Ανάθεση και κατανομή φιλολογικών μαθημάτων - Ερωτηματολόγιο

[DimisGous]

Φίλες και φίλοι, συνάδελφοι και συναδέλφισσες

Είμαι μόνιμος εκπαιδευτικός φιλόλογος. Παραθέτω το ερωτηματολόγιο για τη διπλωματική μου εργασία: "Ο ενιαίος κλάδος των Φιλολόγων στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση: Απόψεις εκπαιδευτικών για την ανάθεση και κατανομή των διδακτικών αντικειμένων" και σας παρακαλώ να αφιερώσετε λίγο χρόνο να το συμπληρώσετε. Πρόκειται για 30 ερωτήσεις όλες κλειστού τύπου. Προφανώς απευθύνεται αποκλειστικά σε εκπαιδευτικούς κλάδου ΠΕ02.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ: https://forms.gle/XrRfsNz1Gh8JV44z7

Γνωρίζω ότι όλοι έχουμε κουραστεί να συμπληρώνουμε ερωτηματολόγια. Θεωρώ όμως ότι είναι ένα θέμα που μας απασχολεί αρκετά (μια γρήγορη αναζήτηση στο φόρουμ έδειξε ότι έχουν γίνει πολλές σχετικές συζητήσεις) αλλά ελάχιστα έχει επίσημα ερευνηθεί. Σας καλώ λοιπόν να βοηθήσετε να συγκεντρωθεί ένα μεγάλο δείγμα.

Για οποιαδήποτε απορία, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου.

Σας ευχαριστώ!

[PDE ads]

[Έσπερος]

Ενδιαφέρον θέμα.Εύχομαι καλή επιτυχία στην εργασία.

Μια δική μου παρατήρηση, επειδή δεν υπήρχε πεδίο για σχόλια.
Η ειδίκευση τιυ πτυχίου (που δεν λέει και πολλά, αφού τα πτυχία είναι ενιαία και μικρές οι διαφοροποιήσεις στα διδασκόμενα μαθήματα, τουλάχιστον στη δική μου σχολή), δεν σημαίνει απαραίτητα ότι σχετίζεται με την προτίμηση κάποιου σχολικού αντικειμένου. Εγω πχ δεν τελείωσα κλασική κατεύθυνση αλλά μου αρέσει πολύ να διδάσκω αρχαία από μετάφραση γιατί μου αρέσει γενικα να διδάσκω κείμενα, οπότε μου είναι το ίδιο να διδάξω ΝΕ ή ΑΕ λογοτεχνία. Την αρχαία γλώσσα δεν θέλω να τη διδάσκω επειδή δεν μ αρέσει το βιβλίο και η μέθοδος, κι όχι επειδή δν τελείωσα κλασικό. Ιστορία επιλέγω σχεδον κάθε χρόνο γιατί μου αρέσει το αντικείμενο κι ας έχω κάνει ελάχιστα στη σχολή.

Τέλος, θα περίμενα κάποια ερώτηση σχετικά με την άποψη των φιλολογων για τα τμήματα ΦΠΨ.

[filologos100]

Με τον τρόπο που είναι δομημένο το ερωτηματολόγιο πιέζει σε εισαγωγικά προς την αποτύπωση συγκεκριμένου ερευνητικού πορίσματος, δηλαδή την κατάτμηση του κλάδου σε υποειδικότητες.  Έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που διατυπώνονται οι ερωτήσεις σε μια έρευνα και ποια απάντηση τεχνηέντως προκρίνει . Δυστυχώς το επίπεδο των εργασιών των μεταπτυχιακών σπουδών είναι πλέον τραγικό.
Και όσο για τη θέση μου στο θέμα. Άλλο επιστήμονας και άλλο εκπαιδευτικός . Όταν τελειώνεις το πανεπιστήμιο οποίο τμήμα και αν τελείωσες είσαι ανεπαρκής για τάξη. Έχεις γενικές επιστημονικές γνώσεις οι οποίες όμως συνήθως δεν συμβαδίζουν με τις γνώσεις που απαιτούνται για τη σχολική ύλη. Άσε που αυτά που έμαθες τα ξεχνάς πολύ εύκολα.
Φιλόλογο θα σε κάνει η καθημερινή τριβή στην τάξη και η εμπειρία. Επίσης εννοείται η προσωπική προσπάθεια και το ενδιαφέρον. Δηλαδή σε ένα άνθρωπο που διδάσκει 15 χρόνια πχ ιστορία θα έρθει ο νέος απόφοιτος ιστορίας να του πει θα διδάξω εγώ την ιστορία; Αστεία πράγματα.  Αλλά και τεχνικά δεν γίνεται γιατί δεν μπορεί ένας εκπαιδευτικός να τρέχει σε 500 σχολεία για να συμπληρώσει ωράριο διδάσκοντας ένα μάθημα. Έσπερε μην σπέρνεις διχόνοιες. Αυτά τα θέματα είναι για παιδαρελια που είναι εκτός σχολικής πραγματικοτητας

[DimisGous]

Ενδιαφέρον θέμα.Εύχομαι καλή επιτυχία στην εργασία.

