Θρησκευτικά υποχρεωτικά και για όλους!!!

[Landau]

...
το επιχείρημα:  "δεν με εκφράζει ένα δόγμα"  ή "έχω άλλα πιστεύω" δεν πολυστέκει...γιατί και γω έχω για παράδειγμα άλλα πιστεύω με τα της βιολογίας....έχω δικαίωμα εξαίρεσης; και γω έχω άλλα πιστεύω με το μάθημα της ψυχολογίας, να εξαιρεθώ; και το παιδάκι του δημοτικού βλέπει μαθηματικά και βγάζει σπυράκια....πρέπει να βγάλει χαρτί γιατρού για αλλεργία στο μάθημα;

...

Δεν θα σχολιάσω τα υπόλοιπα που έγραψες, αλλά μόνο το κομμάτι που ξεχώρισα.
Όντας και φυσικός, όπως ανέφερες, θα έπρεπε να γνωρίζεις ότι το να πεις "αρνούμαι αυτά που διδάσκει η βιολογία ή κάποια άλλη θετική επιστήμη", θα πρέπει να το στηρίξεις με καθαρά επιστημονικά επιχειρήματα, να προβάλεις δική σου επιστημονική υπόθεση, να την στηρίξεις/επιβεβαιώσεις πειραματικά και να πεις "στηρίζω πλέον αυτή τη θεωρία". Από την άλλη, οι θρησκείες είναι δόγματα που δεν βασίζονται σε κανένα επιστημονικό δεδομένο, οπότε ελεύθερα κάποιος μπορεί να επιλέξει αν θα ακολουθήσει ένα δόγμα ή όχι. Ατυχή, λοιπόν, τα παραδείγματα που ανέφερες.

[PDE ads]

[rublev]

Φίλε μου ξέρεις τί σημαίνει το δόγμα;Γνωρίζεις για παράδειγμα τί είναι αυτό που οδήγησε τους Πατέρες στην Α΄Οικουμενική Σύνοδο να διατυπώσουν (έπειτα από μια τεράστια μάχη σε διαλεκτικό επίπεδο) το συγκεκριμένο τριαδολογικό δόγμα;
Μήπως μπερδεύεις το δόγμα με τον δογματ-ισμό;

[Landau]

Και επειδή γίνεται αρκετός λόγος περί θρησκευτικών/θρησκειολογίας κλπ.. να καταθέσω και τη δική μου εμπειρία από τα σχολικά χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι το μάθημα ήταν κατηχητικό (όχι όπως στην εκκλησία ίσως) και όσον αφορά το μάθημα στη Β Λυκείου, αυτό που θυμάμαι καλά ήταν ότι σε 2-3 μαθήματα ανέφερε τα περί αθεΐας, άλλα 2-3 ίσως μαθήματα για τις άλλες μεγάλες θρησκείες, και πάντα υπήρχε στο τέλος σχόλιο "η Ορθόδοξη Χριστιανική εκκλησία διαφωνεί με αυτό και αυτό.. και η άποψή της είναι αυτή και αυτή", όπως τα είπε και η emmaki. Στη δε Γ Λυκείου, υπήρχαν ενδιαφέροντα θέματα που παρουσιάζονταν, αλλά πάλι υπό το πρίσμα της εκκλησίας. Προσωπικά είχα την ευτυχία να έχω στο λύκειο μια καθηγήτρια που ανεχόταν την αντίθετη άποψη σε κάποιο βαθμό, και ενώ ήξερε ότι δεν πιστεύω σε όλα αυτά, εκτιμούσε την ειλικρίνιά μου και τη συμμετοχή μου στο μάθημα (ειδικά στη Γ λυκείου, όπου συζητούσαμε, μετά και από δική μου προτροπή, ανοιχτά στην τάξη τα διάφορα θέματα του βιβλίου).
Τελειώνοντας, για να μην κουράζω άλλο, κατά τη γνώμη μου το μάθημα θα πρέπει να αλλάξει μορφή και τρόπο διδασκαλίας. Η αρχή θα πρέπει να γίνει με την αλλαγή των βιβλίων (να εκλείψει το κατηχητικό στοιχείο), αλλά το πιο δύσκολο θα είναι να αλλάξει η νοοτροπία και η διάθεση των ίδιων των διδασκόντων. Ο χρόνος θα δείξει αν και πως θα αλλάξει κάτι.

