Στο δρόμο της

[apri]

α) Τρία πράγματα έλεγε ο Ουγκώ κινούν την ιστορία. Η καρδιά, το μυαλό και το στομάχι. Ο ιδεαλισμός αναφέρεται στο πρώτο. Ο υλισμός στ' άλλα δυο. Μόνο που η λογική υπερισχύει του συναισθήματος. …….Το συναίσθημα καλλιεργείται βλέπεις. Εξ απαλών ονύχων. Απ' την οικογένεια τους δασκάλους την κοινωνία καθόλου. Τι συνιστά; Ως επί το πλείστον αυταπάτες. Ημπορεί να λειτουργήσουν αυτές συνεκτικά; Για λίγο καιρό και πάνω στον ψεύτικο ενθουσιασμό ναι. Για πολύ καιρό όχι. Το τελευταίο το εξασφαλίζει ο υλισμός. Νους και γαστέρα.

E όχι δα. Εγώ το αντίθετο θα έλεγα. Οι Έλληνες δεν διατήρησαν τόσα χρόνια τη συνεκτικότητά τους, επειδή τους συνέδεε το χρήμα. Αυτό περισσότερο τους χώριζε και αποτελούσε τροχοπέδη για την κίνηση της ιστορίας.  Πιο πολύ τους συνέδεε η κοινή πολιτιστική ταυτότητα η οποία εξελισσόταν κατά τη διάρκεια του χρόνου. Αυταπάτες μπορεί να είχαν όντως κάποιοι Φιλέλληνες. Η αίσθηση του συνανήκειν και των κοινών αναφορών όμως δεν είναι αυταπάτη. Δεν είναι αυταπάτη σου ότι έχεις κοινές αναφορές και μνήμες με την οικογένειά σου. Ούτε σε συνδέει μόνο με το χρήμα με αυτήν. Αυτό ισχύει και σε ευρύτερα κοινωνικά δίκτυα από την οικογένεια.

Ο Γεμιστός υπήρξε φιλόσοφος και μέσα του και μελετώντας ολοζωής χώνεψε την κοσμοθεωρία των αρχαίων και των νεωτέρων κατοίκων του ακρωτηριού Μωρέας και θέλησε να δώσει συνεχή αδιάλειπτη υπόσταση.

Όχι, η αδιάλειπτη υπόσταση δεν ήταν κατασκεύασμα των λογίων ή αποκλειστική τους υπόθεση. Απλώς, οι λόγιοι σε κάθε εποχή είχαν συνείδηση των πολιτιστικών στοιχείων που δήλωναν την αδιάλειπτη υπόσταση, και της προέλευσής τους.
Δηλαδή, εκεί που ο απλός λαός έκανε περιφορά του Επιταφίου ξέροντας ότι το παρέλαβε ως έθιμο από τους προγόνους του, οι λόγιοι ήξεραν ότι το έθιμο έφτανε μέχρι τα μακρινά Αδώνια στην αρχαιότητα. Εκεί που ο λαός έκανε κόλλυβα ως πατρογονικό έθιμο, οι λόγιοι ήξεραν ότι συνέχιζαν να κάνουν τις αρχαίες πανσπερμίες.
Όταν ο λαός στεκόταν μπροστά από το τέμπλο ενός ορθόδοξου ναού ήξερε ότι ήταν κομμάτι της λαϊκής παραδοσιακής τέχνης που χανόταν στο βάθος του χρόνου. Οι λόγιοι ήξεραν ότι αυτό που έβλεπε ήταν η συνέχιση της πρόσοψης του  ναού/παλατιού που αντίκρυζε ο αρχαίος θεατής στο θέατρο, με τις τρεις θύρες, τους ψάλτες δεξιά και αριστερά όπου έβγαιναν άλλοτε οι αγγελιοφόροι και τη χορωδία στη θέση του αρχαίου χορού.
Όταν ο λαός έβλεπε τον ιερέα να λέει "Δεύτε λάβετε φως" ήξερε ότι ήταν παλιό έθιμο, δεν ήξερε ότι την ίδια ακριβώς κίνηση έκανε και ο ιεροφάντης στα Ελευσίνια Μυστήρια με παρόμοιους συμβολισμούς.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι κάποια έθιμα τα βλέπεις μόνο στην ορθόδοξη χριστιανική παράδοση και όχι στην καθολική ή προτεσταντική εκδοχή που είχαν άλλο πολιτιστικό υπόβαθρο.
Ο πολιτισμός δεν κληροδοτείται μόνο μέσω της εκπαίδευσης, αλλά και μέσω αυτού που λέγεται "λαϊκή παράδοση".

