Έκθεση Γ' Λυκείου

[MARKOS]

για το "Ημερολογιο" μπορεις να δεις στο Εκθεση-Εκφραση

[PDE ads]

[MARKOS]

1. Οι παραβάτες των άγραφων κανόνων είναι... ο κανόνας. ΧΙΟΥΜΟΡ; ή ΕΙΡΩΝΕΙΑ;
2. Απαιτούν να παίζουν ποδόσφαιρο με τους κανόνες του μπάσκετ. χιουμορ
3. Όποιος σου "πουλάει" ψεύτικο ενδιαφέρον (φιλία ή αγάπη που διαλύονται με την πρώτη βροχή)... ΕΙΡΩΝΕΙΑ; ειρωνεια
4. Ο άνθρωπος που σε πληρώνει με μια μέρα καθυστέρηση σε έκλεψε! ειρωνεια
5. Ο άνθρωπος που σε πληρώνει με μια μέρα καθυστέρηση (στην καλύτερη περίπτωση) σε έκλεψε! ΕΙΡΩΝΕΙΑ;
6. Αλίμονο στον επαγγελματία κλέφτη -αυτόν κάποτε θα τον πιάσει ο νόμος, σε αντίθεση με τον μικροαπατεώνα της καθημερινότητάς μας για τα αδικήματα του οποίου δεν υφίστανται ποινές.
7. Τελικά, είμαστε λαός μικροαπατεώνων. ΧΙΟΥΜΟΡ; (ή πικρή αλήθεια; ειρωνεια
8. Ναι, ο άνθρωπος που έρχεται με με καθυστέρηση στο ραντεβού σας είναι εξίσου απατεών με αυτόν που σας πουλά ένα ελαττωματικό διαμέρισμα. χιουμορ
9. ελληνικός ωχαδερφισμός ειρωνεια
10. Αποκαλούμε χαζό όποιον πιστεύει ό,τι του λένε και κορόιδο όποιον επιμένει να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του. ΕΙΡΩΝΕΙΑ;

[daffyduck]

οκ συνάδελφοι σύμφωνα με το λεξικό, αλλά στο γλωσσικό σας αίσθημα κάθεται καλά δηλαδή η φράση: "μετέρχομαι ένα παράδειγμα για να σε πείσω;";;;;

ναι! μετερχομαι ενα παραδειγμα για να σε πεισω! γιατι οχι? επειδη δεν το λεμε παει να πει πως δεν ειναι σωστο?. (εξαλλου πόσα άλλα δε λεμε !!! μαθαμε πια ενα λεξιλογιο των 500 λεξεων και μας φαινεται παραξενο οταν δουμε μια "νεα" λεξη!)
 
Σωστο να το "εκλάβεις"...

Μάρκο, τόσο εγώ όσο και όσοι συζητούμε εδώ το θέμα διαθέτουμε λεξιλόγιο σαφώς άνω των 500 λέξεων...άρα όταν στο γλωσσικό αίσθημα αρκετών από εμάς (γιατί στο δικό σου απ' ότι κατάλαβα ταιριάζει) δεν "ακούγεται" σωστή η φράση, το θέμα σηκώνει λίγο προβληματισμό: το ότι "δεν το λέμε" προφανώς δεν το κάνει αυτομάτως λάθος, ωστόσο δεν μπορεί να είναι και τυχαίο...σημαίνει ότι επικοινωνιακά η φράση ίσως και να μην κάνει τη δουλειά της...

[MARKOS]

δεν ειπα οτι μου "ταιριαζει" (κακως μαλλον το εθεσα) ειπα οτι μιας και ειναι σωστο (επειδη και τα λεξικα το λενε) ας μη το παρει η συναδελφος ως λαθος. Το οτι ολοι μας δε χρησιμοποιουμε τις ιδιες λεξεις ή εκφρασεις δεν μας κανει αυτοματως λαθος στους αλλους. Και σε αυτο συμφωνουμε.

επειτα το να μη καταλαβει καλα ο συνομιλητης μας αυτη τη λεξη, δηλ.να δυσκολευει την επικοινωνια, δε νομιζω......
σκεψεις δικες μου ειναι (ισως και λανθασμενες, δεν ειμαι της γλωσσολογιας)

[PDE ads]

[change73]

