0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Καλημέρα. Ας αναφέρω κι εγώ μια εμπειρία μου, λίγο πριν αναχωρήσω για το σχολείο. Μου συνέβη φέτος με μαθητή της Β' λυκείου, ο οποίος είναι πολύ ζωηρός και αδιάφορος για τα αρχαία. Του την είχα χαρίσει πολλές φορές, ώσπου μια μέρα που έκανε πολλή φασαρία και σηκώθηκε από τη θέση του χωρίς την άδειά μου, θεώρησα δίκαιο να του βάλω απουσία και να τον βγάλω έξω. Εκείνος με πολύ θράσος, άρπαξε το απουσιολόγιο από τα χέρια μου και κατευθύνθηκε προς την πόρτα. "Πού πηγαίνεις με το απουσιολόγιο;" Τον ρώτησα. "Στο διευθυντή για να μου σβήσει την απουσία!" μου απαντά. Τα δικά μου τα νεύρα τεντώθηκαν αλλά δεν είπα τίποτα άλλο. Απλώς χαμογέλασα για να δώσω ένα τέλος στην ένταση. Όταν λίγα λεπτά μετά γύρισε ο μαθητής, χωρίς να του έχουν σβήσει την απουσία (αυτό θα έλειπε), μου εκσφεντώνησε το απουσιολόγιο στην έδρα και αποχώρησε. Από τότε βέβαια, συμμορφώθηκε κάπως. Θέλω να πω ότι δεν μου έδωσε πλέον αφορμή. Μιλάει βέβαια, αλλά σε λογικά κι επιτρεπτά όρια.
Μαθητής της α' λυκείου θεωρώντας ότι σε έκθεση που πήρε 17 αδικήθηκε, με αποκάλεσε σε συμμαθητή του "βλάκα". Ακούστηκε στην τάξη και πολλά παιδιά δαγκώθηκαν. Αντέδρασα σα να μην άκουσα τίποτε. Όταν πήρε τους βαθμούς και ήταν παραπάνω από όσο, προσφανώς περίμενε, με ευχαρίστησε κι εγώ του απάντησα: "Δεν είναι αντικειμενικοί, γιατί εγώ ξέρεις είμαι και βλάκας". Έσκυψε το κεφάλι, μου ζήτησε συγνώμη κι από τότε ήταν το καλύτερο παιδί.
Κάτι μου διαφεύγει εδωπέρα...η αδιάβαστη μαθήτρια έγραψε 19 στα 20;και τι εννοείς να χάσεις την δουλειά σου; σε ιδιωτικό δουλεύεις;