάργηση του Μαθήματος των Θρησκευτικών...η κάνω λάθος ?
By the way η χριστιανική θρησκεία είναι η επικρατούσα θρησκεία του κράτους... Άρθρο 3 του συντάγματος...
https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/8c3e9046-78fb-48f4-bd82-bbba28ca1ef5/SYNTAGMA.pdf (https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/8c3e9046-78fb-48f4-bd82-bbba28ca1ef5/SYNTAGMA.pdf)
Άρθρο 13 - Σύνταγμα της Ελλάδος - Θρησκευτική ελευθερία
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΙΣΧΥΟΣ: 14/03/1986
1. Η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης είναι απαραβίαστη. Η απόλαυση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων δεν εξαρτάται από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις καθενός.
2. Κάθε γνωστή θρησκεία είναι ελεύθερη και τα σχετικά με τη λατρεία της τελούνται ανεμπόδιστα υπό την προστασία των νόμων. Η άσκηση της λατρείας δεν επιτρέπεται να προσβάλλει τη δημόσια τάξη ή τα χρηστά ήθη. Ο προσηλυτισμός απαγορεύεται.
3. Οι λειτουργοί όλων των γνωστών θρησκειών υπόκεινται στην ίδια εποπτεία της Πολιτείας και στις ίδιες υποχρεώσεις απέναντι της, όπως και οι λειτουργοί της επικρατούσας θρησκείας.
4. Κανένας δεν μπορεί, εξαιτίας των θρησκευτικών του πεποιθήσεων, να απαλλαγεί από την εκπλήρωση των υποχρεώσεων προς το Κράτος ή να αρνηθεί να συμμορφωθεί προς τους νόμους.
5. Κανένας όρκος δεν επιβάλλεται χωρίς νόμο, που ορίζει και τον τύπο του.
Προτείνω το μετασχηματισμό του σε μάθημα θρησκειολογίας για δύο λόγους:
α. Να έχουν τη δυνατότητα οι μαθητές να κατανοήσουν την ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία χωρίς δογματικές παρωπιδες, να συγκρίνουν τις θρησκείες, ώστε να επισημάνουν ομοιότητες και διαφορές, ερευνώντας συγχρόνως τις πολιτισμικές τους επιρροές και τη φιλοσοφική τους βάση.
β. Αν επικρατήσει η λογική της κατήχησης και του ομολογιακού χαρακτήρα, θεωρώ ότι λίαν συντόμως θα γίνει επισήμως προαιρετικό και οι περισσότεροι μαθητές θα προτιμήσουν απαλλαγή χωρίς να ανήκουν σε άλλο θρήσκευμα ή στην περίπτωση που είναι άθεοι.
Θα κάνουν ένα ακόμη διάλειμμα, γιατί είναι απίθανο να δοθεί εναλλακτικό μάθημα.
Τέλος το μάθημα των θρησκευτικών (όπως άλλωστε και τα υπόλοιπα μαθήματα), πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μάθημα γνώσης και όχι πίστης.
-
By the way η χριστιανική θρησκεία είναι η επικρατούσα θρησκεία του κράτους... Άρθρο 3 του συντάγματος...
Για να τσεκάρουμε λίγο το «επικρατούσα θρησκεία»:
Δύο αποσπάσματα από τη wikipedia:
Α. Η Ελλάδα (στην καθαρεύουσα Ελλάς), με επίσημη συνταγματική ονομασία Ελληνική Δημοκρατία, είναι χώρα της νοτιοανατολικής Ευρώπης στο νοτιότερο άκρο της Βαλκανικής χερσονήσου. Συνορεύει στα βορειοδυτικά με την Αλβανία, στα βόρεια με τη Βόρεια Μακεδονία και τη Βουλγαρία και στα βορειοανατολικά με την Τουρκία.
Β. Το Ιράν (περσικά: ايران), επίσημα Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν (περσικά: جمهوری اسلامی ايران), ανεπίσημα Περσία, είναι χώρα της Μέσης Ανατολής στη Νοτιοδυτική Ασία.
ΕΡΩΤΗΜΑ
Λέτε η Ελλάδα να είναι «Ορθόδοξη Δημοκρατία» … κατά το «Ισλαμική Δημοκρατία», να διοικείται από τους κάτωθι ιεράρχες και η Ελληνική Βουλή να είναι απλώς Συμβουλευτική Επιτροπή των ιεραρχών μας;
Ἱεράρχαι Παλαιᾶς και Νέας Ἑλλάδος, διαποιμαίνοντες Ἱεράς Μητροπόλεις
(Κατά πρεσβεῖα χειροτονίας)
Ὁ Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος Ἱερώνυμος 4-10-1981
Ὁ Καρυστίας καί Σκύρου Σεραφείμ 24-11-1968
Ὁ Θεσσαλονίκης Ἄνθιμος 14-7-1974
Ὁ Παραμυθίας, Φιλιατῶν καί Γηρομερίου Τίτος 17-7-1974
Ὁ Μονεμβασίας καί Σπάρτης Εὐστάθιος 31-8-1980
Ὁ Ἠλείας Γερμανός 3-10-1981
Ὁ Μαντινείας καί Κυνουρίας Ἀλέξανδρος 5-5-1984
Ὁ Μηθύμνης Χρυσόστομος 6-5-1984
Ὁ Μυτιλήνης, Ἐρεσσοῦ καί Πλωμαρίου Ἰάκωβος 20-11-1988
Ὁ Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου Δημήτριος 15-10-1989
Ὁ Βεροίας καί Ναούσης Παντελεήμων 29-5-1994
Ὁ Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου Δαμασκηνός 27-1-1995
Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης Ἀνδρέας 28-1-1995
Ὁ Ξάνθης καί Περιθεωρίου Παντελεήμων 29-1-1995
Ὁ Νικαίας Ἀλέξιος 29-1-1995
Ὁ Ναυπάκτου καί Ἁγίου Βλασίου Ἱερόθεος 20-7-1995
Ὁ Σάμου καί Ἰκαρίας Εὐσέβιος 22-7-1995
Ὁ Καστορίας Σεραφείμ 5-10-1996
Ὁ Δημητριάδος καί Ἀλμυροῦ Ἰγνάτιος 10-10-1998
Ὁ Καισαριανῆς, Βύρωνος καί Ὑμηττοῦ Δανιήλ 22-1-2000
Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν καί Ἑορδαίας Θεόκλητος 23-1-2000
Ὁ Κασσανδρείας Νικόδημος 13-1-2001
Ὁ Ὕδρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης Ἐφραίμ 14-1-2001
Ὁ Πειραιῶς Σεραφείμ 21-1-2001
Σταματώ στον αγαπημένο μου Ιεράρχη (… ακολουθούν άλλοι 26)
Ας σοβαρευτούμε λοιπόν….
Για να ξαναδούμε τι αναφέρει σχετικά ο Καθηγητής Τσιτσελίκης (βλ. https://eduthriskeftika.blogspot.com/2019/12/blog-post_10.html#more):
«…Το ΣτΕ αναφέρεται στην «επικρατούσα θρησκεία» ως συνταγματική διατύπωση με κανονιστικές συνέπειες: «η αναφορά ως επικρατούσης θρησκείας … αποτελούσε εναρκτήρια διάταξη όλων των προϊσχυσάντων συνταγμάτων … και συνιστά βασικό στοιχείο της συνταγματικής παραδόσεως της χώρας»[παρ. 14]. Η άποψη αυτή είναι πρωτοφανής, καθώς η θεώρηση της «επικρατούσας θρησκείας» ως στοιχείου της συνταγματικής παράδοσης με κανονιστικές συνέπειες είναι αβάσιμη, καθώς στα πρακτικά της αναθεωρητικής Βουλής του 1975 είναι φανερό ότι όλοι συμφωνούν πως η αναφορά γίνεται μόνο για ιστορικούς λόγους. Διαφορετικά θα είχε εγκαθιδρυθεί μιας μορφής θεοκρατικό κράτος…»
και
«…Δεν θα πρέπει να συνυπολογίζεται στη συζήτηση που αφορά τον πυρήνα των δικαιωμάτων το άρθρο 3 του Συντάγματος (ότι δηλαδή «επικρατούσα θρησκεία» είναι η ορθόδοξη χριστιανική), καθώς είναι διαπιστωτικού και όχι κανονιστικού χαρακτήρα. Ότι δηλαδή η πλειοψηφία των μαθητών είναι ορθόδοξοι, αλλά όχι ότι δικαιώματα των μειοψηφικών μαθητών δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψη ισότιμα…»
«Δυστυχώς», όπως για τον Άγιο Πειραιώς Σεραφείμ και τους γνωστούς εκκλησιαστικούς κύκλους, η Ελλάδα δεν είναι «Ορθόδοξη Δημοκρατία» και για αυτό την Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2019, ώρα 12:00 στη Γενική Συνέλευση των Θεολόγων στον Χολαργό, το θέμα της ημερήσιας διάταξης είναι: «Οι πρόσφατες Αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για το Μάθημα των Θρησκευτικών» (βλ. https://www.kairosnet.gr/news/general/817-prosklisi-se-ektakti-geniki-synelefsi) και δεν επελέγη ένα θέμα «πρέπον», όπως π.χ.:
«Συμπεράσματα από τις εξομολογήσεις των Διευθυντών των σχολικών μονάδων Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και εκπόνηση σχεδίου δράσης για το εξομολογητικό έργο κατά το σχολικό έτος 2019-20». Προφανώς το καυτό αυτό θέμα αυτό θα απασχολεί τη Γενική Συνέλευση των Θεολόγων στην Τεχεράνη …
-
Στο τέλος της Γενικής Συνέλευσης των Θεολόγων της Τεχεράνης θα μπορούσε να βγει και κάποια ψήφισμα συμπαράστασης στο δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό, που διάφοροι "θολοκουλτουριάρηδες" και κάτι "Συντάγματα" του στερούν το δικαίωμα να ανακηρύξει τη χώρα του σε "Ορθόδοξη Δημοκρατία"....
-
Στο τέλος της Γενικής Συνέλευσης των Θεολόγων της Τεχεράνης θα μπορούσε να βγει και κάποια ψήφισμα συμπαράστασης στο δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό, που διάφοροι "θολοκουλτουριάρηδες" και κάτι "Συντάγματα" του στερούν το δικαίωμα να ανακηρύξει τη χώρα του σε "Ορθόδοξη Δημοκρατία"....
👏
-
Μήπως έχουμε γίνει ήδη «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ» και δεν το έχουμε καταλάβει; Η πλειοψηφία του «Συμβουλίου της Επικρατείας» λειτουργεί ως «Συμβούλιο της Ορθοδοξίας» και όπως θα δείτε παρακάτω ένας Δήμαρχος «υπέκυψε παθητικά σε πιέσεις και αντιδράσεις που δέχτηκε από εκκλησιαστικούς κύκλους» και διέκοψε επιμορφωτικό σεμινάριο ….
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΕ
ΓΛΥΦΑΔΑΣ ΒΑΡΗΣ ΒΟΥΛΑΣ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΠΗ ΕΠΙΜΟΡΦΩΤΙΚΟΥ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ
Στις 28/11/2019 στον χώρο του Κέντρου Πρόληψης Γλυφάδας και με εμψυχώτρια την κα Μελίνα Χαρατσίδου, κλινική ψυχολόγο, επιστημονική υπεύθυνη του Κέντρου ξεκίνησε ένας κύκλος σεμιναρίων με θέμα: «Το σχολείο που μας χωράει. Ευαισθητοποίηση και Ενδυνάμωση Εκπαιδευτικών στην πρόληψη των διακρίσεων και του αποκλεισμού». Το σεμινάριο απευθυνόταν σε εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της Γλυφάδας και Παλαιού Φαλήρου και ήταν μία συνδιοργάνωση του ΟΚΑΝΑ (δια του Κέντρου Πρόληψης Γλυφάδας), του 4ου ΠΕΚΕΣ Αττικής (δια των Συντονιστών Εκπαιδευτικού Έργου που έχουν την παιδαγωγική ευθύνη των σχολείων αυτών των περιοχών) και των Διευθύνσεων Εκπαίδευσης Α/θμιας & Β/θμιας (δια των Υπευθύνων Αγωγής Υγείας). Το υλικό του σεμιναρίου έχει εγκριθεί από το ΙΕΠ και συμμετείχαν 17 συνάδελφοι/ισσες εκπαιδευτικοί.
Ωστόσο όπως ενημερωθήκαμε από συναδέλφους μας που συμμετείχαν στο προαιρετικό αυτό απογευματινό επιμορφωτικό πρόγραμμα το σεμινάριο ΔΙΑΚΟΠΤΕΤΑΙ μετά από ωμή παρέμβαση του δημάρχου Παπανικολάου Γιώργου ο οποίος, ως φαίνεται, υπέκυψε παθητικά σε πιέσεις και αντιδράσεις που δέχτηκε από εκκλησιαστικούς κύκλους.
Η παρέμβαση αυτή οδήγησε την Επιστημονικά Υπεύθυνη του Κέντρου Πρόληψης του Δήμου Γλυφάδας κας Μελίνας Χαρατσίδου και τον Προϊστάμενο του Τμήματος Εκπαίδευσης του ΟΚΑΝΑ κ. Ηλία Γκότση σε παραιτήσεις από τις θέσεις τους.
Τα ζητήματα που προκύπτουν μεταξύ άλλων είναι:
Πώς γίνεται κάποιος εκτός της εκπαιδευτικής κοινότητας να αποφασίζει για τις εκπαιδευτικές ανάγκες και το περιεχόμενο των συναντήσεων των εκπαιδευτικών;
Πώς είναι δυνατόν στη σημερινή εποχή και με όσα συμβαίνουν, ζητήματα που αφορούν σε διακρίσεις όχι μόνο να μη συζητούνται και να θεωρούνται ως μη σημαντικά αλλά και να απαγορεύονται από διάφορους κύκλους;
Όλο αυτό θυμίζει μεσαίωνα, είναι σκοταδισμός και ευνοεί την ανάπτυξη ρατσιστικών συμπεριφορών.
Δεν ανήκει στις αρμοδιότητες κανενός δημάρχου, να εγκρίνει το περιεχόμενο και την υλοποίηση εκπαιδευτικών σεμιναρίων πόσο μάλλον να τα διακόπτει, υπερβαίνοντας το θεσμικό του ρόλο.
Η Γενική Συνέλευση του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Γλυφάδας Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης στέκεται απέναντι στο σκοταδισμό και καταγγέλλει την προσπάθεια διακοπής του σεμιναρίου.
Υπερασπιζόμαστε ως οφείλουμε το δικαίωμα κάθε μαθητή/τριας να φοιτά «σε ένα σχολείο που μας χωρά όλους» χωρίς διακρίσεις και αποκλεισμούς.
Απαιτούμε να συνεχιστεί άμεσα το σεμινάριο στη Γλυφάδα και τη δημοτική αρχή να περιοριστεί στα ζητήματα αρμοδιότητας της.
Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΕ ΓΛΥΦΑΔΑΣ ΒΑΡΗΣ ΒΟΥΛΑΣ ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗΣ
ΓΛΥΦΑΔΑ 11/12/2019
-
Καλό θα ήταν να μας πληροφορήσετε όσοι μαθητές ακολουθούν άλλα δόγματά και θρησκείες και φοιτούν στην Ελλάδα στα αντίστοιχα σχολεία των κοινοτήτων τους εάν διδάσκονται θρησκειολογία ή αποκλειστικά βιβλία που η ύλη τους αναφέρεται μόνο στα δικά τους θρησκευτικα πιστευω.
Για να έχουμε μια πλήρη εικόνα της κατάστασης δεδομένου ότι εμπεδώσαμε το θέμα με το ΣτΕ
-
Καλό θα ήταν να μας πληροφορήσετε όσοι μαθητές ακολουθούν άλλα δόγματά και θρησκείες και φοιτούν στην Ελλάδα στα αντίστοιχα σχολεία των κοινοτήτων τους εάν διδάσκονται θρησκειολογία ή αποκλειστικά βιβλία που η ύλη τους αναφέρεται μόνο στα δικά τους θρησκευτικα πιστευω.
Για να έχουμε μια πλήρη εικόνα της κατάστασης δεδομένου ότι εμπεδώσαμε το θέμα με το ΣτΕ
Στα μουσουλμανικά μειονοτικά σχολεία της Θράκης, διδάσκονται την μουσουλμανική θρησκεία και το Κοράνι απο ιεροδιδάσκαλο διορισμένο κανονικά απο το υπουργείο παιδείας και όχι θρησκειολογία...
-
Στα μουσουλμανικά μειονοτικά σχολεία της Θράκης, διδάσκονται την μουσουλμανική θρησκεία και το Κοράνι απο ιεροδιδάσκαλο διορισμένο κανονικά απο το υπουργείο παιδείας και όχι θρησκειολογία...
Αυτό ακριβώς συμβαίνει, γιατί η προτέρα κατάσταση ήταν ότι έπρεπε να διαλέξουν ανάμεσα στο να διδαχθούν ομολογιακό μάθημα του χριστιανισμού ή να πάρουν απαλλαγή, πράγμα που συχνά οδηγούσε τους γονείς στο να γράψουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά μειονοτικά σχολεία που βρίσκονται υπό την επιρροή του τουρκικού προξενείου.
Αποφασίστηκε λοιπόν από το κράτος πριν πέντε-έξι χρόνια, αν δεν κάνω λάθος, να μπει η διδασκαλία του Ισλάμ ως ομολογιακό μάθημα, για να έχουν οι μαθητές κίνητρο να παραμείνουν στα δημόσια σχολεία που ελέγχονται από το ελληνικό κράτος.
Ένα βήμα παραπέρα στο μέλλον θα μπορούσε να είναι να μπει εκεί μάθημα Θρησκειολογίας είτε ως επιπλέον μάθημα είτε ως κύριο, γιατί το σωστό είναι κι αυτοί οι μαθητές να ενημερώνονται για όλες τις θρησκείες.
Η κατεύθυνση θα πρέπει να είναι να πηγαίνουν σιγά-σιγά όλοι προς τα μπρος και όχι ο ένας μετά τον άλλον προς τα πίσω.
Το παρανοϊκό που συμβαίνει σε εκείνα τα σχολεία δεν είναι αυτό, αλλά το γεγονός ότι οι Ρομά και οι Πομάκοι (δηλ. μη τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι Έλληνες πολίτες) αναγκάζονται ακόμα και σήμερα να διδάσκονται την τουρκική γλώσσα, εκτός από την ελληνική, ενώ η συνθήκη της Λωζάνης όριζε ότι μπορούν να διδαχθούν στη μητρική τους γλώσσα, που φυσικά δεν είναι η τουρκική.
Χρόνια διαμαρτύρονται, ειδικά οι Πομάκοι, αλλά τίποτα δεν γίνεται.
-
Δεν ξέρω πως πήγε σήμερα το μεσημέρι η Γενική Συνέλευση των Θεολόγων στον Χολαργό με θέμα:
«Οι πρόσφατες Αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων ( βλ. https://www.pde.gr/index.php?topic=35171.98 ), του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. https://www.pde.gr/index.php?topic=35171.28 ) και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (βλ. https://www.pde.gr/index.php?topic=35171.42 ) για το Μάθημα των Θρησκευτικών»
Πάντως από όποια πλευρά και να το δει κανείς (ως οπαδός του Διαφωτισμού ή ως οπαδός των «Ταλιμπάν» της Ορθοδοξίας ή απλά ως πολίτης της Ελληνικής Δημοκρατίας χωρίς θρησκευτικές ανησυχίες) δύσκολα τα πράγματα για τους 3.000 μόνιμους εκπαιδευτικούς, πιο δύσκολα ακόμη για τους αναπληρωτές του κλάδου ΠΕ01 (Θεολόγοι) και δυσκολότερα για την ομαλή λειτουργία του εκπαιδευτικού μας συστήματος*.
Έπεσε κάποια δημιουργική ιδέα στη Γενική Συνέλευση για το πως μπορεί να προχωρήσει από εδώ και πέρα το μάθημα των Θρησκευτικών ή απλώς τελέστηκε η επιμνημόσυνη δέηση (… για τις χαμένες οργανικές θέσεις των μονίμων και την εξαφάνιση της επαγγελματικής προοπτικής των αναπληρωτών του κλάδου ΠΕ01 **). Αν γνωρίζει κάποιος περισσότερα, ας μας ενημερώσει.
* Η απάντηση του πρώην Κοσμήτορα της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ κ. Μιλτιάδη Κωνσταντίνου στο ερώτημα για το πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση από εδώ και πέρα έχει ως εξής:
«Εκτιμώ ότι θα υπάρξει ένας μεγάλος αριθμός μαθητών ο οποίος θα ζητήσει απαλλαγή από τα Θρησκευτικά, όχι επειδή δεν είναι χριστιανοί, όχι επειδή προσβάλλεται η θρησκευτική τους ελευθερία, αλλά πολύ απλά για να γλιτώσουν μάθημα. Αν αυτό συμβεί, και η απόφαση του ΣτΕ αλλά και το υπουργείο Παιδείας είπαν ότι θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα άλλο μάθημα και αυτό είναι άλλη μια ελληνική ιδιαιτερότητα. Δημιουργούμε ένα πρόβλημα χωρίς να έχουμε τις υποδομές για να το αντιμετωπίσουμε και μετά αναζητούμε τις υποδομές. Πόσους θα διορίσει το υπουργείο Παιδείας που θα αναλάβουν να κάνουν το εναλλακτικό μάθημα; Ή θα το αναλάβουν οι ίδιοι οι θεολόγοι, οι οποίοι θα κάνουν στα μισά παιδιά κατηχητικό μάθημα και στα άλλα μισά εναλλακτικό; Και με ποιες υποδομές θα γίνει το εναλλακτικό μάθημα; Τα σχολεία, είναι γνωστό, αντιμετωπίζουν μεγάλο πρόβλημα χώρου. Πού θα βρεθούν αίθουσες για κάθε σχολείο, ώστε να λειτουργήσει το εναλλακτικό μάθημα;…».
** Δική μου εκτίμηση, που αναρτήθηκε στο χώρο αυτό στις 7/10/2019:
«Μήπως θα οδηγηθούμε έτσι σε απολύσεις μονίμων θεολόγων; Σκέφτομαι π.χ. το εξής:
Έχουμε ένα γυμνάσιο που έχει στην Α΄ Γυμνασίου 3 τμήματα από 25 μαθητές το καθένα. Ας πούμε ότι το 1/3 των 75 μαθητών ζητά απαλλαγή από το μάθημα. Οι εναπομείναντες μαθητές κατατάσσονται σε δύο τμήματα το Α1 και το Α2 και οι υπόλοιποι στο Α3. Άρα από τις 6 ώρες που είχε ο θεολόγος θα περιοριστεί στις 4. Αν αυτό συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια από ένα μόνο Γυμνάσιο με τρία τμήματα ανά τάξη ο θεολόγος "χάνει" έξι ώρες. Που θα οδηγήσει αυτό; Μήπως ξαναγυρίσουμε στον …. "ΑΡΒΑΝΙΤΟΠΟΥΛΟ";;»
-
Το μάθημα των Θρησκευτικών στην Ευρώπη: η επικράτηση του ομολογιακού έναντι του θρησκειολογικού περιεχομένου
Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας.
