Δηλώσεις Διαμαντοπούλου

[ppaio]

ευκαιρίες εργασίας ναι είναι υποχρέωση του κράτους να δημιουργεί.και να προστατεύει την εργασία και ότιι σχετίζεται με το δικαίωμα στην εργασία,την αξιοπρέπεια στην εργασία.
βεβαίως και οι πολιτικοί είναι οι υπεύθυνοι για το σημερινό κατάντημα της χώρας.αν υπήρχε νομοθεσία χωρίς παράθυρα,χωρίς να αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι γιατί κάποιοι πιέζουν,σίγουρα κάποια πράγματα θα ήταν καλύτερα.
μην πας μακριά.η υπουργός ανακοινώνει μείωση των αποσπάσεων κατά 70% και μετά το έκανε 50%.τι να πεις και τι να υποθέσεις.αντί να κοπούν κατά 100% οι αποσπάσεις του υπουργείου παιδείας πάλι κάποιοι θα βολεύονται.
αντί οι διορισμοί να γίνονται 100% από ΑΣΕΠ (με επιπλέον μόρια για τους έχοντες προϋπηρεσία)όπως προέβλεπε το αρχικό σχέδιο πριν 10 χρόνια, φτάσαμε στο σημερινό παράλογο επειδή οι πολιτικοί μας δεν μπόρεσαν να αντισταθούν στις κάθε είδους πιέσεις.
σήμερα είμαι στην εκπαίδευση.δεν ξέρω αν θα είμαι και αύριο.κάνω τη δουλειά μου όσο καλύτερα μπορώ.δεν μου φταίνε τα 30άρια τμήματα.περισσότερο μου φταίει η αδιαφορία της ΟΛΜΕ και μετά η αδιαφορία κάποιων κρατικών υπαλλήλων πάνω από μένα

Επειδη αντιληφθηκαν το μπουρδελο με τα 24μηνα 30μηνα κοκ για αυτο θελουν να καθιερωσουν ενα ενιαιο συστημα.Εχουν δικιο να φωναζουν οι συναδελφοι οι οποιοι σχεδιασαν την ζωη τους με βαση το ισχυον συστημα.Αλλα και αυτοι αδικησαν καποιους αλλους με την σειρα τους.Και δυστυχως εγενετο γορδιος δεσμος και καποιος να πρεπει τραβηξει το σπαθι.Καποιοι θα τους παρει η μπαλα και αλλοι ελαχιστοι θα καταρθωσουν να
διοριστουν. Προσωπικα πιστευω οτι για την πλειοψηφια θα ισχυσει το νεο συστημα οποιο και αν ειναι αυτο.Οτι θα δινει κατι σε ολους ειναι σιγουρο.Σε καθε περιπτωση θα ειναι αδικο για τους νεους που θα θελουν να διεκδικήσουν μια θεση
Απο εκει περα. Δεν γνωριζω που θα δινει βαρυτητα οπως και κανεις αλλος. Για αυτο ας περιμενουμε ο καιρος εφτασε λενε. Εγω πιστευω πως οχι διοτι δεν ειναι σιγουροι με την οικονομια. Φανταστειτε να πουνε διοριζονται τοσοι και αν σε δυο μηνες δεν βρουνε δανεικα να τα αναιρεσουν.Εγω πιστευω οτι δεν ειναι σιγουροι για το πως θα παει το πραγμα για αυτο δεν αποκλειουν και το ΔΝΤ (μας επισκεπτεται την Τεταρτη).Το πιο λογικο για μενα ειναι η ανακοινωση να γινει τον Ιουνιο οπου θα δειξει που παει το πραγμα.

[PDE ads]

[tihea]

Τις σπουδές τις κάνεις σαν επένδυση στον εαυτό σου και στη γνώση που σου παρέχεται. Παίρνεις πτυχίο φιλολογίας ή φυσικής; Είσαι φιλόλογος ή φυσικός. Δεν είσαι εκπαιδευτικός ή καθηγητής φιλολογίας ή φυσικής. Ειδικά για τους φυσικούς υπάρχουν δεκάδες επιλογές επαγγελματικής αποκατάστασης. Το πτυχίο σου αντικατοπτρίζει τις γνώσεις σου και δεν θεμελιώνει δικαίωμα για εργασία, αλλά για διεκδίκηση θέσεων εργασίας. Για παράδειγμα, κάποιος πτυχιούχος οικονομικού δεν μπορεί να έχει την αξίωση να τον προσλάβει το Υπουργείο Οικονομικών σε κάποια εφορία, αλλά μπορεί να απασχοληθεί σε ένα σωρό δουλειές, και διαγωνίζεται μέσω ΑΣΕΠ για λίγες εκατοντάδες ή και δεκάδες θέσεις στο δημόσιο, όσες ακριβώς χρειάζεται το αντίστοιχο Υπουργείο. Με την ίδια λογική, και οι θέσεις στο δημόσιο σχολείο δεν είναι δυνατόν να καθορίζονται με βάση το πλήθος των πτυχιούχων φιλολόγων, φυσικών κλπ., αλλά με βάση τις πραγματικές ανάγκες του δημόσιου σχολείου. Το γεγονός ότι τα πανεπιστήμια βγάζουν χιλιάδες πτυχιούχους δεν σημαίνει τίποτα. Αναγκαστικά πρέπει να υπάρχει ένα σύστημα επιλογής, το οποίο δεν μπορεί να είναι άλλο από έναν γραπτό διαγωνισμό. Το ότι οι άριστοι στο διαγωνισμό μπορεί να μην είναι οι καλύτεροι εκπαιδευτικοί είναι ένα θέμα που όμως ισχύει σε κάθε διαγωνισμό. Δεν είδα κανέναν συμβασιούχο του Υπ. Οικονομικών για παράδειγμα να φωνάζει γιατί δεν προτιμούν να διορίσουν αυτόν, αντί να κάνουν διαγωνισμό στο αντίστοιχο υπουργείο, ούτε και καμιά άλλη τέτοια περίπτωση. Μόνο το Υπουργείο Παιδείας μέχρι τώρα θεωρούσε ότι θα πρέπει να αποκαταστήσει επαγγελματικά τους συμβασιούχους εργαζόμενους, ασχέτως αντικειμενικής κρίσης τους και ασχέτως αναγκών. Η προϋπηρεσία δεν αποτελεί κρίση σε καμία περίπτωση, διότι δεν σε ελέγχει κανείς, αν κάνεις σωστά τη δουλειά σου. Εν ολίγοις, το πτυχίο δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά την πιστοποίηση γνώσεων και τη θεμελίωση του δικαιώματος διεκδίκησης κάποιας σχετικής θέσης εργασίας.

