*

Αποστολέας Θέμα: Λατινικά Γ' Λυκείου  (Αναγνώστηκε 638261 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2212 στις: Οκτώβριος 14, 2019, 12:05:32 πμ »
In agro Falerno Hannibal ex insidiis Fabii Maximi se expedivit: Ο Ράμμος γράφει ότι το ex insidiis προσδιορίζει το se expedivit. Αυτό είναι το σωστό;  Γιατί συμπεριλαμβάνει το se; Μήπως γιατί θεωρεί ότι το se expedivit ισοδυναμεί με έναν παθητικό τύπο με μέση διάθεση; 

Ibi Hannibal bellum cum Romanis componere frustra cupivit:  ο εμπρόθετος προφανώς προσδιορίζει το bellum και όχι το componere (όπως γράφει το ψηφιακό βοήθημα).

Hannibal, dux Carthaginiensis, VI et XX annos natus, omnes gentes Hispaniae bello superavit et Saguntum vi expugnavit: όταν η πρώτη πρόταση γίνει χρονική, το υποκείμενο και οι προσδιορισμοί του σε ποια πρόταση είναι ορθότερο να τεθούν, στη χρονική ή στην κύρια; Εγώ θα τα έβαζα στην κύρια. Ο Ράμμος στη χρονική.

Όταν η προτροπή vim hostium cavete γίνει απαγόρευση, ποια είναι η σωστή θέση του αντικειμένου, nolite vim hostium cavere, ne vim hostium caveritis (αυτή νομίζω) ή vim hostium nolite cavere / ne caveritis (έτσι το έχει ο Ράμμος);
 
Μπορεί βέβαια να μην έχει ιδιαίτερη σημασία η σειρά των λέξεων ή σε ποια πρόταση θα τεθεί το υποκείμενο, αλλά με αφορμή αυτές τις μετατροπές, καλό είναι να προσπαθούμε να είμαστε πιο κοντά  στη Λατινική.
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 17:51:21 »

Αποσυνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1832
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2213 στις: Οκτώβριος 15, 2019, 11:47:28 μμ »
In agro Falerno Hannibal ex insidiis Fabii Maximi se expedivit: Ο Ράμμος γράφει ότι το ex insidiis προσδιορίζει το se expedivit. Αυτό είναι το σωστό;  Γιατί συμπεριλαμβάνει το se; Μήπως γιατί θεωρεί ότι το se expedivit ισοδυναμεί με έναν παθητικό τύπο με μέση διάθεση;

Ναι, κάπως έτσι. Όπως στο in fluminibus lavantur = in fluminibus se lavant.

Ibi Hannibal bellum cum Romanis componere frustra cupivit:  ο εμπρόθετος προφανώς προσδιορίζει το bellum και όχι το componere (όπως γράφει το ψηφιακό βοήθημα).

Αυστηρά, ναι. Αλλά μπορείς να πεις ότι προσδιορίζει την έκφραση bellum componere = bellare (cum Romanis).

Hannibal, dux Carthaginiensis, VI et XX annos natus, omnes gentes Hispaniae bello superavit et Saguntum vi expugnavit: όταν η πρώτη πρόταση γίνει χρονική, το υποκείμενο και οι προσδιορισμοί του σε ποια πρόταση είναι ορθότερο να τεθούν, στη χρονική ή στην κύρια; Εγώ θα τα έβαζα στην κύρια. Ο Ράμμος στη χρονική.

Προτιμότερο στην κύρια.

Όταν η προτροπή vim hostium cavete γίνει απαγόρευση, ποια είναι η σωστή θέση του αντικειμένου, nolite vim hostium cavere, ne vim hostium caveritis (αυτή νομίζω) ή vim hostium nolite cavere / ne caveritis (έτσι το έχει ο Ράμμος);

Εδώ προτιμώ την εκδοχή του Ράμμου.
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2214 στις: Οκτώβριος 16, 2019, 11:02:40 πμ »
Σε ευχαριστώ πολύ!

Εδώ προτιμώ την εκδοχή του Ράμμου.

