Πότε είναι ο επόμενος ΑΣΕΠ;

[mat]

Συνάδελφοι, γιατί είτε διορισμένοι, είτε αδιόριστοι θεωρώ ότι είμαστε συνάδελφοι εφοσον μας ενδιαφέρει όλους ο χώρος της εκπαίδευσης, θέλω να θέσω ένα ερώτημα που νομίζω ότι θα μας απο-εμπλέξει από τα οποια δημοσιεύματα και θα μας πάει σε ένα επι της ουσίας ζήτημα.
Η ερωτησή μου είναι η εξής: Με ποιό τρόπο νομίζετε ότι θα πρέπει να γίνετε η επιλογή των εκπαιδευτικών?
Νομίζω οτι η απάντηση σε αυτό το ερωτημα είναι καίριο ζήτητμα ανεξάρτητα από τις προσωπικές μας επιδιώξεις ή κίνητρα.
Επίσης θεωρώ πως δεν "κάνουμε" όλοι για εκπαιδευτικοί και ίσως έχετε και εσείς πολλά παραδείγματα, από την εμπειρία σας ως μαθητές, που θα έχετε να αναφερθείτε σε αρκετούς καθηγητές ή δασκάλους σας οι οποίοι κάθε άλλο παρά ως εκπαιδευτικοί θα έπρεπε να εργάζονται.
Αντιθετα πιστεύω ότι θα έχετε να αναφέρετε ελάχιστα αν όχι καθόλου παραδείγματα εκπαιδευτικών οι οποίοι ήταν αυτό που αποκαλούμε "δάσκαλοι".
Πιστεύω πως ο γραπτός διαγωνισμός σε καμία μα σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αποτελεί τρόπο επιλογής των εκπαιδευτικών. ΄Οπως επίσης ούτε και το τεστ δεξιοτήτων. Η μόνη επιφύλαξη που έχω για το τέστ δεξιοτήτων κι αυτό επειδή έδωσα με αυτή τη διαδικασία επιλογής στην ΜΟΔ είναι ότι ίσως αποτελεί ένα τρόπο για να διερευνήσεις αν οι υποψήφιοι έχουν μια πολύπλευρη παιδεία, η οποία θεωρώ ότι είναι απαραίτητο στοιχείο για να μπορείς να είσαι και εκπαιδευτικός.
Δεν έχω ξεκάθαρο στο μυαλό μου ακόμη με ποιό τρόπο θα έπρεπε να γίνεται η επιλογή μας για να δουλέψουμε στα σχολειά αλλά ξεκινάω από το γεγονός πως ο γραπτός διαγωνισμός δεν μπορεί να θεωρηθεί ο μοναδικός τρόπος επιλογής.
Τι να το κάνεις να έχεις εκπαιδευτικούς που μπορεί μεν να γνωρίζουν άριστα το γνωστικό αντικείμενο τους αλλά δεν ξέρουν τίποτα από την ψυχολογία των μαθητών τους ή δεν έχουν την κατάρτιση, τις δεξιότητες και ικανότητες να αντιμετωπίσουν τα όποια προβλήματα μέσα στην τάξη.
Θα μου πείτε τώρα ότι δεν είναι μόνο ο εκπαιδευτικός αυτός που φέρει το βάρος για την εκπαίδευση αλλά μήπως πρέπει να ξεκινήσουμε έστω από αυτόν?
Να σας πω και κάτι άλλο, μπορεί να θέλω διακαώς να βρεθώ στο σχολείο για πολλούς λόγους αλλά, ειλικρινά παιδιά δεν ξέρω αν κάνω για εκπαιδευτικός και πολύ περισσότερο ξέρω ότι η κατάρτισή μου είναι ελλειπής. Ξέρω ακόμη ότι δεν ανήκω σε εκείνη την κατηγορία των "χαρισματικών" δασκάλων όπως άλλωστε και η πλειοψηφία για να ανταποκριθώ με ευχαίρια στον ρόλο και τη θέση του εκπαιδευτικού.
Αφήστε που υπάρχει και ένα άλλο ζήτημα πως ελέγχουμε την ψυχική ισσοροποία και υγεία όσων διδάσκουν?

[PDE ads]

[sophie]

Mat,συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
Κατά τη γνώμη μου,αυτός ο διαγωνισμός δεν μπορεί καν να ελέγξει κατά πόσο κατέχω το γνωστικό μου αντικείμενο.΄Ισως να μπορεί να ελέγξει κατά πόσο είμαι ικανή να αποστηθίζω ή κατά πόσο είμαι ικανή να αποτυπώνω στο χαρτί,με τον τρόπο που εκείνοι θέλουν,τα όσα γνωρίζω.Στην πράξη όμως δεν μπορεί να με ελέγξει.Όταν θα μπω μέσα στην τάξη δε θα έχω να κάνω με χαρτιά,θα έχω να κάνω με ανθρώπους,με παιδιά.Η θεωρία από την πράξη απέχει ΠΑΡΑ πολύ!Και η εκπαίδευση είναι κατά κύριο λόγο πράξη!
Και να σου πω και κάτι άλλο.Αν πάρουμε, για παράδειγμα, έναν από τους "εγκέφαλους" καθηγητές που καθορίζουν την ύλη,πχ στους φιλολόγους,που είναι ογκωδέστατη,και τον ρωτήσουμε μία από τις χιλιάδες ημερομηνίες που καλούνται οι μέλλοντες εκπαιδευτικοί φιλόλογοι να γνωρίζουν,αμφιβάλλω αν θα την ξέρει,αν θα τις ξέρει ΟΛΕΣ,όπως απαιτεί να τις ξέρουν οι διαγωνιζόμενοι...
Όσο καλά διαβασμένος και καταρτισμένος και να είναι ένας εκπαιδευτικός,σημασία έχει να μη θεωρεί ότι τα ξέρει όλα.Να διαβάζει,να ενημερώνεται και να προετοιμάζει το μάθημά του κάθε μέρα.Εφόσον το κάνει αυτό,ούτε μορφωτικό "κενό" θα έχει,ούτε προβλήματα θα αντιμετωπίζει,τουλάχιστον όσον αφορά στη διδακτική πράξη.
Για μένα ο έλεγχος της ψυχολογικής-νοητικής κατάστασης είναι πολύ σημαντικότερος.Όπως ειπες έχουμε ζήσει όλοι διάφορες καταστάσεις.Αλλά δεν μπορεί το κράτος-υπουργείο να θεωρεί σημαντικό να ελέγξει εμένα στις γνώσεις μου πάνω στην επιστήμη που σπούδασα,και να αφήνει ανώμαλο (στην κυριολεξία) καθηγητή να διδάσκει σε πανεπιστήμιο,να παραμιλάει και να γελάει μόνος του και να βγαίνει το βράδυ να κλέβει εσώρουχα από ταράτσες...(είναι περιστατικό που είχε γίνει στην πόλη που σπούδαζα,από καθηγητή άλλου τμήματος).Κι όταν συλλαμβάνεται από την αστυνομία,να του γίνεται μία απλή σύσταση αλλά να μην ανακαλείται η άδεια ασκήσεως του επαγγέλματός του!
Αν θα μπω εγώ μέσα στην τάξη κι αρχίσω να ωρύομαι,να πετάω πράγματα,να βάζω τις φωνές με το παραμικρό,να έχω ασταθή συμπεριφορά,θα έχει καμία σημασία το να γνωρίζω απ'έξω κι ανακατωτά όλη τη θεωρία της παιδαγωγικής επιστήμης?!!!

