PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

@tiel : και τόσα χρόνια στο γυμνάσιο τι έκανε ; Γιατί δεν ενδιαφέρθηκε καμία φιλόλογος να τον παραπέμψει κάπου. Προσωπικά από πολλές.συζητησεις με φιλολόγους και γενικά καθηγητές διαπιστώνω τεράστια αδιαφορία για τους.μαθητες και συχνά πυκνά μιλάνε με φοβερή απαξίωση ειδικά για όσους δεν μπορούν να ακολουθήσουν το μάθημά τους. Άσε που αρκετές από αυτές δεν ξέρω καν πως στέκονται μέσα στην τάξη αφού είναι φανερό ότι έχουν αρκετά προβλήματακια (μιλώ κυρίως για 55+) .

Δεν μπορείς να ξέρεις αν οι γονείς αδιαφόρησαν για την εξέταση. Εγω γνωριζω πολλά περιστατικά που η οικογένεια αρνούνταν, ή έκλεινε ραντεβού και δεν πήγαινε, ή γύριζε πίσω τη γνωμάτευση, ή δεν δεχοταν φοίτηση στο τμήμα ένταξης. Και τέλος πάντων οι αναλφάβητοι δεν έχουν απαραίτητα μαθησιακές δυσκολίες. το 70% των γνωματεύσεων ππυ έχω δει είναι «γενικές μαθησιακές» δηλαδή δεν ανιχνεύτηκε δυσλεξία, δυσγραφια κλπ.

Εντάξει μην τρελαθ9υμε τώρα ότι φτάνουν στο γυμνάσιο παιδιά που δεν μπορούν να γράψουν μια πρόταση. 10 χρόνια εργάζομαι στην εκπαίδευση δεν το έχω δει ποτέ αυτό εκτός αν μιλάμε για νοητική υστέρηση ή βαρύ αυτισμό. Ναι ορθογραφικά λάθη μπορεί να κάνουν. Ναι μπορεί το κείμενο τους να μην έχει ορθή δομή. Αλλά εντάξει μην φτάνουμε στο άλλο άκρο.

Το αν στο γυμνάσιο δεν μπορούν να προσαρμοστουν στην γρήγορη εναλλαγή καθηγητών και στην αποστασιοποιημένη λογική του μαθήματος που επικρατεί στο γυμνάσιο, είναι άλλο θέμα. Αλλά δεν μπορώ να ακούω ανοησίες ότι όλα τα παιδιά φτάνουν στο γυμνάσιο μη γνωρίζοντας γραφή και ανάγνωση.

Ακόμη και ο διαγωνισμκς Πίζα της Στ' Δημοτικού ( ο κρατικός εννοώ) δεν δείχνει κάτι τέτοιο. Οπότε ας αφήσουμε τις βολικές δικαιολογίες για να κρύψουμε την ανεπάρκεια μας.

Εντάξει σχήμα λόγου. Παιδιά που συλλαβιζουν όμως υπάρχουν. Και παιδιά που δυσκολεύονται να γράψουν πανω από 5-6 σειρές κι αυτό χωρίς σημεία στίξης. Χωρίς αναοτυξιακο πρόβλημα. Μην μου πεις ότι δεν εχεις δει. Και δεν είναι φυσιολογικό, είναι αναλφάβητοι απόφοιτοι δημοτικού.

