Έκθεση Γ' Λυκείου

[Margr]

Δεν νομίζω ότι θεωρείται σωστό να λάβουμε ως αυθεντία κάποιον που ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέμα! Δεν είναι έτσι κι αλλιώς αυθεντία! Πρέπει να είναι κάποιος ειδικός στο θέμα.

Ερωτήματα:

1) Στην ανάπτυξη άποψης εγώ διδάσκω ότι τα λόγια που τους δίνουν δεν πρέπει να μεταφέρονται αυτούσια αλλά να αποδίδεται το περιεχόμενό τους. Στο σχολείο τους λένε ότι πρέπει το απόσπασμα που δίνεται να θεωρείται ως θεματική πρόταση. Τελικά τι είναι το σωστό;

2) Στο δοκίμιο στο σχολείο τους λένε να μην βάζουν τίτλο. Ποια είναι η γνώμη σας;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

[PDE ads]

[smile02.50]

Δεν νομίζω ότι θεωρείται σωστό να λάβουμε ως αυθεντία κάποιον που ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέμα! Δεν είναι έτσι κι αλλιώς αυθεντία! Πρέπει να είναι κάποιος ειδικός στο θέμα.

Ερωτήματα:

1) Στην ανάπτυξη άποψης εγώ διδάσκω ότι τα λόγια που τους δίνουν δεν πρέπει να μεταφέρονται αυτούσια αλλά να αποδίδεται το περιεχόμενό τους. Στο σχολείο τους λένε ότι πρέπει το απόσπασμα που δίνεται να θεωρείται ως θεματική πρόταση. Τελικά τι είναι το σωστό;

2) Στο δοκίμιο στο σχολείο τους λένε να μην βάζουν τίτλο. Ποια είναι η γνώμη σας;
Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

Ερώτημα 1: Αν αντιγράψουν στην αρχή ως θεματική πρόταση την περίοδο που τους δίνεται, τότε αυτομάτως το περιθώριο των λέξεων που έχουν στη διάθεσή τους, μειώνεται. Και αυτό είναι εις βάρος τους.

[MARKOS]

Δεν νομίζω ότι θεωρείται σωστό να λάβουμε ως αυθεντία κάποιον που ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέμα! Δεν είναι έτσι κι αλλιώς αυθεντία! Πρέπει να είναι κάποιος ειδικός στο θέμα.

Ερωτήματα:

1) Στην ανάπτυξη άποψης εγώ διδάσκω ότι τα λόγια που τους δίνουν δεν πρέπει να μεταφέρονται αυτούσια αλλά να αποδίδεται το περιεχόμενό τους. Στο σχολείο τους λένε ότι πρέπει το απόσπασμα που δίνεται να θεωρείται ως θεματική πρόταση. Τελικά τι είναι το σωστό;

2) Στο δοκίμιο στο σχολείο τους λένε να μην βάζουν τίτλο. Ποια είναι η γνώμη σας;

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

δεν βαζουμε τιτλο στο δοκιμιο, εκτος κι αν ζητηθει.

[moagniko]

Δεν νομίζω ότι θεωρείται σωστό να λάβουμε ως αυθεντία κάποιον που ασχολείται ερασιτεχνικά με το θέμα! Δεν είναι έτσι κι αλλιώς αυθεντία! Πρέπει να είναι κάποιος ειδικός στο θέμα.

Μπορεί να ασχολείται ερασιτεχνικά, αλλά όταν το θέμα είναι κατά πόσον η τέχνη μπορεί να λειτουργήσει λυτρωτικά για τον καθένα μας, τότε τα λόγια κάποιου που το βιώνει αυτό έντονα, καθώς έρχεται συχνά σε επαφή με την τέχνη μέσα στην καθημερινότητά του, δεν θεωρούνται ως αυθεντία; Ή μήπως καλύτερα είναι απλώς μαρτυρίες; μάλλον το δεύτερο..

[PDE ads]

[Margr]

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις!

[moagniko]

Ο τρόπος ανάπτυξης παραγράφου, ουσιαστικά, καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο συνδέονται η θεματική περίοδος με τις λεπτομέρειες.
Πιο συγκεκριμένα, αν ο συγγραφέας στη θεματική περίοδο καταγράφει μια θέση / άποψη / εικασία / υπόθεση, και στη συνέχεια εξηγεί το γιατί συμβαίνει, τότε ο τρόπος ανάπτυξης είναι η αιτιολόγηση. Πρόκειται, δηλαδή, για την περίπτωση ενός επιχειρήματος / συλλογισμού, του οποίου το συμπέρασμα βρίσκεται στην αρχή της παραγράφου και ακολουθεί η τεκμηρίωσή του. Μάλιστα, ο συλλογισμός με αυτή τη μορφή θα είναι αντεστραμμένος επαγωγικός με τη μορφή αιτίου (τα τεκμήρια) - αποτελέσματος (το συμπέρασμα - θεματική)

