Αξιολόγηση εκπαιδευτικών

[ernesto]

απλώς μην κάνουν κάποιοι τον αντάρτη από το ίντερνετ...

Αυτοί που κατά τη γνώμη σας "κάνουν τον αντάρτη" μπορεί να έχουν τη γνώμη ότι κάποιοι άλλοι "κάνουν τους βασιλικότερους του βασιλέως"... και μάλιστα σε κάτι που και η ίδια η ΔΑΚΕ καταδίκασε.

[PDE ads]

[nikos99]

Εγινες μεντορας που ηθελες σαν τρελός;
Εκανες και υποδειγματικες; Τους κουνησες και το δαχτυλο; Εισαι νεοδιοριστος που χρωστας τον διορισμο σου;

[vstrom]

"Να μην έχουν άγχος οι εκπαιδευτικοί για την αξιολόγηση Δεν πρέπει να έχουν άγχος οι εκπαιδευτικοί για την ατομική αξιολόγηση, διαβεβαιώνει το Υπουργείο Παιδείας. Στον νόμο για την αξιολόγηση υπάρχουν συγκεκριμένες προβλέψεις που συμβάλλουν στην μείωση τους άγχους των εκπαιδευτικών μπροστά στον αξιολογητή τους.

Οι θετικές προβλέψεις του Ν. 4823 /2021, σύμφωνα με το Υπουργείο Παιδείας, για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού σε συνεργασία με  τον  Σύμβουλο Εκπαίδευσης, οι οποίες μειώνουν το άγχος των εκπαιδευτικών είναι: Προαξιολογική συνάντηση αξιολογούμενου με αξιολογητή για προετοιμασία και όχι αιφνιδιαστικές επισκέψεις Προγραμματισμός συνεργασίας του αξιολογητή με τον αξιολογούμενο, ένα πλαίσιο που  μειώνει το άγχος και μετατρέπει την αξιολογική διαδικασία σε εκπαιδευτική διαδικασία ποιότητας.

Ο νόμος αναφέρει ρητά ότι ο σκοπός της αξιολόγησης είναι η βελτίωση της ποιότητας στην εκπαίδευση Δεν υπάρχουν ποινές, μόνο ανατροφοδοτήσεις και επιμορφώσεις"

Πρέπει να μας δουλεύουν δεν εξηγείται αλλιώς...

[Debaser]

Διαβάζω με ενδιαφέρον τις απόψεις όλων των πλευρών περί αξιολόγησης. Και γράφω "όλων" και όχι "και των δύο" πλευρών γιατί, όπως - ελπίζω - θα παρατηρείτε και θα συμφωνείτε και εσείς, το θέμα "Αξιολόγηση εκπαιδευτικών" είναι αρκετά σύνθετο για να ελαττωθεί σε δίλημμα. Ακόμα και αν, χάριν συνεννόησης, πρέπει να καταλήξουμε σε ένα "Υπέρ" ή "Κατά" αυτής, έχω την εντύπωση πως μας λείπει η ελάχιστη κοινή αντίληψη για να λειτουργήσουμε ως σώμα. Και αναφέρομαι στη συμφωνία σε ορισμούς και προθέσεις.

Καταρχάς, παραθέτω ένα μήνυμα της Έσπερος το οποίο βρίσκω ψύχραιμο, νηφάλιο, πραγματικό και καλή αφετηρία διαλόγου -->
 

Δάφνη 87.
Στο σχολείο μου έχουμε την κλασική φιλόλογο 60+ (απροσδιόριστα) που είναι το αρχέτυπο του «παλιού»....

Δεν μπορώ να μη σκεφτώ βέβαια πως, έτσι όπως περιγράφεται η 60+ φιλόλογος, είναι ένα από τα αρχέτυπα του "παλιού" και, κατά τη δική μου κρίση, από τις καλές / θετικές περιπτώσεις. Αναρωτιέμαι, την ίδια "μούχλα" που σκεφτήκαμε όσοι διαβάσαμε για το "παλιό", πόσοι από εμάς δεν έχουμε παρατηρήσει να ευδοκιμεί και να αναπτύσσεται καί εντός "φρέσκων" και πιο νέων; Ποιός είναι το αστέρι και ποιός το... "παλτώ"; Πού είναι πιο κολάσιμο το "βάρος" και η απροθυμία; Στον παλιό και έμπειρο ή στον νέο εκπαιδευτικό;
Αυτό το απόσπασμα αναδεικνύει μία διάσταση από αυτές που μας διχάζουν. Πώς θα την αντιμετωπίσουμε; Θα κάψουμε τα ξερά και θα αφήσουμε τα χλωρά; Ο χρόνος επηρεάζει την προσωπική απόδοση; Αν ναι, μετά από πόσα χρόνια ξεραίνεται το χλωρό; Μπορούμε να διατηρηθούμε για περισσότερο χρόνο υιοθετώντας κάποιες καλές απόψεις και πρακτικές; Και αν είναι έτσι, θα ασχοληθούμε ώστε να γίνουν κοινή γνώση ή είναι αυστηρά προσωπική ευθύνη του καλού και άξιου εκπαιδευτικού η δια βίου μάθησή του; 