1) Τις σπουδές τις κάνεις ως επένδυση στον εαυτό σου. Ένα μεγάλο, όμως, κομμάτι της ζωής του ανθρώπου είναι η επαγγελματική του πορεία. Αν οι σπουδές δε συνεισφέρουν σ' αυτό τότε για τι είδους επένδυση μιλάμε? Ο στόχος ενδεχομένως μπορεί να είναι απλά η πνευματική πλήρωση και ψυχική καλλιέργεια όταν έχει κάποιος επιλύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα. Όταν ισχύει κάτι τέτοιο τότε ναι οι σπουδές υπηρετούν το στόχο της προσωπικής και μόνο εξέλιξης.  Όμως εγώ από παιδί έμαθα πως η γνώση είναι δύναμη και όπλο για να μπορέσω να σταθώ αξιοπρεπώς στην κοινωνία. Πράγμα που σημαίνει πως οι σπουδές συμβάλλουν και στο να βγάζω το ψωμί μου κάνοντας αυτό που αγαπώ. Με το πτυχίο φιλολογίας σε ποιόν άλλον τομέα θα μπορούσα να απασχοληθώ εργαζόμενη πάνω στο αντικείμενο που διδάχθηκα??
2) Το πτυχίο αντικατροπτίζει το δικαίωμα για διεκδίκηση μιας θέσεις εργασίας. Για να αποτελεί αυτό πραγματικό δικαίωμα πρέπει να υπάρχουν θέσεις εργασίας, διαφορετικά το δικαίωμα είναι εικονικό και κατ' επίφαση δικαίωμα.
Κάποιος που σπουδάει οικονομικά έχει έπειτα πολλές διεξόδους επαγγελματικής αποκατάστασης στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα. Έχετε ακούσει ποτέ κανέναν που σπουδάζει οικονομικά όταν τον ρωτούν τι σπουδάζει να απαντάει "σπουδάζω υπάλληλος εφορίας" ?? Όταν όμως ένας φοιτητής καθηγητικής σχολής τον ρωτούν απαντά "σπουδάζω καθηγητής" το βάρος πέφτει στο λειτούργημα του εκπαιδευτικού κι όχι στο επιστημονικό πεδίο ή την ειδικότητα.
3) Επιτέλους ας σταματήσουν οι συγκρίσεις άσχετων μεταξύ τους πραγμάτων για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα. Το κράτος είναι ανίκανο να επανδρώσει το σημερινό ελληνικό σχολείο με το ανθρώπινο δυναμικό που απαιτείται!!! Αυτή είναι η αλήθεια! Ας πούμε πως το κράτος αποφάσιζε να διαθέσει στην παιδεία τα χρήματα που κλέβει ή διαθέτει αλλού και διόριζε έναν μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών. Θα πήγαιναν άραγε χαμένοι όλοι αυτοί?? Δε θα έβρισκε τρόπο να τους απασχολήσει το υπουργείο?? Δε θα μπορούσε να κάνει ολιγάριθμα τμήματα? Να παρέχει ευπρεπή εκπαίδευση? Να διδάσκει ο καθένας ό,τι του αναλογεί κι ότι έχει διδαχθεί επαρκώς?? Θα πήγαιναν χαμένοι λέτε οι εκπαιδευτικοί, θα ήταν άχρηστοι μέσα στα σχολεία...?? Τη στιγμή που σήμερα πέρα από το πλήρες μας ωράριο όλοι μας κάνουμε ταυτόχρονα τους γραφιάδες τους λογιστές τους κλητήρες...
4) Τέλος: η ζωή του καθενός μας δεν είναι πρόβα. Η Ζωή είναι άπαξ και δεν έχει δικαίωμα κανένας μα κανένας να ρημάζει τη ζωή κανενός άδικα και αναίτια.

[bikini]

Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας: Ο πραγματικός στόχος είναι να μπει ένας ακόμη φραγμός

Στο κείμενο «ΝΕΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: Πρώτα ο μαθητής» που κατέθεσε η Υπουργός Παιδείας ’ννα Διαμαντοπούλου στις 4 Μαρτίου 2010 στο Υπουργικό Συμβούλιο γίνεται αναφορά  «στην καθιέρωση Πιστοποιητικού Παιδαγωγικής Κατάρτισης». Σύμφωνα με το κείμενο «η παιδαγωγική κατάρτιση των εκπαιδευτικών της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης παρέχεται : α) κατά τη διάρκεια των σπουδών και εντάσσεται στο Πρόγραμμα των Τμημάτων με τη μορφή «Ειδικού Προγράμματος Σπουδών στις Επιστήμες της Αγωγής»,  β) μετά την αποφοίτηση και με βάση όρους και προϋποθέσεις που τίθενται από το Υπουργείο Παιδείας σε συνεννόηση με τα ανώτατα ιδρύματα».

Παράλληλα επισημαίνεται ότι η  εισαγωγή στο εκπαιδευτικό σύστημα προβλέπεται «μετά από επιτυχείς εξετάσεις στον ΑΣΕΠ εκπαιδευτικών που θα διαθέτουν  Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Κατάρτισης»

Με έγγραφό του (Α.Π. 814/26/1/2010) το Υπουργείο Παιδείας ζήτησε από τους Πρυτάνεις των Πανεπιστημίων τα παρακάτω σε σχέση με το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Κατάρτισης:  «…Το Υπουργείο Παιδείας , Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων προτίθεται να προτείνει στα Πανεπιστήμιά μας ένα λειτουργικό σχέδιο για τη βασική εκπαίδευση των μελλοντικών εκπαιδευτικών κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών σπουδών στα τμήματά τους με την παρακολούθηση ενός ειδικού συνεκτικού προγράμματος σπουδών στις Επιστήμες της Αγωγής το οποίο θα οδηγεί στην απόκτηση ενός πιστοποιητικού παιδαγωγικής επάρκειας. …Τα Πανεπιστήμια αποτελούν τους φυσικούς φορείς για την ανάπτυξη μιας σχετικής πρωτοβουλίας. Θεωρούμε ότι η δημιουργία ενός ειδικού κέντρου ή η μετεξέλιξη υπάρχοντος θεσμού σε κάθε Πανεπιστήμιο με σκοπό τη διοργάνωση και υποβοήθηση των Τμημάτων στην επιτυχή διοργάνωση των σχετικών προγραμμάτων σε στενή συνεργασία με τα θεσμικά όργανα Διοίκησης των Πανεπιστημίων και τα ίδια τα Τμήματα τα οποία θα ενδιαφερθούν να συμμετάσχουν, θα ήταν δυνατόν να οδηγήσει σε μια μεγάλης εμβέλειας καινοτομία… να μας γνωρίσετε τις απόψεις σας για το θέμα αφού συνεννοηθείτε με τους Προέδρους των Τμημάτων που δυνητικά εμπλέκονται (Παιδαγωγικά Τμήματα τα οποία εκπαιδεύουν για τη Β΄θμια εκπαίδευση)

Το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας ή κατάρτισης (το Υπουργείο Παιδείας χρησιμοποίησε, μέσα σε περίπου ένα μήνα, σε επίσημα κείμενά του και τις δυο φράσεις) δεν είναι κάτι νέο. Το βρίσκουμε θεσμοθετημένο από το 1997 με το ν. 2525/97 «Ενιαίο Λύκειο, πρόσβαση των αποφοίτων του στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου και άλλες διατάξεις» (Υπουργός Παιδείας Γεράσιμος Αρσένης). Στο ’ρθρο 6 του νόμου αυτού προβλέπονται σχετικά τα παρακάτω:

«.Με απόφαση των οικείων ΑΕΙ, που εγκρίνεται από τον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, καταρτίζονται στα ΑΕΙ προγράμματα θεωρητικής κατάρτισης και πρακτικής άσκησης, διάρκειας δύο ακαδημαϊκών εξαμήνων, τα οποία παρακολουθούν οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί είτε κατά τη διάρκεια των βασικών σπουδών τους είτε μετά τη λήξη αυτών. Σε όσους παρακολουθούν επιτυχώς τα προγράμματα, χορηγείται πιστοποιητικό Παιδαγωγικής και Διδακτικής Επάρκειας, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα συμμετοχής στους διαγωνισμούς για την κατάρτιση πίνακα διοριστέων εκπαιδευτικών».

