Ποια ήταν η χειρότερη συμπεριφορά που είχατε από μαθητή και πως αντιδράσατε?

[kathyk]

[/quote]
 Πιστεύω ότι ένας από τους πολύ σοβαρούς λόγους που κάποια παιδιά είναι επιθετικά και απογοητευμένα είναι ακριβώς αυτή η έλλειψη ορίων.

Αυτό κατά τη γνώμη μου αιτιολογεί και γιατί τα παιδιά δεν μπορούν έχουν το ίδιο φάσμα επιλογών με τους ενήλικες. Στον εκπαιδευτικό δε χρειάζεται να απαγορεύσεις την τσίχλα και τον καφέ μέσα στην τάξη (λέμε τώρα), γιατί υποτίθεται ότι η ηθική του ανάπτυξη του επιτρέπει να κρίνει το σωστό και το λάθος της περίστασης. Το παιδί έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο ανάπτυξης ή μήπως χρειάζεται μαθητεία στις συμβάσεις της κοινωνίας;
[/quote]

συμφωνω

[PDE ads]

[arlekinos]

Το συγκεκριμενο τοπικ ειναι πραγματικα σπαρταριστο!!! Τα εχει ολα: εκληξη μπροστα στο γεγονος οτι τα παιδια χρησιμοποιουν κατα κορον τις λεξεις που θεωρουνται απαγορευμενες (για να μην ξεχνιομαστε στην νεα ελληνικη η λεξη ειναι "παλιοπουτανα" και δεν περιλαμβανει τρεις τελειες στη μεση, τη γραφω για να ξορκισουμε επιτελους τον πουριτανισμο που ξεχειλιζει), αξιακους χαρακτηρισμους για παιδια δημοτικου που δεν αξιζουν ή εχουν χαμηλο επιπεδο, απροειδοποιητα τεστ στο δημοτικο και φυσικα αστυνομευση (τι ακριβως εννοει ο ποιητης λεγοντας περιοδικο υποπτου περιεχομενου??? καποια σχεση θα εχει με τον παραπανω πουριτανισμο δε μπορει).
Η συγχρονη παιδαγωγικη εχει κανει αλματα προοδου. Ειναι γνωστο σε αυτους που ασχολουνται και ενδιαφερονται οτι η ερευνα και οι συγχρονες διδακτικες προτασεις εχουν δυστυχως πολυ μικρη επικοινωνια με τη διδακτικη πραξη. Μια παρακληση θα κανω μοναχα: Μην εκφραζετε την αδιαφορια σας τοσο επιδεικτικα. Πριν μπειτε σε μια ταξη ανοιξτε ενα βιβλιο, παρακολουθηστε ενα σεμιναριο (οχι μοναχα για τα μοριακια που θα σας διορισουν). Κατανοω οτι οι περισσοτεροι απο σας ειχαν για δασκαλους ανθρωπους ημιμαθεις, αποστεωμενους απο ενα αρτηριοτικο εκπαιδευτικο συστημα. Δεν υπαρχει κανενας μα κανενας λογος να αναπαραγετε αυτα τα προτυπα. Φτανει να νοιαζεστε λιγο για τα παιδια που ειναι απεναντι σας.

[Ritalamp]

  Δεν  τίθεται ζήτημα πουριτανισμού σε ό,τι με αφορά, αλλά σεβασμού. Ούτε πρόκειται περί έκπληξης. Αντίθετα διαπιστώνω ότι υπάρχει μεγάλο θέμα που αφορά τα προβλήματα συμπεριφοράς τα οποία ξεκινούν από πολύ μικρή ηλικία και θεωρώ ευθύνη μου προσωπική να κάνω κάτι γι' αυτό ως παιδαγωγός. Η σύγχρονη παιδαγωγική επίσης λέει ότι όταν δίνουμε ανατροφοδότηση για κάτι πρώτα πρώτα δεν κράζουμε, αλλά αναδεικνύουμε τα θετικά στοιχεία της προσπάθειας κάποιου και κατόπιν προτείνουμε εναλλακτικούς τρόπους δράσης για τα αρνητικά.
Εμπρός λοιπόν συνάδελφε μοιράσου μαζί μας τη γνώση σου, ώστε να γίνουμε καλύτεροι και καλύτερες. 