"Τον έχουν ορίσει τον ανεπαρκή εξω εδω κ 60χρονια , εχουν συστήματα κ αλγοριθμούς π τα οοοοολα αυτά τα...". Θυμάμαι μία παλιά αγγλική σειρά (The Prisoner) στην οποία ο πρωταγωνιστής, έκλεινε τους εναρκτήριους τίτλους με την κραυγή "I am not a number. I am a human being", όπως επίσης και τους στίχους από ένα Παγκρατιώτικο συγκρότημα (Thundercats) "Εγώ είμαι ο ήχος, ο ρυθμός, δεν είμαι ένας αριθμός". Το περικείμενο της αρχικής πρότασης στο αρχικό της μήνυμα, την κάνει να αποπνέει έναν ανάλογο επαναστατικό αέρα (ή, τουλάχιστον, έτσι κατάλαβα) απέναντι σε "τσουβαλιάσματα" και, σε αυτό το πλαίσιο, συμφωνώ. Σίγουρα, μόνο ο τίτλος "Σύστημα" ή "Αλγόριθμος", δεν παραπέμπει σε κάτι νομοτελειακά έγκυρο ή/και ορθό. Βέβαια, από την άλλη, και η απλή αναφορά σε συστήματα και αλγόριθμους, δεν είναι αρκετή για να απαξιώσει οποιαδήποτε διαδικασία στην οποία χρησιμοποιούνται, είτε αξιολόγησης είτε... σύνταξης. Τουναντίον, η έννοια του συστήματος και η έννοια του αλγόριθμου παραπέμπουν σε κάποια οργανωμένη διαδικασία η οποία λειτουργεί ως εργαλείο επίλυσης προβλήματος και επιδέχεται ελέγχου, βελτίωσης ή/και απόρριψης. Και δεν εξαντλούνται στην πληροφορική, τα μαθηματικά και τις θετικές επιστήμες εν γένει. Χρησιμοποιούνται σε οποιαδήποτε ποσοτική και ποιοτική διερεύνηση προκειμένου να προσφέρουν έγκυρα και επιβεβαιώσιμα αποτελέσματα αλλά και στην καθημερινότητά μας. Αν δεν το λάβουμε υπόψιν μας στο διάλογο, θα καταλήξουμε σαν κάποιους ηλικιωμένους (βιολογικά και πνευματικά) οι οποίοι, όπως και κάποιες γιαγιάδες και παππούδες μας, απέρριπταν κάθε τι νέο (και μαζί με αυτό, και την - κουραστική - διαδικασία εκμάθησής του) ως "μηχάνημα του σατανά"!

"Ναι στην αξιολόγηση αλλά μόνο από τους αντικειμενικά άξιους!". Ποιά είναι τα κριτήρια για να θεωρηθεί κάποιος "άξιος"; Θα σπεύσω να συμφωνήσω πως, αυτός που είναι με το κινητό στο χέρι, την ίδια στιγμή που έχουμε καταντήσει αστυνόμοι κινητών στις τάξεις, δε χαίρει της εκτίμησής μου. Ούτε και πολλές άλλες - και αρκετές, πολύ χειρότερες - περιπτώσεις (βλ. νάρκισσοι, εξαρτημένοι, ανώμαλοι αλλά και δικολάγνοι, τυπολάτρες, ακοινώνητοι, κομπλεξικοί ). Και, για όσα δε θεωρήσουμε ακραία / κλινικά, επιδέχονται θεραπείας ή στον Καιάδα; Και - ίσως, πάνω απ' όλα - τί τα κάνει αντικειμενικά; Και μόνο με όλη αυτήν την παθογένεια που έχουμε παρατηρήσει στον κλάδο μας, οποιαδήποτε επίκληση στην "Ψήφο των Εκπαιδευτικών", θα πρέπει να αναφέρεται σε κάποια ιερά τέρατα, ανεξίκακους, άριστους εκπαιδευτικούς ομόφωνα αναγνωρίσιμους . Σε κάθε άλλη περίπτωση, η ψήφος αυτή μόνο αντικειμενική δεν είναι. (σ. Προσωπικά, γίνομαι εξαιρετικά καχύποπτος κάθε φορά που ακούω για αντικειμενικότητα, καθώς πιστεύω πως ο ορισμός αυτής είναι: Αντικειμενικότητα = Υποκειμενικότητα πλειοψηφούσας αποδοχής. Και, εξ όσων γνωρίζω, η πλειοψηφία μπορεί να χαρακτηρίσει κάτι Δημοκρατικό αλλά όχι απαραίτητα και Ορθό ή Ευφυές. Και, δυστυχώς, κάτι ανάλογο πιστεύω και για κάθε έννοια ανθρώπινα κατασκευασμένης αξίας - βλ. δικαιοσύνη)

Να εμπλέξουμε και τους γονείς στην αξιολόγηση; Α! Λαμπρά! Πρώτος εγώ να γυρίσω να φωνάξω για περισσότερη εμπλοκή των γονέων στη μαθησιακή διαδικασία και, ως οφείλουν, στη διάπλαση των παίδων τους. Και θα ήθελα να πιστέψω πως δεν υπάρχει κάποια / κάποιος από εμάς που να μην έχει παρατηρήσει την ευθύνη που έχουν και οι γονείς στη συμπεριφορά και την απόδοση των παιδιών τους. Αλλά θα ήθελα επίσης να πιστέψω πως δεν υπάρχει κάποια / κάποιος από εμάς που να μην έχει παρατηρήσει το φαινόμενο γονέα που αντιμετωπίζει το σχολείο ως παιδικό σταθμό για να παρκάρει το παιδί του και εμάς ως καλοπληρωμένες, αργόμισθες babysitters που πρέπει να αντέχουμε σε όλα τα καπρίτσια του "μπουμπουκιού" αδιαμαρτύρητα. Πώς θα μας αξιολογήσουν αυτοί οι γονείς; Δε θα είναι θέμα και δημοσίων σχέσεων το ποιος θα είναι "εξαιρετικός" εκπαιδευτικός;