Ωστόσο η παραπάνω ρύθμιση δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

Στο σημείο αυτό θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε ορισμένα θέματα. Πρώτον πιστεύουμε ότι ο πραγματικός λόγος που το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας έρχεται πάλι στην επιφάνεια είναι να δημιουργηθεί ένας ακόμη φραγμός, ένα κόσκινο, στην πορεία των προσλήψεων των εκπαιδευτικών έτσι ώστε να εξυπηρετηθεί ο στρατηγικός στόχος που είναι η δραστική μείωση των  διορισμών εκπαιδευτικών. Αν χάσουμε από τον ορίζοντά μας αυτή τη στρατηγική επιλογή του Υπουργείου Παιδείας (η οποία το τελευταίο χρονικό διάστημα επιχειρεί να νομιμοποιηθεί με στοιχεία του τύπου «έχουμε την καλύτερη αναλογία εκπαιδευτικών – μαθητών σε όλη την Ευρώπη», κλπ) τότε δεν θα μπορούμε να ερμηνεύουμε τις κινήσεις που γίνονται. Ας προσέξουμε: εξετάσεις για να μπει κανείς στο Πανεπιστήμιο, εξετάσεις για το πτυχίο, εξετάσεις για το Πιστοποιητικό Παιδαγωγικής Επάρκειας, Διαγωνισμός Εκπαιδευτικών, προϋπηρεσία, μεταπτυχιακό κλπ. Και όποιος … διασωθεί θα έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει μια θέση στη σχολική εκπαίδευση. Οι υπόλοιποι θα εξαφανιστούν από τον ορίζοντα, νόμιμα, καθώς θα έχουν σκοντάψει σε κάποιο από τα ψηλά εμπόδια. Κι όλα αυτά γιατί; Στην κυριολεξία για ένα κομμάτι ψωμί.

Δεύτερον: Έχει κανείς αμφιβολία ότι εάν το Πιστοποιητικό αυτό αποκτιέται μετά τις προπτυχιακές σπουδές, θα ζητήσει η ιδιωτική πρωτοβουλία να συμμετέχει; Έχει κανείς αμφιβολία ότι τα ίδια τα Πανεπιστήμια στα πλαίσια των ευρωπαϊκών κατευθύνσεων του «Μη τα περιμένετε όλα από τη δημόσια επιχορήγηση -  δεν υπάρχει δυνατότητα - βγάλτε το ψωμί σας μόνοι σας» δεν θα επιδιώξουν να στήσουν ΚΕΚ για τα Πιστοποιητικά;

Στα πλαίσια αυτά θεωρούμε ότι σαφώς θα μπορούσε μέσα στις προπτυχιακές σπουδές να οργανωθεί καλύτερα το τμήμα των «παιδαγωγικών» των καθηγητικών σχολών, έτσι ώστε μαζί με το «τι» διδάσκουν να υπάρχει και το «πως» διδάσκουν. Αλλά μέχρι εκεί.

Χρήστος Κάτσικας

http://www.alfavita.gr/ank_b/ank4_4_10_1006.php

[paschalist]

Καλημέρα σας και χρόνια σας πολλά!

Θα έχουμε νέα αύριο το μεσημέρι;
Ελπίζω να είναι καλά. Ας είμαστε αισιόδοξοι.

Και πάλι χρόνια πολλά σε όλους.

[PDE ads]

[fotini18]

’κουσες ότι θα ανακοινωθει κατι αυριο το μεσημερι;;;

[ppaio]

Παντως θεμα νεου διαγωνισμου δεν υφισταται αφου :

Σύμφωνα με το τριετές Πρόγραμμα Σταθερότητας:
"Οι επιτυχόντες του Α.Σ.Ε.Π. διορίζονται σταδιακά, βάσει σειράς επιτυχίας, ΅ε έναρξη το β΄ εξά΅ηνο του έτους 2010 και ο διορισ΅ός όλων όσων περιλα΅βάνονται στους οριστικούς πίνακες ολοκληρώνεται ΅έχρι την 31.12.2012."

Αρα καλο 2012 στην καλυτερη περιπτωση. Το καλο ξερετε ποιο ειναι οτι υπαρχει χρονος για την αποκτηση προυπηρεσιας αλλα και μεταπτυχιακου.
αλλα και οτι αλλο μπορει να δινει μορια στο νεο ΝΣ.

[syrrahm]

Παντως θεμα νεου διαγωνισμου δεν υφισταται αφου :

Σύμφωνα με το τριετές Πρόγραμμα Σταθερότητας:
"Οι επιτυχόντες του Α.Σ.Ε.Π. διορίζονται σταδιακά, βάσει σειράς επιτυχίας, ΅ε έναρξη το β΄ εξά΅ηνο του έτους 2010 και ο διορισ΅ός όλων όσων περιλα΅βάνονται στους οριστικούς πίνακες ολοκληρώνεται ΅έχρι την 31.12.2012."

Αρα καλο 2012 στην καλυτερη περιπτωση. Το καλο ξερετε ποιο ειναι οτι υπαρχει χρονος για την αποκτηση προυπηρεσιας αλλα και μεταπτυχιακου.
αλλα και οτι αλλο μπορει να δινει μορια στο νεο ΝΣ.

Και θα μπορέσει από το 2011 να παίρνει  αναπληρωτές ή ωρομίσθιους χωρίς να έχουν επιτυχία σε ΑΣΕΠ; Υπάρχουν σήμερα αρκετοί ωρομίσθιοι και αναπληρωτές  χωρίς να έχουν καμία επιτυχία σε ΑΣΕΠ , οι οποίοι , αν δεν διοριστούν φέτος, και με δεδομένο ότι θα μπει ως όρος για όλες τις προσλήψεις  η επιτυχία σε ΑΣΕΠ,  δεν θα ξαναδουλέψουν  (μέχρι  να γίνει ΑΣΕΠ και πετύχουν).
Εκτός αν μέχρι να ξαναγίνει ΑΣΕΠ, θα προσλαμβάνονται μόνο όσοι συνδυάζουν ΑΣΕΠ και προϋπηρεσία, αλλά δεν πρέπει να έχουν και οι άλλοι την ευκαιρία να προσληφθούν μιας και θα αλλάξουν οι όροι του παιχνιδιού;

[ppaio]

Παντως θεμα νεου διαγωνισμου δεν υφισταται αφου :

Σύμφωνα με το τριετές Πρόγραμμα Σταθερότητας:
"Οι επιτυχόντες του Α.Σ.Ε.Π. διορίζονται σταδιακά, βάσει σειράς επιτυχίας, ΅ε έναρξη το β΄ εξά΅ηνο του έτους 2010 και ο διορισ΅ός όλων όσων περιλα΅βάνονται στους οριστικούς πίνακες ολοκληρώνεται ΅έχρι την 31.12.2012."

Αρα καλο 2012 στην καλυτερη περιπτωση. Το καλο ξερετε ποιο ειναι οτι υπαρχει χρονος για την αποκτηση προυπηρεσιας αλλα και μεταπτυχιακου.
αλλα και οτι αλλο μπορει να δινει μορια στο νεο ΝΣ.