[Ελένη_]

Θα συμφωνήσω με τη Ritalamp. Είναι θέμα σεβασμού. Απ' ότι βλέπω όμως, εσύ το μόνο που κάνεις είναι να σχολιαζεις ειρωνικά. Εμείς τουλάχιστον λέμε τι κάνουμε (ακόμη κι αν είναι λάθος) και περιμένουμε προτάσεις, διορθώσεις, εναλλακτικές λύσεις. Αυτό σου μοιάζει για αδιαφορία?? Αν αδιαφορούσαμε τοσο, σιγά μη σπαταλούσαμε πολύτιμο χρόνο γράφοντας εδώ! Εσύ που είσαι τόσο τέλειος, γιατί δε μας μεταδίδεις τη σοφία σου??

[PDE ads]

[xhmikos23]

Το συγκεκριμενο τοπικ ειναι πραγματικα σπαρταριστο!!! Τα εχει ολα: εκληξη μπροστα στο γεγονος οτι τα παιδια χρησιμοποιουν κατα κορον τις λεξεις που θεωρουνται απαγορευμενες (για να μην ξεχνιομαστε στην νεα ελληνικη η λεξη ειναι "παλιοπουτανα" και δεν περιλαμβανει τρεις τελειες στη μεση, τη γραφω για να ........επικοινωνια με τη διδακτικη πραξη. Μια παρακληση θα κανω μοναχα: Μην εκφραζετε την αδιαφορια σας τοσο επιδεικτικα. Πριν μπειτε σε μια ταξη ανοιξτε ενα βιβλιο, παρακολουθηστε ενα σεμιναριο (οχι μοναχα για τα μοριακια που θα σας διορισουν). Κατανοω οτι οι περισσοτεροι απο σας ειχαν για δασκαλους ανθρωπους ημιμαθεις, αποστεωμενους απο ενα αρτηριοτικο εκπαιδευτικο συστημα. Δεν υπαρχει κανενας μα κανενας λογος να αναπαραγετε αυτα τα προτυπα. Φτανει να νοιαζεστε λιγο για τα παιδια που ειναι απεναντι σας.

Εχεις μπει σε ταξη; Σε τι ηλικιες; φιλικα παντα..

[wennie]

Εγώ τα αγαπώ όλα μου τα παιδιά (τους μαθητές εννοώ), και θέλω να μαθαίνουν όλα. Προσπαθώ πραγματικά, αλλά κάποιες φορές σκέφτομαι πως άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη. Καλά τα λέγαμε στο πανεπιστήμιο, καλά τα λένε και τα βιβλία, αλλά όταν μπεις στην τάξη τα πράγματα είναι διαφορετικά. Και σίγουρα όχι τόσο εύκολα όσο νομίζαμε ή νομίζουν κάποιοι. Ίσως αυτοί οι κάποιοι να έχουν σταθεί τυχεροί μέχρι τώρα αλλά εγώ ήδη απ΄την πρώτη μου χρονιά βλέπω πως αν δεν ενδιαφέρονται οι γονείς για τα παιδιά τους, εγώ δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα.

Δεν νομίζω να συμβαίνει μόνο σε μένα!

[irene.a]

Εγώ τα αγαπώ όλα μου τα παιδιά (τους μαθητές εννοώ), και θέλω να μαθαίνουν όλα. Προσπαθώ πραγματικά, αλλά κάποιες φορές σκέφτομαι πως άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη. Καλά τα λέγαμε στο πανεπιστήμιο, καλά τα λένε και τα βιβλία, αλλά όταν μπεις στην τάξη τα πράγματα είναι διαφορετικά. Και σίγουρα όχι τόσο εύκολα όσο νομίζαμε ή νομίζουν κάποιοι. Ίσως αυτοί οι κάποιοι να έχουν σταθεί τυχεροί μέχρι τώρα αλλά εγώ ήδη απ΄την πρώτη μου χρονιά βλέπω πως αν δεν ενδιαφέρονται οι γονείς για τα παιδιά τους, εγώ δεν μπορώ να κάνω πολλά πράγματα.

Δεν νομίζω να συμβαίνει μόνο σε μένα!

