*

Αποστολέας Θέμα: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη  (Αναγνώστηκε 565487 φορές)

0 μέλη και 5 επισκέπτες διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #476 στις: Οκτώβριος 18, 2014, 05:25:58 μμ »
κατηγορηματική. τεράστιο θέμα ανοίγεις τώρα. δηλαδή μια αιτιολογική πρόταση συμπτύσσεται σε κατηγορηματική μετοχή.

Δεν είναι ακριβώς το ίδιο πράγμα βέβαια. Απλώς είναι πολύ κοντά σημασιολογικά.
Η κατηγορηματική μετοχή εκφράζει την πράξη που εκτυλίσσεται την ώρα του ψυχικού πάθους του υποκειμένου, το αντικείμενο του ψυχικού πάθους.
Αντιθέτως, η αιτιολογική εκφράζει την αιτία του ψυχικού πάθους του υποκειμένου, που κατά κανόνα προηγείται της εκδήλωσης του.


Τώρα, για το αν το "σε" είναι και αντικείμενο στο "χαίρω", εκτός από υποκείμενο της μετοχής, είναι ένα ερώτημα, στο οποίο εγώ τουλάχιστον θα δυσκολευόμουν να σου απαντήσω με βεβαιότητα.
Υπάρχουν περιπτώσεις που η αιτιατική φαίνεται να είναι μόνο υποκείμενο της μετοχής (π.χ στις μετοχές που εξαρτώνται από το "γιγνώσκω"). Είναι δύσκολο όμως να αποφανθεί κανείς με βεβαιότητα σε μια γλώσσα της οποίας δεν έχει την αίσθηση που είχαν οι τότε ομιλητές.

Εδώ στα νέα ελληνικά που μιλάμε, διαφωνούμε ακόμα για το ρόλο που παίζει σε ανάλογες περιπτώσεις μια αιτιατική (π.χ Φοβάμαι τη Μαρία μην κάνει κανένα κακό) : αντικείμενο του ρήματος της κύριας, υποκείμενο της δευτ. που μετακινήθηκε σε ρόλο περιφερειακού θέματος σε αιτιατική ή υποκείμενο της δευτ. που ανυψώθηκε σε θέση αντικειμένου της κύριας; Ο καθένας μας έχει άλλη άποψη.
« Τελευταία τροποποίηση: Οκτώβριος 18, 2014, 05:29:08 μμ από apri »
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 15:36:55 »

Αποσυνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1832
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #477 στις: Οκτώβριος 19, 2014, 10:56:15 πμ »
Τώρα, για το αν το "σε" είναι και αντικείμενο στο "χαίρω", εκτός από υποκείμενο της μετοχής, είναι ένα ερώτημα, στο οποίο εγώ τουλάχιστον θα δυσκολευόμουν να σου απαντήσω με βεβαιότητα.
Υπάρχουν περιπτώσεις που η αιτιατική φαίνεται να είναι μόνο υποκείμενο της μετοχής (π.χ στις μετοχές που εξαρτώνται από το "γιγνώσκω"). Είναι δύσκολο όμως να αποφανθεί κανείς με βεβαιότητα σε μια γλώσσα της οποίας δεν έχει την αίσθηση που είχαν οι τότε ομιλητές.
Αν εξετάσουμε το ζήτημα λογικά, δεν διαφωνώ καθόλου. Νομίζω, σχηματικά μιλώντας, πως η δομή είναι κάπως έτσι: [χαίρω] [σε εὐδοκιμοῦντα], ότι δηλαδή το δεύτερο σκέλος, ως μία ενότητα, συμπληρώνει το πρώτο. Τα έχουμε ξανασυζητήσει, κι έτσι είναι.
Απλώς, εν προκειμένω "συμφώνησα" με την τρέχουσα λογική των ελληνικών Συντακτικών, σύμφωνα με την οποία η κατηγ. μτχ. πρέπει να αναφέρεται ή στο υποκείμενο ή στο αντικείμενο του ρήματος.
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #478 στις: Οκτώβριος 19, 2014, 01:53:43 μμ »
Απλώς, εν προκειμένω "συμφώνησα" με την τρέχουσα λογική των ελληνικών Συντακτικών, σύμφωνα με την οποία η κατηγ. μτχ. πρέπει να αναφέρεται ή στο υποκείμενο ή στο αντικείμενο του ρήματος.