Κάποτε σε μια συζήτηση με τον Άγγλο ναύαρχο Χάμιλτον, ξέρεις τι του είπε ο Κολοκοτρώνης για τον λόγο που πολεμούσαν τους Τούρκους; «Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμία συνθήκη δεν έκανε. Η φρουρά του είχε παντοτινόν πολέμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήτον πάντοτε ανυπότακτα. Η φρουρά του βασιλέως μας είναι οι λεγόμενοι κλέφτες, τα φρούρια η Μάνη και το Σούλι, και τα βουνά."
Ο Κολοκοτρώνης ήταν αμόρφωτος και τον Παλαιολόγο τον ήξερε κατά πάσα πιθανότητα από τον θρύλο του μαρμαρωμένου βασιλιά. Ένιωθε όμως ένα συναισθηματικό δέσιμο μαζί του, ένιωθε ιστορική συνέχειά του.
Και μπορεί να είχε πολλούς οικονομικούς λόγους να ξεσηκωθεί εναντίον των Τούρκων που ξεζούμιζαν οικονομικά τους Ρωμιούς μέσω των κοτσαμπάσηδων, αλλά ξέρεις, την κρίσιμη στιγμή του κινδύνου δεν σου δίνει δύναμη το συμφέρον, αλλά το συναίσθημα, ειδικά αν βρίσκεσαι στην πλευρά του αδικημένου.


Τύποι σαν τον Κοραή υποτιμούσαν τη συμβολή της παράδοσης και από την ασφάλεια του εξωτερικού έκαναν λόγο για "μετακένωση" των ευρωπαϊκών ιδεών στον ελληνικό χώρο, λες και στο κεφάλι των Ρωμιών υπήρχε πολιτιστικό κενό. Μέγα σφάλμα. Η δύναμη της λαϊκής παράδοσης αναδείχθηκε από το κίνημα του Ρομαντισμού που μπήκε στον κόπο να μελετήσει την παράδοση, πριν αποφανθεί για την αξία και το περιεχόμενό της.
Ακόμα και η καθαρευουσιάνικη γλωσσική πρόταση του Κοραή ήταν ένα τεχνητό κατασκεύασμα που δεν είχε σχέση με τη γλώσσα των Ρωμιών, ούτε του λαού ούτε των λογίων. Ήταν ένας άνθρωπος που έβλεπε εν πολλοίς τα πράγματα από μακριά.

δ) Το τι θα 'χει τη συναίνεση της πλειοψηφίας είν' απολύτως αδιάφορο σε θέματα σεβασμού ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κι αυτό είναι διαφωτιστικό-νεωτερικό πρόταγμα. Μ' απλά λόγια το Κράτος δεν επιβάλλεται να εξασφαλίζει, απλά, την ανεξιθρησκεία. Αυτό γινόταν και στο Μεσαίωνα και στο

[PDE ads]

[Anemos2017]

@ apri
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου και θα ήθελα να προσθέσω και αυτό.

http://homouniversalisgr.blogspot.com/2013/05/29-1453.html


Ντίνος Χριστιανόπουλος "Η απάντηση του Πατριάρχη"

Το 1955, μετά τα σεπτεμβριανά, ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Πατριάρχη Αθηναγόρα μήπως ήταν καιρός να φύγει το Πατριαρχείο από την Κωνσταντινούπολη. «Γιατί;» είπε ο Πατριάρχης. «Μα έχετε μείνει ελάχιστοι εδώ», απάντησε ο δημοσιογράφος. «Πράγματι, μείναμε λίγοι», είπε ο Πατριάρχης. «Όμως ξεχνάτε πόσα εκατομμύρια είναι οι πεθαμένοι κάτω από τα πόδια μας; Αυτούς δεν τους υπολογίζετε; Μαζί μ’ αυτούς είμαστε πάρα πολλοί».

