PDE - Η κοινότητα των εκπαιδευτικών

Αυτο που πανε να κανουνε ειναι μηνα και μοριο με ταβανι 84. Κανενα μοριο για επιτυχια ΑΣΕΠ . Μεταπτυχιακα πριμοδοτηση και διδακτορικο μεγαλητερη πριμοδοτηση. Κατι ακουστηκε για 6 η 11 ποντους. Βαθμο πτυχιου 1 ποντο για καθε μοναδα πανω απο την βαση και παιδια 1 ποντο για καθε παιδι. Επισης το μεγαλο αγκαθι για εμενα προσωπικα......ποσοστο στους νεους  που δεν εχουν εχουν προυπηρεσια. Βλακεια δλδ γιατι καθε χρονο θα δουλευουν και διαφορετικοι απο δαυτους........

Αν ισχύσει κάτι τέτοιο πέραν των προσφυγών κλπ μας βλέπω όλους να παρακαλάμε για νέο διαγωνισμό! Θα πειστείτε και οι υπόλοιποι...

Κάποιοι βλέπουν σαν προέκταση του σπιτιού τους τη δημόσια εκπαίδευση. Σφετερισμός. Βέβαια κι ο υπουργός είναι "δικός τους". Ξέρετε σε μια δημοκρατική κοινωνία ο υπουργός υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον κι όχι τις ξεχωριστές ομαδούλες. Κι αν δεν το ποιεί πηγαίνει σπίτι του αργά ή γρήγορα. Το αυτό θα έπρεπε να ισχύει και για κάθε πολίτη που καλείται να εργαστεί στο δημόσιο. Δεν μας ανήκει το σχολείο. Δεν λέει πουθενά ότι αν εργαστείς χ ψ χρόνια ως αναπληρωτής δικαιούσαι διορισμό ή όπως το θέτουν μερικοί είσαι ο μόνος άξιος για μονιμοποίηση. Αντίθετα είναι γραμμένο στο νόμο ότι αν έχεις επιτυχία σε διαγωνισμό κ τα μόρια που προστίθενται στο βαθμό σου πρέπει να διοριστείς.

Πραγματικά θλίβομαι που διαχρονικά εκλέγουμε συνδικαλιστές τέτοιους που αντί να μας ξυπνήσουν να διεκδικήσουμε τις θέσεις που μας πήραν μέσα από τα χέρια, προσκαλώντας όλους τους επιτυχόντες του ασεπ με την καθοδήγησή τους σε δίκες εναντίον των παρανομούντων, χτυπούσαν τον ώμο με συγκατάβαση στους αναπληρωτές δηλώνοντας ευθαρσώς: "σε τι άθλιες συνθήκες εργάζεστε, ταλαίπωροι!" Δημιουργώντας εν γνώσει τους κατηγορίες και υποκατηγορίες εκπαιδευτικών, συνεπικουρώντας στο έργο του υπουργείου. Το διαίρει και βασίλευε ευνόησε πολλούς. Και αντί να δέχονται τα πυρά εκείνοι που κατάντησαν το σύστημα διορισμών κουρέλι, μαλώνουμε μεταξύ μας για να βρούμε το δίκιο, που λίγο πολύ όλες οι ομαδούλες έχουν πια μετά από τόσα χρόνια ασύστολων αυθαιρεσιών/παρανομιών.

Το δίκιο όμως καθορίζεται στις ευνομούμενες πολιτείες από τους νόμους. Με όσα προβλήματα, ο νόμος ήταν ένας: διαγωνισμός ασεπ για πρόσληψη στη δημόσια εκπαίδευση.

Σε αναμονή του καινούργιου λοιπόν, να θυμόμαστε τα λάθη μας και να διδαχθούμε από αυτά. Διότι όλοι έχουμε ευθύνη. Φυσικά, οι διαχρονικά έχοντες την ηγεσία του Παιδείας τη μεγαλύτερη. Τα όσα έγιναν κακώς είναι γινομένα, αλλά δεν αλλάζουν πια. Ας φύγουμε όμως από τη λογική και την νοοτροπία πως το δημόσιο σχολείο ανήκει σε όποιους εργαζόμαστε σε αυτό. Ναι, είμαστε αναλώσιμοι, ανακυκλώσιμοι και ό,τι άλλο.... οι αναπληρωτές. Γνωρίζουμε ότι λόγω της "μονιμότητας" κάποιων στην αναπλήρωση, έχουν δημιουργηθεί δίκτυα συμφερόντων όμοια με κάποιων "ημετέρων" μονίμων. Οι θεσμοί όμως πρέπει να είναι ακλόνητοι. Να προστατεύουν τους πάντες. Καταλήγουμε, κατά τη γνώμη μου, σε ένα σύστημα παρόμοιο αν όχι ίδιο με εκείνο του Αρσένη, με το άλλο της Διαμαντοπούλου... 