Oπως παρέθεσε ο συνάδελφος panos2 και σύμφωνα με το δικό μου γλωσσικό αισθητήριο, το "μετέρχομαι" θα ήταν προτιμότερο να συμπληρώνεται με τη λέξη "μέσο" και τα παρόμοια αυτής.Π.χ.Μετήλθε κάθε μέσο για να αναρριχηθεί στην εξουσία.Τότε σημαίνει κάτι μεταξύ του "χρησιμοποιώ"και "αξιοποιώ".Εξάλλου,όπως επισημαίνει κι ο Μπαμπινιώτης,αυτός που μιλάει σωστά γνωρίζει πότε να χρησιμοποιήσει τη λέξη "επίδραση" αντί "επιρροή" ή "επήρεια" και τη λέξη "συνέπεια" αντί "απότοκος" ή "επίπτωση".Με άλλα λόγια,υπάρχει το κατάλληλο συνώνυμο,για το κατάλληλο γλωσσικό περιβάλλον.Τώρα,εφόσον στην πρόταση "μετέρχομαι ένα παράδειγμα",αν το τελευταίο εκληφθεί ως μέσο,θεωρητικά,δεν υπάρχει λάθος.Υπάρχουν όμως πλείστες άλλες πιο ασφαλείς επιλογές...

[MARKOS]

το μετερχομαι επισης συντασσεται και με γενικη, π.χ. μετερχομαι της ελληνικης παιδειας.

[moagniko]

Παιδιάαα!! Έχω μπερδευτεί..
1. Λοιπόν, η ειρωνεία ως μέσο πειθούς της επίκλησης στο συναίσθημα..
Παράδειγμα: -Τι ωραία που είσαι! (το νόημα που θέλω να αποδώσω -ότι είσαι χάλια- αντιτίθεται στο κυριολεκτικό -ότι είσαι ωραία. Κοινώς, ειρωνεύομαι.)
Ως ειρωνεία, όμως, εκλαμβάνουμε και τις περιπτώσεις όπου αυτό που λέμε ισχύει όπως το λέμε (δηλαδή δεν εννοούμε κάτι άλλο, όπως παραπάνω), απλώς σαρκάζουμε και κριτικάρουμε; Παραδείγματα: Είμαστε οι Νεοέλληνες λαός μικροαπατεώνων. Ο ελληνικός ωχαδερφισμός.  ;;;;  

2. Επίσης, όταν σε μία άσκηση ζητούνται 5, ας πούμε, παραδείγματα για ένα φαινόμενο μέσα από το δοθέν κείμενο, και ο μαθητής γράψει παραπάνω παραδείγματα, "κόβουμε" μονάδες;; Αν είναι επιτυχημένα (και) τα παραπάνω παραδείγματά του, τι κάνουμε; Αν είναι λάθος; Αν γράψει 10 και τα πέντε είναι μόνο σωστά;;

3. Όταν το θέμα της έκθεσης ξεκινάει κάπως έτσι: "Με αφορμή τις απόψεις που εκφράστηκαν στο κείμενο που διαβάσατε, να γράψετε ένα δικό σας κείμενο...", μπορεί ο μαθητής να αναφερθεί στο κείμενο αυτό στον πρόλογο της έκθεσής του; Δηλαδή να πει ότι με βάση και το κείμενο του τάδε ή όπως πληροφορηθήκαμε από το κείμενο αυτό... κ.λπ.;;

Χίλια ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!!!!!!!!!!

[ypernouli]

Παιδιάαα!! Έχω μπερδευτεί..
1. Λοιπόν, η ειρωνεία ως μέσο πειθούς της επίκλησης στο συναίσθημα..
Παράδειγμα: -Τι ωραία που είσαι! (το νόημα που θέλω να αποδώσω -ότι είσαι χάλια- αντιτίθεται στο κυριολεκτικό -ότι είσαι ωραία. Κοινώς, ειρωνεύομαι.)
Ως ειρωνεία, όμως, εκλαμβάνουμε και τις περιπτώσεις όπου αυτό που λέμε ισχύει όπως το λέμε (δηλαδή δεν εννοούμε κάτι άλλο, όπως παραπάνω), απλώς σαρκάζουμε και κριτικάρουμε; Παραδείγματα: Είμαστε οι Νεοέλληνες λαός μικροαπατεώνων. Ο ελληνικός ωχαδερφισμός.  ;;;; 

2. Επίσης, όταν σε μία άσκηση ζητούνται 5, ας πούμε, παραδείγματα για ένα φαινόμενο μέσα από το δοθέν κείμενο, και ο μαθητής γράψει παραπάνω παραδείγματα, "κόβουμε" μονάδες;; Αν είναι επιτυχημένα (και) τα παραπάνω παραδείγματά του, τι κάνουμε; Αν είναι λάθος; Αν γράψει 10 και τα πέντε είναι μόνο σωστά;;

3. Όταν το θέμα της έκθεσης ξεκινάει κάπως έτσι: "Με αφορμή τις απόψεις που εκφράστηκαν στο κείμενο που διαβάσατε, να γράψετε ένα δικό σας κείμενο...", μπορεί ο μαθητής να αναφερθεί στο κείμενο αυτό στον πρόλογο της έκθεσής του; Δηλαδή να πει ότι με βάση και το κείμενο του τάδε ή όπως πληροφορηθήκαμε από το κείμενο αυτό... κ.λπ.;;

Χίλια ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!!!!!!!!!!

