0 μέλη και 2 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Παράθεση από: apri στις Ιανουάριος 12, 2010, 04:39:48 μμΔεν έχω πρόχειρο το Liddell-Scott, αλλά μού φαίνονται πολύ οικείοι οι τύποι γενηθήσομαι και εγενήθην. Ίσως, να έγιναν πιο εύχρηστοι μεταγενέστερα. (π.χ Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η Βασιλεία Σου, γενηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανώ και επί της γης). Δεν βρίσκω το λόγο γιατί να μην τους αναφέρεις.Το γεννώμαι είναι άλλο ρήμα, αν και μοιάζουν ηχητικά (άλλο η γένεση και άλλο η γέννηση).Το γεγενήσομαι είναι συντελεσμένος μέλλοντας του γίγνομαι. Ο χρόνος όμως αυτός ούτε διδάσκεται ούτε απαντάται ευρέως (εγώ τουλάχιστον δεν το έχω δει ποτέ σε κείμενο, αν και δεν σημαίνει και πολλά πράγματα αυτό). Είχα πρόβλημα με τον υπολογιστή και δεν μπορούσα να μπω χθες. Άσχετο.Ναι. Ως προς το γεμηθήτω καιάρα εγενήθην το δίνει σε αγκύλη στους χρόνους,σε αγκύλη μεν,το δίνει πάντως. Φαντάζομαι η αγκύλη σημαίνει τύπο που δεν απαντά πολύ; μεταγενέστερο; Το γενηθήσομαι όμως όχι. Τελευταίως ψάχνομαι περισσότερο - και για μένα ως τώρα ήταν λογικό ,αφού έχει παθ. αόριστο να έχει και παθ. μέλλοντα, αφού σχηματίζονται από το ίδιο θέμα,όμως για παρατηρήστε το, μήπως κι εσείς δείτε ότι δεν το δίνουν τα λεξικά.Αναρωτήθηκα μήπως έχει σχηματιστεί κατ΄αναλογία με το γεννηθήσομαι του γεννώμαι ,γιατί μοιάζουν όχι μόνο ηχητικά αλλά και σημασιολογικά και έχει επικρατήσει από λάθος. Πάντως ούτε σε χρονικές αντικαταστάσεις βοηθημάτων το βλέπω. Αν έχετε νεότερα προσεχώς ,παρακαλώ, πείτε το!Αρκετά για την ώρα!
Δεν έχω πρόχειρο το Liddell-Scott, αλλά μού φαίνονται πολύ οικείοι οι τύποι γενηθήσομαι και εγενήθην. Ίσως, να έγιναν πιο εύχρηστοι μεταγενέστερα. (π.χ Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά Σου, ελθέτω η Βασιλεία Σου, γενηθήτω το θέλημά Σου ως εν ουρανώ και επί της γης). Δεν βρίσκω το λόγο γιατί να μην τους αναφέρεις.Το γεννώμαι είναι άλλο ρήμα, αν και μοιάζουν ηχητικά (άλλο η γένεση και άλλο η γέννηση).Το γεγενήσομαι είναι συντελεσμένος μέλλοντας του γίγνομαι. Ο χρόνος όμως αυτός ούτε διδάσκεται ούτε απαντάται ευρέως (εγώ τουλάχιστον δεν το έχω δει ποτέ σε κείμενο, αν και δεν σημαίνει και πολλά πράγματα αυτό).
καλησπέρα! μια ερώτηση παρακαλώ:στο ἱστᾶσι γιατί το α είναι μακρόχρονο;;δε λέμε ότι το θέμα -στη- είναι το ισχυρό και είναι μακρόχρονο, ενώ το θέμα -στα- είναι αδύναμο και είναι βραχύχρονο;;
επίσης, ενώ λέμε πᾶς, λέμε πάντες. (το α στην πρώτη περίπτωση είναι μακρό ενώ στη δεύτερη βραχύ). Αυτό συμβαίνει γιατί το πᾶς στην ουσία είναι παντ-ς, απλοποιείται το τ, φεύγει το ν και εκτείνεται το α από βραχύ σε μακρό;; (αναπληρωματική έκταση δεν λέγεται αυτό;