Μια δική μου παρατήρηση, επειδή δεν υπήρχε πεδίο για σχόλια.
Η ειδίκευση τιυ πτυχίου (που δεν λέει και πολλά, αφού τα πτυχία είναι ενιαία και μικρές οι διαφοροποιήσεις στα διδασκόμενα μαθήματα, τουλάχιστον στη δική μου σχολή), δεν σημαίνει απαραίτητα ότι σχετίζεται με την προτίμηση κάποιου σχολικού αντικειμένου. Εγω πχ δεν τελείωσα κλασική κατεύθυνση αλλά μου αρέσει πολύ να διδάσκω αρχαία από μετάφραση γιατί μου αρέσει γενικα να διδάσκω κείμενα, οπότε μου είναι το ίδιο να διδάξω ΝΕ ή ΑΕ λογοτεχνία. Την αρχαία γλώσσα δεν θέλω να τη διδάσκω επειδή δεν μ αρέσει το βιβλίο και η μέθοδος, κι όχι επειδή δν τελείωσα κλασικό. Ιστορία επιλέγω σχεδον κάθε χρόνο γιατί μου αρέσει το αντικείμενο κι ας έχω κάνει ελάχιστα στη σχολή.

Τέλος, θα περίμενα κάποια ερώτηση σχετικά με την άποψη των φιλολογων για τα τμήματα ΦΠΨ.

Φίλε μου σε ευχαριστώ!

Κι εγώ δε θεωρώ ότι, όταν κάποιος/κάποια επιλέγει μια ειδίκευση, το κάνει γιατί έχει ως στόχο συγκεκριμένα σχολικά μαθήματα. Με τη λογική αυτή ένας απόφοιτος της Φιλολογίας με ειδίκευση Γλωσσολογίας δε θα μπορούσε να διδάξει σε σχολείο αφού αυτόνομο μάθημα γλωσσολογίας δεν υπάρχει. Η ειδίκευση ωστόσο φανερώνει -λιγότερο ή περισσότερο- το ιδιαίτερο ενδιαφέρον του καθενός για συγκεκριμένο κομμάτι της φιλολογικής επιστήμης. Εγώ πχ. έχω τελειώσει το κλασικό και αν μπορούσα θα έκανα στο σχολείο μόνο αρχαία Ελληνικά, γιατί αυτό το αντικείμενο μου αρέσει περισσότερο. Εσύ έχεις επιλέξει μια άλλη ειδίκευση λογικά, γι' αυτό και ενδιαφέρεσαι για αρχαία μεν από μετάφραση δε, κάτι που προσεγγίζει περισσότερο τη διδασκαλία της λογοτεχνίας. Ενδεχομένως να μην είναι απαραίτητο η ειδίκευση που επιλέγει ο καθένας να συνάδει με συγκεκριμένο σχολικό μάθημα. Η απορία μου όμως είναι γιατί κατά την κατανομή των σχολικών μαθημάτων δεν αξιοποιείται υποχρεωτικά (ή κατά προτεραιότητα) η ειδίκευση του καθενός;

Πολύς λόγος έχει γίνει για τα τμήματα ΦΠΨ και νομίζω άδικα. Υπάρχουν σήμερα πολλά τμήματα του κλάδου ΠΕ02 που έχουν στο Πρόγραμμα Σπουδών πολύ λιγότερα σχολικά φιλολογικά αντικείμενα (αρχαία, νέα) σε σχέση με το ΦΠΨ. Αυτό έχει δείξει η έρευνα που έχω κάνει ως τώρα.

Δ.Γ. 

[PDE ads]

[Έσπερος]

Αν ετίθετο ως κριτήριο η ειδίκευση, δεν θα το θεωρούσες δυσλειτουργικό; Ως ένα σημείο το καταλαβαίνω για μαθήματα κατεύθυνσης και πανελλήνιες. Αλλά να σου πω την αλήθεια θα θεωρούσα μεγάλη προσβολή να μου ελεγε κάποιος οτι δεν θα κάνω αρχαία κατεύθυνσης επειδή τελείωσα το ΜΝΕΦ, αφού είχα σε κάθε εξάμηνο μάθημα αρχαίων ελληνικών και συχνά ιδιο ακριβώς με τους φοιτητές του κλασικού. Άλλο που δεν θα με συγκινούσε προσωπικά λόγω ενδιαφερόντων να διδάξω φιλοσοφία πχ, οπότε δεν θα το ζητουσα.

Κατά τ άλλα, σαφώς εκφράζει τα γούστα μας η επιλογή αντικειμένων και ίσως σχετίζεται και με την ειδίκευση. Η δική μου είναι τα ΝΕ αλλά μετά εξειδικευτηκα ακόμα περισσότερο στα μεσαιωνικά, οπότε προτιμώ να κάνω Βυζ. Ιστορία, και λογοτεχνία, και γι αυτό επιλέγω και αρχαία γραμματεία γιατί είναι ανάλυση λογοτεχνικού κειμένου. Είναι όμως θέμα ενδιαφερόντων καθαρα, όχι θέμα γνωστικής επάρκειας.

[DimisGous]

Με τον τρόπο που είναι δομημένο το ερωτηματολόγιο πιέζει σε εισαγωγικά προς την αποτύπωση συγκεκριμένου ερευνητικού πορίσματος, δηλαδή την κατάτμηση του κλάδου σε υποειδικότητες.  Έχει μεγάλη σημασία ο τρόπος που διατυπώνονται οι ερωτήσεις σε μια έρευνα και ποια απάντηση τεχνηέντως προκρίνει . Δυστυχώς το επίπεδο των εργασιών των μεταπτυχιακών σπουδών είναι πλέον τραγικό.
Και όσο για τη θέση μου στο θέμα. Άλλο επιστήμονας και άλλο εκπαιδευτικός . Όταν τελειώνεις το πανεπιστήμιο οποίο τμήμα και αν τελείωσες είσαι ανεπαρκής για τάξη. Έχεις γενικές επιστημονικές γνώσεις οι οποίες όμως συνήθως δεν συμβαδίζουν με τις γνώσεις που απαιτούνται για τη σχολική ύλη. Άσε που αυτά που έμαθες τα ξεχνάς πολύ εύκολα.