Πιστεψε με, δε συμβαινει μονο σ'εσενα. Περιττο να πω οτι καποια στιγμη πηγα να απογοητευτω, αλλα συνειδητοποιησα (κι ελπιζω να το πετυχα σωστα) οτι καλες οι θεωριες, αλλα ο καθενας μονο μεσα στην ταξη ανακαλυπτει πως πρεπει να τις εφαρμοσει πι οσωστα για να εχει το αποτελεσμα που επιδιωκει. Κατι προσαρμοζεις, κατι αλλαζεις, κατι αφηνεις απεξω, φτιαχνεις κατα καποιο τροπο τη δικη σου πορεια... Γιατι δε γινεται ολα να λειτουργουν για ολους το ιδιο.

[Ritalamp]

Πιστεψε με, δε συμβαινει μονο σ'εσενα. Περιττο να πω οτι καποια στιγμη πηγα να απογοητευτω, αλλα συνειδητοποιησα (κι ελπιζω να το πετυχα σωστα) οτι καλες οι θεωριες, αλλα ο καθενας μονο μεσα στην ταξη ανακαλυπτει πως πρεπει να τις εφαρμοσει πι οσωστα για να εχει το αποτελεσμα που επιδιωκει. Κατι προσαρμοζεις, κατι αλλαζεις, κατι αφηνεις απεξω, φτιαχνεις κατα καποιο τροπο τη δικη σου πορεια... Γιατι δε γινεται ολα να λειτουργουν για ολους το ιδιο.

Ούτε σε όλες τις τάξεις, ούτε όλες τις στιγμές. Κάθε φορά ας κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, τα περαιτέρω δεν περνάνε πάντα από το χέρι μας.

[X.K.]

Αυτο που θα περιγραψω δεν ειναι η χειροτερη εμπειρια μου,αλλα μια εμπειρια της περασμενης εβδομαδας που με προβληματησε πολυ.
Στο ολοημερο, Ε+ΣΤ' ταξεις,μολις μπαινω και χαιρεταω τα παιδια,ο πιο μαγκας της παρεας με ρωταει :κυρια,τι ειναι η μαριχουανα; με υφακι ειρωνικο και με γελιο,που με εκανε να καταλαβω πως ηξερε τι ειναι αυτο,απλως ηθελε να με ψαρωσει και να με φερει σε δυσκολη θεση.Οποτε με πολυ σοβαροτητα τους ειπα οτι η μαριχουανα ειναι ενα ειδος ναρκωτικου,που προκαλει εθισμο σε οποιον το παιρνει και μπορει να οδηγησει στη χρηση αλλων ουσιων που οδηγουν στο θανατο.Μεινανε τα μαγκακια παγωτο,κοπηκανε τα γελια τους.Τους ειπα οτι τετοιες συζητησεις πρεπει να γινονται με σοβαροτητα,σε 1-2 χρονια θα ειναι μαθητες γυμνασιου,πρεπει να μειναι ενημερωμενοι για τετοια θεματα,ωστε αν καποια στιγμη βρεθει κατι μπροστα τους,να ξερουν πως να το αντιμετωπισουν.Σιγουρα περιμεναν διαφορετικη αντιμετωπιση,ισως να αποφυγω την ερωτηση και να τους μαλωσω.Οταν μαλλιστα τους ειπα οτι τους ενημερωνω οπως θα κανω αυριο-μεθαυριο με τα δικα μου παιδια,οταν θα φτασουν σε αυτην την ηλικια,μεινανε με το στομα ανοιχτο.Ετσι με ρωτησαν, κυρια,θα κανετε και με τα δικα σας παιδια; Ετσι ακριβως τους ειπα! Τα μαγκακια γινανε τα καλυτερα φιλαρακια μου μετα

[Georgia s]

οεοοοο!!!

τα παιδιά πάντα σέβονται την ειλικρίνεια, σε αντίθεση με τους ενήλικες που δύσκολα  την έχουν και δύσκολα την αντέχουν!!

[X.K.]

Ποσο δικιο εχεις!