Nαι, το φαντάστηκα αυτό.
Και θα συμφωνήσω ότι, αν αφήσουμε τα συντακτικά στην άκρη, το πιο λογικό είναι το "σε" να είναι μόνο υποκείμενο της μετοχής.
Ίσως, όμως, να είναι και αντικείμενο, με την έννοια ότι ο ομιλητής χαίρεται με την πράξη, αλλά και μεταδίδει τη χαρά του στο πρόσωπο που τελεί την πράξη (βλ. στα ν.ε "έφυγε και δεν πρόλαβε να τον χαρεί...").
Σκέψου λ.χ τη φράση "τον λυπάμαι" στα νέα ελληνικά, όπου ο ομιλητής νιώθει λύπη, αλλά και τη δείχνει προς το πρόσωπο (του μεταδίδει τον οίκτο που νιώθει) ή από την άλλη το "σε φοβάμαι μην..." όπου ο ομιλητής φοβάται μια πράξη, αλλά και το πρόσωπο που θα την τελέσει.
Απλές σκέψεις καταγράφω.


Παρεμπιπτόντως, χθες όταν έγραφα το άλλο σχόλιο για τη λεπτή διαφορά κατηγορ.μτχ και αιτιολογικής μτχ., παρατήρησα για πρώτη φορά και κάποια άλλα πράγματα. Ίσως σε ενδιαφέρουν.
Δεν ξέρω αν έχεις παρατηρήσει τους συνδέσμους που εισάγουν τις αιτιολογικές προτάσεις. Αν τους προσέξεις, θα δεις πώς προσέγγιζαν οι τότε ομιλητές την έννοια της αιτίας:

-ως ένα πραγματικό γεγονός που αποτελεί το "αντικείμενο" του ψυχικού πάθους ή λεκτικών πράξεων που εμπεριέχουν ψυχικό πάθος (π.χ κακίζω): όλως τυχαίως, η πρόταση εισάγεται με τον ειδικό σύνδεσμό "ότι".
( Άρα, μάλλον αναμενόμενη πρέπει να θεωρηθεί εδώ η εναλλακτική χρήση κατηγορηματικής μετοχής.)
Μια παραλλαγή είναι ο σύνδεσμος που έχει προκύψει από προθετική φράση που εκφράζει αιτία ("διότι"<δια τούτο, ότι...)

-ως ένα υποθετικό γεγονός που ενδεχομένως να προκαλέσει μια πράξη: εισαγωγή με το "ει".
Είναι αυτές οι προτάσεις που τα ελληνικά συντακτικά ονομάζουν "αιτιολογικές υποθετικής αιτιολογίας", ενώ τα ξένα ορθότερα τις εκλαμβάνουν ως υποθετικές που έχουν αιτιολογική χροιά/βρίσκονται στη θέση αιτιολογικών.

- ως μια περίσταση που χρονικά προηγείται και προκαλεί την πράξη: εισαγωγή με χρονικούς συνδέσμους (επεί, επειδή)

Και υπάρχει και ο σύνδεσμος "ως" που εκφράζει το γεγονός που, κατά τη γνώμη του υποκειμένου, προκαλεί μια πράξη ή σε άλλες περιπτώσεις, λειτουργεί ως χρονικός σύνδεσμος εκφράζοντας την περίσταση που συνιστά την αιτία.


Αυτή φαίνεται να ήταν η -πρωτοτυπική τουλάχιστον- έκφραση της έννοιας της αιτίας μέσω προτάσεων.





« Τελευταία τροποποίηση: Οκτώβριος 19, 2014, 01:59:44 μμ από apri »
......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1832
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #479 στις: Οκτώβριος 19, 2014, 11:25:31 μμ »
Ίσως, όμως, να είναι και αντικείμενο, με την έννοια ότι ο ομιλητής χαίρεται με την πράξη, αλλά και μεταδίδει τη χαρά του στο πρόσωπο που τελεί την πράξη (βλ. στα ν.ε "έφυγε και δεν πρόλαβε να τον χαρεί...").
Σκέψου λ.χ τη φράση "τον λυπάμαι" στα νέα ελληνικά, όπου ο ομιλητής νιώθει λύπη, αλλά και τη δείχνει προς το πρόσωπο (του μεταδίδει τον οίκτο που νιώθει) ή από την άλλη το "σε φοβάμαι μην..." όπου ο ομιλητής φοβάται μια πράξη, αλλά και το πρόσωπο που θα την τελέσει.
Απλές σκέψεις καταγράφω.
Ενδιαφέρον ακούγεται. Βέβαια, φαντάζομαι πως θα συμφωνείς ότι είναι λίγο επισφαλές να εξηγούμε μια αρχαιοελληνική σύνταξη με βάση τη νέα ελληνική. Σχετικά με το συγκεκριμένο ρήμα (χαίρω), παρατήρησα ότι ενώ στη νεοελληνική μπορούμε να το συμπληρώσουμε με απλή αιτιατική του προσώπου χωρίς δευ/σα πρόταση (π.χ. τον είδα και τον χάρηκα), στην αρχαία Ελληνική αυτό είναι αδύνατον, εν αντιθέσει π.χ. με το βλέπω, το οποίο, ως καθαρά αισθητικό, δέχεται και ως μόνο αντικ. αιτιατ. προσώπου (όπως το α.ε. ὁρῶ) χωρίς άλλο συμπλήρωμα.