Και θα μπορέσει από το 2011 να παίρνει  αναπληρωτές ή ωρομίσθιους χωρίς να έχουν επιτυχία σε ΑΣΕΠ; Υπάρχουν σήμερα αρκετοί ωρομίσθιοι και αναπληρωτές  χωρίς να έχουν καμία επιτυχία σε ΑΣΕΠ , οι οποίοι , αν δεν διοριστούν φέτος, και με δεδομένο ότι θα μπει ως όρος για όλες τις προσλήψεις  η επιτυχία σε ΑΣΕΠ,  δεν θα ξαναδουλέψουν  (μέχρι  να γίνει ΑΣΕΠ και πετύχουν).
Εκτός αν μέχρι να ξαναγίνει ΑΣΕΠ, θα προσλαμβάνονται μόνο όσοι συνδυάζουν ΑΣΕΠ και προϋπηρεσία, αλλά δεν πρέπει να έχουν και οι άλλοι την ευκαιρία να προσληφθούν μιας και θα αλλάξουν οι όροι του παιχνιδιού;

Ακριβως εδω ειναι το προβλημα οπως το λες. Αλλα οπως ειπα και να γινει ΑΣΕΠ δεν υπαρχει εγγυηση οτι θα πετυχουν βρε παιδια.Αρα το κοβω μαλλον για ΑΣΕΠ και προυπηρεσια μεχρι το 2012.Αλλα φιλε ειναι ζητημα και ποσους αναπληρωτες θα παρει. Κατα εμε ελαχιστους.Θα εχει ενδιαφερον να δουμε πως θα το ρυθμισουν. Βεβαια μπορει να πει και το αλλο δεν παιρνω κανενα αναπληρωτη η ωρομισθιο μεχρι το νεο ΑΣΕΠ
χλωμο το κοβω αλλα ιδανικο για τις οικονομικες συνθηκες. Οπως και να εχει ξεκιναει παιδια ξεκιναει η πιο ενδιαφερουσα περιοδος που θα καθορισει
το μελλον πολλων απο εμας.

[xristis]

 

 
 
΄΄ Από το ΒΗΜΑ ΄΄
 

Μια εκπαιδευτική τραγωδία

 Γεώργιος Μπαμπινιώτης | Κυριακή 4 Απριλίου 2010

'' Στην εξαιρετικά δύσκολη οικονομική κατάσταση τής χώρας μας και με το φάσμα τής ανεργίας να γίνεται όλο και πιο απειλητικό, αισθάνομαι την ανάγκη- ως πανεπιστημιακός δάσκαλοςνα φέρω στο φως τής δημοσιότητας ένα οξύ κοινωνικό, επιστημονικό και εκπαιδευτικό πρόβλημα που έχει οδηγήσει στην απελπισία χιλιάδες νέων πτυχιούχων των πανεπιστημίων μας, οι οποίοι παραμένουν αδιόριστοι, ενώ υπάρχουν κενές θέσεις στην Εκπαίδευση.

Συγκεκριμένα, μετά την πλήρωση μεγάλου αριθμού θέσεων στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση (Δημοτικό Σχολείο) με τον διορισμό όλων σχεδόν των πτυχιούχων των Παιδαγωγικών Τμημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης των Πανεπιστημίων μας, πλήθος δημόσιων και ιδιωτικών σχολείων εξακολουθούν να παραμένουν χωρίς δασκάλους τού δημοτικού! Παράλληλα υπάρχουν χιλιάδες αδιόριστοι πτυχιούχοι εκπαιδευτικών κλάδων (φιλόλογοι κυρίως) οι οποίοι θα μπορούσαν άριστα να πληρώσουν τις κενές θέσεις εκπαιδευτικών τής Πρωτοβάθμιας. Ενας φιλόλογος- χρειάζεται να το πούμε;- μπορεί να διδάξει τη γλώσσα και την ιστορία στις τρεις τελευταίες τάξεις τού Δημοτικού με ίση τουλάχιστον επάρκεια προς τους αντίστοιχους εκπαιδευτικούς τής Πρωτοβάθμιας. Φυσικά- το τονίζω προς άρσιν παρεξηγήσεων- όσο και εφόσον δεν υπάρχουν δάσκαλοι τής Πρωτοβάθμιας να καταλάβουν αυτές τις θέσεις.

Είναι αληθινά μια τραγωδία που ζει τα τελευταία χρόνια η ελληνική Εκπαίδευση, να υπάρχουν τόσες κενές θέσεις δασκάλων στα σχολεία μας, δημόσια και ιδιωτικά σχολεία να χρειάζονται δασκάλους να διδάξουν τα Ελληνόπουλα και να μη προσλαμβάνονται στις κενές θέσεις άξιοι και προσοντούχοι πτυχιούχοι που παραμένουν άνεργοι ή υποαπασχολούνται ή και ετεροαπασχολούνται, απλώς και μόνο για να μη θιγούν συντεχνιακά συμφέροντα που προστατεύονται συνδικαλιστικά! Το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να δώσει άμεση λύση στο οξύ αυτό κοινωνικό και εκπαιδευτικό πρόβλημα που ταλανίζει την Εκπαίδευση τα τελευταία χρόνια. Σε ενδεχόμενες δε αντιρρήσεις πως δήθεν οι φιλόλογοι δεν γνωρίζουν τα ψυχοπαιδαγωγικά θέματα παιδιών 9-12 ετών ή τη μέθοδο διδασκαλίας, μια ταχύρρυθμη εκπαίδευση-επιμόρφωση μπορεί να καλύψει τέτοιες ελλείψεις. Γιατί μπορεί ένας φιλόλογος να υστερεί ενδεχομένως στο «πώς» (μέθοδο διδασκαλίας σε μικρότερα παιδιά), ωστόσο υπερέχει στο «τι» (περιεχόμενο διδασκαλίας). Καθηγητές δε ξένων γλωσσών, καθηγητές φυσικής αγωγής, καθηγητές μουσικής και καλλιτεχνικών διδάσκουν ήδη χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

Ανάλογη ρύθμιση- ως κάλυψη κενών θέσεων ελλείψει δασκάλων τής Πρωτοβάθμιας- θα μπορούσε να γίνει και για την πρώτη τάξη τού Δημοτικού με την πρόσληψη (και ταχύρρυθμη επιμόρφωση) πτυχιούχων Νηπιαγωγών. Και βεβαίως αδιόριστοι πτυχιούχοι μαθηματικοί, φυσικοί και χημικοί θα μπορούσαν- ελλείψει δασκάλων- να διδάξουν με πλήρη επάρκεια αντίστοιχα μαθήματα τής Πρωτοβάθμιας.

Μιλώντας γι΄ αυτό το μεγάλο θέμα, είναι καιρός να σκεφθούμε πώς θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν στην Εκπαίδευση, σε μια προσπάθεια πάντοτε βελτίωσης τής ποιότητας τής Παιδείας μας, πτυχιούχοι και άλλων ειδικοτήτων. Ετσι πτυχιούχοι των Τμημάτων Φιλοσοφίας-ΠαιδαγωγικήςΦιλοσοφίας (ΦΠΨ) των Πανεπιστημίων μας, με κατάλληλη επιμόρφωση, θα μπορούσαν λ.χ. να ασκήσουν τη Συμβουλευτική που τόσο χρειάζεται σήμερα στα Σχολεία μας.

