0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Παράθεση από: elytron στις Μαρτίου 11, 2009, 08:29:22 pmΔε θα μπορούσαμε να εννοήσουμε ως αντικείμενο του ρήματος consulto μια αιτιατική όπως το ea, γιατί το ρήμα αυτό συντάσσεται με δοτική (είναι "ρήμα επιμέλειας σημαντικό", όπως λέει και η παραδοσιακή γραμματική, και γι αυτό συντάσσεται με δοτική ως αντικείμενο, η οποία στην πραγματικότητα είναι δοτική προσωπική χαριστική), ούτε μπορεί να εννοηθεί κάποιο (άμεσο) αντικείμενο σε Αιτιατική, για να τραπεί σε υποκείμενο στην παθητική σύνταξη. Κατά συνέπεια, η συγκεκριμένη μετοχή στην παθητική φωνή θα είναι απρόσωπη. Πολύ καλά κάνεις και ζορίζεις τους μαθητές σου με "μη αναμενόμενες ασκήσεις", για να μη νομίζουν ότι επειδή έμαθαν π.χ. να μεταφέρουν εξαρτημένους υποθετικούς λόγους στον ευθύ λόγο ξέρουν και τα πάντα από λατινική σύνταξη. Επίσης, ένα πολύ ενδιαφέρον (και υποψήφιο "ζόρικο", αν θελήσουν να βάλουν τέτοιο φέτος) θέμα, είναι οι διάφοροι τρόποι εκφοράς του σκοπού. Ουφ, εδώ εγώ ζορίστηκα να καταλάβω τι γίνεται - 3 φορές διάβασα το κείμενό σου!!!! Φαντάσου τα παιδιά. Την άρνηση στη μετοχή πως τη δείχνουμε;;; Δηλ. το κείμενο λέει "αν εσείς ΔΕΝ φροντίσετε για την πατρίδα". Στις προτάσεις που προκύπτουν όμως με την μετατροπή σε μετοχή, πώς φαίνεται η άρνηση;; (πχ στην πρόταση Neminem credideritis patriae consulturum esse, a vobis ipsis consulto , που φαίνεται η άρνηση στην υπόθεση;Δεύτερον, σωστό ότι το consulo συντάσσεται με δοτική. Αναρωτιέμαι όμως: ο κανόνας για τη μετατροπή ΕΦ σε ΠΦ λέει ότι το αντικέιμενο της ΕΦ ΠΡΕΠΕΙ να είναι σε αιτιατική για να γίνει η μετατροπή ή απλά ότι το αντικείμενο στην ΕΦ, σε όποια πτώση κι αν είναι, μετατρέπεται σε υποκείμενο στη ΠΦ;;; Δεν ξέρω, μπορεί να ρωτάω και βλακεία, δεν το έχω ψάξει. Δηλ. πχ η πρόταση: Aeneas patriae consulit δεν μπορεί να γίνει Patria ab Aenea consulitur? Μεταφραστικά βγάζει νόημα πάντως....Τρίτον, elytron, νομίζω ότι για πρώτη φορά θα διαφωνήσω - ελαφρά - μαζί σου (κι έλεγα, δεν θα'ρθει αυτή η φορά, που θα μου πάει... ). Οκ, να ζορίζουμε με δυσκολούτσικες ασκήσεις, αλλά με μέτρο. Άντε καμιά μετατροπή από πλάγιο λόγο σε ευθύ και τούμπαλιν, ενεργητική σύνταξη σε παθητική, καμία αφαιρετικη απόλυτη, προσδιορισμό του σκοπού (αυτό κι εγώ το φοβάμαι για τις εξετάσεις), αλλά έως εκεί! Αυτή η μετατροπή στο 25 είναι σχεδόν εκτός λογικής, ακόμη και για τη σύνταξη της λατινικής γλώσσας (δηλ. δεν θα την έβρισκες σε ένα λατινικό κείμενο εύκολα!), και δεν καταλαβαίνω γιατί οι μαθητές πρέπει να ασκηθούν σε κάτι τόσο τραβηγμένο! Και γιατί δηλ. τελικά οι μαθητές πρέπει να εμβαθύνουν τόσο στη λατινική σύνταξη;;;; Το πολύ πολύ να αφορά όσους περάσουν σε φιλολογικό τμήμα, οι υπόλοιποι τι "φταίνε"; (εγώ προσωπικά θεωρώ τα λατινικά που διδάσκονται ήδη υπερβολικά...).
Δε θα μπορούσαμε να εννοήσουμε ως αντικείμενο του ρήματος consulto μια αιτιατική όπως το ea, γιατί το ρήμα αυτό συντάσσεται με δοτική (είναι "ρήμα επιμέλειας σημαντικό", όπως λέει και η παραδοσιακή γραμματική, και γι αυτό συντάσσεται με δοτική ως αντικείμενο, η οποία στην πραγματικότητα είναι δοτική προσωπική χαριστική), ούτε μπορεί να εννοηθεί κάποιο (άμεσο) αντικείμενο σε Αιτιατική, για να τραπεί σε υποκείμενο στην παθητική σύνταξη. Κατά συνέπεια, η συγκεκριμένη μετοχή στην παθητική φωνή θα είναι απρόσωπη. Πολύ καλά κάνεις και ζορίζεις τους μαθητές σου με "μη αναμενόμενες ασκήσεις", για να μη νομίζουν ότι επειδή έμαθαν π.χ. να μεταφέρουν εξαρτημένους υποθετικούς λόγους στον ευθύ λόγο ξέρουν και τα πάντα από λατινική σύνταξη. Επίσης, ένα πολύ ενδιαφέρον (και υποψήφιο "ζόρικο", αν θελήσουν να βάλουν τέτοιο φέτος) θέμα, είναι οι διάφοροι τρόποι εκφοράς του σκοπού.
Εφαρμόζεις κανονικά την ακολουθία των χρόνων. Δηλαδή, αφού ως μετοχή παρακειμένου δηλώνει το προτερόχρονο, τότε αν το ρ. εξάρτησης είναι αρκτικού χρόνου, την αναλύεις με παρακείμενο, ενώ αν είναι ιστορικού χρόνου, την αναλύεις με υπερσυντέλικο.