[AntreaEirini]

Πριν από 2-3 χρόνια, στο φροντιστήριο, είχα πρόβλημα με δύο μαθήτριες στις οποίες έκανα έκθεση γ' λυκείου. Δε διάβαζαν, δεν έκαναν τίποτα, δε φέρνανε βιβλία, αν τα φέρνανε ζήτημα ήταν αν τα ανοίγαν στο μάθημα, μιλούσαν, γελούσαν, προσπαθούσαν να παρασύρουν και τους υπόλοιπους. Είναι πραγματικά τα χειρότερα παιδιά που είχα ποτέ, σαν χαρακτήρες. Πολύ δύσκολα αντιπαθώ μαθητή, όσο δύσκολος κι αν είναι, αλλά αυτές ήταν περίπτωση. Προσπαθούσα με το καλό, προσπαθούσαν να με καβαλήσουν, αγρίευα, και βγάζαν μια γλώσσα ανεκδιήγητη. Συν τοις άλλοις είχα και ένα αφεντικό που προσπαθούσε να να ελέγξει όλα, κάθε φορά που του ανέφερα κάτι τις φώναζε στο γραφείο και γινόταν χαμός. Και μετά από κάθε κράξιμο που τρώγανε ήταν χειρότερες! Μια φορά μέσα στο μάθημα μια από τις δύο θεώρησε ότι είναι φυσιολογικό, μιλώντας σε συμμαθητή της, να κάνει κ...δάχτυλο μπροστά μου. Ξανά χαμός. Το αποκορύφωμα : μια φορά την ώρα που μιλούσα εγώ στο μάθημα αρχίσαν να ξετυλίγουν ένα από εκείνα τα blanco που είναι ταινία σε ρολό, η μία το φόρεσε γύρω γύρω στο κεφάλι της άλλης, μετά άρχισε να κολλάει χαρτάκια post-it στο πρόσωπο και τα μαλλιά της, χασκογελώντας φυσικά.Τα άλλα παιδιά είχαν μείνει αποσβολωμένα και με κοιτούσαν με απορία... Δεν αντέδρασα για αρκετή ώρα - από μέσα μου έβραζα και ένιωθα εξαιρετικά ηλίθια -, και αφού δεν σταματούσαν τα γελάκια σε κάποια φάση τις ρωτάω αν ήρθαν φέτος νωρίς τα καρναβάλια... Η απάντηση : "τουλάχιστον εμείς δεν είμαστε καρναβάλια όλο το χρόνο", και μάλιστα γρήγορη απάντηση - εξαιρετικά ετοιμόλογη η πιτσιρίκα... Εκείνη τη στιγμή δεν αντέδρασα, αλλά -από εγωισμό - το είπα στον ιδιοκτήτη. Μου είπε ότι δεν υπάρχει άλλη λύση, θα τις διώξει. Φυσικά δεν το έκανε ποτέ, έφαγαν το κράξιμο του αιώνα, και από την επόμενη φορά στο μάθημα δε μου μιλούσαν. Τουλάχιστον ησύχασα και μπορούσα να κάνω μάθημα με τα άλλα παιδιά!!!

[professor]

Συμπερασμα:

Το συνηθως  προσοδοφορο ιδιαιτερο ειναι ενας μικρος επιγειος παραδεισος  (τον απωλεσα οταν διοριστηκα...αλλα οχι και εντελως!)

Το κακοπληρωμενο ως συνηθως φροντιστηριο ειναι μια μεγαλη επιγεια κολαση  (που τελειωνει οταν διοριζεσαι)

[irene.a]

Πιστεψε με, δε συμβαινει μονο σ'εσενα. Περιττο να πω οτι καποια στιγμη πηγα να απογοητευτω, αλλα συνειδητοποιησα (κι ελπιζω να το πετυχα σωστα) οτι καλες οι θεωριες, αλλα ο καθενας μονο μεσα στην ταξη ανακαλυπτει πως πρεπει να τις εφαρμοσει πι οσωστα για να εχει το αποτελεσμα που επιδιωκει. Κατι προσαρμοζεις, κατι αλλαζεις, κατι αφηνεις απεξω, φτιαχνεις κατα καποιο τροπο τη δικη σου πορεια... Γιατι δε γινεται ολα να λειτουργουν για ολους το ιδιο.

Ούτε σε όλες τις τάξεις, ούτε όλες τις στιγμές. Κάθε φορά ας κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε, τα περαιτέρω δεν περνάνε πάντα από το χέρι μας.

Θα συμφωνησω!