1
Φιλολογικά μαθήματα / Απ: Αρχαία Ελληνικά: Σύνταξη
« στις: Οκτωβρίου 20, 2025, 10:36:23 pm »
Μερικές σκέψεις.
1. Η πρόταση "Ἐνθυμήθητε τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί, οἷοί τινες ὄντες πολῖται καὶ αὐτοὶ καὶ ὧν προσήκοντες ἀδικούμενοι ἀξιοῦμεν ἐλεεῖσθαι ὑφ' ὑμῶν καὶ τῶν δικαίων τυγχάνειν", θεωρώ ότι έχει προέλθει από τη σύμπτυξη των εξής δυο:
-Ἐνθυμήθητε τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί, οἷοί τινες εσμέν πολῖται καὶ αὐτοὶ καὶ (οὗτοι) ὧν προσήκοντες (εσμέν).
-Ἐνθυμήθητε ότι ἀδικούμενοι ἀξιοῦμεν ἐλεεῖσθαι ὑφ' ὑμῶν καὶ τῶν δικαίων τυγχάνειν
Στην πρώτη σκέφτομαι ότι πρέπει να εννοείται το "ούτοι", γιατί πρέπει να υπάρχει μια αναλογία με το "και αυτοί". Δεν μπορεί να υπάρχει τυχαία το "και" μπροστά από το "αυτοί". Αν συνδεόταν το "ων" με το "οίοι", θα υπήρχε μόνο ένα "και" μπροστά από το "ων".
Πιστεύω ότι το νόημα πρέπει να είναι:
Θυμηθείτε τι είδους πολίτες είμαστε και εμείς οι ίδιοι και αυτοί των οποίων είμαστε συγγενείς.
Κατά τη σύμπτυξη των δύο προτάσεων το "εσμέν" έγινε μετοχή "όντες", που ίσως είναι τροπική με την έννοια της συμπεριφοράς του υποκειμένου κατά την πράξη (πρβλ ἦλθε γελῶν). Η μετοχή "αδικούμενοι" είναι αιτιολογική.
Και μετά τη σύμπτυξη θεωρώ πως το κείμενο λέει:
Θυμηθείτε, άνδρες δικαστές, τι είδους πολίτες όντας και εμείς οι ίδιοι και οι συγγενείς μας αξιώνουμε, επειδή αδικούμαστε, να έχουμε το έλεός σας και δίκαιη μεταχείριση.
2. Στην πρόταση "οὐ γὰρ μόνον περὶ τῆς οὐσίας ἀγωνιζόμεθα, ἀλλὰ καὶ περὶ τῆς πολιτείας, εἰ χρὴ δημοκρατουμένης τῆς πόλεως ἡμῖν μετεῖναι":
Η πρόταση με το "ει" είναι μια υποθετική που λειτουργεί ονοματικά εκφράζοντας το ενδεχόμενο αντικείμενο του αγώνα.
Έχει δίκιο, όμως ο Sali, ότι εδώ παραδοσιακά θα χαρακτηριζόταν πλάγια ερωτηματική.
Πάντως, δεν νομίζω ότι χρειάζεται να εννοήσουμε κάτι.
Η μετοχή "δημοκρατουμένης" θεωρώ πως είναι χρονική. Αγωνίζονται για το αν πρέπει να συμμετέχουν στην πολιτική ζωή τη στιγμή που υπάρχει δημοκρατικό καθεστώς.
1. Η πρόταση "Ἐνθυμήθητε τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί, οἷοί τινες ὄντες πολῖται καὶ αὐτοὶ καὶ ὧν προσήκοντες ἀδικούμενοι ἀξιοῦμεν ἐλεεῖσθαι ὑφ' ὑμῶν καὶ τῶν δικαίων τυγχάνειν", θεωρώ ότι έχει προέλθει από τη σύμπτυξη των εξής δυο:
-Ἐνθυμήθητε τοίνυν, ὦ ἄνδρες δικασταί, οἷοί τινες εσμέν πολῖται καὶ αὐτοὶ καὶ (οὗτοι) ὧν προσήκοντες (εσμέν).
-Ἐνθυμήθητε ότι ἀδικούμενοι ἀξιοῦμεν ἐλεεῖσθαι ὑφ' ὑμῶν καὶ τῶν δικαίων τυγχάνειν
Στην πρώτη σκέφτομαι ότι πρέπει να εννοείται το "ούτοι", γιατί πρέπει να υπάρχει μια αναλογία με το "και αυτοί". Δεν μπορεί να υπάρχει τυχαία το "και" μπροστά από το "αυτοί". Αν συνδεόταν το "ων" με το "οίοι", θα υπήρχε μόνο ένα "και" μπροστά από το "ων".
Πιστεύω ότι το νόημα πρέπει να είναι:
Θυμηθείτε τι είδους πολίτες είμαστε και εμείς οι ίδιοι και αυτοί των οποίων είμαστε συγγενείς.
Κατά τη σύμπτυξη των δύο προτάσεων το "εσμέν" έγινε μετοχή "όντες", που ίσως είναι τροπική με την έννοια της συμπεριφοράς του υποκειμένου κατά την πράξη (πρβλ ἦλθε γελῶν). Η μετοχή "αδικούμενοι" είναι αιτιολογική.
Και μετά τη σύμπτυξη θεωρώ πως το κείμενο λέει:
Θυμηθείτε, άνδρες δικαστές, τι είδους πολίτες όντας και εμείς οι ίδιοι και οι συγγενείς μας αξιώνουμε, επειδή αδικούμαστε, να έχουμε το έλεός σας και δίκαιη μεταχείριση.
2. Στην πρόταση "οὐ γὰρ μόνον περὶ τῆς οὐσίας ἀγωνιζόμεθα, ἀλλὰ καὶ περὶ τῆς πολιτείας, εἰ χρὴ δημοκρατουμένης τῆς πόλεως ἡμῖν μετεῖναι":
Η πρόταση με το "ει" είναι μια υποθετική που λειτουργεί ονοματικά εκφράζοντας το ενδεχόμενο αντικείμενο του αγώνα.
Έχει δίκιο, όμως ο Sali, ότι εδώ παραδοσιακά θα χαρακτηριζόταν πλάγια ερωτηματική.
Πάντως, δεν νομίζω ότι χρειάζεται να εννοήσουμε κάτι.
Η μετοχή "δημοκρατουμένης" θεωρώ πως είναι χρονική. Αγωνίζονται για το αν πρέπει να συμμετέχουν στην πολιτική ζωή τη στιγμή που υπάρχει δημοκρατικό καθεστώς.