0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Ασφαλώς και το ΦΠΨ έχει μικρότερο αριθμό φιλολογικών μαθημάτων σε σχέση με το κλασικό φιλολογικό, πράγμα που αυτόματα σημαίνει ότι ο φοιτητής του πρώτου μπορεί ευκολότερα να "βγάλει" έναν καλό βαθμό πτυχίου, δηλ. πάνω από 8, γεγονός που μετρούσε και μετρά σε διαφορά μορίων.
Δε μίλησα για την Τσεχία, ούτε για τα Παν/μιά της, αλλά για κάποιες άλλες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, όπως η Ρουμανία, όπου τα Παν/μιά της είναι "εργοστάσια" πτυχίων, στα οποία μπορεί κάποιος να φοιτά μόνο λίγες μέρες κάθε μήνα και οι τελικές τους εξετάσεις είναι σκέτη ντροπή, καθώς είτε τα θέματα είναι τόσο γελοία, που δεν χρειάζεται ούτε η αντιγραφή, είτε οι ερωτήσεις μαθαίνονται λίγη ώρα πριν την εξέταση (δεν πιστεύω να λέω κάτι το καινούργιο)!
Αυτό είναι αυθαίρετο συμπέρασμα. Πώς προκύπτει ότι όποιος έχει μικρότερο αριθμό φιλολογικών μαθημάτων βγάζει πιο εύκολα καλό βαθμό; Η Ιστορία ή η Φιλοσοφία ή τα Παιδαγωγικά είναι, για παράδειγμα, εύκολα μαθήματα; Ξέρεις την ύλη; Ξέρεις τους καθηγητές τους και τις απαιτήσεις τους ή τη βαθμολογική τους πολιτική;Εντός της Φιλολογίας θυμάμαι καθηγητές να διδάσκουν μαθήματα (π.χ νέα ελληνικά) χωρίς πολλές απαιτήσεις, αλλά να μη βάζουν πάνω από 8. Και θυμάμαι άλλους στη γλωσσολογία ή στα αρχαία να μας βάζουν απίστευτες λεπτομέρειες ή ερωτήσεις κρίσεως και να βάζουν 10. Τι συμπέρασμα θα έπρεπε να βγάλουμε; Ότι αυτά ήταν τάχα πιο εύκολα μαθήματα από τα νέα ελληνικά;Ανέφερες και την Τσεχία, γι' αυτό και το σχολίασα. Οι χώρες που έχουν βγάλει κακή φήμη είναι η
Συνάδερφοι, γιατί αλληλοτρώγεστε για το ποιος έχει το καλύτερο πτυχίο; Δεν θα ξεχάσω που το 2011 ή 2012 (οι ίδιοι περίπου δεν κυβερνούσαν;) είχε για πρώτη φορά μπει το θέμα της αξιολόγησης από γονείς και μαθητές. Τότε απειλητικά μια μαθήτρια είχε πει: Αχ, περιμένουμε την αξιολόγηση από τους μαθητές να δείτε τι θα γίνει. Και φυσικά η ίδια απόψεις των γονιών της μετέδιδε. Και φέτος πάλι (τυχαία;) τόσα χρόνια μετά άκουσα περίπου τα ίδια λόγια από μαθητή.
το μεγαλύτερο πρόβλημα κατά τη γνώμη μου είναι η αξιολόγηση να γίνεται (όσον αφορά το διοικητικό μέρος) από τον διευθυντή. Εδώ μπαίνει έντονα ο προσωπικός παράγοντας, φιλίες, αντιπάθειες κλπ. Ας γινόταν από εξωτερικό αξιολογητή. Όσον αφορά το παιδαγωγικό μέρος φαντάζομαι θα γίνεται από έναν νέο θεσμό "συμβούλου" ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων. .. κι εδώ βέβαια θα υπάρξει πρόβλημα με την έννοια ότι σε μερικές ειδικότητες π.χ. γερμανικών ο σύμβουλος έχει υπό την επίβλεψή του , καμιά δεκαριά νομούς! με λίγα λόγια πρέπει πρώτα να φτιάξουν τις προϋποθέσεις για μία σωστή αξιολόγηση και μετά να την επιβάλουν...
Το να είσαι φοιτητής στο κλασικό φιλολογικό και να έχεις ως υποχρεωτικά μαθήματα ένα σωρό αρχαία και λατινικά ή φοιτητής στο φιλολογικό με κατεύθυνση τη γλωσσολογία, είναι από μόνο του πιο απαιτητικό και πιο δύσκολο, σε σχέση με το να φοιτάς στο ΦΠΨ και να παίρνεις λίγα αρχαία, λίγες γλωσσολογίες ή λίγα λατινικά ως μαθήματα επιλογής. Δε μου έτυχε ποτέ να πάρω κάτω από 8 στα μαθήματα που έπαιρνα από το ΦΠΨ κι αυτό με λίγο διάβασμα, ενώ στα αρχαία και τα λατινικά, με πολλή μελέτη, πάλι αμφίβολο το είχες το 6! Κι ας μη μιλήσω για τις απαιτήσεις των καθηγητών, που ήδη από τα πρώτα μαθήματα, του α΄ εξαμήνου, σε ενημέρωναν ότι δε θα έπαιρνες εύκολα το πτυχίο, χωρίς εργασίες και παρακολουθήσεις...
Gia, το ΦΠΨ το ξέρεις μόνο από τα επιλεγόμενα μαθήματα που παίρναμε από αυτό, τα οποία δεν ήταν και πολλά. Και γι' αυτά οι καθηγητές δεν είχαν τις ίδιες απαιτήσεις που είχαν για τους φοιτητές του ΦΠΨ, γιατί για εμάς ήταν μαθήματα επιλογής. Εργασίες έκανε ο καθένας σε υποχρεωτικά μαθήματα, κυρίως της κατεύθυνσής του. Άλλες κατευθύνσεις είχαν στο ΦΠΨ, άλλες εργασίες έκαναν. Δεν σημαίνει ότι ήταν ευκολότερες, επειδή ήταν διαφορετικές.Αν υπήρχε ένα πρόβλημα με τους αποφοίτους του ΦΠΨ και του Ιστορικού-Αρχαιολογικού είναι ότι σε περίπτωση που αποφάσιζαν να σταδιοδρομήσουν ως φιλόλογοι, είχαν διδαχθεί λιγότερα φιλολογικά μαθήματα σε σχέση με έναν απόφοιτο της Φιλολογίας. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι το πτυχίο τους το είχαν αποκτήσει ευκολότερα ή ότι δεν είχαν γνώσεις στα αντικείμενα που είχαν σπουδάσει. Ομοίως, και οι απόφοιτοι της Φιλολογίας αναγκάζονται να διδάσκουν Ιστορία, χωρίς να έχουν διδαχθεί τόσα μαθήματα γι' αυτήν όσα οι απόφοιτοι του Ιστορικού. Δεν σημαίνει όμως ότι οι σπουδές τους ήταν ευκολότερες.
Όσοι τελειώνουν ΦΠΨ έχουν συνήθως μεγάλους βαθμούς πτυχίων, ενώ οι του φιλολογικού, πιο χαμηλούς. Δεν είναι θέμα διαβάσματος, είναι θέμα μεγαλύτερης ευκολίας του τμήματος.
α) δε θεωρώ ότι νιώθει εξαναγκασμό κάποιος απόφοιτος του φιλολογικού με το να διδάξει Ιστορία, αφού συμπεριλαμβάνεται στα διδακτικά του αντικείμενα κι ανταποκρίνεται άνετα.