Υ.Γ. Προς ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ: δεν υπάρχει τίποτα ωραιότερο από τη μαγεία της Φυσικής

[Landau]

Φίλε μου ξέρεις τί σημαίνει το δόγμα;Γνωρίζεις για παράδειγμα τί είναι αυτό που οδήγησε τους Πατέρες στην Α΄Οικουμενική Σύνοδο να διατυπώσουν (έπειτα από μια τεράστια μάχη σε διαλεκτικό επίπεδο) το συγκεκριμένο τριαδολογικό δόγμα;
Μήπως μπερδεύεις το δόγμα με τον δογματ-ισμό;

Επειδή δεν είμαι φιλόλογος, αλλά προσπαθώ να εμπλουτίζω τα ελληνικά μου και να τα προσέχω, έψαξα τον ακριβή ορισμό της λέξης "δόγμα":
" Στον εκκλησιαστικό χώρο, δόγμα είναι η απόφαση που λαμβάνεται σε θέματα πίστης και η οποία γίνεται γενικά παραδεκτή από το σύνολο των πιστών. "
Αν κάνω λάθος, ας με διορθώσει κάποιος που ξέρει.
Και αυτό που ανέφερες, νομίζω καλύπτει αυτό που εννοούσα

[PDE ads]

[rublev]

Τελειώνοντας, για να μην κουράζω άλλο, κατά τη γνώμη μου το μάθημα θα πρέπει να αλλάξει μορφή και τρόπο διδασκαλίας. Η αρχή θα πρέπει να γίνει με την αλλαγή των βιβλίων (να εκλείψει το κατηχητικό στοιχείο), αλλά το πιο δύσκολο θα είναι να αλλάξει η νοοτροπία και η διάθεση των ίδιων των διδασκόντων. Ο χρόνος θα δείξει αν και πως θα αλλάξει κάτι.

Συμφωνώ.Για αυτό παλεύουμε αρκετοί θεολόγοι.Οταν όμως αντιμετωπίζουμε την απαξίωση από τους συναδέλφους μας εκπαιδευτικούς,τότε απομένει στην διοικούσα εκκλησία να υπερασπιστεί το μάθημα.Με ό,τι αυτό συνεπάγεται...Αντί να εστιάσουμε στη διαστρέβλωση του εκκλησιαστικού γεγονότος,μας βολεύει να συντηρούμε τις κατεστημένες απόψεις με αποτέλεσμα τραγικά για την πολιτιστική ταυτότητα του νεοέλληνα.

Υ.Γ.Landau,την πίστη πώς την ορίζεις;

[----]