Την εμπλοκή των μαθητών στην αξιολόγηση, θεωρώ πως, μέσες άκρες, εφαρμόζεται. Στο πλαίσιο του καλού σχολείου, συλλόγου και εκπαιδευτικής κοινότητας, φαντάζομαι πως δεν υπάρχει διαφωνία στο ότι, πρέπει να έχουμε γνώση για την εντύπωση που έχουν οι μαθητές μας για εμάς τους ίδιους, το χρόνο που περνάνε στην τάξη μαζί μας και τα όσα τους απασχολούν έντονα. Γιατί, όσο και να ασχολούμαστε στο να διχαζόμαστε περί αξιολόγησης, σε αυτήν τη διαδικασία υποβάλλουμε και τους μαθητές μας. Πόσοι έχουμε ασχοληθεί να μάθουμε για να εξηγήσουμε την κακή απόδοση, τη δυσθυμία κάποιου μαθητή μας; Αλλά, για να μην πάω ξανά σε εμάς, πόσο ακριβοδίκαια μπορούμε να πιστεύουμε ότι θα μας αξιολογήσει ένας έφηβος, όταν το διακύβευμα θα επηρεάσει - ενδεχομένως - την εργασιακή μας πραγματικότητα; Δε θα είναι θέμα και δημοσίων σχέσεων - με τους μαθητές, αυτήν την φορά - το ποιος θα είναι "εξαιρετικός" εκπαιδευτικός;

Ελπίζω, τέλος, να μη βιαστήκατε να πιστέψετε πως λειαίνω το έδαφος για να υπερθεματίσω το "Κατά" της αξιολόγησης. Αυτό με κάνει να απορώ στον ίδιο βαθμό, τουλάχιστον. Τί θέλει να πει ο ποιητής με το "Κατά"; Όλα είναι ρόδινα; Καλώς καμωμένα; Με μόνο μικρά ασήμαντα προβλήματα και, άρα, γιατί να τρέχουμε; Μην μου τους κύκλους τάραττε; Η διδασκαλία είναι ένα έμφυτο χάρισμα που όσοι το έχουν μπορούν να είναι εκπαιδευτικοί και όσοι είναι το έχουν; Δεν το έχουν όλοι αλλά και γι' αυτούς υπάρχει χώρος; Όσοι δεν το έχουν και "μπουν από σπόντα" κρατάνε κάνα-δυο χρόνια το πολύ;

"Ας αξιολογήσουν πρώτα το Υπουργείο, τους διευθυντές, τους δήμους, τους... τους... και μετά, ας αξιολογήσουν και εμάς". Ο μόνος που θα μπορούσε να αρνηθεί πως υπάρχει τρομερή παθογένεια σε κεντρικά ή/και υψηλότερα κλιμάκια, θα ήταν κάποιος ο οποίος δεν έχει κανένα άλλο αισθητήριο όργανο παρά το δέρμα του! Και καταλαβαίνω τη σοφία της παροιμίας "Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι" και συμφωνώ στο επιτακτικό του να αντιμετωπιστεί / εξορθολογιστεί / θεραπευτεί. Αναρωτιέμαι, όμως. Αν δεχτούμε ως μονόδρομο το "Δεν κάνουμε τίποτα μέχρι να κάνουν αυτοί... (συμπληρώστε ό,τι νομίζετε)", πόσος καιρός χρειάζεται για να είναι για πέταμα όλο το ψάρι; Πόση απόσταση έχει το δίκαιο της παρατήρησης από την... κολοκυθιά;

Ως επιμύθιο, να αναφερθώ και για τη χλεύη στον Ματσαγγούρα και λοιπούς ακαδημαϊκούς. Καταλαβαίνω και - έως ενός σημείου - συμφωνώ στο σκεπτικισμό απέναντι σε "ειδικούς". Από τα σπουδαστικά μου χρόνια, είχα διακρίνει πως οι παιδαγωγικές (και όχι μόνο) θεωρίες, έχουν μία κάποια απόσταση από την καθημερινότητα και μπορούν να ακουστούν ή να καταστούν ευχολόγια στην πράξη. Παρ' όλα αυτά, εάν έχουμε ένα - στοιχειώδη έστω - σεβασμό στην επιστημονική μεθοδολογία βάσει της οποίας κρίνονται οι ερευνητικές δημοσιεύσεις, δεν μπορούμε να καταργούμε ή / και να λοιδορούμε τα πορίσματα στα οποία έχει καταλήξει κάποιος - ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, έχει κριθεί εξονυχιστικά από ομότιμούς του - χωρίς τεκμηριωμένα επιχειρήματα τα οποία να μην εξαντλούνται στα εμπειρικά.