Μα δεν αναφέρθηκα γενικά κ αόριστα στις δεξιότητες/γνώσεις των αποφοίτων των πανεπιστημίων! Που αν κ θα έπρεπε να είναι δεδομένα κάποια πράγματα δυστυχώς, δεν ειναι. (Προσωπικά έχω ακούσει πολλές φορές από συναδέλφους να λένε " εγώ δεν είμαι φιλόλογος" προκειμένου να δικαιολογήσουν την ανικανοτητα τους να συντάξουν ένα ολοκληρωμένο κειμενο.)
 Σχολίασα ένα συγκεκριμένο post, στο οποίο προτάθηκε οι δάσκαλοι να διδάσκουν στο γυμνάσιο. Κ ανέφερα περιπτώσεις όπου οι μαθητές είχαν τραγικές ελλείψεις, ακριβώς λόγω της ανεπάρκειας των προηγούμενων δασκάλων τους. Το ίδιο έχω δει κ σε παιδιά α Λυκείου: να έχουν τραγικές ελλείψεις στα αρχαία, επειδή οι καθηγητές τους στο γυμνάσιο τα δίδαξαν επιφανειακα ή Κ καθολου.Κ προφανώς δεν γενικεύω. Υπάρχουν εξαιρετικοί δάσκαλοι κ υπάρχουν κ ανεπαρκείς. Το ίδιο κ καθηγητές.
Κ για να εξηγουμαι ως προς το θέμα του νήματος: ούτε οι δάσκαλοι θεωρώ ότι μπορούν να διδάξουν στη δευτεροβάθμια, ούτε οι καθηγητές στην πρωτοβάθμια. Άλλο πρόγραμμα σπουδών έχουν παρακολουθήσει στις σχολές τους ακριβώς γιατί απευθύνονται σε συγκεκριμένο ηλιακό γκρουπ που έχει συγκεκριμένες ανάγκες.

Είναι πολύ μεγάλη κουβέντα το αν τα κενά των μαθητών οφείλονται σε εκπαιδευτικούς που δίδαξαν επιφανειακά επειδή δεν είχαν το κατάλληλο επίπεδο. Και επειδή όλοι μας διδάσκουμε, καλό είναι να είμαστε μετρημένοι σε τέτοιες απόψεις, κάποια στιγμή τα ίδια μπορεί να πει κάποιος και για εμάς. Προσωπικά προτιμώ να λέω ότι το κυρίαρχο μοντέλο διδασκαλίας και ο τρόπος που δομείται η ταυτότητα των εκπαιδευτικών στο συγκεκριμένο σύστημα, λειτουργούν αναποτελεσματικά.

Επειδή διδάσκω σε γυμνάσιο που δέχεται μαθητες τόσο από τυπικα δημοτικά που λειτουργούν σαν σχολεία πόλης, όσο και από μικρά ή και ολογοθεσια δημοτικά, έχω σχηματίσει μια πολύ συγκεκριμένη άποψη. Τα παιδιά που μας έρχονται από το μικρό κι από το ολιγοθεσιο, παρολο που πολλά είναι από περιβαλλοντα που δεν μπορούν να υποστηρίξουν, εάν δεν γίνει δουλειά σχολείο, έρχονται όλα δουλεμένα με το αυτονόητο επίπεδο στο γλωσσικό μάθημα, δηλαδή μπορούν να γράψουν ένα μεγάλο κείμενομε αρχή μέση και τέλος, εντοσ θέματος, με τόνους, σημεία στίξης και ορθογραφία. Φαντάζομαι το αντίστοιχο και στα μαθηματικά. Δεν είναι όλοι άριστοι, δεν είναι όλοι διαβαστεροι, ούτε όλοι επιμελείς. Απλώς φοιτώντας σε σχολείο με λίγα παιδιά στην τάξη, έμαθαν αυτά που πρέπει. Από τα «καλά» σχολεία της πρωτεύουσας, έχουμε τους άριστους κι έχουμε και τους αναλφάβητους. Από το επίπεδο των άριστων καταλαβαίνω οτι οι δάσκαλοι δούλευαν με συγκεκριμένο τρόπο. Κάποια παιδιά σταμάτησαν στην ύλη της β-γ δημοτικού και μετά απλώς υπήρχαν στην τάξη ως διακοσμητικά στοιχεία, κάποιοι άλλοι το έπαθαν αυτό αργότερα. Αυτό είναι λανθασμένη διδασκαλία προφανώς, αλλά δεν είναι θέμα γνωστικής επάρκειας. Και αν σε αυτό το δείγμα και αυτή τη νοοτροπία έμπαιναν και φιλόλογοι, δεν θα μάθαιναν περισσότερα οι μαθητες ππυ κόλλησαν στην ύλη της Γ. Τα δημοτικά χρειάζονται τμήματα μέχρι 10 - 15 μαθητες το πολύ, με περισσότερο συμμετοχική και δημιουργική διδασκαλία και έγκριση ανίχνευση δυσκολιών καθ συστηματική αντιμετώπιση εντός σχολείου. 