Γιατί να μην είναι απλώς παραγωγικός;
Εξάλλου, στους συλλογισμούς δεν κοιτάμε το πώς διατυπώνει κάποιος τις ιδέες του κι όχι τι κρύβεται εάν αποκωδικοποιήσουμε αυτή τη διατύπωση;

Επίσης, τελικά πότε ένα επιχείρημα είναι αληθές; Όταν οι προκείμενές του είναι αληθείς ή και το συμπέρασμα;
Δηλ. Το μπουζούκι είναι όργανο. ΑΛΗΘΗΣ
Ο αστυνόμος είναι όργανο. ΑΛΗΘΗΣ
Ο αστυνόμος είναι μπουζούκι. ΨΕΥΔΕΣ

Και αν ισχύει αυτό (δηλ. παρόλο που οι προκείμενες είναι αληθείς, το συμπέρασμα να είναι ψευδές), τότε στο θέμα του 2004 με τον ανταγωνισμό, που δινόταν ως δεδομένο ότι οι προκείμενες είναι αληθείς, θα μπορούσε κάποιος να  πει ότι το συμπέρασμα όμως δεν είναι αληθές, άρα και το επιχείρημα δεν είναι αληθές; Ή έπρεπε οπωσδήποτε να δεχτούμε και το συμπέρασμα ως αληθές;

Τέλος, σε τι διαφέρει η αναλογία ως συλλογισμός από την αναλογία ως είδος επαγωγής;

[thanphis]

Ο τρόπος ανάπτυξης παραγράφου, ουσιαστικά, καθορίζει τον τρόπο με τον οποίο συνδέονται η θεματική περίοδος με τις λεπτομέρειες.
Πιο συγκεκριμένα, αν ο συγγραφέας στη θεματική περίοδο καταγράφει μια θέση / άποψη / εικασία / υπόθεση, και στη συνέχεια εξηγεί το γιατί συμβαίνει, τότε ο τρόπος ανάπτυξης είναι η αιτιολόγηση. Πρόκειται, δηλαδή, για την περίπτωση ενός επιχειρήματος / συλλογισμού, του οποίου το συμπέρασμα βρίσκεται στην αρχή της παραγράφου και ακολουθεί η τεκμηρίωσή του. Μάλιστα, ο συλλογισμός με αυτή τη μορφή θα είναι αντεστραμμένος επαγωγικός με τη μορφή αιτίου (τα τεκμήρια) - αποτελέσματος (το συμπέρασμα - θεματική)

Γιατί να μην είναι απλώς παραγωγικός; Λάθος στη διατύπωση μου: Θα είναι επαγωγικός, αν οι προκείμενές του είναι ειδικότερες του συμπεράσματος, ανεξάρτητα από τη θέση του τελευταίου. Θα είναι παραγωγικός, αν έστω μία προκείμενη είναι γενικότερη του συμπεράσματος, ανεξάρτητα από τη θέση του τελευταίου.
Εξάλλου, στους συλλογισμούς δεν κοιτάμε το πώς διατυπώνει κάποιος τις ιδέες του κι όχι τι κρύβεται εάν αποκωδικοποιήσουμε αυτή τη διατύπωση;Στους συλλογισμούς διερευνούμε την πορεία της σκέψης και όχι τη σειρά που καταγράφηκε αυτή. Είναι δυνατόν να ξεκινήσει ποτέ η σκέψη από το συμπέρασμα; Είναι ποτέ δυνατό να χαρακτηρίσεις ένα γνωστό σου χαιρέκακο, αν δε σκεφτείς πρώτα κάποια χαρακτηριστικά του που πιστοποιούν αυτόν το χαρακτηρισμό;

Επίσης, τελικά πότε ένα επιχείρημα είναι αληθές; Όταν οι προκείμενές του είναι αληθείς ή και το συμπέρασμα;
Δηλ. Το μπουζούκι είναι όργανο. ΑΛΗΘΗΣΨευδής, γιατί δεν είναι όργανο, αλλά μουσικό όργανο.
Ο αστυνόμος είναι όργανο. ΑΛΗΘΗΣ (Ψευδής, γιατί είναι όργανο της τάξης
Ο αστυνόμος είναι μπουζούκι. ΨΕΥΔΕΣ

Αληθής είναι ο συλλογισμός που έχει αληθείς προκείμενες. Ο παραπάνω συλλογισμός είναι ψευδής, άκυρος, άρα μη ορθός.