Όσο για το τεστ δεξιοτήτων,έχω αμφιβολίες κατά πόσο θα εξετάζει πραγματικά τη γενική παιδεία κάποιου.Επιπλέον δεν ξέρω τι εννοούμε λέγοντας "γενική παιδεία".Το να έχω ή να μην έχω κάποιες γνώσεις,μπορεί να διευρύνει ή όχι τους ορίζοντες σε προσωπικό επίπεδο.Δε θεωρώ όμως απαραίτητο,για τη δουλειά μου τουλάχιστον,να ξέρω πόσες λίμνες έχει η Φιλανδία.Αν χρειαστεί κάποια στιγμή,σε ένα θέμα που εξετάζουμε με τα νήπια,να πάρουμε αυτήν την πληροφορία,θ'ανοίξουμε το χάρτη και θα μετρήσουμε όλοι μαζί τις λίμνες.'Αλλωστε,σύμφωνα με τα νέα προγράμματα-μεθόδους,δεν "μεταδίδει" πλέον ο δάσκαλος τη γνώση.Ωθεί τα παιδιά με διάφορους τρόπους και από διάφορες πηγές,να την ανακαλύψουν μόνα τους.
Αυτά είχα να προσθέσω (συγνώμη...πολλά έτσι? ).Όσο για τον τρόπο επιλογής των εκπαιδευτικών,θεωρώ ότι, όσον αφορά στις γνώσεις μας, εξεταστήκαμε,πολλάκις μάλιστα  ,όσο ήμασταν στο πανεπιστήμιο και κριθήκαμε,ως ικανοί, από την στιγμή που πήραμε το πτυχίο μας.Σε άλλα δε μας έχουν εξετάσει που είναι και πολύ σημαντικότερα,γιατί έχουμε να κάνουμε με ανθρώπινες ψυχούλες!!!

[sophie]

Και κάτι άλλο...
Το πτυχίο τότε γιατί το ζητάνε από το ΑΣΕΠ ρε παιδιά?Αφού είναι εντελώς "διακοσμητικό"!
Αν θεωρούν ότι από μία οχτάωρη εξέταση και έξι θέματα που βάζουν κρίνεσαι ή όχι αν είσαι ικανός να διδάξεις,τότε μπορώ να πάρω να διαβάσω πέντε βιβλία ή να πάω να παρακολουθήσω ένα εξάμηνο πέντε-έξι μαθήματα σε ένα τμήμα,και να τύχει,αν έχω κάνει καλή επιλογή,να απαντήσω σωστά στις ερωτήσεις που θα μου θέσουν...

[para5]

Συμφωνώ.
Δεν πρόκειται να πω κάτι διαφορετικό, αλλά θα προσπαθήσω λίγο να ορίσω το χάος στο οποίο μας έχουν μπλέξει.

1. Από τη στιγμή που καταργήθηκε η επετηρίδα, τέθηκε θέμα επιλογής. Η επιλογή από τη φύση της προϋποθέτει κριτήρια, που σκοπό έχουν να επιλέγουν το πλέον κατάλληλο προσωπικό για εργασία. Έτσι, διασφαλίζεται η δημοκρατική έννοια της αξιοκρατίας και η επαρκής απόδοση των εργαζομένων. Στην περίπτωση της εκπαίδευσης τα κριτήρια είναι λογικό να αφορούν στην ικανότητα διδασκαλίας των ενδιαφερομένων, που αποτελεί και το βασικό αντικείμενο της εργασίας τους.

2. Η ικανότητα διδασκαλίας γενικά μπορεί να αποτελέσει κριτήριο επιλογής μέσω ενός συστήματος που να πιστοποιεί σε τι ποσοστό ένας μελλοντικός εκπαιδευτικός είναι ικανός να διδάξει. Στη χώρα μας αυτό το σύστημα επιλογής της διδακτικής ικανότητας έχει περιοριστεί στις εξετάσεις του ασεπ. Στο σημείο αυτό έχουν θέση όλες εκείνες οι αντιρρήσεις για το κατά πόσο ένας γραπτός διαγωνισμός μπορεί να ελέγξει τα διδακτικά εφόδια των ενδιαφερομένων.