Ρε παιδιά, η εκπαίδευση στην Ελλάδα παραείναι υποβαθμισμένη.
Ενώ δεν μπορούν να υλοποιηθούν ούτε τα στοιχειώδη, το μάθημα των θρησκευτικών φαντάζει σαν το κερασάκι στην τούρτα.
 Η θρησκείες και τα χαρακτηριστικά τους μπορούσαν κάλλιστα να αποτελούν τμήμα άλλων μαθημάτων όπως της ιστορίας , θέματα ηθικής της φιλοσοφίας κοκ.
Εντάξει η παράδοση, αλλά μέσα στο γενικότερο κλίμα αμφισβήτησης της εκπαίδευσης απ’ τους μαθητές, έρχεται και ένα μάθημα που κατά πολλούς δεν  θα έπρεπε να υπάρχει στο σχολείο.
Εντείνεται έτσι η απόρριψη της γνώσης ως αχρείαστης ή αναχρονιστικής.
Και χωρίς να πείσουμε τους μαθητές για την σπουδαιότητα της μόρφωσης, με τρόπο στέρεο( εδώ μιλάμε για ένα μάθημα που στην καλύτερη περίπτωση γίνεται αφορμή χαλάρωσης ή χαβαλέ), δεν μπορούμε να πετύχουμε σχεδόν τίποτα.
Αυτοί οι βαρύγδουποι διδακτικοί στόχοι μου εγείρουν την υποψία ότι η όλη προσπάθεια εξαντλείται στην διατύπωσή τους.
Σε τελική ανάλυση ας αναλάβει η ίδια η εκκλησία, με αίσθημα ευθύνης, όλα αυτά που αφορούν την επικοινωνία της με τον κόσμο και τους νέους ειδικότερα:

•   να ανοίγει στους μαθητές το παράθυρο της γνώσης, πληροφόρησης και εμβάθυνσης στο περιεχόμενο της χριστιανικής παράδοσης και στην εμπειρία της συνάντησής αυτής της παράδοσης με τον πολιτισμό γενικότερα.
•   να καλεί τους νέους σε διαλεκτική προσέγγισή της, προσφέροντάς τους την απαραίτητη πληροφόρηση για τα θρησκεύματα και τις διάφορες φιλοσοφικές αντιλήψεις, ώστε ελεύθερα να αποφασίσουν αν τους αφορά τελικά η βίωση της αλήθειας που κομίζει η ορθόδοξη χριστιανική παράδοση.
•   να μην αγνοεί ότι τα Θρησκευτικά είναι μάθημα γνώσης και όχι κατήχησης και προσηλυτισμού.
•   να σέβεται την προσωπικότητα του μαθητή, τις έντονες σ’ αυτή την ηλικία φιλοσοφικές, υπαρξιακές και θρησκευτικές αναζητήσεις, καθώς και τους οραματισμούς του, θέτοντας ως κεντρική του προϋπόθεση την ελεύθερη ανταπόκριση στην ευαγγελική κλήση.
•   να προσεγγίζει τα θέματα που σχετίζονται με την πίστη, τη θρησκεία, το Θεό και την ηθική, λαμβάνοντας υπόψη το νοητικό και μαθησιακό επίπεδο των μαθητών, τις έντονες υπαρξιακές τους αναζητήσεις, τις αυξημένες ευαισθησίες και συναισθηματικές μεταπτώσεις της ηλικίας τους, τα προβλήματα και τις ανάγκες τους (εκρηκτικότητα σεξουαλικής αφύπνισης, προβλήματα στις κοινωνικές και διαφυλικές σχέσεις, αγωνία επαγγελματικής αποκατάστασης κ.ά.).

[Landau]

Υ.Γ.Landau,την πίστη πώς την ορίζεις;

Χεχε.. όπως έχω ξαναπεί, επειδή δεν είμαι φιλόλογος (αν και θα έρθει τώρα ο συνάδελφος Μάρκος να πει ότι ούτε οι φιλόλογοι μπορούν καλύτερα ) δεν μπορώ έτσι απλά να γράψω έναν ορισμό, ούτε έχει σημασία πως το ορίζω εγώ. Και δεν είναι κάτι απλό το θέμα της πίστης, τι να λέμε τώρα..
Αυτό που θα ήθελα, όμως, θα ήταν κάποτε να επικρατήσει η σκέψη ότι η πίστη είναι μια εσωτερική ανάγκη του κάθε ανθρώπου που επιλέγει να πιστέψει σε κάτι, και εκεί δεν πρέπει να εμπλέκεται κανένας εξωτερικός παράγοντας (βλ. "Εκκλησία Α.Ε." κλπ, ανεξαρτήτως δόγματος ή θρησκεύματος).

