0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Δεν ξέρω αν ισχύει ακόμα αλλά όταν ήμουν γυμνάσιο λόγω οικονομικών δυσκολιών της οικογένειας μου δεν είχα φόρμα για τη γυμναστική. 20 ωριέες μαζεύτικαν μέχρι να παρω φόρμα. Και μέτρησαν κανονικά.
Συνάδελφοι επαναφέρω το θέμα, δυστυχώς όχι για καλό.Θα ήθελα την βοήθειά σας και την εμπειρία σας. Είναι κανείς που να έχει βρεθεί αντιμέτωπος με έμμεσες απειλές από παιδιά για την 'ακεραιότητα' του αμαξιού του και ατάκες 'θα σας κάνω την ζωή δύσκολη στην τάξη με φάρσες κτλ' ; Και εάν ναι, πως το αντιμετώπισε; Είναι φρόνιμο να παρκάρω το αμάξι μου λίγο πιο μακριά από την πόρτα του σχολείου τουλάχιστον για λίγες μέρες ή όχι;Και για να το πάω πιο μακριά και να καλύψω όλες τις περιπτώσεις...είναι κανένας που να του έχουν κάνει ζημιές μαθητές (ή υποψιάζεται ότι ήταν μαθητές) σε αμάξι κτλ; πως αντέδρασε; η κατάθεση μύνησης βοηθάει σε τέτοιες περιπτώσεις;
Συνάδελφοι, απευθύνομαι σε όλους όσοι έχουν πείρα από τα προβλήματα μιας σχολικής τάξης, σε όσους αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα αλλά και σε αυτούς που παρακολουθούν ή έχουν παρακολουθήσει σεμινάρια με ανάλογο θέμα. Είμαι αναπληρώτρια πρώτη χρονιά σε νησί των Δωδεκανήσων, εργάζομαι σε Γυμνάσιο και η κατάσταση πλέον είναι ανεξέλεγκτη. Το σχολείο έχει παιδιά με πολλά προβλήματα συμπεριφοράς,εκδηλώνουν τρομερή επιθετικότητα, δεν παίρνουν από λόγια αλλά ούτε από τιμωρίες, τα περισσότερα έχουν μαθησιακές δυσκολίες,μάθημα δεν μπορώ να κανω πια, αφού την περισσότερη ώρα προσπαθώ να επιβάλω την τάξη. Από την αρχή ήμουν αυστηρή, γιατί είδα με τι περιπτώσεις έχω να κάνω, παρόλα αυτά το θράσος, η αναίδεια και η άπρεπη συμπεριφορά τους συνεχίζεται. Μόνο το διευθυντή φοβούνται, πήγαινα στην αρχή κάποιους μαθητές, αλλά η συμπεριφορά του διευθυντή και γενικότερα η νοοτροπία του είναι απαράδεκτη, τον έχω δει να σηκώνει χέρι και να τα βρίζει, πράγμα που δε θεωρώ καθόλου σωστό. Δυστυχώς σε αυτό το νησί τέτοιες μεθόδους χρησιμοποιούν, αλλά εγώ δεν μπορώ να τις αποδεχτώ. Από την άλλη οι συνάδελφοι οι παλιοί δε βοηθούν, οι περισσότεροι είναι ντόπιοι και κλέινουν τα μάτια, άλλοι απλώς σχολιάζουν και συμμερίζονται το πρόβλήμά μου και άλλοι θέλουν να είναι τυπικοί και σου την λένε αν δε σημειώνεις ποινολόγιο. Σήμερα που ήμουν χάλια, είδα το αληθινό πρόσωπο κάποιων συναδέλφων, μόνο ο υποδιευθυντής είναι άνθρωπος.Πάνω από όλα είμαστε άνθρωποι, συνάδελφοι, περνάμε καθημερινά ώρες στο σχολείο, αντιμετωπίζουμε τα ίδια προβλήματα και αντί να βοηθά ο ένας τον άλλον, πάει να του τη βγει. Δεν ξέρω πώς να συμπεριφερθώ, όπως είπα δεν εμπιστεύομαι το διευθυντή, δεν μπορώ να επικοινωνήσω μαζί του (ειναι και μεγάλος στην ηλικία και με απαρχαιωμένες αντιλήψεις). Δυστυχώς ούτε τους συναδέλφους πλέον. Όποιος έχει αντιμετωπίσει ανάλογο πρόβλημα, ας μου δώσει τα φώτα του.
Και εγώ δέχτηκα απειλές για το αμάξι μου του στυλ: ξέρουμε ποιο είναι το αμάξι σας και εμείς θα γυρίσουμε σπίτια μας, εσείς όμως;Επειδή όμως είναι γενικά ήσυχο σχολείο, δεν πιστεύω ότι το εννοούσαν και δεν το πήρα στα σοβαρά. Δεν το είπα στη διευθύντρια, επειδή όμως είπαν τα ίδια στην καθηγήτρια των Αγγλικών και αυτή φοβήθηκε και ενημέρωσε τη διευθύντρια, ο μαθητής πήρε μονοήμερη. Εγώ έπιασα και του μίλησα και μου είπε ότι φυσικά το έλεγε για πλάκα και δεν το εννούσε.Νομίζω πάντως ότι σ΄ αυτές τις περισπτώσεις δεν πρέπει να δείξεις ότι φοβάσαι.Θυμάμαι εγώ είχα πει στο μαθητή όταν με απειλούσε: Άντε, τι κάθεσαι, βγες έξω και κόψε μου και τα τέσσερα λάστιχα. Φυσικά, δεν έκανε τίποτα.Νομίζω τα λένε πιο πολύ για να δείξουν ότι είναι μάγκες μπροστά στους συμμαθητές τους.Άλλωστε, και εγώ δεν είχα δώσει κάποιο δικαίωμα, ούτε ήμουνα κακιά μαζί τους για να περιμένω κάτι τέτοιο.