PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

viribus suis confisus in certamen ruit: πώς να χαρακτηρίσω την αυτοπάθεια εδώ, άμεση ή έμμεση;

Το ίδιο πρόβλημα έχω και στο me in tot ac tantas dimicatiōnes obicere potui, για το οποίο ίσως είχα ξαναρωτήσει, αλλά δεν θυμάμαι να έχουμε καταλήξει κάπου.

Άρα, βάσει της απόδοσης η χρονική μπορεί να εκφέρεται είτε με οριστική είτε με υποτακτική.

Όταν όμως το ρήμα της πρότασης αναφέρεται στο μέλλον, συνήθως και η μετοχή δεν αναφέρεται στο μέλλον; Δεν θυμάμαι να έχω δει περίπτωση στην οποία να υπάρχει χρονική μετοχή που αναφέρεται στο παρελθόν, ενώ το ρήμα της πρότασης αναφέρεται στο μέλλον. Αν υπάρχει, θα είναι σπάνια. Μήπως έχεις κάποιο τέτοιο παράδειγμα;

Στα τελευταία θέματα της ΟΕΦΕ ζητείται για ανάλυση η μετοχή στο

παρακαλέσαντες οὖν ὑμᾶς αὐτούς, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, βοηθήσατε μὲν τοῖς νόμοις, καταψηφίσασθε δὲ τῶν εἰς τὸ θεῖον ἀσεβεῖν προῃρημένων. 

Στην απάντηση η μετοχή χαρακτηρίζεται χρονική και αναλύεται ἐπειδὴ (ὑμεῖς) παρεκαλέσατε. Δεν είναι σωστή η ανάλυση, έτσι; Γιατί η  μετοχή  αναφέρεται στο μέλλον, άρα είναι χρονικοϋποθετική και πρέπει να αναλυθεί ἐπειδὰν παρακαλέσητε. Συμφωνείτε; 

Στην πρόταση που παραθέτει η Dwrina δεν ξέρουμε αν υπάρχει αντιδιαστολή γιατί μάλλον είναι φτιαχτή πρόταση. Θα μπορούσε όμως και να υπάρχει.

Ο ευθύς λόγος που παρέθεσα (ἐγὼ μὲν γὰρ ἡγοῦμαι τούτων ὑπαρξάντων τελέως τὴν πόλιν εὐδαιμονήσειν) δεν είναι φτιαχτή πρόταση, αλλά  από τον Ισοκράτη,  Περὶ Εἰρήνης, 19, όπου δεν βλέπω αντιδιαστολή.


Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις!

Παραμένει όμως το ερώτημά μου: σήμερα τι συνηθίζεται στα σχολεία και στα φροντιστήρια; Απευθύνομαι σε όλους τους εν ενεργεία εκπαιδευτικούς. Πώς χαρακτηρίζουν συντακτικώς αυτές τις αντωνυμίες;

Εγώ ακολουθώ το ψηφιακό βοήθημα και τις χαρακτηρίζω κατηγορηματικό.  Οι μαθητές μου όμως της α΄ Λυκείου (όπου το κείμενο είναι συγκεκριμένο και το διδάσκονται και στο σχολείο) μου λένε ότι τους τις χαρακτηρίζουν επιθετικό, και μάλιστα μια μαθήτρια το αναγνώρισε ως κατηγορηματικό, όπως το είχα πει εγώ, και της λέει η καθηγήτρια "ποιος στο είπε αυτό"; Ρώτησα και μαθητές της γ΄ Λυκείου και μου είπαν ότι νομίζουν πως τους τις αναγνωρίζουν ως επιθετικό. Μου φαίνεται ότι οι περισσότεροι καθηγητές στα σχολεία δεν γνωρίζουν καν τον προβληματισμό αυτό και το ότι κάποιοι τις θεωρούν κατηγορηματικό προσδιορισμό.

Ο Γρηγορόπουλος γράφει "Ορισμένοι θεωρούν κατηγορηματικό προσδιορισμό και τις άναρθρες δεικτικές αντωνυμίες οὗτος, ἐκεῖνος, ὅδε, και τις αόριστες ἑκάτερος, οὐδέτερος, μηδέτερος, ἀμφότεροι, ἕκαστος, που ορισμένες από αυτές πάντοτε (ἀμφότεροι, ἄμφω, ούδέτερος, μηδέτερος, ἀμφότεροι, ἕκαστος) και ορισμένες συχνά (οὗτος, ὅδε ἐκεῖνος, ἕκαστος) συντάσσονται με σύναρθρο ουσιαστικό. Αυτή η κατάταξη απορρέει από μορφολογικά δεδομένα. Από το γεγονός, δηλαδή, ότι αυτές οι αντωνυμίες συντάσσονται άναρθρες με έναρθρο ουσιαστικό, όπως ο κατηγορηματικός προσδιορισμός. Οι αντωνυμίες αυτές δεν έχουν διαφορετική σύνταξη (έναρθρες - άναρθρες ) και αντίστοιχη εννοιολογική διαφορά, ώστε να διακριθεί η επιθετική και κατηγορηματική λειτουργία τους, όπως με άλλες αντωνυμίες (πᾶς, ἅπας κλ.π). Για αυτό μπορεί να υπερισχύσει το μορφολογικό κριτήριο και να θεωρηθούν κατηγορηματικοί προσδιορισμοί. " Και παραπέμπει σε  Ασωνίτη - Αναγνωστόπουλο σελ. 38 και Γιαγκόπουλο σελ. 55.

Αυτό που υπογράμμισα μήπως σχετίζεται με αυτά που γράφει η Γραμματική του Cambridge;

Κατά τα άλλα, ο Γρηγορόπουλος εκτός από τις οὗτος, ἐκεῖνος, ὅδε αναφέρει και τις ἑκάτερος, οὐδέτερος, μηδέτερος, ἀμφότεροι,, οι οποίες, αν δεν κάνω λάθος, θεωρούνται πάντοτε κατηγορηματικοί προσδιορισμοί. Ή όχι;

Για την ἕκαστος όμως ποτέ δεν αποφάσισα αν με άναρθρο ουσιαστικό, π.χ. ἕκαστος ὁπλίτης, πρέπει να χαρακτηρίζεται επιθετικός, όπως έχω σημειώσει ότι λέει ο Ασωνίτης (αλλά δεν βρίσκω τώρα το Συντακτικό του), ή κατηγορηματικός. 

Ναι, είναι απαγορευτική, γιατί η δεικτική αντωνυμία έχει πάντα συγκεκριμένη αναφορά σε κάποιον/κάτι στον χώρο (φυσικό ή νοητικό).

Ωχ!  Χοντρό το λάθος που έκανα! Και δεν θα το συνειδητοποιούσα κιόλας (γιατί παρασύρθηκα από τη μετάφραση που μου ταίριαζε εμένα), αν μια μαθήτρια δεν μου έλεγε ότι στο σχολείο η καθηγήτρια αναγνώρισε  το ἀποφθέγματα ως κατηγορούμενο.

Σας ευχαριστώ πολύ!

Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί συντάσσουν το videri ως απρόσωπο με υποκείμενο εννοούμενο esse και το ea υποκείμενο στο esse. Το πρόβλημα όμως είναι αν στις πανελλαδικές θα γινόταν δεκτό το ea ως υποκείμενο του videri, γιατί, από ό,τι γνωρίζω, καμία απάντηση, και σωστή να είναι,  δεν γίνεται δεκτή αν δεν έχει δοθεί από την εξεταστική επιτροπή.