[rublev]

Ρε παιδιά, η εκπαίδευση στην Ελλάδα παραείναι υποβαθμισμένη.
Ενώ δεν μπορούν να υλοποιηθούν ούτε τα στοιχειώδη, το μάθημα των θρησκευτικών φαντάζει σαν το κερασάκι στην τούρτα.
 Η θρησκείες και τα χαρακτηριστικά τους μπορούσαν κάλλιστα να αποτελούν τμήμα άλλων μαθημάτων όπως της ιστορίας , θέματα ηθικής της φιλοσοφίας κοκ.
Εντάξει η παράδοση, αλλά μέσα στο γενικότερο κλίμα αμφισβήτησης της εκπαίδευσης απ’ τους μαθητές, έρχεται και ένα μάθημα που κατά πολλούς δεν  θα έπρεπε να υπάρχει στο σχολείο.
Εντείνεται έτσι η απόρριψη της γνώσης ως αχρείαστης ή αναχρονιστικής.
Και χωρίς να πείσουμε τους μαθητές για την σπουδαιότητα της μόρφωσης, με τρόπο στέρεο( εδώ μιλάμε για ένα μάθημα που στην καλύτερη περίπτωση γίνεται αφορμή χαλάρωσης ή χαβαλέ), δεν μπορούμε να πετύχουμε σχεδόν τίποτα.

Η άποψη που διατυπώνεις συμπίπτει με την άποψη του ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ.Επειδή η εκπαίδευση είναι υποβαθμισμένη,χτυπάμε τον εύκολο στόχο.
Και τα θρησκευτικά είναι ο εύκολος στόχος από τη στιγμή που η εκπαίδευση δεν αποσκοπεί στη μόρφωση αλλά στην παροχή χρησιμοθηρικών δεξιοτήτων.
Στο πλαίσιο αυτό,η έλλειψη μεταφυσικής αναζήτησης δεν αποτελεί απλά το κερασάκι στην τούρτα,αλλά δυστυχώς είναι η ίδια η ρίζα του προβλήματος.
Γιατί να μην μάθει το παιδί να αναρωτιέται ποιός είναι,πού πάει,τί νόημα έχει η ύπαρξή του;Και γιατί στην τιτάνια αυτή προσπάθεια πρέπει να απορρίψουμε τις εμπειρίες χιλιετιών ανθρώπινης ιστορίας, λες και ο άνθρωπος ξεκίνησε να υπάρχει από τον 19ο αιώνα και εξής;

[ΛΩΡΑ]

εμενα πολυ μου αρεσουν τα Θρησκευτικα ετσι οπως γινονται! Ολα τα εχουν. Ποια Θρησκειολογια και φουμαρα.....Ναι, να διδασκονται, αλλα η εμφαση να ειναι στη δικη μας θρησκεια. Με αυτη μεγαλωσαμε και ειναι μερος  της παραδοσης μας.

Μοντερνοι μου καθηγηταραδες.
Εγω θελω να αρχιζουν "απο κτισεως κοσμου" οπως εκαναν οι "χρονογραφοι". "Στην αρχη ηταν το σκοταδι (ερεβος για τους πιο προχωρημενους μαθητες).Ο Θεος σε 6 μερες δημιουργησε το συμπαν με την εξης σειρα....1ον....2ον... στο τελος εκανε και τη γυναικα ( μαυρη η ωρα. γιατι δεν ειναι μονο οτι εφυγαν κακην κακως απ τον παραδεισο, αλλα  τη φορτωθηκαμε για μια ζωη)....

θελω να ξερω ολες τις παραβολες του Κυριου και ολα τα θαυματα Του.
θελω να μαθω τη Χριστιανικη Ηθικη.....

Τί ; Βραχμανισμος, Κομφουκισμος, Βουδισμος ....;;; Μηπως να κανουμε και ....γιόγκα?