-ως ένα πραγματικό γεγονός που αποτελεί το "αντικείμενο" του ψυχικού πάθους ή λεκτικών πράξεων που εμπεριέχουν ψυχικό πάθος (π.χ κακίζω): όλως τυχαίως, η πρόταση εισάγεται με τον ειδικό σύνδεσμό "ότι".
( Άρα, μάλλον αναμενόμενη πρέπει να θεωρηθεί εδώ η εναλλακτική χρήση κατηγορηματικής μετοχής.)
Μια παραλλαγή είναι ο σύνδεσμος που έχει προκύψει από προθετική φράση που εκφράζει αιτία ("διότι"<δια τούτο, ότι...)
Ο ὅτι είναι όντως πολύσημος σύνδεσμος. Νομίζω πως η αρχική του σημασία είναι: "το γεγονός ότι" και εισάγει προτάσεις που δεν θα μπορούσαμε να τις κατατάξουμε στις ειδικές όπως τις γνωρίζουμε, αφού δεν εξαρτώνται από τα γνωστά ρήματα (σύνηθες ρ. εξάρτησης είναι το χρῶμαι)· άλλωστε, αυτές οι προτάσεις αντιστοιχούν απόλυτα στις προτάσεις του (πραγματικού) quod της Λατινικής, η οποία, ως γνωστόν, στα κλασικά τουλάχιστον χρόνια, δεν διαθέτει ειδικές προτάσεις. Στη συνέχεια αναπτύσσονται οι σημασίες "ότι/πως" και "διότι", που όντως συγχέονται κάπως, όταν οι προτάσεις αυτές εξαρτώνται από ρήματα όπως το κακίζω που έγραψες. Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο που πρέπει να τύχει προσοχής είναι ότι συντάξεις του τύπου "χαίρω ὅτι" βρίσκουν απόλυτη αντιστοιχία στις λατινικές gaudeo quod, όπου ο σύνδεσμος εισάγει ουσιαστικές αιτιολογικές προτάσεις, τουλάχιστον κατά την επίσημη εκδοχή. Όπως κι εσύ έγραψες, αυτές οι προτάσεις εκφράζουν το "αντικείμενο" του ψυχικού πάθους. Κάτι, τέλος, πολύ ενδιαφέρον είναι ότι και ο σύνδεσμος διότι μπορεί σπανίως να χρησιμοποιείται και ως ειδικός (δες Smyth, 2578 b και Goodwin, 710, 2).
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 15:36:55 »

Αποσυνδεδεμένος apri

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 5678
  • Φύλο: Γυναίκα
  • Dum spiro, spero
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #480 στις: Οκτώβριος 19, 2014, 11:45:21 μμ »
Ενδιαφέρον ακούγεται. Βέβαια, φαντάζομαι πως θα συμφωνείς ότι είναι λίγο επισφαλές να εξηγούμε μια αρχαιοελληνική σύνταξη με βάση τη νέα ελληνική.

Eννοείται. Γι' αυτό και είπα σε προηγούμενη ανάρτηση ότι δυσκολεύομαι να απαντήσω με βεβαιότητα στο αν είναι ή όχι αντικείμενο η αιτιατική "σε", επειδή ακριβώς δεν έχω την αίσθηση της αρχαίας ελληνικής που είχε ο τότε ομιλητής. Όταν δεν υπάρχει ακριβές αντίστοιχο στα ν.ε, τότε μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε.



Ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο που πρέπει να τύχει προσοχής είναι ότι συντάξεις του τύπου "χαίρω ὅτι" βρίσκουν απόλυτη αντιστοιχία στις λατινικές gaudeo quod, όπου ο σύνδεσμος εισάγει ουσιαστικές αιτιολογικές προτάσεις, τουλάχιστον κατά την επίσημη εκδοχή.

Και αντιστοιχούν και στα νεότερα "Ι'm glad that..." (αγγλ.), "Je suis heureux que..." (γαλλ.).