Με εξαίρεση τις ερωτήσεις Α.19-20 που προϋποθέτουν την κατάτμηση του κλάδου ΠΕ02 και πιέζουν σε εισαγωγικά να τοποθετηθείς σχετικά, νομίζω ότι οι υπόλοιπες ερωτήσεις είναι διατυπωμένες έτσι ώστε να καλύπτονται ισομερώς και οι δύο( τάσεις. Ωστόσο, δεν κρύβω ότι ερευνητικό ζητούμενο της εργασίας είναι να διερευνήσει κατά πόσο ισχύουν αυτά που λίγο πολύ συζητούμε στα διαλείμματα και στα φόρα. Σκοπός φυσικά είναι όχι η διχόνοια ή κατηγοριοποίηση των φιλολόγων σε "ανώτερους" και "κατώτερους", σε "κατάλληλους" και "ακατάλληλους", αλλά η διαμόρφωση πιο υγιούς, παραγωγικού και ευχάριστου επαγγελματικού περιβάλλοντος, τόσο για μας όσο και για τους/τις μαθητές/μαθήτριές μας.

Φιλόλογο θα σε κάνει η καθημερινή τριβή στην τάξη και η εμπειρία. Επίσης εννοείται η προσωπική προσπάθεια και το ενδιαφέρον. Δηλαδή σε ένα άνθρωπο που διδάσκει 15 χρόνια πχ ιστορία θα έρθει ο νέος απόφοιτος ιστορίας να του πει θα διδάξω εγώ την ιστορία; Αστεία πράγματα.  Αλλά και τεχνικά δεν γίνεται γιατί δεν μπορεί ένας εκπαιδευτικός να τρέχει σε 500 σχολεία για να συμπληρώσει ωράριο διδάσκοντας ένα μάθημα. Έσπερε μην σπέρνεις διχόνοιες. Αυτά τα θέματα είναι για παιδαρελια που είναι εκτός σχολικής πραγματικοτητας

Θα συμφωνήσω διαφωνώντας. Είναι αυτά που λες αλλά έρχονται μετά. Φιλόλογο σε κάνει η αρχική κλίση που είχες (όχι αν τυχαία βρέθηκες σε μια φιλολογική σχολή επειδή δεν πέρασες πχ. Νομική), η συνεχής προσπάθεια για προσωπική βελτίωση, η διάθεση να θεραπεύεις με προσήλωση τα επιστημονικά αντικείμενα που αγαπάς (και δε γίνεται, κατά την άποψή μου, να αγαπάς το ίδιο 5 και 6 διαφορετικά αντικείμενα) και φυσικά όλα αυτά που λες και άλλα ακόμη. Απλά πιστεύω ότι είναι "αντιπαιδαγωγικό" κανείς να λέει ότι η τριβή και η ενασχόληση μέσα στο σχολείο θα σε κάνει φιλόλογο. Με αυτή τη λογική κανένα πτυχίο (όχι μόνο ΠΕ02) δεν έχει αξία. Ο καθένας θα σπουδάζει ό,τι θέλει και μετά θα κάθεται να διαβάσει την ύλη που χρειάζεται για το σχολείο και είναι εντάξει.
Αν και δε θεωρώ ότι είμαι "νέος" φιλόλογος (έχω 17 χρόνια προϋπηρεσία) στην ερώτηση: "Δηλαδή σε ένα άνθρωπο που διδάσκει 15 χρόνια πχ ιστορία θα έρθει ο νέος απόφοιτος ιστορίας να του πει θα διδάξω εγώ την ιστορία;" θα απαντούσα: "Ναι!". Δηλαδή ο νέος απόφοιτος πρέπει να γίνει 50-55 χρόνων για να διδάξει το αντικείμενο που επιθυμεί, για το οποίο έχει εξειδικευτεί και έχει γράψει δεκάδες διδακτικά σενάρια και εργασίες; Αν την Ιστορία τη διδάσκει πχ. ένας απόφοιτος κλασικού με πτυχίο πρίν 20 χρόνια, όταν ούτε διδακτικές υπήρχαν ούτε πρακτική άσκηση ούτε καν μαθήματα ιστορίας στο ΠΣ (πάρα 1-2 επιλογές), γιατί να θεωρείται καλύτερος να διδάξει Ιστορία; Επειδή τη διδάσκει χρόνια; Αρκεί αυτό;
Τέλος πάντων. Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε, χωρίς κανείς να έχει απαραίτητα άδικο.

Ευχαριστώ για την ανατροφοδότηση

[DimisGous]

Αν ετίθετο ως κριτήριο η ειδίκευση, δεν θα το θεωρούσες δυσλειτουργικό; Ως ένα σημείο το καταλαβαίνω για μαθήματα κατεύθυνσης και πανελλήνιες. Αλλά να σου πω την αλήθεια θα θεωρούσα μεγάλη προσβολή να μου ελεγε κάποιος οτι δεν θα κάνω αρχαία κατεύθυνσης επειδή τελείωσα το ΜΝΕΦ, αφού είχα σε κάθε εξάμηνο μάθημα αρχαίων ελληνικών και συχνά ιδιο ακριβώς με τους φοιτητές του κλασικού. Άλλο που δεν θα με συγκινούσε προσωπικά λόγω ενδιαφερόντων να διδάξω φιλοσοφία πχ, οπότε δεν θα το ζητουσα.