Με αυτά και αυτά, θέλω να κλείσω το σεντόνι με μία προσωπική άποψη. Αν θέλουμε να μιλάμε - και να νιώθουμε -  στο πρώτο πληθυντικό, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να ελαττώσουμε τη χρήση του δευτέρου. Αν αναγνωρίζουμε πως, έστω και ελέω αυτοπροστασίας, έχουμε ανάγκη για κοινή (και όχι με την αρνητική σημασία της λέξης) αντίληψη και στάση, πρέπει να αρχίσουμε ή/και να συνεχίζουμε να ασκούμε την ενσυναίσθησή μας. Όσο συνεχίζουμε να σηκώνουμε επικριτικά το δάκτυλο στον απέναντι, όσο προσπαθούμε να περιχαρακώσουμε  το "Εγώ" αποξενώνοντας το "Εσύ", όλα τα πρόσωπα θα είναι φανταστικά και η - όποια προσδοκώμενη - αυτορρύθμιση θα εκπίπτει σε... αυνανισμό.-

______________
Disclaimer (που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι): Με τα γραφόμενά μου δε θέλω να προσβάλλω ή να θίξω καμία και κανέναν από τις / τους προλαλήσασες / προλαλήσαντες. Τα γραφόμενά σας ήταν τροφή για τις σκέψεις που παρέθεσα και ελπίζω να τροφοδοτήσουν και εσάς που μπήκατε στον κόπο να τις διαβάσετε.

[PDE ads]

[lemonpies]

Διαβάζω με ενδιαφέρον τις απόψεις όλων των πλευρών περί αξιολόγησης. Και γράφω "όλων" και όχι "και των δύο" πλευρών γιατί, όπως - ελπίζω - θα παρατηρείτε και θα συμφωνείτε και εσείς, το θέμα "Αξιολόγηση εκπαιδευτικών" είναι αρκετά σύνθετο για να ελαττωθεί σε δίλημμα. Ακόμα και αν, χάριν συνεννόησης, πρέπει να καταλήξουμε σε ένα "Υπέρ" ή "Κατά" αυτής, έχω την εντύπωση πως μας λείπει η ελάχιστη κοινή αντίληψη για να λειτουργήσουμε ως σώμα. Και αναφέρομαι στη συμφωνία σε ορισμούς και προθέσεις.

Καταρχάς, παραθέτω ένα μήνυμα της Έσπερος το οποίο βρίσκω ψύχραιμο, νηφάλιο, πραγματικό και καλή αφετηρία διαλόγου -->
 
Δεν μπορώ να μη σκεφτώ βέβαια πως, έτσι όπως περιγράφεται η 60+ φιλόλογος, είναι ένα από τα αρχέτυπα του "παλιού" και, κατά τη δική μου κρίση, από τις καλές / θετικές περιπτώσεις. Αναρωτιέμαι, την ίδια "μούχλα" που σκεφτήκαμε όσοι διαβάσαμε για το "παλιό", πόσοι από εμάς δεν έχουμε παρατηρήσει να ευδοκιμεί και να αναπτύσσεται καί εντός "φρέσκων" και πιο νέων; Ποιός είναι το αστέρι και ποιός το... "παλτώ"; Πού είναι πιο κολάσιμο το "βάρος" και η απροθυμία; Στον παλιό και έμπειρο ή στον νέο εκπαιδευτικό;
Αυτό το απόσπασμα αναδεικνύει μία διάσταση από αυτές που μας διχάζουν. Πώς θα την αντιμετωπίσουμε; Θα κάψουμε τα ξερά και θα αφήσουμε τα χλωρά; Ο χρόνος επηρεάζει την προσωπική απόδοση; Αν ναι, μετά από πόσα χρόνια ξεραίνεται το χλωρό; Μπορούμε να διατηρηθούμε για περισσότερο χρόνο υιοθετώντας κάποιες καλές απόψεις και πρακτικές; Και αν είναι έτσι, θα ασχοληθούμε ώστε να γίνουν κοινή γνώση ή είναι αυστηρά προσωπική ευθύνη του καλού και άξιου εκπαιδευτικού η δια βίου μάθησή του; 