Σε μια ζώνη πολιτισμού, που έχουμε συμφωνήσει και επιμείνει όλοι στον Εθνικό Διάλογο να υπάρξει στα σχολεία μας, πτυχιούχοι τού Ιστορικού Αρχαιολογικού, εξοικειωμένοι με την ιστορία τής τέχνης, καθώς και ειδικότητες αισθητικής αγωγής (μουσικής, καλλιτεχνικών, θεατρολογίας) θα μπορούσαν να εργασθούν και να δώσουν άλλη πνοή στην Εκπαίδευση.

Ειδικότερα, οι πτυχιούχοι θεατρικών σπουδών μπορούν να συνεργασθούν με φιλολόγους που διδάσκουν αρχαίο δράμα, αναλαμβάνοντας να παρουσιάσουν τη θεατρική πλευρά τού αρχαίου δράματος ή ακόμη και να δραματοποιήσουν σε συνεργασία με τους μαθητές τα διδασκόμενα κείμενα. Σ΄ ένα Σχολείο με δυνατότητες επιλογών, όπως αυτό που προτείναμε στον Εθνικό Διάλογο, έχουν τη θέση τους και αντικείμενα μάθησης που μπορούν να αλλάξουν ποιοτικά το άνυδρο τοπίο τής σημερινής Εκπαίδευσης. Σ΄ αυτό έχουν τη θέση τους λ.χ. μαθήματα φιλοσοφίας, ψυχολογίας, ιστορίας των επιστημών, που μπορούν να διδαχθούν από πτυχιούχους αντιστοίχων πανεπιστημιακών τμημάτων.

Τέλος, γίνεται πολύς λόγος και περιλαμβάνεται και στις προτάσεις τού Εθνικού Διαλόγου η καθολική εφαρμογή τού ολοήμερου Σχολείου. Αν μιλάμε όμως για πραγματική παιδευτική επέκταση τού σχολικού χρόνου, τότε θα πρέπει να διευρυνθεί το σχολικό πρόγραμμα με δημιουργικές ενασχολήσεις σε αντικείμενα αθλητισμού, πολιτισμού, εμβάθυνσης σε αντικείμενα που ενδιαφέρουν τους μαθητές (λογοτεχνία, γλώσσα, μαθηματικά, φυσική κ.ά.) αλλά και προετοιμασίας για μαθήματα τού σχολείου. Και στο ολοήμερο μπορούν να απασχοληθούν πτυχιούχοι ειδικοτήτων που αναφέραμε, οι οποίοι τώρα πληθαίνουν τις τάξεις τής ανεργίας και τής υποαπασχόλησης.

Οι σκέψεις που εκτίθενται εδώ δεν πρέπει και δεν μπορούν να εκληφθούν ως αντίθεση προς τους δασκάλους τής Πρωτοβάθμιας, οι οποίοι αποτελούν την προϋπόθεση και τη βάση ολόκληρης τής σχολικής εκπαίδευσης. Απαγε απ΄ εμού η βλασφημία! Ούτε πρέπει να αναγνωσθούν συνδικαλιστικά και συντεχνιακά πως σε τέτοιες διευθετήσεις υποβόσκει τάχα ο κίνδυνος μείωσης τής εργασιακής απασχόλησης των εκπαιδευτικών τής Πρωτοβάθμιας. Αντιθέτως, είναι νομίζω κοινωνική πρόκληση και ασυγχώρητος εργασιακός αποκλεισμός των πτυχιούχων των πανεπιστημίων μας, οι οποίοι με την ισχύουσα πρακτική καταδικάζονται σε ανεργία, για να μη κινδυνεύσουν υποθετικά στο μέλλον τα εργασιακά συμφέροντα των πτυχιούχων των Παιδαγωγικών Τμημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης. Αλλά και οι μεν και οι δε δεν είναι παιδιά τού ελληνικού λαού, δεν έχουν τις ίδιες ανάγκες και, κυρίως, τα ίδια δικαιώματα;

Ο κ. Γεώργιος Μπαμπινιώτης είναι καθηγητής της Γλωσσολογίας, πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού, τέως πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. '''
 

 
 




  Φίλοι μου ,Χριστός  Ανέστη , Χρόνια μας πολλά και καλά,

  Να προσθέσω στο επίκαιρο , αλλά και απόλυτα τεκμηριωμένο άρθρο του κ. Μπαμπινιώτη και την αντίστοιχη  περίπτωση στη Δ/θμια

  Εκπαίδευση των συναδέλφων καθηγητών που διδάσκουν τα αντίστοιχα μαθήματα Πληροφορικής Γυμνασίου - Λυκείου, κατέχοντες οργανικές

  θέσεις Πληροφορικής , με βασικό πτυχίο διαφορετικό (ΠΕ03,04,κλπ)  από εκείνο της ειδικότητας της Πληροφορικής (ΠΕ19-20).

  Αυτό έγινε στο παρελθόν ,όταν δεν καλύπτονταν οι ώρες Πληροφορικής από καθηγητάς της ειδικότητας. Έτσι μετά από κάποια σεμινάρια,

  δόθηκε η δυνατότητα και σε άλλες ειδικότητες να διδάσκουν , και να κατέχουν οργανικά και τη θέση καθηγητή πληροφορικής μέχρι και

  σήμερα.   

  Γιατί άραγε δεν θα μπορούσαν να ισχύσουν αντίστοιχα και όσα προτείνει τώρα ο κ. Μπαμπινιώτης ;;;

 
   







 

[xriana1]

Παντως θεμα νεου διαγωνισμου δεν υφισταται αφου :

Σύμφωνα με το τριετές Πρόγραμμα Σταθερότητας:
"Οι επιτυχόντες του Α.Σ.Ε.Π. διορίζονται σταδιακά, βάσει σειράς επιτυχίας, ΅ε έναρξη το β΄ εξά΅ηνο του έτους 2010 και ο διορισ΅ός όλων όσων περιλα΅βάνονται στους οριστικούς πίνακες ολοκληρώνεται ΅έχρι την 31.12.2012."

Αρα καλο 2012 στην καλυτερη περιπτωση. Το καλο ξερετε ποιο ειναι οτι υπαρχει χρονος για την αποκτηση προυπηρεσιας αλλα και μεταπτυχιακου.
αλλα και οτι αλλο μπορει να δινει μορια στο νεο ΝΣ.

Και θα μπορέσει από το 2011 να παίρνει  αναπληρωτές ή ωρομίσθιους χωρίς να έχουν επιτυχία σε ΑΣΕΠ; Υπάρχουν σήμερα αρκετοί ωρομίσθιοι και αναπληρωτές  χωρίς να έχουν καμία επιτυχία σε ΑΣΕΠ , οι οποίοι , αν δεν διοριστούν φέτος, και με δεδομένο ότι θα μπει ως όρος για όλες τις προσλήψεις  η επιτυχία σε ΑΣΕΠ,  δεν θα ξαναδουλέψουν  (μέχρι  να γίνει ΑΣΕΠ και πετύχουν).
Εκτός αν μέχρι να ξαναγίνει ΑΣΕΠ, θα προσλαμβάνονται μόνο όσοι συνδυάζουν ΑΣΕΠ και προϋπηρεσία, αλλά δεν πρέπει να έχουν και οι άλλοι την ευκαιρία να προσληφθούν μιας και θα αλλάξουν οι όροι του παιχνιδιού;

Ετσι όπως το περιγράφεις εννοείς να δοθεί ευκαιρία και στους αλεξιπτωτιστές του ΟΑΕΔ, ΠΔΣ. ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ κ.τ.λ. ΟΧΙ καμιά ευκαιρία σε αυτούς, απαραίτητη προυπόθεση η επιτυχία στον ΑΣΕΠ για όλους. Οι σκλάβοι ξυπνήσαν......