Χρόνια με απασχολεί αυτή η απάντηση του Πατριάρχη. Τι συγκινητικό, η ορθοδοξία κι ο ελληνισμός επιβιώνουν με τα εκατομμύρια των πεθαμένων τους. Αυτό το νιώθω και στον εαυτό μου. Τώρα που πια ξεράθηκα ερωτικά, οι δώδεκα αλησμόνητοι έρωτές μου όχι μόνο μου φαίνονται πολλοί, αλλά τους νιώθω μέσα μου να υπάρχουν ολοζώντανοι. Τόσο, που εξαιτίας τους κρατιέμαι ολοζώντανος κι εγώ.

[ΡΕΑ.Τ]

apri: "Υπάρχει και ο νόμος για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και αυτό δεν προϋποθέτει την άρνηση της ταυτότητας κανενός."

apri, περιγράφεις μια ιδανική κατάσταση σε μια ιδανική κοινωνία. Θεωρώ ότι ο νόμος ή οι νόμοι διαμορφώνονται και τίθενται από τους ισχυρούς και ευνοούν τους ίδιους. Αγνοούν τους αδυνάτους, οι οποίοι πρέπει συνεχώς να διεκδικούν την ισότητα και τα θεμελιώδη δικαιώματα τους.  Μόνο ένα ισχυρό λαϊκό κράτος έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει την ισότητα μεταξύ των πολιτών και εγγύηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.  Οι κοινωνικές αδικίες είναι διαχρονικό ιστορικό φαινόμενο , το οποίο "δεν έχει πατρίδα".

[apri]

Θεωρώ ότι ο νόμος ή οι νόμοι διαμορφώνονται και τίθενται από τους ισχυρούς και ευνοούν τους ίδιους.
 Μόνο ένα ισχυρό λαϊκό κράτος έχει τη δυνατότητα να εξασφαλίσει την ισότητα μεταξύ των πολιτών και εγγύηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.  Οι κοινωνικές αδικίες είναι διαχρονικό ιστορικό φαινόμενο , το οποίο "δεν έχει πατρίδα".

Οι ισχυροί δεν παύουν να υπάρχουν σε καμιά κρατική μορφή. Αν θεωρείς ότι μπορούν να ρυθμίζουν τους νόμους ανεξέλεγκτοι, χωρίς καμία λογοδοσία των πολιτικών στο λαό που τους εκλέγει, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει στο λεγόμενο λαϊκό κράτος. Η πρόφαση της παρέμβασης απλώς θα αλλάζει. Δεν θα γίνει δηλαδή ξαφνικά ιδανική η κοινωνία, επειδή το κράτος θα είναι λαϊκό.
Εγώ δεν είμαι τόσο απαισιόδοξη για να θεωρώ ότι είναι εντελώς ανεξέλεγκτοι.

[PDE ads]

[ΡΕΑ.Τ]

Οι ισχυροί δεν παύουν να υπάρχουν σε καμιά κρατική μορφή. Αν θεωρείς ότι μπορούν να ρυθμίζουν τους νόμους ανεξέλεγκτοι, χωρίς καμία λογοδοσία των πολιτικών στο λαό που τους εκλέγει, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει στο λεγόμενο λαϊκό κράτος. Η πρόφαση της παρέμβασης απλώς θα αλλάζει. Δεν θα γίνει δηλαδή ξαφνικά ιδανική η κοινωνία, επειδή το κράτος θα είναι λαϊκό.
Εγώ δεν είμαι τόσο απαισιόδοξη για να θεωρώ ότι είναι εντελώς ανεξέλεγκτοι.

Είθε! 

