0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Πάλι ακούγομαι πεζή, αλλά θα αφήσουν πάλι το α΄ τετράμηνο χωρίς διαγωνίσματα; Πώς θα δώσουμε βαθμούς και τι βαθμούς να δώσουμε.... Εγώ ντρέπομαι να βάλω βαθμούς σε παιδιά που με ακούνε μόνο από το κινητό και ένα στα τρία έχει τεχνικά θέματα... (δεν με ακούνε, δεν μπορούν να μιλήσουν, δεν μπορούν να μπουν στο eclass) και η τράπεζα θεμάτων να καραδοκεί πάλι σαν μπαμπούλας.... Πότε θα την έχουν έτοιμη, 10 μέρες πριν τις εξετάσεις, όπως το 2014; Τώρα τα πράγματα είναι πολύ πιο ζόρικα από τότε.[/quoςΕχεις δίκιο αλλά νομίζω δεν είναι το πρωτεύουσας σημασίας ενέργεια η παράδοση βαθμολογίας αυτή τη στιγμή (και γενικά δε θα πρέπει να είναι με την διαδικαστική έννοια , αλλά με την ουσιαστική-είμαι οπαδός της περιγραφικής αξιολόγησης). Ας γίνει ενημέρωση γονέων με ραντεβού διαδικτυακό κι ας μπει βαθμολογία όταν ανοίξουμε αν το τυπικό (το διαγώνισμα) είναι το θέμα. Αν και δε νομίζω ότι μόνο με τα τεστ γίνεται σωστή αξιολόγηση-αυτή γίνεται ή πρέπει να γίνεται συνεχώς μετά από κάθε τί που διδάσκουμε, κυρίως για να δούμε τί δεν πήγε καλά στον τρόπο που διδάξαμε ή για να δούμε τα κενά ή τα misunderstandings των μαθητών και να βρούμε τρόπους να τα θεραπεύσουμε. Κακά τα ψέματα το υπουργείο είναι προφανές ότι δεν έχει τους καλύτερους συμβούλους σε παιδαγωγικό επίπεδο, με αποτέλεσμα να λαμβάνονται αποφάσεις χωρίς επιστημονικά ερείσματα.
Η βαθμολογία δεν είναι αυτοσκοπός. Χρησιμεύει ως ενίσχυση της συμπεριφοράς των μαθητών αλλά δεν είναι το βασικό ζητούμενο. Και για να μην κοροϊδευόμαστε, τι νόημα έχει η βαθμολογία στις τελευταίες τάξεις του δημοτικού, ή στο γυμνάσιο ή ακόμα και στις πρώτες δύο τάξεις του Λυκείου; Σε τι θα επηρεάσει τη ζωή ενός παιδιού αν πάρει 18,7 αντί για 17,1; Ακομα κι αν βγάλει γενικό 13... Και τι έγινε;Να μας ενδιαφέρει η ουσία, να μαθαίνουν κάτι τα παιδιά, να είναι υγιή σωματικά και ψυχικά. Οι βαθμοί είναι το τελευταίο ζητούμενο.
Καλα ολα αυτα που λετε. Κι εγω ειμαι κατα των βαθμων αλλα για ρωτηστε και τους γονεις! Ας ρωτησουμε κ το υπουργειο. Ειδατε καμια αναφορα στην περιγραφικη αξιολογηση και στην ουσια των πραγματων; Οταν μιλησα με συμβουλο μου ανεφερε τα pollls και τα διαγωνισματα. Τιποτε αλλο δεν εχει ερθει επισημα για το πως θα αξιολογηθουν οι μαθητες. Οσο για.τους μαθητες.που δεν μπορουν να ανταποκριθουν. Συνηθως δεν.φταινε τα.παιδια. Εχω.μαθητες με τρυπια παπουτσια και δεν ειναι απο μοδα. Μαθητες με ενδοοικογενειακη βια. Αληθινα περιστατικα. Το τελευταιο που θα σκεφτουν ειναι το webex....
Δε διαφωνώ. Αναδεικνύετε και το θέμα πως το περιβάλλον (γονείς - υπουργείο) είναι αντιμαχόμενο των προσπαθειών των εκπαιδευτικών (στην καλύτερη, αδιάφορο). Το μόνο που λέω/προτείνω είναι πως, αν και καταλαβαίνω τον προβληματισμό που επιφέρουν οι παρούσες συνθήκες σε όλους μας, ας προσπαθήσουμε να μη μας παρασύρει το κύμα της απαισιοδοξίας (η οποία είναι και το πρώτο καταφύγιο του προαναφερθέντος περιβάλλοντος....) και ας το δούμε ως ευκαιρία για να αναδείξουμε τον απαραίτητο ρόλο του εκπαιδευτικού στην εκπαιδευτική πράξη.
Σε αυτό το πλαίσιο, φρονώ πως χρειάζεται να επιδείξουμε ενσυναίσθηση, να αναλάβουμε πρωτοβουλίες και να μην περιμένουμε οδηγίες από το υπουργείο (πολλώ δε μάλλον, από τους γονείς) για το πώς και τί θα βαθμολογήσουμε/αξιολογήσουμε.
Πολύ σωστές οι τοποθετήσεις σου. Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινηθούμε. Ξέρουμε να αξιολογούμε και κάθε τι στην εκπαιδευτική διαδικασία παίζει τον ρόλο του. Οι μαθητές που εργάζονται για να μαθαίνουν είναι ελάχιστοι. Αυτό το ποιοτικό χαρακτηριστικό οφειλουμε να αυξήσουμε.