Ωραία σε ρωτώ το εξής : οι 5 που αναγνωρίζουν όλα τα είδη δευτερεύουσων όπως λες πώς τα μάθανε; Εκεί δεν φταίει ο δάσκαλος ; Το γεγονός ότι δεν φτάνουν όλοι οι μαθητές με το ίδιο επίπεδο στο γυμνάσιο δεν οφείλεται στην έλλειψη γνώσης των δασκάλων ειδάλλως κανένας δεν θα είχε κατακτήσει την υλη. Ας το δούμε όμως και από την άλλη πλευρά. Άνοιγνωστική κατάρτιση πάνω σε ένα αντικείμενο είναι το μόνο που χρειάζεται για να εξασφαλίσουμε ότι όλα τα παιδιά μαθαίνουν σωστά τότε με αυτή τη λογική δεν θα υπήρχε τόσο μεγάλη πτώση στο γυμνάσιο

Αυτό ππυ λέω ότι γίνεται λάθος, δεν το αποδίδω σε έλλειψη γνώσεων των δασκάλων. Δεν
νομίζω ότι άφησα να εννοηθεί κάτι τέτοιο. Το χάσμα μεταξύ επιδόσεων σε ένα τμήμα είναι τρόπος σκέψης βθμιας. Που ξέρεις ότι αναγκαστικά πρέπει να προχωρήσεις και στο πιο απαιτητικό επίπεδο, οπότε κάποιοι θα μείνουν πίσω. Αν όμως αυτό εφαρμοζεται και στην αθμια, υπάρχει μεθοδολογικό ζήτημα. Πιστεύω ότι οφείλεται στη νοοτροπία εντατικοποίησης με τα πολλά φυλλάδια, τα πολλά επαναληπτικά, τα πολλά τεστ, αντί για μεθόδους βιωματικές, συνεργατικές κλπ. Αν πάμε να κάνουμε έτσι και επισήμως την ε και τη στ, με ειδικότητες της βθμιας, δεν πιστεύω ότι θα αλλάξει κάτι συο υλικό που έρχεται στο γυμνάσιο. το κομμάτι των ποινών μόνο θεωρώ ότι πρέπει να αναπροσαρμοστεί σ αυτες τις  τάξεις.

Αυτό ππυ λες πτώση στο γυμνάσιο, δεν το δέχομαι. Δεν είναι πτώση, είναι αποτύπωση των επιδόσεων με ένα αυστηρό σύστημα. Γενικα ναι, έρχονται πιο επιμελή τα παιδιά στην Α και πιο συμμετοχικά, αλλά μέσα σε λίγες εβδομάδες ο εκπαιδευτικός καταλαβαίνει το επίπεδο του καθενός πίσω από τα 10αρια. Φαίνεται στην ορθογραφία, τη διατύπωση, την κατανόηση κειμένου και λογικά στα θετικά θα φαίνεται πιο πολύ. Μετά ακολουθεί η κρυάδα των βαθμών στο διαγωνισμα και στους ελέγχους και μετά κάποιοι εγκαταλείπουν την προσπάθεια γιατί απογοητεύονται. Είναι θέμα προσαρμογής σε μεγάλο βαθμό όπως έγραψα και πιο πάνω, σε άλλον τρόπο εργασίας άλλη σχέση με τον διδάσκοντα και σε εκπαιδευτικούς που σκέφτονται πιο πολύ κοντά στη διδασκαλία σε λύκειο παρα σε δημοτικό. Υπάρχει ένα μεγάλο χάσμα μεταξύ δημοτικού και γυμνασίου που θα έπρεπε και αυτό να δουλευτεί.