"Τον έχουν ορίσει τον ανεπαρκή εξω εδω κ 60χρονια , εχουν συστήματα κ αλγοριθμούς π τα οοοοολα αυτά τα...". Θυμάμαι μία παλιά αγγλική σειρά (The Prisoner) στην οποία ο πρωταγωνιστής, έκλεινε τους εναρκτήριους τίτλους με την κραυγή "I am not a number. I am a human being", όπως επίσης και τους στίχους από ένα Παγκρατιώτικο συγκρότημα (Thundercats) "Εγώ είμαι ο ήχος, ο ρυθμός, δεν είμαι ένας αριθμός". Το περικείμενο της αρχικής πρότασης στο αρχικό της μήνυμα, την κάνει να αποπνέει έναν ανάλογο επαναστατικό αέρα (ή, τουλάχιστον, έτσι κατάλαβα) απέναντι σε "τσουβαλιάσματα" και, σε αυτό το πλαίσιο, συμφωνώ. Σίγουρα, μόνο ο τίτλος "Σύστημα" ή "Αλγόριθμος", δεν παραπέμπει σε κάτι νομοτελειακά έγκυρο ή/και ορθό. Βέβαια, από την άλλη, και η απλή αναφορά σε συστήματα και αλγόριθμους, δεν είναι αρκετή για να απαξιώσει οποιαδήποτε διαδικασία στην οποία χρησιμοποιούνται, είτε αξιολόγησης είτε... σύνταξης. Τουναντίον, η έννοια του συστήματος και η έννοια του αλγόριθμου παραπέμπουν σε κάποια οργανωμένη διαδικασία η οποία λειτουργεί ως εργαλείο επίλυσης προβλήματος και επιδέχεται ελέγχου, βελτίωσης ή/και απόρριψης. Και δεν εξαντλούνται στην πληροφορική, τα μαθηματικά και τις θετικές επιστήμες εν γένει. Χρησιμοποιούνται σε οποιαδήποτε ποσοτική και ποιοτική διερεύνηση προκειμένου να προσφέρουν έγκυρα και επιβεβαιώσιμα αποτελέσματα αλλά και στην καθημερινότητά μας. Αν δεν το λάβουμε υπόψιν μας στο διάλογο, θα καταλήξουμε σαν κάποιους ηλικιωμένους (βιολογικά και πνευματικά) οι οποίοι, όπως και κάποιες γιαγιάδες και παππούδες μας, απέρριπταν κάθε τι νέο (και μαζί με αυτό, και την - κουραστική - διαδικασία εκμάθησής του) ως "μηχάνημα του σατανά"!

"Ναι στην αξιολόγηση αλλά μόνο από τους αντικειμενικά άξιους!". Ποιά είναι τα κριτήρια για να θεωρηθεί κάποιος "άξιος"; Θα σπεύσω να συμφωνήσω πως, αυτός που είναι με το κινητό στο χέρι, την ίδια στιγμή που έχουμε καταντήσει αστυνόμοι κινητών στις τάξεις, δε χαίρει της εκτίμησής μου. Ούτε και πολλές άλλες - και αρκετές, πολύ χειρότερες - περιπτώσεις (βλ. νάρκισσοι, εξαρτημένοι, ανώμαλοι αλλά και δικολάγνοι, τυπολάτρες, ακοινώνητοι, κομπλεξικοί ). Και, για όσα δε θεωρήσουμε ακραία / κλινικά, επιδέχονται θεραπείας ή στον Καιάδα; Και - ίσως, πάνω απ' όλα - τί τα κάνει αντικειμενικά; Και μόνο με όλη αυτήν την παθογένεια που έχουμε παρατηρήσει στον κλάδο μας, οποιαδήποτε επίκληση στην "Ψήφο των Εκπαιδευτικών", θα πρέπει να αναφέρεται σε κάποια ιερά τέρατα, ανεξίκακους, άριστους εκπαιδευτικούς ομόφωνα αναγνωρίσιμους . Σε κάθε άλλη περίπτωση, η ψήφος αυτή μόνο αντικειμενική δεν είναι. (σ. Προσωπικά, γίνομαι εξαιρετικά καχύποπτος κάθε φορά που ακούω για αντικειμενικότητα, καθώς πιστεύω πως ο ορισμός αυτής είναι: Αντικειμενικότητα = Υποκειμενικότητα πλειοψηφούσας αποδοχής. Και, εξ όσων γνωρίζω, η πλειοψηφία μπορεί να χαρακτηρίσει κάτι Δημοκρατικό αλλά όχι απαραίτητα και Ορθό ή Ευφυές. Και, δυστυχώς, κάτι ανάλογο πιστεύω και για κάθε έννοια ανθρώπινα κατασκευασμένης αξίας - βλ. δικαιοσύνη)

Να εμπλέξουμε και τους γονείς στην αξιολόγηση; Α! Λαμπρά! Πρώτος εγώ να γυρίσω να φωνάξω για περισσότερη εμπλοκή των γονέων στη μαθησιακή διαδικασία και, ως οφείλουν, στη διάπλαση των παίδων τους. Και θα ήθελα να πιστέψω πως δεν υπάρχει κάποια / κάποιος από εμάς που να μην έχει παρατηρήσει την ευθύνη που έχουν και οι γονείς στη συμπεριφορά και την απόδοση των παιδιών τους. Αλλά θα ήθελα επίσης να πιστέψω πως δεν υπάρχει κάποια / κάποιος από εμάς που να μην έχει παρατηρήσει το φαινόμενο γονέα που αντιμετωπίζει το σχολείο ως παιδικό σταθμό για να παρκάρει το παιδί του και εμάς ως καλοπληρωμένες, αργόμισθες babysitters που πρέπει να αντέχουμε σε όλα τα καπρίτσια του "μπουμπουκιού" αδιαμαρτύρητα. Πώς θα μας αξιολογήσουν αυτοί οι γονείς; Δε θα είναι θέμα και δημοσίων σχέσεων το ποιος θα είναι "εξαιρετικός" εκπαιδευτικός;