Κατά τ άλλα, σαφώς εκφράζει τα γούστα μας η επιλογή αντικειμένων και ίσως σχετίζεται και με την ειδίκευση. Η δική μου είναι τα ΝΕ αλλά μετά εξειδικευτηκα ακόμα περισσότερο στα μεσαιωνικά, οπότε προτιμώ να κάνω Βυζ. Ιστορία, και λογοτεχνία, και γι αυτό επιλέγω και αρχαία γραμματεία γιατί είναι ανάλυση λογοτεχνικού κειμένου. Είναι όμως θέμα ενδιαφερόντων καθαρα, όχι θέμα γνωστικής επάρκειας.

Αν είμαι εγώ αυτός που ρωτάς, τότε θα απαντούσα ότι ναι, θα ήταν δυσλειτουργικό. Ταυτόχρονα όμως θα ήταν και "παράδοξο". Όταν έχεις εκπαιδευτικό που έχει εξειδικευτεί σε ένα συγκεκριμένο αντικείμενο, γιατί να το αναθέσεις σε άλλον? Για παράδειγμα, ένας που τελείωσε το Φυσικό δεν έχει τις γνώσεις να διδάξει στο σχολείο Βιολογία? Φυσικά και έχει. Αλλά τότε τον Βιολόγο γιατί τον έχουμε?

[filologos100]

Δεν είπα ότι είναι για πέταμα το βασικό πτυχίο . Προσφέρει μια βάση αλλά από εκεί και πέρα θα σε απογειώσουν άλλα πράγματα για να γίνεις καλύτερος. Κυρίως η εμπειρία στην τάξη και η διάθεσή σου για διάβασμα .Όσο περνάνε τα χρόνια και αποκτούμε μεγαλύτερη εμπειρία στην τάξη τόσο περισσότερο λιγοστεύει μέσα μας η πεποίθηση για την αξία του πανεπιστημιακού πτυχίου. Φαντάζει μια μακρινή ανάμνηση που τη δεδομένη χρονική στιγμή προσέφερε μια βάση αλλά από εκεί και πέρα  η βελτίωση ήρθε μέσα από την πράξη και την τριβη. Εννοείται αναφέρομαι σε περιπτώσεις συνειδητοποιημένων ανθρώπων που μελετούν το μάθημα τους  δεν είναι αδιάφοροι. Γιατί σε όλους τους κλάδους υπάρχουν και αδιάφοροι. Εγώ πάντως αν είχα φροντιστήριο θα προτιμούσα να προσλάβω έναν καθηγητή που διδάσκει το μάθημα 15 χρόνια και ας έχει τελειώσει και άλλο τμήμα από τα να προσλάβω ακόμα και διδακτορα με μηδενική εμπειρια. Το μήνυμά μου είναι ότι η πράξη διαφέρει πολύ από τη θεωρία. Στο εξωτερικό είναι αλλιώς τα πράγματα. Υπάρχουν τα major και τα minor και μάλιστα σε επιστήμες που δεν συνδέονται πολύ μεταξύ τους. Ο βιολόγος πχ μπορεί να έχει minor στην ιστορία και να διδάσκει και τα δύο αντικείμενα. Εκεί διαφοροποιείται πολλές φορές η σχολική ύλη από την γενική επιστημονική ύλη και πολλές φορές προηγούνται στη διδασκαλία απόφοιτοι τμημάτων προσαρμοσμένα για διδασκαλία δηλαδή πχ υπάρχει μαθηματικός προορισμένος για εκπαίδευση που δεν εμβαθύνει τόσο πολύ σε όλες τις επιστημονικές περιοχές των μαθηματικών και μαθηματικός σαν το δικό μας μαθηματικό που μαθαίνει τα πάντα σε βάθος αλλά χωρίς να εστιάζει στην εκπαίδευση. Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Άλλωστε τα φιλολογικά μαθήματα περιπλέκονται και διεισδύουν το ένα στο άλλο. Στα αρχαία πχ της γ κάνουν φιλοσοφία   και στααρχαια  α κάνουν ιστοριογραφία. Οπότε δεν μπορείς έτσι απλά να βάλεις στεγανά και ταμπέλες αποδίδοντας στον καθένα μάθημα ανάλογα με το πτυχίο του.

[Έσπερος]

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ακούσει ποτέ φιλόλογο να συζητά για κατάτμηση του κλάδου. Και όταν είδα το θέμα του ερωτηματολογίου φαντάστηκα ότι έχει σχέση με πιο διαδικαστικά ζητήματα στην κατανομή (πχ παλαιότητα).

Το μόνο που έχω δει είναι φιλολόγους μιας κάποιας ηλικίας να μην θέλουν τα Νέα Ελληνικά επειδή τα θεωρούν πολύ μοντέρνα για τα γούστα τους. Δλδ είχαμε παλιά φιλόλογο που μετά βίας έπαιρνε έκθεση ίσα ίσα για λόγους δίκαιης κατανομής, και δεν έκανε ποτέ λογοτεχνία. Στο σχολείο έχουμε και απόφοιτο του ιστορικού όμως, που δεν έχει ζητήσει ποτέ να κάνει οπωσδήποτε ιστορίες, πολλές φορές μπορεί να μην έχει καθολου, και κάνει οποιοδήποτε άλλο μάθημα κανονικά.