Δηλαδή, η άρνηση γενικά δεν χωρίζεται από το ρήμα, ακόμη και με το noli / nolite, όπου στην ουσία δεν έχουμε άρνηση και ρήμα αλλά αρνητικό ρήμα+απαρέμφατο;


To enim μιας πρότασης κρίσεως (lex enim est fundamentum libertatis) παραμένει, όταν η πρόταση γίνει ερωτηματική (με ne, num και nonne), μετά το ερωτηματικό μόριο;
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1832
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2215 στις: Οκτώβριος 16, 2019, 11:25:43 πμ »
Δηλαδή, η άρνηση γενικά δεν χωρίζεται από το ρήμα, ακόμη και με το noli / nolite, όπου στην ουσία δεν έχουμε άρνηση και ρήμα αλλά αρνητικό ρήμα+απαρέμφατο;

Δεν είναι κανόνας αυτό που είπα· απλώς, στη συγκεκριμένη περίπτωση νομίζω πως είναι προτιμότερο να διατηρηθεί η εμφατική θέση του vim hostium στην αρχή της πρότασης. Είναι θέμα ύφους. Όσο για την άρνηση, και βέβαια μπορεί να χωρίζεται από το ρήμα.

To enim μιας πρότασης κρίσεως (lex enim est fundamentum libertatis) παραμένει, όταν η πρόταση γίνει ερωτηματική (με ne, num και nonne), μετά το ερωτηματικό μόριο;

Όχι, γιατί αυτό το enim έχει άλλον λειτουργικό ρόλο, συνδέει δηλαδή την περίοδο στην οποία ανήκει με την προηγούμενη· στον πλάγιο όμως λόγο, δηλαδή εντός της πλάγιας ερώτησης, δεν έχει θέση, αφού δεν συνδέει τίποτε. Το ίδιο ισχύει για όλα τα παρατακτικά στοιχεία που συνδέουν (ημι)περιόδους (nam, enim, igitur κ.ά.)· δηλαδή στον πλάγιο λόγο αποβάλλονται. Ομοίως και στα αρχαία Ελληνικά με τα γάρ, τοίνυν, οὖν κ.ά. Κι όμως, βλέπουμε, στις απαντήσεις των θεμάτων των πανελλαδικών, να διατηρούνται στον πλάγιο λόγο. Ο νοών νοείτω...
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος PDE ads

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 4006
  • Λατρεύω την εκπαίδευση
    • Προφίλ
    • E-mail
    • Προσωπικό μήνυμα (Εκτός σύνδεσης)
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Δημοσιεύτηκε: Σήμερα στις 17:51:21 »

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2216 στις: Οκτώβριος 17, 2019, 12:54:28 πμ »
Όχι, γιατί αυτό το enim έχει άλλον λειτουργικό ρόλο, συνδέει δηλαδή την περίοδο στην οποία ανήκει με την προηγούμενη· στον πλάγιο όμως λόγο, δηλαδή εντός της πλάγιας ερώτησης, δεν έχει θέση, αφού δεν συνδέει τίποτε.

Όταν τρέπουμε την πρόταση σε ευθεία ερώτηση, το enim παραμένει;
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1832
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2217 στις: Οκτώβριος 17, 2019, 02:56:20 μμ »
Όταν τρέπουμε την πρόταση σε ευθεία ερώτηση, το enim παραμένει;

Για τη συγκεκριμένη πρόταση δεν το νομίζω. Και γενικά παρατήρησα στο OLD ότι δεν έχει παραδείγματα με το enim σε ευθείες πραγματικές ερωτήσεις, αλλά υπάρχουν παραδείγματα με ευθείες ρητορικές ερωτήσεις μερικής αγνοίας: Cic. Caec., 96 si semel civitas adimi potest, retineri libertas non potest. Qui enim potest ... liber esse qui in numero Quiritium non est? αν τα πολιτικά δικαιώματα για μία φορά είναι δυνατόν να αφαιρεθούν, η ελευθερία δεν μπορεί να διατηρηθεί. Γιατί πώς μπορεί να είναι ελεύθερος κάποιος που δεν συμπεριλαμβάνεται στους Κυρίτες; Για τις ρητορικές ερωτήσεις και τα enim, etenim σ' αυτές δες εδώ (σσ. 343-344):

https://books.google.gr/books?id=Y05zCgAAQBAJ&pg=PA164-IA113&lpg=PA164-IA113&dq=retineri+libertas+non+potest.+quis+enim&source=bl&ots=hRniCRk37z&sig=ACfU3U25Og7qiRj0xRHOH9K-msreEPkpEA&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwiAgp_imaPlAhWdQUEAHTv1A2kQ6AEwAHoECAIQAQ#v=onepage&q=retineri%20libertas%20non%20potest.%20quis%20enim&f=false