Πολιτικός Επιστήμων.
Αρχίζουμε με το ερώτημα: Υπάρχει κάποια Οδηγία (ντιρεκτίβα) της Ευρ. Ενώσεως για το μάθημα των Θρησκευτικών; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Η Ευρ. Ένωση έχει καταστήσει σαφές από την Συνθήκη του Άμστερνταμ του 1997 και μέχρι σήμερα με όλα τα επίσημα κείμενά της (βλέπε την ισχύουσα Συνθήκη της Λισσαβόνας) ότι τα ζητήματα που αφορούν στις σχέσεις Εκκλησίας –Πολιτείας καθώς και στην διδακτέα ύλη της παιδείας δεν είναι ζητήματα δικής της αρμοδιότητος, αλλά του κάθε κράτους –μέλους ξεχωριστά. Επί πλέον η Ευρ. Ένωση δηλώνει ότι σέβεται την εθνική και πολιτιστική ταυτότητα των λαών, οι οποίοι την αποτελούν. Έτσι, λοιπόν, και το μάθημα των Θρησκευτικών δεν ακολουθεί κάποια ενιαία γραμμή, αλλά διαφέρει από χώρα σε χώρα αναλόγως των τοπικών ιστορικών και πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων. Εννοείται ότι τα κράτη μέλη νομοθετούν με σεβασμό προς τις Διεθνείς Συμβάσεις περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και επιδιώκουν την καλλιέργεια της υγιούς θρησκευτικής συνειδήσεως μακρυά από κάθε φανατισμό και μισαλλοδοξία.
Εκείνο το κείμενο, το οποίο προκαλεί παρερμηνείες είναι η Σύσταση 1720/2005 της Κοινοβουλευτικής Συνελεύσεως του Συμβουλίου της Ευρώπης με τίτλο «Θρησκεία και Εκπαίδευση». Η Σύσταση αυτή έχει συμβουλευτικό και όχι υποχρεωτικό χαρακτήρα, άλλωστε το Συμβούλιο της Ευρώπης είναι ένα όργανο διαφορετικό από την Ευρ. Ένωση και έχει ως μέλη 47 και όχι μόνον 27 χώρες. Έστω κι αν σε κάποια σημεία η Σύσταση αυτή δίνει επιχειρήματα στους οπαδούς μιας θρησκειολογικής-κοινωνιολογικής στροφής του μαθήματος των Θρησκευτικών, δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι απευθύνεται κυρίως σε χώρες, οι οποίες για διαφόρους λόγους δεν είχαν εισαγάγει μέχρι εκείνη την χρονιά κάποια στοιχεία θρησκευτικής εκπαιδεύσεως στο σχολείο, όπως η Γαλλία και οι πρώην κομμουνιστικές χώρες.
Η σαφέστερη απόδειξη του γεγονότος ότι η Ευρ. Ένωση προτιμά το ομολογιακό και όχι το θρησκειολογικό περιεχόμενο του μαθήματος είναι το πρόγραμμα των λεγομένων Ευρωπαϊκών Σχολείων. Τα σχολεία αυτά απευθύνονται στα παιδιά των υπαλλήλων των διαφόρων υπηρεσιών της Ευρ. Ενώσεως στις Βρυξέλλες, στο Στρασβούργο, στο Λουξεμβούργο και αλλού. Χρηματοδοτούνται από την Ευρ. Επιτροπή (Commission), η οποία καθορίζει το πρόγραμμα και την ύλη. Το Δημοτικό έχει 5 τάξεις και η Μέση Παιδεία 7 τάξεις. Το μάθημα των Θρησκευτικών περιλαμβάνεται υποχρεωτικά και στις 12 τάξεις με την δυνατότητα εναλλακτικού μαθήματος Ηθικής. Οι γονείς καλούνται να δηλώσουν αν είναι Ορθόδοξοι, Ρωμαιοκαθολικοί κ.λπ. και οι μαθητές χωρίζονται στις αντίστοιχες ομάδες ώστε το μάθημα να έχει ομολογιακό περιεχόμενο. Οι διδάσκοντες και η ύλη επιλέγονται από την ηγεσία των τοπικών θρησκευτικών κοινοτήτων Για τα Ορθόδοξα παιδιά την ευθύνη έχει η τοπική Μητρόπολη του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Μάλιστα αν διαβάσει κάποιος την ύλη που διδάσκεται στο Ελληνικό Τμήμα του επταταξίου Ευρωπαϊκού Γυμνασίου του Λουξεμβούργου θα δει ότι διδάσκονται πέραν των βιβλίων Θρησκευτικών του ΟΕΔΒ και άλλα χρήσιμα κείμενα, όπως η Καινή Διαθήκη από το πρωτότυπο και από μετάφραση, η Θεία Λειτουργία του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου κλπ. Εμπράκτως, λοιπόν, η Ευρ. Ένωση τάσσεται υπέρ του ομολογιακού και όχι του θρησκειολογικού μαθήματος.
Η Γερμανία, η μεγαλύτερη χώρα της Ευρ. Ενώσεως, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα εφαρμογής του ομολογιακού μαθήματος. Το μάθημα των Θρησκευτικών είναι κατά το Σύνταγμα ( άρθρο 7, παρ. 2 και 3) υποχρεωτικό και ισότιμο με τα άλλα μαθήματα. Εξετάζεται, βαθμολογείται και ο βαθμός αναγράφεται στο ενδεικτικό. Ο καθηγητής του Ορθοδόξου Θεολογικού Ινστιτούτου του Πανεπιστημίου του Μονάχου Ανάργυρος Αναπλιώτης μάς δίνει τις εξής πληροφορίες για την Γερμανία με άρθρο του, το οποίο δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΚΚΛΗΣΙΑ του Απριλίου 2008: Ο θεολόγος καθηγητής είναι απολύτως ισότιμος με όλους τους άλλους καθηγητές, μπορεί δε να είναι λαϊκός ή κληρικός και μισθοδοτείται από το κράτος. Το μάθημα διδάσκεται με ομολογιακό –δογματικό περιεχόμενο και οι ανεγνωρισμένες ως Ν.Π.Δ.Δ. θρησκευτικές κοινότητες έχουν το δικαίωμα να γράφουν τα βιβλία και να ελέγχουν τους διδάσκοντες. Κατόπιν δηλώσεως των γονέων οι μαθητές παρακολουθούν το μάθημα με βάση τις αρχές του Ρωμαιοκαθολικισμού ή της Ευαγγελικής Εκκλησίας ή της Ορθοδοξίας. Οι μαθητές που δεν επιθυμούν να παρακολουθήσουν ομολογιακά θρησκευτικά υποχρεούνται να παρακολουθήσουν μάθημα Ηθικής. Εκείνοι, λοιπόν, που επικρίνουν το ελληνικό μάθημα των Θρησκευτικών ας έχουν υπ’ όψιν τους ότι στην Γερμανία το μάθημα είναι αυστηρότερα ομολογιακό απ’ ό,τι στην Ελλάδα.
Στην Ιταλία το μάθημα έχει σαφώς ομολογιακό περιεχόμενο. Βάσει του Νόμου 121 της 25-3-1985, ο οποίος βασίζεται στο Κονκορδάτο της 18-2-1984 μεταξύ Βατικανού και Ιταλικής Δημοκρατίας, «η Ιταλική Δημοκρατία, αναγνωρίζοντας την αξία της θρησκευτικής κουλτούρας και λαμβάνοντας υπ’ όψιν ότι οι αρχές του Καθολικισμού αποτελούν τμήμα της ιστορικής κληρονομιάς του ιταλικού λαού, θα συνεχίσει να εξασφαλίζει, στο πλαίσιο του σχολείου, την διδασκαλία της Ρωμαιοκαθολικής πίστης στα δημόσια σχολεία κάθε βαθμίδος πλην των Πανεπιστημίων». Το μάθημα, λοιπόν, διδάσκεται σε όλα τα δημόσια σχολεία με βάση το Ρωμαιοκαθολικό δόγμα. Η παρακολούθηση είναι προαιρετική και όσοι δεν επιλέγουν τα Θρησκευτικά πρέπει να επιλέξουν κάποιο άλλο από τα επιλεγόμενα μαθήματα. Πάντως πάνω από το 90% των μαθητών σε όλες τις βαθμίδες επιλέγει τα Ρωμαιοκαθολικά Θρησκευτικά.
Το βελγικό Σύνταγμα προβλέπει ( άρθρο 24, παρ. 1) ότι τα δημόσια σχολεία πρέπει να διδάσκουν ομολογιακό μάθημα Θρησκευτικών και οι απαλλασσόμενοι να παρακολουθούν μάθημα Ηθικής. Παρά την ύπαρξη τριών Υπουργείων Παιδείας στο Βέλγιο (για Φλαμανδόφωνους, Γαλλόφωνους και Γερμανόφωνους μαθητές) στο μάθημα των Θρησκευτικών επικρατεί ομοφωνία. Η συντριπτική πλειοψηφία διδάσκεται το μάθημα με Ρωμαιοκαθολικό περιεχόμενο, αλλά, αν υπάρχει ικανός αριθμός μαθητών, μπορεί να κληθεί δάσκαλος και από κάποια άλλη από τις αναγνωρισμένες θρησκείες της χώρας. Όλοι οι διδάσκοντες πληρώνονται από το Κράτος.
Στην Ισπανία το μάθημα είναι ομολογιακό και θεμελιώνεται στις αρχές της Ρωμαιοκαθολικής πίστης. Με τον Οργανικό Νόμο περί Εκπαιδεύσεως της 3-5-2006, ο οποίος κάνει μνεία του Κονκορδάτου μεταξύ Βατικανού και Ισπανικού κράτους, υποχρεούται κάθε σχολείο να έχει καθηγητές για την διδασκαλία του μαθήματος σε ομολογιακή βάση. Η παρακολούθηση είναι προαιρετική για τους μαθητές με βάση την δήλωση των γονέων. Τα τελευταία στοιχεία που έχουμε αναφέρουν ότι περίπου το 80% των μαθητών παρακολουθούν Ρωμαιοκαθολικά Θρησκευτικά. Κατόπιν σχετικής αποφάσεως του Συνταγματικού Δικαστηρίου στην επιλογή των διδασκόντων μετέχουν και οι Ρωμαιοκαθολικοί Επίσκοποι. Υπάρχει η δυνατότητα διδασκαλίας ομολογιακού μαθήματος και για Μουσουλμάνους ή Εβραίους, εφ’ όσον δημιουργείται ομάδα με επαρκή αριθμό μαθητών. Όσοι δεν παρακολουθούν τα Θρησκευτικά υποχρεούνται να παρακολουθήσουν μάθημα Φιλοσοφικής Ηθικής.
Στην Αυστρία η νομοθεσία προβλέπει ομολογιακό μάθημα Θρησκευτικών στα δημόσια σχολεία. Η συντριπτική πλειοψηφία των μαθητών παρακολουθεί μάθημα βασισμένο στο Ρωμαιοκαθολικό δόγμα. Οι καθηγητές πληρώνονται από το κράτος.
Στην Δανία το υποχρεωτικό σχολείο διαρκεί 9 χρόνια και λέγεται Folkeskole. Υπάρχει σε όλες τις τάξεις υποχρεωτικό μάθημα «Χριστιανικών σπουδών». Ο τίτλος του μαθήματος υποδηλώνει και το περιεχόμενό του που προσανατολίζεται περισσότερο προς την επικρατούσα θρησκεία. Στο τριτάξιο Γυμνάσιο (Λύκειο) διδάσκεται υποχρεωτικό μάθημα «θρησκευτικών σπουδών».
Στην Ρουμανία το μάθημα επανήλθε μετά από 65 χρόνια. Τα Θρησκευτικά διδάσκονται με βάση την Ορθόδοξη Χριστιανική διδασκαλία πλην ορισμένων περιοχών, όπου κατοικούν Ρωμαιοκαθολικοί. Κάθε πρωί οι μαθητές απαγγέλλουν το «Πάτερ Ημών» και στις αίθουσες των τάξεων υπάρχουν Ορθόδοξες εικόνες.
Στην Γαλλία από το 1905 απαγορεύεται κάθε θρησκευτική διδασκαλία μέσα στο πρόγραμμα του δημοσίου σχολείου, όμως γίνονται συζητήσεις ώστε το ισχύον καθεστώς να αλλάξει μετά από διαβούλευση με τις μεγάλες θρησκευτικές κοινότητες. Επιτρέπεται, πάντως, να έρχεται κληρικός της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας για κήρυγμα στα σχολεία, αν το ζητήσει ο προβλεπόμενος από τον νόμο αριθμός γονέων. Πάντως σε δύο περιφέρειες, στην Αλσατία και στην Λωρραίνη, υπάρχει υποχρεωτικό μάθημα Θρησκευτικών με ομολογιακό περιεχόμενο, το οποίο ρυθμίζουν οι δύο μεγάλες κοινότητες, των Ρωμαιοκαθολικών και των Προτεσταντών. Εξ άλλου το 90% των ιδιωτικών σχολείων ανήκουν στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και εκεί διδάσκεται υποχρεωτικό μάθημα Θρησκευτικών.
Το Ηνωμένο Βασίλειο (κυρίως στην Αγγλία, διότι η Σκωτία παρουσιάζει ιδαιτερότητες) παρέχει υποχρεωτικό μάθημα Θρησκευτικών Σπουδών στα δημόσια σχολεία με περιεχόμενο που διαφέρει κατά περιοχές και κατά σχολικές μονάδες. Ο πρώτος τύπος μαθήματος είναι καθαρά θρησκειολογικός («μαθαίνοντας για τις θρησκείες»). Πολλοί εκπαιδευτικοί διαμαρτύρονται ότι το μάθημα έχει απομακρυνθεί από τη Βίβλο και δεν καλλιεργεί πρότυπα για τους νέους. Γι’ αυτό έχει δοθεί η δυνατότητα στη σχολική μονάδα να επιλέγει σε συνεννόηση και με τους γονείς έναν δεύτερο τύπο μαθήματος που ονομάζεται «μαθαίνοντας από τη θρησκεία» και περιέχει σημαντικές αναφορές στη Χριστιανική κληρονομιά της χώρας..
Το Σουηδικό μοντέλο είναι απόλυτα θρησκειολογικό και ουδετερόθρησκο. Θεωρείται εφαρμόσιμο μόνο στη συγκεκριμένη χώρα λόγω των πολύ χαλαρών δεσμών της πλειοψηφίας του πληθυσμού με την επικρατούσα θρησκεία. Παρά το θρησκειολογικό περιεχόμενο γίνεται προσπάθεια να τονισθεί η συμβολή του Χριστιανισμού στην κοινωνία και στον πολιτισμό της Σουηδίας.
Στη Νορβηγία ο μαθητής σε όλες τις βαθμίδες πρέπει να επιλέξει μεταξύ του μαθήματος που ονομάζεται Χριστιανική Παιδεία και του μαθήματος που ονομάζεται Θρησκειολογική και Ηθική Εκπαίδευση. Όσοι επιλέγουν τον πρώτο τύπο μαθήματος διδάσκονται τις βασικές αξίες του Χριστιανισμού με προσανατολισμό προς την Ευαγγελική Λουθηρανική Ομολογία.
Στην Πορτογαλία το μάθημα των Θρησκευτικών έχει ομολογιακό (Ρωμαιοκαθολικό) περιεχόμενο. Οι μαθητές που δεν επιθυμούν να το παρακολουθήσουν επιλέγουν κάποιο μάθημα Κοινωνικής και Πολιτικής Αγωγής.
Στην Πολωνία το μάθημα είναι βασικό σε όλες τις βαθμίδες, ομολογιακό και δημοφιλέστατο. Το 96% των μαθητών του Δημοτικού και το 90% των μαθητών του Γυμνασίου-Λυκείου παρακολουθούν το μάθημα που διδάσκεται από καθηγητές επιλεγμένους από τη ρωμαιοκαθολική εκκλησιαστική αρχή. Οι υπόλοιποι ζητούν απαλλαγή.
Στη Φινλανδία το μάθημα είναι υποχρεωτικό και ομολογιακό σε όλες τις βαθμίδες της υποχρεωτικής εκπαιδεύσεως. Όσοι ζητούν απαλλαγή παρακολουθούν το μάθημα της Φιλοσοφίας/Ηθικής. Η Ορθόδοξη μειονότητα έχει το δικαίωμα να διδάξει τα Ορθόδοξα Θρησκευτικά με δικούς της διδάσκοντες, αν το ζητήσουν τουλάχιστον τρεις μαθητές σε κάθε σχολική μονάδα.
Η Κύπρος ακολουθεί κατά 90% το ελληνικό Αναλυτικό Πρόγραμμα για τα Θρησκευτικά και χρησιμοποιεί τα σχολικά εγχειρίδια του ελληνικού ΟΕΔΒ.
Από τα ενδεικτικά αυτά παραδείγματα βλέπουμε ότι στην Ευρ. Ένωση το ομολογιακό ( ανοικτό και όχι με μορφή κατήχησης) μάθημα Θρησκευτικών και μάλιστα βασισμένο στη διδασκαλία της επικρατούσης θρησκείας είναι ο κανόνας και δεν θεωρείται αναχρονισμός. Η θρησκειολογία είναι η εξαίρεση. Εξ άλλου παρατηρούμε ότι για εκείνους που απαλλάσσονται οι περισσότερες χώρες προβλέπουν ένα μάθημα ηθοπλαστικού χαρακτήρος, διότι το σχολείο δεν έχει σκοπό μόνο την μετάδοση γνώσεων, αλλά και την διάπλαση της ανθρώπινης προσωπικότητας.
(Για βιβλιογραφία και περισσότερες πληροφορίες παραπέμπω σε δύο σημαντικά πονήματα:
Τη διδακτορική διατριβή της Θεολόγου Ιωάννας Κομνηνού με τίτλο «Η Ευρωπαϊκή διάσταση της σχολικής θρησκευτικής αγωγής», ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ, 2014.
Το συλλογικό έργο με τίτλο «Το μάθημα των Θρησκευτικών: Προβληματισμοί–επισημάνσεις-Προτάσεις», Έκδοση Τμήματος Κοινωνικής και Ποιμαντικής Θεολογίας ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 2014.)
Κ.Χ. Αύγουστος 2015
https://www.impantokratoros.gr/27B03678.el.aspx
-
Εν αναμονή διαγραφής άσχετων μηνυμάτων, μην απαντήσετε στην άσχετη (τουλάχιστον) με το θέμα προηγούμενη συζήτηση.
Παρακαλούμε συνεχίστε τη συζήτηση επί του θέματος που δεν είναι η "θρησκεία" αλλά το μάθημα των Θρησκευτικών στην Ελλάδα (σωστά; )
Ευχαριστούμε.
-
Υπάρχει κανείς που να συμμετείχε χθες στη Γενική Συνέλευση των Θεολόγων στον Χολαργό, ώστε να μας ενημερώσει και εμάς;
Το θέμα της ήταν:
«Οι πρόσφατες Αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων ( βλ. https://www.pde.gr/index.php?topic=35171.98 ), του Συμβουλίου της Επικρατείας (βλ. https://www.pde.gr/index.php?topic=35171.28 ) και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (βλ. https://www.pde.gr/index.php?topic=35171.42 ) για το Μάθημα των Θρησκευτικών».
-
Το μάθημα των Θρησκευτικών στην Ευρώπη: η επικράτηση του ομολογιακού έναντι του θρησκειολογικού περιεχομένου
Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας.
Πολιτικός Επιστήμων.
...............................................
Από τα ενδεικτικά αυτά παραδείγματα βλέπουμε ότι στην Ευρ. Ένωση το ομολογιακό ( ανοικτό και όχι με μορφή κατήχησης) μάθημα Θρησκευτικών και μάλιστα βασισμένο στη διδασκαλία της επικρατούσης θρησκείας είναι ο κανόνας και δεν θεωρείται αναχρονισμός. Η θρησκειολογία είναι η εξαίρεση. Εξ άλλου παρατηρούμε ότι για εκείνους που απαλλάσσονται οι περισσότερες χώρες προβλέπουν ένα μάθημα ηθοπλαστικού χαρακτήρος, διότι το σχολείο δεν έχει σκοπό μόνο την μετάδοση γνώσεων, αλλά και την διάπλαση της ανθρώπινης προσωπικότητας.
(Για βιβλιογραφία και περισσότερες πληροφορίες παραπέμπω σε δύο σημαντικά πονήματα:
Τη διδακτορική διατριβή της Θεολόγου Ιωάννας Κομνηνού με τίτλο «Η Ευρωπαϊκή διάσταση της σχολικής θρησκευτικής αγωγής», ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ, 2014.
Το συλλογικό έργο με τίτλο «Το μάθημα των Θρησκευτικών: Προβληματισμοί–επισημάνσεις-Προτάσεις», Έκδοση Τμήματος Κοινωνικής και Ποιμαντικής Θεολογίας ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 2014.)
Κ.Χ. Αύγουστος 2015
Ενδιαφέροντα τα στοιχεία που αναφέρονται στο μάθημα των Θρησκευτικών για μια σειρά χώρες. Χρειάζονται όμως επικαιροποίηση, καθώς όπως και στην Ελλάδα το καθεστώς προστασίας των προσωπικών δεδομένων έχει αλλάξει, μετά την ψήφιση το καλοκαίρι του νέου της νόμου για την Προστασία Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, με τη θέσπιση μέτρων για την εφαρμογή του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων (GDPR).
Αναγραφή θρησκεύματος και ιθαγένειας στους τίτλους σπουδών και στο «myschool» και απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών
«….Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, κατόπιν σχετικών καταγγελιών, έκρινε ότι η αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στα στοιχεία που τηρούνται στο σχολείο, στους τίτλους και τα πιστοποιητικά σπουδών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και στο πληροφοριακό σύστημα «myschool» και η δήλωση ότι ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος για την απαλλαγή του από το μάθημα των θρησκευτικών, δεν είναι νόμιμες, διότι αντιβαίνουν προς τη θεμελιώδη αρχή της αναγκαιότητας της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Για τον λόγο αυτό καλεί το Υπουργείο Παιδείας να μεριμνήσει για την άμεση τροποποίηση των σχετικών ρυθμίσεων και να λάβει κάθε αναγκαίο μέτρο για τη μη αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας στα ανωτέρω στοιχεία και πιστοποιητικά, καθώς και στο πληροφοριακό σύστημα «myschool», και να εκδώσει κάθε αναγκαία οδηγία προς τις οικείες εκπαιδευτικές αρχές ώστε, εφεξής, το δικαίωμα στην απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών να ασκείται κατ’ επίκληση αποκλειστικά λόγων συνείδησης…»
Επίσης αύριο ολοκληρώνεται και η δημόσια διαβούλευση στο http://www.opengov.gr/ypepth/?p=4928 ενός σχεδίου νόμου, όπου ρυθμίζεται και αναδρομικά το θέμα του «φακελώματος».