Εγω προσωπικά αν υπήρχε κατάτμηση του κλάδου δεν θα ήμουν καθολου ευχαριστημένη. Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση επειδή είμαι απόφοιτος ΜΝΕΦ να θεωρείται ότι δεν πρέπει να διδάσκω αρχαία και να υποχρεωνομαι να διδάσκω και περισσότερες γλώσσες.

Η Ιστορία πάντως είναι πονεμένο θέμα γιατί θεωρώ ότι στα χέρια πολλών φιλολογων δεινοπαθεί το μάθημα, όχι προφανώς λόγω άγνοιας του αντικειμένου αλλά λόγω μεθοδολογίας (παπαγαλία). Αν υπήρχε εγγύηση ότι όλοι οι απόφοιτοι του ιστορικού δεν ζητούν αποστήθιση, θα το υποστήριζα. Αλλά δεν είμαι σίγουρη, γιατί ας πούμε η συνάδελφος μου που είναι του ιστορικού θέλει τα παιδιά να μαθαίνουν το βιβλίο απ έξω, ενώ εγω δεν θέλω.

Συνολικά πάντως την κατάτμηση τη θεωρώ υπερβολή ούτως ή
άλλως. Πιστεύω ότι είναι μεγάλο θέμα στο σχολείο το ότι τα αντικείμενα είναι σπασμένα σε δίωρα έτσι σκόρπια και τα παιδιά έχουν τόσα διαφορετικά αντικείμενα. Και γνωριζω ότι και οι συνάδελφοι των θετικών επιστημών στο γυμνάσιο έχουν την ίδια άποψη, ειδικά επειδή είναι μονόωρα. Οπότε δεν μπορώ να θεωρήσω πρόοδο να κατατμηθει και ο κλάδος των φιλολογων. Ειδικά για το γυμνάσιο το θεωρώ υπερβολη, δεν είναι πια τόσο μεγάλη η εξειδίκευση που απαιτείται ούτε τίθεται θέμα ποιότητας. Τώρα αν πρέπει να κάνει αρχαία κατεύθυνσης κάποιος που διδάχτηκε 3-4 μαθήματα αρχαίων μόνο στο παν/μιο, είναι άλλο ζήτημα…

[DimisGous]

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ακούσει ποτέ φιλόλογο να συζητά για κατάτμηση του κλάδου. Και όταν είδα το θέμα του ερωτηματολογίου φαντάστηκα ότι έχει σχέση με πιο διαδικαστικά ζητήματα στην κατανομή (πχ παλαιότητα).

Μα αν δε γίνει κατάτμηση οποιαδήποτε συζήτηση για την κατανομή είναι περιττή, αφού σύμφωνα με τη νομοθεσία η παλαιότερη οργανική συμπληρώνει πρώτα ωράριο, άρα παίρνει όποια μαθήματα θέλει. Σκέψου τώρα να πας σε ένα σχολείο όπου βάσει παλαιότητας θα διαλέγεις τελευταία και οι συνάδελφοι (ενδεχομένως του ιστορικού ή του κλασικού) που προηγούνται να παίρνουν κάθε χρόνο οριζόντια σε κάθε τάξη τις λογοτεχνίες. Πότε θα κάνεις το μάθημα που σου αρέσει και για το οποίο έχεις εξειδικευτεί; Όταν βγουν σε σύνταξη;

Το μόνο που έχω δει είναι φιλολόγους μιας κάποιας ηλικίας να μην θέλουν τα Νέα Ελληνικά επειδή τα θεωρούν πολύ μοντέρνα για τα γούστα τους. Δλδ είχαμε παλιά φιλόλογο που μετά βίας έπαιρνε έκθεση ίσα ίσα για λόγους δίκαιης κατανομής, και δεν έκανε ποτέ λογοτεχνία. Στο σχολείο έχουμε και απόφοιτο του ιστορικού όμως, που δεν έχει ζητήσει ποτέ να κάνει οπωσδήποτε ιστορίες, πολλές φορές μπορεί να μην έχει καθολου, και κάνει οποιοδήποτε άλλο μάθημα κανονικά.

Εγω προσωπικά αν υπήρχε κατάτμηση του κλάδου δεν θα ήμουν καθολου ευχαριστημένη. Δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση επειδή είμαι απόφοιτος ΜΝΕΦ να θεωρείται ότι δεν πρέπει να διδάσκω αρχαία και να υποχρεωνομαι να διδάσκω και περισσότερες γλώσσες.

Η Ιστορία πάντως είναι πονεμένο θέμα γιατί θεωρώ ότι στα χέρια πολλών φιλολογων δεινοπαθεί το μάθημα, όχι προφανώς λόγω άγνοιας του αντικειμένου αλλά λόγω μεθοδολογίας (παπαγαλία). Αν υπήρχε εγγύηση ότι όλοι οι απόφοιτοι του ιστορικού δεν ζητούν αποστήθιση, θα το υποστήριζα. Αλλά δεν είμαι σίγουρη, γιατί ας πούμε η συνάδελφος μου που είναι του ιστορικού θέλει τα παιδιά να μαθαίνουν το βιβλίο απ έξω, ενώ εγω δεν θέλω.

Εδώ γράφεις για την Ιστορία, πιο κάτω για τα Αρχαία, επομένως βλέπεις ότι υπάρχει ένα ζήτημα σχετικά με το ποιοι και πώς διδάσκουν τα μαθήματα.