Το παράδειγμα που παρέθεσα υπάρχει στη σελ. 344.
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2218 στις: Νοέμβριος 17, 2019, 01:51:16 μμ »
Σε μία ευθεία ερώτηση με num ή nonne  δεν έχουμε ποτέ άρνηση στο ρήμα, με το num, γιατί, όταν περιμένουμε αρνητική απάντηση, διατυπώνουμε καταφατικά την ερώτηση, και με το nonne, γιατί η άρνηση εμπεριέχεται στο ίδιο το εισαγωγικό.
Όταν έχουμε ερώτηση με ne, μπορεί να υπάρχει άρνηση; Δηλαδή, αν το ego non cognosco vocem tuam ζητηθεί να μετατραπεί σε ερώτηση στην οποία δεν γνωρίζουμε την απάντηση, εισαγόμενη με ne, θα αφαιρέσουμε την άρνηση; Λογικά δεν πρέπει να υπάρχει άρνηση, όταν δεν γνωρίζουμε την απάντηση. (Πιθανόν να έχω ξαναρωτήσει για αυτό, αλλά δεν μπορώ να το βρω.)

To ne θα κολλήσει στο cognosco, cognoscone ego...? ;

Το Gallos iam abeuntes secutus est ως ευθεία ερώτηση με ne θα γίνει estne secutus...? ;
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1832
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2219 στις: Νοέμβριος 17, 2019, 08:13:54 μμ »
Όταν έχουμε ερώτηση με ne, μπορεί να υπάρχει άρνηση; Δηλαδή, αν το ego non cognosco vocem tuam ζητηθεί να μετατραπεί σε ερώτηση στην οποία δεν γνωρίζουμε την απάντηση, εισαγόμενη με ne, θα αφαιρέσουμε την άρνηση; Λογικά δεν πρέπει να υπάρχει άρνηση, όταν δεν γνωρίζουμε την απάντηση.

Δεν έχω βρει παράδειγμα (αν θυμάμαι καλά) με το εγκλιτικό -ne και μαζί την άρνηση non σε ρήμα, αν και δεν το θεωρώ απίθανο. Δεν βλέπω ποιο πρόβλημα π.χ. θα είχε μια πραγματική ερώτηση σαν κι αυτή: fraterne tuus non est intus? ο αδελφός σου δεν είναι μέσα; Είναι όμως βέβαιο ότι με το εγκλιτικό μόριο συνυπάρχουν άλλες αρνητικές λέξεις, στις οποίες μάλιστα αυτό προσκολλάται: Cic. de Orat., I, 251 Nihilne igitur prodest oratori iuris civilis scientia? καμία ωφέλεια άραγε δεν προσφέρει στον ρήτορα η γνώση του ρωμαϊκού δικαίου; Prop. III, 6, 12 ornabat niveas nullane gemma manus? κανένα κόσμημα δεν στόλιζε τα χιονάτα χέρια; Η ερώτηση ego non cognosco vocem tuam? είναι ρητορική, οπότε μοιραία, προκειμένου να γίνει πραγματική, θα πρέπει να αφαιρεθεί η άρνηση.