1) Ειρωνεία είναι όταν λέμε το αντίθετο από αυτό που ισχύει. Αλλιώς είναι σαρκασμός - αποδοκιμασία - κριτική κ.λπ. Και τα τελευταία είναι μέσο της επίκλησης στο συναίσθημα (σκοπός είναι εξάλλου η διέγερση των συναισθημάτων του δέκτη).
2) Εγώ θα διόρθωνα τα 5 πρώτα με την επισήμανση ότι την επόμενη φορά θα κοπούν μόρια.

[ypernouli]

Κάτι που θέλω να ρωτήσω: στην αξιολόγηση επαγωγικών συλλογισμών με αναλογία δεν έχω καταλάβει τη μεταφορική αναλογία. Συγκεκριμένα, σημείωση: "Στον μεταφορικά αναλογικό συλλογισμό συγκρίνονται αντικείμενα τελείως διαφορετικά μεταξύ τους, που παρουσιάζουν απροσδόκητες ομοιότητες. Το συμπέρασμά του δεν έχει αποδεικτική αξία".
Και από άλλο βιβλίο: "Για την μεταφορική αναλογία πρέπει να ελεγχθεί αν έχει την αποδεικτική αξία ενός λογικού επιχειρήματος. Όταν χρησιμοποιείται στη θέση λογικού επιχειρήματος, μας οδηγεί πάντα σε λογικό σφάλμα".

 Άρα, μια μεταφορική αναλογία είναι πάντοτε ατελής επαγωγή; Και γιατί πρέπει να ελέγξουμε αν έχει την αποδεικτική αξία ενός λογικού επιχειρήματος, όπως λέει παραπάνω; 

Επίσης το παρακάτω παράδειγμα είναι κυριολεκτική αναλογία και τέλεια επαγωγή;
"Η ελευθερία που μας παρέχουν οι νόμοι μοιάζει με την ελευθερία που παρέχουν στον οδηγό ενός τροχοφόρου οι κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Μπορεί να πάει παντού, σεβόμενος όμως τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας".

Προσωπικά,μου φαίνεται μεταφορική αναλογία και τέλεια επαγωγή,κάτι που,εφόσον τα στοιχεία που παραλληλίζονται είναι επαρκή και η αναλογία εύστοχη,μπορεί να συμβαίνει.

Τώρα την είδα την απάντησή σου TYXEROULA.
Δηλαδή σε μια αναλογία -είτε είναι κυριολεκτική είτε μεταφορική- λαμβάνουμε υπόψη την επάρκεια των στοιχείων βάσει των οποίων γίνεται ο παραλληλισμός και τη σχετικότητά τους; Όπως στη γενίκευση δηλαδή;
Και αν ισχύει αυτό, ποια η διαφορά του κυριολεκτικού μεταφορικού; Μήπως ο μεταφορικός είναι πιο αδύναμος; 

[ypernouli]

Έχω και άλλη απορία σχετικά με την αξιολόγηση επαγωγικών συλλογισμών. Στη σχέση αιτίου – αποτελέσματος:

[moagniko]

Κάτι που θέλω να ρωτήσω: στην αξιολόγηση επαγωγικών συλλογισμών με αναλογία δεν έχω καταλάβει τη μεταφορική αναλογία. Συγκεκριμένα, σημείωση: "Στον μεταφορικά αναλογικό συλλογισμό συγκρίνονται αντικείμενα τελείως διαφορετικά μεταξύ τους, που παρουσιάζουν απροσδόκητες ομοιότητες. Το συμπέρασμά του δεν έχει αποδεικτική αξία".
Και από άλλο βιβλίο: "Για την μεταφορική αναλογία πρέπει να ελεγχθεί αν έχει την αποδεικτική αξία ενός λογικού επιχειρήματος. Όταν χρησιμοποιείται στη θέση λογικού επιχειρήματος, μας οδηγεί πάντα σε λογικό σφάλμα".

 Άρα, μια μεταφορική αναλογία είναι πάντοτε ατελής επαγωγή; Και γιατί πρέπει να ελέγξουμε αν έχει την αποδεικτική αξία ενός λογικού επιχειρήματος, όπως λέει παραπάνω; 

Επίσης το παρακάτω παράδειγμα είναι κυριολεκτική αναλογία και τέλεια επαγωγή;
"Η ελευθερία που μας παρέχουν οι νόμοι μοιάζει με την ελευθερία που παρέχουν στον οδηγό ενός τροχοφόρου οι κανόνες οδικής κυκλοφορίας. Μπορεί να πάει παντού, σεβόμενος όμως τους κανόνες οδικής κυκλοφορίας".