[ΡΕΑ.Τ]

Πάμε πάλι.Καλο θα ήταν να ενημερωθείς, πριν εκφράσεις άποψη για το θέμα,ότι εδώ και λίγα χρόνια έχουν αλλάξει τα προγράμματα των θρησκευτικών και δεν είναι τα ίδια με εκείνα που διδαχτηκες.Θα περίμενα να το έχεις καταλάβει και από τη συζήτηση στην οποία υποτίθεται ότι συμμετέχεις.Σας το είπε και κάποιος άλλος ότι αναπαράγετε τις εμπειρίες που είχατε ως μαθητές.Εγω θα προσθέσω ότι δυστυχώς δεν υπάρχει πιθανότητα διαλόγου με τέτοια προκατάληψη που επιδεικνύεις

Ναι: ξανά από την αρχή:ο γιος μου στη γ' γυμνασίου, πριν από τέσσερα χρόνια, αναγκάστηκε να γράψει το "πιστεύω" τόσες φορές ώστε να το μάθει απέξω. Το επέτρεψα μόνο λόγω της σύνδεσης της ελληνιστικής κοινής με την αρχαία ελληνική γλώσσα! Σαφώς και το ξέχασε την επόμενη ημέρα. Δεν άλλαξαν πολλά σε σχέση με το παρελθόν.

[CBK]

Το πρόβλημα είναι άλυτο. Αν συνεχιστεί να διδάσκεται το μάθημα ως έχει παραβιάονται οι νόμοι, αν πάλι υποχωρήσουν οι θεολόγοι από την δογματική διδασκαλία για να κρατήσουν τις ώρες τους θα είναι η απόλυτη ταπείνωση. Έχουμε δε και χειρότερα βέβαια.

[Anemos2017]

Ναι: ξανά από την αρχή:ο γιος μου στη γ' γυμνασίου, πριν από τέσσερα χρόνια, αναγκάστηκε να γράψει το "πιστεύω" τόσες φορές ώστε να το μάθει απέξω. Το επέτρεψα μόνο λόγω της σύνδεσης της ελληνιστικής κοινής με την αρχαία ελληνική γλώσσα! Σαφώς και το ξέχασε την επόμενη ημέρα. Δεν άλλαξαν πολλά σε σχέση με το παρελθόν.

[ΡΕΑ.Τ]

Πόσες φορές το έγραψε τελικά ωστε να εχεις τόσα απωθημένα;

Δε θυμάμαι και δεν έχει σημασία. Ούτε και έχω "απωθημένα", αφού απλώς σχολιαζαμε το συμβάν. Η λογική του θεολόγου(και όχι μόνο του εν λόγω) είναι το θέμα μας.
Επίσης θα μπορούσαμε να προσκομίσουμε το "θρησκευτικό φρόνημα" και να πάρει απαλλαγή. Δεν το κάναμε γιατί οι απόψεις του δεν "κινδύνευαν" από την κατήχηση.

[CBK]

Πόσες φορές το έγραψε τελικά ωστε να εχεις τόσα απωθημένα;

Αυτά δεν μπορώ με όλους αυτούς τους δήθεν προοδευτικούς. Εμείς που γεμίζαμε ολόκληρα τετράδια αντιγραφή πάθαμε τίποτα? Ούτε την άνω τελεία δεν ξεχνούσαμε όταν λέγαμε το μάθημα.

[ΡΕΑ.Τ]

Αυτά δεν μπορώ με όλους αυτούς τους δήθεν προοδευτικούς. Εμείς που γεμίζαμε ολόκληρα τετράδια αντιγραφή πάθαμε τίποτα? Ούτε την άνω τελεία δεν ξεχνούσαμε όταν λέγαμε το μάθημα.

Ε ναι! Εμείς οι προοδευτικοί είμαστε ιδιόρρυθμοι συνάδελφε. Έχεις δίκιο!

[Anemos2017]

Δε θυμάμαι και δεν έχει σημασία. Ούτε και έχω "απωθημένα", αφού απλώς σχολιαζαμε το συμβάν. Η λογική του θεολόγου(και όχι μόνο του εν λόγω) είναι το θέμα μας.

