Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη

[Dwrina]

Ὑμῖν μὲν πολλὴν συγγνώμην ἔχω, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἀκούουσι τοιούτων λόγων καὶ ἀναμιμνῃσκομένοις τῶν γεγενημένων, ὁμοίως ἅπασιν
ὀργίζεσθαι : το απαρέμφατο είναι αντικείμενο στην περίφραση συγγνώμην ἕχω; Αν ναι, το συγγνώμην ἕχω τινί + απαρέμφατο σημαίνει "συμφωνώ με κάποιον να κάνει..."

Η πρόθεση ἐν + δοτική μπορεί να δηλώνει ποσό; Δεν έχω βρει ποσό στις συντάξεις της πρόθεσης. Οπότε στο

δηλῶσαι δὲ περὶ τοῦ παντὸς ὡς οὐ ταχέως  αὐτοῖς βουλευτέον  εἴη, ἀλλ᾽ ἐν πλέονι σκεπτέον ο εμπρόθετος εκφράζει τρόπο;

[PDE ads]

[apri]

Ὑμῖν μὲν πολλὴν συγγνώμην ἔχω, ὦ ἄνδρες δικασταί, ἀκούουσι τοιούτων λόγων καὶ ἀναμιμνῃσκομένοις τῶν γεγενημένων, ὁμοίως ἅπασιν
ὀργίζεσθαι : το απαρέμφατο είναι αντικείμενο στην περίφραση συγγνώμην ἕχω; Αν ναι, το συγγνώμην ἕχω τινί + απαρέμφατο σημαίνει "συμφωνώ με κάποιον να κάνει..."

Το LSJ δίνει τον εξής ορισμό:
συγγνώμην ἔχειν= judge kindly, excuse, pardon

Άρα, συγχωρώ, δικαιολογώ κάποιον που...

Η πρόθεση ἐν + δοτική μπορεί να δηλώνει ποσό; Δεν έχω βρει ποσό στις συντάξεις της πρόθεσης. Οπότε στο

δηλῶσαι δὲ περὶ τοῦ παντὸς ὡς οὐ ταχέως  αὐτοῖς βουλευτέον  εἴη, ἀλλ᾽ ἐν πλέονι σκεπτέον ο εμπρόθετος εκφράζει τρόπο;

Η φράση "ἐν πλέονι" είναι ελλειπτική. Εννοείται η λέξη "χρόνω".
Είναι ένας εμπρόθετος του χρόνου.

Δες κι αυτήν τη φράση που είναι παρόμοια, αλλά πλήρης:
Ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ ἀποδίδονται ἀγρὸν Ἀντιφάνει.

[Dwrina]

Το LSJ δίνει τον εξής ορισμό:
συγγνώμην ἔχειν= judge kindly, excuse, pardon

Άρα, συγχωρώ, δικαιολογώ κάποιον που...

Ναι, αλλά αυτό το "που" πώς μπορεί να αποδίδει τελικό απαρέμφατο ως αντικείμενο; Μοιάζει σαν τις συμπληρωματικές μετοχές από ρήματα ψυχικού πάθους, οι οποίες εμπεριέχουν αιτιολογία.

[apri]

Είναι ελεύθερη μετάφραση.
Μπορείς να πεις και "σας δικαιολογώ να οργίζεσθε", αν προτιμάς.

Επίσης, είναι πιθανό το απαρέμφατο να είναι μην ήταν τελικό, αλλά του σκοπού. Δηλαδή, η περίφραση  μπορεί να είχε την έννοια "σας δίνω τη συγκατάθεση μου, για να οργίζεσθε".

[PDE ads]

[Sali]

Κανονικά η περίφραση συγγνώμην ἔχω τινὶ συμπληρώνεται με μετοχή ή με εἰ-πρόταση ή με ὅτι-πρόταση. Η συμπλήρωση με απαρέμφατο είναι σπάνια. Βρήκα ακόμη ένα χωρίο: Σοφ. Αἴας 1322-23 ἐγὼ γὰρ ἀνδρὶ συγγνώμην ἔχω/κλύοντι φλαῦρα συμβαλεῖν ἔπη κακά με μετάφραση Μαρωνίτη: "Γιατί εγώ κατανοώ, αν κάποιος εξυβρίζεται, να αντιδρά αναλόγως".