Μάρκο καλά κάνεις και τα θέλεις όλα αυτά! Όπως και όλοι όσοι τα θέλουν. Όπως ακριβώς και όσοι θέλουν τα ακριβώς αντίθετα. Και το καλύτερο είναι όλα όσα θέλουν όλοι να τα μαθαίνουν και να τα κρατάνε στο σπίτι τους! Έτσι μπορεί να υπάρξει ελευθερία και σεβασμός στις απόψεις του άλλου και στην ετερότητά του!

Συγνώμη για να καταλάβω!υπάρχει κάποιος που ντρέπεται που είναι χριστιανός έτσι ώστε να το κρατήσει για το σπίτι του?αυτή η επιλεκτική αθεία έχει γίνει εκνευριστική.Όταν είναι να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα είμαστε όλοι μέσα και ανταλλασουμε και ευχές χωρίς νόημα (δηλ. "'οπου γάμος και χαρά η βασίλω πρώτη",κατά τηνπαροιμία. Όταν όμως μας καλούν να μάθουμε τα στοιχειώδη για την πίστη μας ξαφνικά γίνεται  προσωπική υπόθεση!πολύ λογική άποψη ενήλικων ανθρώπων και δη εκπαιδευτικών, δεν το συζητώ!

Έλειψα 2 μέρες και γύρισα και βλέπω τα γνωστά......Συγγνώμη...με ρώτησαν εμένα όταν με βάφτισαν αν ήθελα να είμαι χριστιανή...;!! Αν ήθελα να είμαι βραχμανίστρια ή βουδίστρια ή ό,τιδήποτε άλλο...;  
Εχει κανένα βρέφος την επιλογή για το θρήσκευμα που του φοράνε....;;!!! Τι παραδεδομένες αξίες και αντιλήψεις είναι αυτές....;; Η προσωπική μας κρίση πού πήγε; Και "μας καλούν να μάθουμε τα στοιχειώδη για την πίστη μας";;;;;; Τι βλακείες είναι αυτές...;; Ποιος ορίζει πως είναι αυτή η συγκεκριμένη η πίστη μας...; Οι παπάδες που μας βάφτισαν όταν ακόμα δεν ξέραμε από πού βγαίνει ο ήλιος...;!! Ήθελα να ξερα....μερικοί δεν σκέφτονται καθόλου...; Και αν δεν σκέφτονται...γιατί δεν αφήνουν τους άλλους που θέλουν να σκέφτονται ΕΛΕΥΘΕΡΑ!!!
Και εγώ προσωπικά ούτε θρησκευτικό θα κάνω τον γάμο μου,ούτε στην εκκλησία πηγαίνω Πάσχα και Χριστούγεννα και δεν ντρέπομαι ΚΑΘΟΛΟΥ γι αυτό...γιατί απλά δεν είμαι υποκρίτρια!! Ούτε πολύ το "Χριστός Ανέστη" χρησιμοποιώ...ακριβώς επειδή δεν θέλω να λέω μερικά πράγματα ελαφρά τη καρδία...ίσως και από σεβασμό προς αυτά ακόμη κι αν δεν τα πιστεύω...!
Λοιπόν...καιρός να δώσουμε την ελευθερία στην επιλογή της πίστης ή της μη πίστης στους ανθρώπους ΓΙΑΤΙ ΝΑΙ!! ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ!!

