0 μέλη και 6 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
η δική μου άποψη χιλιοειπωμένη βέβαια και από πολλούς άλλους σε αυτό το φόρουμ:όταν διαμορφώνονταν οι όροι του παιχνιδιού, εμείς (ως κοινωνία και όχι μόνο ως κλάδος επαγγελματιών) σφυρίζαμε αδιάφορα, τώρα καλούμαστε να παίξουμε πχ το παιχνίδι της αξιολόγησης και εν γένει της επαγγελματικής μας επιβίωσης με τους δικούς τους όρους, γαιτί δεν είναι δυνατόν πχ ο 3848 να ψηφίστηκε το 2010, και 4 χρόνια μετά , επειδή δε μας συμφέρει/βολεύει στην παρούσα συγκυρία, να ανακαλύπτουμε το παράθυρο που άνοιξε τότε στους συναδέλφους μας της ιδιωτικής εκπαίδευσης και να πέφτουμε από τα σύννεφα (όπως διάβασα σε άλλο νήμα νωρίτερα).
Το κακό είναι ότι οι αναπληρωτές ωραία τα λέτε μέχρι να διοριστείτε.Μετά ρε παιδί μου δεν ξέρω τι γίνεται αλλά η συντριπτική πλειοψηφία αφομοιώνεται και γίνεται βασιλικότερη τυς βασιλέως.ΥΓ. Δεν σε ξέρω και εύχομαι να συνεχίσεις να τα υποστηρίζεις αυτά και μετά τον διορισμό γιατί όσο και να βρίζουμε τους παλιούς (ναι οκ και εγώ το κάνω) αυτοί τουλάχιστον έχουν φάει και σκ...ο στην ζωή τους... οι νέοι πάλι καλοί στην θεωρία αλλά από πράξη κάπου πάσχουν... μάλλον θα κουράστηκαν στην προθέρμανση... who knows...
1ον. Έχω γνωρίσει παλιούς που δεν έφαγαν απολύτως τίποτα στη ζωή τους, παρά μόνο τους μισθούς που έπαιρναν. Διορισμένοι με ένα «ξερό» πτυχίο κατευθείαν στον τόπο τους (από τον οποίο δεν έφυγαν ούτε ως αναπληρωτές), περιφέρουν επί χρόνια την ανεπάρκειά τους στις τάξεις περιμένοντας απλά να βγουν στη σύνταξη.2ον. Δεν χρειάζεται να περιμένεις να διοριστώ γιατί η παραπάνω άποψή μου ισχύει και για τους αναπληρωτές. Και έξαλλου το όποιο σύστημα αξιολόγησης θα ξεκινήσει άμεσα θα αφορά από του χρόνου και τους αναπληρωτές, από όσο γνωρίζω.
Το πρόβλημα δεν είναι ο Λοβέρδος και ο κάθε Λοβέρδος, ο οποίος αφενός είναι επίσης εκλεγμένος από τους έλληνες και αφετέρου είναι πολύ προσωρινός στο Υπουργείο. Το πρόβλημα είναι βαθύτερο και έχει να κάνει με την νοοτροπία των ελλήνων. Κανείς δεν θέλει την αξιολόγηση στην Ελλάδα, ούτε η πολιτικοί που τους κόβει την πελατεία, ούτε οι πολίτες που τους γκρεμίζει το όνειρο του ρουσφετιού. Γενικώς δεν αντέχει η χώρα τέτοιους θεσμούς.
Αξιολόγηση υπάρχει παντού στον κόσμο για τα πάντα, αγαθά ή ανθρώπους ή ............Την κάνουμε κι εμείς στην καθημερινή μας πρακτική.Αν γυρίσουμε 10ετίες πίσω, τότε που εμείς ήμασταν μαθητές, έχουμε αναρωτηθεί πόσοι από τους καθηγητές μας θα αξιολογούνταν θετικά ή αρνητικά; Και γιατί πολλοί από αυτούς ήταν ή δεν ήταν ανεπαρκείς; Λυπηρό αλλά το έχω ακούσει από νέους συναδέλφους τα τελευταία χρόνια: "διάλεξα να διοριστώ για να κάθομαι, αρκετά δούλεψα στον ιδιωτικό τομέα". Έχετε να πείτε κάτι;Εμένα όλο αυτό με πάει πίσω στη δεκαετία του '80.
H αξοιλόγηση των εκπαιδευτικών είναι διοικητική πράξη.Δεν αναζητεί ταλέντα στην διδασκαλία.Οι απαιτήσεις είναι να μπορείς επαρκώς να διδάξεις το μάθημα και όχι να ακολουθείς πιστά κάποιο σχέδιο.Επίσης,σημασία ιδιαίτερη έχει η αξιολόγηση των μαθητών.Κυρίως όμως πρέπει να ανταποκρίνεσαι στα καθήκοντα σου ως δημόσιος υπάλληλος.Η αξιολόγηση είναι νόμος του κράτους και θα εφαρμοστεί.Αν στην εφαρμογή δημιουργηθούν προβλήματα,τότε υπάρχουν τα μέσα για να αντιδράσει ο θιγόμενος.Η αξιολόγηση όμως θα προχωρήσει,γιατί δεν νοείται σοβαρό κράτος που δεν αξιολογεί το προσωπικό του.Οι όποιες αντίθετες απόψεις αντιβαίνουν τις εκπρεφασμένες απόψεις της δικαιοσύνης.Προσωπικά θα συμβούλευα όποιον τις έχει,να τις ξεχάσει!!!