Όλοι οι Έλληνες που κατοικούν στην Ελλάδα είναι Ευρωπαίοι  ΑΛΗΘΕΣ
Όλοι οι Ιταλοί της Ιταλίας είναι Ευρωπαίοι ΑΛΗΘΕΣ
Άρα όλοι οι Έλληνες είναι Ιταλοί ΨΕΥΔΕΣ

Αληθής, άκυρος, ΜΗ ΟΡΘΟΣ

Και αν ισχύει αυτό (δηλ. παρόλο που οι προκείμενες είναι αληθείς, το συμπέρασμα να είναι ψευδές), τότε στο θέμα του 2004 με τον ανταγωνισμό, που δινόταν ως δεδομένο ότι οι προκείμενες είναι αληθείς, θα μπορούσε κάποιος να  πει ότι το συμπέρασμα όμως δεν είναι αληθές, άρα και το επιχείρημα δεν είναι αληθές; Ή έπρεπε οπωσδήποτε να δεχτούμε και το συμπέρασμα ως αληθές;

Τέλος, σε τι διαφέρει η αναλογία ως συλλογισμός από την αναλογία ως είδος επαγωγής;

[thanphis]

Και αν ισχύει αυτό (δηλ. παρόλο που οι προκείμενες είναι αληθείς, το συμπέρασμα να είναι ψευδές), τότε στο θέμα του 2004 με τον ανταγωνισμό, που δινόταν ως δεδομένο ότι οι προκείμενες είναι αληθείς, θα μπορούσε κάποιος να  πει ότι το συμπέρασμα όμως δεν είναι αληθές, άρα και το επιχείρημα δεν είναι αληθές; Ή έπρεπε οπωσδήποτε να δεχτούμε και το συμπέρασμα ως αληθές;

2004:
Ποια είναι η συλλογιστική πορεία (παραγωγική – επαγωγική) του παρακάτω συλλογισµού; Να δικαιολογήσετε την απάντησή σας.
- όπου απουσιάζει ο ανταγωνισµός, ο άνθρωπος δεν πλουτίζει τα εφόδιά του.
- σε παλαιές εποχές απουσίαζε ο ανταγωνισµός.
Άρα, ο άνθρωπος σε παλιές εποχές δεν πλούτιζε τα εφόδιά του.
Να αξιολογήσετε τον παραπάνω συλλογισµό ως προς την αλήθεια, την εγκυρότητα και την ορθότητά του.
(Να θεωρήσετε ότι οι προκείµενες ανταποκρίνονται στην πραγµατικότητα).
Η δεύτερη προκείμενη είναι ψευδής, άρα η σωστή απάντηση θα ήταν έγκυρος, ψευδής, άρα μη ορθός. Ωστόσο, επειδή δόθηκε (κακώς) ότι οι προκείμενες είναι αληθείς, τότε είναι έγκυρος, αληθής, άρα ορθός. Η Ένωση Ελλήνων Φιλολόγων - πολύ σωστά - επιτέθηκε στην Επιτροπή Θεμάτων γι' αυτήν την "πατάτα".

Τέλος, σε τι διαφέρει η αναλογία ως συλλογισμός από την αναλογία ως είδος επαγωγής;Άλλο ένα πρόβλημα του σχολικού βιβλίου: Ενώ στην αρχή της θεωρίας των συλλογισμών θεωρεί τους αναλογικούς ξεχωριστή κατηγορία, μετά τους παραγωγικούς και επαγωγικούς, στη σελίδα 18 (κριτήρια εγκυρότητας) τους θεωρεί υποκατηγορία των επαγωγικών. Η άποψη μου είναι πως η αναλογία αποτελεί ξεχωριστή κατηγορία από τους επαγωγικούς, και  ταυτίζεται με τον τρόπο ανάπτυξης παραγράφου με αναλογία.  Στους αναλογικούς συλλογισμούς, δηλαδή, συγκρίνουμε δύο πρόσωπα, γεγονότα, καταστάσεις, αντικείμενα, βρίσκουμε ομοιότητες και στη συνέχεια, αφού καταγράψουμε ένα χαρακτηριστικό για τον έναν από τους δύο συγκρινόμενους όρους, πιθανολογούμε ότι το ίδιο χαρακτηριστικό ισχύει και για τον άλλο όρο.

[habanero]

Τα παραδείγματα είναι τεκμήρια; Το"αλλά" είναι διαρθρωτική λέξη; Ευχαριστώ

[Faidra_]

''Ο οργανωμένος εθελοντισμός τείνει να καταστεί μια σημαντική συνιστώσα της «κοινωνίας των πολιτών» και να διαμορφώνει τις προϋποθέσεις αντιμετώπισης των πολλαπλών αδιεξόδων. Παρατηρείται ότι η παγκοσμιοποιημένη οικονομία, υποχρεώνει τα Εθνικά κράτη για να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητα  των οικονομιών τους στην παγκόσμια αγορά, να λαμβάνουν μέτρα που πλήττουν τη συνοχή των κοινωνιών τους. Παράλληλα τα παραδοσιακά προγράμματα κοινωνικής πολιτικής αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες προσαρμογής στη νέα πραγματικότητα που δημιουργούν  η γήρανση του πληθυσμού, οι αλλαγές στην οικογένεια, στην αγορά εργασίας και γενικότερα στον τρόπο παραγωγής.''