Την εμπλοκή των μαθητών στην αξιολόγηση, θεωρώ πως, μέσες άκρες, εφαρμόζεται. Στο πλαίσιο του καλού σχολείου, συλλόγου και εκπαιδευτικής κοινότητας, φαντάζομαι πως δεν υπάρχει διαφωνία στο ότι, πρέπει να έχουμε γνώση για την εντύπωση που έχουν οι μαθητές μας για εμάς τους ίδιους, το χρόνο που περνάνε στην τάξη μαζί μας και τα όσα τους απασχολούν έντονα. Γιατί, όσο και να ασχολούμαστε στο να διχαζόμαστε περί αξιολόγησης, σε αυτήν τη διαδικασία υποβάλλουμε και τους μαθητές μας. Πόσοι έχουμε ασχοληθεί να μάθουμε για να εξηγήσουμε την κακή απόδοση, τη δυσθυμία κάποιου μαθητή μας; Αλλά, για να μην πάω ξανά σε εμάς, πόσο ακριβοδίκαια μπορούμε να πιστεύουμε ότι θα μας αξιολογήσει ένας έφηβος, όταν το διακύβευμα θα επηρεάσει - ενδεχομένως - την εργασιακή μας πραγματικότητα; Δε θα είναι θέμα και δημοσίων σχέσεων - με τους μαθητές, αυτήν την φορά - το ποιος θα είναι "εξαιρετικός" εκπαιδευτικός;

Ελπίζω, τέλος, να μη βιαστήκατε να πιστέψετε πως λειαίνω το έδαφος για να υπερθεματίσω το "Κατά" της αξιολόγησης. Αυτό με κάνει να απορώ στον ίδιο βαθμό, τουλάχιστον. Τί θέλει να πει ο ποιητής με το "Κατά"; Όλα είναι ρόδινα; Καλώς καμωμένα; Με μόνο μικρά ασήμαντα προβλήματα και, άρα, γιατί να τρέχουμε; Μην μου τους κύκλους τάραττε; Η διδασκαλία είναι ένα έμφυτο χάρισμα που όσοι το έχουν μπορούν να είναι εκπαιδευτικοί και όσοι είναι το έχουν; Δεν το έχουν όλοι αλλά και γι' αυτούς υπάρχει χώρος; Όσοι δεν το έχουν και "μπουν από σπόντα" κρατάνε κάνα-δυο χρόνια το πολύ;

"Ας αξιολογήσουν πρώτα το Υπουργείο, τους διευθυντές, τους δήμους, τους... τους... και μετά, ας αξιολογήσουν και εμάς". Ο μόνος που θα μπορούσε να αρνηθεί πως υπάρχει τρομερή παθογένεια σε κεντρικά ή/και υψηλότερα κλιμάκια, θα ήταν κάποιος ο οποίος δεν έχει κανένα άλλο αισθητήριο όργανο παρά το δέρμα του! Και καταλαβαίνω τη σοφία της παροιμίας "Το ψάρι βρωμάει απ' το κεφάλι" και συμφωνώ στο επιτακτικό του να αντιμετωπιστεί / εξορθολογιστεί / θεραπευτεί. Αναρωτιέμαι, όμως. Αν δεχτούμε ως μονόδρομο το "Δεν κάνουμε τίποτα μέχρι να κάνουν αυτοί... (συμπληρώστε ό,τι νομίζετε)", πόσος καιρός χρειάζεται για να είναι για πέταμα όλο το ψάρι; Πόση απόσταση έχει το δίκαιο της παρατήρησης από την... κολοκυθιά;

Ως επιμύθιο, να αναφερθώ και για τη χλεύη στον Ματσαγγούρα και λοιπούς ακαδημαϊκούς. Καταλαβαίνω και - έως ενός σημείου - συμφωνώ στο σκεπτικισμό απέναντι σε "ειδικούς". Από τα σπουδαστικά μου χρόνια, είχα διακρίνει πως οι παιδαγωγικές (και όχι μόνο) θεωρίες, έχουν μία κάποια απόσταση από την καθημερινότητα και μπορούν να ακουστούν ή να καταστούν ευχολόγια στην πράξη. Παρ' όλα αυτά, εάν έχουμε ένα - στοιχειώδη έστω - σεβασμό στην επιστημονική μεθοδολογία βάσει της οποίας κρίνονται οι ερευνητικές δημοσιεύσεις, δεν μπορούμε να καταργούμε ή / και να λοιδορούμε τα πορίσματα στα οποία έχει καταλήξει κάποιος - ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, έχει κριθεί εξονυχιστικά από ομότιμούς του - χωρίς τεκμηριωμένα επιχειρήματα τα οποία να μην εξαντλούνται στα εμπειρικά.

Με αυτά και αυτά, θέλω να κλείσω το σεντόνι με μία προσωπική άποψη. Αν θέλουμε να μιλάμε - και να νιώθουμε -  στο πρώτο πληθυντικό, θα πρέπει να προσπαθήσουμε να ελαττώσουμε τη χρήση του δευτέρου. Αν αναγνωρίζουμε πως, έστω και ελέω αυτοπροστασίας, έχουμε ανάγκη για κοινή (και όχι με την αρνητική σημασία της λέξης) αντίληψη και στάση, πρέπει να αρχίσουμε ή/και να συνεχίζουμε να ασκούμε την ενσυναίσθησή μας. Όσο συνεχίζουμε να σηκώνουμε επικριτικά το δάκτυλο στον απέναντι, όσο προσπαθούμε να περιχαρακώσουμε  το "Εγώ" αποξενώνοντας το "Εσύ", όλα τα πρόσωπα θα είναι φανταστικά και η - όποια προσδοκώμενη - αυτορρύθμιση θα εκπίπτει σε... αυνανισμό.-

______________
Disclaimer (που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι): Με τα γραφόμενά μου δε θέλω να προσβάλλω ή να θίξω καμία και κανέναν από τις / τους προλαλήσασες / προλαλήσαντες. Τα γραφόμενά σας ήταν τροφή για τις σκέψεις που παρέθεσα και ελπίζω να τροφοδοτήσουν και εσάς που μπήκατε στον κόπο να τις διαβάσετε.