Οι όποιες αντίθετες απόψεις αντιβαίνουν τις εκπρεφασμένες απόψεις της δικαιοσύνης.Προσωπικά θα συμβούλευα όποιον τις έχει,να τις ξεχάσει!!!
Θα προσπαθήσω να μιλήσω μόνο για την αξιολόγηση αποφεύγοντας πολλά άλλα θέματα που θίχτηκαν από τους προηγούμενους. Έχω γράψει και σε άλλα θέματα ότι πριν δώσω (στον εαυτό μου πρώτα από όλα) απαντήσεις για κάτι συγκεκριμένο προσπαθώ να συνδέσω αυτό το συγκεκριμένο με τις γενικές αρχές μου σε σχέση με τη ζωή και την κοινωνία. Ορισμένες φορές το θέμα της αξιολόγησης συζητείται ως κάτι έξω από την πραγματικότητα, ως κάτι γενικό και αφηρημένο. Σαν μία έννοια που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα, την καθημερινή ζωή. Σαν μία αιώνια και άφθαρτη αξία δηλαδή, κάτι σαν να είναι Θεός. Πολλές φορές παρόμοια στην κοινωνία μας προσεγγίζονται πολλές παρόμοιες έννοιες (ειρήνη, δικαιοσύνη, δημοκρατία κλπ). Για μένα λοιπόν δεν υπάρχουν αυταξίες. Αυτό το γράφω με αφορμή αυτά που είπε ο Green, περί αξιολόγησης. Για μένα λοιπόν η αξιολόγηση δεν είναι μία αυτόνομη αξία σημαντική. Η αξιολόγηση ως μέσο ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΠΟΛΛΕΣ ΑΛΛΕΣ προϋποθέσεις έχει νόημα, αλλιώς είμαι εχθρός της. Αυτό λοιπόν που δεν αγνοώ είναι ότι σήμερα η αξιολόγηση χρησιμοποιείται από όσους έχουν την οικονομική και πολιτική εξουσία για να δικαιολογήσουν την υποβάθμιση μας ακόμα περισσότερο, τη χειραγώγηση μας, το φόβο μας, την υποτέλεια μας και την εξαθλίωση μας.Όχι μόνο των εκπαιδευτικών, αλλά όλης της κοινωνίας. Υπό αυτό το πρίσμα είμαι αντίθετος στην αξιολόγηση. Η αξιολόγηση ήρθε από τους κυβερνώντες στο προσκήνιο επειδή η ανεργία έφτασε το 30%. Επειδή οι ίδιοι έχουν ευθύνη γι' αυτό και επειδή γνωρίζουν ότι δεν πρόκειται να μειωθεί σημαντικά για την επόμενη δεκαετία περίπου, ρίχνουν λέξεις όπως αξιολόγηση, αξιοκρατία κλπ ως τυράκι για να μεταθέσουν τη δική τους ευθύνη για την ανεργία σε εμάς. Δεν φταίνε αυτοί που είσαι άνεργος, φταις εσύ που δεν πέρασες στο ΑΣΕΠ. Το γεγονός ότι ήταν 50.000 υποψήφιοι για 1.000 θέσεις και οι υπόλοιποι 49.000 δεν έχουν άλλη εναλλακτική δεν παίζει κανένα ρόλο. Ταυτόχρονα ρίχνουν και άλλη τόση ευθύνη στους κακούς που ήδη έχουν δουλειά (λες και είναι έγκλημα κάποιος να έχει σταθερή δουλειά και εισόδημα, λες και η προεπιλεγμένη κατάσταση για όλους πρέπει να είναι η ανεργία και η αβεβαιότητα) και δεν δέχονται κάθε δύο τρία χρόνια να βγάζουμε μερικούς χιλιάδες από αυτούς άχρηστους να πάρουμε μερικούς χιλιάδες από τους ανέργους για να τους βγάλουμε μετά από 2-3 χρόνια άχρηστους και αυτούς και να ανακυκλώνουμε τον κόσμο διαρκώς με το θεάρεστο κριτήριο της αξιολόγησης και της αξιοκρατίας. Λες και αυτό είναι το φυσιολογικό, η διαρκής ανακύκλωση ανέργων και εργαζόμενων. Αυτός είναι ο στόχος τους και γι' αυτό λέω όχι.