3. Επιπλέον, τα κριτήρια στο διαγωνισμό του ασεπ αναφέρονται και στο γνωστικό αντικείμενο. Θεωρεί δηλαδή το ασεπ πως βασικό κριτήριο για την επιλογή ενός εκπαιδευτικού είναι, εκτός από τη διδακτική ικανότητα, η κατοχή του σχετικού γνωστικού αντικειμένου. Εδώ θα μπορούσε να ανοίξει μια παρένθεση για το θέμα "ακύρωση πτυχίου". Τα πανεπιστήμια είναι οι επίσημοι φορείς που πιστοποιούν το βαθμό κατοχής ενός και περισσοτέρων αντικειμένων. Για ποιο λόγο λοιπόν το ασεπ ξαναζητά από τον υποψήφιο να διαγωνιστεί στο γνωστικό; Μήπως δεν εμπιστεύεται τα πανεπιστημία;

Συνοψίζοντας τα σημεία 2 και 3, ίσως και να συμφωνούσα με τις εξετάσεις αν εξέταζαν, έστω και γραπτά, το βασικό αντικείμενο εργασίας των ενδιαφερομένων, δηλαδή τη διδακτική τους ικανότητα. Η γνωστική κατάρτιση όλων μας όλων μας έχει ήδη πιστοποιηθεί, και δε βρίσκω λόγω επαναθεώρησή της. Εξάλλου, δεν είναι δυνατό κανείς να αποδώσει σε μία εξέταση ειδικής διδακτικής αν ο ίδιος δεν έχει γνωστικές βάσεις.

4. Ένα βασικό σημείο της όλης ιστορίας με τις εξετάσεις εκπαιδευτικών του ασεπ είναι το πλήθος υποψηφίων. Τα κριτήρια επιλογής σε αυτή την περίπτωση έχουν να κάνουν και με το φόρτο ύλης για τις εξετάσεις, ειδικά σε κάποιες παραδοσιακές ειδικότητες. Όσο πιο δύσκολη και μεγάλη είναι η ύλη, τόσο λιγότεροι ενδιαφερόμενοι θα τολμήσουν να αντιμετωπίσουν σοβαρά το ενδεχόμενο συμμετοχής τους σε αυτό το σύστημα επιλογής. Σε αυτή την περίπτωση η δημοκρατική έννοια της αξιοκρατίας αναφέρεται στην τόλμη των υποψηφίων.

5. Ένα επιπλέον βασικό σημείο, που ξανά έχει να κάνει με το πλήθος συμμετοχής στο διαγωνισμό, είναι τα θέματα και ο τρόπος διόρθωσης. Το ζήτημα αυτό συχνά παραβλέπεται, ευτυχώς όμως όχι πάντα (βλ. άρθρο Παπαγγελή, εφημ. Βήμα <http://www.ntua.gr/posdep/MME/Apr_2005/2005-04-10b_tovima.htm> ). Για να μπορέσει το ασεπ να διορθώσει γρήγορα και οικονομικά χιλιάδες γραπτά, θέτει ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής όχι μόνο στο γνωστικό αντικείμενο αλλά και στα παιδαγωγικά, αγνοώντας συχνά την ικανότητα αυτών των ερωτήσεων να αποδώσουν μια αντικειμενική εικόνα του επιπέδου των υποψηφίων. Σε αυτή την περίπτωση η αξιοκρατία έχει πάρει την έννοια της ευκολίας στη διόρθωση.

Μέχρι στιγμής βλέπουμε πως έχουμε να κάνουμε με έναν τρόπο επιλογής που επανανεξετάζει το γνωστικό αντικείμενο, εξετάζει με γραπτό τρόπο τη διδακτική ικανότητα, εξετάζει την τόλμη των ενδιαφερομένων, και τέλος λαμβάνει πολύ σοβαρά υπόψη του τη διευκόλυνση του φορέα που διεξάγει τις εξετάσεις όσον αφορά τη διόρθωση των γραπτών. 

Με όλα τα παραπάνω κριτήρια διαφωνώ απόλυτα για το λόγο ότι κανένα αυτά δεν ανταποκρίνονεται στη έννοια της αξιοκρατίας. Ίσως η εξέταση σε γνωστικό και διδακτική να έχουν μια χροιά αξιοκρατίας, μικρο-αξιοκρατίας κατά την άποψή μου, γιατι βασίζονται σε γραπτή δοκιμασία, το αποτέλεσμα της οποίας είναι η βαθμολογική κατάταξη. Έτσι, δύσκολα κάποιος που είναι έξω από το παιχνίδι και τους όρους του, θα μπορούσε να υποστηρίξει πως αυτό είναι αναξιοκρατικό. Κι όμως είναι.
1. Μέσω της επαναξέτασης στο γνωστικό αντικείμενο ακυρώνει τα χρόνια σπουδών. Αντ' αυτού δίνει ένα εύγε για το μόχθο ετών μέσω μιας μικρής πριμοδότησης με βάση το βαθμό πτυχίου.
2. Το ίδιο ισχύει για τις μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές. Που ακούστηκε διδάκτορας να κάνει αίτηση σε θέση κατώτερη των προσόντων του και να του ζητούν να υποβληθεί σε γραπτές εξετάσεις;
3. Ο χρόνος που θα πρέπει να διαθέσει κανείς για προετοιμασία απαιτεί εκτός από ψυχικό και χρηματικό υπόβαθρο. Εδώ για τι είδους αξιοκρατία πρόκειται, δε γνωρίζω.
4. Πολλοί καλούμαστε να εξεταστούμε σε αντικείμενα ελάχιστα γνωστά έως και άγνωστα με βάση τις σπουδές μας.
5. Η εξέταση βασίζεται στην ικανότητα απομνημόνευσης και όχι τόσο στην κριτική ικανότητα, την οποία προσπαθήσαμε να αναπτύξουμε στο πανεπιστήμιο.
Φαντάζομαι πως υπάρχουν και άλλα μειονεκτήματα, αλλά θα πρέπει και κάπου να κλείσω. Συγγνώμη για το μακροσκελές μήνυμα, αλλά ένιωσα τη διάθεση να απαντήσω γιατί νομίζω πως προσπαθούμε να δούμε το θάμνο και χάνουμε το δάσος. Και μέσα σε όλο αυτό το χάος, κανείς δε βρίσκει το κουράγιο και τη λογική να αντιδράσει.

