1
Φιλολογικά μαθήματα / Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« στις: Ιουλίου 06, 2025, 07:26:57 pm »
Αυτό που λες έχει νόημα, αν εκλάβουμε το ὑφελομένους ως αμετάβατο και το πλεῖστα ως επίρρημα. Για μένα όμως, είναι φανερό ότι το πλεῖστα είναι επίθετο, όχι επίρρημα, και ότι η μετοχή έχει την κανονική της σύνταξη με αιτιατική. Αλλά ακόμη κι αν αποκαταστήσουμε πλήρως την επιρρηματική αναφορική πρόταση, πάλι το πλεῖστα επίθετο βγαίνει ως αντικ. του απαρεμφάτου: ὡς πλεῖστα οἷόν τ' ἐστὶν αὐτοῖς ὑφελέσθαι. Μετά τη σύντμησή της έμεινε το ὡς πλεῖστα. Επίσης, η γενική διαιρετική τῶν ὑμετέρων ταιριάζει να εξαρτάται περισσότερο από επίθετο παρά από επίρρημα (= όσο το δυνατόν περισσότερα από τα χρήματά σας).
Και οι μεταφράσεις (αν και τις βλέπω πάντα με σκεπτικισμό) εκεί καταλήγουν: (α) "after abstracting as much of your property" (Perseus)· (β) "αφού κλέψουν όσον το δυνατόν περισσότερα" (Πύλη, Τζουμελέας)
Και οι μεταφράσεις (αν και τις βλέπω πάντα με σκεπτικισμό) εκεί καταλήγουν: (α) "after abstracting as much of your property" (Perseus)· (β) "αφού κλέψουν όσον το δυνατόν περισσότερα" (Πύλη, Τζουμελέας)