0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Παράθεση από: bikini στις Μαρτίου 25, 2009, 08:28:29 pmΠαράθεση από: olgalia στις Μαρτίου 25, 2009, 03:49:51 pmΠαράθεση από: lakostas στις Μαρτίου 25, 2009, 03:29:16 amΠροσωπική μου γνώμη είναι ότι στην επαρχία κρίση δεν υπάρχει...συγκεκριμένα θα έλεγα και το αντίθετο μάλιστα...Προφανώς εξαρτάται σε ποια επαρχιακή πόλη ζει ο καθένας μας. Στη δική μου, πάντως, ψάχνω τους μαθητές με το τουφέκι. Η αλήθεια είναι πώς ζούσα στην Αθήνα πολλά χρόνια, δύο χρόνια είναι που γύρισα και λογικό να μη με ξέρουν... αλλά δεν είδα να κόπτονται να με γνωρίσουν κιόλας.... και έχω 10+ χρόνια πείρα... ακόμα και στα επίσημα φροντιστήρια ΜΕ προτιμούν να προσλαμβάνουν τους συγγενείς ή τους φίλους τους. Με 10+ χρόνια πείρα κι ούτε για μια συνέντευξη δε με φώναξε κανείς. Εδώ και σε ξάδερφό μου που του είπα να κάνω στα παιδιά του μάθημα σε καλή τιμή (πάνε στο γυμνάσιο) μου απάντησε η γυναίκα του "α, εγώ τα παιδιά μου και μαθηματικά και φιλολογικά τα στέλνω σε διορισμένους καθηγητές στο σχολείο, τους προτιμώ"!!! Πάρε και κατάλαβε μετά απ' αυτό... Άμα πρώτα δεν σε στηρίξει το σόι... Αμα περιμενουμε από το σόι και τους φίλους καήκαμε! Εδώ εγώ έχω παιδική μου φίλη, αδερφή για μένα, που ξέρει ότι είμαι μαθηματικός και ψάχνω μαθητές για ιδιαίτερα και μου λέει μέσα στη μούρη ότι η αδερφή της, γ' γυμνασίου δεν είναι καλή στα μαθηματικά και ότι της κάνει ιδιαίτερα κάποια που απλώς έχει απολυτήριο λυκείου!!! Σηκώθηκε η τρίχα μου! Η συγκεκριμένη κυρία με το απολυτήριο έχει αναλάβει όλα τα παιδιά της περιοχής (μέχρι και β λυκείου κατεύθυνση!!!) και βγάζει τρελλά λεφτά. Κάποια στιγμή δε αυτή γέννησε και τους παρακαλούσε να βρουν άλλο άτομο για το παιδί, γιατί αυτή δεν είχε χρόνο. Πήραν άλλη κοπέλα,δεν έμειναν ευχαριστημένοι και τελικά φέτος την έγραψαν στο φροντιστήριο της περιοχής (και πάλι δεν είπαν κουβέντα σε μένα), στο οποίο φροντιστήριο συμπτωματικά παρολίγον να εργαστώ και εγώ, χωρίς να γνωρίζουν τίποτα.Και εμείς με τα πτυχία ζητιανεύουμε! Και ποιος φταίει; Η νοικοκυρά που κάνει και ιδιαίτερα ή οι γονείς που ενώ το γνωρίζουν της εμπιστεύονται τη μόρφωση των παιδιών τους; Και δεν είναι οικονομικό το ζήτημα, γιατί από τη συζήτηση που έκανα με την φίλη μου, κατάλαβα ότι τους παίρνει πολύ περισσότερα από πολλούς μαθηματικούς που ξέρω, μαζί και μένα.
Παράθεση από: olgalia στις Μαρτίου 25, 2009, 03:49:51 pmΠαράθεση από: lakostas στις Μαρτίου 25, 2009, 03:29:16 amΠροσωπική μου γνώμη είναι ότι στην επαρχία κρίση δεν υπάρχει...συγκεκριμένα θα έλεγα και το αντίθετο μάλιστα...Προφανώς εξαρτάται σε ποια επαρχιακή πόλη ζει ο καθένας μας. Στη δική μου, πάντως, ψάχνω τους μαθητές με το τουφέκι. Η αλήθεια είναι πώς ζούσα στην Αθήνα πολλά χρόνια, δύο χρόνια είναι που γύρισα και λογικό να μη με ξέρουν... αλλά δεν είδα να κόπτονται να με γνωρίσουν κιόλας.... και έχω 10+ χρόνια πείρα... ακόμα και στα επίσημα φροντιστήρια ΜΕ προτιμούν να προσλαμβάνουν τους συγγενείς ή τους φίλους τους. Με 10+ χρόνια πείρα κι ούτε για μια συνέντευξη δε με φώναξε κανείς. Εδώ και σε ξάδερφό μου που του είπα να κάνω στα παιδιά του μάθημα σε καλή τιμή (πάνε στο γυμνάσιο) μου απάντησε η γυναίκα του "α, εγώ τα παιδιά μου και μαθηματικά και φιλολογικά τα στέλνω σε διορισμένους καθηγητές στο σχολείο, τους προτιμώ"!!! Πάρε και κατάλαβε μετά απ' αυτό... Άμα πρώτα δεν σε στηρίξει το σόι...