Σύμφωνα με τα απόλυτα νούμερα έχουμε 120.000 μόνιμους και 20.000 αναπληρωτές εκπαιδευτικούς και από το φτυάρι που πέφτει εδώ μέσα βγάζουμε το 80% άχρηστους αλλά και αντίστοιχα ποσοστά σε όσους δεν εργάζονται. Αναγνωρίζουμε το δικαίωμα να υπάρχουν τόσοι εκπαιδευτικοί ή επειδή εμείς δεν τους "αξιολογούμε" επαρκείς αν είναι να πούμε να μείνουν 20.000-30.000 άριστοι εκπαιδευτικοί όλοι κι όλοι και τα υπόλοιπα σχολεία που θα μείνουν χωρίς εκπαιδευτικούς ας κλείσουν και ας μην πάνε τα υπόλοιπα παιδιά σε κανένα σχολείο. Γιατί αν δεν το καταλάβατε με αυτή τη λογική αυτό λέτε ορισμένοι.Αξιολόγηση λοιπόν και αξιοκρατία θα ήθελα 1000% και πολύ αυστηρή όταν πρώτα θα αγωνιστούμε και θα πετύχουμε μία κοινωνία με 0% ανεργία, όπου όλοι θα μπορούν να βρούνε το δρόμο τους και η αξιολόγηση και η αξιοκρατία θα υπάρχει για να κατανέμει τον καθένα εκεί που είναι καλύτερος και όχι για να λειτουργεί ως άλλοθι για την ανεργία του 1/3 της κοινωνίας. Γιατί λοιπόν δεν είναι λογικό ένας εκπαιδευτικός να μην έχει πιάσει υπολογιστή; γιατί δεν μπορεί να είναι εξαιρετικός στο μάθημα του; δηλαδή τον καλό φιλόλογο τον κάνει η παρουσίαση; ή τον καλό εκπαιδευτικό γεωπόνο; και γιατί είναι κακό κάποιος να μην έχει μεταπτυχιακό; χρήσιμα είναι όλα και βοηθούνε πολύ , αλλά δε σημαίνει ότι όποιος δεν τα κατέχει είναι και κακός στη δουλειά του, εμείς σήμερα τα σκεφτόμαστε αυτά για έναν απλό λόγο.Και μην ξεχνάμε ότι δεν ήταν το ίδιο ένα μεταπτυχιακό πριν 30 χρόνια σε σχέση με σήμερα. Τότε ίσως δεν υπήρχε και κανένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα σε ελληνικό πανεπιστήμιο και σήμερα υπάρχουν πολλές δεκάδες τμήματα. Τότε περνούσε ένα 10-15% από τις πανελλαδικές στα ΑΕΙ και σήμερα περνάει κάποιος με βαθμούς κάτω από τη βάση, γιατί το 80-90% των υποψηφίων έχουν εξασφαλισμένη θέση σε ΑΕΙ ή ΤΕΙ. Τα γράφω αυτά για να δείξω ότι αν μπούμε στο φαύλο κύκλο της "αξιολόγησης" δεν υπάρχει τελειωμός. Είμαστε πολλοί και οι θέσεις λίγες και ψάχνουμε όλο και πιο αυστηρά κριτήρια για να δικαιολογηθεί ότι οι πολλοί θα μείνουν χωρίς θέση και αυτό το βαφτίζουμε "αξιοκρατία". 40.000 φιλόλογοι άνεργοι πτυχιούχοι και εμείς ψάχνουμε τα κριτήρια με τα οποία θα δουλέψουν φέτος οι 400. ΑΣΕΠ; προυπηρεσία; κοινωνικά κριτήρια; και γιατί δηλαδή είναι αξιοκρατικό ή θεμιτό μέσω της αξιολόγησης να μείνουν 39600 άνεργοι; ή να γίνει ανακύκλωση των ανέργων με κάποιους που ήδη εργάζονται; τι το αξιοκρατικό υπάρχει σε αυτό; γιατί βγάζουμε 40.000 πτυχιούχους φιλολογίας αν είναι μετά μία ζωή να ψάχνουμε κριτήρια με τα οποία θα τους κρατάμε άνεργους προσπαθώντας ως κοινωνία να αποποιηθούμε την ευθύνη της ανεργίας τους; (δεν πέρασαν στο ΑΣΕΠ ή ήταν ακατάλληλοι σύμφωνα με την αξιολόγηση). Και αν δεν τον κρίνουμε κατάλληλο να διδάξει και τον αφήνουμε άνεργο τι ρόλο παίζει το πτυχίο; τι πισοτποιεί δηλαδή το πτυχίο; δεν πιστοποιεί ότι αυτός είναι ένας επιστήμονας φιλόλογος ικανός και άξιος να διδάξει φιλολογικά μαθήματα; αν όχι, γιατί του δώσαμε στο κάτω κάτω το πτυχίο; Τέλος πάντων έγραψα πολλά και ίσως σε κάποιο σημείο να έχασα και τον ειρμό μου.