0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Κι όμως στο Παιδαγωγικό είχαμε δύο εξαμηνιαία μαθήματα Φυσικής Αγωγής στα οποία ασχοληθήκαμε και με την περίπτωση που αναφέρεις, 5 μαθήματα Πληροφορικής, 2 Μουσικής, 2 Εικαστικών κτλ.. Αν κάποιος δεν ξέρει να τα εφαρμόζει (γιατί στη σχολή ήταν αδιάφορος) δεν μπορείς να τσουβαλιάσεις έναν ολοκληρο κλάδο. Άνοιξε και δες όλα τα Προγράμματα Σπουδών των Παιδαγωγικών Τμημάτων. Στην τελική αν αποφασίσουν να προχωρήσουν στην πλήρη γυμνασιοποίηση του δημοτικού για να εξοικομήσουν πόρους ('άσχετα αν υπάρχουν 10.000 άνεργοι δάσκαλοι), ας ξεκινήσουν από τα 9 Παιδαγωγικά και να μετατάξουν τους δεκάδες καθηγητές που μας δίδασκαν (γιατί άραγε;;;; ) όλα τα μαθήματα ειδικοτήτων.
ελπιζω να καταλαβαίνετε πώς ακούγεστε σε κάποιον τρίτο που διαβάζει αυτά που γράφετε.... είστε όλοι εκπαιδευτικοί και αντί να έχετε ένα κοινό στόχο, όπως ας πούμε τη δημιουργία κοινού μετώπου απέναντι στην στοχευμένη υποβάθμιση του δημοσίου σχολείου, αναλίσκεστε στο να απαξιώνετε τις σπουδές αμφοτέρων και ο ένας τον άλλον. Λυπάμαι, είχα άλλη άποψη για τους εκπαιδευτικούς ... και θυμώνω κυρίως με εμένα που έκανα τόσο λάθος...
Η εναλλαγή προσώπων σε μαθητή τυπικής ανάπτυξης με συναισθηματική σταθερότητα δεν επηρεάζει ιδιαίτερα τον ίδιο και γενικότερα το κλίμα της σχολικής τάξης εφόσον ο εκπαιδευτικός ξέρει να διαχειρίζεται σωστά μια σχολική τάξη. Σε περιπτώσεις μαθητών με ΔΕΠΥ, εναντιωματικής προκλητικής διαταραχής, σχολικής φοβίας, διαταραχής αγχους αποχωρισμού κ.α. όπως έχω προαναφέρει, τα προβλήματα μπορούν να πολλαπλασιαστούν. Τέτοιες περιπτώσεις μαθητών υπάρχουν σχεδόν σε κάθε σχολική τάξη. Ανατρέξτε σε σχετικές έρευνες και θα το διαπιστώσετε.Χρειάζεται χρονος και συστηματική προσπάθεια από τον δάσκαλο προκειμένου να αναπτυχθεί σχέση εμπιστοσύνης και να ενταχθεί ομαλά ένας τέτοιος μαθητής χωρίς να διαταράσσεται το κλίμα της τάξης και ταυτόχρονα να αποδίδει ο μαθητής στον μέγιστο δυνατό βαθμό. Φανταστείτε μαθητή σε κατάσταση πανικού να χτυπιέται και να αρνείται πεισματικά να μπει μέσα στην σχολική τάξη λόγω σχολικής φοβίας. Φανταστείτε να τον υποχρεώνεις να βλέπει 5 διαφορετικούς εκπαιδευτικούς την ίδια μέρα. Επαναλαμβάνω το δημοτικό δεν είναι γυμνάσιο και δεν πρέπει να γίνει με τον τρόπο τουλάχιστον που προωθείται τα τελευταία χρόνια (υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί, εξυπηρέτηση συντεχνιών κτλ.). ΥΓ) Κάτι τελευταίο: Στα πλαίσια της συμπερίληψης προωθείται η τάση συμμετοχής όλων των παιδιών στις τυπικές τάξεις. Εκτός των περιπτώσεων που προανέφερα φανταστείτε και μαθητές με Asperger, Down κτλ. Ε όχι ηλεκτρολόγος μηχανολόγος δεν αναλαμβάνει τέτοιο παιδί. Ο όρος "αντιπαιδαγωγικό" είναι πολύ soft αν αναλογιστεί κανείς και τις περικοπες που γίνονται στην ΕΑΕ.
Μία λύση θα ήταν η εξής:Ενοποίηση πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας (το έχω αναφέρει και παλιότερα και είδα ότι αναφέρθηκε πρόσφατα κι εδώ από κάποιον), λειτουργία ως "πρωτοβάθμια" (δηλ. με έναν δάσκαλο ανά τμήμα) μέχρι την 4η τάξη και μετά (από 5η τάξη μέχρι 12η) ειδικότητες. Πόσες και ποιες ειδικότητες; Ανάλογα την τάξη και τις παιδαγωγικές και εκπαιδευτικές ανάγκες ανά τάξη.Εξαίρεση για τις πρώτες 4 τάξεις, όπου εκτός του δασκάλου μπορεί να συμμετέχει κάποια άλλη ειδικότητα, θα μπορεί να είναι για τη μία ξένη γλώσσα (αν π.χ. διδάσκεται από 3η τάξη και μετά, πιο νωρίς δεν έχει κανένα παιδαγωγικό νόημα) και τη φυσική αγωγή. Όλα τα άλλα όπως παλιά και τέλος.Ξέρω, δεν πρόκειται να γίνει ποτέ (στο ορατό μέλλον τουλάχιστον) η παραπάνω ενοποίηση, γιατί ούτε "κόβει" στην πολιτική ηγεσία να κάνει κάτι τέτοιο, αλλά - το σημαντικότερο ίσως - θα τάραζε πολύ τα στάσιμα ριπαρά ύδατα του "εκπαιδευτικού" κατεστημένου.