Παράθεση από: lakostas στις Μαρτίου 25, 2009, 03:29:16 amΠροσωπική μου γνώμη είναι ότι στην επαρχία κρίση δεν υπάρχει...συγκεκριμένα θα έλεγα και το αντίθετο μάλιστα...Προφανώς εξαρτάται σε ποια επαρχιακή πόλη ζει ο καθένας μας. Στη δική μου, πάντως, ψάχνω τους μαθητές με το τουφέκι. Η αλήθεια είναι πώς ζούσα στην Αθήνα πολλά χρόνια, δύο χρόνια είναι που γύρισα και λογικό να μη με ξέρουν... αλλά δεν είδα να κόπτονται να με γνωρίσουν κιόλας.... και έχω 10+ χρόνια πείρα... ακόμα και στα επίσημα φροντιστήρια ΜΕ προτιμούν να προσλαμβάνουν τους συγγενείς ή τους φίλους τους. Με 10+ χρόνια πείρα κι ούτε για μια συνέντευξη δε με φώναξε κανείς. Εδώ και σε ξάδερφό μου που του είπα να κάνω στα παιδιά του μάθημα σε καλή τιμή (πάνε στο γυμνάσιο) μου απάντησε η γυναίκα του "α, εγώ τα παιδιά μου και μαθηματικά και φιλολογικά τα στέλνω σε διορισμένους καθηγητές στο σχολείο, τους προτιμώ"!!! Πάρε και κατάλαβε μετά απ' αυτό...
Προσωπική μου γνώμη είναι ότι στην επαρχία κρίση δεν υπάρχει...συγκεκριμένα θα έλεγα και το αντίθετο μάλιστα...
Απο φίλους ή συγγενείς μην περιμένετε βοήθεια επουδενί.Πραγματικά μπορεί κ να χαρούν αν δουν να μην τα καταφέρνεις.Αν αποτύχεις θα φαίνονται οι ίδιοι ή τα παιδιά τους επιτυχημένοι κ συ ο φτωχός συγγενής.Έχει πολλά ψυχολογικά ο κόσμος....παιδιά..Εγώ προσωπικά βοηθώ τους πάντες αλλά δεν περιμενώ τίποτα από γνωστούς.Το καλύτερο είναι να είναι ευχαριστημένοι οι μαθητές κ να σε συστηνουν ο ένας στον άλλο.
Ακριβώς έτσι είναι...Πλέον αποφεύγω να αναλαμβάνω φίλους και συγγενείς, γιατί δεν θέλω να χαλάσω τις σχέσεις. Πραγματικά είναι απογοητευτικό να μην σε στηρίζουν οι φίλοι και οι συγγενείς. Καλή κουβέντα μόνο από τους ξένους ακούω! Είναι αυτό που είπε ο green ice, χαίρονται με την αποτυχία σου, και εγώ συμπληρώνω ότι ζηλεύουν τις επιτυχίες σου. Τρανό παράδειγμα ο θείος μου-αδερφός του μπαμπά μου- και η οικογένειά του, μορφωτικού επιπέδου: με το ζορι λυκειο, ο γιος του (1ος μου ξαδερφος) έβγαλε 7 στις πανελλήνιες! Μόλις είχα πάρει το πτυχίο μου και απολάμβανα τους πρώτους 2-χωρίς διάβασμα-μήνες μου, πάνω σε μια κουβέντα που είχαμε με άσχετο θέμα, γυρίζει και μου λέει ο θείος: "δεν φτάνει που είσαι μάπα μαθηματικός..." Δεν είχε λόγο να το πει, δεν κολλούσε, δεν είχε ιδέα τι σημαίνει να είσαι μαθηματικός, δεν ξέρει καν τι είναι τα μαθηματικά...απλά ήθελε να με πικάρει. Το είπε και καλά πάνω στο αστείο, αλλά κανένας δεν γέλασε. Μου ήρθε να βάλω τα κλάματα, παγωσα, γυρισα την πλατη μου και δεν του ξαναμίλησα για το υπόλοιπο βράδυ. Ενώ όλοι ήξεραν τι είχα τραβήξει για να πάρω αυτό το πτυχίο, τι θυσίες έκανα, πόσα καλοκαίρια αφιέρωσα, τι διάβασμα έριξα...(εσείς με καταλαβαίνετε). Είμαι πεπεισμένη λοιπόν, ότι οι περισσότεροι-αν όχι όλοι- από το κοντινό μας περιβάλλον ζηλεύουν τις επιτυχίες μας, για τον απλούστατο λόγο ότι αυτοί δεν θα μπορέσουν ποτέ ούτε καν να τις πλησιάσουν. Απο μακριά και αγαπημένοι λοιπόν!