Επίσης, υπάρχουν και σήμερα κάποιοι που λένε στα ν.ε "Χαίρομαι ότι...".
βλ. Τριανταφυλλίδη
2. (σπάν.) αιτιολογικός· διότι, που: Xαίρομαι ~ πέτυχαν οι προσπάθειές μας, διότι πέτυχαν. Λυπάμαι ~… || κάποτε δεν είναι σαφές αν πρόκειται για το ειδικό ότι, ή για το αιτιολογικό: Tους έκανε εντύπωση ~ έφυγε θυμωμένος

Ωστόσο, δεν ξέρω αν διασώζουν την αρχαία σύνταξη ή είναι νεότερη επίδραση από τα αγγλικά ή γαλλικά.
Πάντως, ο Κριαράς αναφέρει στο μεσαιωνικό λεξικό του ότι το "ότι" χρησιμοποιούνταν στο Μεσαίωνα αιτιολογικά
(π.χ Ου γαρ ηγάπουν αυτόν οι γενίτσαροι, ως ότι ουκ είδον εξ αυτού βοήθειαν )


Τώρα πάω να δω αυτό που μου είπες για το "διότι", γιατί δεν το ήξερα. Thanks. :-*



......τα φτερά άπλωσε πλέρια, άκρη ο κόσμος δεν έχει,
είναι πι' όμορφοι οι άγνωστοι πάντα γιαλοί.... (Κ. Χατζόπουλος)

Αποσυνδεδεμένος moagniko

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 474
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #481 στις: Οκτώβριος 21, 2014, 10:00:37 πμ »
Αν αναφέρεσαι στη συντακτική θέση της αναφ. πρότασης, λειτουργεί ως εμπρόθετος προσδιορισμός στη μτχ. μείξαντες [όπως τα ἐκ γῆς καὶ (ἐκ) πυρός]. Πρόκειται για κλασική παράλλαξη· αντί δηλαδή για ονοματικό όρο έχουμε αναφορική πρόταση. Εδώ λ.χ. θα μπορούσε κάλλιστα να πει ο Πλάτωνας: ...καὶ (ἐκ) τῶν πυρὶ καὶ γῇ κεραννυμένων.
Γενικά μιλώντας, η χρήση του άρθρου πριν από αναφορική πρόταση είναι κάτι που αγαπάει ο Πλάτωνας. Π.χ. Φαίδων 75b ὀρέγεται τοῦ ὃ ἔστιν ἴσον· Πολιτεία 510a τὰ ἐν τοῖς ὕδασι φαντάσματα καὶ ἐν τοῖς ὅσα πυκνά τε καὶ λεῖα καὶ φανὰ ξυνέστηκε.

sali, ευχαριστώ!
Η αναφορική από πού ξεκινάει; Από το όσα ή από το (εκ) των όσα;;

Αποσυνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1832
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #482 στις: Οκτώβριος 21, 2014, 01:29:28 μμ »
sali, ευχαριστώ!
Η αναφορική από πού ξεκινάει; Από το όσα ή από το (εκ) των όσα;;
Από το αναφορικό της. Αυτό εξυπακούεται. Αλλά επειδή η πρόταση λειτουργεί ως όρος της προηγούμενης, στη συντακτική ανάλυση θα γραφεί: "(ἐκ) τῶν ὅσα...".
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος moagniko

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 474
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #483 στις: Οκτώβριος 21, 2014, 02:52:29 μμ »
Από το αναφορικό της. Αυτό εξυπακούεται. Αλλά επειδή η πρόταση λειτουργεί ως όρος της προηγούμενης, στη συντακτική ανάλυση θα γραφεί: "(ἐκ) τῶν ὅσα...".

Δηλ. στο χωρισμό προτάσεων θα βάλουμε αγκύλη κλεισίματος για την κύρια στο "των";;;

Αποσυνδεδεμένος steven_seagal

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 978
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #484 στις: Οκτώβριος 30, 2014, 03:13:59 μμ »
 οὐ μὴν ἀλλὰ καίπερ τούτων  οὕτως ἐχόντων οἴομαι καὶ πεπεικὼς ἐμαυτὸν ἀνέστηκα, ἂν  ἐθελήσητε τοῦ θορυβεῖν καὶ φιλονικεῖν ἀποστάντες ἀκούειν, ὡς ὑπὲρ πόλεως βουλευομένοις  προσήκει, ἕξειν καὶ λέγειν καὶ συμβουλεύειν τηλικούτων πραγμάτων δι’ ὧν καὶ τὰ  παρόντ’ ἔσται βελτίω καὶ τὰ προειμένα σωθήσεται.