[PDE ads]

[cpap]

Συμφωνω απολυτα...
απο ενα τηλεφωνημα μιας συναδερφου προς το Υπουργειο με το ερωτημα αν θα γινει ασεπ για τις ειδικοτητες και για τον αριθμο των διοριστεων του χρονου η απαντηση του υπουργειου ηταν οτι θα γινει ασεπ αλλα δεν γνωριζουν το ποτε γιατι ειναι στην αρμοδιοτητα του ασεπ και θα διορισουν περιπου τον ιδιο αριθμο ατομων με φετος

Θα μπορούσες να γίνεις λίγο πιο σαφής?

Όταν γράφεις αν θα γινει ασεπ για τις ειδικοτητες εννοεις τις ειδικότητες που δεν συμπεριλαμβάνονται στον ΑΣΕΠ το γενάρη;

Επίσης για το διορισμό .... Θα διορίσει τον ίδιο αριθμό...? πότε; το καλόκαίρι; και ο αριθμός αυτών πως θα προκύψει;

Αν θέλεις σε παρακαλώ απάντησε!

[Kotsios]

Ο ασεπ είναι εντελώς παράλογος,
γιατί αναγνωρίζει την προυπηρεσία από τα δημοτικά και δεν αναγνωρίζει την προυπηρεσία από τα τριτοβάθμια ιδρύματα.
Έτσι πχ η προυπηρεσία ενός διδάκτορα ακυρώνεται και τον θέλουν να τον βάλουν στο δημοτικό για να πάρει προυπηρεσία για να διοριστεί.
Ξέρετε πόσοι θεώρησαν υποτιμητικό από τους επιστήμονες πληροφορικής να πάνε στο δημοτικό ενώ διδάσκουν σε πανεπιστήμια/τεί για να διοριστούν καθηγητές.

Για την λίστα γιατί προηγούνται όσοι έχουν παιδαγωγική κατάρτιση?
ας τους δώσουν καμιά 10 μόρια πάνω από όλους τους άλλους αλλά όχι και τους περνάνε όλους.
Μεταπτυχιακά και διδακτορικά γιατί δεν μετράνε για την θέση στην λίστα.

Γιατί εγώ που έχω μεταπτυχιακό/διδακτορικό να μην μπω πιο μπροστά από κάποιον που δεν έχει αφού κατέχω καλύτερα το γνωστικό αντικείμενο από αυτόν.

Είναι δυνατό δίνουν 80000 υποψήφιοι και κανένας δεν αμφισβητεί το πόσο στημένος και άδικος είναι αυτός ο διαγωνισμός.

Μπορούμε να τον πούμε και ως "η παράγκα του ασεπ" αν το δούμε ποδοσφαιρικά.

[para5]

Τα όσα έγραψα στο προηγούμενο μήνυμά μου σκοπό είχαν να ξεδιαλύνουν λίγο τα πράγματα. Σίγουρα δεν θα ήθελα να αποτελέσουν αφορμή για  αλληλο-διεκδίκηση του δικαίου με βάση τα προσόντα του καθενός μας. Είτε πτυχιούχοι είτε διδάκτορες, με προϋπηρεσία ή μη, όλοι έχουμε δικαιώμα σε δίκαιη μεταχείριση. Το κράτος έχει την υποχρέωση να την εξασφαλίζει.
Αυτό που πέτυχαν με το διαγωνισμό του ασεπ και την μετέπειτα θέσπιση τόσων λιστών ήταν να μας διασπάσουν, έτσι ώστε να μην μπορεί να ακουστεί μια ξεκάθαρη φωνή διαμαρτυρίας. Δε θέλω να πιστέψω πως υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δεν βλέπουν έστω με την ελάχιστη αμφισβήτηση και καχυποψία το όλο σύστημα επιλογής. Όμως στερούνται, στερούμαστε συλλογικότητας. Ο καθένας μας προσπαθεί να καρπωθεί ό,τι περισσότερο μπορέσει, έστω μια ώρα ωρομισθίας. Για διαγωνισμούς θα μιλάμε τώρα..; Μετά τη γενιά του Πολυτεχνείου, ίσως δικαιολογημένα κάποιος θα μπορούσε να μας ονομάσει γενιά της καρπαζιάς.

[mat]

xr15gr, η ανάλυση σου για τον υπάρχον σύστημα επιλογής των εκπαιδευτικών αλλά και η επιχειρηματολογία σου σχετικά με την αναξιοπιστία του με υπερκαλύπτει. Θα συμφωνήσω δε μαζί σου πως μέσα στο χάος που επικρατεί «προσπαθούμε να δούμε το θάμνο και χάνουμε το δάσος».
Το ζητούμενο όμως νομίζω ότι είναι όχι η εκ των υστέρων διαδικασία επιλογής του κατάλληλου εκπαιδευτικού προσωπικού αλλά η εκ των προτέρων προετοιμασία και επιλογή όσων θέλουν πραγματικά να διδάξουν στην εκπαίδευση.
Η απόκτηση του πτυχίου πιστοποιεί πράγματι την γνωστική μας επάρκεια όχι όμως και τη διδακτική μας ικανότητα η οποία αφορά τόσο στις τεχνικές διδασκαλίας όσο και στην κατάρτιση του εκπαιδευτικού σε ψυχοπαιδαγωγικά θέματα.
Οι «Χαρισματικοί» δάσκαλοι είναι η εξαίρεση και το εκπαιδευτικό σύστημα δεν μπορεί να βασιστεί σε αυτή. Οι διδακτικές ικανότητες και δεξιότητες καλλιεργούνται και αποκτώνται μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες οι οποίες όμως απουσιάζουν παντελώς από το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας.
Ο «χρυσός» κανόνας που ισχύει είναι αυτός που κατά το λαϊκό γνωμικό λέει πως « στου κασίδη το κεφάλι μαθαίνουμε…». Αν είμαστε έστω και λίγο ειλικρινείς με τους εαυτούς μας όλοι ξέρουμε πως ούτε και ο διδακτορικός τίτλος δεν εξασφαλίζει την διδακτική επάρκεια κάποιου. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως αμφισβητώ τις όποιες γνωστικές ικανότητες ενός διδάκτορα.
Εν ολίγοις αυτό που θέλω να πω είναι πως αν ζούσαμε σε μια ορθολογικά δομημένη κοινωνική πραγματικότητα θα μπορούσε για παράδειγμα η «παραγωγή» εκπαιδευτικών να διασφαλίζεται από το ίδιο το σύστημα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Δίνοντας τη δυνατότητα σε αυτούς που θέλουν να γίνουν εκπαιδευτικοί να παρακολουθούν έναν επιπλέον κύκλο σπουδών όπου εκεί θα αποκτούν τις απαραίτητες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες. Με την ολοκλήρωση αυτού του κύκλου κατάρτισης και πρακτικής άσκησης και μέσα από ένα σύστημα τελικής επιλογής οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί και μόνο αυτοί που επιτυγχάνουν σε αυτή την τελική διαδικασία θα αποκτούν και τυπικά το δικαίωμα να ασκήσουν το επάγγελμα του εκπαιδευτικού.
Όπως για παράδειγμα δεν γίνεσαι γιατρός ή δικηγόρος αν δεν περάσεις μια διαδικασία πρακτικής άσκησης και εξειδίκευσης, έτσι νομίζω δεν μπορεί να γίνεις και εκπαιδευτικός αποκτώντας απλά το πτυχίο κάποιου ΑΕΙ.
Όσο για το θέμα που θίγεις για το ποιος έχει το κουράγιο να αντιδράσει μέσα στο χάος που επικρατεί θα ήθελα να καταθέσω τον εξής προβληματισμό μου:
Πώς να αντιδράσουν οι στρατιές των άνεργων που συρρέουμε κατά χιλιάδες για να εξασφαλίσουμε μια θέση έστω και αν μερικοί από εμάς καθόλου δεν θα ήθελαν να εργαστούν στην εκπαίδευση? Ή πώς να αντιδράσει ο ισοπεδωμένος και διαψευσμένος διδάκτορας που δεν μπορεί να τον απορροφήσει η αγορά εργασίας και των ωθεί προς αναζήτηση έστω και μιας «κατώτερης» των τυπικών του προσόντων θέση η οποία θα του εξασφαλίσει τα προς το ζην?
Ή για να το θέσω αλλιώς από τη στιγμή που έχει καταλυθεί κάθε έννοια και συνείδηση του «πολίτη» πώς  και ποιος να αντιδράσει?