Οο επιδόσεις των μαθητών δεν εξαρτώνται από το αν οι εκπαιδευτικοί εχιυν επιστημονική κατάρτιση σε επίπεδο έρευνας, στο δημοτικό και το γυμνάσιο (δεν εννοώ να έχουν οι εκπαιδευτικοί βασικές ελλείψεις στο αντικείμενο). Το τι μαθαίνουν τα παιδιά είναι θέμα προσωπικού κινήτρου των οικογενειών για παρακολούθηση του σχολείου (που φθίνει χρόνο με το χρόνο), είναι θέμα της ζημιάς που κάνουν αυτοί που «διαβάζουν» τα παιδιά στο σπίτι, είναι θέμα πολυπληθών τάξεων και κυρίως θέμα μεθόδου και προσέγγισης. Εκεί το χάνουμε οι περισσότεροι. Περιμένουμε ότι τα παιδιά θα μάθουν όπως μαθαίναμε εμείς, ενώ δεν σκέφτονται έτσι και δεν μελετούν έτσι. Και διαιωνίζουμε και όλα τα λάθη, παπαγαλίες, τυπολατρία κλπ. Η νοοτροπία μας πρέπει να αλλάξει, όχι το ποιος διδάσκει τι.

Εδω έρχονται στο γυμνάσιο και αρχίζουν μου πήρε την κασετίνα, πείτε του κάτι κύριε κλπ. Ευχαριστούμε δεν θα πάρουμε, να αναλάβουν οι ειδικοί.

Η Α Γυμννασιου είναι μεταβατική τάξη. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει μια ομαλότερη μετάβαση, γιατί και εμείς δεν είμαστε πάντα σε θέση να διαχειριστούμε τον διαφορετικό τρόπο σκέψης ανάμεσα σε Α και Γ τάξη. Ούτε τα παιδιά τον τρόπο εργασίας ππυ θεωρούμε δεδομένο. Κατά τ άλλα συγγνώμη που θα το πω, μιλώντας καθαρα για τα φιλολογικά, οι δάσκαλοι έχουν κάνει γλωσσολογία, έχουν κάνει θεωρια λογοτεχνίας, και ιστορία λογοτεχνίας όχι μόνο παιδικής, και με δεδομένες τις βάσεις των παιδαγωγικών σχολών, μπήκαν στο πανεπιστήμιο με καλύτερες γνώσεις αρχαίων από πολλούς εισαχθέντες στα τμήματα φιλολογίας (και τα συναφή…). Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι, όχι στην ύλη της Ε και Στ, ούτε καν στης Α Γυμνασίου, που δεν είναι (θεωρητικά μιλώντας) ικανός να διαχειριστεί  ένας απόφοιτος παιδαγωγικού τμήματος σε σχέση με έναν απόφοιτο φιλολογίας. Στην Ελλάδα οι εκπαιδευτικοί έχουν (στα χαρτιά τουλάχιστον) υπερβολική επιστημονική κατάρτιση σε σχέση με τις γνωστικές απαιτήσεις αυτού που διδάσκουν, αν σκεφτούμε και ότι στην εκπαίδευση διορίζεσαι με βιογραφικό μέλους ΔΕΠ.

Ο λόγος που η κάθε βαθμίδα έχει συγκεκριμένο τρόπο λειτουργίας, δεν έχει σχέση με το τι θα βόλευε κάποιους για να απορροφηθούν επαγγελματικά, ούτε το τι βολεύει τα ιδιωτικά σχολεία.