Άρθρο 41 – Απαλοιφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας από τα αποδεικτικά απόλυσης και τα πιστοποιητικά σπουδών
«Αποδεικτικά απόλυσης και κάθε είδους αποδεικτικά και πιστοποιητικά σπουδών, που αφορούν μαθητές που φοίτησαν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος, εκδίδονται εφεξής χωρίς την αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας»
Όπως έχω επισημάνει και σε παλιότερη ανάρτηση λίγο πριν τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση, σταματά επιτέλους το φαινόμενο να λειτουργεί το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ως παράρτημα της Γενικής Ασφάλειας και ο καθένας πλέον είναι ελεύθερος να πιστεύει ό,τι θέλει, χωρίς να είναι αναγκασμένος να το γνωστοποιεί στο Κράτος ή να δίδεται η «δυνατότητα» στους εργοδότες να κρίνουν την καταλληλότητα κάποιου για μια δουλειά ανάλογα με τα θρησκευτικά πιστεύω του ….
-
@ lodo
Από όλο το άρθρο μόνο την επικαιροποίηση ως προς την Ελλάδα μπόρεσες να σχολιάσεις;
Ούτε καν αυτά;
Αρχίζουμε με το ερώτημα: Υπάρχει κάποια Οδηγία (ντιρεκτίβα) της Ευρ. Ενώσεως για το μάθημα των Θρησκευτικών; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Η Ευρ. Ένωση έχει καταστήσει σαφές από την Συνθήκη του Άμστερνταμ του 1997 και μέχρι σήμερα με όλα τα επίσημα κείμενά της (βλέπε την ισχύουσα Συνθήκη της Λισσαβόνας) ότι τα ζητήματα που αφορούν στις σχέσεις Εκκλησίας –Πολιτείας καθώς και στην διδακτέα ύλη της παιδείας δεν είναι ζητήματα δικής της αρμοδιότητος, αλλά του κάθε κράτους –μέλους ξεχωριστά. Επί πλέον η Ευρ. Ένωση δηλώνει ότι σέβεται την εθνική και πολιτιστική ταυτότητα των λαών, οι οποίοι την αποτελούν. Έτσι, λοιπόν, και το μάθημα των Θρησκευτικών δεν ακολουθεί κάποια ενιαία γραμμή, αλλά διαφέρει από χώρα σε χώρα αναλόγως των τοπικών ιστορικών και πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων. Εννοείται ότι τα κράτη μέλη νομοθετούν με σεβασμό προς τις Διεθνείς Συμβάσεις περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και επιδιώκουν την καλλιέργεια της υγιούς θρησκευτικής συνειδήσεως μακρυά από κάθε φανατισμό και μισαλλοδοξία.
Από τα ενδεικτικά αυτά παραδείγματα βλέπουμε ότι στην Ευρ. Ένωση το ομολογιακό ( ανοικτό και όχι με μορφή κατήχησης) μάθημα Θρησκευτικών και μάλιστα βασισμένο στη διδασκαλία της επικρατούσης θρησκείας είναι ο κανόνας και δεν θεωρείται αναχρονισμός. Η θρησκειολογία είναι η εξαίρεση. Εξ άλλου παρατηρούμε ότι για εκείνους που απαλλάσσονται οι περισσότερες χώρες προβλέπουν ένα μάθημα ηθοπλαστικού χαρακτήρος, διότι το σχολείο δεν έχει σκοπό μόνο την μετάδοση γνώσεων, αλλά και την διάπλαση της ανθρώπινης προσωπικότητας.
-
@ lodo
Από όλο το άρθρο μόνο την επικαιροποίηση ως προς την Ελλάδα μπόρεσες να σχολιάσεις;
Όντως το άρθρο του Χολέβα είναι λίγο "κατεψυγμένο", προ πενταετίας και βάλε....
Εν τω μεταξύ, λόγω των "προσωπικών δεδομένων" σε ολόκληρη την Ευρώπη έχουν αλλάξει πολλά πράγματα. Ας σκεφτούμε μόνο κάτι που έχουμε ζήσει όλοι: Πώς ανακοινώθηκαν φέτος το καλοκαίρι στα Λύκεια τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών; Ούτε ονόματα, ούτε τίποτα. Μόνο οι κωδικοί και ψάχναμε να βρούμε ποιοι μαθητές μας πέρασαν σε ποια Σχολή ....
Το θέμα της απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών, χωρίς τις "πατερίτσες" του Λοβέρδου (έπρεπε να δηλώσεις πως δεν είμαι Χ.Ο. για να απαλλαγείς ...) θα αλλάξει άρδην το τοπίο!
-
Άλλη ερώτηση άλλη απάντηση...
-
Έτυχε σήμερα να περάσω από το Μαρούσι. Κυκλοφορούσαν στους διαδρόμους «σαν τη μύγα μέσα στο γάλα» δύο κύριοι - μεγάλης ηλικίας και με αμφίεση τύπου «Άγριες Μέλισσες» - και όπως έμαθα από τους υπαλλήλους προαλείφονται να επανδρώσουν τη συγγραφική ομάδα για το «ομολογιακό» μάθημα των Θρησκευτικών.
Ας τους βοηθήσω λοιπόν λίγο, καθώς η βιβλιογραφία είναι τεράστια:
Από το βιβλίο «δια την Β΄ τάξιν των Γυμνασίων» του 1957 (σελ. 11) σε «συμπυκνωμένη μορφή» η «ορθή» αντίληψη για τους αρχαίους Έλληνες:
«Είναι αληθές βέβαια ότι οι αρχαίοι Έλληνες είχον φθάσει εις ανώτερον θρησκευτικόν και ηθικόν επίπεδον εξ όλων των ειδωλολατρικών λαών. Μερικοί μάλιστα φιλόσοφοι (Πυθαγόρας, Σωκράτης, Πλάτων, Στωϊκοί) επλησίασαν αρκετά προς τας υγιείς θρησκευτικάς και ηθικάς αντιλήψεις και έζησαν βίον ηθικόν και ενάρετον. Αλλά η επίδρασις αυτών περιωρίσθη εις τον μικρόν κύκλον των μαθητών των και δεν ηδυνήθη να ηθικοποιήση την αρχαία κοινωνία, η οποία εξηκολούθει να ζη εν ανηθικότητι και διαφθορά»
Μια μεταφρασούλα χρειάζεται απλώς και είναι έτοιμο ….
-
...... άρχισαν τα όργανα!
Με εντολή της υπουργού Παιδείας Ν. Κεραμέως συστάθηκε στο ΙΕΠ Επιστημονική Επιτροπή, προκειμένου να διατυπώσει:
Α) Εισήγηση για την βέλτιστη δυνατή μεταβατική λύση του ζητήματος με στόχο την πλήρη συμμόρφωση των Προγραμμάτων Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών με τις αποφάσεις του Σ.τ.Ε., για το χρονικό διάστημα που θα απαιτηθεί μέχρι τη συγγραφή και εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών και του αντιστοίχου διδακτικού υλικού για το Μάθημα των Θρησκευτικών
Β) Εισήγηση σχετικά με τους τρόπους και τις μεθόδους εφαρμογής των αποφάσεων του Σ.τ.Ε., του ΕΔΔΑ και της ΑΠΔΠΧ, όσον αφορά σε όλες τις υπόλοιπες πτυχές των αποφάσεων αυτών που συνδέονται με το Μάθημα των Θρησκευτικών, με έμφαση στη διατήρηση της υποχρεωτικότητας του Μαθήματος και τη διαδικασία απαλλαγής των μαθητών/μαθητριών.
Η Επιστημονική Επιτροπή, η οποία είναι άμισθη, αποτελείται από τα εξής μέλη:
1. Κωνσταντίνος Κορναράκης (Πρόεδρος Επιτροπής). Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας Ε.Κ.Π.Α. (αντικείμενο: Χριστιανική Ηθική). Επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος του Ι.Ε.Π. για την έκδοση Προγραμμάτων Σπουδών και βιβλίων για τα μαθήματα θρησκευτικής εξειδίκευσης των εκκλησιαστικών σχολείων (2019). Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Εκκλησίας για τον διάλογο με την Πολιτεία για τα Προγράμματα Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών (2017-2018). Επικεφαλής συγγραφικής ομάδας για το βιβλίο των Θρησκευτικών της Ε ́ τάξης του Δημοτικού (έκδοση 2006). Επιμορφωτής πολλαπλασιαστών για τα βιβλία των Θρησκευτικών (2003-2006). Πρόεδρος Εποπτικού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης (2019). Μέλος της Επιτροπής για το μάθημα των Θρησκευτικών της Θεολογικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α..
2. Αθανάσιος Στογιαννίδης. Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ (αντικείμενο: Σχολική Παιδαγωγική και Διδακτική Μεθοδολογία του Μαθήματος των Θρησκευτικών). Δρ. Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Βόννης (Rheinischen Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn) (αντικείμενο: Θρησκειοπαιδαγωγική, Παιδαγωγική Θεωρία). Δρ. Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (αντικείμενο: Διδακτική του Μαθήματος των Θρησκευτικών). Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Εκκλησίας για τον διάλογο με την Πολιτεία για τα Προγράμματα Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών (2017-2018). Μέλος της συγγραφικής ομάδας για το διδακτικό βιβλίο θεολογικής και εκκλησιαστικής εξειδίκευσης Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης της Α’ τάξης Γυμνασίου “Θέματα από την Αγία Γραφή" (2019). Μέλος της Εκδοτικής Επιτροπής (Board of Editors) του διεθνούς επιστημονικού περιοδικού "Zeitschrift für Pädagogik und Theologie”.
3. Κωνσταντίνος Πρέντος. Διευθυντής 6ου Δημοτικού Σχολείου Κηφισιάς, Δάσκαλος, Θεολόγος, Μ.Α. στην Ποιμαντική θεολογία και αγωγή («Η διαθεματική προσέγγιση της διδασκαλίας του μαθήματος της Θρησκευτικής Αγωγής στην προσχολική ηλικία»), Δρ. Συστηματικής Θεολογίας («Οι μη χριστιανικές θρησκείες στο μάθημα των Θρησκευτικών του δημοτικού σχολείου»). Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Εκκλησίας για τον διάλογο με την Πολιτεία για τα Προγράμματα Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών (2017-2018). Μέλος συγγραφικής ομάδας για το βιβλίο των Θρησκευτικών της Ε ́ τάξης του Δημοτικού (έκδοση 2006). Μέλος της συγγραφικής ομάδας για τα βιβλία θρησκευτικής εξειδίκευσης των Εκκλησιαστικών Σχολείων (2019).
4. Μάριος Κουκουνάρας – Λιάγκης. Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας ΕΚΠΑ (αντικείμενο: Διδακτική Θρησκευτικών). Μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης (2019). Αξιολογητής του Προγράμματος Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών του Λυκείου. Μέλος της Επιτροπής διαλόγου Πολιτείας – Εκκλησίας για την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση και Επιμόρφωση του Κλήρου (2016), μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Τύπου, Δημοσίων Σχέσεων και Διαφωτίσεως (2016- 2020), Μέλος της Επιτροπής Διοικήσεως της Επικοινωνιακής και Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (2014-2016), Ειδικός Σύμβουλος Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (2007-2009), μέλος της συγγραφικής ομάδας των βιβλίων θρησκευτικής εξειδίκευσης των Εκκλησιαστικών Σχολείων (2019). Διδάσκει στο UCL- Institute of Education του Λονδίνου. Συντονίζει σήμερα τέσσερα προγράμματα με χρηματοδότηση του ΕΛΚΕ του Ε.Κ.Π.Α. και Erasmus+ (KA2). Είναι Ακαδημαϊκός και Επιστημονικός υπεύθυνος E-learning προγραμμάτων ΚΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ. του Ε.Κ.Π.Α. και σχολικών προγραμμάτων του Ε.Κ.Π.Α.
5. Ξανθή Αλμπανάκη. Δρ. Θεολογίας, κάτοχος του Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., με ειδίκευση στην Παιδαγωγική. Δίδαξε σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από το 2000 και από το 2018 υπηρετεί ως Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου Θεολόγων Ανατ.Μακεδονίας – Θράκης. Έχει ειδίκευση στη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση και την χρήση νέων τεχνολογιών στη διδακτική των Θρησκευτικών. Είναι μέλος της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος, πρεσβευτής του ευρωπαϊκού προγράμματος Teacher4europe της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, του Δικτύου Scientix στην Ελλάδα κ.α..
6. Ελένη Μαράκη. Δρ. Επιστημών Αγωγής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Προϊσταμένη ΚΕΣΥ (Κέντρο Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης) Ηρακλείου της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Κρήτης, έχει υπηρετήσει επί σειρά ετών ως σχολική σύμβουλος Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και είναι Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών (Ι.Α.Κ.Ε.).
7. Φερενίκη Παναγοπούλου. Επίκουρη Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω. Διετέλεσε επί οκτώ έτη Νομική Ελέγκτρια στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Σπούδασε Νομική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (βασικές σπουδές και μεταπτυχιακό δίπλωμα δημοσίου δικαίου), Δίκαιο και Δημόσια Υγεία στο Πανεπιστήμιο του Harvard. Κατέχει διδακτορικό δίπλωμα στο Συνταγματικό Δίκαιο και τη Βιοηθική από το Πανεπιστήμιο Χούμπολντ του Βερολίνου. Έχει διδάξει Συνταγματικό Δίκαιο, Δίκαιο και Νέες Τεχνολογίες, Δίκαιο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Δίκαιο της Δημόσιας Υγείας, Αμερικανικό Δίκαιο και Βιοηθική στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, στη Σχολή Οικονομικών και Δικαίου του Βερολίνου, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Έχει δημοσιεύσει σημαντικό αριθμό βιβλίων στα πεδία εξειδίκευσής της.
-
...... άρχισαν τα όργανα!
Με εντολή της υπουργού Παιδείας Ν. Κεραμέως συστάθηκε στο ΙΕΠ Επιστημονική Επιτροπή, προκειμένου να διατυπώσει:
Α) Εισήγηση για την βέλτιστη δυνατή μεταβατική λύση του ζητήματος με στόχο την πλήρη συμμόρφωση των Προγραμμάτων Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών με τις αποφάσεις του Σ.τ.Ε., για το χρονικό διάστημα που θα απαιτηθεί μέχρι τη συγγραφή και εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών και του αντιστοίχου διδακτικού υλικού για το Μάθημα των Θρησκευτικών
Β) Εισήγηση σχετικά με τους τρόπους και τις μεθόδους εφαρμογής των αποφάσεων του Σ.τ.Ε., του ΕΔΔΑ και της ΑΠΔΠΧ, όσον αφορά σε όλες τις υπόλοιπες πτυχές των αποφάσεων αυτών που συνδέονται με το Μάθημα των Θρησκευτικών, με έμφαση στη διατήρηση της υποχρεωτικότητας του Μαθήματος και τη διαδικασία απαλλαγής των μαθητών/μαθητριών.
Η Επιστημονική Επιτροπή, η οποία είναι άμισθη, αποτελείται από τα εξής μέλη:
1. Κωνσταντίνος Κορναράκης (Πρόεδρος Επιτροπής). Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας Ε.Κ.Π.Α. (αντικείμενο: Χριστιανική Ηθική). Επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος του Ι.Ε.Π. για την έκδοση Προγραμμάτων Σπουδών και βιβλίων για τα μαθήματα θρησκευτικής εξειδίκευσης των εκκλησιαστικών σχολείων (2019). Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Εκκλησίας για τον διάλογο με την Πολιτεία για τα Προγράμματα Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών (2017-2018). Επικεφαλής συγγραφικής ομάδας για το βιβλίο των Θρησκευτικών της Ε ́ τάξης του Δημοτικού (έκδοση 2006). Επιμορφωτής πολλαπλασιαστών για τα βιβλία των Θρησκευτικών (2003-2006). Πρόεδρος Εποπτικού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης (2019). Μέλος της Επιτροπής για το μάθημα των Θρησκευτικών της Θεολογικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α..
2. Αθανάσιος Στογιαννίδης. Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ (αντικείμενο: Σχολική Παιδαγωγική και Διδακτική Μεθοδολογία του Μαθήματος των Θρησκευτικών). Δρ. Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Βόννης (Rheinischen Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn) (αντικείμενο: Θρησκειοπαιδαγωγική, Παιδαγωγική Θεωρία). Δρ. Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (αντικείμενο: Διδακτική του Μαθήματος των Θρησκευτικών). Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Εκκλησίας για τον διάλογο με την Πολιτεία για τα Προγράμματα Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών (2017-2018). Μέλος της συγγραφικής ομάδας για το διδακτικό βιβλίο θεολογικής και εκκλησιαστικής εξειδίκευσης Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης της Α’ τάξης Γυμνασίου “Θέματα από την Αγία Γραφή" (2019). Μέλος της Εκδοτικής Επιτροπής (Board of Editors) του διεθνούς επιστημονικού περιοδικού "Zeitschrift für Pädagogik und Theologie”.
3. Κωνσταντίνος Πρέντος. Διευθυντής 6ου Δημοτικού Σχολείου Κηφισιάς, Δάσκαλος, Θεολόγος, Μ.Α. στην Ποιμαντική θεολογία και αγωγή («Η διαθεματική προσέγγιση της διδασκαλίας του μαθήματος της Θρησκευτικής Αγωγής στην προσχολική ηλικία»), Δρ. Συστηματικής Θεολογίας («Οι μη χριστιανικές θρησκείες στο μάθημα των Θρησκευτικών του δημοτικού σχολείου»). Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Εκκλησίας για τον διάλογο με την Πολιτεία για τα Προγράμματα Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών (2017-2018). Μέλος συγγραφικής ομάδας για το βιβλίο των Θρησκευτικών της Ε ́ τάξης του Δημοτικού (έκδοση 2006). Μέλος της συγγραφικής ομάδας για τα βιβλία θρησκευτικής εξειδίκευσης των Εκκλησιαστικών Σχολείων (2019).
4. Μάριος Κουκουνάρας – Λιάγκης. Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας ΕΚΠΑ (αντικείμενο: Διδακτική Θρησκευτικών). Μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης (2019). Αξιολογητής του Προγράμματος Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών του Λυκείου. Μέλος της Επιτροπής διαλόγου Πολιτείας – Εκκλησίας για την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση και Επιμόρφωση του Κλήρου (2016), μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Τύπου, Δημοσίων Σχέσεων και Διαφωτίσεως (2016- 2020), Μέλος της Επιτροπής Διοικήσεως της Επικοινωνιακής και Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (2014-2016), Ειδικός Σύμβουλος Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (2007-2009), μέλος της συγγραφικής ομάδας των βιβλίων θρησκευτικής εξειδίκευσης των Εκκλησιαστικών Σχολείων (2019). Διδάσκει στο UCL- Institute of Education του Λονδίνου. Συντονίζει σήμερα τέσσερα προγράμματα με χρηματοδότηση του ΕΛΚΕ του Ε.Κ.Π.Α. και Erasmus+ (KA2). Είναι Ακαδημαϊκός και Επιστημονικός υπεύθυνος E-learning προγραμμάτων ΚΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ. του Ε.Κ.Π.Α. και σχολικών προγραμμάτων του Ε.Κ.Π.Α.
5. Ξανθή Αλμπανάκη. Δρ. Θεολογίας, κάτοχος του Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., με ειδίκευση στην Παιδαγωγική. Δίδαξε σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από το 2000 και από το 2018 υπηρετεί ως Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου Θεολόγων Ανατ.Μακεδονίας – Θράκης. Έχει ειδίκευση στη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση και την χρήση νέων τεχνολογιών στη διδακτική των Θρησκευτικών. Είναι μέλος της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος, πρεσβευτής του ευρωπαϊκού προγράμματος Teacher4europe της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, του Δικτύου Scientix στην Ελλάδα κ.α..
6. Ελένη Μαράκη. Δρ. Επιστημών Αγωγής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Προϊσταμένη ΚΕΣΥ (Κέντρο Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης) Ηρακλείου της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Κρήτης, έχει υπηρετήσει επί σειρά ετών ως σχολική σύμβουλος Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και είναι Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών (Ι.Α.Κ.Ε.).
7. Φερενίκη Παναγοπούλου. Επίκουρη Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω. Διετέλεσε επί οκτώ έτη Νομική Ελέγκτρια στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Σπούδασε Νομική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (βασικές σπουδές και μεταπτυχιακό δίπλωμα δημοσίου δικαίου), Δίκαιο και Δημόσια Υγεία στο Πανεπιστήμιο του Harvard. Κατέχει διδακτορικό δίπλωμα στο Συνταγματικό Δίκαιο και τη Βιοηθική από το Πανεπιστήμιο Χούμπολντ του Βερολίνου. Έχει διδάξει Συνταγματικό Δίκαιο, Δίκαιο και Νέες Τεχνολογίες, Δίκαιο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Δίκαιο της Δημόσιας Υγείας, Αμερικανικό Δίκαιο και Βιοηθική στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, στη Σχολή Οικονομικών και Δικαίου του Βερολίνου, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Έχει δημοσιεύσει σημαντικό αριθμό βιβλίων στα πεδία εξειδίκευσής της.
Ήταν αναμενόμενο. Όμως από τη στιγμή που δεν προβληματίζονται οι συνάδελφοι θεολόγοι, κανένα πρόβλημα.
-
Επειδή έχετε μεγάλη αγωνία (!!!!)...μην ανησυχείτε όλα θα διευθετηθούν όπως πρέπει........
Επίσης να αναφέρετε και τις πηγές!!!! των πληροφοριών σας...
-
Τρεις Ιεράρχες: Επαναφορά του εκκλησιασμού σχεδιάζει το Υπουργείο Παιδείας
ΠΑΙΔΕΙΑ 🕔19/12/2019 - 10:53 | Author: Newsroom Ipaidia
Τρεις Ιεράρχες: Ποιά είναι τα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας αναφορικά με τη σχολική εορτή των Τριών Ιεραρχών – Πότε αναμένεται η νέα εγκύκλιος.
To Υπουργείο Παιδείας σχεδιάζει την επαναφορά του εκκλησιασμού και την πραγματοποίηση εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων σχετικών με την προσφορά των Τριών Ιεραρχών στα γράμματα, κατά την ημέρα της σχολικής εορτής των Τριών Ιεραρχών.
Η νέα εγκύκλιος αναμένεται δημοσιευτεί μετά τις γιορτές των Χριστουγέννων.
Υπενθυμίζουμε ότι με το νόμο «Γαβρόγλου» είχε καταργηθεί η διάταξη που όριζε ότι στις σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας κατά την ημέρα αυτή πραγματοποιούν εορταστικές εκδηλώσεις. Έτσι η ημέρα αυτή αποτελούσε ημέρα αργίας για τις σχολικές μονάδες της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.
iPaidia.gr
Η απορία μου είναι : ποιες θα είναι οι εκδηλώσεις κοι οι δραστηριότητες, εκτός από τον εκκλησιασμό;
-
Η απορία μου είναι : ποιες θα είναι οι εκδηλώσεις κοι οι δραστηριότητες, εκτός από τον εκκλησιασμό
Μπορείς να τους μιλήσεις για την σημασία των γραμμάτων και της παιδείας....υπάρχουν άπειρες πηγές...αλλά τελικά σχολιάζουμε μόνο για να εκφράζουμε δήθεν απορίες και θεωρούμε τους εαυτούς μας εκπαιδευτικούς....
-
Τρεις Ιεράρχες: Επαναφορά του εκκλησιασμού σχεδιάζει το Υπουργείο Παιδείας
ΠΑΙΔΕΙΑ 🕔19/12/2019 - 10:53 | Author: Newsroom Ipaidia
Τρεις Ιεράρχες: Ποιά είναι τα σχέδια του Υπουργείου Παιδείας αναφορικά με τη σχολική εορτή των Τριών Ιεραρχών – Πότε αναμένεται η νέα εγκύκλιος.