Καλό το παραμύθι σου, αλλά δεν έχει δράκο.
Ποιος είναι ο δράκος;
το ΕΣΠΑ βέβαια......

Κοινώς η αξιολόγηση κεραμέως είναι απλά μια ακόμα μέθοδος κονόμας για να σπαταλήσουν στο μέλλον πακέτα ΕΣΠΑ οι εκπαιδευτές σεμιναρίων , όταν αυτοί θα (κάνουν ότι) εκπαιδεύουν εμάς τους ανεπαρκώς αξιολογηθέντες.....

[lemonpies]

... θέλω να δω τι θα πράξουν κι αν θα είναι έτοιμοι να υποστούν τις συνέπειες

ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ, ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΕΙ "ΜΗ ΙΚΑΝΟΠΟΗΤΙΚΟΣ".

Το κάνανε τόσο ελαφρύ, γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να φάνε το ΕΣΠΑ!!!

Αλλά δεν θα τους αφήσουμε, στο λαιμό θα τους κάτσει!!!!

[lemonpies]

Δεν ξέρω τι συμβαίνει με άλλες περιφέρειες, αλλά στην Αττική οι πρώτοι στις λίστες είναι αυτοί που ήδη ήταν συντονιστές, με κάποιες εξαιρέσεις φαντάζομαι. Πολύ γλυκό το επιθεωρητιλίκι, δεν εξηγείται αλλιώς. Ή πιο απλά, βαριέμαι να διδάξω, έχω διδακτορικό, δημοσιεύσεις και καλές γνωριμίες, άρα πάω για σύμβουλος - επιθεωρητής.
lemonpies, νομίζω ότι αιθεροβατείς (με την καλή έννοια). Εμείς τον ίδιο που είχαμε συντονιστή (για τον οποίο δεν ακούω και τα καλύτερα από καθηγητές) τον ίδιο θα συνεχίσουμε να έχουμε βάσει μορίων.
Έχω ακούσει ότι θα αποχωρήσουν κάποιοι που πρόσκεινται στον Σύριζα και θα γυρίσουν σε τάξη (δυσκολεύομαι να το πιστέψω).

Δεν ξέρω που κοιτάς εσύ, αλλά εκεί που κοιτάω εγώ βλέπω ελάχιστους πρώην συντονιστές που να γίνονται επιθεωρητές της ακατανόμαστης.

Ας περιμένουμε μέχρι τις 7 Φεβ 2023, να δούμε πόσοι τελικά θα τολμήσουν να αναλάβουν υπηρεσία, και μετά ας εξετάσουμε διεξοδικά αν στην λίστα των αναξιολογητών-επιθεωρητών της ακατανόμαστης, υπάρχουν και πρώην συντονιστές....

 

[menandros]

ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΕΠΕΙΑ, ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΑΞΙΟΛΟΓΗΘΕΙ "ΜΗ ΙΚΑΝΟΠΟΗΤΙΚΟΣ".

Το κάνανε τόσο ελαφρύ, γιατί το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να φάνε το ΕΣΠΑ!!!

Αλλά δεν θα τους αφήσουμε, στο λαιμό θα τους κάτσει!!!!

μίλησα για συνέπειες στην άρνηση να αξιολογηθείς κι όχι να αξιολογηθείς αρνητικά

[menandros]

Αυτοί που κατά τη γνώμη σας "κάνουν τον αντάρτη" μπορεί να έχουν τη γνώμη ότι κάποιοι άλλοι "κάνουν τους βασιλικότερους του βασιλέως"... και μάλιστα σε κάτι που και η ίδια η ΔΑΚΕ καταδίκασε.

αντί να  καταφεύγετε σε λογοπαίγνια απαντήστε μου την άλλη εβδομάδα οπότε θα ανοίξει η πλατφόρμα για την κατάθεση προσόντων πόσοι από εσάς θα μποϊκοτάρετε τοι σύστημα με το να μην καταθέσετε χαρτιά ''μαζικά'' και πόσοι δεν θα έλθετε...στο ραντεβού με τον αξιολογητή...τα άλλα ειναι λόγια του αέρα...όσο για τη ΔΑΚΕ μιλάμε για συνδικαλιστές....

[ΕΠ06]

αντί να  καταφεύγετε σε λογοπαίγνια απαντήστε μου την άλλη εβδομάδα οπότε θα ανοίξει η πλατφόρμα για την κατάθεση προσόντων πόσοι από εσάς θα μποϊκοτάρετε τοι σύστημα με το να μην καταθέσετε χαρτιά ''μαζικά'' και πόσοι δεν θα έλθετε...στο ραντεβού με τον αξιολογητή...τα άλλα ειναι λόγια του αέρα...όσο για τη ΔΑΚΕ μιλάμε για συνδικαλιστές....