Το Gallos iam abeuntes secutus est ως ευθεία ερώτηση με ne θα γίνει estne secutus...? ;

Το εγκλιτικό -ne προσαρτάται σε οποιαδήποτε λέξη (όχι μόνο στο ρήμα) για την οποία γίνεται η ερώτηση. Η λέξη αυτή αποτελεί συνήθως την κεφαλή της ερώτησης, αλλά, όπως φάνηκε από το δεύτερο παράδειγμα που παρέθεσα, μπορεί να βρίσκεται και στο εσωτερικό της. Εξυπακούεται βέβαια ότι το estne secutus... είναι απόλυτα σωστό.
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2220 στις: Νοέμβριος 24, 2019, 06:32:26 μμ »
Nam Pisaurum dicitur, quod illic aurum pensatum est: το ψηφιακό βοήθημα ζητάει να διατυπώσουμε την αιτιολογική, ώστε να εκφράζει υποκειμενική αιτιολογία και αποτέλεσμα ε.λ.δ. και στην απάντηση δίνει υποτακτική υπερσυντελίκου, pensatum esset. Το σωστό, αφού έχουμε προτερόχρονο στο παρόν, δεν είναι η υποτακτική παρακειμένου (pensatum sit); Δεν νομίζω ότι το dicitur είναι ιστορικός ενεστώτας, γιατί η περιοχή εξακολουθεί να ονομάζεται Πίσαυρο.

Αν όμως το dicitur ή κάποιος άλλος ενεστώτας είναι ιστορικός, θα μπορούσε στην αιτιολογική να υπάρχει οριστική παρακειμένου για το προτερόχρονο ή θα έπρεπε να υπάρχει οπωσδήποτε οριστική υπερσυντελίκου;
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος Sali

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1832
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2221 στις: Νοέμβριος 25, 2019, 09:36:30 πμ »
Nam Pisaurum dicitur, quod illic aurum pensatum est: το ψηφιακό βοήθημα ζητάει να διατυπώσουμε την αιτιολογική, ώστε να εκφράζει υποκειμενική αιτιολογία και αποτέλεσμα ε.λ.δ. και στην απάντηση δίνει υποτακτική υπερσυντελίκου, pensatum esset. Το σωστό, αφού έχουμε προτερόχρονο στο παρόν, δεν είναι η υποτακτική παρακειμένου (pensatum sit); Δεν νομίζω ότι το dicitur είναι ιστορικός ενεστώτας, γιατί η περιοχή εξακολουθεί να ονομάζεται Πίσαυρο.

Σωστό είναι το pensatum sit, φυσικά. Ασφαλώς, το ψηφιακό "βοήθημα" δεν αιτιολογεί την επιλογή του χρόνου, έτσι;

Αν όμως το dicitur ή κάποιος άλλος ενεστώτας είναι ιστορικός, θα μπορούσε στην αιτιολογική να υπάρχει οριστική παρακειμένου για το προτερόχρονο ή θα έπρεπε να υπάρχει οπωσδήποτε οριστική υπερσυντελίκου;

Ο ιστορικός ενεστώτας λαμβάνεται άλλοτε ως αρκτικός και άλλοτε ως ιστορικός χρόνος· επομένως, ο χρόνος της αιτιολογικής θα μπορούσε, ανάλογα, να είναι παρακείμενος ή υπερσυντέλικος (οριστικής ή υποτακτικής).
Ο Έξυπνος χαίρεται με τις αμφισβητήσεις του, ο Βλάκας με τις βεβαιότητές του

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2222 στις: Νοέμβριος 25, 2019, 04:28:17 μμ »
Ευχαριστώ πολύ, Sali!
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2223 στις: Δεκέμβριος 02, 2019, 12:57:38 πμ »
Ποια είναι η σωστή θέση της άρνησης (η οποία σε κάθε περίπτωση ανήκει στο ρήμα),
opibus urbis non confidere debetis, όπως το έχει ο Ράμμος,  ή  opibus urbis confidere non debetis;

Και κάτι άλλο σχετικά με τη σειρά των λέξεων,
Cato attulit quodam die in curiam ficum praecocem ex Carthagine ostendensque patribus «Interrogo vos» inquit...: όταν ζητείται να τραπεί η πρώτη πρόταση σε μετοχή, εννοείται χρονική μετοχή, έτσι δεν είναι; Τη χρονική μετοχή θα την έβαζα πριν από το ostendens (Cato allatam quodam die... ostendens ή Cato quodam die allatam in curiam ficum praecocem ex Carthagine ostendens...). Με τη σειρά όμως με την οποία απαντά ο Ράμμος, Cato ostendens quodam die ficum praecocem allatam ex Carthagine in curiam patribus..., η μετοχή μού αφήνει την αίσθηση επιθετικής.
Παίζει όμως όντως  ρόλο η θέση της μετοχής στην αναγνώρισή της ως χρονικής ή επιθετικής;