To Υπουργείο Παιδείας σχεδιάζει την επαναφορά του εκκλησιασμού και την πραγματοποίηση εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων σχετικών με την προσφορά των Τριών Ιεραρχών στα γράμματα, κατά την ημέρα της σχολικής εορτής των Τριών Ιεραρχών.
Μπορεί να επαναφέρει τον υποχρεωτικό εκκλησιασμό η νέα ηγεσία του Υ.ΠΑΙΘ για να χρυσώσει το χάπι.
Δύσκολα όμως θα χωνευτεί από τους γνωστούς εκκλησιαστικούς κύκλους η απαλοιφή της αναγραφής του θρησκεύματος στους τίτλους σπουδών, που θα νομοθετηθεί και με αναδρομική ισχύ μετά τα Χριστούγεννα ....
-
Φανταστείτε να ήμασταν στα "καλά χρόνια" της "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών", να ερχόταν π.χ. στη θερινή υπηρεσία ο "αγαπημένος" μου ιεράρχης, να ζητούσε αντίγραφο του απολυτηρίου Γυμνασίου και να μην συμπεριελάμβανε το Χ.Ο. στα στοιχεία.
Ποιος ξέρει από ποιο δέντρο θα αιωρούνταν αναρτημένος ο συνάδελφος .....
-
Το κούρασες....μόνος έμεινες να σχολιάζεις άσχετα μεταξύ τους γεγονότα...Έλυσες όλα τα άλλα προβλήματα της εκπαίδευσης ...και σου έμεινε το τελευταίο!!!
-
Τα κάλαντα των Χριστουγέννων «λογοκριμένα» αποφάσισε να ψάλει στην κ. Κεραμέως το Δ.Σ. της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων (ένας από τους δύο συλλόγους των Θεολόγων) με το ακόλουθο Δελτίο τύπου:
Δελτίο Τύπου της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων
Αθήνα 20 Δεκεμβρίου 2019
Αριθμ. Πρωτ. 110
Οι τρώσαντες ιάσονται;
Οι οικοδόμοι των αντισυνταγματικών Προγραμμάτων για τα Θρησκευτικά και η αποδόμηση της συνταγματικής Ευθύνης.
Προσεγγίζοντας ερμηνευτικά την απόφαση της Υπουργού Παιδείας κ. Ν. Κεραμέως, που εκδόθηκε χθες, 19/12/19, από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής (ΙΕΠ), για τη σύσταση Επιτροπής έργο της οποίας θα είναι η γνωμοδότηση για την εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ στη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικων, αποκομίζει κανείς την εντύπωση ότι η κ. Υπουργός υποτάσσει τη συνταγματική επιταγή στην παραμονή των ακυρωθέντων Προγραμμάτων, δια της πρόκρισης ενδεχόμενων διορθώσεων που θα γίνουν επ’ αυτών.
Σημειωτέον όμως, ότι εκτός από το ΣτΕ, επανειλημμένα το σύνολο των Θεολόγων της Πανελληνίου Ενώσεως Θεολόγων (ΠΕΘ), πλήθους ειδικών επιστημόνων, η αγιορείτικη κοινότητα, οι Αρχιεπίσκοποι Αθηνών και Κρήτης, ο Ιερατικός Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος, πλήθος Μητροπολιτών και δεκάδες χριστιανικών σωματείων έχουν απορρίψει, όχι κάποια σημεία, που θα μπορούσαν ίσως να τροποποιηθούν ή να διορθωθούν, αλλά την όλη δομική σύσταση αυτών των Προγραμμάτων, διότι έχουν διαπιστώσει ότι δεν διορθώνονται, δεν βελτιώνονται, λόγω της ασύμβατης προς την επιστημονική δεοντολογία δομής τους, από πλευράς παιδαγωγικής, θεολογικής αλλά και νομικής.
Η κ. Υπουργός, προφανώς, όφειλε ήδη από την 21η Σεπτεμβρίου 2019, αμέσως μετά τις ακυρωτικές αποφάσεις του ΣτΕ, με εγκύκλιό της να επαναφέρει σε ισχύ το Πρόγραμμα και τα βιβλία που ίσχυαν έως το 2016 -έτος εισαγωγής των νέων Προγραμμάτων και βιβλίων που ακυρώθηκαν από το ΣτΕ (2018 και 2019)- και όχι να επιτρέπει, με δική της ευθύνη, να διδάσκονται μέχρι σήμερα, τα ακυρωθέντα από το ΣτΕ, Προγράμματα και βιβλία στο σχολείο.
Δυστυχώς αντί αυτού, η κ. Υπουργός επέλεξε να εκδώσει, λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, μια απόφαση, η οποία δείχνει απομάκρυνση από την άμεση εφαρμογή των Αποφάσεων του ΣτΕ.
Η απόφαση αυτή, ωστόσο, δημιουργεί σαφέστατα ερωτήματα, που προκύπτουν αβίαστα από τη στάση που ανωτέρω εκθέσαμε; Ερωτούμε, λοιπόν, ως εκ τούτου:
1. Γιατί ανατίθεται σε μια, ορισμένη από την κ. Υπουργό Επιτροπή, η γνωμοδότηση για την εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ στη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικων -κατά τη μεταβατική περίοδο έως τη συγγραφή νέων Προγραμμάτων και βιβλίων-, στην οποία Επιτροπή συμπεριλαμβάνονται αξιολογητές ή συντάκτες που έχουν άμεση ή έμμεση σχέση με τη δημιουργία των ακυρωμένων Προγραμμάτων;
2. Δεν είναι η τακτική αυτή μια αποφυγή της κατ’ ουσίαν εφαρμογής της δικαστικής Απόφασης, που ζητά τη θεμελιώδη οικοδομή Προγραμμάτων νέων, που θα σέβονται τη συνταγματική ευθύνη, η οποία είναι υπό εγγύηση, μόνον όταν οι δομητές αυτής της οικοδομής δεν θα επιλέγονται από κάποιο συγκεκριμένο στενό κύκλο, αλλά από ολόκληρη τη θεολογική κοινότητα, με αντικειμενικά κριτήρια;
3. Για ποιό λόγο η κ. Υπουργός δεν δέχεται σε διάλογο τη μόνη Επιστημονική Ένωση που εκπροσωπεί, έχοντας μια μεγάλη ιστορική διαδρομή στον τόπο μας, τους Θεολόγους, δηλ. την Πανελλήνια Ένωση Θεολόγων, η οποία, με διάφορους γραπτούς, τηλεφωνικούς και παρακλητικούς τρόπους αιτείται από τον μήνα Ιούλιο την συνάντηση με την κ. Υπουργό;
4. Με ποια επιστημονικά κριτήρια επιλέχτηκε η συγκεκριμένη επιστημονική επιτροπή για τη γνωμοδότηση επί ενός τόσο σπουδαίου θέματος και με ποια κριτήρια αποκλείστηκαν τα εξειδικευμένα τόσο στη Θεολογία όσο και στην Παιδαγωγική και τη χριστιανική Παιδαγωγική στελέχη της ΠΕΘ (Καθηγητές ΑΕΙ, διδάκτορες) από αυτήν την επιτροπή;
5. Γιατί άραγε η αξιότιμη κ. Υπουργός δεν ασκεί την πολιτική που είχε χαράξει προεκλογικά ως Πρόεδρος της Επιτροπής Παιδείας της ΝΔ για το μάθημα των Θρησκευτικών και που είχε υποσχεθεί στην ΠΕΘ ότι θα ασκήσει τόσο η ίδια όσο καί ο Πρωθυπουργός;
Εκτιμούμε, και είναι αυτονόητο, ότι τα συγκεκριμένα μέλη της ως άνω Επιτροπής, επειδή έχουν ήδη δοκιμαστεί με τη συγγραφή των Προγραμμάτων που ακυρώθηκαν ως αντισυνταγματικά και έχουν διαπιστωθεί από το ΣτΕ -και όχι μόνον- οι επί των Προγραμμάτων επιλογές τους, ότι η τοποθέτησή τους σε αυτήν την εξαιρετικά γεμάτη με ευθύνες Επιτροπή, και μάλιστα για τη συμμόρφωση του εκπαιδευτικού υλικού στις αποφάσεις του ΣτΕ, δεν ήταν δόκιμη και προκαλεί σοβαρά ερωτήματα.
Η ΠΕΘ, έως σήμερα, σεβάστηκε το θεσμικό πλαίσιο της ανάληψης των καθηκόντων από την αξιότιμη και ελλογιμότατη κ. Κεραμέως, αναμένοντας την εφαρμογή των υποσχέσεών της.
Η ΠΕΘ σεβόμενη την ιστορία της εκζητά από τα αρμόδια όργανα του Υπουργείου Παιδείας τον λόγο των ως άνω πράξεων και φυσικά τον διάλογο, ελπίζοντας, με αγαθή πρόθεση, σε άμεσες διορθωτικές κινήσεις επ’ αυτών. Παράλληλα, δεν αφίσταται του δικαιώματός της να εξαντλήσει κάθε νόμιμο μέσο για την πλήρη και άμεση εφαρμογή των αποφάσεων του ΣτΕ, που αφορούν στο μάθημα των Θρησκευτικών.
Κλείνοντας τα μάτια στην πραγματικότητα το παραπάνω δελτίο τύπου της ΠΕΘ «ξεπερνά» την παράγραφο Β) της εντολής που έδωσε η κ. Υπουργός στην Επιστημονική Επιτροπή που συστάθηκε στο ΙΕΠ, στην οποία αναφέρεται:
« …Β) Εισήγηση σχετικά με τους τρόπους και τις μεθόδους εφαρμογής των αποφάσεων του Σ.τ.Ε., του ΕΔΔΑ και της ΑΠΔΠΧ, όσον αφορά σε όλες τις υπόλοιπες πτυχές των αποφάσεων αυτών που συνδέονται με το Μάθημα των Θρησκευτικών, με έμφαση στη διατήρηση της υποχρεωτικότητας του Μαθήματος και τη διαδικασία απαλλαγής των μαθητών/μαθητριών…». Η απόφαση για τη σύσταση της επιστημονικής επιτροπής του ΙΕΠ, καθώς τα βιογραφικά των επτά μελών της, είναι στο https://www.pde.gr/index.php?topic=35171.406
Συνιστώ στην ΠΕΘ να επανέλθει με τα Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς, στα οποία να συμπεριλάβει τις πρόσφατες Αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων ( βλ. https://www.pde.gr/index.php?topic=35171.98 ) και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (βλ. https://www.pde.gr/index.php?topic=35171.42 ) για το Μάθημα των Θρησκευτικών …..
-
Η εκλεκτή συνάδελφος Χριστίνα Μ. μου θύμισε να θυμίσω στην ΠΕΘ (…. για το επόμενο,ελπίζω μη "λογοκριμένο" δελτίο τύπου) μια άλλη πλευρά των αποφάσεων του ΣτΕ για το Μάθημα των Θρησκευτικών:
Αναλυτική περίληψη των 1749 και 1750/2019 αποφάσεων της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας
27/09/2019
Πρόεδρος: Αθ. Ράντος, Αντιπρόεδρος
Εισηγητής: Π. Μπραΐμη, Σύμβουλος
Με τις 1749 και 1750/2019 αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας ακυρώθηκαν οι 101470/Δ2/16.6.2017 (Β΄ 2104) και 99058/Δ2/13.6.2017 (Β΄ 2105) αποφάσεις του Υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, με τις οποίες καθορίσθηκαν τα προγράμματα σπουδών του μαθήματος των θρησκευτικών αφενός του δημοτικού και του γυμνασίου και αφετέρου του λυκείου. Ειδικότερα, σε σχέση με τη διδασκαλία του μαθήματος των θρησκευτικών, η Ολομέλεια του Δικαστηρίου έκρινε, κατά πλειοψηφία, ότι πρέπει να επιδιώκεται η ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης και ότι το μάθημα αυτό απευθύνεται αποκλειστικά στους ορθόδοξους χριστιανούς μαθητές.
………………………………
Εξάλλου, οι ετερόδοξοι, αλλόθρησκοι ή άθεοι μαθητές έχουν δικαίωμα πλήρους απαλλαγής από το μάθημα με την υποβολή σχετικής δήλωσης, η οποία θα μπορούσε να γίνει με μόνη την επίκληση λόγων θρησκευτικής συνείδησης, η δε Πολιτεία οφείλει, εφόσον συγκεντρώνεται ικανός αριθμός μαθητών που απαλλάσσονται, να προβλέψει τη διδασκαλία ισότιμου μαθήματος προκειμένου να αποτραπεί ο κίνδυνος «ελεύθερης ώρας».
Περαιτέρω, εφόσον διασφαλίζεται η ανωτέρω συνταγματική υποχρέωση του Κράτους για την ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης των μαθητών, η Πολιτεία δεν εμποδίζεται να περιλαμβάνει στα σχολικά προγράμματα και εκπαίδευση «θρησκειολογικού» χαρακτήρα με πληροφορίες και γνώσεις για άλλες θρησκείες και δόγματα. μαθημάτων (δημοτικό-γυμνάσιο) είτε είναι άσχετα ή και αντίθετα με την ορθόδοξη χριστιανική διδασκαλία (λύκειο)…..
-
«Καμπάνες» έκρουσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην ομιλία του πριν τη Θεία Λειτουργία, που τελέστηκε στις 25.12 στον Πατριαρχικό Ναό.
Στην ομιλία του ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε, σύμφωνα με το ΑΜΠΕ, στον υπερεθνικό χαρακτήρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το οποίο δεν συνδέεται με περιβάλλοντα στενά εθνικά. Υπενθύμισε, μάλιστα, τους λόγους του Μητροπολίτου Γέροντος Περγάμου Ιωάννη, ο οποίος, σε ομιλία του για τον θεσμό του Οικουμενικού Πατριαρχείου, είχε επισημάνει ότι «αν δεν υπήρχε ο θεσμός αυτός, θα έπρεπε να είχε εφευρεθεί. Χωρίς το Οικουμενικό Πατριαρχείο η Ορθοδοξία θα περιπέσει στη δίνη των εθνικισμών, στην καυχησιολογία του παρελθόντος, στην εσωστρέφεια της αυτάρκειας, στην περιφρόνηση του συγχρόνου κόσμου. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο απέδειξε ότι μπορεί να μετουσιώνει το παρελθόν σε παρόν, το παρόν σε μέλλον, το χθες και το σήμερα σε αύριο. Και τούτο, γιατί πέρα από τη θεσμική του ιδιότητα, είναι φορέας μιας ανοικτής νοοτροπίας, μιας καθολικότητας και μιας ευαισθησίας για τον άνθρωπο κάθε εποχής. Και αυτό αποτελεί την κατ' άνθρωπον εγγύηση του μέλλοντός του».
-
Μια ενδιαφέρουσα παρέμβαση του κ. Χαράλαμπου Ανθόπουλου, Καθηγητή Δικαίου και Διοίκησης ΕΑΠ αναδημοσιεύεται στο ekklisiaonline.gr στο σύνδεσμο: https://www.ekklisiaonline.gr/nea/to-mathima-ton-thriskeftikon-prepi-na-gini-ypochreotiko/
Ο Καθηγητής θέτει το θέμα του «opt-out», δηλ. του δικαιώματος απαλλαγής από το μάθημα των Θρησκευτικών, πρακτικά για οποιονδήποτε λόγο, και οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους.
Στη Β΄ ξένη γλώσσα ο κηδεμόνας υποχρεούται εντός συγκεκριμένων προθεσμιών να δηλώσει ποια Β΄ ξένη γλώσσα επιθυμεί. Στο μάθημα των Θρησκευτικών αυτό προφανώς είναι αδύνατον, μια και ο κηδεμόνας μπορεί να δει ή μη θέλει να ξαναδεί «τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν» οποιαδήποτε εποχή του έτους….
-
Έλαβα ένα προσωπικό μήνυμα με την παράκληση να μην χρησιμοποιούνται αποσπασματικά τα επιχειρήματα που παρατίθενται στη συζήτηση για το Μάθημα των Θρησκευτικών. Συμφωνώ απολύτως, γι΄ αυτό και παραθέτω (με δικές μου επισημάνσεις) ολόκληρη την παρέμβαση του Καθηγητή κ. Ανθόπουλου.
«Το μάθημα των θρησκευτικών πρέπει να γίνει υποχρεωτικό»
Γράφει ο Χαράλαμπος Ανθόπουλος, Καθηγητής Δικαίου και Διοίκησης ΕΑΠ
Μετά την απόφαση 1749/2019 της Ολομέλειας του ΣτΕ, που έκρινε ως αντισυνταγματικό το ισχύον Πρόγραμμα Σπουδών για το μάθημα των Θρησκευτικών στο Δημοτικό και το Γυμνάσιο, το υπουργείο Παιδείας θα πρέπει να επανεξετάσει συνολικά το θέμα της θρησκευτικής εκπαίδευσης στα σχολεία
Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι θα πρέπει να ενσωματώσει στο νέο Πρόγραμμα Σπουδών το σύνολο των ερμηνευτικών παραδοχών της εν λόγω απόφασης, μετατρέποντας ξανά το μάθημα των Θρησκευτικών σε ένα αμιγώς ομολογιακό μάθημα, συμπληρωματικό της θρησκευτικής εκπαίδευσης που παρέχεται από τα Κατηχητικά Σχολεία της Εκκλησίας.
Πράγματι, το κατεξοχήν προβληματικό στοιχείο της απόφασης αυτής είναι ότι δεν διακρίνει ανάμεσα στη θρησκευτική εκπαίδευση που παρέχεται από την Εκκλησία ή την οικογένεια και σε εκείνη που παρέχεται από το σχολικό σύστημα σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. Το ΣτΕ θεωρεί στην ουσία ότι υπάρχει μέσα στο Ελληνικό Σύνταγμα ένα αυτόνομο «θρησκευτικό Σύνταγμα», εντός του οποίου εντάσσεται και το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. Σύμφωνα με το ΣτΕ, οι θεμελιώδεις θρησκευτικές αξίες που διέπουν αυτό το αυτόνομο σε σχέση με το σύνολο του Συντάγματος «θρησκευτικό Σύνταγμα» συμπίπτουν κατά βάση με τις αξίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Επικαλείται μάλιστα προς τούτο και την επίκληση της Αγίας Τριάδας στην προμετωπίδα του Συντάγματος, η οποία δεν συνδέεται όμως μόνο με την ορθόδοξη πίστη, αλλά αποτελεί κοινό δόγμα για το μεγαλύτερο μέρος του χριστιανισμού. Ειδικά στην ορθόδοξη πίστη αναφέρεται η έννοια της επικρατούσας θρησκείας στο άρθρο 3 παρ. 1 Συντ. Οι συνέπειές της, όμως, είναι περιορισμένες, εξαντλούνται στον καθορισμό του κρατικού εορτολογίου ή σε κάποιες εθιμικές πρακτικές (π.χ. χριστιανικά σύμβολα στις δικαστικές ή σχολικές αίθουσες), που δεν βλάπτουν κανέναν.
Δεν φτάνουν, πάντως, μέχρι του σημείου να καθορίζουν την έννοια της ανάπτυξης της θρησκευτικής συνείδησης στο άρθρο 16 παρ. 2 Συντ., η οποία σύμφωνα με το ΣτΕ πρέπει να νοείται αποκλειστικά ως ανάπτυξη της ορθόδοξης χριστιανικής συνείδησης. Συνεπώς -κατά το ΣτΕ-, το μάθημα των Θρησκευτικών δεν μπορεί να έχει άλλο περιεχόμενο εκτός από τη διδασκαλία των δογμάτων, των ηθικών αξιών και των παραδόσεων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Τότε όμως δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικό, εν όψει της αρχής της ελευθερίας της συνείδησης και της θρησκευτικής ελευθερίας. Μάλιστα, μετά την απόφαση 28/2019 της ΑΠΔΠΧ και εκείνη της 31/10/2019 του ΕΔΔΑ, εφόσον το μάθημα των Θρησκευτικών αποκτήσει τα χαρακτηριστικά που υποδεικνύει το ΣτΕ, τότε θα καταστεί υποχρεωτικό ένα σύστημα «opt-out», με επίκληση απλώς λόγων συνείδησης εν γένει. Δηλαδή δικαίωμα απαλλαγής, πρακτικά για οποιονδήποτε λόγο, και οποτεδήποτε κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους.
Κατά τη γνώμη μου, το μάθημα των Θρησκευτικών είναι απαραίτητο και πρέπει να γίνει υποχρεωτικό για όλους τους μαθητές, εν όψει του αυξανόμενου θρησκευτικού αναλφαβητισμού των νέων γενεών, αλλά ως μέρος του «εκπαιδευτικού» και όχι του «θρησκευτικού Συντάγματος», ιδίως όπως αυτό γίνεται αντιληπτό από το ΣτΕ.
Στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να υιοθετηθεί από το νέο Πρόγραμμα Σπουδών μια αντικειμενική προσέγγιση του θρησκευτικού φαινομένου, με έμφαση από ποσοτική άποψη στην επικρατούσα θρησκεία και στον Χριστιανισμό, αλλά και με άνοιγμα τουλάχιστον στις μη χριστιανικές μονοθεϊστικές θρησκείες.
Ένα τέτοιο μάθημα, μη αμιγώς ομολογιακό, με καλύτερο εκπαιδευτικό υλικό από εκείνο που συνοδεύει τα ακυρωθέντα Προγράμματα Σπουδών, μπορεί να γίνει και ελκυστικό.
-
"Πράγματι, το κατεξοχήν προβληματικό στοιχείο της απόφασης αυτής είναι ότι δεν διακρίνει ανάμεσα στη θρησκευτική εκπαίδευση που παρέχεται από την Εκκλησία ή την οικογένεια και σε εκείνη που παρέχεται από το σχολικό σύστημα σύμφωνα με το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. Το ΣτΕ θεωρεί στην ουσία ότι υπάρχει μέσα στο Ελληνικό Σύνταγμα ένα αυτόνομο «θρησκευτικό Σύνταγμα», εντός του οποίου εντάσσεται και το άρθρο 16 παρ. 2 Συντ. Σύμφωνα με το ΣτΕ, οι θεμελιώδεις θρησκευτικές αξίες που διέπουν αυτό το αυτόνομο σε σχέση με το σύνολο του Συντάγματος «θρησκευτικό Σύνταγμα» συμπίπτουν κατά βάση με τις αξίες της Ορθόδοξης Εκκλησίας."
Θεωρώ ότι δε χρειάζονται περαιτέρω διευκρινίσεις. Όταν γίνει κατανοητό από όλους χωρίς "αγκυλώσεις" και παρανοήσεις, θα παραμείνει το μάθημα των θρησκευτικών υποχρεωτικό, όπως και τα υπόλοιπα μαθήματα, τα οποία στοχεύουν στη γνωστική ανάπτυξη των μαθητών και την ανάπτυξη της κριτικής τους σκέψης.