Στην παραπάνω παράγραφο τρόπος ανάπτυξης είναι τα παραδείγματα και αίτιο αποτέλεσμα;
Αυτό που λέει για την παγκοσμιοποιημένη οικονομία και τα παραδοσιακά προγράμματα που απέτυχαν μπορώ να το θεωρήσω παράδειγματα-στοιχεία που επιβεβαιώνουν την αρχική άποψη; Επίσης παραδείγματα υπάρχουν στο τέλος.
Και στη συνέχεια θα αναφέρω ότι έχω και αίτιο αποτέλεσμα διότι η αδυναμία των προγραμμάτων πολιτικής προστασίας καθιστούν τον εθελοντισμό σημαντική συνιστώσα που διαμορφώνει τις προυποθέσεις αντιμετώπισης των πολλαπλών αδιεξόδων;

Έχω μπερδευτεί !!! Συνάδελφοι τα φώτα σας!!!

[dora2008]

''Ο οργανωμένος εθελοντισμός τείνει να καταστεί μια σημαντική συνιστώσα της «κοινωνίας των πολιτών» και να διαμορφώνει τις προϋποθέσεις αντιμετώπισης των πολλαπλών αδιεξόδων. Παρατηρείται ότι η παγκοσμιοποιημένη οικονομία, υποχρεώνει τα Εθνικά κράτη για να διατηρήσουν την ανταγωνιστικότητα  των οικονομιών τους στην παγκόσμια αγορά, να λαμβάνουν μέτρα που πλήττουν τη συνοχή των κοινωνιών τους. Παράλληλα τα παραδοσιακά προγράμματα κοινωνικής πολιτικής αντιμετωπίζουν τεράστιες δυσκολίες προσαρμογής στη νέα πραγματικότητα που δημιουργούν  η γήρανση του πληθυσμού, οι αλλαγές στην οικογένεια, στην αγορά εργασίας και γενικότερα στον τρόπο παραγωγής.''

Στην παραπάνω παράγραφο τρόπος ανάπτυξης είναι τα παραδείγματα και αίτιο αποτέλεσμα;
Αυτό που λέει για την παγκοσμιοποιημένη οικονομία και τα παραδοσιακά προγράμματα που απέτυχαν μπορώ να το θεωρήσω παράδειγματα-στοιχεία που επιβεβαιώνουν την αρχική άποψη; Επίσης παραδείγματα υπάρχουν στο τέλος.
Και στη συνέχεια θα αναφέρω ότι έχω και αίτιο αποτέλεσμα διότι η αδυναμία των προγραμμάτων πολιτικής προστασίας καθιστούν τον εθελοντισμό σημαντική συνιστώσα που διαμορφώνει τις προυποθέσεις αντιμετώπισης των πολλαπλών αδιεξόδων;

Έχω μπερδευτεί !!! Συνάδελφοι τα φώτα σας!!!

κατά τη γνώμη μου αναπτύσσεται με αιτιολόγηση, διότι αιτιολογεί το γιατί ο οργανωμένος εθελοντισμός "τείνει να καταστεί.. κλπ.". Τα σχόλια δηλαδή αιτιολογούν τη Θ.Π.
Γενικά για να διακρίνω τον τρόπο ανάπτυξης παραγράφου εξετάζω τη σχέση Θ.Π. και σχολίων/Π.Κ.

[MARKOS]

συμφωνώ με dora, - αιτιολόγηση.

[Faidra_]

Άρα επειδή παραθέτει στοιχεία που επιβεβαιώνουν τη θέση της θεματικής πρότασης είναι αιτιολόγηση;
Παρακάτω δεν θα πω ότι δίνει και παραδείγματα επειδή αναφέρει ''η γήρανση του πληθυσμού, οι αλλαγές στην οικογένεια, στην αγορά εργασίας και γενικότερα στον τρόπο παραγωγής.''

Δε θα μπορούσα να θεωρήσω τη θεματική πρόταση ως αποτέλεσμα και τα δύο στοιχεία αίτια και να πω ότι έχω αίτιο-αποτέλεσμα; Έχω μπερδευτεί....

[chryssoulaki]

Καλημέρα σε όσους βρίσκονται από νωρίς στο pde! Μια νέα απορία ίσως λίγο ασήμαντη, αλλά με προβλημάτισε: όταν γράφουμε την περίληψη ομιλίας, πέρα από το αγαπητοί τάδε, βάζουμε στο τέλος και αποφώνηση: σας ευχαριστώ για το χρόνο σας;