Δεν προεκρινα κανέναν. Μίλησα για αντιλήψεις. Αφού λοιπόν δεν ανήκει σε κανέναν το σχολείο, τέρμα η μονιμοτητα και ανά τριετία όλοι γραπτό ασεπ. Εγώ σε αυτό συμφωνώ. Και τη μια τριετία γιατί κρίθηκε ικανός να εργαστείς, την άλλη ανικανος σπίτι σου όσο κι αν προηγουμένως έχεις εργαστεί. Έτσι ζούγκλα, όχι μόνο στην αρένα οι αναπληρωτες, που μπορεί κάποιοι από αυτούς να έχουν 10 χρόνια αναπληρωσης, ενώ ο συνάδελφος μόνιμος 11. Ας αποδεικνύουν όλοι συνέχεια αν αξίζει να είναι στο δημόσιο σχολείο. Σε αυτό μέσα, αλλά τα θύματα της αξιοκρατίας όπως την εννοούν κάποιοι να είναι μόνιμα οι αναπληρωτες σαφέστατα όχι.

Και βέβαια συμφωνώ στην αξιολόγηση των μονίμων (σίγουρα ψυχιατρική...οι αναπληρωτές αξιολογούμαστε ανά έτος...και φυσικά και άλλων χαρακτηριστικών τους συμπεριφοράς, διδακτικής αποτελεσματικότητας κ.α.)

Όλοι όσοι εμφανίζονται ως νέοι και διεκδικούν ίσες ευκαιρίες δεν έχουν καταλάβει κάτι. Η ζωή είναι ένας διαρκής αγώνας. Όποιος ξεκινάει νωρίτερα έχει προβάδισμα. Έχετε ξεχειλίσει την έννοια της ισότητας.

Έτσι είναι! Διαρκής αγώνας! Αγώνας που αφορά νέους γέρους και παιδιά όμως. Στο σχολείο χρειάζονται εκείνοι που μπορουν να αγωνίζονται καθημερινά κι όχι εκείνοι που θέλουν να αράξουν.
Καλημέραα

Θυμάστε την αλχημεία του Φίλη; Θυμάστε που ξεσηκώθηκε το εκπαιδευτικό σύμπαν και το απέσυρε στο λεπτό; (πολιτικό σθένος...) Ασεπίτες και προυπηρεσιάκηδες όλοι αντεδρασαν στην ιδέα να προτάσσονται οι έχοντες επιτυχία ΑΣΕΠ. Πάντως άλλη λύση δεν υπάρχει. Τελικά προτάσσονται οι ειδικές κατηγορίες και σε αυτό δεν μπορεί να αντιδράσει κανείς όσο άδικο κι αν είναι!

Δε θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο...20 χαμένα χρόνια αναφορικά με την επιλογή τρόπου διορισμού εκπαιδευτικών...
Προσωπικα αν και 'Ασεπιτης' ποτέ δε θεώρησα τον διαγωνισμό πανάκεια (ειδικά με τον τρόπο που διεξήχθει και κυρίως για την επιλογή ερωτήσεων στο γνωστικό αντικείμενο της ειδικότητας μας).
Από την άλλη, η μετά από 20 χρόνια απόλυτη απεμπλοκή από την βαθμολογία των διαγωνισμών του ΑΣΕΠ αποτελεί μέγιστη προσβολή για όσους μόχθησαν πραγματικά και είναι πάρα πολλοί αυτοί...τέλος πραγματικά δε νομίζω να θέλει απάντηση ποιος εκπαιδευτικός  είναι αυτός που δε θέλει αξιολόγηση...και τα επιχειρήματα τύπου 'ποιος θα την κανει' και άλλα τέτοια αποτελούν απλά δικαιολογίες...

Να σημειωθεί όμως ότι τελικά οι διορισμοί έγιναν έκνομα εκτός ασεπ. Οι αριθμοί είναι ξεκάθαροι για την καταστρατήγηση της σειράς των διοριστέων/επιτυχόντων. Επομένως, ποια άνοιξη...δεν εφαρμόστηκε το σύστημα ποτέ επί της ουσίας. Αν εφαρμοζόταν κανονικά, ίσως να δινόταν περισσότερη προσοχή και στα θέματα και στο αδιάβλητο και σε άλλα κριτήρια εξίσου σημαντικά με τον βαθμό σε έναν διαγωνισμό. Αλλά...οι πελατειακές σχέσεις κυριάρχησαν! Όλοι γνωρίζουμε πως ακόμη και ο αριθμός των διορισμών καυορθζόταν όχι σύμφωνα με τις εκάστοτε ανάγκες, αλλά βάσει του αν θα φτάσουν στο άτομο που ήθελαν να διορίσουν...μαζί με τον βασιλικό..ποτίζεται και η γλάστρα. Το τελευταίο ίσχυε πάντοτε. Από την εποχή της επετηρίδας ήδη.
Με τα όποια λάθη του λοιπόν ο διαγωνισμός είναι το πιο αξιοκρατικό σύστημα που έχει περάσει (πανάκεια όχι! Δεν υπάρχει κάτι τέτοιο).