-
Εκοιμήθη ο Αναστάσιος Μαρίνος, Αντιπρόεδρος του ΣτΕ ε.τ., ο πρωταγωνιστής του υποχρεωτικού χριστιανικού μαθήματος των Θρησκευτικών
Εκοιμήθη ο Αντιπρόεδρος του ΣτΕ ε.τ. Αναστάσιος Μαρίνος. Η κηδεία του θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2020 στο Α' Κοιμητήριο Αθηνών.
Ο Αναστάσιος Μαρίνος υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους δικαστικούς λειτουργούς που συνέβαλε τα μέγιστα στην διάσωση τόσο της υποχρεωτικότητας όσο και του ορθόδοξου χριστιανικού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών.
Υπό την προεδρία του, ως Αντιπροέδρου του ΣτΕ, προεδρεύοντος στο Τμήμα ΣΤ΄ του ΣτΕ, ελήφθησαν οι αποφάσεις ΣτΕ 3356/1995 που ορίζει ότι «Tο μάθημα των θρησκευτικών πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία σύμφωνα με τις αρχές της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας» αλλά και ΣτΕ 2176/1998 που καθορίζει τον αριθμό ωρών διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών. Να σημειωθεί ότι στις δύο αυτές αποφάσεις παραπέμπουν και οι τέσσερις πρόσφατες αποφάσεις του ΣτΕ (ΣτΕ 660/2018, ΣτΕ 926/2018, ΣτΕ 1749 και 1750/2019) με τις οποίες ακυρώθηκαν οι Υ.Α. Φίλη και Γαβρόγλου για τα Θρησκευτικά.
Επιπλέον ο Αναστάσιος Μαρίνος παρενέβη πολλές φορές με Γνωμοδοτήσεις αλλά και κατάλληλη αρθρογραφία για την υπεράσπιση του ορθόδοξου χριστιανικού χαρακτήρα του μαθήματος των Θρησκευτικών. Οι τελευταίες δημόσιες παρεμβάσεις του για το θέμα έγιναν την περίοδο 2011-2012 όταν η τότε Υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου ξεκινούσε την πιλοτική εφαρμογή των «νέων» Προγραμμάτων Σπουδών που ταλαιπώρησαν όλα τα επόμενα χρόνια Θεολόγους, Δασκάλους και την εκπαιδευτική κοινότητα. Ο Αναστάσιος Μαρίνος τότε με ξεκάθαρα λόγια στηλίτευσε τόσο τις πολιτικές αποφάσεις όσο και τον ρόλο μερίδας Θεολόγων αλλά και της Διοικούσας Εκκλησίας που προωθούσαν αυτά τα Θρησκευτικά.
ΠΗΓΗ: http://thriskeftika.blogspot.com/2019/12/blog-post_29.html
-
Διάφοροι «προτείνουν» ως μεταβατική λύση, ώστε να εφαρμοστούν οι αποφάσεις του ΣτΕ για το ομολογιακό μάθημα, να ξαναγυρίσουμε στα βιβλία που χρησιμοποιούνταν στα σχολεία πριν τους «Φακέλους Μαθήματος».
Ας παραθέσω ένα απόσπασμα από τα Θρησκευτικά ΣΤ΄ Δημοτικού, Κεφάλαιο 18 «Οι αιρέσεις νοθεύουν την αλήθεια», για να καταδείξω το ανυπόστατο της «πρότασης» αυτής:
« …..Και σήμερα πολλοί είναι εκείνοι που νοθεύουν τη διδασκαλία της Εκκλησίας μας. Απομονώνουν κάποιες φράσεις από την Αγία Γραφή, παραποιούν το νόημά τους και παραπλανούν όσους δεν γνωρίζουν την ορθόδοξη διδασκαλία. Με ποικίλα μέσα, όπως διανομή φυλλαδίων, επισκέψεις σε σπίτια κ.ά. προσεγγίζουν πολλούς χριστιανούς και προσπαθούν να τους προσηλυτίσουν.
Οι πιστοί θα πρέπει να επαγρυπνούν και να μένουν σταθεροί στην ορθόδοξη πίστη και στην Παράδοση της Εκκλησίας μας. Πάνω από όλα, όμως, ο καθένας μας θα πρέπει να γνωρίζει ότι οι αιρετικοί είναι άνθρωποι που έχουν χάσει το δρόμο της σωτηρίας και ότι έχουμε χρέος να τους βοηθήσουμε να επιστρέψουν στην Ορθοδοξία…»
ΠΗΓΗ: http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSDIM-F100/501/3263,13301/
-
Ενδιαφέρουσα η ανακοίνωση - https://www.kairosnet.gr/news/general/821-i-ektakti-geniki-synelefsi-tou-panelliniou-theologikoy-syndesmou-kairos-kai-oi-apofaseis-tis-gia-to-mathima-ton-thriskeftikon - για την έκτακτη Γενική Συνέλευση του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου «ΚΑΙΡΟΣ για την αναβάθμιση της Θρησκευτικής Εκπαίδευσης», με μοναδικό θέμα της ημερήσιας διάταξης: «Οι πρόσφατες Αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, του Συμβουλίου της Επικρατείας και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για το Μάθημα των Θρησκευτικών».
Ξεχωρίζω ένα απόσπασμα:
« ….Είμαστε αντίθετοι στην «ομοσπονδοποίηση» του μαθήματος των Θρησκευτικών, στο πλαίσιο ενός πολυ-θρησκειακού μοντέλου θρησκευτικής εκπαίδευσης. Το μοντέλο αυτό, ακόμη και όταν έχει νομικά ερείσματα, πάσχει παιδαγωγικά και δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες κοινωνικές και εκπαιδευτικές απαιτήσεις. Το ζητούμενο στο σύγχρονο σχολείο είναι ο δημιουργικός διάλογος, στο πλαίσιο μιας κουλτούρας συνεργασίας, συναντίληψης και συμπερίληψης και όχι ο χωρισμός των μαθητών και η απομόνωσή τους….»
-
Μερικοί έχετε χάσει το μέτρο....
Ο τίτλος του νήματος είναι:
Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;
Και ο καθένας γράφει την πίκρα του.....
-
Με τίτλο «Αλλαγές στο μάθημα των Θρησκευτικών» δημοσιεύτηκε στην «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» το παρακάτω άρθρο του πάντα καλά πληροφορημένου εκπαιδευτικού συντάκτη Απόστολου Λακασά.
« Περικόπτονται οι θρησκειολογικές αναφορές στα νυν προγράμματα σπουδών των Θρησκευτικών, ωστόσο τα προγράμματα δεν αποκαθηλώνονται. Αυτός είναι ο βασικός σχεδιασμός του υπουργείου Παιδείας για τις αλλαγές που θα γίνουν στο κρίσιμο μάθημα, καθώς πλέον το υπουργείο οφείλει να εναρμονισθεί με την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, που έκρινε αντισυνταγματικά τα νυν προγράμματα σπουδών των Θρησκευτικών.
Επίσης, αποφάσεις υπέρ της αναιτιολόγητης απαλλαγής από το μάθημα έχουν εκδώσει το ΣτΕ, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και η ελληνική Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Στο πλαίσιο αυτό, οι απαλλαγές των μαθητών από το μάθημα θα είναι πλέον αναιτιολόγητες.
Ειδικότερα, με εντολή της υπουργού Παιδείας, Νίκης Κεραμέως, συστάθηκε στο Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής επιτροπή επιστημόνων για τα ζητήματα που ανέκυψαν μετά τις αποφάσεις των δύο δικαστηρίων και της Αρχής. Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», βασικός άξονας των αλλαγών θα είναι το ψαλίδισμα των αναφορών θρησκειολογικού χαρακτήρα που υπάρχουν στα νυν προγράμματα σπουδών.
Ουσιαστικά θα γίνουν προσαρμογές, ώστε το μάθημα να εναρμονισθεί με την απόφαση του ΣτΕ. Πρόκειται για τη βασική υπουργική γραμμή, η οποία συνάδει με τις θέσεις όσων πιστεύουν –μεταξύ αυτών και εκκλησιαστικοί παράγοντες– ότι το μάθημα δεν πρέπει να αποκτήσει ομολογιακό χαρακτήρα.
Παράλληλα, θα γίνουν περικοπές των θρησκειολογικών αναφορών από τους 11 φακέλους που έχουν δοθεί στους μαθητές των τάξεων ως προσωρινό έντυπο υλικό, πριν συγγραφούν νέα βιβλία.
Η διατήρηση των προγραμμάτων σπουδών προκρίθηκε και για τον επιπλέον λόγο ότι τα προγράμματα σπουδών δίνουν στους διδάσκοντες (δασκάλους στο δημοτικό και θεολόγους στη δευτεροβάθμια) την ελευθερία να προσαρμόσουν νέα στοιχεία».
ΠΗΓΗ:
https://www.kathimerini.gr/1059316/article/epikairothta/ellada/allages-sto-ma8hma-twn-8rhskeytikwn
-
Όλες οι τελευταίες εξελίξεις στο Μάθημα των Θρησκευτικών μου ενισχύουν την πεποίθηση πως η σημερινή πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων λειτουργεί στη λογική "Παρελθέτω απ' εμού το ποτήριον τούτο".
Η Επιτροπή που συγκροτήθηκε στο ΙΕΠ - χωρίς σαφές χρονοδιάγραμμα λήξης των εργασιών της και κατάθεσης πορίσματος - άραγε θα λειτουργήσει ως Επιτροπή ή ως "Επι-ντροπή" που θα βοηθήσει απλώς την κ. Κεραμέως να κερδίσει χρόνο;
-
Και επιπλέον, αυτό το πόρισμα θα έχει καθολική εφαρμογή και στα ελληνικά ή «ελληνικά» σχολεία του εξωτερικού ή θα συνεχίσει να υπαγορεύεται το πρόγραμμα σπουδών κάποιων εξ αυτών τους από τους βασικούς χρηματοδότες των πέραν της δεκαετίας ή ακόμη και εικοσαετίας «αμισθί» αποσπασμένων εκπαιδευτικών;
-
Και επιπλέον, αυτό το πόρισμα θα έχει καθολική εφαρμογή και στα ελληνικά ή «ελληνικά» σχολεία του εξωτερικού ή θα συνεχίσει να υπαγορεύεται το πρόγραμμα σπουδών κάποιων εξ αυτών τους από τους βασικούς χρηματοδότες των πέραν της δεκαετίας ή ακόμη και εικοσαετίας «αμισθί» αποσπασμένων εκπαιδευτικών;
Παρακαλώ μη γράφουμε "ότι νά 'ναι".
Και εγώ έχω κάνει σφοδρή κριτική σε διάφορες εκφάνσεις του περίπλοκου αυτού θέματος, αλλά προσπαθώ πάντα να λειτουργώ με βάση τα πραγματικά δεδομένα. Η συγκεκριμένη λοιπόν επιτροπή δεν αποτελείται από τους "από εικοσαετίας αμισθί αποσπασμένους εκπαιδευτικούς", αλλά από τους παρακάτω επτά επιστήμονες που θα δουλέψουν αμισθί:
1. Κωνσταντίνος Κορναράκης (Πρόεδρος Επιτροπής). Αναπληρωτής Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας Ε.Κ.Π.Α. (αντικείμενο: Χριστιανική Ηθική). Επιστημονικός υπεύθυνος του προγράμματος του Ι.Ε.Π. για την έκδοση Προγραμμάτων Σπουδών και βιβλίων για τα μαθήματα θρησκευτικής εξειδίκευσης των εκκλησιαστικών σχολείων (2019). Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Εκκλησίας για τον διάλογο με την Πολιτεία για τα Προγράμματα Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών (2017-2018). Επικεφαλής συγγραφικής ομάδας για το βιβλίο των Θρησκευτικών της Ε ́ τάξης του Δημοτικού (έκδοση 2006). Επιμορφωτής πολλαπλασιαστών για τα βιβλία των Θρησκευτικών (2003-2006). Πρόεδρος Εποπτικού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης (2019). Μέλος της Επιτροπής για το μάθημα των Θρησκευτικών της Θεολογικής Σχολής του Ε.Κ.Π.Α..
2. Αθανάσιος Στογιαννίδης. Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας ΑΠΘ (αντικείμενο: Σχολική Παιδαγωγική και Διδακτική Μεθοδολογία του Μαθήματος των Θρησκευτικών). Δρ. Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Βόννης (Rheinischen Friedrich-Wilhelms-Universität Bonn) (αντικείμενο: Θρησκειοπαιδαγωγική, Παιδαγωγική Θεωρία). Δρ. Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (αντικείμενο: Διδακτική του Μαθήματος των Θρησκευτικών). Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Εκκλησίας για τον διάλογο με την Πολιτεία για τα Προγράμματα Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών (2017-2018). Μέλος της συγγραφικής ομάδας για το διδακτικό βιβλίο θεολογικής και εκκλησιαστικής εξειδίκευσης Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης της Α’ τάξης Γυμνασίου “Θέματα από την Αγία Γραφή" (2019). Μέλος της Εκδοτικής Επιτροπής (Board of Editors) του διεθνούς επιστημονικού περιοδικού "Zeitschrift für Pädagogik und Theologie”.
3. Κωνσταντίνος Πρέντος. Διευθυντής 6ου Δημοτικού Σχολείου Κηφισιάς, Δάσκαλος, Θεολόγος, Μ.Α. στην Ποιμαντική θεολογία και αγωγή («Η διαθεματική προσέγγιση της διδασκαλίας του μαθήματος της Θρησκευτικής Αγωγής στην προσχολική ηλικία»), Δρ. Συστηματικής Θεολογίας («Οι μη χριστιανικές θρησκείες στο μάθημα των Θρησκευτικών του δημοτικού σχολείου»). Μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Εκκλησίας για τον διάλογο με την Πολιτεία για τα Προγράμματα Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών (2017-2018). Μέλος συγγραφικής ομάδας για το βιβλίο των Θρησκευτικών της Ε ́ τάξης του Δημοτικού (έκδοση 2006). Μέλος της συγγραφικής ομάδας για τα βιβλία θρησκευτικής εξειδίκευσης των Εκκλησιαστικών Σχολείων (2019).
4. Μάριος Κουκουνάρας – Λιάγκης. Επίκουρος Καθηγητής Τμήματος Θεολογίας ΕΚΠΑ (αντικείμενο: Διδακτική Θρησκευτικών). Μέλος του Εποπτικού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκκλησιαστικής Εκπαίδευσης (2019). Αξιολογητής του Προγράμματος Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών του Λυκείου. Μέλος της Επιτροπής διαλόγου Πολιτείας – Εκκλησίας για την Εκκλησιαστική Εκπαίδευση και Επιμόρφωση του Κλήρου (2016), μέλος της Συνοδικής Επιτροπής Τύπου, Δημοσίων Σχέσεων και Διαφωτίσεως (2016- 2020), Μέλος της Επιτροπής Διοικήσεως της Επικοινωνιακής και Μορφωτικής Υπηρεσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (2014-2016), Ειδικός Σύμβουλος Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων (2007-2009), μέλος της συγγραφικής ομάδας των βιβλίων θρησκευτικής εξειδίκευσης των Εκκλησιαστικών Σχολείων (2019). Διδάσκει στο UCL- Institute of Education του Λονδίνου. Συντονίζει σήμερα τέσσερα προγράμματα με χρηματοδότηση του ΕΛΚΕ του Ε.Κ.Π.Α. και Erasmus+ (KA2). Είναι Ακαδημαϊκός και Επιστημονικός υπεύθυνος E-learning προγραμμάτων ΚΕ.ΔΙ.ΒΙ.Μ. του Ε.Κ.Π.Α. και σχολικών προγραμμάτων του Ε.Κ.Π.Α.
5. Ξανθή Αλμπανάκη. Δρ. Θεολογίας, κάτοχος του Μεταπτυχιακού Διπλώματος Ειδίκευσης της Νομικής Σχολής του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., με ειδίκευση στην Παιδαγωγική. Δίδαξε σε σχολεία της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης από το 2000 και από το 2018 υπηρετεί ως Συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου Θεολόγων Ανατ.Μακεδονίας – Θράκης. Έχει ειδίκευση στη Διαπολιτισμική Εκπαίδευση και την χρήση νέων τεχνολογιών στη διδακτική των Θρησκευτικών. Είναι μέλος της Παιδαγωγικής Εταιρείας Ελλάδος, πρεσβευτής του ευρωπαϊκού προγράμματος Teacher4europe της Αντιπροσωπείας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην Ελλάδα, του Δικτύου Scientix στην Ελλάδα κ.α..
6. Ελένη Μαράκη. Δρ. Επιστημών Αγωγής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, Προϊσταμένη ΚΕΣΥ (Κέντρο Εκπαιδευτικής και Συμβουλευτικής Υποστήριξης) Ηρακλείου της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Κρήτης, έχει υπηρετήσει επί σειρά ετών ως σχολική σύμβουλος Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και είναι Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών (Ι.Α.Κ.Ε.).
7. Φερενίκη Παναγοπούλου. Επίκουρη Καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω. Διετέλεσε επί οκτώ έτη Νομική Ελέγκτρια στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα. Σπούδασε Νομική στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (βασικές σπουδές και μεταπτυχιακό δίπλωμα δημοσίου δικαίου), Δίκαιο και Δημόσια Υγεία στο Πανεπιστήμιο του Harvard. Κατέχει διδακτορικό δίπλωμα στο Συνταγματικό Δίκαιο και τη Βιοηθική από το Πανεπιστήμιο Χούμπολντ του Βερολίνου. Έχει διδάξει Συνταγματικό Δίκαιο, Δίκαιο και Νέες Τεχνολογίες, Δίκαιο Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, Δίκαιο της Δημόσιας Υγείας, Αμερικανικό Δίκαιο και Βιοηθική στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου, στη Σχολή Οικονομικών και Δικαίου του Βερολίνου, στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Έχει δημοσιεύσει σημαντικό αριθμό βιβλίων στα πεδία εξειδίκευσής της.
-
ποιος μίλησε για τα μέλη της επιτροπής;
-
ποιος μίλησε για τα μέλη της επιτροπής;
Ernie μπορείς να διευκρινίσεις τι ακριβώς εννοούσες, αν φυσικά αυτό έχει σχέση με το θέμα μας "Στο δρόμο της Β΄ Ξένης Γλώσσας και τα Θρησκευτικά;"
-
Αναρωτήθηκες ποτέ πως ζουν οι αμισθί αποσπασμένοι στο εξωτερικό ή γιατί δεν παραιτούνται ώστε να βρουν μια άλλη δουλειά με μισθό εκεί όπου ζουν μόνιμα;
Οι τελευταίοι που προσπάθησαν να κάνουν συστηματική καταγραφή τους ξηλώθηκαν με συνοπτικές διαδικασίες. Και φυσικά έχει σχέση με το θέμα που δεν είναι μόνο η μορφή του μαθήματος των θρησκευτικών αλλά ο εν γένει ρόλος που η εκκλησία αναλαμβάνει αυτοβούλως για τον εαυτό της σε διάφορες πτυχές της ζωής ενός κατά τα άλλα κοσμικού κράτους.
Upd
Ατυχής η έκφραση χωρίς μισθό, ήθελα να πω χωρίς επιμίσθιο. Σε κάποιες χώρες ζεις με 1100 ευρώ δεύτερο μισθό και σε κάποιες άλλες όχι. Ούτε λέω ότι γίνεται παντού και στον ίδιο βαθμό.
-
H επιστολή της ΠΕΘ
https://www.ethnos.gr/ekklisia/ekklisia-tis-ellados/83247_theologoi-se-prothypoyrgo-i-kerameos-arneitai-ton-dialogo-mazi
(https://www.ethnos.gr/ekklisia/ekklisia-tis-ellados/83247_theologoi-se-prothypoyrgo-i-kerameos-arneitai-ton-dialogo-mazi)
Θεολόγοι σε πρωθυπουργό: «Η Κεραμέως αρνείται τον διάλογο μαζί μας»
Επιστολή στον πρωθυπουργό για το μάθημα των Θρησκευτικών απέστειλε στις 16 Ιανουαρίου 2020 η Πανελληνία Ενωση Θεολόγων (ΠΕΘ), με την οποία ενημερώνει τον κ. Μητσοτάκη ότι το υπουργείο Παιδείας δεν εφαρμόζει τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Εκφράζει την απορία της και την απογοήτευσή της γιατί η κ. Κεραμέως, η οποία τυγχάνει και έγκριτος νομικός, κατά παράδοξο και ακατανόητο τρόπο, αρνείται μέχρι στιγμής το δημοκρατικά πρέπον, να διαλεχθεί και να συνεργασθεί με την ΠΕΘ, αλλά και τους ειδικούς καθηγητές της Παιδαγωγικής για το θέμα του μαθήματος των Θρησκευτικών.
Επίσης, η ΠΕΘ τονίζει στην επιστολή της προς τον πρωθυπουργό ότι η κυρία Κεραμέως διατηρεί σε ισχύ από τις 20 Σεπτεμβρίου 2019, που εκδόθηκαν οι αποφάσεις του ΣτΕ και μέχρι σήμερα, τα ακυρωμένα από το ΣτΕ Προγράμματα Σπουδών και βιβλία των Θρησκευτικών, ενώ συνέστησε Επιτροπή, ουσιαστικά αναμόρφωσης των προειρημένων ακυρωθέντων από το ΣτΕ Προγραμμάτων, αποκλείοντας όλα τα στελέχη της!
«Η στάση αυτή της υπουργού προβληματίζει εντονότατα, διότι ρίχνει τη σκιά των μη συμβατών με τον δημοκρατικό πολιτισμό μας ενεργειών της επί των συνολικών πεπραγμένων της κυβέρνησής σας» υπογραμμίζει η Ένωση.
Η ΠΕΘ σημειώνει, μεταξύ άλλων, στην επιστολή της ότι «εκπροσωπεί πάνω από 2.500 μέλη, που υπηρετούν σε όλη τη χώρα και είναι το ισχυρότερο, εντιμότερο και σοβαρότερο όργανο, το οποίο μπορεί να έχει άποψη επιστημονική επί του μαθήματος των Θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση».
-
H επιστολή της ΠΕΘ
............
Η ΠΕΘ σημειώνει, μεταξύ άλλων, στην επιστολή της ότι «εκπροσωπεί πάνω από 2.500 μέλη, που υπηρετούν σε όλη τη χώρα και είναι το ισχυρότερο, εντιμότερο και σοβαρότερο όργανο, το οποίο μπορεί να έχει άποψη επιστημονική επί του μαθήματος των Θρησκευτικών στην Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση».