[ΛΩΡΑ]

Διευκρινίζω πως αυτά τα είπα απαντώντας σε μήνυμα...όχι σε σχέση με το μάθημα των θρησκευτικών...για το μάθημα είπα την γνώμη μου στην πρώτη σελίδα του θέματος...θεωρώ πως η θεολογική σκέψη είναι χρήσιμη για τα παιδιά...αλλά όχι η θεολογική σκέψη του χριστιανισμού μόνο...εκεί αρχίζει ο προσυλητισμός!! Γι αυτό μίλησα για την χρησιμότητα της θρησκειολογίας!
Επίσης την ίδια όξυνση της σκέψης στους μαθητές δίνει και το μάθημα της φιλοσοφίας...δεν είναι μόνο των θρησκευτικών....και η φιλοσοφία βοηθάει στην κριτική σκέψη και στην οπτική προς όλες τις κατευθύνσεις όσον αφορά στις μεταφυσικές-οντολογικές αναζητήσεις του ανθρώπινου νου!

[----]

Ρε παιδιά, η εκπαίδευση στην Ελλάδα παραείναι υποβαθμισμένη.
Ενώ δεν μπορούν να υλοποιηθούν ούτε τα στοιχειώδη, το μάθημα των θρησκευτικών φαντάζει σαν το κερασάκι στην τούρτα.
 Η θρησκείες και τα χαρακτηριστικά τους μπορούσαν κάλλιστα να αποτελούν τμήμα άλλων μαθημάτων όπως της ιστορίας , θέματα ηθικής της φιλοσοφίας κοκ.
Εντάξει η παράδοση, αλλά μέσα στο γενικότερο κλίμα αμφισβήτησης της εκπαίδευσης απ’ τους μαθητές, έρχεται και ένα μάθημα που κατά πολλούς δεν  θα έπρεπε να υπάρχει στο σχολείο.
Εντείνεται έτσι η απόρριψη της γνώσης ως αχρείαστης ή αναχρονιστικής.
Και χωρίς να πείσουμε τους μαθητές για την σπουδαιότητα της μόρφωσης, με τρόπο στέρεο( εδώ μιλάμε για ένα μάθημα που στην καλύτερη περίπτωση γίνεται αφορμή χαλάρωσης ή χαβαλέ), δεν μπορούμε να πετύχουμε σχεδόν τίποτα.

Η άποψη που διατυπώνεις συμπίπτει με την άποψη του ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ.Επειδή η εκπαίδευση είναι υποβαθμισμένη,χτυπάμε τον εύκολο στόχο.
Και τα θρησκευτικά είναι ο εύκολος στόχος από τη στιγμή που η εκπαίδευση δεν αποσκοπεί στη μόρφωση αλλά στην παροχή χρησιμοθηρικών δεξιοτήτων.
Στο πλαίσιο αυτό,η έλλειψη μεταφυσικής αναζήτησης δεν αποτελεί απλά το κερασάκι στην τούρτα,αλλά δυστυχώς είναι η ίδια η ρίζα του προβλήματος.
Γιατί να μην μάθει το παιδί να αναρωτιέται ποιός είναι,πού πάει,τί νόημα έχει η ύπαρξή του;Και γιατί στην τιτάνια αυτή προσπάθεια πρέπει να απορρίψουμε τις εμπειρίες χιλιετιών ανθρώπινης ιστορίας, λες και ο άνθρωπος ξεκίνησε να υπάρχει από τον 19ο αιώνα και εξής;