[mat]

Τα όσα έγραψα στο προηγούμενο μήνυμά μου σκοπό είχαν να ξεδιαλύνουν λίγο τα πράγματα. Σίγουρα δεν θα ήθελα να αποτελέσουν αφορμή για  αλληλο-διεκδίκηση του δικαίου με βάση τα προσόντα του καθενός μας. Είτε πτυχιούχοι είτε διδάκτορες, με προϋπηρεσία ή μη, όλοι έχουμε δικαιώμα σε δίκαιη μεταχείριση. Το κράτος έχει την υποχρέωση να την εξασφαλίζει.
Αυτό που πέτυχαν με το διαγωνισμό του ασεπ και την μετέπειτα θέσπιση τόσων λιστών ήταν να μας διασπάσουν, έτσι ώστε να μην μπορεί να ακουστεί μια ξεκάθαρη φωνή διαμαρτυρίας. Δε θέλω να πιστέψω πως υπάρχουν εκπαιδευτικοί που δεν βλέπουν έστω με την ελάχιστη αμφισβήτηση και καχυποψία το όλο σύστημα επιλογής. Όμως στερούνται, στερούμαστε συλλογικότητας. Ο καθένας μας προσπαθεί να καρπωθεί ό,τι περισσότερο μπορέσει, έστω μια ώρα ωρομισθίας. Για διαγωνισμούς θα μιλάμε τώρα..; Μετά τη γενιά του Πολυτεχνείου, ίσως δικαιολογημένα κάποιος θα μπορούσε να μας ονομάσει γενιά της καρπαζιάς.

Και πάλι θα συφωνήσω μαζί σου xr15gr, το θέμα δεν είναι η αλληλο-διεκδίκηση γιατί τότε πέφτουμε και πάλι στην παγίδα της απομόνωσης και ο καθένας τον ευατό του...
Θα συμφωνήσω απόλυτα δε με την έλλειψη συλλογικότητας στην οποία αναφέρεσε αλλά θα διαφωνήσω με το "γενιά της καρπαζιάς" παρότι υποψιάζομαι ότι το διατυπώνεις μέσα από μια κριτική οπτική. Μη ξεχνάς όμως πως αυτή η γενιά του Πολυτεχνείου εναλλάσετε τις τελευταίες δεκαετίες  στην εξουσία και ειλικρινά έκανε το "καλύτερο" δυνατό για να βρισκόμαστε εμείς στο αδίεξοδο και την απομόνωση που βρισκόμαστε.
Αν και τώρα που το καλοσκέφτομαι ίσως να μην είμαστε και τόσο απομονωμένοι αφού επικοινωνούμε και ανταλλάσουμε απόψεις .....

[heren]

Συμφωνω απολυτα...
απο ενα τηλεφωνημα μιας συναδερφου προς το Υπουργειο με το ερωτημα αν θα γινει ασεπ για τις ειδικοτητες και για τον αριθμο των διοριστεων του χρονου η απαντηση του υπουργειου ηταν οτι θα γινει ασεπ αλλα δεν γνωριζουν το ποτε γιατι ειναι στην αρμοδιοτητα του ασεπ και θα διορισουν περιπου τον ιδιο αριθμο ατομων με φετος

Θα μπορούσες να γίνεις λίγο πιο σαφής?

Όταν γράφεις αν θα γινει ασεπ για τις ειδικοτητες εννοεις τις ειδικότητες που δεν συμπεριλαμβάνονται στον ΑΣΕΠ το γενάρη;

Επίσης για το διορισμό .... Θα διορίσει τον ίδιο αριθμό...? πότε; το καλόκαίρι; και ο αριθμός αυτών πως θα προκύψει;

Αν θέλεις σε παρακαλώ απάντησε!