Παρατηρώ με έκπληξη πως "το ισχυρότερο, εντιμότερο και σοβαρότερο όργανο", όπως μας αυτοσυστήνεται, εξακολουθεί να απέχει πεισματικά από τη ζώσα πραγματικότητα. Υπενθυμίζω παλαιότερο σχόλιο μου στη χριστουγεννιάτικη ανακοίνωση της ΠΕΘ:
Κλείνοντας τα μάτια στην πραγματικότητα το παραπάνω δελτίο τύπου της ΠΕΘ «ξεπερνά» την παράγραφο Β) της εντολής που έδωσε η κ. Υπουργός στην Επιστημονική Επιτροπή που συστάθηκε στο ΙΕΠ, στην οποία αναφέρεται:
« …Β) Εισήγηση σχετικά με τους τρόπους και τις μεθόδους εφαρμογής των αποφάσεων του Σ.τ.Ε., του ΕΔΔΑ και της ΑΠΔΠΧ, όσον αφορά σε όλες τις υπόλοιπες πτυχές των αποφάσεων αυτών που συνδέονται με το Μάθημα των Θρησκευτικών, με έμφαση στη διατήρηση της υποχρεωτικότητας του Μαθήματος και τη διαδικασία απαλλαγής των μαθητών/μαθητριών…». Η απόφαση για τη σύσταση της επιστημονικής επιτροπής του ΙΕΠ, καθώς τα βιογραφικά των επτά μελών της, είναι στο https://www.pde.gr/index.php?topic=35171.406
Συνιστώ στην ΠΕΘ να επανέλθει με τα Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς, στα οποία να συμπεριλάβει τις πρόσφατες Αποφάσεις της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων ( βλ. https://www.pde.gr/index.php?topic=35171.98 ) και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (βλ. https://www.pde.gr/index.php?topic=35171.42 ) για το Μάθημα των Θρησκευτικών …..
-
Το άρθρο 34, που προβλέπει την εφεξής μη αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας των μαθητών στα πιστοποιητικά σπουδών και τα αποδεικτικά απόλυσης ψηφίστηκε χθες από όλα τα κόμματα, εκτός από την «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ», όπως φαίνεται από τα πρακτικά της συνεδρίασης:
Άρθρο 34 ως έχει
Ν.Δ.: ΝΑΙ
ΣΥΡΙΖΑ: ΝΑΙ
Κίνημα Αλλαγής: ΝΑΙ
Κ.Κ.Ε.: ΝΑΙ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ: OXI
ΜέΡΑ25: ΝΑΙ
Παραθέτω παρακάτω την τοποθέτηση του Βελόπουλου στη Βουλή για το θέμα. Οποιαδήποτε ομοιότητα με την τοποθέτηση του Παναγιώτη Τσαγκάρη, Γενικού Γραμματέα της Πανελλήνιας Ένωσης Θεολόγων(ΠΕΘ) με θέμα «Τα μιαροθρησκευτικά της Νέας Τάξης Πραγμάτων»
( βλ. http://thriskeftika.blogspot.com/2020/01/13-1-2020.html#more ) δε νομίζω να είναι συμπτωματική ….
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΒΕΛΟΠΟΥΛΟΣ (Πρόεδρος της Ελληνικής Λύσης):
«……….Πάμε τώρα στο νομοσχέδιο και στο άρθρο 34. Κυρία Υπουργέ μου, δεν ξέρω γιατί, αλλά έχετε ένα πρόβλημα με τη θρησκεία, κάτι που με στενοχωρεί, γιατί σας συμπαθώ. Τι πρόβλημα με την Ορθοδοξία είναι αυτό; Απαλοιφή θρησκεύματος και ιθαγένειας από απολυτήρια και πιστοποιητικά σπουδών. Θα μου πείτε για το ΣτΕ. Ναι, αλλά το ΣτΕ είπε ότι οι ψευδομουφτήδες είναι παράνομοι. Έτσι λέει η εισήγηση. Είπε κι άλλα το ΣτΕ για μισθούς και συντάξεις πολλές φορές και δεν τα εφαρμόσατε. Εδώ γιατί τα εφαρμόζετε; Ό,τι είναι εναντίον της ιστορίας, της θρησκείας, του πολιτισμού μας εφαρμόζεται ρητά και κατηγορηματικά……..»
Έπειτα από αυτή τη νομοθετική ρύθμιση, πιστεύω πως σύντομα για το μάθημα των Θρησκευτικών θα μπορεί αναιτιολόγητα κάποιος να ζητήσει απαλλαγή…
-
Οντας μελοςπολλα χρονια στο forum διαπιστωσα με λυπη μου οτι η διαχειριση εσβησε μηνυμα μου που αφορουσε το ασχετο διαφορων μηνυματων με το θεμα συζητησης. Ειναι το νεο ηθος-υφος αυτο του site???
-
Βόρεια Κορέα και επισήμως...το "σφυροδρέπανο" λείπει άλλα κάτι θα κάνουμε...ε συντροφια ?
Το άρθρο 34, που προβλέπει την εφεξής μη αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας των μαθητών στα πιστοποιητικά σπουδών και τα αποδεικτικά απόλυσης ψηφίστηκε χθες από όλα τα κόμματα, εκτός από την «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ», όπως φαίνεται από τα πρακτικά της συνεδρίασης:
Άρθρο 34 ως έχει
Ν.Δ.: ΝΑΙ
ΣΥΡΙΖΑ: ΝΑΙ
Κίνημα Αλλαγής: ΝΑΙ
Κ.Κ.Ε.: ΝΑΙ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ: OXI
ΜέΡΑ25: ΝΑΙ
-
Βόρεια Κορέα και επισήμως...το "σφυροδρέπανο" λείπει άλλα κάτι θα κάνουμε...ε συντροφια ?
Η μόνη λύση είναι η ίδρυση ιεροδιδασκάλιων από κάποιον φορέα, ανεξάρτητο του δήθεν προοδευτικού κράτους.
-
Η μόνη λύση είναι η ίδρυση ιεροδιδασκάλιων από κάποιον φορέα, ανεξάρτητο του δήθεν προοδευτικού κράτους.
Διαφωνώ με την πρόταση να ιδρυθούν ιεροδιδασκαλεία από τις επιμέρους θρησκευτικές κοινότητες της χώρας.
Πέρα από τα προφανή, π.χ. την απόλυση των 3.000 μονίμων εκπαιδευτικών του κλάδου ΠΕ01 (Θεολόγοι) που υπηρετούν στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, για μένα το σημαντικότερο μειονέκτημα των ιεροδιδασκαλείων είναι πως αυτά αποτελούν "εκτροφεία φανατισμού". Η ιστορική εμπειρία εξάλλου αποτελεί αδιάψευστο μάρτυρα. Σκεφτείτε μόνο πόσο περιθωριακός είναι ο ρόλος των κατηχητικών της Ορθόδοξης εκκλησίας (της "επικρατούσας θρησκείας" κατά το Σύνταγμα) σήμερα.
Καλύτερα να επικεντρωθούμε στο πως στο εκπαιδευτικό μας σύστημα το Μάθημα των Θρησκευτικών θα αναβαθμιστεί, προσαρμοζόμενο στις σύγχρονες ανάγκες, ώστε να πάψει να είναι "η ώρα του παιδιού".
-
Ένα ενδιαφέρον άρθρο με θέμα «Θρησκευτική εκπαίδευση και θρησκευτικές ετερότητες» δημοσιεύτηκε στο νέο τεύχος του επιστημονικού θεολογικού ηλεκτρονικού περιοδικού Symbol-e (βλ. https://eduthriskeftika.blogspot.com/2020/01/symbol-e.html#more ).
Ο συντάκτης του άρθρου Νικόλαος Γ. Τσιρέβελος είναι «μάχιμος» εκπαιδευτικός της τάξης, καθώς υπηρετεί ως θεολόγος καθηγητής στο «Βενετόκλειο» (1ο Λύκειο Ρόδου).
« ….Στις μέρες μας η μετανάστευση και η προσφυγιά αυξάνονται διαρκώς, ενώ η επίδρασή τους είναι πιο έντονη σε εκκοσμικεύμενες χώρες, όπως οι ευρωπαϊκές, που έχουν αναπτυχθεί με βάση τα χριστιανικά ιδεώδη, αλλά και τις αξίες του Διαφωτισμού. Η υποδοχή των θρησκευτικών ετεροτήτων από τους τοπικούς πληθυσμούς, θρησκευόμενους ή μη, έχει ποικίλες διακυμάνσεις. Έτσι υπάρχει η θετική ανταπόκριση που αρχιτεκτονεί την ειρηνική συνύπαρξη με τις ετερότητες. Ωστόσο έντονη και ανησυχητική είναι η τάση που επιδιώκει την αφομοίωση και την αλλαγή της θρησκευτικής ταυτότητας των ετεροτήτων. Μάλιστα στην ακραία εκδοχή της υπερυψώνει ακραίες ιδεολογικές στάσεις που διέπονται από εθνικό και θρησκευτικό φανατισμό. Κατά συνέπεια οι μετανάστες και οι πρόσφυγες αντιμετωπίζονται ως εχθρική απειλή και επιδιώκεται η απομάκρυνσή τους με κάθε τρόπο και μέσο από τις χώρες υποδοχής. Αναμφίβολα ο πλουραλιστικός χαρακτήρας των κοινωνιών είναι σε άμεση σχέση με την εκπαιδευτική διαδικασία και οπωσδήποτε τη Θρησκευτική Εκπαίδευση. Όσον αφορά τη Θρησκευτική Εκπαίδευση (από εδώ και στο εξής ΘΕ) η συνύπαρξη των θρησκευτικών ετεροτήτων στο ίδιο δημόσιο σχολείο εγείρει διάφορους προβληματισμούς. Πιο συγκεκριμένα, μπορεί η ΘΕ που διατηρεί έναν ολοκληρωτικά κατηχητικό ή ομολογιακό χαρακτήρα να σέβεται στην πράξη τη θρησκευτική πίστη των ετεροτήτων; Από την άλλη, ένα μάθημα καθαρά θρησκειολογικό, που θα απευθύνεται σε όλους τους μαθητές/όλες τις μαθήτριες επαρκεί για την ολοκληρωμένη γνώση της τοπικής θρησκευτικής παράδοσης; Επίσης, με ποιες προϋποθέσεις μπορούν να συνυπάρξουν ειρηνικά οι ετερόθρησκοι-ετεροεθνείς μαθητές/μαθήτριες στο ίδιο δημόσιο σχολείο; Πως μπορεί η ΘΕ να διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στην προετοιμασία για την ένταξη των μαθητών/μαθητριών στον κοινωνικό χώρο και στη δημιουργία των προϋποθέσεων για την αρμονική συμβίωση; Στα πλαίσια αυτών των προβληματισμών συγγράφτηκε το παρόν άρθρο….»
-
Μια ερώτηση για την 17Ν θα κάνετε κάτι κ.Κεραμεως ?
https://www.anaplirotes.gr/meta-tous-treis-ierarxes-tha-ypovathmistoyn-kai-alles-argies/? (https://www.anaplirotes.gr/meta-tous-treis-ierarxes-tha-ypovathmistoyn-kai-alles-argies/?)
-
Στο ΦΕΚ δημοσιεύτηκε ο Νόμος 4653/2020 (ΦΕΚ 12/τεύχος Α/24-01-2020) με θέμα «Εθνική Αρχή Ανώτατης Εκπαίδευσης, Ειδικοί Λογαριασμοί Κονδυλίων Έρευνας Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, Ερευνητικών και Τεχνολογικών Φορέων και άλλες διατάξεις».
Το σχετικό με το θέμα μας άρθρο, το άρθρο 34, ψηφίστηκε ως εξής:
Άρθρο 34 Απαλοιφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας
από τα αποδεικτικά απόλυσης και τα πιστοποιητικά σπουδών
1. Αποδεικτικά απόλυσης και κάθε είδους αποδεικτικά και πιστοποιητικά σπουδών, που αφορούν μαθητές που φοίτησαν στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση πριν από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου, εκδίδονται εφεξής χωρίς την αναγραφή του θρησκεύματος και της ιθαγένειας.
2. Στο ΥΠΟΔΕΙΓΜΑ 4 του ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ Ι τουπ.δ.79/2017 (Α ́ 109) διαγράφεται η λέξη ιθαγένεια.
3. Στα ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΑ 4, 6 και 9 του ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΙΙ του π.δ. 79/2017 (Α ́ 109) διαγράφεται η λέξη ιθαγένεια.
Με χαρά διαπίστωσα πως το συγκεκριμένο άρθρο υπερψηφίστηκε και από τον βουλευτή του ΚΙΝΑΛ κ. Ανδρέα Λοβέρδο, ακυρώνοντας έτσι το "ρουσφετάκι" που είχε κάνει ως Υπουργός Παιδείας με την Αριθμ. Πρωτ.: 12773/Δ2 στις 23.01.2015 Υπουργική Απόφαση, για να ανακόψει το κύμα απαλλαγών από το μάθημα των Θρησκευτικών.
Θυμίζω πως εκείνη η Υπουργική Απόφαση προέβλεπε τα εξής:
ΘΕΜΑ: «Ρύθμιση μαθητικών θεμάτων»
……….Επειδή, έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα κατάχρησης του δικαιώματος απαλλαγής από τα Θρησκευτικά για λόγους που δεν συνδέονται με την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης, εφιστάται η προσοχή στους Διευθυντές των σχολικών μονάδων να ελέγχουν την τεκμηρίωση των προβαλλόμενων λόγων, επισημαίνοντας σε κάθε ενδιαφερόμενο τη σοβαρότητα των σχετικών Υπεύθυνων Δηλώσεων και κατόπιν να προβαίνουν στη χορήγηση νόμιμης απαλλαγής του μαθητή, πάντοτε εντός των προβλεπόμενων χρονικών ορίων.
.......Η απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών χορηγείται ύστερα από Υπεύθυνη Δήλωση του ν.1599/1986, του ίδιου του μαθητή (αν είναι ενήλικος) ή και των δύο γονέων του (αν είναι ανήλικος), στην οποία θα αναφέρεται ότι ο μαθητής δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος και εξ αυτού επικαλείται λόγους θρησκευτικής συνείδησης, χωρίς να είναι υποχρεωτική η αναφορά του θρησκεύματος στο οποίο ανήκει, εκτός αν το επιθυμεί……
Ο ΥΠΟΥΡΓΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΛΟΒΕΡΔΟΣ
-
Μεταφέρω ένα σχόλιο που μου έστειλε συναδέλφισσα σε προσωπικό μήνυμα:
" ....Χρειάστηκαν 20 χρόνια από την κατάργηση της αναγραφής του θρησκεύματος στις αστυνομικές ταυτότητες (επί … Χριστοδούλου, λαοσυνάξεις και τα ρέστα ….) για να καταργηθεί η αναγραφή του θρησκεύματος στα απολυτήρια, στο myschool και λοιπά έγγραφα στα σχολειά. Για να δούμε πόσα χρόνια θα χρειαστούν μέχρι το μάθημα των Θρησκευτικών να αντιστοιχηθεί με τις σύγχρονες ανάγκες των ανθρώπων;.."
-
Ευχάριστες εξελίξεις στο δρόμο …. του διαφωτισμού!
Αντιγράφω από το https://www.facebook.com/vsotiropoulos
ΜΑΘΗΤΗΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΑΠΑΛΛΑΓΗ ΑΠΟ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΟΥ
Με σημερινή απόφασή του, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών σε υπόθεση μαθητή εναντίον του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, έκρινε ότι η απόρριψη των αιτημάτων των γονέων του για απαλλαγή του από το μάθημα των θρησκευτικών παραβιάζει την θρησκευτική του ελευθερία.
Πρόκειται για το 1ο Γενικό Λύκειο Γέρακα, στο οποίο οι γονείς του μαθητή είχαν υποβάλει τον Σεπτέμβριο αίτημα απαλλαγής χωρίς να υποβάλουν υπεύθυνη δήλωση ότι ο μαθητής δεν είναι Χ.Ο. Η αίτησή τους απορρίφθηκε και στην συνέχεια υπέβαλαν την υπεύθυνη δήλωση, με αποτέλεσμα να απορριφθεί το αίτημα εκ νέου ως εκπρόθεσμο!
Εκπροσωπώντας τους γονείς και τον μαθητή ως πληρεξούσιος δικηγόρος, κατέθεσα κατά του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων (το σχολείο δεν έχει αυτοτελή νομική προσωπικότητα) αίτηση ακύρωσης των απορρίψεων στο Διοικητικό Εφετείο Αθηνών και αίτηση αναστολής εκτέλεσης και έκδοσης προσωρινής διαταγής. Ενώ το αίτημα προσωρινής διαταγής απορρίφθηκε τον Νοέμβριο (ακατανόητο, κατά τη γνώμη μου, οπότε προσφύγαμε για τον λόγο αυτόν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρώπινων Δικαιωμάτων), τελικά, σήμερα, ενώ ο μαθητής υποχρεώθηκε επί 4 μήνες να παρακολουθεί θρησκευτικά, το Διοικητικό Εφετείο έκρινε δεκτό το αίτημα της αναστολής και των δύο απορρίψεων του αιτήματος με το εξής σκεπτικό:
"Επειδή, με το άρθρο 13 του Συντάγματος κατοχυρώνεται και προστατεύεται η ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης ως ιδιαίτερη έκφανση του δικαιώματος της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (άρθρο 5 του Συντάγματος). Η ελευθερία αυτή συνεπάγεται, μεταξύ άλλων, και το δικαίωμα του καθενός να πρεσβεύει το θρήσκευμα ή το δόγμα της εκλογής του ή να μην ακολουθεί κανένα θρήσκευμα ή να είναι άθεος (αρνητική μορφή της θρησκευτικής ελευθερίας), καθώς επίσης και το δικαίωμά του να μην αποκαλύπτει τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις. Με τις προσβαλλόμενες με την κρινόμενη αίτηση πράξεις, εκδηλώθηκε η άρνηση του Συλλόγου των διδασκόντων του 1ου Γενικού Λυκείου Γέρακα να απαλλάξουν τον τρίτο αιτούντα από τη διδασκαλία των θρησκευτικών, ενώ είχαν αιτηθεί την απαλλαγή αυτή οι γονείς του (1ος και 2η από τους αιτούντες), σύμφωνα με το νόμο (άρθρο 25 παρ.3 της Υ.Α. 79942/ΓΔ4/21-5-2019 σε συνδυασμό με 12773/Δ2/23-1-2015 Εγκύκλιο του ΥΠΠΕΘ). Κατόπιν της άρνησης αυτής, ο τρίτος αιτών θα υποχρεωθεί να παρακολουθήσει το μάθημα των θρησκευτικών κατά το τρέχον σχολικό έτος και να συμμετέχει στις θρησκευτικές εκδηλώσεις του σχολείου (προσευχή, εκκλησιασμός), μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της αίτησης ακύρωσης που έχει ασκήσει, γεγονός που θα του προκαλέσει βλάβη ανεπανόρθωτη σε περίπτωση αποδοχής της αίτησης ακύρωσης, λόγω της προσβολής του δικαιώματός του για θρησκευτική ελευθερία, κατά παράβαση του άρθρου 13 του Συντάγματος. Επειδή, όσων προεκτέθηκαν, η κρινόμενη αίτηση είναι βάσιμη και πρέπει να γίνει δεκτή και να ανασταλεί η εκτέλεση των ανωτέρω πράξεων του Συλλόγου Διδασκόντων του 1ου Γενικού Λυκείου Γέρακα μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ***/8-11-2019 αίτησης ακύρωσης, που εκκρεμεί για συζήτηση. Ακόμη πρέπει να επιστραφεί στους αιτούντες το καταβληθέν παράβολο.
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Δέχεται την αίτηση, κατά το μέρος που ασκείται από τον πρώτο και δεύτερο από τους αιτούντες ως ασκούντες την επιμέλεια και γονική μέριμνα του ανήλικου υιού τους και τρίτου των αιτούντων.
Αναστέλλει στην εκτέλεση των με αριθμούς ***/27-9-2019 και ***/16-10-2019 πράξεων του Συλλόγου των Διδασκόντων του 1ου Γενικού Λυκείου Γέρακα μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση επί της ***/8-11-2019 αίτησης ακύρωσης.
Διατάζει την επιστροφή του παραβόλου στους αιτούντες.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 18 Δεκεμβρίου 2019 και εκδόθηκε στον ίδιο τόπο στις 31 Ιανουαρίου 2020."
-
Όταν θα αρχίσει το γαϊτανάκι των προσφυγών και για άλλα μαθήματα με διάφορες δικαιολογίες να είσαι εδώ να σχολιάζεις.
-
Κρίμα για τον μαθητή, υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα θέματα με το νέο πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος στις τάξεις του Λυκείου, θέματα για διάλογο, συζήτηση μακριά από θρησκοληψίες και φανατισμό, θέματα με θρησκευτική-κοινωνική διάσταση που επιτρέπουν τον διάλογο, τη σκέψη και τον στοχασμό. Δυστυχώς οι γονείς περνούν τις ιδεοληψίες τους και στα παιδιά τους αποστερώντας τους το δικαίωμα της γνώσης σχετικά με άλλα θρησκεύματα ή της κοινωνικής-φιλοσοφικής διάστασης του χριστιανισμού και του κοινωνικού μηνύματός του αλλά και των άλλων σημαντικών θρησκειών. Τελειώνουν με αυτόν τον τρόπο παιδιά τη σχολική εκπαίδευση με ελλιπέστατες ή και καθόλου γνώσεις σχετικά με το θρησκευτικό φαινόμενο με αποτέλεσμα να μην είναι ικανά να κρίνουν και να συνειδητοποιήσουν σύγχρονα φαινόμενα και καταστάσεις που σχετίζονται με αυτό ...
υ.γ. το "ανεπανόρθωτη βλάβη" με ξεπερνάει...
-
Κρίμα για τον μαθητή, υπάρχουν πολύ ενδιαφέροντα θέματα με το νέο πρόγραμμα σπουδών του μαθήματος στις τάξεις του Λυκείου, θέματα για διάλογο, συζήτηση μακριά από θρησκοληψίες και φανατισμό, θέματα με θρησκευτική-κοινωνική διάσταση που επιτρέπουν τον διάλογο, τη σκέψη και τον στοχασμό.
Για φαντάσου να γυρίσουμε και στο «ομολογιακό» μάθημα τι έχει να γίνει…
Να ξαναγυρίσουμε στην εποχή που οι μαθητές «μάθαιναν με κατάνυξη» τα «άμφια του επισκόπου», δηλαδή την αρχιερατική μίτρα, το εγκόλπιο, τα επιμάνικα, το επιτραχήλιο, το στιχάριο, το επιγονάτιο, τον σάκο, το μεγάλο ωμοφόριο και την αρχιερατική ράβδο ….
-
Για φαντάσου να γυρίσουμε και στο «ομολογιακό» μάθημα τι έχει να γίνει…
Να ξαναγυρίσουμε στην εποχή που οι μαθητές «μάθαιναν με κατάνυξη» τα «άμφια του επισκόπου», δηλαδή την αρχιερατική μίτρα, το εγκόλπιο, τα επιμάνικα, το επιτραχήλιο, το στιχάριο, το επιγονάτιο, τον σάκο, το μεγάλο ωμοφόριο και την αρχιερατική ράβδο ….
Ναι. Τα θυμάμαι ως μαθητής.
Απόστευτη υπεράσπιση από τους παραπάνω. ΔΕΝ αλλάζουν με τίποτα οι Ιδιότητες αυτού του αενάως αναπαραγόμενου λαού.
Εξ'ου κ όσα θα του έρθουν.
Χαπάκια πάσης φύσεως από διαφημίσεις στην TV το αποτέλεσμα.
