Dwrina και 3 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.
Θα αναφερθείτε γενικότερα καθόλου στη διαδικασία της γερουνδιακής έλξης;
Οσον αφορά αυτό που ρώτησα για την μετατροπη ενεργητικής σε παθητική με ρήμα χωρί σουπίνο , το ανέφερε η καθηγήτρια , για αυτό το ρώτησα!
Επίσης σε ανάλυση μετοχής σε πρόταση , αν η μετοχή είναι παρακειμένου , οφείλουμε να το αναλύσουμε σε πρόταση και με αρκτικό και με ιστορικό χρόνο. ;; Ισχύει κάτι τέτοιο; ή είναι πολύ τραβηγμένο;;;;;;
Το eius είναι σωστό, γιατί, σύμφωνα με τους αυστηρούς κανόνες της αυτοπάθειας, το suae θα αναφερόταν στο υποκείμενο του κύριου ρήματος, δηλαδή το scriptor (= πλάγια αντανάκλαση ή έμμεση αυτοπάθεια). Αποκλειστικά και μόνο για ενημέρωση, να σημειώσω εδώ ότι, επειδή τα συμφραζόμενα στο συγκεκριμένο παράδειγμα δεν επιτρέπουν τέτοια παρανόηση, θεωρώ πως το suae δεν είναι λάθος. Όταν τα συμφραζόμενα ήταν ξεκάθαρα, οι συγγραφείς χρησιμοποιούσαν την se και suus πολύ πιο χαλαρά απ' όσο αναφέρεται στο σχολικό βιβλίο. Μνημονεύω ένα παράδειγμα από τον Καίσαρα (Gallico, I, 36, 6) (Ariovistus respondit) neminem secum sine sua pernicie contendisse, (ο Αριόβιστος απάντησε) ότι κανένας δεν αναμετρήθηκε μαζί του χωρίς την προσωπική του καταστροφή. Εδώ το secum αναφέρεται στο Ariovistus και το sua στο neminem· ωστόσο, πρόβλημα παρανόησης δεν υπάρχει.Με βάση αυτήν την απάντηση γιατί σε παρακάτω ανάρτηση γράφεις ότι το suae και το se θα παραμείνουν;Αναφέρομαι στο παράδειγμα Scriptor dicit Silium Italicum ultimis annis vitae suae in Campania se tenuisse.α. Εδώ το suae δεν πρέπει να γίνει eius;β. Επίσης, γιατί ο παρατατικός να γίνει απαρέμφατο παρακειμένου; Αυτό ισχύει για όλες τις περιπτώσεις παρατατικού που υπάρχουν στα κείμενα;Εδώ το suae είναι το μόνο σωστό, γιατί αναφέρεται ευθέως στο υποκείμενο Claudius (ευθεία αντανάκλαση/άμεση αυτοπάθεια). Το eius θα αναφερόταν αναγκαστικά σε κάποιον άλλον.
Δεν έγινε σωστά η παράθεση.Οι απορίες μου είναι αυτές:Με βάση αυτήν την απάντηση γιατί σε παρακάτω ανάρτηση γράφεις ότι το suae και το se θα παραμείνουν;Αναφέρομαι στο παράδειγμα Scriptor dicit Silium Italicum ultimis annis vitae suae in Campania se tenuisse.α. Εδώ το suae δεν πρέπει να γίνει eius;β. Επίσης, γιατί ο παρατατικός να γίνει απαρέμφατο παρακειμένου; Αυτό ισχύει για όλες τις περιπτώσεις παρατατικού που υπάρχουν στα κείμενα;
Αυτό δηλαδή που προσπαθώ να καταλάβω είναι γιατί δεν γίνεται να αλλάξουμε μόνο τη μία αντωνυμία και πρέπει να διατηρήσουμε και τις δύο.
Μπορεί κάποιος να μου πει με βεβαιότητα;Γιατί στο σχολείο εξακολουθούν να τους το διδάσκουν...ευχαριστώ
Στο κεἰμενο 25 η δευτερεύουσα αναφορική quo Carthago deleta est συμπτύσσεται σε μετοχή;Αν όχι, γιατί;;
Οι παρακάτω δευτερεύουσες προτάσεις μπορούν να γίνουν μετοχές;- quam leges continent (Κείμενο 6)- cum repente apparuit ei species horrenda (Κείμενο 14)- atque effeminantur (Κείμενο 15)