[ppaio]

Για τον φιλο που αναφερεται στον Μπαμπινιωτη ενα εχω να πω .Υπαρχουν 20 ! φιλολογικα τμηματα. Γιατι δεν κλεινει μερικα τα μισα ας πουμε . Τι να συζηταμε.Υπαρχουν 22.000 αδιοριστοι φιλολογοι και οι θεσεις στα πανεπιστημια δεν μειωνονται.Την στιγμη που ο αριθμος προσληψεων θα μειωνεται ο αριθμος των αποφοιτων αυξανεται γεωμετρικα. Στον επομενο ΑΣΕΠ ολες οι ειδικοτητες πλεον θα δουμε ποσοι ειμαστε σε πραγματικα νουμερα αφου η συμμετοχη ειναι υποχρεωτικη.
(Οσο για τους φιλολογους προσωπικα θα συνιστουσα αλλαγη σχολης η αλλαγη επαγγελματος θα το καταλαβετε στον επομενο ΑΣΕΠ γιατι)

[teogan]

Τις σπουδές τις κάνεις σαν επένδυση στον εαυτό σου και στη γνώση που σου παρέχεται. Παίρνεις πτυχίο φιλολογίας ή φυσικής; Είσαι φιλόλογος ή φυσικός. Δεν είσαι εκπαιδευτικός ή καθηγητής φιλολογίας ή φυσικής. Ειδικά για τους φυσικούς υπάρχουν δεκάδες επιλογές επαγγελματικής αποκατάστασης. Το πτυχίο σου αντικατοπτρίζει τις γνώσεις σου και δεν θεμελιώνει δικαίωμα για εργασία, αλλά για διεκδίκηση θέσεων εργασίας. Για παράδειγμα, κάποιος πτυχιούχος οικονομικού δεν μπορεί να έχει την αξίωση να τον προσλάβει το Υπουργείο Οικονομικών σε κάποια εφορία, αλλά μπορεί να απασχοληθεί σε ένα σωρό δουλειές, και διαγωνίζεται μέσω ΑΣΕΠ για λίγες εκατοντάδες ή και δεκάδες θέσεις στο δημόσιο, όσες ακριβώς χρειάζεται το αντίστοιχο Υπουργείο. Με την ίδια λογική, και οι θέσεις στο δημόσιο σχολείο δεν είναι δυνατόν να καθορίζονται με βάση το πλήθος των πτυχιούχων φιλολόγων, φυσικών κλπ., αλλά με βάση τις πραγματικές ανάγκες του δημόσιου σχολείου. Το γεγονός ότι τα πανεπιστήμια βγάζουν χιλιάδες πτυχιούχους δεν σημαίνει τίποτα. Αναγκαστικά πρέπει να υπάρχει ένα σύστημα επιλογής, το οποίο δεν μπορεί να είναι άλλο από έναν γραπτό διαγωνισμό. Το ότι οι άριστοι στο διαγωνισμό μπορεί να μην είναι οι καλύτεροι εκπαιδευτικοί είναι ένα θέμα που όμως ισχύει σε κάθε διαγωνισμό. Δεν είδα κανέναν συμβασιούχο του Υπ. Οικονομικών για παράδειγμα να φωνάζει γιατί δεν προτιμούν να διορίσουν αυτόν, αντί να κάνουν διαγωνισμό στο αντίστοιχο υπουργείο, ούτε και καμιά άλλη τέτοια περίπτωση. Μόνο το Υπουργείο Παιδείας μέχρι τώρα θεωρούσε ότι θα πρέπει να αποκαταστήσει επαγγελματικά τους συμβασιούχους εργαζόμενους, ασχέτως αντικειμενικής κρίσης τους και ασχέτως αναγκών. Η προϋπηρεσία δεν αποτελεί κρίση σε καμία περίπτωση, διότι δεν σε ελέγχει κανείς, αν κάνεις σωστά τη δουλειά σου. Εν ολίγοις, το πτυχίο δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά την πιστοποίηση γνώσεων και τη θεμελίωση του δικαιώματος διεκδίκησης κάποιας σχετικής θέσης εργασίας.

1) Τις σπουδές τις κάνεις ως επένδυση στον εαυτό σου. Ένα μεγάλο, όμως, κομμάτι της ζωής του ανθρώπου είναι η επαγγελματική του πορεία. Αν οι σπουδές δε συνεισφέρουν σ' αυτό τότε για τι είδους επένδυση μιλάμε? Ο στόχος ενδεχομένως μπορεί να είναι απλά η πνευματική πλήρωση και ψυχική καλλιέργεια όταν έχει κάποιος επιλύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα. Όταν ισχύει κάτι τέτοιο τότε ναι οι σπουδές υπηρετούν το στόχο της προσωπικής και μόνο εξέλιξης.  Όμως εγώ από παιδί έμαθα πως η γνώση είναι δύναμη και όπλο για να μπορέσω να σταθώ αξιοπρεπώς στην κοινωνία. Πράγμα που σημαίνει πως οι σπουδές συμβάλλουν και στο να βγάζω το ψωμί μου κάνοντας αυτό που αγαπώ. Με το πτυχίο φιλολογίας σε ποιόν άλλον τομέα θα μπορούσα να απασχοληθώ εργαζόμενη πάνω στο αντικείμενο που διδάχθηκα??
2) Το πτυχίο αντικατροπτίζει το δικαίωμα για διεκδίκηση μιας θέσεις εργασίας. Για να αποτελεί αυτό πραγματικό δικαίωμα πρέπει να υπάρχουν θέσεις εργασίας, διαφορετικά το δικαίωμα είναι εικονικό και κατ' επίφαση δικαίωμα.
Κάποιος που σπουδάει οικονομικά έχει έπειτα πολλές διεξόδους επαγγελματικής αποκατάστασης στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα. Έχετε ακούσει ποτέ κανέναν που σπουδάζει οικονομικά όταν τον ρωτούν τι σπουδάζει να απαντάει "σπουδάζω υπάλληλος εφορίας" ?? Όταν όμως ένας φοιτητής καθηγητικής σχολής τον ρωτούν απαντά "σπουδάζω καθηγητής" το βάρος πέφτει στο λειτούργημα του εκπαιδευτικού κι όχι στο επιστημονικό πεδίο ή την ειδικότητα.
3) Επιτέλους ας σταματήσουν οι συγκρίσεις άσχετων μεταξύ τους πραγμάτων για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα. Το κράτος είναι ανίκανο να επανδρώσει το σημερινό ελληνικό σχολείο με το ανθρώπινο δυναμικό που απαιτείται!!! Αυτή είναι η αλήθεια! Ας πούμε πως το κράτος αποφάσιζε να διαθέσει στην παιδεία τα χρήματα που κλέβει ή διαθέτει αλλού και διόριζε έναν μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών. Θα πήγαιναν άραγε χαμένοι όλοι αυτοί?? Δε θα έβρισκε τρόπο να τους απασχολήσει το υπουργείο?? Δε θα μπορούσε να κάνει ολιγάριθμα τμήματα? Να παρέχει ευπρεπή εκπαίδευση? Να διδάσκει ο καθένας ό,τι του αναλογεί κι ότι έχει διδαχθεί επαρκώς?? Θα πήγαιναν χαμένοι λέτε οι εκπαιδευτικοί, θα ήταν άχρηστοι μέσα στα σχολεία...?? Τη στιγμή που σήμερα πέρα από το πλήρες μας ωράριο όλοι μας κάνουμε ταυτόχρονα τους γραφιάδες τους λογιστές τους κλητήρες...
4) Τέλος: η ζωή του καθενός μας δεν είναι πρόβα. Η Ζωή είναι άπαξ και δεν έχει δικαίωμα κανένας μα κανένας να ρημάζει τη ζωή κανενός άδικα και αναίτια.