Και ιδού:
(https://i.ibb.co/VBBdXy4/image.jpg)
Πανάξιος λαός για όσα τον περιμένουν._
-
https://www.esos.gr/arthra/66014/i-n-kerameos-anakalei-eggrafo-tis-gkika-gia-imerida-tis-hristianikis-agogis
Είναι δυνατόν να παραμένει ακόμη στη θέση της η Γενική Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Αναστασία Γκίκα;
Πόσο αφελής (πολιτικά εννοώ) μπορεί να είναι, ώστε να ανοίξει την πόρτα σε παραθρησκευτικές οργανώσεις, πόρτα που εδώ και δεκαετίες είναι ερμητικά κλειστή; Τι περίμενε δηλαδή η κ. Γκίκα; Να δοθεί στις παραθρησκευτικές οργανώσεις βήμα και λόγος για το μάθημα των Θρησκευτικών και τη διαπαιδαγώγηση της νεολαίας και οι υπόλοιποι να χειροκροτούμε κιόλας; Ή να γυρίσουμε δεκαετίες πίσω, τότε που ο "ΣΩΤΗΡ" διακινούσε το περιοδικό του επίσημα στα σχολεία;
Με μια μικρή αναζήτηση στο διαδίκτυο, θα σχημάτιζε αμέσως εικόνα για το βίο και την πολιτεία της Πανελλήνιας Ένωσης Γονέων “Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΓΩΓΗ”.
Πολύ σωστά η Υπουργός ανακάλεσε το έγγραφο - μήπως πρέπει να στείλει την κ. Γκίκα σπίτι της, για να αποφύγει περαιτέρω προβλήματα;
Όταν σε ένα τόσο απλό θέμα η Γενική Γραμματέας φέρεται με τόση ανωριμότητα, τι μας περιμένει (και τι περιμένει την κ. Κεραμέως…) αν χρειαστεί να χειριστεί κάτι σοβαρό; Είπαμε αριστεία, όχι ……
-
Τι απορίες μπορεί να έχουν οι 25 από τους 158 βουλευτές της ΝΔ και θέλουν να καταθέσουν ερώτηση στην κ. Κεραμέως σχετικά με το θέμα των θρησκευτικών, όπως μας «πληροφόρησε» ο ΒΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣ του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Μαρινάκη (ΔΟΜ);;
ΠΗΓΗ:
https://www.altsantiri.gr/parapolitika/829754/anatarachi-stin-ko-tis-nd-freno-se-25-voyleytes-poy-pigan-na-katathesoyn-erotisi-stin-kerameos/
-
Ο γνωστός ομότιμος Καθηγητής του Τμήματος Ποιμαντικής και Κοινωνικής Θεολογίας του ΑΠΘ κ. Ηρακλής Ρεράκης (Άγιος Πειραιώς κ.ο.κ.) σε άρθρο του στην εφημερίδα «Ορθόδοξη Αλήθεια» (βλ. http://thriskeftika.blogspot.com/2020/02/blog-post_32.html ) σερβίρει το «ξαναζεσταμένο φαγητό» του αντι - ΣΥΡΙΖΑ μετώπου, για να συσπειρώσει το «ποίμνιο». Διαβάστε πως καταλήγει το άρθρο:
«….Με άλλα λόγια, γίνεται όλο και πιο βέβαιο ότι η κ. Κεραμέως συνεχίζει το έργο του ΣΥΡΙΖΑ και το σχέδιό του για το ουδετερόθρησκο σχολείο και κράτος, το οποίο αρνιόταν και κατέκρινε με διαρκείς επερωτήσεις της στη Βουλή πριν τις εκλογές…»
Ο κ. Ρεράκης «καμώνεται» πως αγνοεί όλους τους προβληματισμούς για το Μάθημα των Θρησκευτικών (ΜτΘ) που ξεκινούν από τη δεκαετία του ΄80 και να «τσουβαλιάσει» όλο τον κόσμο (… όπως βλέπετε τα σκάγια πήραν και τη "άξια συνεχίστρια" του έργου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κεραμέως)….
Πολύ ευσύνοπτη - για να μην ξεχνιόμαστε - η παρακάτω παρουσίαση από τον κ. Γιώργο Γκρίλη σε σχετικό άρθρο του στην Ελθε (βλ. http://www.gjre.gr/images/documents/2019ii/gkrilis_1030457-031120195.pdf
« …..Από τη δεκαετία του ’80 έχει ξεκινήσει ένας διάλογος εντός του Θεολογικού κόσμου, που αφορά στο ΜτΘ, προκειμένου να αποκτήσει έναν χαρακτήρα τέτοιο, που να ανταποκρίνεται στις νέες συνθήκες, χωρίς να χάσει την υποχρεωτικότητά του (Κορναράκης, 2011, σ. 379; Σταμούλης, 2012). Με την αυγή του νέου αιώνα, στον διάλογο αυτό αρχίζουν να λαμβάνονται υπόψη και οι αναζητήσεις και αρχές της σύγχρονης Παιδαγωγικής Επιστήμης (Κουκουνάρας Λιάγκης, 2018), καθώς η επιμονή σε ένα μάθημα που στοχεύει στην απομνημόνευση και την αναπαραγωγή της γνώσης, σε έναν κόσμο όπου η πρόσβαση στην πληροφορία γίνεται ολοένα και πιο εύκολη, στερείται χρησιμότητας (Pinar, 2004; Besson, Huber, Mompoint-Gaillard, & Rohmann, 2014). Ταυτόχρονα, η Θ.Ε. γίνεται αντικείμενο διαβούλευσης και προβληματισμού και μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αφού γίνεται πια κατανοητό ότι μπορεί να συμβάλει στην καλύτερη κατανόηση, στο σεβασμό και στην ισότιμη αποδοχή του διαφορετικού (Jackson, 2016; ODIHR, 2007; Σύσταση CM/Rec, 2008).
Καρπός όλων αυτών των συζητήσεων και των προβληματισμών αποτέλεσαν αρχικά τα ΔΕΠΠΣ – ΑΠΣ του 2003 και το τελευταίο Αναλυτικό Πρόγραμμα Σπουδών (Α.Π.Σ.) του ΜτΘ, το οποίο ξεκίνησε να εφαρμόζεται πιλοτικά το 2011 και από το 2016 εφαρμόζεται σε όλα τα σχολεία της χώρας (Κουκουνάρας Λιάγκης, 2019). Στη βασική του στοχοθεσία εντάσσεται ο θρησκευτικός γραμματισμός των μαθητών, ενώ η μεθοδολογία του είναι μαθητοκεντρική, καθώς βασίζεται στη βιωματική μέθοδο και στις ομαδοσυνεργατικές δραστηριότητες (ΙΕΠ, 2017). Επιδίωξη των νέων Α.Π.Σ. είναι η απαλλαγή του ΜτΘ από τα στοιχεία του κατηχητισμού, επιδιώκοντας παράλληλα να μην μετατρέπεται σε ουδετερόχρωμη Θρησκειολογία ή, πολύ περισσότερο, σε Κοινωνιολογία. Το Α.Π.Σ. συνάντησε τεράστιες αντιδράσεις από μερίδα θεολόγων, εκκλησιαστικών και πολιτικών προσώπων αλλά και όχι μόνο. Οι αντιδράσεις του Θεολογικού κόσμου, απέναντι σε ένα Α.Π.Σ. των Θρησκευτικών δεν είναι καινούριο φαινόμενο στην εγχώρια πραγματικότητα. Φαίνεται μάλιστα πως τείνει να λάβει χαρακτήρα ‘παράδοσης’ που μετρά ήδη πάνω από 50 χρόνια, καθώς οι πρώτες αντιδράσεις είχαν σημειωθεί στη μεταρρύθμιση του Παπανούτσου, το 1964 και είχαν μάλιστα ως αποτέλεσμα τη διακοπή του προγράμματος. Έχει παρατηρηθεί ότι κάθε φορά που ένα Α.Π.Σ., προσπαθεί να αλλάξει τη μεθοδολογία, την ύλη και τη στοχοθεσία του μαθήματος ξεσηκώνεται θύελλα αντιδράσεων από τους ίδιους κύκλους με το στερεοτυπικό επιχείρημα ότι το μάθημα απομακρύνεται από την Ορθόδοξη Εκκλησία και γίνεται αθεϊστικό ….»
-
Σε μια "στρογγυλή" δήλωση για το μάθημα των Θρησκευτικών προχώρησε σήμερα η Υπουργός Παιδείας ....
Το σχετικό ρεπορτάζ από https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/311829_nea-programmata-thriskeytikon-sta-sholeia-apo-septembrio
Αλλαγές και στο μάθημα των θρησκευτικών προανήγγειλε η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, σε συνέντευξή της στα «Παραπολιτικά», για τα θρησκευτικά:
«Έχει συσταθεί προ καιρού από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής ειδική επιστημονική επιτροπή για να εισηγηθεί τις μεταβατικές λύσεις σε όλα τα θέματα που αφορούν στη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών και πολύ σύντομα θα κατατεθούν σχετικές προτάσεις», είπε η Νίκη Κεραμέως, συμπληρώνοντας:
«Όλα θα γίνουν σύμφωνα με τον νόμο και τις δικαστικές αποφάσεις, όπως αρμόζει σε μια δημοκρατικά οργανωμένη Πολιτεία. Θα γίνουν όμως με κριτήρια επιστημονικά και παιδαγωγικά προς όφελος των μαθητών».
«Τον Σεπτέμβριο θα έχουμε στα σχολεία άλλα προγράμματα Θρησκευτικών τα οποία θα είναι σύμφωνα με τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας», υπογράμμισε καταληκτικά η υπουργός Παιδείας.
-
Μεταφέρω ένα «μαργαριτάρι» (… χωρίς άλλο σχολιασμό!) από το κεντρικό άρθρο της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Ορθόδοξος Τύπος» αυτής της εβδομάδας που συνέταξε ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Βολουδάκης:
«… Τα παιδιά και τα εγγόνια μας υποφέρουν στα Σχολεία, που πλέον έχουν γίνει διαφθορεία, προσφέροντας ελάχιστες αληθινές γνώσεις και κατά τα λοιπά επιστημονική φαντασία, που αποσκοπεί σαφώς και απεριφράστως στο να πείσουν τα παιδιά ότι Θεός δεν υπάρχει και ότι όλα πρέπει να ανατραπούν! Δεν έχει γίνει, δυστυχώς, αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος, που ονομάζεται Δημόσια Εκπαίδευση. Πολλοί έχουν την εντύπωση ότι κινδυνολογούμε, αλλά τα παιδιά στο Εξομολογητήριο συνεχώς μας αποκαλύπτουν τα ανυπέρβλητα εμπόδια, που συναντούν καθημερινά, από την πρώτη Δημοτικού έως την λήξη του Λυκείου, από τους συμμαθητές και κυρίως από τους καθηγητές τους, οι οποίοι σαν άλλοι γενίτσαροι προσπαθούν να τους αφαιρέσουν ό,τι ιερό και όσιο έχουν μέσα τους! …»
-
Μεταφέρω ένα «μαργαριτάρι» (… χωρίς άλλο σχολιασμό!) από το κεντρικό άρθρο της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Ορθόδοξος Τύπος» αυτής της εβδομάδας που συνέταξε ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Βασίλειος Βολουδάκης:
«… Τα παιδιά και τα εγγόνια μας υποφέρουν στα Σχολεία, που πλέον έχουν γίνει διαφθορεία, προσφέροντας ελάχιστες αληθινές γνώσεις και κατά τα λοιπά επιστημονική φαντασία, που αποσκοπεί σαφώς και απεριφράστως στο να πείσουν τα παιδιά ότι Θεός δεν υπάρχει και ότι όλα πρέπει να ανατραπούν! Δεν έχει γίνει, δυστυχώς, αντιληπτό το μέγεθος του προβλήματος, που ονομάζεται Δημόσια Εκπαίδευση. Πολλοί έχουν την εντύπωση ότι κινδυνολογούμε, αλλά τα παιδιά στο Εξομολογητήριο συνεχώς μας αποκαλύπτουν τα ανυπέρβλητα εμπόδια, που συναντούν καθημερινά, από την πρώτη Δημοτικού έως την λήξη του Λυκείου, από τους συμμαθητές και κυρίως από τους καθηγητές τους, οι οποίοι σαν άλλοι γενίτσαροι προσπαθούν να τους αφαιρέσουν ό,τι ιερό και όσιο έχουν μέσα τους! …»
Να του πει κάποιος να ψάξει τι διαφορά έχουν "εξομολογητήριο" με "εκπαίδευση": Στο αφήγημα; Ή μήπως όχι και επιτελούν τον ίδιο κοινωνικό ρόλο της διευρυμένης αναπαραγωγής ενός συστήματος;
ΜΑ τί λεω τώρα; Αυτά είναι δύσκολα: Εεεε ΑΣ πάθουμε, μπας και μάθουμε στην ανταγωνιστική ελληνική κοινωνία που αναπαραγέται και μέσα από κάτι τέτοια όπως αυτά του παπά παραπάνω.
-
ΜΕΓΑΛΗ ΜΕΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ….
Σύμφωνα με ενημέρωση από τον δικηγόρο Βασίλη Σωτηρόπουλο ( https://www.facebook.com/vsotiropoulos ):
«Αμετάκλητη η καταδίκη της χώρας για την απαλλαγή από τα θρησκευτικά, στην υπόθεση που χειρίστηκα ως δικηγόρος των προσφευγόντων στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Με επιστολή της 4.2.2020, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου γνωστοποίησε ότι η Ελλάδα δεν υπέβαλε αίτηση για επανεξέταση της απόφασης Παπαγεωργίου κ.α., η οποία εκδόθηκε από το Πρώτο Τμήμα του.
Αυτό σημαίνει ότι η απόφαση κατέστη αμετάκλητη την 31.1.2020 τα μεσάνυχτα (ώρα κεντρικής Ευρώπης).
Η απόφαση καταδίκασε τη χώρα για παραβίαση του δικαιώματος στην εκπαίδευση υπό το φως του δικαιώματος στην ελευθερία της συνείδησης, της σκέψης και της θρησκείας, λόγω του ότι η Ελλάδα επέβαλε σε γονείς να γνωστοποιήσουν ότι τα παιδιά τους δεν είναι Χ.Ο. ως προϋπόθεση για να λάβουν απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών.
Υπενθυμίζεται ότι η Ελλάδα παρόλο που δεν προσέβαλε την απόφαση του ΕΔΔΑ δεν έχει κάνει τίποτε για να συμμορφωθεί με το περιεχόμενό της, με αποτέλεσμα μαθητές να έχουν προσφύγει ήδη στην Δικαιοσύνη. Συγκεκριμένα, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών ήδη ανέστειλε την άρνηση χορήγησης απαλλαγής σε μαθητή από το 1ο ΓΕΛ Γέρακα, ενώ προσφυγή για μη συμμόρφωση του Υπουργείου Παιδείας έχει ήδη ασκηθεί ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας από τον Δεκέμβριο του 2019, χωρίς το ανώτατο δικαστήριο να έχει πράξει μέχρι σήμερα απολύτως τίποτε σχετικά με αυτή την εκκρεμοδικία.
Σύμφωνα με την επιστολή του ΕΔΔΑ, σε περίπτωση που η Ελλάδα δεν εφαρμόσει την απόφαση, η εκτέλεση της θα εξεταστεί από την Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης.
-
ΠΕΘ: Οι γονείς για τα παιδιά τους θέλουν τον ορθόδοξο χριστιανικό προσανατολισμό των Θρησκευτικών
https://www.ipaidia.gr/paideia/peth-oi-goneis-gia-ta-paidia-tous-theloun-ton-orthodokso-xristianiko-prosanatolismo-ton-thriskeutikon?fbclid=IwAR0ZqUkz95KzBnSzuKUm081nVL_lB0y7gOJXrhoAnEhVPxHEbanvr1GPKmw
-
ΠΕΘ: Οι γονείς για τα παιδιά τους θέλουν τον ορθόδοξο χριστιανικό προσανατολισμό των Θρησκευτικών
Δεν ξέρω τι θέλουν οι γονείς, αλλά οι εκπαιδευτικοί – μέλη του Συλλόγου Διδασκόντων του 1ου Γενικού Λυκείου του Γέρακα κινδυνεύουν να συρθούν στα δικαστήρια, εξαιτίας της απροθυμίας του υπουργείου Παιδείας να ρυθμίσει το ζήτημα της απαλλαγής από τα Θρησκευτικά, για να μην στεναχωρήσει τους γνωστούς πλέον «δικομανείς»: τον Μητροπολίτη Πειραιά Σεραφείμ Μεντζελόπουλο, την εξτρεμιστική ένωση των Θεολόγων (ΠΕΘ) και την «Εστία Πατερικών Μελετών».
Η Τοπική ΕΛΜΕ δεν έχει αντιδράσει ακόμη, ούτε και η ΟΛΜΕ. Για να δούμε ....
Αναλυτικό ρεπορτάζ στο:
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/312127_thriskeytiko-bullying-ypohreonoyn-mathiti-poy-ehei-kerdisei-apallagi-dikastika-na
-
Επιτέλους ξαναγυρίζει το Συμβούλιο της Επικρατείας από την Τεχεράνη στην Αθήνα .... Καλώς όρισε!
......Συνταγματική έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας την αφαίρεση της «θρησκευτικής αγωγής των νέων» από την αποστολή του οργανισμού του υπουργείου Παιδείας, απορρίπτοντας την αίτηση της Εκκλησίας της Ελλάδος με την οποία ζητούσε να ακυρωθεί το ΠΔ 18/2018....
ΠΗΓΗ:
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/312199_ste-den-einai-apostoli-toy-yp-paideias-i-anaptyxi-thriskeytikis-syneidisis-alla-i
-
Επιτέλους ξαναγυρίζει το Συμβούλιο της Επικρατείας από την Τεχεράνη στην Αθήνα .... Καλώς όρισε!
......Συνταγματική έκρινε το Συμβούλιο της Επικρατείας την αφαίρεση της «θρησκευτικής αγωγής των νέων» από την αποστολή του οργανισμού του υπουργείου Παιδείας, απορρίπτοντας την αίτηση της Εκκλησίας της Ελλάδος με την οποία ζητούσε να ακυρωθεί το ΠΔ 18/2018....
ΠΗΓΗ:
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/312199_ste-den-einai-apostoli-toy-yp-paideias-i-anaptyxi-thriskeytikis-syneidisis-alla-i
Παρερμηνεία λέει η Ιερά Σύνοδος
https://poimin.gr/iera-synodos-ermineysan-lanthasmena-to-skeptiko-tis-apofasis-toy-ste/?fbclid=IwAR3T5K8kjPs92L9WtdLfTyLD6HQmAH6sMBEu73AfJh7OXiNtHaOKdzwzgSI
-
http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/holysynod.asp?id=2597&what_sub=d_typou
Στις σημερινές «Διευκρινίσεις σχετικά με την απόφαση 210/2020 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας» που εξέδωσε με Δελτίο τύπου η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος αναφέρεται μεταξύ των άλλων:
« Συνεπώς αντίθετα με όσα διαδόθηκαν χωρίς κατανόηση του σκεπτικού της, η απόφαση 210/2020 του ΣτΕ δεν έκρινε ότι παύει να εντάσσεται στους σκοπούς της δημοκρατικής παιδείας υπό την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων η ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης, για το περιεχόμενο της οποίας σε ό,τι αφορά τα τέκνα ορθοδόξων χριστιανικών οικογενειών, έχει εκδώσει κατά τα τελευταία έτη αποφάσεις η Ολομέλεια του ΣτΕ (660/2018, 926/2018, 1749/2019 και 1750/2019)».
Πώς θα ξεχωρίσουν τα τέκνα ορθοδόξων χριστιανικών οικογενειών; Κάθε ορθόδοξη χριστιανική οικογένεια δηλώνει τον Ιούνιο αν θέλει το τέκνο της να παρακολουθήσει το Μάθημα των Θρησκευτικών και αν βρεθεί ικανός αριθμός μαθητών το ΥΠΑΙΘ προγραμματίζει για τον Σεπτέμβριο την κάλυψη της διδακτικής ανάγκης με προσωπικό, αλλιώς …..
Καταλαβαίνει κάποιος κάτι διαφορετικό από το σημερινό Δελτίο Τύπου της Ιεράς Συνόδου;
-
Παρερμηνεία λέει η Ιερά Σύνοδος
https://poimin.gr/iera-synodos-ermineysan-lanthasmena-to-skeptiko-tis-apofasis-toy-ste/?fbclid=IwAR3T5K8kjPs92L9WtdLfTyLD6HQmAH6sMBEu73AfJh7OXiNtHaOKdzwzgSI
Πάντως το γεγονός είναι απλό: Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας απέρριψε την αίτηση της Εκκλησίας της Ελλάδος, με την οποία ζητούσε να ακυρωθεί το Προεδρικό Διάταγμα 18/2018 του Κώστα Γαβρόγλου για τον οργανισμό του υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων ...
-
Από το www.orthodoxianewsagency.gr :
«…Τον έντονο προβληματισμό του για τον τρόπο με τον οποίο διδάσκονται τα θρησκευτικά εξέφρασε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου κ. Θεόκλητος μιλώντας στην ετήσια εορταστική του εκδήλωση που πραγματοποίησε ο Σύλλογος Πολυτέκνων Χαλκιδικής στο Πολιτιστικό Κέντρο Αρναίας. Ο Σεβασμιώτατος υπογράμμισε ότι τα θρησκευτικά δεν θα πρέπει να γίνονται μέσα από τα «φυλλάδια Γαβρόγλου-Φίλη» επειδή δεν μπορούμε να ακόμα να φτιάξουμε βιβλία. Πρότεινε μάλιστα, να «επιστρέψουμε στα παλιά βιβλία για να διδάσκονται τα παιδιά θρησκευτικά κι όχι αλλοφροσύνες με κομματικά πολύχρωμες αναδιατάξεις περί την πίστη»….
Θα πρότεινα στον Άγιο του Αγίου Όρους να προτείνει την επιστροφή σε γνήσια ορθόδοξα βιβλία Θρησκευτικών (πριν από το 1981, για να μην υπάρχουν «επιμολύνσεις») όπως π.χ. για τη Γ΄ Λυκείου θα άρμοζε το βιβλίο του 1978, του Κωνσταντίνου Γρηγοριάδη «Χριστιανική Ηθική Γ΄ Λυκείου».
Ξεφυλλίζοντάς το στο http://e-library.iep.edu.gr/iep/collection/browse/item.html?code=01-17374&tab=01 επισήμανα τα εξής:
Στη σελίδα 61 οι μαθητές μας θα «εντρυφήσουν» στα είδη της βλασφημίας (μία διδακτική ώρα) και παρακάτω στη σελίδα 62 θα μάθουν πως «η τεχνολογία και η ορθολογιστική οργάνωση της ζωής διέσπασαν τον άνθρωπο και του προκάλεσαν πνευματική ασφυξία»!
Δεν ξέρω αν τα βιβλία θρησκευτικών της «εθνοσωτηρίου επαναστάσεως της 21ης Απριλίου 1967» θα άρμοζαν περισσότερο. Δεν το ΄χω ψάξει …..