Δεν αναφέρθηκα στην χρησιμοθηρία της γνώσης αλλά στην παντελή αδιαφορία προς την γνώση ακόμα και με αυτό τον χαρακτήρα. Δεν φταίνε μόνο τα θρησκευτικά, όπως εντάσσονται στο πρόγραμμα μαθημάτων, είναι και πάρα πολλά άλλα.
Αλλά με αναφορά στο συγκεκριμένο, αυτό που βλέπω είναι ένα ακόμη μάθημα που εκτροχιάζεται.  Οι στόχοι που θέτει επικαλύπτονται από άλλα σχετικά μαθήματα. Η μεταφυσική ή υπαρξιακή αναζήτηση είναι κύριο χαρακτηριστικό της φιλοσοφίας αν αυτή διδάσκεται σωστά. Τα θρησκεύματα και ο ιστορικός ρόλος καταγράφονται στην ιστορία κλπ.
Αυτό που  χαρακτηρίζει αποκλειστικά το μάθημα των θρησκευτικών είναι η θεώρηση του κόσμου μέσα απ’ την ορθόδοξη πίστη. Ε, αυτό είναι κάτι που έχει σχέση με την εκκλησία και επενδύεται με τα υπόλοιπα. Το στοιχείο κατήχησης είναι προφανές και καθορίζει και την στάση των μαθητών ως προς το μάθημα.
Είχα μια συζήτηση με ένα μαθητή, σε ιδιαίτερο πέρυσι , που είχε πάρει απαλλαγή απ’ τα θρησκευτικά λόγω πεποιθήσεων, δήλωνε άθεος και αισθάνονταν άσχημα που αναγκαζόταν να φανερώνει τα πιστεύω του. Δεν ήθελε να γίνονται αντικείμενο αντιπαραθέσεων αλλά και δεν δεχόταν την συμμετοχή του σε ένα μάθημα που θεωρούσε ότι τον καταπίεζε…

[ΛΩΡΑ]

Εχουμε τοσες αργιες (Χριστουγεννα, Πασχα, Θεοφανεια, Τριων Ιεραρχων, Αγιου Πνευματος , Ευαγγελισμος της Θεοτοκου, 15 Αυγουστου, γιορτες πολιουχων κάθε περιοχης....) στη χωρα μας που αφορουν θρησκευτικες γιορτες, γιατι να μη διδασκονται ολοι οι μαθητες θρησκευτικα ωστε να γνωριζουν τι γιορταζουμε σε καθε αργια, που ειναι θρησκευτικη γιορτη?? Η θρησκεια μας παιζει πολυ μεγαλο ρολο στη καθημερινη ζωη των Ελληνων, ειτε καποιοι το αποδεχονται ειτε οχι...

Μπερδεύεσαι λίγο...έπαιζε ρόλο...δεν παίζει...τώρα 15Αυγουστος και Ευαγγελισμός έχουν συνδεθεί απλά με την αργία και τον φραπέ....γι αυτό ας βλέπουμε κατάματα τις αλήθειες κι ας μην στρουθοκαμιλίζουμε! Δεν λέω πως είναι καλό αυτό που γίνεται...αλλά ας μην λέμε κιόλας πως επειδή τιμάμε με Αργίες αυτές τις γιορτές πρέπει να μαθαίνουν και οι μαθητές το περιεχόμενό τους...τις Αργίες τιμάμε μόνο....

[ΛΩΡΑ]

Ειδικά για το Λύκειο το μάθημα οφείλει:
•   να ανοίγει στους μαθητές το παράθυρο της γνώσης, πληροφόρησης και εμβάθυνσης στο περιεχόμενο της χριστιανικής παράδοσης και στην εμπειρία της συνάντησής αυτής της παράδοσης με τον πολιτισμό γενικότερα.
•   να καλεί τους νέους σε διαλεκτική προσέγγισή της, προσφέροντάς τους την απαραίτητη πληροφόρηση για τα θρησκεύματα και τις διάφορες φιλοσοφικές αντιλήψεις, ώστε ελεύθερα να αποφασίσουν αν τους αφορά τελικά η βίωση της αλήθειας που κομίζει η ορθόδοξη χριστιανική παράδοση.
•   να μην αγνοεί ότι τα Θρησκευτικά είναι μάθημα γνώσης και όχι κατήχησης και προσηλυτισμού.
•   να σέβεται την προσωπικότητα του μαθητή, τις έντονες σ’ αυτή την ηλικία φιλοσοφικές, υπαρξιακές και θρησκευτικές αναζητήσεις, καθώς και τους οραματισμούς του, θέτοντας ως κεντρική του προϋπόθεση την ελεύθερη ανταπόκριση στην ευαγγελική κλήση.
•   να προσεγγίζει τα θέματα που σχετίζονται με την πίστη, τη θρησκεία, το Θεό και την ηθική, λαμβάνοντας υπόψη το νοητικό και μαθησιακό επίπεδο των μαθητών, τις έντονες υπαρξιακές τους αναζητήσεις, τις αυξημένες ευαισθησίες και συναισθηματικές μεταπτώσεις της ηλικίας τους, τα προβλήματα και τις ανάγκες τους (εκρηκτικότητα σεξουαλικής αφύπνισης, προβλήματα στις κοινωνικές και διαφυλικές σχέσεις, αγωνία επαγγελματικής αποκατάστασης κ.ά.).
 