εχεις δικιο δεν ημουν σαφης
η ερωτηση προς το υπουργειο εχει να κανει μετις τεχνολογικες ειδικοτητες (μηχανολογοι, ηλεκτρολογοι, πληροφορικαριοι κλπ.)
λογικα ο διορισμος θα γινει το καλοκαιρακι οπως φετος με βαση τους πινακες αναπληρωτων με τις προϋπηρεσιες

[sophie]

Για όποιον ενδιαφέρεται να επιβεβαιώσει το εξεταστικό κέντρο που δίνει,μπορεί με ένα τηλέφωνο στο ΑΣΕΠ (210-8706100) και δίνοντας τον αριθμό της αστυνομικής του ταυτότητας,να μάθει αν το όνομά του είναι μέσα στους καταλόγους του συγκεκριμένου εξεταστικού κέντρου.
Χρήσιμο,αν σκεφτεί κανείς τα λάθη που γίνονται, και για να μην χρειαστεί να τρέχουμε πανικόβλητοι τελευταία στιγμή στην περίπτωση που παρουσιαστούμε στο κέντρο και ανακαλύψουμε ότι το όνομά μας "λείπει"...

[youla]

Ο ασεπ είναι εντελώς παράλογος,
γιατί αναγνωρίζει την προυπηρεσία από τα δημοτικά και δεν αναγνωρίζει την προυπηρεσία από τα τριτοβάθμια ιδρύματα.
Έτσι πχ η προυπηρεσία ενός διδάκτορα ακυρώνεται και τον θέλουν να τον βάλουν στο δημοτικό για να πάρει προυπηρεσία για να διοριστεί.
Ξέρετε πόσοι θεώρησαν υποτιμητικό από τους επιστήμονες πληροφορικής να πάνε στο δημοτικό ενώ διδάσκουν σε πανεπιστήμια/τεί για να διοριστούν καθηγητές.

Δηλαδή είναι δυνατόν κάποιος να διδάσκει σε ΑΕΙ ήδη (έχοντας κάνει το διδακτορικό του, οπότε να πηγαίνει για καθηγητής τριτοβάθμιας) και να κάνει και αίτηση για ολοήμερο; μα τι λέτε βρε παιδιά; Δεν καταλαβαίνω  . Για εξηγήστε μου 

[Kotsios]

Ο ασεπ είναι εντελώς παράλογος,
γιατί αναγνωρίζει την προυπηρεσία από τα δημοτικά και δεν αναγνωρίζει την προυπηρεσία από τα τριτοβάθμια ιδρύματα.
Έτσι πχ η προυπηρεσία ενός διδάκτορα ακυρώνεται και τον θέλουν να τον βάλουν στο δημοτικό για να πάρει προυπηρεσία για να διοριστεί.
Ξέρετε πόσοι θεώρησαν υποτιμητικό από τους επιστήμονες πληροφορικής να πάνε στο δημοτικό ενώ διδάσκουν σε πανεπιστήμια/τεί για να διοριστούν καθηγητές.

Δηλαδή είναι δυνατόν κάποιος να διδάσκει σε ΑΕΙ ήδη (έχοντας κάνει το διδακτορικό του, οπότε να πηγαίνει για καθηγητής τριτοβάθμιας) και να κάνει και αίτηση για ολοήμερο; μα τι λέτε βρε παιδιά; Δεν καταλαβαίνω  . Για εξηγήστε μου 

Έγινε,αλλά πέρασε ασεπ μέσα στους πρώτους 10 ενώ δίδασκε ως επίκουρος στην Τρίπολη,αλλά δεν μέτρησαν τα τυπικά προσόντα του,διδακτορικό πολύχρονη προυπηρεσία σε αεί.

[sophie]

Έρευνα της Εmploy για τους διαγωνισμούς των εκπαιδευτικών (9/1/07)  

Θεσσαλονίκη 9.1.2007, 15:05
Ο διαγωνισμός των εκπαιδευτικών, που γίνεται κάθε δύο χρόνια, πρέπει να διεξάγεται συχνότερα και η προκήρυξη να εκδίδεται τουλάχιστον οκτώ μήνες πριν τις εξετάσεις, ενώ η εξεταστέα ύλη στα ψυχοπαιδαγωγικά θέματα και τη διδακτική πρέπει να είναι πιο συγκεκριμένη και αναλυτική.

Τα παραπάνω στοιχεία ανέδειξε -μεταξύ άλλων- έρευνα που διενήργησε το διάστημα από 16 Σεπτεμβρίου έως 5 Νοεμβρίου 2006 στη Θεσσαλονίκη μεταξύ 502 υποψηφίων του επικείμενου διαγωνισμού για την πρόσληψη εκπαιδευτικών στα δημόσια σχολεία, η εταιρεία συμβούλων εκπαίδευσης και σταδιοδρομίας "Employ" και οι σύμβουλοι κ.κ. Ταουσάνης Χρήστος και Κότιος Κωνσταντίνος.

Από τους ερωτηθέντες υποψηφίους σχεδόν οι μισοί (50,6%) δήλωσαν ότι έχουν ξανασυμμετάσχει στο διαγωνισμό και συνεπώς διαθέτουν προηγούμενη εμπειρία αλλά και προσωπικό κριτήριο στα θέματα που σχετίζονται στην διεξαγωγή του. Από αυτούς ποσοστό 18% δήλωσε ότι διαθέτει και μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών, ο οποίος μοριοδοτείται στον διαγωνισμό και προσαυξανει τη συνολική βαθμολογία.

Σχετικά με την εξεταστέα ύλη, η διδακτική θεωρείται από τους μισούς σχεδόν (44,7%) το δυσκολότερο κομμάτι του διαγωνισμού ενώ ακολουθούν με διαφορά το γνωστικό αντικείμενο (27,7%) και έπειτα τα παιδαγωγικά (27,6%).

Στην ερώτηση από πού αντλούν υλικό και μαθησιακή υποστήριξη, το 17,1% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι το αντλεί από το φιλικό του περιβάλλον, το 10,8% από φροντιστήρια, το 7,3% από τον καθημερινό τύπο (ιδιαίτερη αναφορά γίνεται για διάφορες ερωτήσεις που δημοσιεύονται ως θέματα σε εφημερίδες), το 13,4% από το διαδίκτυο, το 25,4% από πανεπιστημιακές σημειώσεις και το 26% από εξειδικευμένη βιβλιογραφία. Σημειώνεται ότι αυτή η εξειδικευμένη βιβλιογραφία αναφέρεται σε συγγράμματα ακαδημαϊκών ή άλλων εκπαιδευτικών που ασχολήθηκαν με τα θέματα ή τους κλάδους που σχετίζονται με το διαγωνισμό και δεν δημοσιοποιείται από κάποιον επίσημο φορέα αλλά από ‘’στόμα σε στόμα’’ ή μέσω ανάλογου promotion τις περισσότερες φορές.