Συνολικά πάντως την κατάτμηση τη θεωρώ υπερβολή ούτως ή άλλως. Πιστεύω ότι είναι μεγάλο θέμα στο σχολείο το ότι τα αντικείμενα είναι σπασμένα σε δίωρα έτσι σκόρπια και τα παιδιά έχουν τόσα διαφορετικά αντικείμενα. Και γνωριζω ότι και οι συνάδελφοι των θετικών επιστημών στο γυμνάσιο έχουν την ίδια άποψη, ειδικά επειδή είναι μονόωρα. Οπότε δεν μπορώ να θεωρήσω πρόοδο να κατατμηθει και ο κλάδος των φιλολογων. Ειδικά για το γυμνάσιο το θεωρώ υπερβολη, δεν είναι πια τόσο μεγάλη η εξειδίκευση που απαιτείται ούτε τίθεται θέμα ποιότητας. Τώρα αν πρέπει να κάνει αρχαία κατεύθυνσης κάποιος που διδάχτηκε 3-4 μαθήματα αρχαίων μόνο στο παν/μιο, είναι άλλο ζήτημα…

Κι όμως στον ιδρυτικό νόμο των Φιλοσοφικών Σχολών αυτό ακριβώς προβλεπόταν. Μάλιστα η αρχική πρόταση ήταν κάθε τμήμα της Φιλοσοφικής να οδηγεί και σε διαφορετική επετηρίδα για διορισμό. Δες ένα ενδιαφέρον άρθρο: https://www.researchgate.net/publication/349007397_Phoukas_B_E_trichotomese_ton_Philosophikon_Scholon_to_1984_Oi_syzeteseis_sta_Panepistemia_Athenon_kai_Thessalonikes_gia_ten_ekpaideuse_ton_philologon_se_synergasia_me_Ioulia_Demopoulou_sto_G_Nikolaou_

Να προσθέσω ότι από την έρευνα που ως τώρα έχω κάνει πουθενά στην Ευρώπη δεν υπάρχει εκπαιδευτικός με τη δυνατότητα να διδάσκει πάνω από δύο αντικείμενα, κι αυτά πρέπει να έχουν άμεση συνάφεια μεταξύ τους. Μάλιστα η Ιστορία είναι αυτόνομη και ανατίθεται αποκλειστικά σε εξειδικευμένους εκπαιδευτικούς. Το ίδιο και οι κλασικές σπουδές και η Γλώσσα.

Στην Ελλάδα υπάρχει η απόλυτη πρωτοτυπία 18 τμήματα να οδηγούν σε έναν και μόνο εκπαιδευτικό κλάδο, η ένταξη στον οποίο παρέχει αυτόματα τη δυνατότητα στον/στην κάθε εκπαιδευτικό να διδάσκει αδιάκριτα πάνω από 6-7 διαφορετικά αντικείμενα (για να μη βάλω και τις β΄ αναθέσεις). Φτάσαμε να υπάρχουν πάνω από 20000 αδιόριστοι φιλόλογοι.

Ευχαριστώ για την όμορφη συζήτηση

[Έσπερος]

Σύμφωνα με την νομοθεσία, ο παλαιοτερος συμπληρώνει πρώτος. Το ότι διαλέγει δεν είναι αυτονόητο. Συμπληρώνει σημαίνει ότι δεν θα μείνει χωρίς ώρες για να πάει σε άλλο σχολείο πχ. Μπορεί να γίνει και συμπλήρωση χωρίς να διαλέξει με τη μια όλα τα μαθήματα. Όχι ότι αυτό είναι δεν είναι προβληματικό ενίοτε. Απλώς πρώτη φορά ακούω φιλόλογο να έχει θέμα επιλογής μαθημάτων βάσει ειδίκευσης. Με εξαίρεση την Ιστορία που δεν την θέλουν όλοι, προτιμήσεις έχω ακούσει μόνο ως προς το πόσο συχνά έχουν κάνει κάτι ή ανάμεσα σε τάξεις, αν ας πούμε κάποιος δεν θέλει την  Ιλιάδα και προτιμά την Οδύσσεια.

Η Ιστορία μόνο στην Ελλάδα ίσως θεωρείται «φιλολογικο» αντικείμενο, στο εξωτερικό συχνά δεν είναι καν humanities και συγκαταλέγεται στα social sciences ενίοτε, συνδυάζεται με γεωγραφια ή κοινωνική ανθρωπολογία, είναι ειδική περίπτωση. Επίσης δεν θεωρώ ότι η διάκριση που αναφέρεις για το εξωτερικό ισχύει για την Ελλάδα, γιατί σαφώς τα classics στη Γαλλία ή την Γερμανία θα θεωρούνται τελείως διαφορετική επιστήμη σε σχέση με τη «δική τους» φιλολογία, σ εμάς δεν είναι έτσι όμως.

Συμφωνώ ως προς τον αριθμό των φιλολογικών τμημάτων ωστόσο. Απλώς εγω είμαι πιο σκληροπυρηνική. Αυστηρά μιλώντας δεν θα έδινα επαγγελματικά δικαιώματα φιλόλογου ούτε στους αποφοίτους ιστορικού- αρχαιολογικού. Όσοι τελείωσαν κατεύθυνση αρχαιολογίας ούτως ή άλλως σε μεγάλο βαθμό δεν ένιωσαν ποτέ φιλόλογοι. Φυσικά δεν έχει λογική να ιδρύεις  τμήματα φιλολογικών ή «φιλολογικών» σπουδών μόνο και μόνο για να παριστάνουν οι απόφοιτοι ότι είναι φιλόλογοι, ενώ βασικά έχουν ειδικευτεί σε κάτι άλλο. Και τα τμήματα ελληνικής φιλολογίας είναι ήδη παρα πολλά και με πολλούς αποφοίτους.