Ο χαρακτηρισμός του ψηφιακού βοηθήματος της δοτικής με το consulo στο Neminem credideritis patriae consulturum esse, nisi vos ipsi patriae consulueritis ως προσωπικής χαριστικής έχει κάποια βάση; Πάντως, ο Γιαγκόπουλος δίνει το consulo στα αμετάβατα ρήματα τα οποία συντάσσονται με δοτική ως αντικείμενο. Αν δεν θέλουμε να τη χαρακτηρίσουμε αντικείμενο, θα μπορούσαμε να την πούμε απλώς συμπλήρωμα, αλλά προσωπική χαριστική... Ταιριάζει;

Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

Αποσυνδεδεμένος erietta

  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 3351
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2224 στις: Δεκέμβριος 02, 2019, 07:15:52 μμ »
Παράθεση
Πάντως, ο Γιαγκόπουλος δίνει το consulo στα αμετάβατα ρήματα τα οποία συντάσσονται με δοτική ως αντικείμενο. Αν δεν θέλουμε να τη χαρακτηρίσουμε αντικείμενο, θα μπορούσαμε να την πούμε απλώς συμπλήρωμα, αλλά προσωπική χαριστική... Ταιριάζει;

Αν και έχω χρόνια να ασχοληθώ με τα λατινικά, παρατηρώ τα εξής: το ρήμα consulo αμετάβατο; Δεν είναι μεταβατικό με αντικείμενο σε πτώση δοτική?
« Τελευταία τροποποίηση: Δεκέμβριος 02, 2019, 08:46:43 μμ από erietta »

Αποσυνδεδεμένος Dwrina

  • Συνδρομητής
  • Ιστορικό μέλος
  • *****
  • Μηνύματα: 1914
  • Τὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική.
    • Προφίλ
Απ: Λατινικά Γ' Λυκείου
« Απάντηση #2225 στις: Δεκέμβριος 03, 2019, 12:34:52 πμ »
Αν και έχω χρόνια να ασχοληθώ με τα λατινικά, παρατηρώ τα εξής: το ρήμα consulo αμετάβατο; Δεν είναι μεταβατικό με αντικείμενο σε πτώση δοτική?

Κανονικά, μεταβατικά θεωρούνται μόνο όσα έχουν αντικείμενο σε αιτιατική. Και μάλλον για αυτό στη Λατινική μόνο αυτά παθητικοποιούνται. Τώρα, γιατί στην αρχαία Ελληνική μπορεί να γίνει υποκείμενο σε παθητική σύνταξη και το κατά γενική ή δοτική αντικείμενο, δεν το έχω καταλάβει. 
Graecia capta ferum victorem cepit et artis intulit agresti Latio  (Hor. Ep.  2. 1.).

 

Pde.gr, © 2005 - 2024

Το pde σε αριθμούς

Στατιστικά

μέλη
  • Σύνολο μελών: 32273
  • Τελευταία: Dimi!!!
Στατιστικά
  • Σύνολο μηνυμάτων: 1158574
  • Σύνολο θεμάτων: 19200
  • Σε σύνδεση σήμερα: 626
  • Σε σύνδεση έως τώρα: 1964
  • (Αύγουστος 01, 2022, 02:24:17 μμ)
Συνδεδεμένοι χρήστες
Μέλη: 21
Επισκέπτες: 537
Σύνολο: 558

Πληροφορίες

Το PDE φιλοξενείται στη NetDynamics

Όροι χρήσης | Προφίλ | Προσωπικά δεδομένα | Υποστηρίξτε μας

Επικοινωνία >

Powered by SMF 2.0 RC4 | SMF © 2006–2010, Simple Machines LLC
TinyPortal 1.0 RC1 | © 2005-2010 BlocWeb

Δημιουργία σελίδας σε 0.08 δευτερόλεπτα. 36 ερωτήματα.