Οι μόνες Σχολές και Τμήματα που αφορούν στην απασχόληση των πτυχιούχων αποκλειστικά στην εκπαίδευση είναι τα Παιδαγωγικά Τμήματα (Δημοτικής και Προσχολικής Εκπαίδευσης). Ακόμη και αυτοί οι πτυχιούχοι, βέβαια, μπορούν να ασχοληθούν με την έρευνα στις επιστήμες της αγωγής και να μην προσβλέπουν σε μία θέση στο δημόσιο σχολείο. Όλες οι άλλες "καθηγητικές" Σχολές και Τμήματα βαφτίστηκαν έτσι, διότι κάποτε η μόνη αποκατάσταση των πτυχιούχων τους ήταν η εκπαίδευση και μάλιστα απορροφούνταν άμεσα κατά 100%. Σήμερα δεν ισχύει αυτό, ωστόσο η σχετική νοοτροπία δεν έχει εξαλειφθεί. Εγώ όταν σπούδαζα φυσικός, την εκπαίδευση την είχα αποκλείσει σαν ενδεχόμενο επαγγελματικής αποκατάστασης, διότι θεωρούσα ότι ο σύγχρονος φυσικός μπορεί να κάνει πάρα πολλά διαφορετικά πράγματα είτε ως ελεύθερος επαγγελματίας, είτε στον ιδιωτικό τομέα ως ιδιωτικός υπάλληλος, είτε στο πανεπιστήμιο ως ερευνητής, είτε στο εξωτερικό σε διάφορες εταιρίες υψηλής τεχνολογίας και σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Όσον αφορά για την υποχρέωση του κράτους να παρέχει θέσεις εργασίας, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτές οι θέσεις θα πρέπει να είναι στη δημόσια εκπαίδευση. Το κράτος θέτει το πλαίσιο και τους γενικούς όρους και του ιδιωτικού τομέα. Π.χ., ο φιλόλογος έχει να επιλέξει ανάμεσα σε 200 θέσεις στη δημόσια εκπαίδευση, 1000 θέσεις στην ιδιωτική εκπαίδευση (ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια), 50 θέσεις ερευνητών σε πανεπιστήμια και άλλα ιδρύματα κ.ά. Ο φυσικός και ο μαθηματικός έχουν ακόμα μεγαλύτερο φάσμα απασχόλησης. ’ρα λοιπόν η άποψη ότι εκπαιδευτήκαμε για να γίνουμε καθηγητές είναι 100% εσφαλμένη. Εκπαιδευτήκαμε για να γίνουμε επιστήμονες, και έχουμε πολυάριθμες δυνατότητες απασχόλησης σε μεγάλο φάσμα όχι μόνο του δημόσιου, αλλά και του ιδιωτικού τομέα. ’λλοι θα πετύχουν να μπουν στη δημόσια εκπαίδευση, άλλοι θα δουλέψουν στον ιδιωτικό τομέα, άλλοι θα ανοίξουν φροντιστήριο, άλλοι θα δουλέψουν σε μία εταιρία, άλλοι στη βιομηχανία, πάντα ασκώντας την ουσία της επιστήμης που σπούδασαν.

[ppaio]

Τις σπουδές τις κάνεις σαν επένδυση στον εαυτό σου και στη γνώση που σου παρέχεται. Παίρνεις πτυχίο φιλολογίας ή φυσικής; Είσαι φιλόλογος ή φυσικός. Δεν είσαι εκπαιδευτικός ή καθηγητής φιλολογίας ή φυσικής. Ειδικά για τους φυσικούς υπάρχουν δεκάδες επιλογές επαγγελματικής αποκατάστασης. Το πτυχίο σου αντικατοπτρίζει τις γνώσεις σου και δεν θεμελιώνει δικαίωμα για εργασία, αλλά για διεκδίκηση θέσεων εργασίας. Για παράδειγμα, κάποιος πτυχιούχος οικονομικού δεν μπορεί να έχει την αξίωση να τον προσλάβει το Υπουργείο Οικονομικών σε κάποια εφορία, αλλά μπορεί να απασχοληθεί σε ένα σωρό δουλειές, και διαγωνίζεται μέσω ΑΣΕΠ για λίγες εκατοντάδες ή και δεκάδες θέσεις στο δημόσιο, όσες ακριβώς χρειάζεται το αντίστοιχο Υπουργείο. Με την ίδια λογική, και οι θέσεις στο δημόσιο σχολείο δεν είναι δυνατόν να καθορίζονται με βάση το πλήθος των πτυχιούχων φιλολόγων, φυσικών κλπ., αλλά με βάση τις πραγματικές ανάγκες του δημόσιου σχολείου. Το γεγονός ότι τα πανεπιστήμια βγάζουν χιλιάδες πτυχιούχους δεν σημαίνει τίποτα. Αναγκαστικά πρέπει να υπάρχει ένα σύστημα επιλογής, το οποίο δεν μπορεί να είναι άλλο από έναν γραπτό διαγωνισμό. Το ότι οι άριστοι στο διαγωνισμό μπορεί να μην είναι οι καλύτεροι εκπαιδευτικοί είναι ένα θέμα που όμως ισχύει σε κάθε διαγωνισμό. Δεν είδα κανέναν συμβασιούχο του Υπ. Οικονομικών για παράδειγμα να φωνάζει γιατί δεν προτιμούν να διορίσουν αυτόν, αντί να κάνουν διαγωνισμό στο αντίστοιχο υπουργείο, ούτε και καμιά άλλη τέτοια περίπτωση. Μόνο το Υπουργείο Παιδείας μέχρι τώρα θεωρούσε ότι θα πρέπει να αποκαταστήσει επαγγελματικά τους συμβασιούχους εργαζόμενους, ασχέτως αντικειμενικής κρίσης τους και ασχέτως αναγκών. Η προϋπηρεσία δεν αποτελεί κρίση σε καμία περίπτωση, διότι δεν σε ελέγχει κανείς, αν κάνεις σωστά τη δουλειά σου. Εν ολίγοις, το πτυχίο δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά την πιστοποίηση γνώσεων και τη θεμελίωση του δικαιώματος διεκδίκησης κάποιας σχετικής θέσης εργασίας.