Και στο Λύκειο θυμούνται να σεβαστούν τις φιλοσοφικές-υπαρξιακές και θρησκευτικές αναζητήσεις των μαθητών ενώ τους έχουν ήδη εμπολιάσει χρόνια πριν μόνο με την γνώση μιας θρησκείας...;; Πολύ έξυπνο αυτό..... Και από πότε τα ΔΕΠΣ γίναν αναφορά στην αυθεντία...;;!! Τα περισσότερα ΔΕΠΣ επιδέχονται τρελής αναμόρφωσης πλέον....!
Ουφ! Τα είπα όλα μαζεμένα γιατί έλειπα 2 μέρες απ'το φόρουμ...

[συννεφούλα]

Η άποψη που διατυπώνεις συμπίπτει με την άποψη του ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ.Επειδή η εκπαίδευση είναι υποβαθμισμένη,χτυπάμε τον εύκολο στόχο.
Και τα θρησκευτικά είναι ο εύκολος στόχος από τη στιγμή που η εκπαίδευση δεν αποσκοπεί στη μόρφωση αλλά στην παροχή χρησιμοθηρικών δεξιοτήτων.
Στο πλαίσιο αυτό,η έλλειψη μεταφυσικής αναζήτησης δεν αποτελεί απλά το κερασάκι στην τούρτα,αλλά δυστυχώς είναι η ίδια η ρίζα του προβλήματος.Γιατί να μην μάθει το παιδί να αναρωτιέται ποιός είναι,πού πάει,τί νόημα έχει η ύπαρξή του;Και γιατί στην τιτάνια αυτή προσπάθεια πρέπει να απορρίψουμε τις εμπειρίες χιλιετιών ανθρώπινης ιστορίας, λες και ο άνθρωπος ξεκίνησε να υπάρχει από τον 19ο αιώνα και εξής;

Δεν αναφέρθηκα στην χρησιμοθηρία της γνώσης αλλά στην παντελή αδιαφορία προς την γνώση ακόμα και με αυτό τον χαρακτήρα. Δεν φταίνε μόνο τα θρησκευτικά, όπως εντάσσονται στο πρόγραμμα μαθημάτων, είναι και πάρα πολλά άλλα.
Αλλά με αναφορά στο συγκεκριμένο, αυτό που βλέπω είναι ένα ακόμη μάθημα που εκτροχιάζεται.  Οι στόχοι που θέτει επικαλύπτονται από άλλα σχετικά μαθήματα. Η μεταφυσική ή υπαρξιακή αναζήτηση είναι κύριο χαρακτηριστικό της φιλοσοφίας αν αυτή διδάσκεται σωστά. Τα θρησκεύματα και ο ιστορικός ρόλος καταγράφονται στην ιστορία κλπ.

@rublev, με μια φράση τα είπες όλα!

@joap, η μεταφυσική (από το έργο του Αριστοτέλη "Μετά τα φυσικά") ή αλλιώς οντολογία αποτελεί απλώς έναν κλάδο της φιλοσοφίας, όπως εξάλλου και η γνωσιολογία, η ηθική, η αισθητική. Η υπαρξιακή αναζήτηση δεν είναι το κύριο χαρακτηριστικό της φιλοσοφίας.