Προσωπικά,μου φαίνεται μεταφορική αναλογία και τέλεια επαγωγή,κάτι που,εφόσον τα στοιχεία που παραλληλίζονται είναι επαρκή και η αναλογία εύστοχη,μπορεί να συμβαίνει.

Τώρα την είδα την απάντησή σου TYXEROULA.
Δηλαδή σε μια αναλογία -είτε είναι κυριολεκτική είτε μεταφορική- λαμβάνουμε υπόψη την επάρκεια των στοιχείων βάσει των οποίων γίνεται ο παραλληλισμός και τη σχετικότητά τους; Όπως στη γενίκευση δηλαδή;
Και αν ισχύει αυτό, ποια η διαφορά του κυριολεκτικού μεταφορικού; Μήπως ο μεταφορικός είναι πιο αδύναμος; 

Μήπως "ο έλεγχος του εάν η μεταφορική αναλογία έχει την αποδεικτική αξία ενός λογικού επιχειρήματος" αφορά στο εάν χρησιμοποιείται η αναλογία αυτή για να πείσουμε με λογικά επιχειρήματα κάποιον; Άρα, τότε, η επαγωγή είναι ατελής; Εάν όμως χρησιμοποιήσουμε την αναλογία, για να κάνουμε το ύφος μας πιο ποιητικό και μεταφορικό, τότε μάλλον είναι τέλεια, εφόσον βέβαια πληρούνται κάποιες προϋποθέσεις, όπως πληροί το παράδειγμα με το τροχοφόρο παραπάνω;

Ο μεταφορικός παραλληλίζει δύο πράγματα φαινομενικά ανόμοια, π.χ. ποδόσφαιρο-ζωή. Ο κυριολεκτικός δύο παρόμοια, π.χ. δύο πολέμους. 

[moagniko]

Έχω και άλλη απορία σχετικά με την αξιολόγηση επαγωγικών συλλογισμών. Στη σχέση αιτίου – αποτελέσματος:

[moagniko]

Παιδιάαα!! Έχω μπερδευτεί..
1. Λοιπόν, η ειρωνεία ως μέσο πειθούς της επίκλησης στο συναίσθημα..
Παράδειγμα: -Τι ωραία που είσαι! (το νόημα που θέλω να αποδώσω -ότι είσαι χάλια- αντιτίθεται στο κυριολεκτικό -ότι είσαι ωραία. Κοινώς, ειρωνεύομαι.)
Ως ειρωνεία, όμως, εκλαμβάνουμε και τις περιπτώσεις όπου αυτό που λέμε ισχύει όπως το λέμε (δηλαδή δεν εννοούμε κάτι άλλο, όπως παραπάνω), απλώς σαρκάζουμε και κριτικάρουμε; Παραδείγματα: Είμαστε οι Νεοέλληνες λαός μικροαπατεώνων. Ο ελληνικός ωχαδερφισμός.  ;;;; 

2. Επίσης, όταν σε μία άσκηση ζητούνται 5, ας πούμε, παραδείγματα για ένα φαινόμενο μέσα από το δοθέν κείμενο, και ο μαθητής γράψει παραπάνω παραδείγματα, "κόβουμε" μονάδες;; Αν είναι επιτυχημένα (και) τα παραπάνω παραδείγματά του, τι κάνουμε; Αν είναι λάθος; Αν γράψει 10 και τα πέντε είναι μόνο σωστά;;

3. Όταν το θέμα της έκθεσης ξεκινάει κάπως έτσι: "Με αφορμή τις απόψεις που εκφράστηκαν στο κείμενο που διαβάσατε, να γράψετε ένα δικό σας κείμενο...", μπορεί ο μαθητής να αναφερθεί στο κείμενο αυτό στον πρόλογο της έκθεσής του; Δηλαδή να πει ότι με βάση και το κείμενο του τάδε ή όπως πληροφορηθήκαμε από το κείμενο αυτό... κ.λπ.;;

Χίλια ευχαριστώ εκ των προτέρων!!!!!!!!!!!!

1) Ειρωνεία είναι όταν λέμε το αντίθετο από αυτό που ισχύει. Αλλιώς είναι σαρκασμός - αποδοκιμασία - κριτική κ.λπ. Και τα τελευταία είναι μέσο της επίκλησης στο συναίσθημα (σκοπός είναι εξάλλου η διέγερση των συναισθημάτων του δέκτη).
2) Εγώ θα διόρθωνα τα 5 πρώτα με την επισήμανση ότι την επόμενη φορά θα κοπούν μόρια.

[billimember]

Παιδια μηπως μπορειτε να μου γραψετε σε ποιο σημειο της υλης ειστε , καθως εχασα πολλα μαθηματα με γιορτες και εκλογες και βρισκομαι ακομη στην πειθω στη διαφημιση , κανονικα σε ποιο σημειο πρεπει να βρισκομαστε; Ξερει κανεις;Ευχαριστω εκ των προτερων.