Οι ανθρωπιστικές επιστήμες πάντως δεν έχουν απόλυτα στεγανά. Οπότε, επίσης μιας και το έθιξες στο ερωτηματολόγιο, εμένα θα μου άρεσε μια ενιαία φιλοσοφική όπου μπορείς να διαμορφώσεις πρόγραμμα ελεύθερα. Ας πούμε κάποιος που θέλει κλασικές σπουδές να κάνει κλασική γραμματεία κ ιστορία κ αρχαιολογία, ή να συνδυάσει αρχαία κ μεσαιωνική φιλοσοφία, ή να κάνει νέα ελληνικά μαζί με ιστορία ή ιστορία με πολιτική επιστήμη κοκ. Δηλαδή καταλαβαίνω ότι εχεις ενα δίκιο, ότι κάποιου μπορεί να του αρέσει η αρχαιότητα αλλά να μην θέλει τη ΝΕ γλώσσα που θυμίζει και λίγο γλωσσολογία ή να μη θέλει θεωρια λογοτεχνίας. Απλώς δεν πιστεύω ότι οι απαιτήσεις της διδασκαλίας είναι τόσο μεγάλες, που να δημιουργείται θέμα ποιότητας της δουλειάς, ώστε να χρειάζεται κατάτμηση του κλάδου.

[DimisGous]

@Έσπερος
Δεν έχω παρά να συμφωνήσω με αυτά που γράφεις. Ήθελα μόνο να ξανατονίσω το εξής: θεωρώ ότι είναι αδύνατο ένας εκπαιδευτικός να παρακολουθεί, να ενημερώνεται, να έχει έτοιμες και επικαιροποιημένες σημειώσεις, εργασίες και διδακτικά σενάρια και γενικά να είναι up-to-date για 6-7 διαφορετικά διδακτικά αντικείμενα κάθε χρόνο. Εδώ χρειάζεται η εξειδίκευση ή να το πω διαφορετικά η προσήλωση στη διδασκαλία συγκεκριμένων αντικειμένων, και μ' αυτή τη λογική προτείνεται η κατάτμηση.
Μια απορία έχω μόνο: πώς γίνεται κάποιος/κάποια να συμπληρώνει ωράριο χωρίς να επιλέγει αντικείμενα? 17 χρόνια στα σχολεία, κάθε φορά που κάποιος επιλέγει ώρες, επιλέγει και μαθήματα. Άντε να γίνεται καμιά τράμπα στο ποιο τμήμα θα πάρει (πχ. το Β1, Β2, Β3) για να βολέψει το πρόγραμμα.

[DimisGous]

Δεν είπα ότι είναι για πέταμα το βασικό πτυχίο . Προσφέρει μια βάση αλλά από εκεί και πέρα θα σε απογειώσουν άλλα πράγματα για να γίνεις καλύτερος. Κυρίως η εμπειρία στην τάξη και η διάθεσή σου για διάβασμα .Όσο περνάνε τα χρόνια και αποκτούμε μεγαλύτερη εμπειρία στην τάξη τόσο περισσότερο λιγοστεύει μέσα μας η πεποίθηση για την αξία του πανεπιστημιακού πτυχίου. Φαντάζει μια μακρινή ανάμνηση που τη δεδομένη χρονική στιγμή προσέφερε μια βάση αλλά από εκεί και πέρα  η βελτίωση ήρθε μέσα από την πράξη και την τριβη. Εννοείται αναφέρομαι σε περιπτώσεις συνειδητοποιημένων ανθρώπων που μελετούν το μάθημα τους  δεν είναι αδιάφοροι. Γιατί σε όλους τους κλάδους υπάρχουν και αδιάφοροι. Εγώ πάντως αν είχα φροντιστήριο θα προτιμούσα να προσλάβω έναν καθηγητή που διδάσκει το μάθημα 15 χρόνια και ας έχει τελειώσει και άλλο τμήμα από τα να προσλάβω ακόμα και διδακτορα με μηδενική εμπειρια. Το μήνυμά μου είναι ότι η πράξη διαφέρει πολύ από τη θεωρία. Στο εξωτερικό είναι αλλιώς τα πράγματα. Υπάρχουν τα major και τα minor και μάλιστα σε επιστήμες που δεν συνδέονται πολύ μεταξύ τους. Ο βιολόγος πχ μπορεί να έχει minor στην ιστορία και να διδάσκει και τα δύο αντικείμενα. Εκεί διαφοροποιείται πολλές φορές η σχολική ύλη από την γενική επιστημονική ύλη και πολλές φορές προηγούνται στη διδασκαλία απόφοιτοι τμημάτων προσαρμοσμένα για διδασκαλία δηλαδή πχ υπάρχει μαθηματικός προορισμένος για εκπαίδευση που δεν εμβαθύνει τόσο πολύ σε όλες τις επιστημονικές περιοχές των μαθηματικών και μαθηματικός σαν το δικό μας μαθηματικό που μαθαίνει τα πάντα σε βάθος αλλά χωρίς να εστιάζει στην εκπαίδευση. Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα. Άλλωστε τα φιλολογικά μαθήματα περιπλέκονται και διεισδύουν το ένα στο άλλο. Στα αρχαία πχ της γ κάνουν φιλοσοφία   και στααρχαια  α κάνουν ιστοριογραφία. Οπότε δεν μπορείς έτσι απλά να βάλεις στεγανά και ταμπέλες αποδίδοντας στον καθένα μάθημα ανάλογα με το πτυχίο του.