1) Τις σπουδές τις κάνεις ως επένδυση στον εαυτό σου. Ένα μεγάλο, όμως, κομμάτι της ζωής του ανθρώπου είναι η επαγγελματική του πορεία. Αν οι σπουδές δε συνεισφέρουν σ' αυτό τότε για τι είδους επένδυση μιλάμε? Ο στόχος ενδεχομένως μπορεί να είναι απλά η πνευματική πλήρωση και ψυχική καλλιέργεια όταν έχει κάποιος επιλύσει το βιοποριστικό του πρόβλημα. Όταν ισχύει κάτι τέτοιο τότε ναι οι σπουδές υπηρετούν το στόχο της προσωπικής και μόνο εξέλιξης.  Όμως εγώ από παιδί έμαθα πως η γνώση είναι δύναμη και όπλο για να μπορέσω να σταθώ αξιοπρεπώς στην κοινωνία. Πράγμα που σημαίνει πως οι σπουδές συμβάλλουν και στο να βγάζω το ψωμί μου κάνοντας αυτό που αγαπώ. Με το πτυχίο φιλολογίας σε ποιόν άλλον τομέα θα μπορούσα να απασχοληθώ εργαζόμενη πάνω στο αντικείμενο που διδάχθηκα??
2) Το πτυχίο αντικατροπτίζει το δικαίωμα για διεκδίκηση μιας θέσεις εργασίας. Για να αποτελεί αυτό πραγματικό δικαίωμα πρέπει να υπάρχουν θέσεις εργασίας, διαφορετικά το δικαίωμα είναι εικονικό και κατ' επίφαση δικαίωμα.
Κάποιος που σπουδάει οικονομικά έχει έπειτα πολλές διεξόδους επαγγελματικής αποκατάστασης στον δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα. Έχετε ακούσει ποτέ κανέναν που σπουδάζει οικονομικά όταν τον ρωτούν τι σπουδάζει να απαντάει "σπουδάζω υπάλληλος εφορίας" ?? Όταν όμως ένας φοιτητής καθηγητικής σχολής τον ρωτούν απαντά "σπουδάζω καθηγητής" το βάρος πέφτει στο λειτούργημα του εκπαιδευτικού κι όχι στο επιστημονικό πεδίο ή την ειδικότητα.
3) Επιτέλους ας σταματήσουν οι συγκρίσεις άσχετων μεταξύ τους πραγμάτων για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα. Το κράτος είναι ανίκανο να επανδρώσει το σημερινό ελληνικό σχολείο με το ανθρώπινο δυναμικό που απαιτείται!!! Αυτή είναι η αλήθεια! Ας πούμε πως το κράτος αποφάσιζε να διαθέσει στην παιδεία τα χρήματα που κλέβει ή διαθέτει αλλού και διόριζε έναν μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών. Θα πήγαιναν άραγε χαμένοι όλοι αυτοί?? Δε θα έβρισκε τρόπο να τους απασχολήσει το υπουργείο?? Δε θα μπορούσε να κάνει ολιγάριθμα τμήματα? Να παρέχει ευπρεπή εκπαίδευση? Να διδάσκει ο καθένας ό,τι του αναλογεί κι ότι έχει διδαχθεί επαρκώς?? Θα πήγαιναν χαμένοι λέτε οι εκπαιδευτικοί, θα ήταν άχρηστοι μέσα στα σχολεία...?? Τη στιγμή που σήμερα πέρα από το πλήρες μας ωράριο όλοι μας κάνουμε ταυτόχρονα τους γραφιάδες τους λογιστές τους κλητήρες...
4) Τέλος: η ζωή του καθενός μας δεν είναι πρόβα. Η Ζωή είναι άπαξ και δεν έχει δικαίωμα κανένας μα κανένας να ρημάζει τη ζωή κανενός άδικα και αναίτια.

Οι μόνες Σχολές και Τμήματα που αφορούν στην απασχόληση των πτυχιούχων αποκλειστικά στην εκπαίδευση είναι τα Παιδαγωγικά Τμήματα (Δημοτικής και Προσχολικής Εκπαίδευσης). Ακόμη και αυτοί οι πτυχιούχοι, βέβαια, μπορούν να ασχοληθούν με την έρευνα στις επιστήμες της αγωγής και να μην προσβλέπουν σε μία θέση στο δημόσιο σχολείο. Όλες οι άλλες "καθηγητικές" Σχολές και Τμήματα βαφτίστηκαν έτσι, διότι κάποτε η μόνη αποκατάσταση των πτυχιούχων τους ήταν η εκπαίδευση και μάλιστα απορροφούνταν άμεσα κατά 100%. Σήμερα δεν ισχύει αυτό, ωστόσο η σχετική νοοτροπία δεν έχει εξαλειφθεί. Εγώ όταν σπούδαζα φυσικός, την εκπαίδευση την είχα αποκλείσει σαν ενδεχόμενο επαγγελματικής αποκατάστασης, διότι θεωρούσα ότι ο σύγχρονος φυσικός μπορεί να κάνει πάρα πολλά διαφορετικά πράγματα είτε ως ελεύθερος επαγγελματίας, είτε στον ιδιωτικό τομέα ως ιδιωτικός υπάλληλος, είτε στο πανεπιστήμιο ως ερευνητής, είτε στο εξωτερικό σε διάφορες εταιρίες υψηλής τεχνολογίας και σε πανεπιστήμια του εξωτερικού. Όσον αφορά για την υποχρέωση του κράτους να παρέχει θέσεις εργασίας, αυτό δεν σημαίνει ότι αυτές οι θέσεις θα πρέπει να είναι στη δημόσια εκπαίδευση. Το κράτος θέτει το πλαίσιο και τους γενικούς όρους και του ιδιωτικού τομέα. Π.χ., ο φιλόλογος έχει να επιλέξει ανάμεσα σε 200 θέσεις στη δημόσια εκπαίδευση, 1000 θέσεις στην ιδιωτική εκπαίδευση (ιδιωτικά σχολεία, φροντιστήρια), 50 θέσεις ερευνητών σε πανεπιστήμια και άλλα ιδρύματα κ.ά. Ο φυσικός και ο μαθηματικός έχουν ακόμα μεγαλύτερο φάσμα απασχόλησης. ’ρα λοιπόν η άποψη ότι εκπαιδευτήκαμε για να γίνουμε καθηγητές είναι 100% εσφαλμένη. Εκπαιδευτήκαμε για να γίνουμε επιστήμονες, και έχουμε πολυάριθμες δυνατότητες απασχόλησης σε μεγάλο φάσμα όχι μόνο του δημόσιου, αλλά και του ιδιωτικού τομέα. ’λλοι θα πετύχουν να μπουν στη δημόσια εκπαίδευση, άλλοι θα δουλέψουν στον ιδιωτικό τομέα, άλλοι θα ανοίξουν φροντιστήριο, άλλοι θα δουλέψουν σε μία εταιρία, άλλοι στη βιομηχανία, πάντα ασκώντας την ουσία της επιστήμης που σπούδασαν.

Φιλε εισαι μαλλον εκτος ελληνικης πραγματικοτητας. Ο διευθυντης του φροντιστηριου που εργαζομαι εχει στην διαθεση του 200 βιογραφικα φιλολογων (Θεσσαλονικη) και ο ιδιος απασχολει 2 !.Τι να λεμε τωρα ; Σκεψου ποιο ειναι το κλιμα για αυτους τους 2 ωστε να διεκδικησουν κατι.
Η κατασταση για καποιες ειδικοτητες ειναι σε απροχωρητο σημειο.

[chr]

Είδατε σιγά - σιγά θα πειστούμε ότι εμείς φταίμε που δεν διοριζόμαστε.