Του μιλάω, είμαι και άνθρωπος που δεν μπορώ να κρατήσω μούτρα...Οι γονείς μου δεν πήραν χαμπάρι, τους το είπα μετά, η μάνα μου τα πήρε, ο μπαμπάς μου στον κόσμο του, αλλά και τι να κάνουν?Να κόψουν την καλημέρα? Καταλαβαίνουν ότι τόσα ξέρει, τόσα λέει! Να τα βάλεις με τον αδαή? Απλώς τον προσπερνάς, εκεί φαίνεται και η διαφορά επιπέδου. Προς θεού μη φανώ και ψωνάρα, αλλά, άδικο έχω? Εγώ δεν θα έλεγα ποτέ τέτοια κουβέντα σε έναν δικό μου άνθρωπο. Πως να τον προσβάλεις? Όπως και δεν είπα τίποτα που ο ξάδερφος μου έβγαλε 7 στις πανελλήνιες γιατι όλη τη χρονιά ή θα ξυνόταν ή θα έπαιζε ηλεκτρονικά! Εδώ πήγαινε στο φροντιστήριο που πήγαινα και εγώ (έχουμε 6 χρόνια διαφορά) και οι καθηγητές τον ρωτούσαν για μένα! Δεν θα ξεχάσω όταν ήμουν στο 2ο έτος με φώναξε σπίτι του να του κάνω ιδιαίτερο για το διαγώνισμα που θα έγραφε στο φροντιστήριο! Τι να του πω? Γιατί ρε χαιβάνι δεν ανοιγεις κανένα βιβλίο?! 4 έγραψε στα Μαθηματικά Κατ. στις πανελλήνιες!
Αμα περιμενουμε από το σόι και τους φίλους καήκαμε! Εδώ εγώ έχω παιδική μου φίλη, αδερφή για μένα, που ξέρει ότι είμαι μαθηματικός και ψάχνω μαθητές για ιδιαίτερα και μου λέει μέσα στη μούρη ότι η αδερφή της, γ' γυμνασίου δεν είναι καλή στα μαθηματικά και ότι της κάνει ιδιαίτερα κάποια που απλώς έχει απολυτήριο λυκείου!!! Σηκώθηκε η τρίχα μου! Η συγκεκριμένη κυρία με το απολυτήριο έχει αναλάβει όλα τα παιδιά της περιοχής (μέχρι και β λυκείου κατεύθυνση!!!) και βγάζει τρελλά λεφτά. Κάποια στιγμή δε αυτή γέννησε και τους παρακαλούσε να βρουν άλλο άτομο για το παιδί, γιατί αυτή δεν είχε χρόνο. Πήραν άλλη κοπέλα,δεν έμειναν ευχαριστημένοι και τελικά φέτος την έγραψαν στο φροντιστήριο της περιοχής (και πάλι δεν είπαν κουβέντα σε μένα), στο οποίο φροντιστήριο συμπτωματικά παρολίγον να εργαστώ και εγώ, χωρίς να γνωρίζουν τίποτα.Και εμείς με τα πτυχία ζητιανεύουμε! Και ποιος φταίει; Η νοικοκυρά που κάνει και ιδιαίτερα ή οι γονείς που ενώ το γνωρίζουν της εμπιστεύονται τη μόρφωση των παιδιών τους; Και δεν είναι οικονομικό το ζήτημα, γιατί από τη συζήτηση που έκανα με την φίλη μου, κατάλαβα ότι τους παίρνει πολύ περισσότερα από πολλούς μαθηματικούς που ξέρω, μαζί και μένα.