Δεν θυμάσαι και δεν έχει σημασία, άλλα το αναφέρεις ως παράδειγμα για το το μάθημα ως σύνολο!!!Μάλλον τα εχεις μπλέξει λίγο τα πράγματα. Εσυ ως φιλόλογος δεν βάζεις ποτέ αντιγραφή και ασκήσεις πιστευω, για να μην κακοχαρακτηρισουν την ειδικότητα. Δεν ντρεπόμαστε λίγο λέω εγώ. Καλύτερα να πεις δεν θέλω να ακούω κουβέντα για θεολογία και θεολόγους, παρά αυτή η υποκρισια και η συνεχής κλάψα για ο,τι συμβαίνει γύρω. Ευτυχώς που είσαι και υπέρ της ελευθερίας του λόγου και της σκέψης. Πουλάτε δήθεν ανθρωπισμό  με το καντάρι και στην πράξη μηδέν. Έτοιμοι να κατασπαράξετε τον διπλανό σας με χίλιες προφάσεις. Μηδενίσατε μέσα σε λίγα σχόλια ανθρωπισμό, θεολογία, θρησκευτικές πεποιθήσεις, ιστορία, πολιτισμό, προκείμενου να αποδείξετε. ότι το μάθημα των θρησκευτικών είναι απαράδεκτο.
ΥΓ. Μην ξεχάσετε να εύχεστε δήθεν σε λίγες ήμερες Καλά Χριστούγεννα!! Για τέτοια υποκρισία μιλάμε.

[apri]

Χρήσιμη και η αντιγραφή ως έναν βαθμό,  αρκεί να υπάρχει ένα μέτρο και να μη μετατρέπεται το μάθημα σε μια διαδικασία μηχανιστικής μάθησης και μόνο.
Όμως, αυτό εξαρτάται από τα μυαλά που κουβαλάει ο εκάστοτε καθηγητής. Δεν φταίει το αντικείμενο που διδάσκει.
Γενικά, σε όλα τα μαθήματα ο καθηγητής είναι το Α και το Ω για τη μορφή που θα πάρει το μάθημα.
Είχα καθηγητή στην Αστρονομία, μαθηματικό, που αντί να μας παραδώσει το μάθήμα, μας έβαζε να το διαβάζουμε. Όταν δε κάποτε τον ρώτησα κάτι, μου είπε ότι δεν χρειάζεται να καταλαβαίνω γιατί θα πήγαινα Γ' Δέσμη!

[leon.]

α) Τους συνέδεε η κοινωνική τους κατάσταση ως υποτελείς στο Σουλτάνο. Οι μισοί ήρωες της Επανάστασης ήσαν Αλβανοί Μουσουλμάνοι. Για παράδειγμα ο Μάρκος Μπότσαρης. Ποιοι Έλληνες; Ο Ρήγας φώναζε για σηκωμό Ρωμηών Τούρκων (ναι, Τούρκων) κι όλων των λαών απέναντι στη Μεγάλη Πύλη. Πού είδατε ελληνικότητες κι εθνεγερσίες και γλώσσα μου έδωκαν ελληνικήν κι ορθοδοξίες; Αλβανικά μίλαγαν οι πιότεροι. Και μουσουλμάνοι ήσαν όπως ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Ή όλοι οι Σουλιώτες. Για ποια πολιτισμική συνοχή γλώσσας και θρησκείας μιλούμε; Ούτε ως αστείο δε στέκει.
β) Φυσικά κι η αδιάλειπτη υπόσταση είναι λόγιο κατασκεύασμα. Η Παπαρρηγοπούλειος Σχολή. Ήδη θεωρείται η Ιστορία του λογοτέχνημα παρά επιστήμη. Τώρα η έκφραση για το Δάσκαλο Κοραή που φώτισε το λαό και ξεσκέπασε πατριάρχες ως "τυπάκι" τι να πω. Θεωρώ σας ξέφυγε από ζηλωτική διάθεση της στιγμής.
γ) Όλα προσωπικές απόψεις είναι. Διαφωνούμε. Ανεπίτρεπτη η επίκληση στην Ορθοδοξία. Προνεωτερική επίκληση σε νεωτερικό συμβόλαιο. Σχιζοφρένεια. Απ' εκεί πηγάζει το κακό. Γιατί δε γίνεται επίκληση στον Καθολικισμό; Οι παλιοί Συριανοί είναι λιγότερο Έλληνες και το δόγμα τους κάτι ξενικό στη Ρωμηοσύνη;
δ) Το απόσπασμα του Μεσαιωνικού