-
Αποκαλυπτικός ο κ. Χρήστου Παπασωτηρίου, Δικηγόρου παρ’ Ἀρείῳ Πάγῳ για τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Ορθοδοξίας (….συγνώμη της Επικρατείας) για το μάθημα των Θρησκευτικών:
«…Κατ' ἀρχήν πρέπει νά ἐπισημανθεῖ ὅτι ἡ ἐπιτυχής ἔκβασις τοῦ συγκεκριμένου νομικοῦ ἀγῶνος δέν ὑπῆρξεν ἀποτέλεσμα ἁπλῶς ἐνδελεχοῦς νομικῆς μελέτης, ἀναλύσεως ἤ ἐπικλήσεως τῶν καταλλήλων νομικῶν διατάξεων. Πρωτίστως ὑπῆρξεν καρπός τῆς προσωπικῆς ἐμπνεύσεως, ἀλλά καί τῆς ἀόκνου πνευματικῆς προσπαθείας καί ἐνθαρρύνσεως τοῦ καλοῦ μας ποιμένος καί πνευματικοῦ πατρός Σαράντου, Προέδρου καί ψυχῆς τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν…».
ΠΗΓΗ: http://thriskeftika.blogspot.com/2020/02/blog-post_20.html#more
-
Έφυγε η μεγάλη μας ποιήτρια Κική Δημουλά.
Από την ποιητική συλλογή «Έρεβος» ένα απόσπασμα σχετικό με το θέμα μας:
ΑΠΟΓΕΥΜΑ
Ἕνα κομμάτι ἄνεμος ποὺ ἔπεσε στὸ δρόμο
κάθισε κι ἔπαιξε
στὰ σύρματα τοῦ ἠλεκτρικοῦ
μία μελωδία σιγανὴ
ἀφιερωμένη στὴ διάθεσή μου.
Αὐτὴ γιὰ μία στιγμὴ μονάχα ἀνασηκώθηκε καὶ κοίταξε
ὕστερα ἀμετάπειστη καὶ ἀδιάφορη
ξαναβυθίστηκε ἐντός μου.
-
https://union.atheia.gr/%ce%b1%ce%bd%ce%b1%ce%b3%ce%bd%cf%8e%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%b7-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%b8%ce%b5%ce%90%ce%b1%cf%82-%cf%89%cf%82-%ce%bb%cf%8c%ce%b3%ce%bf%cf%85-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%87%ce%ae/
«….Η Ένωση Αθέων χαιρετίζει την απόφαση 49/2020 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, με την οποία διατάσσεται η Διοίκηση να μην αφαιρέσει από αιτούντα άσυλο το δελτίο αιτήσαντος διεθνή προστασία, λόγω της αθεΐας του, μέχρι να εκδοθεί οριστική δικαστική απόφαση στην υπόθεσή του. Πρόκειται για την πρώτη δικαστική απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης που αναγνωρίζει την αθεΐα ως λόγο ευαλωτότητας υπηκόου φονταμενταλιστικού κράτους.
Πρόκειται για πολίτη του Πακιστάν που δήλωσε στο Περιφερειακό Γραφείο Ασύλου Θεσσαλονίκης ότι, αν επιστρέψει στην χώρα του, κινδυνεύει να συλληφθεί και να καταδικαστεί σε θάνατο λόγω των αθεϊστικών αντιλήψεών του, καθώς στην πατρίδα του έχουν συλληφθεί φίλοι και ομοϊδεάτες του. Η αίτησή του αυτή απορρίφθηκε ως αβάσιμη και στην συνέχεια ο αιτών άσκησε ενδικοφανή προσφυγή που απορρίφθηκε από την Ανεξάρτητη Αρχή Προσφυγών του Υπουργείου (τότε) Προστασίας του Πολίτη. Ο αιτών προσέφυγε στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης ζητώντας την ακύρωση της απόφασης αυτής και την προσωρινή δικαστική προστασία του μέχρι την έκδοση δικαστικής απόφασης επί της αίτησης ακύρωσής του. Ανέφερε στην προσφυγή του ότι ως μουσουλμάνος, αποτροπιασμένος από τις θηριωδίες των Ταλιμπάν σε βάρος αθώων, αποφάσισε να αυτοπροσδιορίζεται ως άθεος, ότι επικοινώνησε τις αθεϊστικές απόψεις του με αναρτήσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και ότι έγινε ενεργό μέλος της “Αθεϊστικής και Αγνωστικιστικής Συμμαχίας του Πακιστάν” που μάχεται για τα δικαιώματα των απίστων και αθέων στο Πακιστάν. Μετά τις κρατικές διώξεις και καταδίκες σε θάνατο ατόμων με ίδιες συνειδησιακές επιλογές, ο αιτών κατέφυγε στην Ευρώπη…»
Μπράβο στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης – δείγμα πολιτισμού και ανθρωπιάς.
Ελπίζω να αφιερώσει λίγο χρόνο και η κ. Κεραμέως και να βγάλει ςπιτέλους την εγκύκλιο για τις απαλλαγές στο μάθημα των Θρησκευτικών, χωρίς τη δήλωση «δεν είμαι Χ.Ο.» του Λοβέρδου. Ή μήπως κάνει «δεύτερες σκέψεις»;;
-
Φίλε πρέπει να έχεις σοβαρό πρόβλημα.... μόνος σου γράφεις, μόνος σου απαντάς... κοίταξέ το όσο μπορείς πιό γρήγορα...
-
Δελτίο τύπου ΙΕΠ για Προγράμματα Θρησκευτικών αναρτήθηκε χθες στο
http://iep.edu.gr/el/deltia-typou-genika/deltio-typou-iep-gia-programmata-spoudon-thriskeftikon
Στην ανάρτηση περιέχεται το πλήρες κείμενο της Εισήγησης της Επιστημονικής Επιτροπής, η Σύντομη Έκθεση Αναθεώρησης των Προγραμμάτων Σπουδών καθώς και τα Προγράμματα Σπουδών. Για να δούμε ....
-
«Πρόταση Πανελλήνιας Ενώσεως Θεολόγων για το θέμα των Απαλλαγών από το Μάθημα των Θρησκευτικών» στο http://thriskeftika.blogspot.com/2020/06/blog-post_61.html
Τα δικά μας δικά μας και τα δικά σας πάλι δικά μας …..
-
Οκ, κάποιο επιχείρημα;
Δεν είναι απολύτως λογικό να ζητείται βεβαίωση,όπως ακριβώς σε όλες τις άλλες περιπτώσεις που αναφέρονται;
Προσωπικά, πολύ περισσότερο θα με ανησυχούσε αν ήμουν γονέας,ως προς την διαφύλαξη των προσωπικών δεδομένων του παιδιού μου,η κοινοποίηση του ιατρικού του ιστορικού για την απαλλαγή από το μάθημα της γυμναστικής ή της μουσικής.
Τίθεται ζήτημα ισονομίας,το οποίο είναι πάρα πολύ πιθανό να το λύσουν πάλι τα δικαστήρια.
Καλό θα ήταν να παραθέσει πάλι ο συντηρητής του παρόντος νήματος, lodo, την απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου για τις απαλλαγές, έτσι ώστε να δούμε αν αναφέρεται σε παρόμοιες περιπτώσεις.
-
Καλό θα ήταν να παραθέσει πάλι ο συντηρητής του παρόντος νήματος, lodo, την απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου για τις απαλλαγές, έτσι ώστε να δούμε αν αναφέρεται σε παρόμοιες περιπτώσεις.
Απόφαση βόμβα από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το μάθημα των Θρησκευτικών
31.10.2019 | 14:06NEWSIT NEWSROOM
Με απόφασή του που εκδόθηκε σήμερα Πέμπτη 31 Οκτωβρίου, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου φέρνει τα πάνω κάτω ως προς τη δυνατότητα απαλλαγής από το μάθημα των θρησκευτικών στα ελληνικά σχολεία. Με την απόφασή του το δικαστήριο κρίνει ότι έχει παραβιαστεί το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου για το δικαίωμα στην εκπαίδευση της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Αναλυτικότερα, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέτασε τις προσφυγές δύο οικογενειών από τη Μήλο και τη Σίφνο οι οποίες επιθυμούσαν τα παιδιά τους να απαλλαγούν από το μάθημα των θρησκευτικών. Αυτό δεν είχε καταστεί δυνατόν αφού σύμφωνα με εγκύκλιο του υπουργείου Παιδείας έπρεπε να υποβληθεί υπεύθυνη δήλωση ότι τα παιδιά δεν είναι Ορθόδοξα. Όπως είπε στο newsit.gr ο συνήγορος των οικογενειών Βασίλης Σωτηρόπουλος, οι γονείς προσέβαλαν τις υπουργικές αποφάσεις αρχικά στο ΣτΕ, λόγω συνεχόμενων αναβολών όμως προσέφυγαν και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.
Το κράτος καλείται να αποζημιώσει τις οικογένειες
«Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο έκρινε ότι η Ελλάδα παραβίασε το δικαίωμα των μαθητών για ουδέτερη θρησκευτική εκπαίδευση, επιβάλλοντας στους γονείς το βάρος της υπεύθυνης δήλωσης. Το Δικαστήριο αποφάσισε ότι το κράτος παραβίασε το ανθρώπινο δικαίωμα των παιδιών και επέβαλλε στο ελληνικό κράτος να πληρώσει 8.000 ευρώ σε κάθε οικογένεια ως αποζημίωση» εξήγησε στο newsit.gr ο κ. Σωτηρόπουλος.
Όπως αναφέρει η γραμματεία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου οι προσφεύγοντες γονείς ισχυρίστηκαν ότι εάν ήθελαν να απαλλαγούν οι κόρες τους από το μάθημα των θρησκευτικών έπρεπε να δηλώσουν ότι δεν ήταν Χριστιανές Ορθόδοξοι. Περαιτέρω, προσέφυγαν διότι ο διευθυντής του σχολείου θα έπρεπε να διακριβώσει εάν οι δηλώσεις ήταν αληθείς, ενώ οι δηλώσεις αυτές θα τηρούνταν και στα σχολικά αρχεία. Οι οικογένειες επικαλέστηκαν ιδίως το άρθρο 9 για την ελευθερία της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας καθώς και το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου για το δικαίωμα στην εκπαίδευση.
Οι προσφυγές υποβλήθηκαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στις 5 και στις 8 Ιανουαρίου 2018 αντίστοιχα και η απόφαση εκδόθηκε σήμερα Πέμπτη από τμήμα επτά δικαστών ένας εκ των οποίων είναι Έλληνας.
Διορία τριών μηνών μέχρι την υλοποίηση της απόφασης
Πάντως προς το παρόν δεν μπορεί να υπάρξει απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών βάσει της συγκεκριμένης απόφασης, αφού το ελληνικό κράτος έχει διορία τριών μηνών ώστε να προσφύγει σε ανώτερο βαθμό του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου.
Συγκεκριμένα εντός διαστήματος τριών μηνών από την έκδοση της σημερινής απόφασης, κάθε ενδιαφερόμενος διάδικος μπορεί να ζητήσει την παραπομπή της στο Τμήμα Μείζονος Συνθέσεως. Εάν υποβληθεί τέτοια αίτηση, μια σύνθεση από πέντε δικαστές θα αποφασίσει εάν η υπόθεση θα πρέπει να παραπεμφθεί για περαιτέρω εξέταση. Σε αυτή την περίπτωση, η υπόθεση θα δικαστεί με ακροαματική διαδικασία στο Τμήμα Μείζονος Συνθέσεως και θα εκδοθεί τελική απόφαση. Εάν απορριφθεί το αίτημα, η απόφαση του Τμήματος θα κηρυχθεί τελική την ίδια ημέρα και θα διαβιβαστεί στην Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εποπτεία της εκτέλεσής της.
Όπως επισημαίνει πάντως ο κ. Σωτηρόπουλος η απόφαση αυτή έρχεται να προστεθεί σε προηγούμενη αντίστοιχη απόφαση της Αρχής Προστασίας για τα Προσωπικά Δεδομένα.
Ρεπορτάζ: Μάριος Αραβαντινός
-
Σύμφωνα με την εισήγηση της Επιστημονικής Επιτροπής του ΙΕΠ για τη διδασκαλία του μαθήματος των Θρησκευτικών μετά τις αποφάσεις του ΣτΕ θεσπίζεται επιτέλους το αυτονόητο:
"Απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών χορηγείται ύστερα από Υπεύθυνη Δήλωση του ν.1599/1986, του ίδιου του μαθητή (αν είναι ενήλικος) ή και των δύο γονέων του (αν είναι ανήλικος), στην οποία θα αναφέρεται το εξής: «Λόγοι θρησκευτικής συνείδησης δεν επιτρέπουν τη συμμετοχή (μου ή του παιδιού μου) στο μάθημα των θρησκευτικών»"
Αναλυτικά στο https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/328631_iep-etsi-tha-didaskontai-sto-exis-ta-thriskeytika-sta-sholeia-ti-tha-ishysei-gia
-
Τελικά όπως φαίνεται από την παρακάτω καταγγελία της Ένωσης Αθέων "πίσω έχει η αχλάδα την ουρά" ...
ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ
ΑΝΑΦΟΡΑ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΡΑΚΤΙΚΟΥ 37/23-07-2020
ΤΟΥ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ
Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ – Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΩΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ
1. Με το προαναφερόμενο πρακτικό, το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής ενέκρινε την “εισήγηση επιστημονικής επιτροπής για τα Θρησκευτικά”, με σκοπό, όπως αναφέρει το εν λόγω έγγραφο, την εισήγηση για την βέλτιστη δυνατή “μεταβατική λύση” του ζητήματος με στόχο την πλήρη συμμόρφωση των Προγραμμάτων Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών με τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (Σ.τ.Ε.), για το χρονικό διάστημα που θα απαιτηθεί μέχρι τη συγγραφή και εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών και του αντίστοιχου διδακτικού υλικού για το μάθημα των Θρησκευτικών και την εισήγηση σχετικά με τους τρόπους και τις μεθόδους εφαρμογής των αποφάσεων του Σ.τ.Ε., του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) και της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔΠΧ), όσον αφορά σε όλες τις υπόλοιπες πτυχές των αποφάσεων αυτών που συνδέονται με το Μάθημα των Θρησκευτικών, “με έμφαση στη διατήρηση της υποχρεωτικότητας του Μαθήματος και τη διαδικασία απαλλαγής των μαθητών / μαθητριών”.
Ολόκληρη η καταγγελία στο https://union.atheia.gr/%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%af%ce%b1-%cf%83%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b1%cf%80%ce%b4%cf%80%cf%87-%cf%83%cf%87%ce%b5%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%ce%bc%ce%b5-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b4/
-
Πρέπει να ακυρωθούν για «λόγους ασφαλείας δικαίου» οι υπουργικές αποφάσεις της κ. Ζέττας Μακρή που ορίζουν τον τρόπο απαλλαγής από τα Θρησκευτικά, σύμφωνα με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας.
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/358183_ste-akyres-oi-ypoyrgikes-apofaseis-gia-tin-apallagi-apo-ta-thriskeytika
…. Θέλει και λίγη νομιμότητα! Δεν είναι μόνο τα «ψηφαλάκια» του χριστεπώνυμου ποιμνίου….
-
Νομιζω οτι η ακυρωση εχει σχεση με τυπικα ζητηματα και δεν θιγει τον πυρηνα της υποθεσης.
-
Με φόντο και τις αποφάσεις του ΣτΕ, το υπουργείο Παιδείας ζητά «ενναλακτικές» για τα παιδιά που θα παίρνουν απαλλαγή από το μάθημα των Θρησκευτικών. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας Καθημερινή, το υπουργείο σχεδιάζει οι μαθητές να διδάσκονται ένα «ουδετερόθρησκο μάθημα» με τις περισσότερες πιθανότητες συγκεντρώνει η Ιστορία των Θρησκειών έναντι της Φιλοσοφικής Ηθικής και της Θρησκειολογίας.
«…Πονοκέφαλο δεν αποτελεί μόνον η απόφαση για το μάθημα που θα κάνουν όσοι μαθητές στο εξής θα παίρνουν απαλλαγή, στην περίπτωση φυσικά που είναι ικανός αριθμός (κάτι που πρέπει να οριστεί, μάλλον κατ’ αναλογία της απόφασης για τη δημιουργία τμημάτων Γαλλικών ή Γερμανικών)…»
Περισσότερα στο:
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/407483_thriskeytika-neo-oydetero-mathima-gia-ta-paidia-poy-pairnoyn-apallagi-shediazei
-
Ιστορία των Θρησκειών Φιλοσοφική Ηθική Θρησκειολογία! Τι ωραία μαθήματα! Με πλούτο γνώσεων και στοχασμού! Κρίμα όπου δεν καταργούν τα Θρησκευτικά για να εισάγουν αυτά τα μαθήματα και να τα διδάσκουν οι θεολόγοι. Και να 'ναι υποχρεωτικά για όλους. Δυστυχώς με τα σκουριασμένα μυαλά κατηχητικού του μεσοπολέμου που κουβαλούν πλείστοι θεολόγοι και θα μείνουν χωρίς μαθητές βγαίνοντας οργανικά υπεράριθμοι και θα χάσουν τη δυνατότητα διδασκαλίας των εναλλακτικών μαθημάτων που προαναφέραμε όπου θα τα πάρουν φιλόλογοι. Η ανεμυαλιά ο φανατισμός η πόρωση των θεολόγων θα τους οδηγήσει στην εξαφάνιση.
-
Ιστορία των Θρησκειών Φιλοσοφική Ηθική Θρησκειολογία! Τι ωραία μαθήματα! Με πλούτο γνώσεων και στοχασμού! Κρίμα όπου δεν καταργούν τα Θρησκευτικά για να εισάγουν αυτά τα μαθήματα και να τα διδάσκουν οι θεολόγοι. Και να 'ναι υποχρεωτικά για όλους. Δυστυχώς με τα σκουριασμένα μυαλά κατηχητικού του μεσοπολέμου που κουβαλούν πλείστοι θεολόγοι και θα μείνουν χωρίς μαθητές βγαίνοντας οργανικά υπεράριθμοι και θα χάσουν τη δυνατότητα διδασκαλίας των εναλλακτικών μαθημάτων που προαναφέραμε όπου θα τα πάρουν φιλόλογοι. Η ανεμυαλιά ο φανατισμός η πόρωση των θεολόγων θα τους οδηγήσει στην εξαφάνιση.
κριμα που εισαι απληροφόρητος και μιλάς ερήμην των ισχυόντων αναλυτικών προγραμμάτων των θρησκευτικων
-
κριμα που εισαι απληροφόρητος και μιλάς ερήμην των ισχυόντων αναλυτικών προγραμμάτων των θρησκευτικων
Τα Θρησκευτικά είναι προαιρετικό μάθημα. Και τούτο γιατί οι θεοκρουσμένοι θρησκευτικοί το κυνήγησαν στο ΣτΕ ώστε να εδραιωθεί ως μάθημα ομολογίας ορθοδόξου πίστεως και κατήχησης και να μη μετασχηματιστεί σε Θρησκειολογία. Το πέτυχαν. Δηλαδή τι πέτυχαν; Να καταστεί προαιρετικό να μείνετε αύριο χωρίς μαθητές (αυτό δεν το βλέπετε ως μύωπες) και να σας πάρουν όλους τους μαθητές και τις ώρες οι φιλόλογοι με το μάθημα της Φιλοσοφικής Ηθικής. Αυτά.
-
Τελειωμό δεν έχει o ευρωπαϊκός διασυρμός της χώρας εξαιτίας της άρνησης της απελθούσας υπουργού Παιδείας κ. Νίκης Κεραμέως να διευθετήσει τον τρόπο απαλλαγής των μαθητών που δεν επιθυμούν να παρακολουθήσουν το μάθημα ων Θρησκευτικών με τρόπο που να συνάδει με τα ευρωπαϊκά κεκτημένα, δηλαδή με απλή επίκληση λόγων συνείδησης και όχι δηλώνοντας ότι δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι...
https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/418151_thriskeytika-kai-nea-prosfygi-sto-eyrodikastirio-gia-ton-tropo-apallagis-ton
-
ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ....
Η Ελλάδα καλείται να πληρώσει 9.000 ευρώ σε μαθητή που απορρίφθηκε το αίτημα των γονιών του για απαλλαγή από θρησκευτικά....
Το χρονικό της ντροπής στο https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/437806_ypoyrgeio-paideias-kaleitai-na-plirosei-9000-eyro-se-mathiti-poy-aporrifthike
-
Σοβαρά τώρα Lodo αυτό είναι το θέμα μας? έχεις ιδέα τι ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ πληρώνουμε ως πρόστιμο τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια για ενεργές παράνομες χωματερές που υπάρχουν στην χώρα ? για παράνομες αποζημιώσεις, έργα που απεντάχθηκαν από το ΕΣΠΑ κ.λ.π.? επειδή σε ενδιαφέρει το δημόσιο χρήμα που χάνεται ...
-
Σοβαρά τώρα αυτό είναι το θέμα μας? έχεις ιδέα τι ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ πληρώνουμε ως πρόστιμο τα τελευταία δέκα και πλέον χρόνια για ενεργές παράνομες χωματερές που υπάρχουν στην χώρα ? για παράνομες αποζημιώσεις, έργα που απεντάχθηκαν από το ΕΣΠΑ κ.λ.π.? επειδή σε ενδιαφέρει το δημόσιο χρήμα που χάνεται ...
Πού κολλάν οι χωματερές; Επειδή πληρώνουμε για τις χωματερές θα πρέπει να πληρώνουμε και για τις κατηχήσεις;
-
(ξανα-) έχασε τη δίκη το Υπ. Παιδείας. Μάλλον θα πρέπει να βρεί (το ΥΠΑΙΘΑ) καινούργιους, πιο ικανούς δικηγόρους. Γιατί τα τελευταία χρόνια οι νυν αποδείχθηκαν χασοδίκες...
ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ....
Η Ελλάδα καλείται να πληρώσει 9.000 ευρώ σε μαθητή που απορρίφθηκε το αίτημα των γονιών του για απαλλαγή από θρησκευτικά....
Το χρονικό της ντροπής στο https://www.alfavita.gr/ekpaideysi/437806_ypoyrgeio-paideias-kaleitai-na-plirosei-9000-eyro-se-mathiti-poy-aporrifthike
-
(ξανα-) έχασε τη δίκη το Υπ. Παιδείας. Μάλλον θα πρέπει να βρεί (το ΥΠΑΙΘΑ) καινούργιους, πιο ικανούς δικηγόρους. Γιατί τα τελευταία χρόνια οι νυν αποδείχθηκαν χασοδίκες...
Δεν έχασε δίκη, ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΔΙΚΗ για να την χάσει, φιλικός διακανονισμός έγινε για το ποσό.
-
... μα εδώ ο ίδιος ο δικηγόρος των προσφυγόντων δηλώνει ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου επιδίκασε...κλπ, κλπ. Δηλ. εσείς τη εννοείτε; Οτι σ΄ αυτό το Δικαστήριο καταλογίζονται πρόστιμα για διοικητικής φύσεως παραβάσεις ...άνευ δίκης;... Eννοείτε ότι σ΄ αυτές τις υποθέσεις ενώπιον του ΕΔΔΑ παρίστανται μόνο οι δικηγόροι των προσφευγόντων, αλλά ...όχι οι νομικοί εκπρόσωποι των κρατών (εναντίον των οποίων στρέφονται οι προσφυγές)... Μα είναι δυνατόν;... Θεός φυλάξοι, δηλαδή....
Δεν έχασε δίκη, ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΔΙΚΗ για να την χάσει, φιλικός διακανονισμός έγινε για το ποσό.