Στο ερώτημα αν ο διαγωνισμός είναι αδιάβλητος μόνο ένας στους τρεις απαντά καταφατικά (34,7%), παρότι μέχρι σήμερα δεν έχει προκύψει καταγγελία για το αντίθετο. Μόλις 41,2% είναι το ποσοστό των υποψηφίων που θεωρεί ότι ο τρόπος που διεξάγεται ο διαγωνισμός είναι ο καλύτερος δυνατός, ενώ περίπου τρεις στους δέκα επιθυμούν να αλλάξουν ορισμένα στοιχεία του.

Παραπάνω από 9 στους 10 υποψηφίους (92,3%) κρίνουν επιτακτική την ανάγκη για ειδική μέριμνα από την πλευρά των αρμόδιων φορέων για προηγούμενη επιμόρφωση των εκπαιδευτικών ενόψει του διαγωνισμού. Εδώ αναδεικνύεται και το πρόβλημα που έχουν πολλοί υποψήφιοι με τα ψυχοπαιδαγωγικά θέματα και τη διδακτική μεθοδολογία καθώς οι περισσότεροι έχουν ελάχιστη ως και καμία επαφή με τους αυτούς τους δύο βασικούς άξονες του διαγωνισμού αλλά και της εκπαίδευσης, με εξαίρεση αυτούς που παρακολούθησαν παιδαγωγικά τμήματα, τμήματα φιλοσοφίας - παιδαγωγικής, φιλοσοφίας - παιδαγωγικής και ψυχολογίας, και όσους παρακολουθούν το πρόγραμμα της ΑΣΠΑΙΤΕ, οι οποίοι έρχονται σε τριβή με παιδαγωγική, παιδαγωγική ψυχολογία, διδακτική, κ.λπ. Σε ποσοστά, μόνο το 22,1% είχε επαφή με την παιδαγωγική - διδακτική κατά τη διάρκεια των σπουδών του, το 38,6% είχε ελάχιστη ενώ το μεγαλύτερο ποσοστό 39,3% δηλώνει πως δεν είχε καμία απολύτως επαφή με τους συγκεκριμένους επιστημονικούς κλάδους κατά τη διάρκεια των σπουδών του.

Από τα παραπάνω μπορεί κανείς να εξάγει συμπεράσματα τόσο για την ύπαρξη ανισοτήτων μεταξύ ειδικοτήτων στο συγκεκριμένο αυτό κομμάτι αλλά και να διαπιστώσει μια σημαντική έλλειψη πάνω σε ένα τόσο σημαντικό εκπαιδευτικό ζήτημα που θα έπρεπε να απασχολεί το μορφωτικό σύστημα της χώρας μας όπως είναι η ψυχοπαιδαγωγική επιμόρφωση του ανθρωπίνου εκπαιδευτικού δυναμικού.

Αναφορικά με την εξεταστέα ύλη το 66,7% την κρίνει ως υπερβολική, το 30,8% θεωρεί πως κινείται σε λογικά πλαίσια, το 2% δίνει άλλη απάντηση, ενώ μόνο το 0,5% την κρίνει μικρή.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν οι λόγοι που οδηγούν στη συμμετοχή στο διαγωνισμό τους ερωτηθέντες. Το 57,8% οδηγείται λόγω της μονιμότητας και της σιγουριάς που αποφέρει ο διορισμός στη δημόσια εκπαίδευση, το 3% επέλεξε τη συμμετοχή λόγω των αποδοχών που επιφέρει το επάγγελμα του εκπαιδευτικού, το 7,2% λόγω του εργασιακού περιβάλλοντος και αντικειμένου, το 5,9% λόγω του μειωμένου –ελαστικού (συγκριτικά με άλλα επαγγέλματα) ωραρίου εργασίας και συνολικού ετήσιου χρόνου απασχόλησης, ενώ το 26,1% απάντησε συνδυαστικά προκρίνοντας ως σημαντικότερους λόγους, μονιμότητα και αποδοχές.

Σε περίπτωση αποτυχίας στο διαγωνισμό, οι περισσότεροι (66,6%) δήλωσαν ότι θα ξανασυμμετάσχουν, το 3,4% πως θα στραφεί στην ιδιωτική εκπαίδευση, το 3,8% θα αναζητήσει εργασία σε άλλον εργασιακό τομέα εκτός εκπαίδευσης, το 26,2% δε γνωρίζει πως θα ενεργήσει μελλοντικά εφόσον χάσει αυτήν την διέξοδο. Το δημόσιο κρίνεται από το 83,4% ως η καλύτερη ‘’διέξοδος’’ για τις καθηγητικές σχολές. Τέλος, 8/10 (82,4) περίπου κρίνουν πως όσον αφορά τα διαδικαστικά στοιχεία του διαγωνισμού υπάρχει επαρκής ενημέρωση.