Εσύ δηλαδή είσαι υπέρ αυτού του στυλ αξιολόγησης που πάνε να μας επιβάλλουν,δείχνεις να το ευχαριστιέσαι που κάποιοι ίσως υποχρεωθούν να αξιολογηθούν ,ίσως και από φόβο που για μένα είναι δικαιολογημένο κι αυτό.Οι αξιολογητές λοιπόν αφού λες ότι πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα στους μαθητές μας,σαν εκπαιδευτικοί από ποιον αξιολογήθηκαν;Γιατί λοιπόν να αξιολογηθώ εγώ αν το πάρουμε κι έτσι από κάποιον που δεν έχει αξιολογηθεί όσον αφορά το έργο του μέσα στην τάξη;Και όσον αφορά τον  κύριο Ματσαγγούρα δεν τον είχαμε όλοι καθηγητή,δεν είμαστε όλοι δάσκαλοι,και δεν πιστεύω σε αυθεντίες όπως εσύ.

[leon.]

αντί να  καταφεύγετε σε λογοπαίγνια απαντήστε μου την άλλη εβδομάδα οπότε θα ανοίξει η πλατφόρμα για την κατάθεση προσόντων πόσοι από εσάς θα μποϊκοτάρετε τοι σύστημα με το να μην καταθέσετε χαρτιά ''μαζικά'' και πόσοι δεν θα έλθετε...στο ραντεβού με τον αξιολογητή...τα άλλα ειναι λόγια του αέρα...όσο για τη ΔΑΚΕ μιλάμε για συνδικαλιστές....

Εγώ δε θα καταθέσω κανένα χαρτί και κανένα ραντεβού δε θα κλείσω. Αφήνω τους φακέλους και τις γνωριμίες για σένα. Μπερδεύεις κάτι. Δεν είναι οι συνάδελφοι συνεργάτες. Εσύ είσαι.

[trust no one]

Εσύ δηλαδή είσαι υπέρ αυτού του στυλ αξιολόγησης που πάνε να μας επιβάλλουν,δείχνεις να το ευχαριστιέσαι που κάποιοι ίσως υποχρεωθούν να αξιολογηθούν ,ίσως και από φόβο που για μένα είναι δικαιολογημένο κι αυτό.Οι αξιολογητές λοιπόν αφού λες ότι πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα στους μαθητές μας,σαν εκπαιδευτικοί από ποιον αξιολογήθηκαν;Γιατί λοιπόν να αξιολογηθώ εγώ αν το πάρουμε κι έτσι από κάποιον που δεν έχει αξιολογηθεί όσον αφορά το έργο του μέσα στην τάξη;Και όσον αφορά τον  κύριο Ματσαγγούρα δεν τον είχαμε όλοι καθηγητή,δεν είμαστε όλοι δάσκαλοι,και δεν πιστεύω σε αυθεντίες όπως εσύ.

Καταρχάς αν ο Ματσαγγούρας μιλούσε με αυτόν τον ρυθμό και την ένταση μέσα στην τάξη, στην καλύτερη όλοι οι μαθητές θα ζωγράφιζαν, στη χειρότερη μπορεί να του ερχόταν καμία σαΐτα από το πουθενά...

[menandros]

Εσύ δηλαδή είσαι υπέρ αυτού του στυλ αξιολόγησης που πάνε να μας επιβάλλουν,δείχνεις να το ευχαριστιέσαι που κάποιοι ίσως υποχρεωθούν να αξιολογηθούν ,ίσως και από φόβο που για μένα είναι δικαιολογημένο κι αυτό.Οι αξιολογητές λοιπόν αφού λες ότι πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα στους μαθητές μας,σαν εκπαιδευτικοί από ποιον αξιολογήθηκαν;Γιατί λοιπόν να αξιολογηθώ εγώ αν το πάρουμε κι έτσι από κάποιον που δεν έχει αξιολογηθεί όσον αφορά το έργο του μέσα στην τάξη;Και όσον αφορά τον  κύριο Ματσαγγούρα δεν τον είχαμε όλοι καθηγητή,δεν είμαστε όλοι δάσκαλοι,και δεν πιστεύω σε αυθεντίες όπως εσύ.

Δεν ειμαι υπέρ αυτής της αξιολόγησης, απλώς ρωτάω πως θα αντιδράσουμε πρακτικα; 

[wipers]

 διαβαζω κατι μπαρουφες για  "αξιους" (αυτους ονειρευεται  και ο  Βελοπουλος και παλαιοτερα η ΧΑ) και πως ο συλλογος θα τους εκλεξει.
μου ερχονται στο μυαλο τραγελαφικες καταστασεις τοτε που (τρωγαμε το καροτο ) ψηφιζε ο συλλογος για να μοριοδοτησει τους "αξιους"
οι παλαιοτεροι θα θυμαστε τι καταστασεις δημιουργηθηκαν σε πολλα σχολεια (απειλες,εκβιασμοι,γλυψιματα, υποσχεσεις, λαδωματα,κλπ) και ποιοι τελικα κριθηκαν "αξιοι"
ειπαμε αυτος ειναι ο κλαδος μας και ετσι λειτουργει...
Υ.Γ. βεβαια για να θυμαται καποιος αυτα πρεπει  να ειναι  εκπαιδευτικος  , τωρα με ενα πληκτρολογιο "πηραμε τα θερινα ανακτορα"....