Κατα την γνώμη σας είναι ορθα τα παρακάτω;

εξειν=ειδικο απαρέμφατο αντικειμενο στο οιομαι
λεγειν και συμβουλευειν=τελικά απαρέμφατα αντικείμενα στο εξειν (το εχω με την σημασια του μπορω)
ως......προσηκει=αναφορικη παραβολική με εννοούμενο απαρέμφατο το "ακουειν" ως υποκειμενο του προσήκει
ακουειν =αμετάβατο

Αποσυνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1832
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #485 στις: Οκτώβριος 30, 2014, 07:18:42 μμ »
οὐ μὴν ἀλλὰ καίπερ τούτων  οὕτως ἐχόντων οἴομαι καὶ πεπεικὼς ἐμαυτὸν ἀνέστηκα, ἂν  ἐθελήσητε τοῦ θορυβεῖν καὶ φιλονικεῖν ἀποστάντες ἀκούειν, ὡς ὑπὲρ πόλεως βουλευομένοις  προσήκει, ἕξειν καὶ λέγειν καὶ συμβουλεύειν τηλικούτων πραγμάτων δι’ ὧν καὶ τὰ  παρόντ’ ἔσται βελτίω καὶ τὰ προειμένα σωθήσεται.

Κατα την γνώμη σας είναι ορθα τα παρακάτω;

εξειν=ειδικο απαρέμφατο αντικειμενο στο οιομαι
λεγειν και συμβουλευειν=τελικά απαρέμφατα αντικείμενα στο εξειν (το εχω με την σημασια του μπορω)
ως......προσηκει=αναφορικη παραβολική με εννοούμενο απαρέμφατο το "ακουειν" ως υποκειμενο του προσήκει
ακουειν =αμετάβατο
Ναι σε όλα, με μία συμπλήρωση: το ἕξειν εξαρτάται και από το πεπεικὼς ἐμαυτόν.
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος steven_seagal

  • Έμπειρο μέλος
  • ****
  • Μηνύματα: 978
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #486 στις: Οκτώβριος 30, 2014, 10:18:29 μμ »
οκ...το βλέπεις καλό το κομμάτι για γ' λυκειου; εννοω οτι η δομή της προτασης και η σειρα των λέξεων δεν διευκολύνουν ιδιαιτερα να βγει η συνταξη...

Αποσυνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1832
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #487 στις: Οκτώβριος 31, 2014, 12:49:00 μμ »
οκ...το βλέπεις καλό το κομμάτι για γ' λυκειου; εννοω οτι η δομή της προτασης και η σειρα των λέξεων δεν διευκολύνουν ιδιαιτερα να βγει η συνταξη...
Ε, δεν θα μπορούσες να το πεις και βατό, αλλά νομίζω πως προσφέρεται θαυμάσια ως συντακτική και μεταφραστική άσκηση. Έχω όμως την αίσθηση ότι για πανελλαδικές θα το απέφευγαν.
Μια διόρθωση στο κείμενο: το "καὶ τηλικούτων πραγμάτων" ανήκει στην αναφορική πρόταση: ὡς ὑπὲρ πόλεως βουλευομένοις καὶ (ενν. ὑπὲρ) τηλικούτων πραγμάτων προσήκει.
« Τελευταία τροποποίηση: Οκτώβριος 31, 2014, 12:59:53 μμ από Sali »
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος θάνος73

  • Πλήρες μέλος
  • ***
  • Μηνύματα: 265
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #488 στις: Νοέμβριος 02, 2014, 06:34:44 μμ »
δίδωμι δίκην τινί: η δοτική τινί είναι έμμεσο αντικείμενο ή δοτ. πρ. ποιητικού αιτίου;



σα δαχτυλίδια του Κρόνου κρέμονται πάνω απ' το κεφάλι τα όνειρα που κάνω όταν είμαι ξύπνιος στο σκοτάδι

Αποσυνδεδεμένος Μαίρη Κ.

  • Προχωρημένο μέλος
  • **
  • Μηνύματα: 131
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ΠΕ 02
    • Προφίλ
Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« Απάντηση #489 στις: Νοέμβριος 02, 2014, 08:22:49 μμ »
δίκην δίδωμί τινι/ ὑπό τινος = τιμωρούμαι από κάποιον

δοτ. πρ. ποιητικού αιτίου


Λατρεμένο το απαγορευμένο.....

“Δεν υπάρχουν ιδέες - υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες - κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.”
 ― Νίκος Καζαντζάκης, The Fratricides

 

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32277
  • Τελευταία: ΤΣΕΦΙ
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1158531
  • Σύνολο θεμάτων: 19198
  • Σε σύνδεση σήμερα: 575
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 24
Επισκέπτες: 509
Σύνολο: 533

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.121 δευτερόλεπτα. 36 ερωτήματα.