0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Καλό θα ήταν να μας πληροφορήσετε όσοι μαθητές ακολουθούν άλλα δόγματά και θρησκείες και φοιτούν στην Ελλάδα στα αντίστοιχα σχολεία των κοινοτήτων τους εάν διδάσκονται θρησκειολογία ή αποκλειστικά βιβλία που η ύλη τους αναφέρεται μόνο στα δικά τους θρησκευτικα πιστευω. Για να έχουμε μια πλήρη εικόνα της κατάστασης δεδομένου ότι εμπεδώσαμε το θέμα με το ΣτΕ
Στα μουσουλμανικά μειονοτικά σχολεία της Θράκης, διδάσκονται την μουσουλμανική θρησκεία και το Κοράνι απο ιεροδιδάσκαλο διορισμένο κανονικά απο το υπουργείο παιδείας και όχι θρησκειολογία...
Το μάθημα των Θρησκευτικών στην Ευρώπη: η επικράτηση του ομολογιακού έναντι του θρησκειολογικού περιεχομένουΓράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας.Πολιτικός Επιστήμων................................................Από τα ενδεικτικά αυτά παραδείγματα βλέπουμε ότι στην Ευρ. Ένωση το ομολογιακό ( ανοικτό και όχι με μορφή κατήχησης) μάθημα Θρησκευτικών και μάλιστα βασισμένο στη διδασκαλία της επικρατούσης θρησκείας είναι ο κανόνας και δεν θεωρείται αναχρονισμός. Η θρησκειολογία είναι η εξαίρεση. Εξ άλλου παρατηρούμε ότι για εκείνους που απαλλάσσονται οι περισσότερες χώρες προβλέπουν ένα μάθημα ηθοπλαστικού χαρακτήρος, διότι το σχολείο δεν έχει σκοπό μόνο την μετάδοση γνώσεων, αλλά και την διάπλαση της ανθρώπινης προσωπικότητας.(Για βιβλιογραφία και περισσότερες πληροφορίες παραπέμπω σε δύο σημαντικά πονήματα:Τη διδακτορική διατριβή της Θεολόγου Ιωάννας Κομνηνού με τίτλο «Η Ευρωπαϊκή διάσταση της σχολικής θρησκευτικής αγωγής», ΕΛΛΗΝΟΕΚΔΟΤΙΚΗ, 2014.Το συλλογικό έργο με τίτλο «Το μάθημα των Θρησκευτικών: Προβληματισμοί–επισημάνσεις-Προτάσεις», Έκδοση Τμήματος Κοινωνικής και Ποιμαντικής Θεολογίας ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 2014.)Κ.Χ. Αύγουστος 2015
Αρχίζουμε με το ερώτημα: Υπάρχει κάποια Οδηγία (ντιρεκτίβα) της Ευρ. Ενώσεως για το μάθημα των Θρησκευτικών; Η απάντηση είναι ΟΧΙ. Η Ευρ. Ένωση έχει καταστήσει σαφές από την Συνθήκη του Άμστερνταμ του 1997 και μέχρι σήμερα με όλα τα επίσημα κείμενά της (βλέπε την ισχύουσα Συνθήκη της Λισσαβόνας) ότι τα ζητήματα που αφορούν στις σχέσεις Εκκλησίας –Πολιτείας καθώς και στην διδακτέα ύλη της παιδείας δεν είναι ζητήματα δικής της αρμοδιότητος, αλλά του κάθε κράτους –μέλους ξεχωριστά. Επί πλέον η Ευρ. Ένωση δηλώνει ότι σέβεται την εθνική και πολιτιστική ταυτότητα των λαών, οι οποίοι την αποτελούν. Έτσι, λοιπόν, και το μάθημα των Θρησκευτικών δεν ακολουθεί κάποια ενιαία γραμμή, αλλά διαφέρει από χώρα σε χώρα αναλόγως των τοπικών ιστορικών και πολιτισμικών ιδιαιτεροτήτων. Εννοείται ότι τα κράτη μέλη νομοθετούν με σεβασμό προς τις Διεθνείς Συμβάσεις περί Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και επιδιώκουν την καλλιέργεια της υγιούς θρησκευτικής συνειδήσεως μακρυά από κάθε φανατισμό και μισαλλοδοξία.
Από τα ενδεικτικά αυτά παραδείγματα βλέπουμε ότι στην Ευρ. Ένωση το ομολογιακό ( ανοικτό και όχι με μορφή κατήχησης) μάθημα Θρησκευτικών και μάλιστα βασισμένο στη διδασκαλία της επικρατούσης θρησκείας είναι ο κανόνας και δεν θεωρείται αναχρονισμός. Η θρησκειολογία είναι η εξαίρεση. Εξ άλλου παρατηρούμε ότι για εκείνους που απαλλάσσονται οι περισσότερες χώρες προβλέπουν ένα μάθημα ηθοπλαστικού χαρακτήρος, διότι το σχολείο δεν έχει σκοπό μόνο την μετάδοση γνώσεων, αλλά και την διάπλαση της ανθρώπινης προσωπικότητας.
@ lodoΑπό όλο το άρθρο μόνο την επικαιροποίηση ως προς την Ελλάδα μπόρεσες να σχολιάσεις;
...... άρχισαν τα όργανα! Με εντολή της υπουργού Παιδείας Ν. Κεραμέως συστάθηκε στο ΙΕΠ Επιστημονική Επιτροπή, προκειμένου να διατυπώσει:Α) Εισήγηση για την βέλτιστη δυνατή μεταβατική λύση του ζητήματος με στόχο την πλήρη συμμόρφωση των Προγραμμάτων Σπουδών του Μαθήματος των Θρησκευτικών με τις αποφάσεις του Σ.τ.Ε., για το χρονικό διάστημα που θα απαιτηθεί μέχρι τη συγγραφή και εφαρμογή των νέων Προγραμμάτων Σπουδών και του αντιστοίχου διδακτικού υλικού για το Μάθημα των Θρησκευτικών