Μα η συζήτηση που ξεκίνησε εδώ δεν έχει να κάνει με το ποιος φιλόλογος είναι ο καλύτερος ούτε υπονόησα ποτέ ότι το πτυχίο ή ειδίκευση σε κάνει φιλολογάρα. Αυτό που κυρίως εξετάζει το ερωτηματολόγιο είναι το τυπικό κομμάτι. Είναι λογικό πτυχία 18 τμημάτων να εντάσσονται σε έναν κλάδο με την ονομασία ΠΕ02 Φιλολόγων από τη στιγμή που μόνο σε 1 από τα 18 πτυχία αναγράφεται η λέξη "φιλόλογος"? Γιατί είναι κακό να προσληφθεί κάποιος πχ. ως Ιστορικός και όχι ως Φιλόλογος? Είναι παιδαγωγικό ένας εκπαιδευτικός να προορίζεται να διδάξει 6-7 διαφορετικά μαθήματα? Είναι λειτουργικό να αποφοιτούν κάθε χρόνο χιλιάδες φιλόλογοι? Γιατί πχ. εγώ να στοχεύσω στο Φιλολογικό ή στο Ιστορικό που έχει βάση 15000 μόρια και να μην πάω σε ένα τμήμα Φιλοσοφίας που έχει 9000 μόρια?
Πρακτικά ζητήματα διερευνά το ερωτηματολόγιο. Δεν αρνείται σε καμιά περίπτωση ότι οποιοσδήποτε φιλόλογος από οποιοδήποτε τμήμα κι αν είναι ενδεχομένως να εξελιχθεί σε εξαιρετικό εκπαιδευτικό και αντίστροφα ακόμη και ο πρωτεύσας στην πιο υψηλόβαθμη φιλολογική σχολή μπορεί να καταντήσει ένας κηφήνας της εκπαίδευσης. Ωστόσο, πρέπει να αποφασίσουμε αν έχουν αξία και νόημα τα τυπικά προσόντα. Γιατί όλοι οι γιατροί Ιατρική τελειώνουν αλλά δε θα πάει ο ακτινολόγος να κάνει αναισθησία ούτε ο δερματολόγος ανάλυση ούρων, ακόμη κι αν ξέρουν πώς γίνεται.

[Έσπερος]

@Έσπερος
Δεν έχω παρά να συμφωνήσω με αυτά που γράφεις. Ήθελα μόνο να ξανατονίσω το εξής: θεωρώ ότι είναι αδύνατο ένας εκπαιδευτικός να παρακολουθεί, να ενημερώνεται, να έχει έτοιμες και επικαιροποιημένες σημειώσεις, εργασίες και διδακτικά σενάρια και γενικά να είναι up-to-date για 6-7 διαφορετικά διδακτικά αντικείμενα κάθε χρόνο. Εδώ χρειάζεται η εξειδίκευση ή να το πω διαφορετικά η προσήλωση στη διδασκαλία συγκεκριμένων αντικειμένων, και μ' αυτή τη λογική προτείνεται η κατάτμηση.
Μια απορία έχω μόνο: πώς γίνεται κάποιος/κάποια να συμπληρώνει ωράριο χωρίς να επιλέγει αντικείμενα? 17 χρόνια στα σχολεία, κάθε φορά που κάποιος επιλέγει ώρες, επιλέγει και μαθήματα. Άντε να γίνεται καμιά τράμπα στο ποιο τμήμα θα πάρει (πχ. το Β1, Β2, Β3) για να βολέψει το πρόγραμμα.

Το να «ειδικεύεσαι» σε μαθήματα που διδάσκεις τακτικά, είναι διαφορετικό. Και πολύ λογικό να εχεθς προτιμήσεις και συνήθειες. Ίσως επηρεάζομαι από το ότι είμαι στο Γυμνάσιο, αν ήμουν σε Λύκειο θεωρώ ότι σίγουρα θα επικαλούμουν την ειδίκευση μου για να διδάξω Λογοτεχνία και όχι φιλοσοφικά κείμενα πχ. Επίσης η εργασιακή ανασφάλεια -  ευμεταβλητότητα που θέλει ανθρώπους να μετακινούνται κάθε χρόνο από σχολείο σε σχολείο ή σε διαφορετικά σχολεία, επιδεινώνει την κατάσταση, σίγουρα ειναι δύσκολο να είσαι ταυτόχρονα το ίδιο έτοιμος σε όλα τα φιλολογικά και γυμνασίου και λυκείου.

Όσο για την επιλογή, θεωρητικά μπορεί ο παλιός να πει πρώτος ότι θα ήθελε αυτά, μετά ο επόμενος τα δικά του κλπ κ να γίνουν αμοιβαίες αλλαγές. Εγω το έχω δει να γίνεται. Βασικά μια μόνο έχω δει αμετακίνητη, κατά τ άλλα ακολουθούμε μια λογική ότι λέει ο καθένας ένα που θέλει πολύ κ το σημειώνουμε κ μετά σιγά σιγά γεμίζουμε. Φυσικά γνωριζω ότι οι παλιές καραβάνες δεν θα αφήσουν την κατεύθυνση σε κάποιον νέο που θα επικαλεστεί εξειδίκευση. Αλλά αυτό θα το θεωρούσα ζήτημα νοοτροπίας και όχι νόμου.