Από το σύνολο των ερωτηθέντων το 21% είναι άνεργοι, το 25,8% ετεροαπασχολούνται (σε επαγγέλματα άσχετα με τη διδασκαλία), το 36% εργάζονται στην ιδιωτική εκπαίδευση το 16% αποφοίτησαν πρόσφατα ενώ το 1,2% είναι τελειόφοιτοι.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Τα συν και τα πλην του διαγωνισμού
(Συνοπτική απόδοση)

Πλεονεκτήματα – Θετικά Χαρακτηριστικά
- Η δυνατότητα χρονικά άμεσης επαγγελματικής αποκατάστασης σε αντίθεση με το προγενέστερο σύστημα της επετηρίδας το οποίο ήταν χρονοβόρο αλλά και ελαχιστοποιούσε ουσιαστικά τις πιθανότητες άμεσου διορισμού για τους νέους εκπαιδευτικούς.
- Η αντικειμενική αξιολόγηση των γραπτών η οποία πηγάζει σε ένα μεγάλο βαθμό από τη μέθοδο των πολλαπλών επιλογών στις απαντήσεις, όπου αυτή εφαρμόζεται, στοιχείο το οποίο εκμηδενίζει την υποκειμενικότητα του βαθμολογητή.
- Το γεγονός ότι οι εξεταζόμενοι «εξαναγκάζονται» να ασχοληθούν και να μελετήσουν διεξοδικά τη διδακτική και την παιδαγωγική, κλάδοι οι οποίοι μελλοντικά θα αποδειχθούν ιδιαίτερα χρήσιμοι, και τους οποίους να μην μελετούσαν σε διαφορετική περίσταση και εφόσον δεν το προαπαιτούσε ο διαγωνισμός.

Μειονεκτήματα – Αρνητικά Χαρακτηριστικά
- Η έλλειψη διδασκαλίας της παιδαγωγικής - διδακτικής σε όλες τις ειδικότητες κατά τη διάρκεια των σπουδών.
- Η υποκειμενική αξιολόγηση της διδακτικής η οποία δεν διενεργείται πάντοτε από άρτια καταρτισμένους βαθμολογητές.
- Η αδυναμία συγκεκριμένου προσδιορισμού ύλης σε παιδαγωγική - διδακτική και η έλλειψη προτεινόμενης βιβλιογραφίας.
- Η ασάφεια της διατύπωσης των ερωτημάτων στο γνωστικό αντικείμενο.
- Η δυσεφάρμοστη και ουτοπική διδακτική που ενώ εξετάζεται και αξιολογείται είναι αδύνατο να υπάρξει στην τάξη. Σύμφωνα με τους συντάκτες της έρευνας, στο σημείο αυτό οι ερωτηθέντες δεν επικρίνουν τις διάφορες διδακτικές θεωρίες αλλά τις επικρατούσες εκπαιδευτικές συνθήκες που καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή τους στην ελληνική σχολική τάξη.
- Το γεγονός ότι δεν περιλαμβάνονται ερωτήματα αναφορικά με την προσωπικότητα του υποψηφίου. Όπως τονίζουν οι συντάκτες της έρευνας, η ανυπαρξία έστω κάποιων στοιχειωδών ερωτήσεων προσωπικότητας ή κάποιων υποτυπωδών ψυχομετρικών ερωτήσεων-τεστ ακόμα και μετά την επιτυχία στο διαγωνισμό, είναι ένα δεδομένο το οποίο γεννά ερωτήματα στο κατά πόσο διασφαλίζεται, πριν μπει στη σχολική τάξη, η παρουσία ενός ψυχολογικά ισορροπημένου εκπαιδευτικού που θα βρεθεί ανάμεσα σε παιδιά. Η Proslipsis επισημαίνει πάντως ότι το ΑΣΕΠ μελετά την εισαγωγή του νέου μέτρου αξιολόγησης, του τεστ, και στους διαγωνισμούς των εκπαιδευτικών.
- Η προχειρότητα στην προετοιμασία και τη διεξαγωγή του διαγωνισμού, στοιχεία τα οποία επαληθεύονται στην πράξη είτε με χρονικές καθυστερήσεις στην παράδοση των θεμάτων είτε με αμφιλεγόμενες απαντήσεις κ.λπ.
- Το σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η αποστήθιση-απομνημόνευση για την επιτυχία.
- Η υποχρέωση ορισμένων ειδικοτήτων για φοίτηση στην ΑΣΠΑΙΤΕ ως αναγκαία προϋπόθεση για τη συμμετοχή στον διαγωνισμό.
- Η καθυστέρηση στην ανακοίνωση της ύλης καθώς και η μεταβολή της σε ορισμένες ειδικότητες.
- Η ψυχολογική φθορά που υπόκεινται οι υποψήφιοι αλλά και το οικονομικό κόστος, το οποίο εκφράζεται είτε σε αδυναμία εργασιακής απασχόλησης κατά την περίοδο προετοιμασίας είτε σε αναλώσιμα έξοδα όπως βιβλία, φροντιστήριο κ.λπ.
- Ο περιορισμένος αριθμός θέσεων και το σχετικά χαμηλό ποσοστό διορισμού μέσω του διαγωνισμού (60%).
- Η μικρή προσαύξηση - μοριοδότηση που δίνεται σε μεταπτυχιακές - διδακτορικές σπουδές.
- Η πολιτική εκμετάλλευση του διαγωνισμού που εκφράζεται είτε μέσω υποσχεσιολογίας είτε μέσω της πρόσληψης ωρομισθίων - αναπληρωτών, η οποία συνήθως δεν γίνεται αξιοκρατικά.
- Η μη έκδοση έγκαιρων και ορθών απαντήσεων από το ΑΣΕΠ, η οποία προκαλεί ανασφάλεια και αβεβαιότητά καθώς και αδυναμία ελέγχου γραπτού - βαθμολογίας από τον διαγωνιζόμενο
- Το γεγονός ότι δίνεται η δυνατότητα συμμετοχής σε όσους εργάζονται σε δήμους.
- Το γεγονός ότι δεν υπάρχει κάποια βαθμολογική προσαύξηση για τους επιτυχόντες προηγούμενων διαγωνισμών αλλά και για όσους εργάζονται στην ιδιωτική (φροντιστηριακή) εκπαίδευση.



* Σύμφωνα με του συντάκτες της, η παραπάνω συνοπτική απόδοση της έρευνας συντάχθηκε με στόχο να επισημανθούν τα κυριότερα σημεία αυτής της μελέτης αλλά και με στόχο να γίνουν με συντομία ορισμένα ερευνητικά πορίσματα αντιληπτά προς το ευρύτερο κοινό αλλά και προς όλους τους φορείς που εμπλέκονται με τη συγκεκριμένη διαδικασία προκειμένου να βελτιστοποιηθούν οι υπηρεσίες και κάθε είδους βοήθεια προς τους διαγωνιζόμενους.

ΠΗΓΗ: proslipsis.gr