Λατινικά Γ' Λυκείου

[nikolaos 0305]

Η πρόθεση cum με αφαιρετική μπορεί να εκφράσει την εχθρική διάθεση; Υπάρχει παράδειγμα στα υπό εξέταση κείμενα;

[PDE ads]

[Sali]

Σε συμφραζόμενα που περιέχουν μάχη ή σύγκρουση, η πρόθεση σημαίνει απλώς "με". Ίσως μπορούμε, σε συμφραζόμενα μάχης ή σύγκρουσης, να πούμε ότι εκφράζει εχθρική διάθεση (pugnare cum hostibus), αν και γνήσια εχθρική διάθεση εκφράζεται κυρίως με τις προθέσεις contra + αιτιατ. και adversus/adversum + αιτιατ. (pugnare contra hostes, adversus/-um hostes).

Δεν θυμάμαι επακριβώς, αλλά νομίζω ότι στο σχολικό βιβλίο υπάρχει τέτοια χρήση της cum+αφαιρ. Ας μιλήσουν οι εν ενεργεία εκπαιδευτικοί.

[Dwrina]

 Υπάρχει στα κείμενα της β΄ Λυκείου, στο 11 cum Romanis,  cum P.  Scipione,  και στο 12 cum Perse. Αυτά χαρακτηρίζονται ως εμπρόθετοι εναντίωσης.

Από τα κείμενα της γ΄ υπάρχει μόνο το cum toto στο 50, το οποίο όμως χαρακτηρίζεται ως εμπρόθετος εχθρικής διάθεσης (αν και προσωπικά δεν βλέπω σημαντική διαφορά από το "εναντίωσης").

Πάντως, τουλάχιστον όταν πρόκειται για μάχη ή σύγκρουση, όλοι δίνουν ως ισοδύναμες συντάξεις cum + αφαιρετική και  adversus / contra + αιτιατική και χαρακτηρίζουν τους εμπροθέτους ως εναντίωσης. 

[Sissy_LA]

Στη δικαιολόγηση των τελικών προτάσεων άλλοι δικαιολογούν τη χρήση της υποτακτικής ως επιδιωκόμενο σκοπό που είναι μια καθαρά υποκειμενική κατάσταση και άλλοι ότι εκφράζει κάτι το επιθυμητό (όπως και οι βουλητικές). Είναι αποδεκτές και οι δύο εκδοχές;

[PDE ads]

[Dwrina]

Στη δικαιολόγηση των τελικών προτάσεων άλλοι δικαιολογούν τη χρήση της υποτακτικής ως επιδιωκόμενο σκοπό που είναι μια καθαρά υποκειμενική κατάσταση και άλλοι ότι εκφράζει κάτι το επιθυμητό (όπως και οι βουλητικές). Είναι αποδεκτές και οι δύο εκδοχές;

Δεν ξέρω ποια εκδοχή θα γινόταν αποδεκτή στις πανελλαδικές, για αυτό εγώ τα έχω ενώσει και λέω "γιατί ο σκοπός είναι κάτι επιθυμητό και επομένως υποκειμενική κατάσταση".

[Sali]

Στο σχολικό εγχειρίδιο (μάθημα 36) δεν αιτιολογείται η υποτακτική των τελικών προτάσεων, αλλά αναφέρεται μόνο η ιδιομορφία στην ακολουθία των χρόνων. Το βιβλίο του καθηγητή (στο ίδιο μάθημα) μας παραπέμπει, για τη χρήση της υποτακτικής, στο μάθημα 23, παρατήρηση 2, όπου μας λέει για την υποτακτική μόνο ότι "προσδίδει το στοιχείο της υποκειμενικότητας".

Αν θέλει κανείς να είναι πλήρως εναρμονισμένος με τα δεδομένα του σχολικού βιβλίου, αρκεί, νομίζω, να γράψει για τις τελικές προτάσεις αυτό μόνο, ότι η υποτακτική προσδίδει το στοιχείο της υποκειμενικότητας.

Ασφαλώς όμως δεν αμφισβητείται ότι ο σκοπός είναι κάτι το επιθυμητό, οπότε, Dwrina, το ότι έχεις ενώσει αυτά τα δεδομένα (επιθυμητό και υποκειμενική κατάσταση) είναι απολύτως ορθό και μπορεί άφοβα να το χρησιμοποιήσει κανείς ως αιτιολόγηση της υποτακτικής στις τελικές προτάσεις.

[Sissy_LA]

Στο s4e στη θεωρία των τελικών προτάσεων αναφέρει πως εκφέρονται με υποτακτική, γιατί ο σκοπός είναι μια καθαρά υποκειμενική κατάσταση, κάτι το επιθυμητό. Και αυτή η αιτιολόγηση συνδυάζει τις δύο εκδοχές. Οπότε μπορούμε να χρησιμοποιούμε αυτό ως αιτιολόγηση σε όλες τις τελικές;

[Dwrina]

Οπότε μπορούμε να χρησιμοποιούμε αυτό ως αιτιολόγηση σε όλες τις τελικές;

Ε, ναι. Τι άλλο να κάνουμε;

[Dwrina]

viribus suis confisus in certamen ruit: πώς να χαρακτηρίσω την αυτοπάθεια εδώ, άμεση ή έμμεση;

Το ίδιο πρόβλημα έχω και στο me in tot ac tantas dimicatiōnes obicere potui, για το οποίο ίσως είχα ξαναρωτήσει, αλλά δεν θυμάμαι να έχουμε καταλήξει κάπου.